Lucubration Told Them, ljóð frá 9. maí 2019.

Shy, the girl and speaks so sparsely now!

Spawn of useless words, but silence last!

Didn't say it... care for such a cow,

come then home and stay as bride...

Feel it when it's foremost right,

face yourself and dare to love!

Shifty whom to shove,

shipmates tell them, but it's in the past.

 

Social status, love is all they like!

Lucubration told them what to do.

Must say that I dig the quiet deich, 

drill of something neat to feel.

Girl you're almost eerie, real!

Ever heard of friends like that?

Charming for a chat,

chosing one who's almost gone and through.

 

Used to let them rise in rivers deep.

Rovers come to turn it backwards still.

Mothers for those maidens tweeting weep,

more for boys in trouble grim.

Didn't feel so slimy, slim,

slip into the brokers dream.

Care for lover's cream?

Can't take more when turnout, someone will...

 

Now we're sitting, friends, but love you lie...

like you will not swim in waters deep...

Got your face in jars, but wonder why?

Weather ain't there, stillness all...

Not yourself when creeps will call,

keep it locked for better days!

Warning in the ways?

Well it's clear now, only should they weep...

 

Guðinn Baldur Óðinsson og forsetinn verðandi?

Guðinn Baldur var hinn góði guð í fornri og heiðinni trú norrænna manna. Um það leyti sem Ísland var numið og til þess tíma er Snorri Sturluson skrifaði sín meistaraverk var hann friðarins guð og kærleikans guð. Fræðimenn eru þó á því að löngu fyrr hafi hann verið stríðsguð mikill, og þar áður jafnvel sólarguð, og jafnvel hinn eini sanni sólarguð. Auk þess var hann guð spásagna, véfrétta, sönglistar og lækninga, jafnvel sjúkdóma, eins og Apollo hinn gríski, og rómverski. Heiðin trúarbrögð voru samhangandi og svipuð milli landa í vestrinu, þetta var hin forna og klassíska hámenning, og þótt mest sé fjallað um Grikkland og Róm í sögubókunum kemur fram eins og í lýsingum Sesars að aðrar þjóðir voru einnig heiðnar og tignuðu svipuð goð og Rómverjar, og Grikkir þar með.

Þannig að fyrirsögn þessarar fréttar kallaði mjög til mín, fyrirsögnin minnti mig svo á heiðna trú og trúna á Baldur Ás.

Kristnir menn bíða eftir endurkomu frelsarans Jesú Krists. Heiðnir menn biðu eftir endurkomu sólarinnar að vetri til, og Baldursblótið, seint í desember, kannski sama hátíð og jólin, átti að hjálpa uppá endurkomu sólarinnar, eða endurkomu Baldurs frá Helju.

Ekki eru til ritaðar heimildir frá Norður Evrópu sem eru 2000 ára gamlar eða meira, en án efa myndu þær vera nær uppruna jólanna heldur en trúin á sólina ósigrandi frá því fyrir og eftir Krists burð, og var uppruni jólanna í Róm. Sú trú ber með sér merki þess að vera innflutt frá öðrum löndum, og nafnið er norrænt eins og vísindamenn viðurkenna, og því trúarbrögðin öll frekar norræn en frá Sýrlandi, en vegna skorts á heimildum um trúarbrögð norðar í Evrópu á þeim tíma er talið að trúin komi frá syðri þjóðum. Slík niðurstaða þarf ekki að vera rétt, þar sem heimildir skortir um trúarbrögð víðar og á lengri tíma.

Andlitsfall Baldurs forsetaframbjóðenda minnir á Lenín, ekki ætti það að vera verra sé maður vinstrisinni, þannig að vinstrimenn ættu að kætast því margir þeirra aðhyllast heiðin trúarbrögð, sem mótvægi við hina kristilegu hreyfingu sem er öflug meðal hægrimanna. Þar sem ekki eru skráð bönn gegn hinu og þessu í heiðnum trúarbrögðum, þótt kannski hafi það verið þannig upphaflega, þá finna margir sér skjól í heiðnum trúarbrögðum og telja þar umburðarlyndið meira en annarsstaðar.

Ég er ekki frá því að einhver ómeðvituð hugrenningatengsl alls þorra almennings á Íslandi af þessu tagi hjálpi Baldri Þórhallssyni að auka fylgi sitt, að vaxandi áhugi landsmanna á heiðninni á Íslandi sé ókeypis auglýsing fyrir hann. Gleymum þó ekki boðorðinu kristna:Leggið ekki nafn guðs við hégóma (mannlegan ófullkomleika). Það passar við það bann sem heiðnir menn lögðu við því að nefna fólk guðanöfnum eða gyðjunöfnum, en ekki var bannað að kenna fólk við guði og gyðjur í samsetningum nafna.

Baldur Ás var frelsari í öllum réttum skilningi þess orðs, og er enn fyrir þá sem trúa á hann. Hann frelsaði undan vetrinum, undan hungri og dauða, hann boðaði líf og frið, og trúin á hann var eitt af því sem gerði sigur kristninnar mögulegan.

En við tilheyrum Helvíti hér á þessari jörð. Samkvæmt þeirri skilgreiningu snýst allt hið bezta uppí andhverfu sína hjá okkur, og sjálf sólin er uppspretta sjúkdóma, þurrka og hungurs ekki síður en uppspretta þess góða, frjósemi og gleði. Eins og Swedenborg sagði, þá er sólin í Himnaríki Guð sjálfur en sólin í Helju er skaðræði, og við erum vissulega í Helju, því ríki hennar er stórt og víðfeðmt, nær yfir margar vetrarbrautir og meira til.

En bjartsýni er það sem hjálpar fólki. Baldur, Katrín eða Jón Gnarr gætu orðið góðir forsetar, það er ekki útilokað.

Þegar Baldur guð boðaði komu sína mátti búast við betri tíð þegar næstum allir landsmenn voru heiðnir. Við skulum vona að ef Baldur Þórhallsson verður forseti muni það boða sælutíð, eins og með komu guðsins Baldurs, og sumarkomunni, sólarkomunni, enn sem fyrr.

Baldur boðar komu sína á föstudag

Feldspar, ljóð frá 13. febrúar 2019.

Feldspar was the first to know.

Fenny marches to their drum.

Before she's the bride to go,

born to defend wronglings, scum.

Never forget, avenge all!

Oh that woman, pain to fall!

Married still but marred by lust,

met the young boy, tried so hard.

Up so every guard!

Even when he loved the kindness, dust.

 

Solidus is somewhere wrong,

so I meet them going down.

Grapes so bitter going strong,

get it, how they leveled town.

House is but a holding past,

Heaven knows to do it best!

Still the secrets flow so fine,

for the power, godship cruel.

Doomed to pointless duel,

Darwin's law so proved, as made the wine.

 

Every face was will say it's so,

since it's wrong they stand and fall.

From the inside, females go,

first the spaceship, then the call.

Close to every soul, the sin,

soon the destruct's falling in...

Kind they seem when killing's done,

cat indeed and lions grim.

From the ruthless rim,

rakes of beauty, never such a bun!

Kvenleg þöggun allsráðandi í stjórnartíð þessarar ríkisstjórnar

Margir kjarnyrtir bloggarar eru fallnir frá, en aðrir farnir að ritskoða sig. "Þangað sækir klárinn sem hann er kvaldastur", er gamall og sígildur málsháttur sem ekki má gleymast. Hann geymir sannleika sem á betur við í nútímanum en áður, sérstaklega í ljósi kosninganna, forsetakosninganna, og alþingiskosninga líka fyrr og nú.

Ég ætla að fjalla um uppeldismál í þessum pistli, því það má finna ástæður fyrir göllum fólks í uppeldinu að langstærstu leyti, þótt annað hafi líka áhrif og móti fólk.

Ef maður hefur mikið velt fyrir sér syndinni og hvort mannkynið á jörðinni sé allt vont eða hvort Djöfullinn beri sök á ógæfu þeirri sem allir lifa við, þá hefur maður skoðanir á þessu.

Ofdekur er hugtak sem lýsir nútímafólki mjög vel.

Betra er að lýsa fyrir lesendum því sem maður fjallar um og koma með dæmi sem allir þekkja frekar en að vera fullviss þannig að fólk skilji kannski ekki allt sem haldið er fram.

Ég hef velt fyrir mér því sem allir foreldrar lenda í, og það er þetta þegar foreldrið spyr sig hvers vegna ekki gangi að láta barnið hlýða, og hversvegna það taki ekki mark á uppeldisaðferðunum.

Skírninni er ætlað að hreinsa börn af eigingirninni og sjálfhverfunni sem veldur svo margri ógæfu og falli frá náð. Til að einhver þannig athöfn virki, sem upphaflega var galdraathöfn af einhverju tagi fyrir langa löngu, samkvæmt ævafornum lögum og hefðum, þarf að vera samfélagslegur skilningur á hvað athöfnin merki. Þetta gildir um frumstæð samfélög og þau flóknari líka, eins og okkar. Þetta er kennt í félagsfræðinni og á við enn.

Börn sem læra og finna á fullorðnu fólki að þeim er ætlað að haga sér betur eftir skírn, þau gera það flest ósjálfrátt, þegar samfélagið er búið að koma sér saman um þetta. Þegar andlegu áhrifin eru vantrú, sem sagt að skírn sé aðeins bjánaleg athöfn með ekkert gildi nema í fortíðinni, þá virkar skírnin ekki.

Skírn þýðir hreinsun, frá synd og eigingirni, sjálfhverfu.

Næstum allir í nútímanum láta þó stjórnast af sjálfhverfu, enda er mottóið:"Þú ert nóg." Í því mottói felst að engin þörf sé á guði og jafnvel ekki þörf sé á elskendum, maka, börnum, skyldmennum, vinum, kunningjum.

Þegar kynslóðir fyrr á tímum tömdu sér hugrekki, mannkosti, kurteisi, fórnfýsi, vinnusemi og fjölmargt annað virðingarvert, þá var það vegna menningar sem hafði þróazt um mjög langt skeið. Sumir vilja fullyrða að þessir kostir komi frá kristninni og Biblíunni, en aðrir telja þetta eiga sér enn eldri sögu og lengri, sem væntanlega er nær sannleikanum og veruleikanum, það var byggt uppá það sem þótti nýtilegt úr heiðnum venjum, og annað látið víkja.

Okkar nútími er 100% syndafall. Það sést bezt á því að við eigum okkur enga framtíð, sem þjóð eða manntegund, því fæðingum er að fækka svo mjög að fólkið deyr út.

Ekki nóg með það, heldur eru ungu kynslóðirnar að losa sig við allar hefðir og siði, allt virðingarvert og dýrmætt. Öll trúarbrögð líka. Þetta sést bezt á því hvaða frambjóðendur eru vinsælastir meðal ungu kynslóðanna, en það eru frambjóðendurnir sem með einhverjum hætti ögra því viðtekna, og það gera þau öll á sinn persónulega hátt, Jón Gnarr, Baldur og Katrín, sum viljandi önnur ekki. Sumir telja að samkynhneigð sé meðfædd, en áður þótti rétt að fela hana og temja sér kynhegðun fjöldans, gagnkynhneigð, eða reyna það, og fullyrðingar um að slíkt hafi skaðað samkynhneigt fólk mjög til forna er erfitt að sanna. Bezta dæmið er að fólkinu í heild fækkaði ekki til forna heldur fjölgaði. Fóstureyðingarnar sem Katrín styður eru heldur ekki það sáluhjálparatriði í lífi kvenna sem öfgafemínistar vilja vera láta. Þó eru til undantekningatilvik þegar fóstureyðingar eru framdar til að bjarga lífi kvenna, en í nútímanum er þetta tízkubylgja og talin sjálfsögð mannréttindi, og ástæðurnar hljóta því að vera léttvægar í einhverjum tilfellum, eins og sálarlíf margra og kannski flestra kvenna í nútímanum, ekki satt? Jón Gnarr er grínleikari, en sá starfsvettvangur er víst eins fjarri hugmyndum íhaldssömum um forsetann, sem áður var talið að ætti að koma úr hástéttum og vera í hæsta máta virðulegur á allan hátt og jafnvel varla að hafa of mikið skopskyn.

Með kynslóð foreldra minna fóru börn að óhlýðnast foreldrum sínum fyrir alvöru. Það fór sem sagt að gerast eftir að þjóðin varð betur efnuð og flestir fluttust á mölina, uppúr 1940.

Þetta get ég fullyrt og alhæft eftir að hafa skrifað sögu móðurættar minnar frá langöfum og langömmum til mín og nútímans. (Hún er óútgefin ennþá og kannski ekki alveg fullkláruð að vísu, en í meginatriðum unnin).

Amma mín Sigríður sagði að mamma hefði orðið "umskiptingur" eftir ferminguna, því þá fór hún að "svara" fyrir sig, eins og amma sagði, og vera í uppreisn. Ekki var hún eins viljug við heimilisstörfin og slíkt eftir það.

Ég er mjög ófullkominn og er ekki að halda öðru fram. Ég hef þurft að ala mig upp sjálfur, og því er ég mjög misþroska og gallaður, og sýni ekki dugnað nema stundum á nokkrum sviðum einsog við listina. Ingvar frændi, bróðir hans afa var mér mikil fyrirmynd.

En ég hef komizt að þessari niðurstöðu í uppeldisfræðum sem ég held að sé rétt:

Börn óhlýðnast ef þau finna minnstu smugu til þess.

Það þýðir á mannamáli, að næstum ómögulegt er að ala þau upp rétt í nútímanum, því rangar fyrirmyndir koma frá útlöndum, samfélagsmiðlum og öllum áttum.

Af því má draga aðra ályktun sem gildir fyrir ALLA menn á Vesturlöndum og á jörðinni:

Til að bjarga lífinu á jörðinni og mannkyninu þarf að snúa til baka. Uppeldið er ónýtt, menningin er hrunin til grunna. Helgiflug útrýmingar er framundan fyrir allt mannkynið á jörðinni, og líf dýra og plantna tökum við með, aðeins spurning hvenær, ekki hvort, einnig spurning um nákvæmlega hvernig.

Kannski er lausnin fólgin í kristninni, fólk hefur ýmis svör.

Málið er þetta, að börn heimta það sama og önnur börn sem þau þekkja sem alast upp við aðstæður þar sem agi ríkir ekki eða kristilegar reglur.

Þessvegna þarf að nota sömu aðferðir og femínistar. Það þarf að breyta öllu samfélaginu, minna dugar ekki.

BRICS löndin eru efnahagslega að verða sterkari en Vesturlönd, og eru kannski orðin það.

Ef fólk sem getur breytt einhverju vill taka þetta til athugunar þarf að viðurkenna að hnignun ríkir í okkar samfélögum og hversvegna.

Ég tek ekki þátt í þeirri umræðu að um sé að kenna fólki sem kemur hingað til að vinna frá útlöndum, slík umræða snýr öllu á hvolf.

Ég get alveg verið sáttur við að Jón Gnarr verði forseti landsins, eða Baldur Þórhallsson eða Katrín Jakobsdóttir. Það skiptir næstum engu í stóra samhenginu.

Það sem ég kalla eftir er þó að þjóðin snúi til baka til gamalla gilda. Það getur jafnvel gerzt í stjórnartíð Jóns Gnarr, Baldurs eða Katrínar, ef eitthvert þeirra verður forseti. Forseti er ekki einræðisherra þjóðarinnar og verður að hlusta á hvað þjóðin vill hverju sinni, og það munu þau reyna án efa - eða einhver annar, til dæmis ef Halla Hrund verður kosin.

Það sem ég er að kalla eftir er vitundarvakningu. Sem flestir þurfa að gera sér grein fyrir því að stefnubreytingar er þörf, til fortíðarinnar.

Ég hlusta ekki á það fyrir fimmaura að þetta sé gamaldags. Fyrir mér er ekkert nýtt undir sólinni.

Þeir sem hafa kynnt sér afstæðiskenningu Einsteins og skyld vísindi vita að til eru nokkuð viðteknar og mjög svo nútímalegar vísindakenningar sem hljóða uppá það að tíminn sé ekki til, heldur sé hann aðeins ferðalag í rúmi frá einum stað til annars.

Sé þetta umorðað má vita og skilja að ekkert þjóðfélagsástand er flottara en annað, eða meira í tízku, nema vegna þess að fólki hefur verið innrætt það, af æðri verum, djöflum eða guðum.

Ég hvet aðra til að fara inná þessar heimspekilegu brautir.

 

Vonbrigði fyrir Katrínu?

Lost Gnome, ljóð frá 19. september 2019.

Snow is falling hot for her.

Hellish burdens gone to waste.

Dresses lost with sheepish shirr,

shared in rocks of past, no more.

Didn't mention whirring war.

Wide you come, they need that taste.

 

Sponsor, tell me, speak so kind,

spoonbill for the one to look.

Liquid crystals left behind,

litchi blooming, singing bird,

for the world is further heard,

frame them not with bitter schnook.

 

Hasten to the harder swift.

Half of that is lost at sea.

Coming from their crowing rift,

cabins left us without rights,

Beauty queen in bitter fights,

better find them, someone... me...

 

So you talk but tell not me,

tales of youth just gone by pain.

Forty years and from that, bee,

fleshy beauty, waters call.

Will you lose and fail to fall?

For the boy, oh not in vain!

 

Make him love you, more you give!

Merits see and find your home!

Take the chance, you lust to live!

liger proud, you make that day!

Kiss her, wrong they soon will say!

So it's only dust, lost gnome!

Útvarp Saga leyfir öllum að tjá sig

Þessi Samfylkingarkona sem segir Arnþrúði "básúna hatursorðræðu gegn hinseginfólki og innflytjendum" ýkir mjög það sem hún heyrir. Auk þess er rangt sem hún segir, "útvarpskonu sem hefur verið dæmd fyrir hatursorðræðu", eins og kemur fram hér í fréttinni var Pétur sýknaður og Arnþrúður var ekki ákærð, þannig að hún hefur ekki lýst þessu rétt, þessi Samfylkingarkona. (Sem hefur sagt sig úr veigamiklum embættum í flokknum vegna stefnubreytingar Samfylkingarinnar eða þessu máli).

Pétur á Útvarpi Sögu leyfði hlustanda að tjá sig en var ekki með níð, og var því sýknaður, alrangt að stöðin breiði út fordóma, hún leyfir bara fleiri skoðunum að blómstra en flestar aðrar stöðvar, sem boða rétthugsun/ranghugsun nútímans

Það er greinilegt að framboð Baldurs Þórhallssonar hefur verið eins og vítamínsprauta fyrir samkynhneigða, hún talar um að Samfylkingin hafi "sofnað á verðinum í veigamiklum mannréttindamálum", en sjálf er hún samkynhneigð sem ber Arnþrúði sökum og stöð hennar.

Ef þetta er það sem koma skal ef Baldur verður næsti forseti, þá vita landsmenn hvernig næstu ár verða, pólitísk rétthugsun/ranghugsun sett á oddinn, og hvert smáatriði túlkað þeim í óhag sem vilja hefðbundið fjölskyldumynstur,  og tjá það með hætti sem ögrar heimsmynd samkynhneigðra og annarra sem falla undir hinseginleikann á einhvern hátt.

Konur yzt til vinstri, við mannréttindapól hinseginleikans virðast háværastir gegn Útvarpi Sögu, Arnþrúði, Margréti Friðriksdóttur og þannig kvenskörungum. Þær gleyma, eða neita að horfast í augu við þá staðreynd að Arnþrúður, Margrét og fleiri þannig kvenskörungar eru líka femínistar, bara af öðru tagi en þær sjálfar. Þær eru með eigin rekstur og kvenkyninu til sóma og sjálfstæðinu, bera réttindum kvenna glögg merki, og hvernig þær nota þau réttindi til góðs.

Ég hef hlustað talsvert á Sögu, og þetta viðtal var oft endurtekið enda Pétur ekkert að fela dómsmálið og var stoltur þegar hann komst frá því óskaddaður, og vissi allan tímann að hann var órétti beittur.

Hlustendur Útvarps Sögu hafa allskonar skoðanir. Átti Pétur að slíta samtalinu þegar þessi ákveðni hlustandi sagði eitthvað sem sumir kunna illa við? Erum við þá ekki komin inná ritskoðunarbraut sem líkist meira kommúnísku eða fasísku samfélagi?

Er ekki einmitt meira gæfumerki að leggja niður ritskoðun eins mikið og hægt er?

Það er ekki víða þar sem í fjölmiðlum er boðaður efi gagnvart stefnu Samtakanna 78. Nú veit ég til að Páll Vilhjálmsson og Helga Dögg Sverrisdóttir hafa verið ákærð fyrir eitthvað svipað, því þau boða eitthvað annað en hinn nýi rétttrúnaður hljóðar uppá. Er það nokkuð skrýtið þótt einhversstaðar heyrist hljóð úr horni þegar búið er að breyta þjóðfélaginu eins mikið og hefur verið gert á síðastliðnum 30 árum af hinseginfólki og með stuðningi margra inni á þingi lengst til vinstri? Katrín Jakobsdóttir hefur gert margt fyrir hinseginfólk en einnig Jóhanna Sigurðardóttir, svo dæmi séu tekin, og þær hafa gegnt æðsta embættinu, sem forsætisráðherra þjóðarinnar, svo þessi breyting á valdi hefur komið frá æðstu stöðum.

Það er gott að Samtökin 22 komu fram, því þau sýna vel fram á hversu klofin samstaða hinseginfólks er, og ekki eru þar allir eins eða sammála í þessum málum. Í Samtökunum 22 eru svipaðar hugmyndir og Helga Dögg hefur viðrað. Hversvegna ákæra þá ekki Samtökin 78 Samtökin 22 og fólk þar inni?

Annars er það mín skoðun að maður eigi að læra um þetta hljóður, og athuga hvort maður geti lært eitthvað nýtt eins og af Samtökunum 78.

Ég er aðallega ósáttur við þegar verið er að ráðast á Arnþrúði og Útvarp Sögu, á þeim forsendum að þar sé farið yfir strikið. Mér finnst einmitt að fjölmiðlun þurfi að verða meira eins og á Útvarpi Sögu, eins og RÚV var fyrir 40 árum.

Þöggun og ritskoðun, það þarf að víkja fyrir frelsi í skoðunum og allskonar tjáningu.

 

Arnþrúður svarar Ingu Björk

Stones They Throw, ljóð frá 4. maí 2019.

Peace be with them, pride so slow...

problematic runes to give.

With them all the riff will row,

rest there left with pike and shiv.

 

Stones they throw will stay not long

stronger in the winds of change.

Much of that for maidens wrong,

must be from the other range.

 

Not be said in Notre Dame,

natation for deeper wells.

Can not find the clustered âme,

Corn Laws, blights and righteous hells.

 

Quiet man on cornfields yet,

cranes on top from stars that night.

coming up and willful, wet,

waiting for the time so right.

 

Met her at bridemaid's bar.

Bursting at the seams, that near.

Up the pond, the onward gar,

always for the women's tear.

 

Close to love but failed to fly.

Fear of mistakes took them both.

Now they ask it, neither why,

nor just when, oh feel them loath...

 

Older people always knew,

up to go or fall with pride.

Beauty in the game so grue,

getting in the wrought, dry fight.

 

Peace be with them, pride so slow...

problematic runes to give.

With them all the riff will row,

rest there left with pike and shiv.

Hægt er að taka undir með þeim sem segja að Covid-19 hafi verið ímyndunarveiki, miðað við fuglaflensuna, sem er skyld Spænsku veikinni, eins og vísindamenn halda fram

Þetta er alvöru drepsótt í dýrum og yrði frekar mjög skæður heimsfaraldur í fólki, meira en helmingur deyr sem smitast af þessu, eitthvað svipað og Spænska veikin sem stráfelldi fólk í stórum hópum, enda af sömu tegund og stofni, eftir því sem hægt er að fræðast um.

Í DV er svipuð frétt og þar komu athugasemdir um að Bill Gates og fleiri slíkir stæðu á bakvið þetta. Það efast ég raunar stórlega um. Þetta er svo alvarlegt mál að þótt tæknin sé til staðar, sýklavopn svokölluð, þá er ótrúlegt að slíkt komist ekki upp, ef rétt er að þau séu notuð, og uppspretta svona sýkinga og farsótta. Búið er að leiða allsterkar líkur að því að Covid-19 hafi verið þannig búin til, enda tilraunastofa skammt frá þar sem hún byrjaði, og matarmarkaðurinn hefur verið sýknaður, að minnsta kosti af mjög mörgum sem um þetta hafa fjallað, og það eru um það bil helmingslíkur á manngerðri Covid-19 útbreiðslu, þannig að það er nokkuð ljóst að þar má vel tala um samsæri. Einnig þegar um er að ræða væga sýkingu eins og Covid-19 sem drap tiltölulega fáa, en þó fjölmarga, vegna þess hversu þjóðirnar á Vesturlöndum eru farnar að eldast mikið, meðalaldurinn kominn yfir 40 ár. Í Afríku fann fólk varla fyrir Covid-19, enda meðalaldurinn þar lágur, og veiran frekar að drepa fólk með Neanderdalsmannagen, sem algengust eru á Vesturlöndum.

Allt þetta bendir á það sama, að þeir sem tala gegn mengandi Vesturlandabúum vilji fækka þeim með mátulega vægri veiru eins og Covid-19 og telji að slíkt verði aldrei hægt að sanna, sem kannski er raunin.

Hitt er þó allt annað mál, að halda því fram að fuglaflensan nýja, ef hún fer að verða að drepsótt meðal manna og eins og Spænska veikin, að slíkur hryllingur geti verið manngerður. Í fyrsta lagi er slíkt óhjákvæmilegt, gerist í náttúrunnar ríki bæði fyrir dýr og menn, þetta eru einfaldlega slæmar flensur, sem hafa gengið eins lengi og elztu menn muna. Það er því langsótt að nýjar drepsóttir séu manngerðar, hafi hinar fyrri ekki verið það, nema Guð almáttur, Jahve, hafi komið þar að, eða Djöfullinn, nema hann sé sá sami, eða einhver annar af geimverutegundinni, djöfull eða guð.

En ef svona pest verður að drepsótt er full ástæða til að hræðast, og loka næstum öllum samskiptum á milli þjóða, og reyna að stöðva útbreiðsluna með öllum ráðum, ef sagan á ekki að endurtaka sig, með ógurlegu mannfalli og þjáningum, og hruni samfélagsins eins og við þekkjum það, verzlun og viðskipti, og hringrás efnahagsins.

Óttast að fuglaflensa breiðist meira út til manna

Crowds If Wrong, ljóð frá 8. janúar 2019.

Throughout lost but lives are great,

less than mile from other souls.

If I lose the greedy goals,

get it by the shade...

Feeling low when frameworks go,

Friends and lovers, rich or poor,

Waiting by the war room score,

wishing for a peace and youth to show...

 

Only choose you woman, wife,

wealth of happiness and trust.

Others changes, rain and rust,

reeling for the life.

Can't see eye to eye on that,

only pirates garden, dear.

How they control, hell and fear,

Heaven never in the smallest tat.

 

Crowds if wrong may never nail,

newer truths or victory real.

Tell them how in Hell you feel,

hanging from the rail.

Heroes they are hard to find,

how they suffer, bullied, shamed.

Will there be the newer named?

Never for the one to be so kind?

 

Cheap in numbers, young, just all?

only for the knowledge true.

Let it be the latest you.

Lards will try and fall...

For the kindness love will last,

like the first to go in hard.

See the hole and crying card,

come and make it, don't be such a nast.

Húsbændur á sínum heimilum

Fáir verja eingyðistrú og feðraveldi (líka með afneitun á því síðarnefnda) af eins mikilli hörku og Guðjón Hreinberg, hvort sem fólk trúir honum eða ekki. Það er hægt að virða slík skrif, því einnig þegar maður fer offari getur verið sannleikskorn í því.

Ég held þó að langflestir séu sammála um að feðraveldið sé til, hafi verið til og hafi ríkt á jörðinni, sérstaklega innan trúarbragðanna þriggja sem spruttu uppúr gyðingatrúnni og hún er hluti af.

En sérhver manneskja er aflsvið sannfæringar sem getur verið margskonar. Það er ekki nema með nauðgun, sem byrjar alltaf sem andleg nauðgun, sem það aflsvið er rofið og utanaðkomandi skoðanir drottna yfir persónunni.

Þannig hefur það komið skýrt fram hjá vísindamönnum eða þeim sem um þetta fjalla að kynferðisleg nauðgun er næstum alltaf háð misskilningi og hálfgildings undanlátsemi af konunnar hálfu, sem þó er oft þvingun hálfgildings, og viljaleysi sem síðar er leiðrétt, það er að segja, að ef konan er ekki uppdópuð eða í áfengisvímu eða þannig ófær um að verja sig, þá sparkar hún og lemur ef hún er 100% andvíg samförum.

Af þessu má ljóst vera að mannleg samskipti eru mun meira samkomulagsatriði en margir halda fram. Áður fyrr var sjaldgæft að nauðganir væru kærðar, því menningin var þannig, þetta var hluti af samskiptum, að frekir karlar kæmust upp með flest eða allt, eftir því í hvernig stöðu þeir voru.

Valdefling kvenna og femínisminn hafa búið til menningu þar sem konur kæra nauðganir og kalla sem flest nauðganir, því það bætir félagslega stöðu þeirra, þeim er trúað, og það er hluti af þessu sama, jafnrétti, til að breyta feðraveldinu, sem langflestir eru sammála um að hafi ríkt, þótt leifar þess séu orðnar fátæklegar núna, en það er misjafnt eftir fólki og þjóðfélagshópum að vísu.

Húsbændur ríktu vissulega á eigin heimilum. Nú held ég að konur séu meiri húsbændur en karlar, því húsmóðir er hugtak sem lýsir konu sem býr til matinn, er heimavinnandi og sér um börnin, jafn margir karlar eru þannig í dag, held ég.

Auðvitað voru menn húsbændur á eigin heimilum í feðraveldinu, sem ríkti öldum saman, kannski allt frá landnámi eða lengur.

Hafa ekki allir séð eiginkonur sem læðast eins og hræddar mýs á eigin heimilum, dauðhræddar við eiginmenn sína? Það væri öfugmæli að segja að frekir eiginmenn þeirra séu ekki húsbændur á eigin heimilum. Þessar týpur eru kannski orðnar fágætari en þær voru, en að sjálfsögðu eru þær enn til, því þessu er ekki hægt að útrýma, þetta er hluti af mannssálinni og mannlegum eiginleikum, sumir vilja láta undan drottnun, aðrir vilja stjórna. Það fer ekki svo mjög eftir kyni, en ég held að það sé þó eðilegra að karlar vilji stjórna, hormónin ráða því og menningin líka, hefðir og trúarbrögð sem við öll þekkjum og gefa fyrirskipanir um slíkt.

Að segja að eitthvað hafi aldrei verið til er rangt, sem allir vita að var til og er enn til, eins og feðraveldið.

Þær konur voru uppnefndar rauðsokkur og kvenréttindakonur sem dirfðust að vinna úti fyrir 50 árum eða meira. Þá var það sjaldgæft að ráðsettar konur og heimavinnandi ynnu úti, nema kannski þær yngstu sem voru smám saman að læra nýja siði. Þótt ýmislegt væri komið í lögin þegar ég fæddist, þá var öll alþýða kvenna ekki þannig að hún lifði samkvæmt því, sízt þær sem eldri voru.

En ég man nú samt eftir því í mínum uppvexti að þá voru til ákveðnar konur af öllum tegundum ekki síður en nú, og þessar konur sem voru heimavinnandi höfðu sitt skap, sínar skoðanir, sitt sjálfstæði og pólitíska sannfæringu af margvíslegum toga, og þekkingu, ekki sízt. Þessvegna upplifði ég það sjaldan að konur væru kúgaðar í því samfélagi, því þær höfðu eiginlega sterkari persónuleika en margar nútímakonur.

En þá voru líka til litríkari og ákveðnari karlmenn, sönn karlrembusvín í góðri merkingu þess orðs.

Það má lesa útúr orðum Guðjóns um að karlar hafi aldrei verið húsbændur á sínum heimilum, að konur hafi alltaf ráðið því sem þær vildu ráða í gegnum tíðina, þótt svigrúmið hafi verið minna, og völdin innan heimilisins eingöngu þá jafnan.

Ég skil þannig merkinguna, þótt orðavalið finnist mér ekki rétt.

Ég skil þetta þannig, eins og ég man hvernig þetta var, að innan feðraveldisins voru til óteljandi litbrigði af karlrembu og feðraveldi.

Ákveðin tegund af heimilum voru þó vissulega þannig að konurnar voru undirgefnar í öllum skilningi þess orðs, og þannig konur eru enn til. Sumar þeirra eru lesbískar í dag eða komnar í karlmannslíkama eftir kynleiðréttingu. Aðrar eru í sínum upprunalegu líkömum og stjórna jafnvel sínum eiginmönnum - eða ekki.

Fólk er mjög misjafnt og ég vil ekki halda öðru fram.

Fólk er misjafnt og ólíkt í dag. Málið er bara að búið er að næstum útrýma allskonar sálum og persónuleikum sem voru til áður, flatneskjan er orðin miklu meiri í mannlífinu með allskonar pólitískum rétttrúnaði.

Í stað þess að konur hlýði feðrum og eiginmönnum eins og þær gerðu áður, þá eru þær að hlýða reglum útlendum og innlendum í dag, þær eru ekki frjálsari heldur ófrjálsari.

En það er sama í hvaða þjóðfélagi við lifum. Alltaf verður karlmaðurinn að láta undan konunni að einhverju leyti til að eignast með henni börn og kvænast, ganga inní kvennaheiminn og kvennamenninguna, ef svo má segja, og því skil ég hvað átt er við, þótt ég myndi orða þetta á annan hátt.

Jafnvel í múslimskum samfélögum eru þannig samskiptareglur. Þar er bara meiri áherzla lögð á karlmennskuna, eins og áður tíðkaðist á Vesturlöndum. Menning er margskonar og kimarnir margir og blæbrigðin. En konur á Vesturlöndum eru kallaðar hórur af múslimakonum hefðbundnum oft, því þær karlgera sig. Sú gagnrýni á rétt á sér.

Þegar konur eru útivinnandi og þénandi jafnvel meira en karlar, þá verður ruglingur á ferðinni, sem ekki er búið að fínstilla, því samskipti kynjanna innan feðraveldisins eru aldagömul, og enn er fólk ekki búið að fóta sig á Vesturlöndum í þessum femíníska og breytta heimi, og þunglyndislyfjaátið ein afleiðing af því.

Aðalmálið er að vestrænar konur eru ekkert sérlega hamingjusamar, þótt rangar og falskar niðurstöður í könnunum geti gefið það til kynna. Femínisminn hefur leitt af sér óendanlega margar bölvanir en engar blessanir.