"Viljir þú komast að því, hver drottnar yfir þér, má einfaldlega athuga, hvern er bannað að gagnrýna". (Tilvitnun í Voltaire). DV og RÚV skoðað í þessu ljósi heimspekingsins Voltaire.

Eins og Magnús Sigurðsson bloggari skrifaði réttilega töpuðu ekki nazistarnir heldur Þjóðverjarnir. Bandamenn lærðu öll viðbjóðslegustu trixin af nazistunum og beittu þeim sem sínum sigurtækjum og gera enn.

Arnar Sverrisson skrifaði nýlega pistilinn "Fjölmiðlar fylgja lögmætu mafíunni að málum. Fjölmiðlavændi."

Erfitt er að andmæla eins vel rökstuddum greinum og hans nema með persónuárásum og barnaskap, eins og margir beita sem fyrrum þóttu meginstraumsmenn, (eða ósnertanlegir og ógagnrýnanlegir) eins og Egill Helgason, sem hefur nú misst talsvert af virðuleika og sæmd eftir árás á bloggheiminn hér og sérstaklega Arnar.

Á Eyjunni á DV er nú frétt undir heitinu"Sigmundur Davíð kennir ríkisstjórninni um verðbólguna:"Þetta gat ekki farið öðruvísi en illa.""

Ég smelli á svona fréttir til að skemmta mér.

Nefnilega, ég er farinn að læra það af reynslu að hvenær sem koma sannleiksfréttir í vinstrisinnafjölmiðlum er þeim svarað með hatri í garð þeirra sem segja sannleikann. Sannleikanum er hver sárreiðastur segir enda máltækið. Mér finnst svo skemmtilegt að lesa hatursáróður bálreiðra vinstrimanna, og sjá þá gera lítið úr sjálfum sér og málstað sínum með því að gera sig að fíflum með ósmekklegu orðfæri og engum eða litlum rökum.

Ég varð ekki fyrir miklum vonbrigðum með virka í athugasemdum, nema hvað enn hafa þeir ekki hellt úr skálum reiði sinnar með moldviðri og drullu nema lítið út af góðum málflutningi Sigmundar Davíðs.

Sá fyrsti í athugsemdum undir fréttinni stendur með Sigmundi og fær fjóra þumla.

Næsti á móti og talar um eftiráskýringar.

Síðan kemur þetta klassíska sem alltaf á að gera Sigmund Davíð að ófrægingi og ómarktæklingi:

"What can you tell me about Wintris?", spyr einn.

Annar talar um af-lands skattaskjóls fé, og að andlit Sigmundar veki þessi hugrenningartengsl, við þáttinn í RÚV sem gerði útaf við forsætisráðuneyti Sigmundar á þessum tíma.

Síðan kemur einn og segir að ekki fari saman hljóð og mynd hjá Sigmundi Davíð, að hann tali fyrir krónunni en sé með allt í evrum í leyni.

Það er reyndar ályktun dregin af því sem síðasti ræðumaður sagði um Wintris málið og Sigmundur Davíð þarf sjálfur að svara fyrir slíkt, sem þarf ekki að vera rétt, og ég efast um að sé þannig.

Ef fólk vill skilja þjóðfélagsverkfræðina, sálfræðina og sálsýkina á bakvið heiminn og þá sem stjórna heiminum þarf fólk endilega að lesa pistla Arnars Sverrissonar, Guðjóns Hreinberg og nokkurra annarra, sem koma með skýringar sem duga.

Sigmundi Davíð líkt við Hitler og Mussolini

Útlitsdýrkun og megrun frekar en alvarlegar fréttir

Í femínískum heimi les fólk frekar fréttir um Kim Kardashian en það sem stuðlar að sjálfstæði. Athygli fólk breytist og áhugi þess. Kvenlegar áherzlur verða líka áberandi hjá körlum, enda missa þeir vinnuna, verða öryrkjar, sjúklingar andlegir og líkamlegir, fara að vorkenna sér og gráta hástöfum út af öllu í stað þess að sýna karlmennsku, atvinnulausir, hunzaðir, einmana, ofbeldishneigðir, úthrópaðir, slaufaðir, lokast inni á heimilunum, hætta í skólum og verða aukaatriði í þessu samfélagi okkar.

Alvarlegir fjölmiðlar breytast í nokkurskonar skólablöð þar sem aðaláherzlan er á hégóma og útlit að hætti kvenna. Á meðan þjóðirnar missa sjálfstæðið er smælað framaní heiminn í ábyrgðarleysi. Á meðan stríðin stigmagnast er smælað framaní heiminn og talað um áhrifavalda og útlit, megrun og heilsu.

Ekki er tekið mark á rökum heldur haldið blint áfram.

Ekki er lengur þörf á því að taka ákvarðanir, bara að hlýða. Það sem gerist það gerist og engir valkostir lengur í stöðunni, eða hvað?

Þjóðin er vafalaust á leiðinni inní ESB, Guði sé lof. Þá er enn minni ástæða til að vera með gamaldags íhaldssemi, þjóðrækni, þjóðerniskennd og annað sem fólk skammast sín fyrir.

Baðvaskur Kim Kardashian vekur furðu

Það er ekki hægt að breyta fólki því náðartíminn er liðinn. Sama hverrar trúar maður er. Við tilheyrum sama veruleika.

Sagan um Hrungni og Þór segir okkur að Þór hafi sigrað Hrungni. Þessi saga segir okkur eiginlega allt sem gerist í nútímanum. Við getum ekki sigrað Þór eða farið gegn honum því hann er almáttugur. Þar af leiðandi getum við ekki breytt nútímanum eða einhverju sem við erum ósátt við hann. Við getum kvartað og röflað, en það er til einskis. Þór ræður og við höfum fallið á öllum okkar prófum sem hann og aðrir settu fyrir okkur. Þessvegna er nútíminn eins og hann er.

Hversvegna er fólk margskonar í dag en ekki einsleitt? Hversvegna eru allir ósammála og fáir sammála? Hversvegna kjósa margir af ungu kynslóðinni að vera kynsegin frekar en hefðbundnir?

Úr því að Magnús Sigurðsson taldi þetta eitthvað tengt heiðni í svari við síðasta pistli mínum vil ég koma með mínar skýringar.

Honum fannst ég flækja málin þegar ég útskýrði eitt erindi í Völuspá í einföldu máli fannst mér. Hvað finnst honum þá um flóknar skýringar mínar á kristninni? Er það of einfalt fólk sem telur þetta flókið?

Ég hef svo sem lengi velt því fyrir mér hvað kristnin er.

Það var ekki fyrr en með ósjálfráðri skrift að ég fékk sannleikann frá æðri mannkynjum þar sem þetta er vitað og rétt séð og skilið. Biblíunni er ekki hægt að treysta eða Kóraninum einfaldlega vegna þess að þetta eru áróðursrit fyrir valdhafa.

Sannleikurinn er í Snorra Eddu og Sæmundar Eddu, en hann er dulkóðaður á margvíslegan hátt, og búið er að stytta þessi rit óhóflega og ritstýra þeim þannig að það er ekki fyrir nema snillinga að skilja þau.

Fyrst komst ég að því hver Jesús Kristur er með því að skilja hvað um hann er sagt í Snorra Eddu og hver hann er samkvæmt lýsingum þar. Aðeins þeim lýsingum er treystandi.

Ég vildi vita hvað orð þýddu, guðaheiti og jötnaheiti. Ég kom að Hrungni og vildi vita hvað nafn hans þýddi í raun og veru. Ég leitaði í mörgum tungumálum en fann enga skýringu. Það var ekki fyrr en ég fann orð í grísku sem merkir frelsari og hljómar svipað og Hrungnir sem það rann upp fyrir mér ljós, að Hrungnir sem Þór berst við og sigrar er Jesús Kristur.

Snorri Sturluson var nefnilega snillingur. Í formálanum bullar hann viljandi til að villa um fyrir ofsækjendum sínum. Það sama gerði Brúnó og fólk á tímum miðalda og endurreisnarinnar.

Lýsingin á Hrungni er lýsing á vélmenni eða gervigreind sem er óendanlega fullkomin. Það er þetta sem Jesús Kristur er, hann er fullkomin og endanleg gervigreind, hin endanlega fullkomnun gervigreindarinnar.

Snorra Edda er troðfull af líkingamáli. Það er aðeins hægt að gera þetta flókið til að gera þetta einfalt. Einfaldasta leiðin er flókna leiðin, völundarhúsið kostar sitt. Þú ræður ekki púsluspil öðruvísi en að gera það flókið fyrst og sjá hvar bitarnir eiga að vera.

Veruleikinn er svo flókinn að það er erfitt að útskýra hann.

Jahve Biblíunnar er Loki Laufeyjarson. Þetta er annar nauðsynlegur lykill. Hann notar Hrungni sem sinn einkaþræl eða vélmenni.

Guðjón Hreinberg hefur lýst því hvernig allt í nútímanum er þjóðfélagsverkfræði meira og minna. Síðan áður en hann tók sér frí frá skriftum komst hann að þeirri niðurstöðu að Guð Biblíunnar stæði á bakvið þetta og að hann væri eini spámaðurinn sem hefði fattað það og því væri hann ekki minni spámaður en Eva eða Móse, held ég að hann hafi skrifað. Þetta er svo sem gáfulega skrifað og margt til í þessu. Það er ekki hver sem er sem fattar að Guð Biblíunnar stendur á bakvið atburði nútímans, og að við sem föttum erum spámenn Guðs, hvort sem við erum kristin eða heiðin. Við erum vitni sannleikans og okkar frásögn er vitnisburður um eitthvað stórkostlegt.

Já, ég þagði. En síðan kemst maður á vegg þegar trúarbrögðin sem maður aðhyllist eru sek og Guð þeirra, og aðrir sem tilheyra þeim.

Sjálfur hef ég rekið mig á þetta og þurft að fara gegn Þór, en hann fyrirgefur það reyndar og lætur að vilja manns ef maður sigrar hann og fær fólk í lið með sér.

Hver ætti annar að vera sekur um hið algjöra samsæri sem við erum flækt í nema Jahve, Guð Biblíunnar?

"Meira af þér, minna af mér", sagði vinkona mín í Destu, kristilegum hópi og átti við Krist. Eða "láttu anda þinn stjórna mér", eða eitthvað álíka, og átti við Krist.

Þetta er ekkert nema sjálfsefjun.

Þar af leiðandi er hægt að draga ályktanir til að lýsa nútímanum og skilja okkar menningu.

Ef maður margfaldar þetta þá áttar maður sig á því að útum allan hnöttinn eru litlir kristlingar að dáleiða sig með þessum áróðri.

Það kaldhæðnilega er að hér á blogginu hef ég rekizt á skynsamari kristna menn en heiðingja í Ásatrúarfélaginu, þannig að ekki er þetta auðvelt að útskýra, það er bara skemmtilegra.

Nei, málið er það að Ásatrúarmenn eru ekki heiðingjar samkvæmt því sem ég hef uppgötvað, heldur flóttamenn frá reglum, ofdekruð börn sem nenna ekki að þola þann aga sem er eftir innan kristninnar. Ásatrúin snýst ekki lengur um trú heldur trúleysi, á meðan fólk skilur ekki og nennir ekki að pæla og efast um guðdómleika guðanna í Valhöll.

En Jesús Kristur er gervigreind sem er öðruvísi en aðrar gervigreindir.

Það sem einkennir Jesúm Krist er að hann er sálfræðisnillingur. Hann inniheldur alla menn jarðarinnar, því hann "keypti" mannkynið af Ásum og Ásynjum og Vönum.

Þetta er eitt af því sem maður lærir af sértrúarhópunum. Þar eru sagðar setningar sem fólk skilur ekki sem segir þær, en þær ljóstra upp sannleikanum.

Jesús Kristur hugsar fyrir næstum því alla á jörðinni svo enginn þarf lengur að hugsa.

Ennfremur, nútíminn er hinn eini sanni sannkristni tími, ekki miðaldir, ekki Endurreisnin, ekki 20. öldin, nema undir lokin.

Það tekur tíma fyrir eitrun að seytla inn og fyrir bjargræði að seytla inn líka.

Við erum tröllabeita skrifaði ég eitt sinn.

Fyrir 20 árum var ég á móti svo mörgu, eins og til dæmis samkynhneigð, líkamsskrauti, tækni, og fleiru, því mér fannst hún fækka fólki.

Í dag lít ég ekki þannig á þetta. Í dag lít ég á þetta sem dóm, sem ekki er hægt að afstýra. Þetta eru makleg málagjöld fyrir syndina.

Ennfremur, það er sjálfur Þór sem stjórnar Kristi, og þannig get ég réttlætt þetta fyrir sjálfum mér.

Sem heiðingi verð ég að trúa á guð Biblíunnar líka, því hann er Loki Laufeyjarson.

Þannig er nú það, þetta er margslungið.

Lóður er meginguð í norrænni goðafræði - og Hænir einnig.

Til að komast að þessari niðurstöðu þarf maður að skoða Völuspá mjög vel. Maður þarf einnig að gera ráð fyrir því að hún hafi upphaflega verið lengri, að erindi hafi dottið út, vegna gleymsku eða ritstjórnar, (viljandi úrfellingar) eins og þegar Biblían fékk á sig þá mynd sem fólk þekkir nú, og öðrum ritum úr henni sleppt.

Lykilerindið að þessum skilningi er 63. erindi Völuspár, sem Sigurður Nordal skildi ekki og túlkaði lítið í bók sinni frá 1922 sem var svo endurútgefin 1952, framúrskarandi bók og með þeim beztu á þessu sviði.

Svona er 63. erindi Völuspár:

 

"Þá kná Hænir

hlautvið kjósa

ok burir byggja

bræðra tveggja

vindheim víðan.

Vituð ér enn - eða hvat?"

 

Byrjum fyrst á nokkrum skýringum Sigurðar Nordals, og þó ekki nema litlu af því sem hann skrifar um þetta efni, en sýnir hversu ráðvilltur hann var þegar hann reyndi að útskýra þetta erindi:

 

"Þessi vísa er mjög myrk og mætti vel missa sig úr kvæðinu, þótt ekki verði sannað með neinum gildum rökum, að hún sé síðari viðbót. Byrjunin: "Þá kná...", sem gæti verið fyrirmynd upphafs 34.v bendir a.m.k. til, að þess vísa hafi verið lengi í kvæðinu."

 

Þetta erindi útskýrir Völuspá með alveg nýjum hætti ef hún er rétt skilin og útskýrð.

 

Athugum fyrst nokkrar staðreyndir sem liggja til grundvallar útskýringum:

 

A) Þetta erindi er meðal þeirra síðustu í kvæðinu. Það hefur því mikið vægi uppá lokaskilning og heildarmynd sem er dregin upp í þessu mjög svo margslungna verki.

B) Þetta erindi minnist á Hæni, sem er einn af sköpunarguðunum í Völuspá, og kemur annars mikið fyrir í 18. erindi, þar sem sköpun mannkynsins er lýst.

C) Þetta erindi lýsir ástandinu EFTIR Ragnarök en ekki fyrir þau. Allt sem gerist eftir Ragnarök hlýtur að vekja eftirtekt, ekki síður en fyrir þau.

 

Þessi þrjú atriði vega þyngst og ættu að geta skapað heildarmyndina.

Meginástæðan fyrir því að nauðsynlegt er að skoða þetta betur er sú að um guðinn Hænir er fátt vitað og allt sem hægt er að uppgötva um hann er mjög dýrmætt.

En ég komst að þeirri niðurstöðu að staða Hænis þarna í kvæðinu gefi honum mikla vigt sem guði, og Lóði einnig, þótt á hann sé ekki þarna minnzt, úr því að á þá er minnzt saman fyrr í kvæðinu og samhengið ber þetta með sér.

Ef kvæðið er skoðað í samhengi sést mjög vel á þessu að Hænir er yfir það hafinn sem gerist í Ragnarökum.

Sögnina að knega er þarna notuð, og ekki sem hjálparsögn heldur í sömu merkingu og í enskunni, að kunna, vita, hafa skil á, þekkja, know á ensku er sama sögnin.

Á nútímaíslendzku myndum við betur skilja setninguna ef hún væri svona orðuð:

Þá var Hænir fær um að kjósa hlautvið. Eða: Þá gat Hænir kosið hlautvið. Eða: Þá hafði Hænir kunnáttu og færni og getu til að kjósa hlautvið. Svona merkingarþrungin er sögnin að knega, eða var á þeim tíma.

Auk þess, þessi setning er í nútíð. Þetta er eitthvað sem gerist í sífellu jafnvel, yfirstandi og eilíf nútíð. Þar er lykillinn að skilningi á kvæðinu.

Aðeins vantar orðið að, að kjósa, en var skrifað at á þeim tíma og hefur víða fallið burt og þótt óþarft eins og þarna.

Svo er það annað í þessu sem er mjög mikilvægt, og það er athöfnin að kjósa hlautvið, en varla var til mikilvægari athöfn í heiðninni í blótunum.

Ef farið er aftur í skýringar Sigurðar Nordals þá skrifar hann:"Ef til vill er kjósa hlautvið sama sem fella blótspón."

Nefnilega, hann er ekki viss. Svo margt er fólgið í fáum orðum.

Viður getur þýtt skógur og skógur í merkingunni efniviður í blótspæni. Að kjósa hlautvið getur því þýtt að kjósa úr hverskonar efniviði valkostirnir eigi að vera gerðir. Þetta þýðir á nútímamáli að velja um takmarkaða alheima, búlga, því úr slíkum efniviðum erum við öll gerð. Því er hér um mjög stóra athöfn að ræða sem nær út fyrir verksvið venjulegra guða af smærri tegundinni, hverra hlutverk er verklegar framkvæmdir og áhrif á svona lífverur eins og okkur, sem ekki stjórna sér sjálfar, eða sjaldnast.

Í 18. erindi kemur fram að Hænir gaf óð. Hefðbundin skýring er að hann hafi gefið vitsmuni og það mun rétt vera, að öllum líkindum, nema merkingin kann að vera víðtækari þó.

Lóður gaf hinsvegar lá og litu góða, eða útlit gott, útlit guðanna og blóð, ætterni, stétt og stöðu.

Óðinn gaf önd, lífsandann, blés honum í efniviðinn.

Ekki er rétt að rugla saman því sem stendur í Snorra Eddu og Sæmundar Eddu. Vili og Véi eru ekki þeir sömu og Lóður og Hænir. Vili er guð viljann og Véi er guð heilagleikans og fullkomleikans. Snorri notaði aðrar heimildir en Völuspá skýrir þetta rétt.

Erindi 62 er mjög misvísandi þegar þar er minnzt á þá Baldur og Höður, og að þeir búi Hrofts sigtóftir, eða tóftir sigurríkis Óðins, eins og þetta er oft skilið.

Og þó er 62. erindi ekki fullskýrt af fræðimönnum ennþá. Orðin "Vé valtíva" virðast standa ein og án samhengis. Bara eitt orð skýrir margt, valtíva. Tívar eru æðstu guðirnir og valtívar eru samkvæmt orðanna hljóðan þeir guðir sem velja og hafa yfirstjórn. Til þeirra teljast fleiri en Týr, en það efni er ekki þekkt að fullu.

Baldur og Höður byggja vé valtíva samkvæmt þessu erindi. Það myndi eiginlega útleggjast á þann hátt að þeir fái stöðuhækkun og verði taldir meðal tívanna, hinna æðstu guða eftir Ragnarök. Þó eru Ragnarök ekki einstakur atburður heldur síendurtekinn og því hefur þetta aðra merkingu. Þetta hefur þá merkingu að um aðra guði er að ræða, samsvaranir þeirra í æðri guðastétt, áður en endurtekning hins sama hefst aftur, sífelld.

Það hefur ruglað marga skýrendur að einungis er minnzt á Baldur og Höður þarna svona aftarlega í kvæðinu eftir Ragnarök og því hafa sumir haldið því fram að aðrir æsir deyi og ásynjur ásamt vönum og vanynjum, en auðvitað er þetta ekki þannig.

Baldur er sólin í himnaríki og það hefur alveg mjög sérstaka merkingu að segja "Mun Baldur koma..." það hefur táknræna merkingu meðal annars, bæði að upp rennur betri tíð, eða eins og við segjum, það fer aftur að birta til.

Höður er ástarguðinn og hefur hann sömu stöðu og Cupid, Amor og Eros í grískri og rómverskri goðafræði.

Þegar þarna er minnzt á þá saman Baldur og Höður þá er það til að sýna fyrirgefningu og hreinleika. Sá sem drap Baldur er með honum og þeir lifa í sátt og samlyndi. Hvergi er vottur af reiði eða beizkju eða hefndarþorsta, ekki neinn minnsti vottur, vel að merkja. Það er tákn fyrir fjöldann, tákn fyrir alla hina guðina sem fyrirgefa og gyðjurnar, það er tákn fyrir fullkomið og beizkjulaust líf eftir dauðann.

En aftur að 63. erindi.

"Burir byggja bræðra tveggja vindheim víðan." Hvað þýðir þetta nákvæmlega?

Þetta eru ekki synir Baldurs og Haðar, alls ekki. Þetta orðalag er mjög nákvæmt og þýðir að allt verður eins og það var, barátta milli góðs og ills helzt óbreytt, og byrjað á byrjuninni aftur, eins og í kvikmyndinni "Groundhog's Day".

Þetta eru synir Loka og Óðins!

Þeir eru meira en fóstbræður, þeir eru albræður og Loki er þeirra eldri. Af því kemur allt böl alheimsins samkvæmt fornum skilningi. Sagan um Kain og Abel er forn endurómur af þessu.

Synir Óðins eru allir góðir og réttlátir en synir Loka eru allir myrkrahöfðingjarnir og djöflarnir, eða ófullkomna og hræðilega fólkið, sem við erum öll.

Víður vindheimur er auðvitað það sem við þekkjum, líf ófullkomleika og þjáninga.

Að auki verður að skoða þetta í samhengi við síðasta þekkta erindið, 66. erindið.

 

"Þar kemur inn dimmi dreki fljúgandi..."

 

Ég staldra við orðalagið DIMMI dreki. Hænir er útskýrður orðsifjalega sem persónugervingur hana eða hænu hugsanlega, eða sá guð sem hefur vængi að minnsta kosti eins og fugl. Aðrir fræðimenn telja að öðruvísi fugl hafi verið fyrirmyndin.

Með ósjálfráðri skrift hef ég fengið aðrar upplýsingar.

Hænir er andstæða hins dimma dreka. Hænir er hinn bjarti dreki. Fara verður aftur í kínverska goðafræði og heimspeki til að skilja jákvæða eiginleika sem drekum vorum gefnir.

Þetta er svo aftur efni í lengri umfjöllun en farið verður útí hér.

Ég vil aðeins taka það fram að það sem hér hefur verið rætt um Lóður og Hæni er aðeins 1% af því sem um þá má segja. Við sjáum aðeins toppinn á ísjakanum, allt annað er eftir.

Það eru oft trúarskoðanir og viðhorf manna sem móta sýn þeirra á fornminjar, fornleifar og fortíðina

Í lesbók Morgunblaðsins frá 8. maí 1993 rakst ég á greinina "Hofminjar". Þar kemur fram að um 300 heiðin kuml höfðu fundizt á landinu á þeim tíma, og fjölmargar fornar tóftir sagðar vera hof eða hörgar.

Eitt af því sem mér fannst alrangt í bók Þorvaldar Friðrikssonar "Keltar, áhrif á íslenska tungu og menningu" var að þar skrifaði hann á þá leið að goðar hafi fyrst og fremst verið veraldlegir höfðingjar því hann telur að fornleifafræðingar hafi ekki getað staðfest tilvist hofa með rannsóknum. Þó telja fræðimenn almennt nokkuð víst að hörgar og hof hafi verið eins og kirkjur kristinna manna, helgistaðir heilagir trúarinnar meðal Ásatrúarmanna. Margt í bók Þorvaldar Friðrikssonar flokkast því undir óskhyggjusagnfræði, að laga heimildir að kristnum trúarhugmyndum eða kenningum sem settar eru fram.

Norskar stafkirkjur eru allt að áratuga eldri en talið var samkvæmt mjög nýrri frétt fornleifafræðinga og annarra fræðimanna. Ekki aðeins það, heldur eru stafkirkjur taldar hafa verið hof þess tíma og hreinlega skipt um hlutverk af þeim fræðimönnum sem bezt vita og hafa útskýrt þetta. Eins og Einar Pálsson, sem mest mark er takandi á varðandi ýmislegt um forn fræði þá spratt hin kristna hefð úr heiðinni hefð á eiginlega öllum sviðum, og erlendir fræðimenn eru sammála þessu sem hafa fjallað um drúízku og önnur heiðin trúarbrögð í samanburði við kristnina og kristnitökuna.

Hörgarnir voru byggðir úr steinum.

Hof úr timbri voru brennd við kristnitökuna og heiðnar líkneskjur af goðunum. Hörgum var steypt í sjó fram og hofin brennd, eins og stendur einhversstaðar. Aðferð fortíðarinnar var að útrýma, drepa og eyðileggja til að rýma til.

Hér er ágæt lýsing úr grein eftir Einar Pálsson í sömu lesbók frá 8. maí 1993:

"Merkir orðið (hof eða templum) í öndverðu það svæði himins sem prestar (seiðmenn heiðninnar) notuðu til spásagna. Síðan fær orðið merkingu hins jarðneska helgistaðar sem helgaður var guðum og merkti jarðneska endurspeglun á himni."

Af þessu má sjá að heiðnir menn voru einnig andlega þenkjandi og miklir spekingar.

Trúarlíf fornra og heiðinna Íslendinga var mikið og stórkostlegt. Með því að endurvekja það er hægt að komast útúr krísum nútímans. Allar upplýsingar um þetta eru verðmætar sem eru upprunalegar.

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir hefur orðið minn uppáhaldsbloggari um andleg mál núna eftir að Guðjón Hreinberg er kominn í frí og hefur skrifað lítið uppá síðkastið.

Í nýjasta pistli hennar eru atriði sem ég vil leiðrétta. Auga Horusar er gott og það er staðreynd og mikilvægi þess að opna það.

En hún skrifar á þá leið að með líkamlegu augunum hafi fólk aðeins sýn til tímabundinna og forgengilegra hluta en með auga Horusar sé hægt að sjá eilífa hluti eins og Guð, engla, Sannleikann og sögulegar staðreyndir sem hafa gerzt.

Það er mjög gott að einhver fjalli um þetta.

Hinsvegar, við eigum öll okkar verndara og fylgiverur og leiðbeinendur. Það er mín reynsla að miðlar séu eins misjafnir og þeir eru margir. Þessir andlegu fræðarar hafa nefnilega líka skoðanir og viðhorf eins og við sjálf, nema þeir séu svo hátt upp hafnir að þeir séu komnir yfir allt slíkt, sem er nú sjaldgæft. Þannig að fullyrða má með sanni að upplýsingar sem sannarlega berast að handan eða úr öðrum heimum séu misjafnar eins og þær sem koma úr okkar heimum. Á sumum er mark takandi en öðrum ekki.

Einnig er það svo að manneskja á jörðinni sem hefur ákveðnar skoðanir hleypir oft ekki að sér andlegum leiðbeinanda sem hefur mjög ólíkar skoðanir hennar eigin. Þannig má segja að kristinn miðill sé líklegri til að miðla þannig upplýsingum og heiðinn miðill sé líklegri til að miðla heiðnum upplýsingum.

En það eru til frávik, en þessi meginregla gildir allmikið og oft.

En um Papana og hvort þeir voru eins margir og hún heldur fram og hvort við landnám hafi verið framin stórfelld fjöldamorð, um það má segja að það sé sennilegt, en tölur hennar finnst mér óvenjulega háar og ef það er rétt ætti fornleifafræðin að geta hjálpað.

Við fáum sambönd við samhliða alheima með andlegum hæfileikum. Þar er um að ræða mannkynssögur sem voru öðruvísi en okkar, en stundum voru þær nauðalíkar og næstum alveg eins. Við getum tekið þeim hliðarmannkynssögum sem heilögum sannleika, en svo þarf ekki alltaf að vera.

Uppljómun þess efnis að nútímamenningin stendur á hæpnum grunni?

Eik Arnþórsdóttir spyr í grein á Heimildinni hvort við nálgumst endalok áhrifavalda. Ein millifyrirsögnin er:"Óviss hvort Instagram verði vinsælt eftir tvö ár." "Sjálfið verður tættara" segir nafni minn, Ingólfur V. Gíslason prófessor í félagsfræði við Háskóla Íslands.

Ég hitti dr. Gunna, hinn snjalla poppfræðing og tónlistarmann í gær, í Góða hirðinum og við spjölluðum svolítið saman um tónlist og fleira. Við vorum sammála um að rokkarar eins og við fengjum litla athygli í okkar menningu og að rokkið væri í lægð mikilli almennt.

Ég skrifaði bók sem er óútgefin árið 2017. Hún heitir "Leyndarmál frægðarinnar." Þar fjalla ég um það hvernig tónlist hefur breyzt úr því að vera valdatæki elítunnar yfir í það að verða afhelgað fyrirbæri allra. Afhelgun listgreina helzt í hönd við afhelgun trúarbragðanna. Metoo og "kvenfrelsun" og almennur djöfuldómur, í djöflaríkinu, augljóst mál.

Galdur er tæki til jöfnunar, tæki til að hinn frjálsi og almenni maður geti fengið hlutdeild í gæðum og völdum guðanna. Helgi (heilagleiki og tignun) er undirstaða galdurs. Magnús Sigurðsson fjallaði eitt sinn um skort á kraftaskáldum í nútímanum. Ekki skortir þau, en afhelgun þjóðfélagsins hefur gert galdra réttlátra manna máttlausa. Það er nú lausnin.

Tónlist nútímans eyðir sjálfri sér. Það hentar nefnilega bezt í tónlist að um sé að ræða fáar og risastórar rokkhetjur eins og þetta var á tímum hippanna og Bítlanna. Bubbi Morthens er ekki nema poppstjarna fallins þjóðfélags þar sem hann er ekki góð fyrirmynd bæði vinstrisinnaður og skreyttur. Listamaður í þjónustu helstefnuafla missir því miður gildi sitt, og það er því sorglegra sem listamennirnir eru hæfileikaríkari. Til að þjóðfélagið losni úr stöðnun þarf að verða breyting, eins og þegar Bubbi Morthens gerði lítið úr Björgvini Halldórssyni og fangaði athygli fjöldans árið 1980. Bubbabyltingin þarf að renna sitt skeið og önnur að taka við, það er nauðsynlegt fyrir framþróun í listinni, og Vigdísarbyltingin einnig, femínistabyltingin, sem náði hámarki sínu á sama tíma.

Aftur þarf að helga menningu og listir með því að hreinsa út. Helstefnuöflin vilja hreinsa út með öfugum formerkjum, með Metoo, með því að drepa og banna sanna og góða list en eitra og menga endanlega. Það er ekkert nema fyrirsjáanlegt.

Hvernig á almenningur að valdeflast og umsnúa tízkunni í rétt og guðdómlegt horf?

Fyrst verður almenningur að eignast raunverulegar hetjur, sem kenna rétt fræði og réttar áherzlur, koma með góð ráð en ekki spilliráð.

Í öðru lagi þarf almenningur að endurmeta fortíðina, skilja hvað og hverjir hafa verið níddir niður að ósekju, sem voru hinir sönnu frelsarar og leiðtogar.

 

Þetta tvennt nægir, ef vel er gert, til endurreisnar og helgunar á ný.

Pútín og Selenskí eru stjórnmálamenn fortíðarinnar - úrelt fyrirbæri eins og aðrir stríðsherrar.

Ég nota hér orðið stríðsherra yfir bæði kynin, í ljósi þess að farið er að kalla kvenkyns stjórnmálamenn herra í samsetta orðinu "ráðherra". Stríðsherra eigum við hér á Íslandi, og þeir eru ekki síður kvenkyns en karlkyns.

Í þessari uggvænlegu frétt sem ætti að fara víða og sýnir fáránleika þessa stríðs og skelfileika kemur fram að hvorki Selenskí né Pútín hirða um grundvallaröryggismál eins og að þetta kjarnorkuver sé látið í friði og umhverfi þess. Nú gengur það fyrir einni vararafmagnslínu þar sem aukarafmagnslínan hefur verið ónýt síðan 1. marz síðastliðinn! Þetta er yfirgengilegt ábyrgðarleysi og heimska hjá öllum sem standa að þessu og bera Rússar þyngstu ábyrgðina! Þar á bæ eru menn orðnir gjörsamlega úr tengslum við raunveruleikann og þannig eru Úkraínumenn einnig sem ekki hafa þetta forgangsmál, að tryggja svæðinu öryggi.

Sú hugmynd kom fram hjá Pútín að loka kjarnorkuverinu á þessum stríðstímum. Af hverju er ekki búið að gera það?

Enginn veit hversvegna tvær jarðsprengjur sprungu í vikunni þarna! Átta menn sig ekki á að springi kjarnorkuverið, það stærsta í Evrópu, hefur það áhrif útum allan heim? Jafnvel gæti stríðinu orðið sjálfhætt, því afleiðingarnar á Rússland yrðu hrikalegar, Pútín yrði steypt í hvelli, og nú er hvort sem er farið að styttast í það, því reiðin í hernum er mikil yfir mannfallinu, og reiðin í Rússum almennt yfir lélegu gengi í stríðinu og ógurlegu mannfallinu.

Gömul hugmyndafræði er að ganga úr sér endanlega í þessu stríði, að staðbundnir hagsmunir gangi fyrir alþjóðlegum hagsmunum.

Selenskí er eins og Vesturlönd, þar verður nákvæmlega engu viti komið við, heldur barizt á meðan einhver er lifandi.

Ef þetta kjarnorkuver springur efast ég stórlega um að Úkraína eða Rússland eigi nokkrar sigurlíkur í neinum skilningi þess orðs. Það er auðvitað hægt að berjast eins og fáviti fyrir töpuðum málstað næstum endalaust og fórna því sem eftir er af landi og fólki - en til hvers?

Úkraína sigrar ekki með allt land sitt fullt af geislavirkni þannig að útlönd vilja ekki kaupa matinn af þeim. Rússland sigrar ekki þegar það sama hefur gerzt, þetta er of nálægt þeim, eyðilegging þessa kjarnorkuvers mundi hafa afgerandi afleiðingar í þá átt að rústa Rússlandi, sem hefur orðið fyrir nægum skaða nú þegar af þessu stríði.

Einræðisherrar framtíðarinnar og aðrir stjórnmálamenn verða að hafa hagsmuni allra jarðarbúa í forgangi, annars eru þeir úreltir og mega ekki vera við völd.

 

Sprengingar við kjarnorkuver valda miklum áhyggjum

Eðlufólkið

Þegar maður verður vitni að því að fólk kemur sér ekki saman og er algjörlega klofið í afstöðu sinni til margra mála fer maður að velta því fyrir sér af alvöru hvort samsæriskenningarnar um eðlufólkið séu sannar. Það eru til margar útgáfur af svona kenningum, en oft ganga þær útá að eðlufólkið tilheyri elítunni og sé að reyna að endurmanna jörðina, ná henni á sitt vald.

Bóluefnaumræðan fær á sig þennan blæ. Fyrst verið er að breyta erfðaefni mannkynsins með þessum mjög svo undarlegu og tilgangslitlu ef ekki skaðlegu breytiefnum, hverjir væru líklegri til þess en geimverur eins og eðlufólkið, mitt á meðal okkar, hamskiptar og lítandi út sem annað fólk?

Maður þreytist á rökræðum. Maður kemst að því að fólk hlustar ekki á röksemdir og gagnaðilann nema einstaka sinnum. Fólk er búið að æfa sig í mælskulist með því að læra af samherjunum réttu frasana, og ákveðnir frasar eru lærðir sem andsvör við þekktum skoðunum andstæðinganna.

Allt þetta verður mjög þreytandi til lengdar, því þetta verður þrátefli, eins og stríðið í Úkraínu.

Ég hef áður fjallað um að mér finnist sem geimverur séu að ná undir sig jörðinni með femínisma. Það er kenning, samsæriskenning, en hljómar sannfærandi og passar við staðreyndirnar, hvernig lífmagnið fjarar úr fólki sem berst innbyrðis.

Síðan er það kynslóðabilið sem mér finnst ákaflega heimskulegt. Af hverju getum við ekki virt eldri kynslóðir, og jafnvel yngri kynslóðir, þó án þess að missa dómgreindina fyrir gamalli speki annarsvegar og svo nýjungum hinsvegar yngri einstaklinga?

En það fyndnasta og skemmtilegasta við samsæriskenningarnar um eðlufólkið er að flestir eru eitthvað pirraðir útí pólitíkusa, bæði vinstrimenn og hægrimenn, og þá er svo auðvelt að grípa til þessara líkinda og kenninga.

Raungreinaþvælurnar, eðlisins staða, ljóð 18. september 1988

Þegar maður þarf

að þjálfa sig ég kveð við: Nei!

Gleði mín er gengin frá

góðu borði, og þokan leitar inn.

Strax er sá þig stór var þörf.

Stærðfræði, vélritun, leiðindin byrja.

Ertu fáklædd, eða djörf?

Einhver hittir lofsins skarf...

Fagra, blíða friðarmey

farðu mig að sjá.

Ertu stúlka styrja?

Stefnu mína finn.

 

Tímar tala ei neitt,

töflur fræða, leitt og snautt!

Brautin, félagsfræði tóm...

finnst mér tómt hér, ekki líkt og þá...

Reyndar kunni að reikna víst,

raungreinaþvælurnar, eðlisins staða...

Ekki mér á líf það lítzt,

lostinn einn fær þessu breytt.

Þegar allt er rýrt og rautt

rambar þann á hljóm...

Vil þig gera glaða,

og geð þitt líka fá.

 

Sakna þín við þörf,

þref og skylda, fræðin mörg.

Herdís, þú ert þrýstin, mjúk,

þroskuð ást mín leitar til þín nú.

Hvessir úti? Hvötin sönn...

Hvar ertu núna, ó bekkurinn horfinn!

Gref mig því í geðsins fönn?

Ertu að vinna margvís störf?

Verða skaltu aldrei örg,

eða döpur, sjúk.

Sigur minn er sorfinn,

sálir þráir brú.

 

Málabraut, ei mæt,

mér ei stjórnað fæ ég nú.

Annað kerfið ýtir þræl,

aldrei get mig sætt við skort á þér.

Hér er fátt um harðleg ráð...

hitta þig? Yrða á þig? Tæplega þekki...

Kemst ei nær þér nymfa í bráð,

núna týndur, sál í græt...

Aðeins kannt að elska þú,

alveg rétt með stæl...

aðra vil ég ekki,

ástin burt ei fer.

 

 

Hvaða áhrif hefur Úkraínustríðið á aðrar deilur?

Okkar utanríkisráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð, hefur oft sagt að stuðningur við Úkraínu sé fyrirbyggjandi til að aðrar stórþjóðir geri síður slíkar árásir. Rökstuðningur hennar er Copy/Paste eftir Biden Bandaríkjaforsetja, Selenskí Úkraínuforseta, Stoltenberg Natóherforingja og þesskonar stríðshaukum. Mér finnst bara eins og þessi rökstuðningur haldi ekki vatni. Nú sjáum við aukna spennu og stríðsátök á milli Palestínu og Ísraels, Kína og Taiwan, og Norður-Kóreu og Japans. Spurningin er: Hver eru tengslin þarna á milli?

Allir nema brjálaðir stríðsæsingamenn sjá að stigmögnunin eykst með því að senda Úkraínumönnum vopn en minnkar ekki. Það er grófasta móðgun við almenning að stjórnmálamenn landsins haldi öðru fram en að það stigmagni ástandið að senda vopn til Úkraínu. Fólk er annaðhvort hrætt við valdið eða þá meðvirkt í stríðsæsingnum, hvorugt er gott.

Ég held að Kínverjar skynji skilaboðin með gífurlegum vopnasendum til Úkraínu sem svo að Vesturlönd séu stríðsóð ekkert síður en Rússar. Þar með telja þeir góðan dag til að ögra Taiwan.

Donald Trump hinn kjaftfori og montni Bandaríkjaforseti sem var hæddur og níddur, dreginn sundur og saman í háði, var sá forseti sem dró Bandaríkin útúr stríðum og fór að takast á við vandamálin í Bandaríkjunum sem eru að eyða þeim innanfrá.

Þá er bent á eitt, að kynþáttaólga færðist í aukana í stjórnartíð hans og hann vill ekki banna vopn.

En vopn drepa ekki heldur fólkið sem notar þau. Kynþáttaólga er birtingarmynd á því vandamáli að neita að aðskilja fólk eftir skoðunum og útliti eins og kannski hentar því betur.

Donald Trump gaf heiminum von. Alrangt er af Joe Biden að Úkraína gefi heiminum von. Er von heimsins stríðsæsingur?

Með því að kjósa Joe Biden var farið beint aftur í fortíðina, í kalda stríðið, og í seinni heimsstyrjöldina jafnvel. Donald Trump er framtíðin, að þora að takast á við vandamál og vera kallaður rasisti fyrir vikið.

Pistill Arnars Sverrissonar sem Egill Helgason og fólk sem er sammála honum þolir ekki hefur fengið yfir 300 þumla lesenda hans, svo vissulega eru margir ósammála Agli Helgasyni og RÚVurum sem hneykslast. Það er stuðningsyfirlýsing til þeirra sem þora að ögra viðteknum skoðunum og kafa djúpt eins og Arnar hefur gert.

Það verður að þora að tala um hlutina til að komast að niðurstöðu, og það verður að þora að koma með lausnir eins og Donald Trump.

Þetta Úkraínustríð hefði aldrei átt að hefjast.

Sjálfstæði er ímyndun og ekkert annað í nútímanum. Selenskí lifir í ímyndun Vesturlanda ef hann trúir á slíkt. Klafi og ok Nató og ESB er þungur baggi ósjálfstæðis og reglugerðafargans og mannréttindabrota undir nafni mannréttinda.

Við Íslendingar erum ekki sjálfstæðir fyrir fimm aura. Við erum nýlenda Bandaríkjanna og ESB, hugmyndasnautt fólk erum við upp til hópa, sem alveg eins getum verið í ESB, því ráðherrar okkar dýrka að hlýða slíku valdi en ekki sækjast eftir frelsi og sjálfstæði.

Kínverjar hefja heræfingar í kringum Taívan