Húrra fyrir Alþingismönnum sem eru á réttri leið að einhverju leyti

Viðurkenningin á Holodomor sem hópmorði er spor í rétta átt. Það sem skiptir þó mestu máli er að stöðva þau hópmorð og fjöldamorð sem verið er að fremja á okkar tímum með aðferðum Frankfurt skólans, femínisma og jafnaðarstefnu.

Með því að viðurkenna að hægt er að fækka fólki með óhefðbundnum aðferðum er loksins farið að stíga það skref að mannkyn okkar komist uppá mannsstigið í raun og af dýrsstiginu.

Frændi minn og afabróðir, Ingvar Agnarsson kenndi mér það að með Nýalsfræðunum kæmist fólk uppá Nýalsstigið, en það er þegar fólk er meðvitað um alheiminn, lífsambandið á milli hnattanna og önnur vísindaatriði sem gera fólk meðvitað um eigið líf.

Það sem gerðist eftir 1945 er að mannkyninu hnignaði, og nú er fólk komið niður á dýrsstigið í mörgum tilfellum, þótt það sé mismunandi, en þannig er þetta á Vesturlöndum, þar hefur siðmenningu hnignað svo mannsstigið er ekki lengur algengast.

Ég hef ritað um andstöðu mína gegn fóstureyðingum.

Þó er annað sem hefur fækkað fólki miklu, miklu meira, en það er fóstureyðingar áður en börn eru getin, það er að segja að komið er í veg fyrir getnað hjá gríðarlega mörgum, og það hefur átt sér stað hjá öllum iðnvæddum þjóðum, sérstaklega Vesturlandabúum.

Það er hægt að finna út hverjir standa á bakvið þetta og af hvaða ástæðum, bæði á okkar jörð og öðrum jörðum. Margt af því er vitað.

Þegar femínistar hætta að hatast útí feðraveldið og fyrri kynslóðir verða þær færar um að sjá hverjir eru raunverulegir óvinir mannkynsins.

Að koma í veg fyrir að fólk af gagnstæðu kyni verði ástfangið, að eyðileggja traust á milli kynjanna, þetta eru óvinir mannkynsins að gera.

Femínistar eiga mjög langt í land með að verða það sem þeir ættu að vera, og berjast fyrir réttan málstað, og ég er ekki bjartsýnn á að hægt verði að bjarga okkar mannkyni, en allir sem verða hermenn sannleikans gera gagn, og jafnvel þótt unnið sé á mismunandi sviði.

Ég fagna svo einlæglega út af öllu sem vel er gert. Þótt þetta sé ekki komið í gegn virðist ríkja bjartsýni um að það verði, sem auðvitað ber að fagna.

Jafnvel þótt ég hafi ritað um að Selenskí sé strengjabrúða hergagnaframleiðanda á Vesturlöndum og fullur af ranghugmyndum um að frelsi og lýðræði á Vesturlöndum, þá snýst þetta ekki um að ég skilji ekki eða viðurkenni hvöt í þá átt, heldur að ég telji að guð Biblíunnar styðji Pútín, og sé sterkari en öll Vesturlönd, og allan heiminn, ef útí það er farið.

Þannig að ég get tekið undir sumt sem Selenskí kemur fram með, ekki spurning.

Að frelsi og lýðræði ríki á Vesturlöndum, það er viðurstyggilegasta lygin sem borin er fram og alltof margir trúa á. Mér er það nóg að vita að fólk er að deyja út á Vesturlöndum vegna fækkandi fæðinga. Einnig að fólk lætur skreyta sig með húðflúrum og lokkum, og gerir það ekki af eigin hvötum, heldur eru andar sem segja fólki að gera það. Einnig með stjórnmálin, segja má að allir vinstrimenn og jafnaðarmenn séu andsettir, og sífellt stærri hluti hægrimanna einnig. Allt þetta segir mér að guð Biblíunnar er að kenna fólki lexíu. Þegar slíkt gerist á fólk ekki að vera með hroka og tala um lýðræði og frelsi Vesturlanda, eða mannréttindi, heldur á fólk að laga það sem guði Biblíunnar er andstyggilegt á Vesturlöndum, og þá fyrst mun friður ríkja á jörðinni.

Síðan væri hægt að benda á menningu og listir, hvernig myndlast er vinsælt en ekki myndlist, hvernig ritlast er vinsælt en ekki ritlist, hvernig tónlast er vinsælt en ekki tónlist. Allt þetta er afskræming á mennskunni og sál mannsins.

Meiri synd gegn Guði er ekki til en sem birtist í vestrænni menningu.

Þannig að þetta snýst ekki um að vera hrifinn af Rússum eða þeirra aðferðum í þessu stríði, heldur að Vesturlönd eru enn verri, enn syndugri, og ef ekki verður horfið frá syndinni á Vesturlöndum, meðal annars með því að hætta að menga, hætta að virkja of mikið, hætta óhóflegum útblæstri og fleiru, þá mun það hafa afleiðingar, og að kalla það reiði Guðs er sannleikur en ekki lygi eða trúarofstæki.

Einnig þarf að viðurkenna hugtakið Vistmorð.

Það þarf einnig að viðurkenna að með femínisma hefur fólki fækkað meira en með báðum heimsstyrjöldunum samanlagt.

Viðurkenni Holodomor sem hópmorð

Sænska leiðin á öllum sviðum?

Ég held að fjölmiðlafólk á Íslandi ætti að rétta kúrsinn hvað varðar minnihlutahópa sem verða fyrir mestu hnjaski, samkvæmt nýrri könnun. Til dæmis fólk með óvenjulegar skoðanir og meiri líkamsþyngd en fjöldinn. Á sama tíma kemur frétt um að kynsegin einstaklingum fjölgaði um 75% árið 2022, sem er meira en helmingsfjölgun, og það virðist ekki koma fólki á óvart. Kvarta þeir mest sem hafa það verst? Gaman var að sjá Uglu Stefaníu hjá Gísla Marteini, hamingjusöm manneskja og hún lýsti Íslandi sem fordómalausri paradís fyrir kynsegin fólk að mestu leyti, þótt seint yrði baráttunni lokið. En maður hlýtur að spyrja sig hvernig standi á 75% aukningu í þessum hópi aðeins á einu ári.

Annað sem vekur athygli í nýjum fréttum er að lögreglan býst við aukningu í öllum málaflokkum, meira fé er sett í alla málaflokka og bætt í mannskapinn á öllum sviðum.

Er Ísland á réttri leið að fylgja sænsku leiðinni á fleiri en einn veg?

En það sem hjálpar langflestum Íslendingum er að laga kjör þeirra fátækustu, og vinna gegn verðbólgunni. Ég verð að vera sammála þeim mörgu sem æstir rita í DV undir fréttirnar athugasemdir, að gefa mætti Sjálfstæðisflokknum frí og prófa vinstristjórn, til að athuga hvort slík stjórn geri eitthvað fyrir þá verst settu eins og talað er um í þeim flokkum.

Nú held ég að sé tækifærið fyrir vinstriflokkana, þegar vinstrisveifla er í landinu. Spákonur á Útvarpi Sögu hafa margsinnis spáð því að þessi ríkisstjórn falli, og núna telja þær að hún falli í vor. Það kemur allt í ljós.

„Ljótir hlutir sagðir um mig“

Allt er gott sem endar - Megasartilvitnun - Hríðin eftir Megas frá 1990, túlkun.

Ég er nokkurnveginn viss um að Halldór Benjamín framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins var að vitna í meistara Megas þegar hann tjáði sig um hvernig kjaradeilan leystist með þessum orðum. Einfaldlega vegna þess að í laginu "Hríðin" frá 1990 kemur fyrst fram þessi setning í íslenzku, og er hún megasískur og dæmigerður útúrsnúningur á málshættinum fræga "Allt er gott sem endar vel".

Vísir er með þá frétt sem ekki fer hátt í öðrum fjölmiðlum, að Rússar haldi uppi öflugum hryðjuverkaárásum á borgir í Úkraínu, og kjarnorkuverið í Zaporizhhia varð í sjötta sinn án rafmagns í nótt og varð að reiða sig á varaaflstöð.

Þessi frétt sló mig og að ekki skuli vera sagt frá þessu í öllum fjölmiðlum á Íslandi. Af þessari frétt má glögglega sjá að heimurinn er hársbreidd frá gjöreyðingu, og mörgum sinnum hefur heimurinn verið nærri stærra kjarnorkuslysi en varð í Chernobyl 1986.

Að minnsta kosti 5000 manns dóu beint vegna slyssins, og sennilega er sú tala helmingi hærri ef allt er talið með.

Árið 2005 fengu 19.000 fjölskyldur lífeyri frá úkraínskum stjórnvöldum vegna þess að fyrirvinnan var látin vegna slyssins. Sú tala er stór hluti okkar þjóðar, til dæmis. Slys í stærsta kjarnorkuveri Evrópu yrði á miklu stærri skala.

Eins og lesa má um hefði slysið í Chernobyl getað orðið tvisvar sinnum verra en Hiroshima sprengingin, en fáeinir hugrakkir menn, hetjur, náðu að afstýra því.

Fukushima kjarnorkuslysið í Japan 2011 minnti á að alltaf er maðurinn að leika sér að eldinum með nýtingu kjarnorku. Mikil mótmæli gegn kjarnorkuverum brutust út í kjölfarið víða.

Geislun hefur aukizt á jörðinni síðan kjarnorkuöldin hófst. Fullvíst er að fjölgun krabbameinstilfella útum allan heim má rekja beint til notkun kjarnorku, tilrauna, slysa og sprenginga, þótt ástæðurnar séu fleiri án efa. Kjarnorkumengun þekkir engin landamæri, þótt hún sé verst næst staðnum þar sem slysið varð eða sprengjan lenti.

Eins og margir hafa tjáð sig um eru rússnesk yfirvöld glæpsamlega skeytingalaus þegar kemur að lífi eigin þegna. Þau eru einnig glæpsamlega skeytingalaus gagnvart kjarnorku yfirleitt. Jafnvel má segja það um Úkraínumenn líka, eftir að þeir vilja berjast í þessu stríði til hinzta manns og leggja þessa hættu á sig og heiminn fyrir utan aðrar.

Kvæðið "Hríðin" eftir Megas frá 1990 fjallar um það þegar nokkrir menn urðu úti á milli bæja í stórhríð, ekki vísað í tiltekinn atburð heldur nokkuð sem oft hefur gerzt í Íslandssögunni, því miður.

Kófið er Covid-19 farsóttin kölluð, og svo aðför að mannkyninu, frelsinu og móðursýki af öðrum, og "Stormur" er heimildarmyndin kölluð um Þríeykið og atburðina í kófinu. Þannig að "Hríðin" eftir Megas getur verið tákn fyrir ýmislegt, margskonar hörmungar.

"Þið munið öll deyja", söng Bubbi Morthens árið 1980 með Utangarðsmönnum í laginu "Hiroshima". Megas fer skáldlegri leið að þessu og í laginu "Hríðin" er slíkt skoðað með öðrum hætti.

Eitt sinn fannst mér nýrri verk Megasar verri en þau sem eldri eru. En fréttin um árásir Rússa á orkuinnviði í Úkraínu lét mér skiljast það að Megas er að yrkja um það sem getur gerzt í "Hríðinni" frá 1990.

"Þessi alíslenzka hríð hún er ævinlega í fangið í hvaða átt svo sem þú stefnir - og hvaða guð eða lögmál sem þú nefnir," eins og hann orðar það.

"Allt er gott sem endar", eru lokaorð kvæðisins, fyrir utan viðlagið sem er endurtekið.

Vandinn er sá að jafnvel þótt Pútín myndi tapa stríðinu og stríðið myndi hætta þá eru fleiri kjarnorkuógnir sem steðja að. Fólk er jafnvel farið að mæta þessu með kaldhæðni eins og öðrum ógnum sem steðja að, sturlunin er svo fullkomin hjá okkar mannkyni á flestum sviðum, og hrokinn, að telja sig ekki þurfa á æðri máttarvöldum að halda, að húmanisminn nægi eða mannleg skynsemi eða hæfni eða dugnaður, því fer þó fjarri.

Ég fékk að horfa inní stein í hörgi í fyrra, þegar ráðstefna álfa og manna fór fram á Íslandi, og mætti minna á það þegar fólk taldi geimverur myndu koma til Snæfellsjökuls árið 1993 var skilningur á slíku, en auðvitað sáust þær ekki. Mikill misskilningur er það hjá fólki þegar það telur geimverur helzt birtast sem grænar verur eða gráar eða öðruvísi útlits en fólk er almennt, þótt slíkt sé til einnig og staðfestar frásagnir séu til um slíkt að vísu, sem frægar eru.

Hörgar eru enn starfræktir á þessari jörð, annars værum við ekki lengur til, og hofin eru starfrækt líka, en fáir eru opnir fyrir þessu nú á dögum, enda er þetta helzt á hærri tíðnisviðum í andaheiminum, en snertir þó auðvitað okkar jörð og okkar mannkyn líka.

En ég varð þunglyndur seint á síðasta ári og snemma á þessu ári, því myrkrið sem speglaðist í steininum í altarinu, það sagði ýmislegt.

Skyldi Halldór Benjamín hafa verið ósáttur við miðlunartillöguna sem var samþykkt þrátt fyrir allt, úr því að hann notaði orðtækið "Allt er gott sem endar", sem mætti kalla fullt af bölsýni? Áður fyrr sætti fólk sig ekki við neitt skárra en "Allt er gott sem endar vel."

Níhílísk skoðun Megasar er svo sem víða í nútímanum. Mér finnst hún að vísu uppgjöf.

Jörðin er skóli fyrir sálir, en talið er að fjórðungur eigenda okkar að minnsta kosti vilji útrýma okkur á meðan hinir vilja halda okkur á lífi, en um það er deilt og sumir telja að næstum helmingur eigenda okkar vilji útrýma okkur, þótt það sé nú sennilega bölsýni, en það gæti komið í ljós á þessu ári, að vísu, miðað við ýmsa atburði nútímans.

Mennirnir bera ábyrgð og ekki aðeins þeir sem stjórna og hafa mest völd. Bítlarnir sungu árið 1969 "The love you get is equal to the love you give", í laginu "The End", eða "Endirinn", en skáldið Paul McCartney sýndi þarna sínar allra beztu hliðar, þegar hann vissi að þetta yrði svanasöngur hljómsveitarinnar.

Þannig er þetta með okkar mannkyn og eins manneskjurnar, hverja og eina. "Ástin sem maður fær jafngildir þeirri ást sem maður gefur." Þó er þetta ekki eins einfalt og sumir halda, því ást er hægt að gefa í mörgum myndum.

Fyrsta línan í kvæði Megasar er svona:"Við villtumst í myrkrinu milli húsa."

Þessi eina lína segir allt sem segja þarf um okkar mannkyn. Það er skuggalegt en satt að öll okkar nútímamenning er myrkur á milli húsa, og vinsælustu trúarbrögðin einnig.

Beztu mennirnir og beztu sálirnar hafa dáið héðan í burtu og nú eru fáir eftir sem telzt veig í, ef miðað er við þá hámenningu sem ríkti allt frá Kína til Evrópu, fyrir 1000 árum, og á ýmsum tímaskeiðum mannkynsins áður einnig. Því má segja að óvinir mannkynsins telji þessa tímasetningu góða til að þurrka okkur út, því það kann að breyta veig í alheimslegu tilliti á ýmsan hátt á vogum guða og djöfla og mannkynja af ýmsu tagi.

Það má læra af Megasi að maður hefur yfirleitt ekki efni á því að vera bjartsýnn. Saga 20. aldarinnar sýnir þetta mjög greinilega.

En í öðru erindi kvæðisins "Hríðin" eftir Megas eru þessi orð:"Það er hlálegt hve víða við gátum lífið orðið". Þar á undan er því lýst hvernig sömu sálirnar dóu á mismunandi stöðum landsins.

Í þessum línum er raunar vonin sem Megas er ekki að hafa hátt um í kvæðinu, þar sem viðlagið tekur meira pláss og bendir á bölsýnina og raunsæið. Já, eins og þessar línur sýna þá er lífið klókt, en ekki um of þó.

En í næstsíðasta erindi kvæðisins koma þessar línur:"Allt er gott sem er hverju sinni og ekki verður breytt." Þarna lýsir skáldið þeirri skoðun sinni að allt sé fyrirfram ákveðið.

Þó er þversögn viss í kvæðinu, því í síðasta erindinu þegar ljóðmælandinn segir að allar brýr séu brenndar, þá spyr hann sig hvort nokkuð betra verði sagt en... "Allt er gott sem endar?"

Í þessum lokaorðum kvæðisins kemur fyrst fram efi, um hvort ljóðmælandinn beri ábyrgð, hefði getað haldið sig heima, sleppt því að fara útí hríðina, eða farið á öðrum tíma.

Þannig er nú með okkur næstum öll, að við viljum ekki sjá hvað við gerum rangt, heldur hvað aðrir gera rangt.

Í kvæðinu "Hríðin" er Megas ekki að hvetja fólk til að biðja bæna eða reyna að haga sér betur og skynsamlegar. Hann lýsir því einfaldlega að þannig hagar fólk sér ekki endilega.

Til að kunna að meta mikinn skáldskap eins og kvæði Megasar, þarf maður réttan sjónarhól.

„Allt er gott sem endar“

Stjórnarskrárvarin fóstureyðingaréttindi í Frakklandi stöðva ekki umræðuna og útiloka ekki þróun í gagnstæða átt síðar

Macron reynir að stjórnarskrárbinda fóstureyðingaréttindi. Ég efast um að slíkt breyti miklu. Ef stjórnarskrá er þannig breytt núna er hægt að breyta henni aftur síðar, ef vilji er til þess. Þetta sýnir kannski betur en annað að hér er um að ræða hitamál í Frakklandi eins og víðar, sem núverandi stjórnvöld vilja koma í farveg að sínu skapi, vegna þess að hætta er á að öfl andvíg fóstureyðingum annars komi breytingum í gegn sem eru kvenréttindafólki á móti skapi. Katrín hin samvizkulausa í þessu efni gerði þetta að umræðuefni á þingi Sameinuðu þjóðanna, 67. fundi Kvennanefndar Sameinuðu þjóðanna, samkvæmt frétt, nýlega.

Glerþaksvísitalan segir að bezt sé fyrir konur að starfa á Íslandi, þar á eftir í Svíþjóð. Nú kann vel að vera að einhverjum þyki þetta merkilegur árangur, en að Svíþjóð skuli vera í öðru sæti gefur nú aðrar og merkilegri vísbendingar.

Katrín ræddi á fundinum um að bakslag hefði orðið í kvennabaráttunni á heimsvísu og taldi að það væri vegna tæknibreytinga, stafræns ofbeldis og breytinga á þungarofsréttindum á heimsvísu í aðra átt en henni finnst við hæfi.

Til að setja Svíþjóð í neikvætt ljós í samhengi við það ranga ljós sem Katrín og slíkt fólk setur Svíþjóð í útaf femínisma, vil ég minna á frétt sem birtist á DV á sunnudaginn síðasta, sem heitir "Sænskar konur fæða færri börn en nokkru sinni", þar sem því er lýst að sænska þjóðin er gjörsamlega að deyja út, og að á síðustu tuttugu árum var fæðingartíðni lægst á síðasta ári, 1.52 barn á konu, en 2.1 barn á konu er nauðsynlegt til að fólksfækkun verði ekki.

Útvarp Saga hefur lengi greint frá skotárásum, sprengingum og nauðgunum í Svíþjóð sem eru fleiri þar en víðast hvar annarsstaðar. Jafnvel Rúv er farið að segja slíkar fréttir og Stöð 2. Enginn getur efazt um það lengur að sú mynd sem sumir vilja draga upp af Svíþjóð sem fullkomið fyrirmyndarríki er aðeins fronturinn, framhliðin, á meðan undir niðri krauma vandamálin og sér ekki fyrir endann á þeim.

Katrín Jakobsdóttir vill ekki viðurkenna að hún aðhyllist öfgar í stjórnmálum. Hún vill ekki viðurkenna að hennar sjónarmið í fóstureyðingamálum er talið öfgakennt af mjög mörgum í heiminum almennt, þótt hún lifi í þannig búbblu og bergmálshelli að hún skilji það ekki og þannig andstæð sjónarmið.

Breytingar á Evrópusambandinu eru ekki hægar lengur, það má segja að Evrópusambandið minni á hús sem sé að hrynja, svo miklar og stórar sprungur eru komnar í bygginguna sem áður var stöðnuð og óbreytanleg.

Úkraínustríðið og allur stuðningurinn við Úkraínu hefur stækkað allar sprungur í byggingu Evrópusambandsins og hraðað fyrir hnignun þess. Stækkun og efling Nató er einskonar neyðarráð í Evrópusambandinu, sem Jón Baldvin Hannibalsson líkti við brennandi hús fyrir nokkrum árum, og taldi Ísland ekkert erindi eiga þangað inn. Ekki er ólíklegt að pólitískir óvinir hans hafi gefið veiðileyfi á hann þessvegna, og notað til þess það sem hann hefur syndgað í lífinu á mörkum þess löglega, en þannig mál eru einatt notuð sem vopn í höndum demókrata, vinstrisinna og jafnaðarmanna, til að ýta stjórnmálajafnvæginu sér í hag og ata skít þá sem ekki eru nógu spilltir í mafíunni.

Mér finnst það hallærislegt og bera vott um örvæntingu vinstrimanna í Frakklandi að vilja binda réttindi til fóstureyðinga í stjórnarskrána. Það sýnir kannski betur en annað hversu mikil og heit umræðan um þetta er víða, þannig að vel má vera að eftir 20 ár verði almennt bann gegn fóstureyðingum reglan en ekki undantekningum í næstum öllum löndum jarðarinnar.

Setur réttinn til þungunarrofs í stjórnarskrána

Dagstofuannáll frá 1983 eftir Megas, túlkun.

Hvaða persóna er Gaddavírsrafmennið í ljóði Megasar, frá þessari plötu Tolla Morthens frá 1983? Þetta ljóð var samið snemma af Megasi, og þá var hann nýkominn úr menntaskóla, enda er í því þýzk tilvitnun, eða textabrot á þýzku. Samkvæmt Óttari Guðmundssyni og hans bók er þetta gamalt kvæði, eða var gamalt þegar það var flutt 1983, og þá þykir mér líklegt að það sé frá 1966 til 1976, og sennilega frá 1966 til 1967, miðað við formið, sem er ekki ósvipað ýmsu eftir hann frá þeim tíma, án viðlags.

Í samskiptum mínum við Megas spurði ég hann ekki útí þetta lag. En ég man að hann svaraði oft óljóst og einkennilega, og sagði eitt sinn við mig að honum fyndist alltaf gaman að heyra nýjar túlkanir á sínum verkum.

Nöfn eru notuð í þessu kvæði til að bera merkingu. "Ef Guðsteinn hann hefði ekki glapizt við gatnamót sannleikans", er ein merkileg lína þarna. Mér virðist margt benda til að þetta sé ort um svipað leyti og "Þóttú gleymir guði", 1968 eða svo.

Nafnið Guðsteinn er tákn fyrir kristna menn.

Veraldarflotgengið er einnig orð sem þarf að túlka. Það hlýtur að vera gengið sem heldur veröldinni á floti. Í kvæðinu stendur að Lísa viti hversu valt það reynist, veraldarflotgengið.

Þetta kvæði jafnast á við beztu kvæði Bob Dylans eða annarra stórskálda, eftir T.S Eliot, til dæmis, eða John Clare.

Hver er Lísa? Kannski Lísa í Undralandi? Fyrir hvað stendur hún?

Sumir bókmenntagagnrýnendur lýsa Lísu í Undralandi sem yfirstéttarstúlku sem er spillt af ofdekri og í sínum draumaheimi, og því nokkurskonar nútímakona í þeim skilningi að kynjafræðin hefur komið inn þeim hugmyndum hjá fólki og stúlkum eða konum ekki sízt að veruleikann megi sveigja að vilja hinnar kvenfrelsuðu konu.

En Lísa í Dagstofuannál veit eða þykist vita. Það sem sú Lísa veit er því nokkuð sem jafnvel börn geta vitað, ef um er að ræða Lísu í Undralandi.

Þegar jafnvel sú Lísa veit hversu valt veraldarflotgengið er, þá hlýtur það eiginlega að vera á allra vitorði einnig.

Í þessu stutta og hnitmiðaða kvæði Megasar er að finna róttækari gagnrýni á kristilegt siðferði og siðferði vinstrimanna eða jafnaðarmanna en í miklum doðröntum um þetta efni.

"Ósérplægnin skal einatt uppskera ad adsurdum", stendur þar, og í þeim orðum finn ég umrædda gagnrýni. Latínan er notuð til að leggja enn sterkari áherzlu á þetta, og gera þetta fræðilegra.

Ósérplægnin er jú eitt helzta einkenni kristinnar siðfræði, sem hefur leitt af sér jafnaðarstefnu og vinstristefnu, í sögulegu samhengi, að öllum líkindum. Eins og Megas yrkir um, þá er sú uppskera ekki alltaf í samræmi við það sem búizt er við.

Í þessu kvæði er þar með gagnrýni á nútímann, nútímamenninguna.

En hverjar eru hænurnar sem veitast að Lísu og gjóa að henni heiftbólgnum Glámsaugum?

Hvað tákna hænur? Í draumafræðum tákna þær farsæld og frið oft og einatt, en Megas hefur tjáð að í hans fræðum tákni þær eitthvað válegt.

Gaggandi hænur geta táknað slúður, samkvæmt sumum draumafræðum. Hópur af hænum getur þýtt mannfjölda eða gnægð tækifæra. Hani sem tínir uppí sig korn getur þýtt að á einhverju þurfi að byrja að nýju.

Hávaði í hænum getur táknað ógæfu, samkvæmt sumum draumaráðningum.

Hæna sem situr á eggjum sem klekjast út merkir heilsu og lækningu á sjúkdómum og kvillum, samkvæmt sumum ráðningum.

Dráp á hænu getur þýtt tap á peningum.

Dökkleit hæna getur þýtt ógæfu en í ljósum litum boðar hún gæfu samkvæmt draumaráðningabókum.

Á ensku þýðir chicken einnig hugleysingi, eða stelpa. Mér finnst líklegt að neikvæð merking hjá Megasi hafi eitthvað með það að gera.

Hugleysi er eitt stærsta vandamál nútímans, að hlaupa til Satans og þora ekki að meðtaka guðina eða gyðjurnar, eða Guð Biblíunnar, þegar hann vill kenna eitthvað, aga eða tyfta, eða koma fram með eitthvað nauðsynlegt.

Hænurnar sem veitast að Lísu geta því táknað ýmislegt. Þær geta táknað jákvætt foreldravald, eða þá neikvæða jafningja, öfundsjúkar manneskjur sem eru neikvæðar útí hana að ósekju.

Það er ekki af engu sem Megas notar orðið "Glámsaugu". Það er komið úr Grettis sögu eins og margir vita, og að upplifa slíkt lýsir samvizkubiti þess sem verður fyrir því mögulega, ellegar þá að aðsókn sé á ferðinni frá illum öndum.

Ljóðlínan í heild gefur þá merkingu að fólk uppskeri ekki eins og það sái. Það er nú kannski einmitt ein af skýringunum fyrir því að fólk hefur skráð sig úr Þjóðkirkjunni í stórum stíl og er utan trúfélaga eða í öðrum trúfélögum.

Rafmennið er tákn fyrir nútímamanninn sem er ekki lengur mennskur heldur geimvera, eða að breytast í geimveru, með ígræðslu í líkamana, mengun og tækni, smám saman.

Vítislýsingarnar í þriðja erindi eru mjög orkumiklar og lifandi, eiga við um nútímann. "Aumt er að sjá hið innra þar sem hið ytra var gróin tótt."

Sálarlaust fólk ráfar um, en er búið að snyrta sig og bæta útlitið með lýtaaðgerðum og öðrum ráðum sem peningar og nútímasamfélag býður uppá, er merkingin.

Veraldardaggengið er svo annað merkilegt orð í kvæðinu og ekki án merkingar.

Skyldi hér vera framtíðarvísun í Dag B. Eggertsson og stjórn Reykjavíkurborgar? Skáldin geta verið forspá og séð fram í tímann vissulega, og stórskáld sem Megas ekki sízt.

Nei, veraldardaggengið merkir einfaldlega það gengi sem stjórnar veröldinni hverju sinni, á daginn, þegar syndirnar vaka en sofa ekki.

Hvað þýða upphafslínurnar, "grimmari er gjólan í flóa en Gaddavírsrafmennið?"

Jú, lífið í sveitunum er raunverulegt og harðneskjulegt en ekki gervilegt eins og í borgunum.

En orðið Gaddavírsrafmenni segir þó sína sögu. Fólk særist líka þar sem tæknin er til staðar, og verður að gaddavírsrafmennum.

"Allt er fullt af ógeðslegum pöddum og eilíf ríkir þar sótt.", stendur í þriðja erindinu, stórkostlegt eins og annað í kvæðinu.

Hér er vítislýsing. Pöddur eru tákn fyrir það sem ekki verður ráðið við, og þær eru tákn um stjórnleysi, upplausn, og sóttin sem ríkir samkvæmt kvæðinu.

Síðan kemur fram ný persóna, Gunnsteinn, sem hopar á hæli og fellur í trans. Hann á setur og er vandlátur. Þar er þó ekkert til sölu, af einhverjum ástæðum og það er harmað.

Gunnsteinn er tákn fyrir þann sem berst í nútímanum. Byssukúla gæti verið merking nafnsins Gunnsteinn. Í kvæðinu er hann því tákn fyrir venjulegan mann, sem berst eins og drukknandi maður, en nær ekki árangri. Við flest erum Gunnsteinn, tel ég, í kvæðinu, þarna undir lokin, í fjórða erindinu.

Þegar Megas orti þetta hefur það verið háðsk ádeila á spíritismann sem var áberandi á þeim tíma, en í dag mætti túlka orðið trans sem gagnrýni á allskonar transmennsku, handanmennsku, allt sem er handan þess sem náttúran skapaði eða Guð eða guðir og gyðjur.

Ljóðmælandinn kvartar undan því í fjórða erindinu að hann heyri sjúklega sungið um sumar og gaddavír. Það held ég að sé ádeila á ástarvæmnina í dægurlögum hippamenningarinnar, en gaddavír gæti verið tákn fyrir nauðgunarmenninguna svo sem, eða ofbeldisbirtingu í menningunni, í kvikmyndum ekki hvað sízt, Hollywoodmenningunni.

Lokalínurnar fjalla um Rafmennið, sem er þarna orðið öllu rúið, og það rekur upp vein og flýr, eftir að hafa snúið við, og það ratar ekki þangað sem það býr. Það flýr ins Unbekannte, í hið óþekkta.

Þannig að ljóðinu lýkur í miklu spurningarmerki, framtíðin er óráðin en með hliðsjón af hryllingi nútíðar og fortíðar varla hægt að búast við paradís.

Í þessu ljóði er því spá um að tæknivæddur nútímamaðurinn, Rafmennið, muni snúa aftur í faðm náttúrunnar, eða reyna það, en ekki takast. Allt hefur þetta ræzt.

Stórkostlegt ljóð, stórkostlegur kveðskapur. Megas ætti skilið að fá Nóbelsverðlaunin í bókmenntum ekkert síður en Bob Dylan, en til þess þarf íslenzkt fólk að meta hann að verðleikum, til jafns við Halldór Laxness, því þannig myndu augu heimsbyggðarinnar beinast að landinu aftur, og skáldinu sem þetta orti, sem of lengi hefur verið lágt skrifaður vegna Metooómenningarinnar og ofstopanum í nútímanum, sem vill þurrka út menningu fortíðarinnar, því miður, í mörgum tilfellum.

Hér er á ferðinni vandað ljóð þar sem hvert orð er á réttum stað, og nafnið er vísun í bók eftir Halldór Laxness.

Þjóðin fer á mis við mikla hæfileika, að aðrir en Megas og slíkir höfundar fái mesta athygli á okkar tímum.

Samkomulagið um verndun hafsvistkerfa sem náðist í Nýju Jórvík loksins góðar fréttir fyrir okkar mannkyn - en betur má ef duga skal

Samkomulagið um verndun hafsins sem náðist í Nýju Jórvík um helgina er stór og mikill áfangi fyrir björgun jarðarinnar. Þó er helstefnan enn ríkjandi og heimsendir nálgast sem aldrei fyrr.

Miðað við hvernig spilling og græðgi hafa ráðið meiru en skynsemi hvað varðar skógareyðingu og útrýmingu tegunda finnst mér samt ekki ástæða til bjartsýni fyrr en hægt er að þreifa á árangri.

Loksins þegar allt er komið í hönk og á síðasta snúning er reynt að gera eitthvað. Ég á oft mjög í basli með að ákveða mig hvort ég á að styðja hægriflokka eða vinstriflokka. Ég er umhverfisverndarsinni, og vinstriflokkarnir eru mun harðari í þeim málum, en mér geðjast ekki að jafnaðarfasismanum í vinstriflokkunum og jafnaðarflokkunum, Woke-fræðum og slíku, sem er fullkomin klikkun.

Húmanisminn er hræðileg stefna, að miða allt út frá manninum og hagsmunum mannsins. Heiðin trúarbrögð kenna að allt lífið er heilagt á jörðinni, ekki bara maðurinn, og að við erum hluti af heild, vistkerfi.

Þetta lærði ég líka hjá Árna Waag líffræðikennara snemma á unglingsárunum í Digranesskóla um og eftir 1980. Þetta er boðskapur sem aldrei virðist missa gildi sitt, en ætíð verða mikilvægari.

Sögulegu samkomulagi náð í New York

Vorið, kapha, og ýmis forn fræði

Eiginlega finnst mér skemmtilegra að fjalla um jákvæð og uppbyggileg málefni en eitthvað sem veldur áhyggjum og lýtur að vandamálum. Nýr pistill Guðrúnar Kristjánsdóttur finnst mér áhugaverður, ég hef ekki nóg sökkt mér ofaní þetta, en eitthvað þó.

Kapha mun þýða slím á íslenzku, og sameining jarðar og vatns, og lífverur háðar því. Blótin til forna komu jafnvægi á orkustöðvar mannsins og einnig jafnvægi á alheiminn í víðara samhengi, en nútímamenningin er því miður lítið tengd þessari vizku, ef nokkuð.

Í bók Þorvalds Kristjánssonar um áhrif Keltanna á okkar land, eða eins og hann gizkar á að þau hafi verið, er minnzt á gyðjuna Brigid. Hún er verndari búfjár, mjólkurvöru, ölgerðar, helgra brunna og linda. Merkilegt að verkfallið ógnaði því að landsmenn fengju nóg af slíkri vöru til sín. Heimir Már Pétursson fréttamaður hefur gert meira gagn en margur stjórnvitringurinn með vandaðri þáttastjórn og að taka ábyrgð á vandanum á sig með gagnrýnum og góðum spurningum til deiluaðila, sem skiluðu árangri og neyddu þau til að komast að skilningi og samkomulagi.

Friggjarblótið mun hafa verið á sama tíma og Brigidarmessan, í kringum afmælisdag Katrínar forsætisráðherra, 1. febrúar, samkvæmt bók Þorvaldar.

Helgiathafnir heiðinna manna snúast allar um hringrásir af einhverju tagi, eða það eru flestir sammála um það. Friggjarblótið fjallar um hjónabandið og ástina í grunninn og söguna um það þegar Frigg gaf sig Óðni sem eiginkona, eftir stormasöm atvik þar á undan.

Um leið fjallar þessi goðsögn um endurnýjun og hringrás, því hún fjallar um fæðingu og dauða líka. Hún kemur úr tröllaheiminum og deyr sem tröllskessa en endurfæðist sem Ásynja með því að verða kona Óðins.

Um leið er ógnum heimsendist bægt frá, nokkuð sem verður sífellt erfiðara fyrir okkar jörð og okkar mannkyn. Náttúruöflin eru sefuð.

Vel gæti ég trúað að Brigid og Frigg séu sama gyðjan, og einnig er mögulegt að ekki sé um sömu gyðju að ræða, heldur hafi dýrkunin á Brigid meðal Kelta haft áhrif á forna norrænna menn og þeirra helgihald, að gyðjan Frigg hafi verið til en jafnvel fengið nýtt heiti í stíl við það keltneska, eða þá tekið á sig eiginleika frá henni, vegna áhrifa Kelta á norræna og germanska menningu.

Þegar allt kemur til alls má segja að Keltar séu hluti Germana, og Vanadýrkenda, og á tímum Sesars var þetta allt talið það sama meðal Rómverja oft, þótt sumir gerðu greinamun á þessum ættbálkum og þjóðum sem tilheyrðu Evrópu til forna og gengu undir ýmsum heitum.

Orðsifjafræðin segja okkur, hin hefðbundna orðsifjafræði, að Frigg merki einfaldlega Frú, eða Drottning, eða Eiginkona, en það hefur mér aldrei þótt mjög trúanlegt. Það er nefnilega þannig með orðin að þau geta komið úr ýmsum áttum og þýtt ýmislegt.

Ég tel að orðið frigid á ensku sé dregið af gyðjuheitinu Frigg, kynköld eða kynkaldur. Það er vegna þess að sumt í Friggjarblótinu bendir til þess að samskipti þeirra hjónanna Óðins og Friggjar séu stormasöm og að það skiptist á ástríkir og ástlausir kaflar í því með kerfisbundnum hætti, eins og gert er ráð fyrir árstíðum í náttúrunni sjálfri, jarðlífinu.

Eins þversagnakennt og það er held ég raunar líka að orðið frygð á íslenzku sé dregið af gyðjuheitinu Frigg, því Frigg er þetta tvennt og svo miklu meira.

Í bók Þorvaldar um Keltana eru mörg áhugaverð atriði. Þrátt fyrir að ekki sé hægt að vita með vissu um fortíðina er það víst að Keltar og norrænir menn áttu samskipti til forna. Útlitslegur munur á þeim vafalaust sáralítill, enda talið að rauða hárið komi frá Írum og Skotum, og þá ljósa hárið frá Noregi og Norðurlöndum.

Enda er talið að stór hluti landnámskvenna hafi komið frá Bretlandseyjum samkvæmt erfðarannsóknum, en meginhluti landnámskarla frá Noregi. Þær niðurstöður verða að teljast býsna traustar.

Eitt af því sem er áhugavert við heiðin trúarbrögð eru leyndardómarnir sem umlykja þau. Kristnir guðfræðingar hafa skrifað ósköpin öll um Biblíuna, en frumheimildir skortir, skráðar á þeim tíma þegar heiðnu trúarbrögðin voru í blóma.

Því verður fólk að nota innsæið til að upplifa þau trúarbrögð. Sumt er þó vitað með vissu.

Í pistli Guðrúnar skrifar hún að kapha fyrirgefi eins og jörðin. Það sama hef ég heyrt sagt um gyðjuna Frigg, og þá má segja að hún gegni svipuðu hlutverki og María mey, sem kom í staðinn fyrir heiðna gyðjudýrkun í kaþólsku trúnni og gerir enn.

Fortíðarfíkn í Júróvisjón

Sigurlagið með Diljá er í ætt við mörg lög frá níunda áratugnum, en líka "alveg týpískt Júróvisjónlag" eins og Spaugstofumennirnir orðuðu þetta.

Sigurlagið kom mér ekki á óvart. Þeir flytjendur sem komu mér á óvart var Móeiður Júníusdóttir og Langi Seli og skuggarnir. Móeiður vakti athygli á tíunda áratugnum en hvarf svo af sjónarsviðinu. Tíu árum áður voru Langi Seli og skuggarnir vinsælir, á níunda áratugnum - og á þeim tíunda - og 2009 einnig.

Jafnvel 1988 þótti hljómsveitin Langi Seli og skuggarnir úr takti við tímann, en kúl og töff um leið að vísu. Rokkabillí er að minnsta kosti 60 ára gamalt fyrirbæri, og raunar talsvert eldra.

Ég vona að Júróvisjónkeppnin þróist til baka í þá átt að fólk syngi á tungumálum sinna landa og noti sérkennandi stíla í staðinn fyrir að allt hljómi svipað, hermi hvert eftir öðru.

Af hverju að þykjast viðhalda menningunni þegar það er bara hræsni?

Íslenzkan er að deyja út. Fólk sem kann viðtengingarháttinn er farið að sleppa honum, því það eru börnin sem ráða yfir fullorðna fólkinu en ekki fullorðna fólkið sem ræður yfir börnunum, eins og í leikriti Guðrúnar Helgadóttur, Óvitar, sem starfaði fyrir Alþýðubandalagið og skrifaði barnabækur. Menningin er hrunin til grunna. Dauðasyndirnar sjö eru dýrkaðar sem markmið til að fara eftir og það kristilega er hatað og fyrirlitið, nema af fáum. Letin við að læra eigið tungumál er sterkari öllum metnaði. Sífellt heyrir maður fleiri málvillur í sjónvarpi og útvarpi.

Til hvers að hafa skóla í landinu ef kennslan er í molum og aginn þar?

Þetta með Borgarskjalasafnið er aðeins eitt af mörgu sem sýnir þjóð sem er að deyja út og hverfa, á ekkert nema núið og varla það, enga fortíð, enga menningu, enga framtíð, hefur breyzt í þræla og ambáttir erlendrar menningar og peninga og valda frá útlöndum.

Borgarskjalasafn hverfur á braut

Hundadagskvendi númer 12 og 35 eftir Bob Dylan, þýðing og túlkun.

Eitt sinn hélt ég að þetta væri bara eintómur dóptexti hjá Bob Dylan, því ég vissi að hann hélt sér gangandi með hassi og amfetamíni á þessum árum, ljóðið er frá 1966, plötunni Ljóska á ljósku, Blonde on blonde. Stoned á ensku þýðir skakkur, uppdópaður, en einnig grýttur, í Biblíulegu tilliti, eins og þegar Kristur notaði það og sagði að þeir syndlausu ættu að varpa fyrsta steininum á hórseku konuna.

Þegar fólk fer að tala um fyrirgefninguna verður það ljóst að dýpri merking var í huga Bob Dylans þegar hann samdi þetta og orti.

Einnig verður manni það ljóst að fólk þroskast ekki nema það verði grýtt, þoli erfiðleika í lífinu.

Þeir sem eru í andstöðu við yfirvöldin út af misjafnlega viðurkenndum skoðunum geta einnig tekið undir þetta, og varpar þetta ljósi á óréttlæti nútímans með margvíslegum hætti.

Þetta talar jafnvel inní það sem kristnir menn segja um tvíhyggjuna, heiminn sataníska og guðdómleika trúarinnar hinsvegar.

Það þýðir ekki alltaf að búast við réttlæti.

 

Jæja, þau munu grýta þig þegar þú reynir að vera svo góður.

Þau munu grýta þig bara rétt eins og þau sögðust mundu gera.

Þau munu grýta þig þegar þú reynir að fara heim til þín,

og þau munu grýta þig þegar þú ert þar aleinn.

En ég myndi ekki tala um einsemd...

allir þurfa að verða grýttir!

 

Jæja, þau munu grýta þig þegar þú gengur eftir götunni.

Þau munu grýta þig þegar þú reynir að halda þínu sæti.

Þau munu grýta þig þegar þú gengur eftir gólfinu,

þau munu grýta þig þegar þú nálgast hurðina.

En ég myndi ekki tala um einsemd...

allir þurfa að verða grýttir!

 

Þau munu grýta þig þegar þú ert við morgunverðarborðið.

Þau munu grýta þig þegar þú ert í blóma lífsins.

Þau munu grýta þig þegar þú reynir að vinna þér inn peninga,

næst munu þau grýta þig segja næst á eftir:"Gangi þér vel!"

En ég myndi ekki tala um einsemd...

allir þurfa að verða grýttir!

 

Jæja, þau munu grýta þig og segja að heimsendir sé kominn.

Næst munu þau grýta þig og síðan koma aftur.

Þau munu grýta þig þar sem þú ekur um í bílnum þínum.

Þau munu grýta þig þar sem þú spilar á gítarinn þinn.

En ég myndi ekki tala um einsemd...

allir þurfa að verða grýttir!

 

Jæja, þau munu grýta þig þegar þú gengur einn.

Þau munu grýta þig þegar þú gengur heim.

Þau munu grýta þig og síðan segja að þú sért hugrakkur.

Þau munu grýta þig þegar þú ert kominn í gröfina þína.

En ég myndi ekki tala um einsemd...

allir þurfa að verða grýttir!

 

Þarf fyrir utan talar þetta inní samtímann um lögleiðingu fíkniefna, ef menn vilja taka orðið grýttur sem enn eitt slanguryrði yfir að vera í vímu.