Fólk keypt til að þiggja bólusetningu

Þessi frétt er í aðra röndina skondin. Í New York (Nýju Jórvík, Nýju Hestavík) þar sem kannabisneyzla er leyfileg er boðið upp á einn frían skammt af kannabis fyrir þá sem sýnt geta fram á bólusetningu. Örvæntingin er mikil að koma þessu út til allra, gera alla erfðabreytta.

 

Í Hong Kong er happadrætti í boði fyrir þá sem þiggja Covid-19 sprautur, verðlaunin meðal annars íbúð uppá 170 milljónir króna íslenzkar.

 

Eru ríkin sjálf að standa fyrir þessu eða er þrýstingur að utan? Myndu ríkin viðurkenna það og stjórnmálamenn þarna ef Bill Gates myndi múta þeim til að gera þetta? Ekki endilega. Sagt er að ríkustu menn í heimi séu svo ríkir að þeir geti keypt upp heilu löndin. Bill Gates er einn af þeim alríkustu í heimi, og vitað er að hann er mjög á kafi í þessum málum, eigandi í lyfjafyrirtækjum, osfv.

Gull og grænir skógar fyrir bólusetningu

Ágætt Silfur í dag, niðurstaða úr umræðum

Sigmundur Davíð sagði lykilsetninguna í Silfrinu í dag: "Allir hinir flokkarnir hafa samfylkingarvæðzt. "

Bjarni Benediktsson styður athafnir og skoðanir VG ráðherranna, Katrín styður Samherja og vill ekki nýju stjórnarskrána, samheldnin er mikil, ekki gengur hnífurinn á milli þeirra.

Ég held að Bjarni Benediktsson sé að reyna að fá Sunnu í Pírötum og Loga í Samfylkingunni til að taka aftur þá setningu að þau vilji ekki vinna með honum og Sjálfstæðisflokknum með því að færa sig nær þeirra málflutningi.

Ég held að siðferðið hafi farið úr viðskiptalífinu endanlega í hruninu 2008 þegar hatrið á útrásarvíkingunum var sem mest. Ég tók aldrei þátt í því hatri á útrásarvíkingunum, ég vissi alltaf að þeir voru skilgetið afkvæmi þjóðfélagsins og hugmyndaheimsins sem við hrærðumst öll í, þeir voru ekki verri en við, en fengu tækifæri til að ganga miklu lengra og nýttu sér það.

Ég kunni afskaplega vel við það þegar Björgólfur eldri var að styðja listamenn fyrir hrunið. Það fannst mér siðferði meðal auðmanna sem virðingarvert gæti talizt.

Einnig get ég ekki hneykslazt um of á Samherja og þeirra tilburðum í fjölmiðlum til að bæta ímynd sína, eins svert og hún er orðin út af Helga Seljan erkikomma í RÚV og hans samstarfsfólki.

Ég hef sagt það áður og segi það enn. Hægrimenn þurfa endurreisn og enduruppbyggingu. Þeir ættu að hætta að taka við ofbeldi, höggum andlegum og skömmum frá vinstriflokkunum. Sigmundur Davíð reynir eins og hann getur og þess vegna vilja ekki jafnaðarfasistaflokkarnir fá slíka sannleikamengun inní sitt lið. Það þarf að kveða í kútinn þessa einsleitnu heimssýn að allt skammarlegt komi frá feðraveldinu, hægriflokkunum, osfv.

Bjarni Benediktsson ræddi um það í Silfrinu í dag að áhrif auðmanna væru ótæk. Ég vil setja dæmið öðruvísi upp.

Hvað með þau áhrif sem eru ósýnileg og koma að utan? Áhrif frá George Soros, Evrópusambandinu, ungum anarkistum sem vita ekki hvaða afleiðingar stefna þeirra hefur, en telur sig vera að elta sniðuga tízku? Þá segi ég, skárri eru áhrif frá auðmönnum sem koma fram undir nafni, áhrif frá flokksblöðum, osfv, en áhrif frá þeim sem stjórna á bak við tjöldin, eins og Frankfurt skólinn, liðssafnaður anarkista og harðlínukomma sem stuðlar að upplausn og eyðileggingu, sem kona sem heitir Sylvía fjallaði vel um í fyrra hér á blogginu. Sá hópur er leynilegur, en eins og Hrannar Baldursson hefur fjallað um í einum pistli þegar hann fjallaði um níhilismann, ber merki hans, það er mín túlkun, en er augljóst.

Ég segi, sterk íslenzk fyrirtæki eru vörn fyrir Íslendinga, íslenzkt sjálfstæði, íslenzka hugsun og sjálfstraust, jafnvel þótt þau séu spillt. Látum dómsmálin hafa sinn gang, en það er mannlegt að nota viðskiptatækifæri sem eru á gráu svæði. Dæmt fólk á ekki að vera rúið trausti eða mannorði eða dæmt fyrirtæki. Allar manneskjur eru blanda af góðu og illu og rétt er það hjá femínistum sumum að skrímslavæðingin er ekki til bóta.

Frétt í DV sem gæti bent til 5G mengunar og látið spár rætast um skaðsemi tækninnar

Að lesa DV er eins og að gramsa í ruslapokum. Einstaka sinnum er þar eitthvað sem ekki er annarsstaðar.

"Dularfullar árásir vekja miklar áhyggjur í Washington" heitir ein frétt. Þar er því lýst hvernig fólk verður veikt vegna þess sem talið er árásir með geislavopnum eða orkugjöfum sem veikja fólk.

Það fyrsta sem manni dettur í hug er 5G tæknin og hversu margir hafa varað við örbylgjusendingum og allskonar nýrri tækni.

Það er í fleiri málum en Covid-19 málum sem mannkynið hagar sér eins og hjörð á leið til slátrunar, næstum allir sammála. Einnig í tæknimálum.

Er það ekki rökrétt að tækni geti verið varasöm?

Þú verður að þjóna einhverjum, eftir Bob Dylan, túlkun á sjöunda erindinu

Þá er komið að því að fara yfir og túlka sjöunda erindi textans "Þú verður að þjóna einhverjum" eftir Bob Dylan frá 1979.

Þetta sjöunda og síðasta erindi er eiginlega ómerkilegast og rýrast af þeim öllum. Það er upptalning á nöfnum aðallega. Rímið gerir þetta að kveðskap, annað ekki.

 

Þetta er þýðing erindisins yfir á óbundna íslenzku:

 

"Þú mátt kalla mig Terry, þú mátt kalla mig Timmy. Þú mátt kalla mig Bobby, þú mátt kalla mig Zimmy. Þú mátt kalla mig R.J., þú mátt kalla mig Ray. Þú mátt kalla mig hvað sem er, það skiptir engu máli hvað þú segir, samt verður þú að þjóna einhverjum, já, þú verður að þjóna einhverjum. Jamm og jæja, það má vera Djöfullinn og það má vera Drottinn, en þú verður að þjóna einhverjum".

 

R.J. er skammstöfun á listamannsnafni grínistans Bill Saluga, sem gaf sér heitið Raymond J. Johnson Jr, skammstafað R. J. Hann er enn á lífi, fæddur 1937. Hann er því 83 ára þegar þetta er skrifað, árið 2021.

 

Hann var með þetta orðatiltæki í sjónvarsþáttum sínum:"Þú mátt kalla mig... eða þú mátt kalla mig", þannig að allt þetta erindi er einhverskonar skrumstæling eða háð eða virðingarvottur (homage) í garð þessa grínista.

 

Annars er í nafnarununni Zimmy, sem er skammstöfun á Zimmermann, sem er upprunalegt heiti Dylans, ættarnafnið. Hann er því persónulegur í þessu erindi, (og kannski textanum öllum), ekki sem ljóðmælandi heldur hann sjálfur, eða þannig má túlka þetta.

 

Bobby þarna fyrr í nafnarununni er svo auðvitað gæluyrði yfir Robert, en Bob Dylan heitir raunverulega Robert Zimmermann, og því er hann þarna kominn með bæði upprunalegu nöfnin sín í þetta ljóð.

 

Timmy og Terry er sennilega fyrir rímið, jafnvel óljósan grun um höfuðstafi, sem hann hefur lært um í skóla sem hluta af eldri kveðskap, frá víkingaöldinni og kannski hrifizt af.

 

Annars er ekkert meira um þetta erindi að segja. Allt er þetta komið fram. Síðan er þarna bara viðlagið eins og venjulega.

 

Það er í samræmi við þennan kristilega boðskap sem þarna birtist í textanum að hann gefur upp nafn sitt, tjáir þar með að guð viti allt og að ekki þýði að felast eða leyna einhverju frammi fyrir augliti hans, eða þegar reynt er að gefa sig út fyrir að vera kristinnar trúar.

 

Það er auðvitað smekksatriði hvort þetta er vondur eða góður texti, eða lagið sem slíkt, en mér finnst það ágætt hjá honum að ganga alla leið, þetta er barnaleg og einlæg trú, hann veit útá hvað hún gengur.

 

Hins vegar sá hann fram á það að fjárhagslega var þetta ótækt, og viðskiptalega. Hann varð ekki vinsæll af þessu. Þessar kristilegu plötur hans fengu sífellt verri gagnrýni og salan var niðurávið.

 

Hann tók sér því frí 1982, gerðist aftur gyðingatrúar eins og hann fæddist inní og kom með plötuna "Infidels" 1983, blanda af verandlegum söngvum og zíonískum harðlínutextum, blönduðum kristilegum áhrifum að vísu.

Glæsilegt útsýni, til dæmis víða í Kópavogi

Ég mæli með þessu myndbandi. Ég ólst upp á einu svona fallegu heimili í Kópavogi þar sem útsýnið var stórkostlegt.

Gunnar Birgisson var mikill afreksmaður í Kópavogi eins og Davíð í Reykjavík. Kópavogur var kallaður svefnbær þegar kommarnir stjórnuðu þar á árum áður.

Ég hef verið að dunda mér við að skrifa sögu afa og ömmu. Það merkilegasta við slíkar ævisögur er hvernig tíðarandinn breyttist og mannlífið. Þó er sumt sem ekki breytist. Aftur þarf að byggja upp, tengjast náttúrunni, umhverfinu, mannlífinu. Það er ekki eins mikill munur á bæjum og sveitum ef vel er að gáð, ef fólk týnir ekki tengingunni við náttúruna, landið sjálft, þjóðina.

Þóra Hrund býr í Hollywood-hæðum Kópavogs með klikkuðu útsýni

Raunverulegar ástæður fyrir Metoobylgjum sem eiga eftir að koma og hafa komið

Bandaríkin eru Grikkland og Róm nútímans. Þangað sækir elítan frá öðrum löndum í menningarefnum. Þegar Trump varð forseti bentu ofdekraðar og veruleikafirrtar yfirstéttarkonur í menningarelítunni á gamalt vandamál til að fá reiði sinni yfir kosningu hans þannig útrás. Ástandið í Hollywood var búið að vera svona lengi. Það var ekki óeðlilegt heldur í samræmi við samskipti kynjanna frá upphafi. Það sem breyttist var að konur voru farnar að líta á sig sem æðri sjálfum guði, færar um að setja sköpunarverkinu reglur, færar um að búa til nýjan himinn og nýjan jörð. Ekki ósvipað og kommúnistarnir í Sovétríkjunum sem bönnuðu trúmál á 20. öldinni því þeirra kommúníska trú átti að vera trú almennings, allt hitt var túlkað sem ópíum fyrir fólkið. Þannig má segja að menningin þurfi útrás, eða reiðar konur innan hennar.

Covid-19 lokunin leiddi af sér bylgju Metoo númer tvö, þær eiga auðvitað eftir að verða fleiri. Covid-19 var sett af stað til að losna við Trump sem forseta og aðra sem vilja að mannkynið lifi af þannig að í seinna tilfellinu var um að ræða vítahring.

Við erum í menningarlegu búri og sífellt fleiri eru að átta sig á því. Þetta eru vaxtaverkir mannkyns sem er að átta sig á því smátt og smátt að það er ekki eitt í alheiminum, og einnig að við einstaklingarnir erum tilraunadýr í búri.

Það er ekkert nýtt í þessu. Atburðir í nútímanum fylgja hegðunarmynstri sem var fyrir.

Það er rétt að konur sem tegund hefur verið kúguð í gegnum aldirnar og hegðar sér sem slík, en ástæðurnar eru ekki réttar. Ástæður fyrir kúgun kvenna er ekki meðfæddir skapbrestir karla eða að við séum syndsamlegri dýr en konur heldur er ástæðan sú að við erum kúguð af eigendum okkar, bæði konur og karlar, og konur fá útrás með því að ráðast á bræður sína, ekki guðina, því þannig var goggunarröðin í gegnum aldirnar og er enn. "Voru guðirnir geimfarar?" spurði Däniken og svarið var og er já. Vitsmunaþroski metoomeðvirkra er ekki kominn á hærra stig en þetta, hangið er í úreltri hugmyndafræði og goggunarröð sem þróaðist fyrir þúsundum ára. Apasamskiptin ríkja enn í mannfélaginu.

Til að sjá mannkynið á réttan hátt verðum við að horfa á það hlutlaust, utanfrá, ekki sem partur af því. Með því sjónarhorni eigum við auðvelt með að sjá að við erum skepnur fastar í kassa og á hlaupahjóli, tilraunadýr sem sækjast eftir viðurkenningu og sjá ekki út fyrir búrið sitt. Innan hópsins gilda svo allskonar hegðunarreglur og goggunarröðin er margvísleg.

Karlar eru bræður kvenna í sköpunarsögunni, kúgarar þeirra því þannig vorum við sköpuð. Skoðið Genesis í Biblíunni, þar kemur þetta allt fram þegar Adam og Eva voru rekin úr aldingarðinum.

"Hann skal drottna yfir þér" segir guð við konuna í fyrstu Mósebók. Bara þessi eina setning segir allt sem segja þarf, útskýrir svo margt. Karlinn var frá öndverðu sá sem talaði við guð, og konan honum undirgefin, þannig var og er sköpunarverkið. Femínistar geta ekki breytt því sem guð sjálfur skipaði að skyldi vera.

Alltaf, sama hvernig stjórnvöld hafa verið, einræði, lýðræði, kvenræði, karlræði, mæðraveldi eða feðraveldi hafa verið til konur sem hafa haldið því fram og karlar líka að bezt væri að konur stjórnuðu einar. Á þær hefur yfirleitt aldrei verið hlustað í mannkynssögunni. Það hefur eiginlega aldrei verið hlustað á slíkar konur og þær látnar kvarta í sínum hornum og þræla sér út um leið.

Nú er búið að snúa þessu við. Á yfirstéttarkonurnar en hlustað, síður á karla, sem reynsluna hafa og kunna betur skil á óhlutbundinni rökhugsun, eða það mætti halda miðað við apahegðunina í dægurmenningunni. Nei, ef litið er til háskólanna kemur í ljós að þar eru konur í meirihluta og vel færar um óhlutbundna rökhugsun. Ég er að tala um þennan kima menningarinnar, dægurmenninguna.

Á tilfinningasviðunum gufar vitsmunaþroskinn stundum upp, þá sjáum við rautt og hegðum okkur eins og bavíanar. Það á víst við um bæði kynin.

Emanuel Swedenborg og boðskapur hans

Trausti Jónsson veðurfræðingur var á Brúnóráðstefnu á háskólasvæðinu sem Þór Jakobsson og fleiri stóðu fyrir árið 2000. Ég talaði örlítið við hann og hann hvatti mig til að lesa rit Swedenborgs sem ég gerði almennilega eftir það, las bókina "Himinn og Hel" eftir Swedenborg alveg spjaldanna á milli, en hafði svolítið lesið í henni áður og kynnt mér grundvallaratriði hennar þá.

Það var svolítið afrek að lesa þessa bók, því hún er bæði hnausþykk og svo með örsmáu letri, og til að kóróna ólæsileika hennar er gríðarlega mikið um endurtekningar í henni, setningar og orð endurtekin til að hamra sömu hugsuninni inní fólk, að góðmennskan sé nauðsynleg svo fólk fari ekki til Vítis og grillist þar að eilífu.

Engu að síður stórmerkileg bók sem ég lærði mjög mikið af.

Ég ætla að fjalla um kenningar og boðskap Swedenborgs í þessum pistli, boðskapur hans er sannkristilegur, nokkuð sem við nútímamenn höfum hollt af að kynna okkur og rifja upp á þessum hröðu hátæknitímum.

Hann stillir upp tveimur andstæðum í bókinni sem hann endurtekur aftur og aftur. Það eru hugtökin "elskan til sjálfs sín og elskan til heimsins" og hins vegar "elskan til náungans og elskan til drottins" hins vegar. Í gríðarlega löngu máli í bókinni fjallar hann um samskipti sín við engla sem hafi sagt sér að náungakærleikur og trúrækni sé það eina sem geti gefið fólki betra líf hérna megin og í framlífinu. Þetta er alþekktur boðskapur, en hann fer í þetta í smáatriðum.

Ég fór að skilja það betur eftir þessa bók hvernig afleiðingar yrðu af því ef allir væru sjálfselskir og hinsvegar ef allir gerðu sitt ýtrasta til að öðrum liði vel fyrst og fremst. Ég komst að því að hann hafði rétt fyrir sér. Þetta er alveg rökrétt. Það hlýtur að vera þannig að til Helvítis safnist fólk sem skaðar umhverfi sitt og sjálft sig en til Himnaríkis þeir sem eru góðir við alla og vilja auka hamingju náungans.

Samt er þetta auðvitað ekki alveg svo einfalt. Ýmsar vísindagreinar voru ekki komnar fram á hans æviskeiði. Hann til dæmis veltir því ekkert fyrir sér af hverju fólk er misgott og misvont, hann fer ekki útí sálfræðina, spyr sig ekki þannig spurninga, enda var það sennilega ekki gert á hans tíma.

Ég hef velt því fyrir mér hvernig líf mitt hefur verið. Ég hef velt því fyrir mér hvort ég hafi verið sjálfhverfur eða elskað aðra. Sitt lítið af hvoru eins og hjá öllum er svarið.

Ég fékk gítar í fermingargjöf og fór að glamra á hann. Ég lét mig dreyma um frægð og frama. Það var eigingirni og sjálfhverfa. Slíkar syndsamlegar kenndir verða því að teljast órjúfanlegur hluti af tónlistarheiminum og menningarlífinu. Þetta er nokkuð sem drífur listamenn áfram, auk óskilgreindrar sköpunarþarfar.

Líffræðikennarinn minn kenndi okkur um mengun. Það var elska til náungans þegar ég bjó til þannig kvæði og texta.

Ég velti því mikið fyrir mér hvað Swedenborg ætti við með "elskunni til guðs". Ég skoðaði textana í bókinni vel og gaumgæfilega. Á einhverjum stöðum lýsir hann því þannig að guð sé það sanna í sjálfu sér, það sem er satt og gott burt séð frá gildismati okkar mannanna, einhver alheimsleg sannindi og góðmennska sem sagt. Þetta hafði vissulega mikil áhrif á mig, mér fannst þetta merkilegar pælingar hjá honum og í samræmi við eitthvað sem ég hafði sjálfur velt fyrir mér.

Einnig lýsir hann því í bókinni hvernig guð sé sólin sjálf í himnaríki og þeir sem trúi á guð séu í guði, í sólinni. Þannig bjó ég til listamannsnafnið mitt, Insol, (þótt í því séu miklu dýpri og flóknari pælingar sem ég fer ekki allar útí að sinni hér), sá sem er í skilningnum, kærleikanum, guði, það er að segja, að leitast eftir því og vilja fara eftir þessum boðskap.

Swedenborg lýsir því einnig merkilega í þessari bók hvernig sumt fólk í heiminum sem gefur gjafir til fátækra og slíkt sé að þykjast, og að slíkt fólki grillist á teinum Andskotans þar neðra ef það er ekki hreint og gott innst í sál sinni. Þetta fannst mér kjarkmiklar lýsingar og hreinskilnar hjá honum, lýsingar trúmanns sem er sannfærður og hefur ástæðu til þess, eins mikill vitranamaður og sambandsmaður og hann var.

Giordano Brunó sem fjallað var um á þessari ráðstefnu er annar merkilegur maður, sem kirkjan grillaði á báli 17. febrúar árið 1600 fyrir að halda fram villutrú miðað við bókstafstrú þess tíma.

Við smælingjarnir

Það eru margar ranghugmyndirnar um geðveikina og geðraskanirnar. Einir algengir fordómar gegn geðtrufluðum er að þeir séu frekar ofbeldishneigðir, það stenzt ekki.

Rétt eins og líkamlega skaddaðir geta ekki unnið fulla vinnu eru þeir andlega sködduðu ófærir um að vinna fullan vinnudag. Það segir ekki til um andlegt eða líkamlegt andgervi þeirra almennt. Ástæðurnar geta verið margar. Það er ekki hægt að setja alla undir sama hatt sem þurfa að burðast með einhverjar greiningar líkamlegar eða andlegar.

Það er oft samspil uppeldis og erfða sem gerir fólk ófært um að vinna af andlegum orsökum. Sumir komast úr slíkri krísu, aðrir ekki. Þeir sem eru vel gefnir eru jafnvel frekar í hættu að geðvillast og geðveikjast.

Dómgreindarleysi eða dómgreindarbrestur þarf ekki að vera einkenni allra geðveikra, það er misjafnt. Margir hafa ekki úthald til að vinna, áreitin eru of sterk til að hægt sé að halda út eða eitthvað slíkt, en geta höndlað örfáa klukkutíma í senn af vinnu.

Raunveruleikaskynsskerðing er heldur ekki einkenni allra geðklofa eða þeirra sem þjást af öðrum geðröskunum.

Að manni læðist sá grunur að undirstöður þjóðfélagsins séu að raskast. Kristin trú er ekki lengur sú undirstaða sem hún var. Þegar hver höndin er upp á móti annarri ríkir þetta sem dr. Helgi Pjeturss kallaði ósamstilling. Hann kallaði eftir samstillingu og sagði hana eina mestu dyggð mannskepnunnar.

Þrír bloggarar vöktu hjá mér áhuga að skrifa þessa færslu, ég las pistlana þeirra sem mér þótti góðir. Sæmundur Bjarnason með einn bezta pistil sinn í langan tíma"Hugsanir", Linda Sigríður Baldvinsdóttir með áhugaverðan pistil og Hrannar Baldursson með einn af mörgum áhugaverðum pistlum sínum.

Það er nauðsynlegt að leita inn á við og leita svara. Áreitin eru svo mörg í þjóðfélaginu að þau rugla mann bara.

Þegar ég byrjaði í tónlist innan við fermingu var það draumurinn um frægð og frama sem ýtti mér áfram. Síðan dó amma þegar ég var 15 ára. Þá fékk ég þessa þráhyggju að ég yrði að bjarga heiminum með tónlist minni.

Ég þurfti ekki annað en að fletta yfir skólabækurnar rétt fyrir prófin til að fá góða einkunn. Samt féll ég aftur og aftur í menntaskóla, nennti aldrei að læra, fannst ég vera að læra fyrir kerfið en ekki mig, og lét mig oft viljandi falla í prófunum með því að skrifa einhver fáránleg svör á prófblöðin.

Mér fannst allir vera að þrælka mig sem réðu mig í vinnu og því var ég ómögulegur í vinnu. Ég var á móti ýmsu og ýmsum.

Þegar afi dó vildi ég fara að vinna til að bjarga húsinu okkar, en ég gat það ekki, hafði enga starfsreynslu, enga menntun. Ég gat ekki farið út á vinnumarkaðinn og með mínar ofskynjanir og skap, næstum ómögulegt.

Er hægt að lækna andleg meiðsli? Það kann vel að vera. Það er svipað að tala við sálfræðinga og geðlækna hér á þessum hnetti eða á öðrum hnöttum. Slíkir sérfræðingar geta oft hjálpað manni ef maður hlustar og er móttækilegur. Þetta er samt eins og að breyta skriðu, að breyta einstaklingunum. Þjóðfélagið á sinn þátt í því að margir eru geðveikir, það er ekki bara þeirra sjálfra rök.

"Are they enemies or victims of your society?" (Ballad of Donald White, Dylan 1962).

Í Víti eru þeir einir vítisvænir sem eru nógu samvizkulausir.

 

Annars er gervigreindarskrímsli sem stjórnar eiginlega öllu á netinu, og gæði pistlanna eða sannindin sem þar koma fram skipta engu máli, og þjóðfélagsstaða fólks er orðin ákvörðuð samkvæmt slíkum skrímslum og meira til. Ekki skiptir lengur máli hvað fólk segir eða gerir. Áætlun er í gangi. Útrýmingaráætlun mannkynsins. Sjálfgenglar og andsetlingar hlýða fyrirskipunum og rafrænum boðum frá öðrum hnöttum sem berast inní líkamana í gegnum húðflúr, líkamsskraut, og umbreytt boðefni. Það eina sem eigendurnir þurfa að gera er að ýta á hnappa, þá skiptir fólk um skoðun á jörðinni eða gerir eitthvað undarlegt. Okkur er fjarstýrt.

Örfáir eru ennþá með meðvitund. Hvernig er hægt að búast við því að skríllinn vakni þótt sannleikskorn komi hér og þar fram? Það er ekki mikils metið fólk sem reynir að breyta spillingunni. Jafnvel þótt svo væri hefjast ekki byltingar þannig.

Byltingar hefjast þegar fólk er sveltandi, en samt ekki svo máttfarið að það geti myndað samtök og gert uppreisnir.

Áhugaverðir tónleikar í gær

Tónleikar í tilefni áttræðisafmælis Dylans voru í Vídalínskirkju í gær. Þar var ég staddur og skemmti mér vel. Sigríður Thorlacius söng lögin og ég var misánægður með flutninginn, sumt mjög gott, sumt meðalgott og önnur með slakasta móti.

Sigríður er í mörgum tónlistarstefnum góð söngkona en er á heimavelli í jazzinum og er þar framúrskarandi góð. Hún hefur dáleiðandi og seiðandi rödd þegar hún er í essinu sínu eins og Ella Fitzgerald og er ekki þá leiðri að líkjast.

"Pressing On" og "Every Grain Of Sand" fannst mér verst flutt, án gospelkórs. Þau virkuðu einstaklega flöt og litlaus, endurtekningasöm og innihaldslaus endurtekning einhvers sem ekki væri hægt að sanna og aðeins væri persónuleg upplifun, en fáránleg að auki.

Fleiri voru þó lögin sem voru vel yfir meðallagi vel flutt. "I Contain Multitude" var bezt og fyrsta lagið. "Not Dark Yet" var einnig prýðilegt ásamt "Shelter From The Storm" og "One More Cup of Coffee". Hún lifði sig svo inní þessi lög að það var unaðslegt að hlusta á flutninginn, og röddin hæfði lögunum vel.

"Don't Think Twice" og "Blowing In The Wind" voru nokkuð vel flutt, en ég hef heyrt þau svo oft að ég hef lítinn áhuga á þeim lengur.

"Man In The Long Black Coat" var alveg hreint fyrirtak í þessum flutningi, hljóðfæraleikurinn mjög góður og söngurinn.

Ég man ekki eftir fleiri lögum, þau voru ekki mikið fleiri. Þau voru fá og löng, en maður naut þeirra samt.

Ætlar Svandís heilbrigðisráðherra að gera úrbætur?

Þessi neikvæða reynsla Köru Kristel af heilbrigðiskerfinu finnst mér lýsa miklu vandamáli sem þarf að takast á við. Ekki veit ég hvort ástæðan er sú að hún er kona að hún lenti í þessu eða hvort það er undirmönnun heilbrigðiskerfisins og skortur á starfsfólki, en þetta ætti heilbrigðisráðherra ekki að telja sér samboðið og krefjast úrbóta, eða öllu heldur ganga sjálf í að gera úrbætur því hún Svandís heilbrigðisráðherra hefur vald til þess og enginn annar eins og stendur.

Sögur af þessu tagi eru allt annars eðlis en þegar það er orð gegn orði og um er að ræða tilfinningaleg mál sem fólk sér ekki með sömu augum og frásagnir eru misvísandi.

Auk þess nær þessi reynsla til fólks af báðum kynjum og á öllum aldri. Hennar frásögn er samt sérlega sláandi og maður trúir því varla að ung kona sem er áberandi í fjölmiðlum skuli vera ein af þeim sem lendir í lítt hæfu starfsfólki, skipulagsklúðri og öðru slíku.

Margir hafa kallað eftir að Svandís segi af sér sem heilbrigðisráðherra. Það er heldur seint núna þegar kjörtímabilinu er að ljúka, en á hitt má benda að samtrygging kvenna er mikil innan stjórnmálanna. Fái kona eins og Svandís á sig gagnrýni er það þaggað niður. Ef um er að ræða feðraveldisráðherra er hann hýddur og látinn víkja, helzt með aðstoð RÚV og fleiri fjölmiðla, og almennings sem æpir í hverju horni. Það er ólíðandi. Spillingin er öðruvísi núna en hún var áður.

Sorglegast að sagan sé sönn