Réttlæti úr iðrum jarðar (ljóð)

Hinn reiði maður

mun ekki iðrast þess

sem hafði gerzt

og gerist á ný

því konan hans...

Og allt hitt, sem fór til spillis...

 

Ef hið stóra gerist,

þá var það aðeins réttlætið að verki,

því það hefur sinn gang,

og aðferðinni stjórna ekki þær eða þeir.

 

Svikin

sem ég þoldi,

og öll mín afrek

til einskis,

eins og vinnan...

að fara með öðrum...

hefndin liggur í gjótum hinna réttlátu og óréttlátu.

Það verður alltaf misskilið.

 

Þegar þú færð ekki greitt

verður þér sama.

Mannhatrið er þeirra kærkomni gestur,

þau hafa engu að tapa lengur,

en Reykjavík brotnar frá skaganum

og allt fer í tætlur.

Ekkert skjól,

því það ómögulega gerðist.

Við erum komin á forsögulegan tíma.

Héðan af getur allt gerzt.

Er ein útgönguleið verri en önnur?

Erum við ekki einmitt að biðja um að þurfa ekki að bíða eftir því

að mannlegur vilji murrki úr okkur líftóruna?

 

21. apríl 2021.