Allt fullt af tilkynningum um dauðsföll fyrir aldur fram hjá fræga fólkinu og öðru fólki

Nú hrannast inn fréttir af skyndidauðsföllum fræga fólksins og samkvæmt heimildamynd um samsæriskenningar í RÚV nýlega fer þeim fjölgandi sem trúa því að þetta séu sprautu-platbóluefna-dauðsföll.

Sú heimildamynd var nú samt kostuleg, því meginhluti hennar fór í að reyna að gera bóluefnaandstæðinga að rugludöllum í hugum áhorfenda, með því að fullyrða að sú andstaða hafi byrjað vegna mistaka lyfjaiðnaðarins fyrir nokkrum áratugum. Síðan þegar 1/4 var eftir af myndinni var farið að fjalla um kófið, Robert Kennedy yngri og aðra fræga bólusetningarandstæðinga og þeir látnir líta út sem sérvitringar sem ætti að brosa að, en að minnsta kosti fengu þeir að tjá sig þannig að sumir áhorfendur myndarinnar hafa getað myndað sér skoðun og sneitt hjá áróðrinum í myndinni gegn þessu fólki.

Þó var látið að því liggja, með viðtölum við fólk í lyfjabransanum að andstæðingar bólusetninga væru vont fólk sem hefði mörg mannslíf á samvizkunni, og væri að koma af stað nýjum faröldrum barna í heiminum.

Það er galli á svona myndum þegar allt er sett undir sama hatt, viðurkennd bóluefni og svo mRNA og annað sem eru langt frá því að vera viðurkennd bóluefni en hafa samt verið notuð sem slík í faraldrinum.

Fræga fólkið sem er alltaf að deyja þessa dagana er aðeins toppurinn á ísjakanum í óvenju mörgum dauðsföllum víða um heim. Engin gagnrýnin umræða fer fram um þetta, hún einskorðast við litla hópa samsærlinga eins og áður.

Þó kom mér á óvart að RÚV skyldi sýna svona mynd, sem eitthvað kemur inná þessi mál. Það sýnir að umræðan dreifist og fer víðar en er ekki að deyja út um mögulega skaðsemi þessara erfðabreytiefna sem kölluð eru bóluefni, við kófinu, og svo öðru þegar fram líða stundir, samkvæmt fréttum.

Missti bróður sinn skyndilega

Vinstri græn með 5,9% fylgi og meirihluti þeirra kjósenda hátekjufólk samkvæmt könnun, sagt frá í kvöldfréttum

Ekki er hægt að lýsa þessu öðruvísi en umpólun á vinstrivængnum og útskipting á kjósendahópnum hjá Vinstri grænum. Fyrrverandi sjálfstæðismenn og miðflokksmenn kjósa því Vinstri græna, en næstum allir þeirra fyrrverandi kjósendur eru komnir yfir á Samfylkingu, Pírata, Viðreisn og Sósíalistaflokkinn. Samfylkingin hirðir fólk af öllum hinum vinstriflokkunum.

Venstre í Danmörku er eins og nafnið gefur til kynna fyrrverandi vinstriflokkur sem er núna hægriflokkur eða miðjuflokkur. Stundum er hann talinn með helztu hægriflokkunum í Danmörku, eða þannig hafa sumir fréttamenn kynnt hann margsinnis.

Radikale Venstre eiga það sameiginlegt með Vinstri grænum að hafa verið flokkur herstöðvarandstæðinga upphaflega, en Róttæki vinstriflokkurinn danski var stofnaður 1905, sem klofningsframboð úr Venstre. Það átti sér stað þegar hernaðarandstæðingar voru reknir úr Venstre og stofnuðu Radikale Venstre. Minnir á Vinstri græna, sem spruttu uppúr Alþýðubandalaginu, Samtökum herstöðvaandstæðinga og Kvennalistanum.

Eins og kemur fram í DV: Fylgi DV er mest meðal hátekjufólks en minnst meðal lágtekjufólks, alveg þveröfugt við það sem áður var og liðsmenn flokksins tala um að sé stefna flokksins.

Staðan er þessi: Femínistar innan Sjálfstæðisflokksins kjósa frekar Vinstri græna og Katrínu en unga kvenráðherra Sjálfstæðisflokksins. Fylgistap Sjálfstæðisflokksins má að hluta rekja til misheppnaðrar tilraunar til að yngja flokkinn upp með ungum kvenráðherrum og misskildum femínisma.

Vinstri græn og Sjálfstæðisflokkurinn þurfa nauðsynlega að sameinast eftir þessi tvö kjörtímabil, ekki bara kannski. Vinstri grænir eru dauður flokkur og draugurinn einn er eftir, formið, en ekki innihaldið. Ef þessir tveir flokkar myndu sameinast yrði Sjálfstæðisflokkurinn stór og digur eins og áður, með yfir 40% fylgi jafnvel.

Í hvaða veruleika eru ráðherrar Vinstri grænna sem tala enn eins og markhópur þeirra sé umhverfisvænir herstöðvaandstæðingar og kommúnistar? Markhópur þeirra núna eru ráðvilltir kapítalistar sem daðra við umhverfisverndarpælingar og fjölmenningu og mannréttindi næstum því en ekki alveg, en er tvístígandi í þeim málum, sammála stundum en ósammála næsta dag.

Erfitt er að ímynda sér að Vinstri grænir geti nokkru sinni aftur orðið sannfærandi vinstriflokkur.

Kannski er staða hægristefnunnar ekki svo veik á Íslandi, úr því að Vinstri grænir hafa breyzt í næstum því hreinan hægriflokk samkvæmt þessari könnun.

VG lýsa yfir áhyggjum af fjármögnun háskólanna

Baráttan gegn menguninni er ekki töpuð

Geimverur yfirtóku jörðina fyrir löngu. Þó eru ekki allir menn dauðir enn, eða sálir þeirra og baráttan snýst um þetta. Flestar nútímakonur sem aðhyllast nútímamenninguna og nútímatízkuna eru notaðar sem hermenn fyrir geimverurnar, og þær eru látnar trúa því að kvenréttindi séu öllum fyrir beztu, sem er rangt. Með líkamsskrauti kemst efni inní líkamana sem heitir X-2000, og má nefna með þeim hætti vegna þess að líkamsskrautstízkan á Vesturlöndum varð allsráðandi um aldamótin 2000, fyrir rúmlega 20 árum. Afleiðingarnar eru byrjaðar að koma í ljós á okkar tímum nokkuð vel, öll skynsemi er rokin útí veður og vind og heimsendir blasir við í formi kjarnorkustríðs eða hamfaraloftlags, nýrrar ísaldar eða árásar geimvera á jörðina.

Geimverurnar gerðu fyrst úttekt á veikleikum mannkynsins, sálarlegum og andlegum veikleikum, hvernig væri hægt að ná stjórn á fólki innanfrá. Greining þeirra var alveg rétt og hernaðartæknin gekk upp. Með því að láta konur bera eyrnalokka og annað skraut í þúsundir ára hafa þær brotið kvenkynið niður og gert konur sér undirgefnar. Þær sem sagt trúa því að þær eigi að hata feðraveldið og að óvinir þeirra séu karlar. Þetta er hin stóra villa sem eyðileggur líforku mannkynsins og hleypir inn drepsóttum eins og Covid-19, og mörgu af því taginu.

Það vilja allir lifa af. Einnig geimverur sem hafa lagt plánetur í rúst áður með mengun og leggja fleiri plánetur og mannkyn undir sig með sama hætti og sömu afleiðingum.

Úkraínustríðið er nokkuð stórt úrslitaatriði. Það má kalla þetta eitt allra síðasta vígi mennskunnar og mannkynsins. Ég er raunar ekki mjög hlynntur Rússum eða þeirra rétttrúnaðarkristni, en ég tel þó að mennskan sé þar, en fráleitt hjá femínistum Vesturlanda sem eru andsettir upp til hópa, og löndin eins og þau leggja sig og okkar Ísland með, því miður.

Til að menn lifi aftur í sátt og samlyndi við náttúruna þurfa þeir að hafna vélrænni tækni, kristni eins og annarri eingyðistrú. Með því að taka aftur upp heiðin trúarbrögð munu þeir skilja og fallast á það að jörðin er gyðja, eins og til dæmis í Ásatrú, þar sem Jörð er talin móðir Þórs sjálfs, þess almáttuga guðs.

Baráttan gegn menguninni er einnig baráttan gegn óþarfri tækni, og eingyðistrú. Þannig verðum við aftur það sem við vorum sköpuð til að vera, og þróumst hægt og rólega í rétta átt, lífstefnuáttina.

Guðirnir í Valhöll eru enn til og þeir eru almáttugir. Við vitum ekki um endanlega útkomu í ýmsum málum, en hægt er að segja að ekki sé allt sem sýnist eða virðist í fljótu bragði.

Hversu gott er lífið í himnaríkjunum, á lífstefnuhnöttunum, fyrst það getur einnig verið þokkalegt í vítunum, á helstefnuhnöttunum? Hverjir eru möguleikarnir til úrbóta?

 

Vítahringir vinstrisins, Sigmundur Davíð kom inná það í Silfrinu

Sigmundur Davíð kom inná merkilegan punkt í Silfrinu í gær. Hann benti á það að skatttekjur ríkisins fást vegna vinnu á frjálsum markaði og skattlagningu á henni, og þessvegna ykist verðbólgan þegar ríkisafskipti eru mest eins og vinstrimenn stefna að.

Enn á ný sýnir þetta vítahring sem jafnaðarstefnan lendir í og vinstristefnan.

Það ætti því að vera eitt helzta takmark stjórnmálanna að auka frjálshyggjuna en halda bákninu í hóflegum skefjum. Þannig fer þetta þó ekki, því borgarmyndun leiðir til aukinnar vinstristefnu, sem leiðir af sér fækkun starfa á frjálsum markaði en fjölgun starfa innan ríkisins, enn á ný, vítahringur vinstrisins.

Þetta sést mjög greinilega á þeirri tilhneigingu að Framsókn og Sjálfstæðisflokkurinn hafa oft betra fylgi úti á landsbyggðinni en í þéttbýlinu. Þó eru kjördæmin í þéttbýlinu misjöfn eftir kosningum og hverfum með þetta.

Ef verkstæðið hans afa að Digranesheiði 8 hefði verið gert að safni hefði það ekki sízt haft þau áhrif að senda þau skilaboð til fólks að verkmenntir væri verið að virða eins og háskólagreinar. Þannig að þótt það kosti peninga að starfrækja slík söfn þá getur það haft jákvæð áhrif sem ekki verða metin til fjár, þannig að fólk frekar þar með sveigist til frjálshyggjuviðhorfa frekar en vinstriviðhorfa, sem kemur á jafnvægi í þjóðfélaginu á milli tilhneigingar til stækkunar báknsins og áhuga á eigin rekstri hinsvegar.

Heilbrigðisráðherrann, helbrigðaráðherfan, ljóð frá 23. ágúst 2019, af hljómdisknum "Kata rokkar" frá 2019.

Kristnir menn eru almennt á móti fóstureyðingum. Árið 2019 var mjög umdeilt mál sem var afgreitt á þingi, femínistum til gleði, kristnum mönnum mörgum til reiði og þeim fannst vansæmd í því, og mörgum öðrum. Reglur voru rýmkaðar um fóstureyðingar, eða þungunarrof eins og veigrunarorðið er sem notað er líka.

Ég er mjög stoltur af þessu ljóði og þessu lagi. Það nær að ramma vel inn stemmninguna á þessum tíma.

Þetta á við um alla sem eru samsekir í þessu máli, núverandi heilbrigðisráðherra og aðra sem ekki láta þessi ólög ganga til baka eins og þau voru.

Það er mjög merkilegt að í þessu ljóði eða þessum söngtexta nota ég orðið "gríma", áður en Covid-19 hófst, ári áður en þó ósköp byrjuðu. Gríma merkir í þessu tilfelli að þykjast sammála almenningsálitinu, að bæla eigin skoðun og réttlætiskennd. Heldur betur kom það á daginn að fólk setti á sig alvöru grímur þegar kófið byrjaði, þannig að þetta er stórmerkilegt ljóð með forspárgildi að auki sem sannaðist og kom í ljós.

Ég hef komizt á þá skoðun núna að Svandís Svavarsdóttir sé ekkert verri en aðrir sem hafa ánetjazt femínismanum, nema hún var fylgin sér og ákveðin að koma þessu í gegn, sem aðrir höfðu ekki gert. Það er ranga hugmyndafræðin sem er aðallega vandamálið.

Ég vil útskýra hvernig ég bjó til nýyrðið helbrigðaráðherfa. Það er andheiti við heilbrigðisráðherra og auk þess kvenkennt.

Í fyrsta lagi lýsir orðið því þegar sá sem gegnir embættinu vinnur gegn markmiðum þess, það er fyrri hluti orðsins, heilbrigði breytt í helbrigði. Það er ekki kynbundið orð og á við um karla og konur jafnt.

Seinni hluti þessa nýyrðis er ráðherfa, en það er sjálfur Sverris Stormsker sem bjó til það nýyrði yfir kvenkynsráðherra, ef ég man rétt. Þannig að þetta er að hálfu mitt nýyrði, að hálfu hans nýyrði.

Ýmislegt annað er merkilegt í þessu ljóði.

"Löngun þína landsins móðir bannar".

Þetta hefur einnig komið á daginn. Landsins móðir, Katrín Jakobsdóttir (sem forsætisráðherra, landsmóðir í stað landsföður sem notað er yfir þá sem gegna þessu embætti stundum) augljóslega, sem hefur reynt að herða löggjöf og banna hitt og þetta eins og harðlínuvinstrimönnum er því miður eðlislægt.

Þessi söngtexti eða ljóð á því eins vel við og 2019, jafnvel mun betur við en þá.

 

(Forspil og riff á milli erinda samkvæmt þessum hljómum).

 

Dm7    Em7  Gbm7

 

D6

Femínisminn felldi trúna;

Em7

feigar kirkjur deyja.

H7

Greyin mörgu, gamlir karlar

G6

í götuna sér fleygja.

 

Viðlag:

 

Abm                             Gbm

Heilbrigðisráðherran, helbrigðaráðherfan

Abm

hentar betzt niður að skera.

Db                                  Abm

Varnarlaust kerfið er, vill ekki heyra í þér,

Am                         D6

verður þó sökina að bera.

 

Heljar brigði henta mörgum,

hundrað litir skína.

Kerfið rétta, flokkar fínir

fyrir konu mína.

 

Viðlag.

 

Loforð eitt en annað framkvæmd,

eins og reyndin sannar.

Lýðskrumið og löngun þína

landsins móðir bannar.

 

Viðlag.

 

Settu á þig góða grímu,

gefðu fleiri loforð.

Hræsnin virkar, hrós og brosin,

heilög Vítis roforð.

 

Viðlag.

 

Enginn flokkur efnir loforð;

allir fólkið svíkja.

Eigingirni og eðalhræsni

yfir fólki ríkja.

 

Viðlag þrisvar sinnum eða oftar eftir smekk og stemmningu.

 

Orðskýringar:

 

Roforð: Orð sem rjúfa eiða eða kosningaloforð, svikmæli.

 

Þarna er verið að fjalla um þetta sígilda sem allir stjórnmálamenn eru sakaðir um, að svíkja kosningaloforð.

Nema þetta ljóð fjallar um margt fleira en það hefðbundna sem stjórnmálamenn eru gagnrýndir fyrir.

 

Spilling í verðlaunaveitingum og víðar. Vonandi fær Björk Grammy verðlaun einhverntímann.

Vandinn er sá að gengið er framhjá þeim sem geta hjálpað og koma með réttu tillögurnar og ættu að stjórna. Sífellt meiri samþjöppun auðs og valda hefur gert óréttlætið á jörðinni svo að segja algjört. Hvatinn til að vinna er farinn hjá gríðarlega fjölmörgum hópum.

Mannvirðingar, atvinna, auður og völd. Þegar ekkert mark er tekið á venjulegu fólki eru samfélagsmiðlar orðnir óþarfir, og maður missir áhugann á þeim.

Ég er vissulega sammála Sólveigu Önnu hjá Eflingu að það er nauðsynlegt að berjast svona verkalýðsbaráttu. Hún er ein af fáum manneskjum núorðið sem gefa von um réttlæti.

Alltaf gengið fram hjá Björk

Þegar fasisminn sigrar eru dæmdir óréttlátir dómar

Margir hafa ritað og talað um að lýðræðið á Vesturlöndum sé við það að hrynja, eða sé hrunið. Nýleg dæmi er umdeildur og pólitískur dómurinn yfir Margréti á Fréttinni, og svo Hryðjuverkamálið svonefnda sem gæti orðið nýtt Geirfinnsmál, og sumum finnst það orðið þannig nú þegar.

Öllum er það ljóst ungu mennirnir í uppdiktaða hryðjuverkamálinu eru kallaðir hægriöfgamenn, jafnvel þótt sérfræðingar telji þá skaðlausa, og að sérfræðingar í slíkum málum sem fjalla um skipulagningu hryðjuverka segi að það sé frekar merki um vinstriöfga að vilja gera árásir á lögregluna og stjórnmálamenn. Það sannar það sem margir hafa sagt: Það eru engir hægrimenn á Íslandi, bara vinstriöfgamenn, og sífellt meiri öfgar viðgangast á þessu landi til vinstri.

Það er einnig öllum ljóst að Margrét Friðriksdóttir á Fréttinni er kölluð hægriöfgamanneskja, og þótt hún kannski hafi tjáð sig við Semu Erlu með vafasömum hætti þá hafa vinstrimenn gert það líka við svonefnda hægrimenn eða þjóðernisöfgamenn (ímyndaða eða ekki) á netinu, ekki sízt í athugasemdakerfi DV, þar sem alsiða er að vinstrimennirnir æpi upp yfir sig með mannorðsmeiðandi orðum í garð allra sem styðja Sjálfstæðisflokkinn, Miðflokkinn, Íslenzku þjóðfylkinguna, Frelsisflokkinn eða nokkur sjónarmið sem þeir hafa staðið fyrir.

Þannig að sjá má mikla vinstri slagsíðu í dómskerfinu nú um þetta leyti. Það er eins gott að menn eins og Arnar Þór Jónsson, Jón Magnússon og Jón Steinar Gunnlaugsson eru óhræddir við að tjá sig. En það dugar auðvitað ekki til ef almenningur verður múlbundinn og þrælslyndur í garð ófrelsisanda vinstristefnunnar.

En rétt er að binda vonir við að dómskerfið er orðið flóknara en áður, og niðurstöður mismunandi á hverju dómsstigi oft núorðið. Samt vekur það ekki heldur endilega traust til réttra niðurstaða, þegar útkomur eru mismunandi. Ástandið á Íslandi er farið að minna enn meira á það sem gerist í Bandaríkjunum, þar sem peningar og lýðskrum ráða meiru en vönduð vinnubrögð samkvæmt reglum byggðum á Biblíunni, til dæmis, eða siðvenjum yfirleitt um rétt og rangt. Ég tek undir með Magnúsi Sigurðssyni bloggara um að þörf sé á blessun guða eða ákveðins guðs þegar ástandið er svona á jörðinni.

 

 

 

Kæra frávísun í hryðjuverkamálinu

Raunar ekkert valið, ljóð frá 23. október 2022.

Ekki vil ég aftur leika

almúgans trúð og syngja.

Gleði þegar gellur

grimmdar þinnar hinzti tónn.

Ekki mun sig yngja

upp sú kona,

eða aftur vona.

Aðeins Heljar sónn.

Hamar hans því fellur,

hina fyrir bleika.

 

Saklaus verður sekur talinn,

syndanna djöflaleikar.

Allt er öfugt raunar,

einmitt sá fær launin, Hel.

Kölski víða kreikar

kátur, lipur.

Prúð en piltafipur,

pínleg þessleg skel.

Ei slík ást þér launar,

aðeins hetjan kvalin.

 

Réttlátt barn er rægt og kvalið,

ræningjar verðlaun hljóta.

Sjáðu gildin grotna,

geðsjúkt valdið opinbert.

Ræflar því upp róta,

raunar tapa,

gellur líka gapa,

geta tök þó hert.

Reglur allar rotna,

raunar ekkert valið.

 

Piltafipur: Nýyrði eftir Jónas Friðrik, sem lætur truflast af piltum, eða truflar pilta.

Fylgishrun Framsóknarflokksins og Einars Þorsteinssonar í samstarfinu við Dag B. Eggertsson og Samfylkinguna í Reykjavík. Úr 18% í 8%.

Framsóknarflokkurinn hefur tapað mjög miklu fylgi í Reykjavík eftir að Einar Þorsteinson komst að þeirri merkilegu og þversagnakenndu niðurstöðu að bezta leiðin til að breyta einhverju í Reykjavík væri að breyta engu og gerast enn ein "viðreisnarhækjan" fyrir Dag B. Eggertsson, samkvæmt því sem kom fram í Íslandi í dag undir stjórn Snorra Mássonar í gærkvöldi á Stöð 2.

"Tími til kominn að breyta Reykjavík", sagði hann og eftir kosningar spartzlaði saman gamla meirihlutanum með Degi B. Eggertssyni. Eitthvað undarlegt við það.

Leitt þótti mér að hann gerði tvær málvillur, viljandi eða óviljandi. Talaði um "bæði" en ekki "hvort tveggja", þegar "hvort tveggja" passaði betur. Svo talaði hann um að taka"áhættur í svona kulda" eða eitthvað slíkt, en eins og ég lærði þetta er orðið áhætta alltaf í eintölu. Er hann ekki íslenzkufræðingur? Eða er þetta tízkubylgja íslenzkufræðinganna í dag, að gera villur viljandi?

Fylgi Framsóknarflokksins er "alveg hrunið" í Reykjavík í samstarfinu með Degi B. Eggertssyni, eins og Snorri sagði í þættinum, fór úr 18.7% í síðustu kosningum í 8.2% í könnun Maskínu.

Orðalagið "verkefnastjóri framtíðarinnar" var gert að sökudólgi, en væntanlega var það bara grín hjá Snorra.

Það voru margir búnir að spá fylgistapi Framsóknar eftir að Einar ákvað að vinna með Degi en ekki Sjálfstæðisflokknum, Hildi Björnsdóttur. Auðvitað er það málið að þetta var gjörsamlega fyrirsjáanlegt. Kjósendur voru að heimta breytingar sem þeir fengu ekki, Einar í Framsókn gerðist enn einn útlitsstjórnmálamaðurinn en ekki prinsippstjórnmálamaður sem breytir einhverju í raun og veru, en útlitsstjórnmálamaður þykist aðeins gera það.

Hvenær ætla menn að læra af því hvað kjósendur eru að kalla eftir í Reykjavík, ekki meira af Degi B. Eggertssyni og Samfylkingunni heldur einhverju nýju?

Lukku Láki og Hin fjögur fræknu - samanburður á þróun gæða

Eitt eiga bækurnar um Lukku Láka og Hin fjögur fræknu sameiginlegt, margir telja að beztu bækurnar hafi komið fyrst, gæðum svo farið hnignandi. Ein bezta Lukku Láka bókin er "Allt í sóma í Oklahóma", sem gefin var út 1958 í Frakklandi en 1977 á Íslandi. Þar er mannlegt eðli útskýrt á fyndinn en raunsannan hátt og örlög mannsins í heiminum á meðan allir eru ofurseldir syndinni og löstunum.

"Rangláti dómarinn", sem einnig kom út 1958 á frönsku en svo 1979 á íslenzku er einnig ein albezta bókin í flokknum, en segja má að Evrópusambandið, Bandaríkin, Rússland og flestar eða allar valdasamsteypur noti aðferðir Hróa baunadómara í Villta Westrinu að einhverju leyti, það er að segja óheiðarleika af einhverju tagi. Bókin er hinsvegar mun fyndnari en veruleikinn, því Hrói í bókinni svífst einskis og er holdgervingur lasta og synda, alveg þar til hann gerist góðmenni og hlýðir Lukku Láka undir lok bókarinnar.

"Karlarígur í Kveinabæli" kom út 1961 á frönsku en 1978 á íslenzku. Einnig hún er mjög góð. Þar er mannlegu eðli lýst sérlega vel og tilgangsleysi stríða, hversu sorgleg sóun þau eru á mannslífum, auðæfum, tíma og hverju sem er.

Bókin "Fúlspít á Fúlalæk" er ókomin út á íslenzku, en kom út 1959 á frönsku. Hún er frekar umdeild vegna þess að hún er raunsönn lýsing á lífinu í Mississippi á kúrekatímanum en ekki fegruð lýsing, grimmilegir bardagar uppá líf og dauða og háðið lendir á fólk af margvíslegum uppruna. Sagan er hinsvegar mjög spennandi og fyndin, og mjög lifandi frá upphafi til enda, vonandi að hún verði gefin út á íslenzku, hún er ein af perlunum í bókaflokknum, ekki miðjumoðið sem kom síðar og hefur verið einkenni bókanna eftir 1965 að miklu leyti. Einmitt vegna þess að bókin er umdeild er hún góð, raunveruleg og spennandi, hrá og grimm, bókmenntaafrek en ekki slepja.

"Bláfótungar koma" frá 1956 er einnig góð, eða "Baráttan við bláfótunga", sem kom út 1983 á íslenzku, aðeins eftir Morris, en frá 1957 til 1977 þegar Goscinny lézt voru allar bækur eftir þá saman.

Fyrstu bækurnar eru einnig góðar, í þeim er ekta ofbeldi þótt teikningarnar séu frekar frumstæðar og Lukku Láki líkist Stjána bláa heldur mikið, en hann mun hafa verið einhver fyrirmynd að Lukku Láka, telja sumir bókmenntafræðingar.

"Tuttugasta riddarasveitin" frá 1964, sem kom út 1977 á íslenzku er einnig góð, þar sem erfiðum ákvörðunum í stríði er lýst vel.

"Hin fjögur fræknu og kappaksturinn mikli", sem kom út á frönsku 1969 en á íslenzku 1977 er talin með beztu bókunum í þeim flokki. Söguþráðurinn er flókinn, persónugalleríið er mjög auðugt, og þar kemur Jói næturgali fram, sú stórskemmtilega persóna. Hann er poppstjarna en með svo gríðarlega margar grúpppíur á hælunum sem elta hann hvert sem er að honum tekst aldrei að klára neitt sem hann tekur sér fyrir hendur í kappakstrinum.

Síðustu bækurnar um Hin fjögur fræknu finnst mér einnig með þeim beztu. Bókin "Hin fjögur fræknu og Tasmaníuúlfurinn" frá 2003 var gerð af François Craenhals einum, og þar eru gerðar tilraunir með meira lifandi persónulýsingar, í teikningum, og söguþráðurinn er harkalegri.

Snilldarverkin eru fleiri. Bókin "Hin fjögur fræknu og stóridómur", sem kom út 2004 er gríðarleg ádeila á trúarbrögðin og þeim lýst sem blekkingaleik. Sú bók kom út sama ár og teiknarinn lézt, 2004, François Craenhals, en hann gerði handritið en Jacques Debruyne teiknaði.

Árið 1993 kom út bókin "Hin fjögur fræknu og geimverurnar", en þar er geimverum vel lýst, og hvernig þær taka yfir veruleikann samkvæmt lýsingum, stjórna tímanum og birtast í dulargervum sem einhver sem fólk þekkir, og allt verður að ofskynjunum, eða þannig má túlka bókina, og það er í samræmi við margar sögur sem um þær hafa verið sagðar. Þessi bók er sérlega góð einnig.

Síðasta bókin "Söguljóðið um Hin fjögur fræknu", sem kom út 2007, eftir Sergio Salma og Alain Maury þykir einnig sérlega góð, raunsönn en ekki eins ævintýraleg og hinar bækurnar.

Annars eru veikleikar þessara bóka augljósir. Þær virðast stílaðar inná unga lesendur, þannig að þótt þær séu vel teiknaðar eru sögurnar yfirleitt mjög léttvægar, með þessum undantekningum, og jafnvel fleiri, það er smekksatriði.

En þannig er þetta með góða og vonda list. Þau fyrirbæri skarast, og gott er að ekki eru allir sammála um þetta.