Raunverulegar ástæður fyrir Metoobylgjum sem eiga eftir að koma og hafa komið

Bandaríkin eru Grikkland og Róm nútímans. Þangað sækir elítan frá öðrum löndum í menningarefnum. Þegar Trump varð forseti bentu ofdekraðar og veruleikafirrtar yfirstéttarkonur í menningarelítunni á gamalt vandamál til að fá reiði sinni yfir kosningu hans þannig útrás. Ástandið í Hollywood var búið að vera svona lengi. Það var ekki óeðlilegt heldur í samræmi við samskipti kynjanna frá upphafi. Það sem breyttist var að konur voru farnar að líta á sig sem æðri sjálfum guði, færar um að setja sköpunarverkinu reglur, færar um að búa til nýjan himinn og nýjan jörð. Ekki ósvipað og kommúnistarnir í Sovétríkjunum sem bönnuðu trúmál á 20. öldinni því þeirra kommúníska trú átti að vera trú almennings, allt hitt var túlkað sem ópíum fyrir fólkið. Þannig má segja að menningin þurfi útrás, eða reiðar konur innan hennar.

Covid-19 lokunin leiddi af sér bylgju Metoo númer tvö, þær eiga auðvitað eftir að verða fleiri. Covid-19 var sett af stað til að losna við Trump sem forseta og aðra sem vilja að mannkynið lifi af þannig að í seinna tilfellinu var um að ræða vítahring.

Við erum í menningarlegu búri og sífellt fleiri eru að átta sig á því. Þetta eru vaxtaverkir mannkyns sem er að átta sig á því smátt og smátt að það er ekki eitt í alheiminum, og einnig að við einstaklingarnir erum tilraunadýr í búri.

Það er ekkert nýtt í þessu. Atburðir í nútímanum fylgja hegðunarmynstri sem var fyrir.

Það er rétt að konur sem tegund hefur verið kúguð í gegnum aldirnar og hegðar sér sem slík, en ástæðurnar eru ekki réttar. Ástæður fyrir kúgun kvenna er ekki meðfæddir skapbrestir karla eða að við séum syndsamlegri dýr en konur heldur er ástæðan sú að við erum kúguð af eigendum okkar, bæði konur og karlar, og konur fá útrás með því að ráðast á bræður sína, ekki guðina, því þannig var goggunarröðin í gegnum aldirnar og er enn. "Voru guðirnir geimfarar?" spurði Däniken og svarið var og er já. Vitsmunaþroski metoomeðvirkra er ekki kominn á hærra stig en þetta, hangið er í úreltri hugmyndafræði og goggunarröð sem þróaðist fyrir þúsundum ára. Apasamskiptin ríkja enn í mannfélaginu.

Til að sjá mannkynið á réttan hátt verðum við að horfa á það hlutlaust, utanfrá, ekki sem partur af því. Með því sjónarhorni eigum við auðvelt með að sjá að við erum skepnur fastar í kassa og á hlaupahjóli, tilraunadýr sem sækjast eftir viðurkenningu og sjá ekki út fyrir búrið sitt. Innan hópsins gilda svo allskonar hegðunarreglur og goggunarröðin er margvísleg.

Karlar eru bræður kvenna í sköpunarsögunni, kúgarar þeirra því þannig vorum við sköpuð. Skoðið Genesis í Biblíunni, þar kemur þetta allt fram þegar Adam og Eva voru rekin úr aldingarðinum.

"Hann skal drottna yfir þér" segir guð við konuna í fyrstu Mósebók. Bara þessi eina setning segir allt sem segja þarf, útskýrir svo margt. Karlinn var frá öndverðu sá sem talaði við guð, og konan honum undirgefin, þannig var og er sköpunarverkið. Femínistar geta ekki breytt því sem guð sjálfur skipaði að skyldi vera.

Alltaf, sama hvernig stjórnvöld hafa verið, einræði, lýðræði, kvenræði, karlræði, mæðraveldi eða feðraveldi hafa verið til konur sem hafa haldið því fram og karlar líka að bezt væri að konur stjórnuðu einar. Á þær hefur yfirleitt aldrei verið hlustað í mannkynssögunni. Það hefur eiginlega aldrei verið hlustað á slíkar konur og þær látnar kvarta í sínum hornum og þræla sér út um leið.

Nú er búið að snúa þessu við. Á yfirstéttarkonurnar en hlustað, síður á karla, sem reynsluna hafa og kunna betur skil á óhlutbundinni rökhugsun, eða það mætti halda miðað við apahegðunina í dægurmenningunni. Nei, ef litið er til háskólanna kemur í ljós að þar eru konur í meirihluta og vel færar um óhlutbundna rökhugsun. Ég er að tala um þennan kima menningarinnar, dægurmenninguna.

Á tilfinningasviðunum gufar vitsmunaþroskinn stundum upp, þá sjáum við rautt og hegðum okkur eins og bavíanar. Það á víst við um bæði kynin.