Hvort er Kína eða Rússland meiri ógn fyrir lýðræði Vesturlanda?

Þær voru ógnvekjandi fréttirnar frá Kína sem RÚV var með nýlega, hvernig fólk er lokað með valdi inni vegna "sóttvarnarsjónarmiða", og hvernig það æpir út til nágranna sinna í örvilnan og skelfingu, og þó átti veiran upptök sín þarna. Maður spyr sig hvort þetta sé framtíðin fyrir Vesturlönd, ef þau halda áfram á sinni jafnaðarfasísku braut.

Annars hefur Gústaf Skúlason á Útvarpi Sögu upplýst hlustendur betur en starfsmenn RÚV um klærnar á kommúnistaflokknum í Kína, hvernig þær teygjast til annarra landa, og ekki sízt til Bandaríkjanna, og hvernig Kínverjar eru farnir að hafa heljartök á Bandaríkjamönnum vegna erlendra skulda og eigna Kínverja í Bandaríkjunum. Svona er hægt að fara að því að stjórna heiminum, með eignarhaldi, það þekkir Georg Soros nokkur.

Áður en Úkraínustríðið hófst var Pútín talinn litli bróðir Xi Jinpings hvað varðar völd og áhrif í heiminum sem gagnrýniverð þóttu, og var Kína talin meiri ógn við Bandaríkin í efnahagslegu tilliti, ef ekki hernaðarlegu líka. Það er því svolítið grunsamlegt hversu einhliða andstaðan við Rússa er í þessu stríði, þegar það er alveg ljóst að Biden feðgar áttu þátt í að koma Zelensky til valda. Hann sér Vesturlönd í hillingum og vill fórna þjóð sinni fyrir það sem hann kallar frelsi Vesturlanda, þjóðinni sem búið er að innprenta með vestrænum boðskap.

En vita Kínverjar eitthvað meira um Covid-19 en við? Kannski vegna þess að þeir bjuggu hana til og hleyptu henni út? Er þetta geimveruveira sem breytir mönnum í geimverur? Ég á bók sem fjallar um að í ár muni geimverur yfirtaka jörðina, árið 2022.

Bókin heitir "2022, What Will Happen To Us When The Anunnaki Return To Earth In 2022?", eftir Maximillien de Lafayette.

Bókin er full af dulspeki og höfð eftir kvenkyns miðli, þannig að það eru ekki margir sem taka mark á þessu, en það er gott að reyna að vera vel upplýstur, því margt getur komið á daginn sem rétt sem dulspekingar, miðlar og sérvitringar sértrúarsafnaða halda fram.

Af hverju bregðast Kínverjar allt öðruvísi við Covid-19 en aðrar þjóðir? Vita þeir eitthvað sem aðrir vita ekki? Tengist Covid-19 þessum heimsendi, eða endurkomu geimvera?

Meira hefur verið um jarðhræringar og óáran í heiminum núna síðan kófið byrjaði en oft áður. Er það tilviljun? Erum við að stefna inní enn meiri breytingar og stóratburði? Hverju er sagt frá í fréttunum? Froðu sem er efst í löðrinu, brimrótinu?

Nei, maður á ekki að kokgleypa við öllu, og taka ýmsu með varúð, en þrjú andlát í Sjanghæ vekja undrun og efasemdir út af kófinu. Mér finnst oft vera ýmis sannleikskorn í dulspekinni, en hluti af vandanum við að meta slíkt að verðleikum er að vinstrielítan kastar því öllu frá sér sem rugli, þótt ábyggilega sé þar margt rétt innámilli.

Slík afstaða helgast af því að hluta til að frá þeim kemur einnig gagnrýni á heimsvaldastefnuna sem er við lýði í okkar heimshluta, og alþjóðastofnanir eru hluti af.

Uppgefinn fjöldi látinna vekur upp tortryggni

Athugasemdakerfið í DV er farið að skána, Björk Jakobsdóttir og Hörður Torfason fá góð viðbrögð við gagnrýni á slaufunarmenninguna og dómstól götunnar

Hér er frétt sem gjarnan mætti koma í Morgunblaðinu, svo merkileg er hún. Aðalfréttin er sú að Björk Jakobsdóttir leikkona vill slaufa slaufunarmenningunni, og fær fleiri en 40 athugasemdir undir fréttinni í DV, og hrós og samþykki í langflestum tilfellum, sem sagt, hún slær í gegn með þessu. Þarna gerir DV gagn og segir frá einhverju jákvæðu og uppbyggilegu en ekki mannfjandsamlegu eða þarflausu. Björk Jakobsdóttir virðist alveg rétta manneskjan til að segja þennan boðskap, svo vel tekur fólk henni, og hún kann greinilega að orða hlutina rétt einnig.

Svo er önnur frétt merkileg einnig um þessi mál. "Stuðningur Harðar Torfa við Auð vekur úlfúð - Hvernig í ósköpunum er það frábær fyrirmynd að beita ofbeldi?"

Þar eru margir sem benda á það að fáir Íslendingar hafa betur þekkt það á eigin skinni að vera lagðir í einelti, en að hafa snúið vörn í sókn og unnið hug og hjarta þjóðarinnar aftur, Hörður fyrir samkynhneigð sína en vonandi tekst Auði það, fyrir ásakanir um það sem hann hefur gert og líka það sem hann hefur ekki gert.

Hörður Torfason er bæði hugrakkur og skynsamur að gera sér grein fyrir því að mannvonzka og skilningsleysi felst í slaufunarmenningunni og dómstól götunnar. Hann sér vel skyldleikann við eigin baráttumál.

Hvernig stendur á því að Morgunblaðið þegir um þetta og sömuleiðis RÚV og Stöð 2? Þetta flokkast jú undir mjúku málin, en þau hafa nú verið eitt aðalumfjöllunarefnið í öllum fjölmiðlum síðastliðin 30 ár, sama hvaða nafni þeir nefnast.

Þetta mætti flokka sem sigur þolenda sem kallaðir eru gerendur. Réttlæti er þó ekki komið á enn, áður en dómstóll götunnar verður alveg kveðinn í kútinn, en pistill Bjarkar Jakobsdóttur á Facebook sem hefur fengið góðar viðtökur er spor í rétta átt, og risastórt spor raunar.

Loks eru fleiri farnir að skilja að Öfgakonurnar og margir aðrir aktívistar beita ofbeldi ekkert síður en þessir sem þær saka um slíka beitingu.

Fólk er aðeins hætt að tala með rassinum (eins og Bubbi Morthens er talinn gera af mjög mörgum) og fólk er farið að sjá heiminn í örlítið hlutlausara ljósi, en samt voða lítið ennþá, því miður.

Tveir þjóðþekktir menn rísa nú gegn slaufunarmenningunni, Björk Jakobsdóttir og Hörður Torfason. Konur eru jú líka menn.

Þung undiralda gegn Sjálfstæðisflokknum í Pírötum

Maður getur auðvitað verið sammála þessum mótmælendum, en á páskunum verður mér hugsað til ömmu. Hún stóð alltaf með Sjálfstæðisflokknum sama hvaða gagnrýni hann fékk á sig, og hitt voru kallaðar kommalygar.

Sjálfstæðisflokkurinn á ömmu minni Siggu það að þakka að að hluta til að ég hneykslast ekki mikið á Bjarna Benediktssyni og bankasölunni. Ég hlustaði alltaf á stjórnmálaræður frá henni, hún varði alltaf Sjálfstæðisflokkinn og hans ráðherra, en talaði um óréttlætið og ruglið í kommunum. Fyrir henni var Sjálfstæðisflokkurinn óbreytanleg stofnun eins og kirkjan, guðlegt vald eiginlega, sem verndaði fólkið, og spilling væri bara orð sem ruglaðir kommúnistar notuðu.

Afi svaraði þessum einræðum oftast ekki, eða talaði um annað í léttum tón. Einstaka sinnum talaði hann um pólitík, eins og þegar hann reiddist Jóni Baldvin, og EES umræðunni, og sagði:"Ég skammast mín fyrir að vera skyldur Jóni Baldvin, hann seldi af okkur sjálfstæðið". Hann var sammála ömmu, en mælskulistin var hennar, en verksnilldin hans.

Það er svo gott að rifja þetta upp vegna þess að viðhorf ömmu voru aldagömul og alþýðan í löndunum hélt þeim við í gegnum hundruði eða þúsundir ára, og þótt kúgun hafi byggzt á þeim, þá voru þau vörn að einhverju leyti fyrir stjórnleysi og því ekki gagnslaus eða fráleit.

Að standa með kirkjunni þótti jafn sjálfsagt. Ekki mátti vinna á frídögum. Þá mátti leggja sig, eða fara í bíltúr útá land, fá sér ís í sjoppum eða pylsur.

Menningarverðmæti eru ekki verðveitt í Kópavogi. Undir stjórn Ármanns bæjarstjóra í Kópavogi eru umdeildar framkvæmdir á dagskrá um risahýsi og niðurrif gamalla húsa. Afi og amma kusu Sjálfstæðisflokkinn, þó var verkstæðið hans afa rifið og húsið án áhuga á að varðveita það, af þessum sama flokki. Af hverju ætti maður að hafa áhuga á þessum flokki?

Gamli tíminn er farinn. Sjálfstæðisflokkur nútímans er ekki sá sem hann var. Hann er sérhagsmunagæzluflokkur sem á meira skylt við jafnaðarmannaflokk en frjálshyggjuflokk og þjóðernisstefnuflokk, eins og hann upphaflega var.

En ef Sjálfstæðisflokkurinn minnkar mikið verður enn minni mótspyrna gegn fjölmenningu og alþjóðavæðingu sem Píratar og fleiri boða. Það eru leifarnar af þessum dyggðum sem ég styð við Sjálfstæðisflokkinn, nema þær eru orðnar helzt til rýrar, því miður.

Það mætti mótmæla ótalmörgu, ekki aðeins því sem hér er verið að mótmæla, það mætti mótmæla því að taka undir með alþjóðavæðingunni, Georg Soros og fleirum.

Segir fjármálaráðherra þurfa að víkja

Gillian Anderson ber ábyrgð hvað varðar X-Files, Ráðgátuþættina, að þeir haldi áfram.

Nú eru X-files þættirnir aftur komnir í frost vegna gagnrýni sem þeir fengu fyrir lélegt handrit eftir upprisuna. Gagnrýnin hefur mikið til snúizt um vonda meðferð á persónunni sem Gillian Anderson leikur, Dönu Scully, en hún er látin ganga með geimverubarn sem kemur í ljós að erkióvinur hennar hefur getið með tæknifrjóvgun á eggi hennar, Sígarettumaðurinn gamli og hrukkótti sem vinnur þeim og mannkyninu margvíslegt tjón, en ekki Mulder, samstarfsmaðurinn og aðalsöguhetjan.

Gillian Anderson hefur lýst því yfir að hún vilji ekki leika persónuna þjáðu aftur, hana Dönu Scully, vegna þess hvernig handritahöfundarnir hafa leika hana grátt, og það sé kvenhatur í handritinu sem hún skrifi ekki undir sem femínisti og taki ekki þátt í að leika og lýsa.

Nú ætti hún að gera kröfu í staðinn, um að inn komi teymi femínískra handritshöfunda, til að láta þessi viðhorf koma í ljós sem hún óskar eftir. Hún þekkir Chris Carter, sem skapaði þættina, og gæti komið með þessar kröfur til hans.

Merkilegt að hún skuli heillast af kvennabósum af gamla skólanum, eins og Bill Clinton, en ef hún er svona mikill femínisti væri rökrétt að kalla hann risaeðlu. Jæja, ef hún er Demókrati, þá sér hún ekki sólina fyrir sínu fólki, stjórnmálalega.

Heillaðist strax af Clinton

Eigðu góðan dag?

Þorgils vinur minn er meira á móti kveðjunni "Eigðu góðan dag" en ég. Ég ætla þó að útskýra í þessum pistli hversvegna þetta er óíslenzkt orðalag. Þegar fólk notar þetta er ég sjaldan að hafa fyrir því að benda á betra orðalag, því kosturinn við þennan frasa er vingjarnlegt hugarfar sem lofa ber, en hvað er þá óíslenzkt við þetta?

Í fyrsta lagi er þetta bein þýðing úr enskunni, "have á nice day", eða "hafðu góðan dag", eða "hirtu góðan dag". Það hefur aldrei þótt góð íslenzka að þýða hrátt.

Í raun og veru er þetta ekki röng íslenzka, þetta er málfarslega rétt, nema gengur þvert á hefðina, þar sem fólk segir venjulega "njóttu dagsins" eða "hafðu það gott í dag", eða einfaldlega "góðan dag".

"Eigðu góðan dag" minnir svolítið á "eigðu þig", og hefur því margræðan blæ. En það sem kannski helzt mælir gegn þessari orðanotkun fyrir utan að þetta minnir of mikið á enskuna er að boðhátturinn þykir ruddalegur og ekki kurteislegur á íslenzku, og er sjaldan notaður í kurteislegum kveðjum nema þá í mjög nánum samskiptum. Boðhátturinn er hinsvegar oft notaður í skipandi tón þegar verkstjóri skipar undirmönnum sínum fyrir.

Þetta snýst þessvegna mikið um málhefðina íslenzku, en ofnotkun á sögninni að hafa í ensku hefur útþynnt þennan merkingarmun hjá þeim.

Boðháttur í jákvæðum orðasamböndum á íslenzku er þessvegna oft mildaður með "ég óska þér..." "megir þú/þið..." eða að sögninni er sleppt, eins og í kveðjunni algengu sem hljómar einfaldlega:"Góðan dag", sem merkir:"Ég býð þér að eiga góðan dag", eða eitthvað slíkt, eða "ég vona að þú munir eiga góðan dag".

Það er eins og unglingarnir sem byrjuðu á því að nota frasann:"Eigðu góðan dag" geri sér ekki grein fyrir þessum blæbrigðum íslenzkunnar og hafi kannski ekki umgengizt ömmur og afa sem betur þekkja málhefðina en sumir feður og mæður, eða þá að einhver jafnaldri hefur þýtt frasann úr ensku og hann síðan byrjað að ganga.

Annars er mjög margt sem er pirrandi og óþolandi bæði hvað varðar stafsetningu, málfræði og enskuslettur í nútímanum.

Menntamálaráðherra verður að vera mun virkari á þessum tímum. Sennilega hafa aldrei jafn margar hættur steðjað að íslenzkunni. Ég tel að sókn sé bezta vörnin, og þessvegna nota ég zetuna, til að sýna fram á að það sé hægt að læra hana og nota, þótt maður hafi ekki lært hana í skóla.

Ég hvet núverandi menntamálaráðherra til að lögleiða zetuna aftur.

Egó berst við egó. Ljóð frá 3. apríl 2022.

Egó berst við egó.

Er það hvataheimurinn?

Víti við þér blasir.

valdi þetta náunginn?

Elska aldrei vill

einhver frú, nú herra?

Trúmálin trylla því marga

takmörkin fari í hið verra.

 

Kynslóð borin brotnar.

Bjóst við gulli og heimtar sitt.

Ekkert alveg dugar.

Er því dapurt lífið þitt?

Fortíð firnablíð,

finnst, en því má neita.

Trúmálum hafna því herrar

og hyggjur sem félagsins leita.

 

Finnst þér rétt að fórna

fold svo vinnir gæðastríð?

Inn skal ætíð leita.

Allir dómar þurfa níð.

Standa sterkar þar

stúlkur liðins tíma.

Trúmálin aðeins í orði,

yfir heim féll síðan gríma.

 

Þá dætur hafa dúndrað

drengir reyna sömu leið.

Enginn andann skynjar,

á þau stefnir himins reið.

Vald og virðing þín,

vill hver meira hirða?

Trúmálin, fortíðar fletið,

fyrir það reyna öll að girða.

 

Fátt ég skrepp að skýra,

skulu launin reynast næg?

Þögn er þarflegt reipi,

þar með máttarstundin væg?

Ef hann átti þrá

inn í flotta vöðu.

Heimtingu hefur á lífi?

horaðar taka sér stöðu.

 

Lát þig dýrt ei dreyma

um dáðir, frægð í vítissal.

Guð þinn hljóður helgar

harða braut sem gæðin fal.

Egófóðruð ósk

ekki verður hærri.

Trúmálin kenndu það, kona

kannski er nú tími sá nærri.

 

Egó aðgát sýndu

eigin, þar er skepna grimm.

Gakk því ei um garðinn,

gatan hefur orðið dimm.

Víst oft sérðu vel

valdagræðgi fyrtast.

Trúmálin nálgast svo náðug,

nú finnst mér spekin þar birtast.

 

Fórnarlömbin fantast,

fara að læra af böðlum senn.

Hlutverk hafa víxlaðzt,

hörð er tíðzka, nýir menn.

Hópur heimtar vald,

hart er bariðzt víða.

Öfugar lýsingar ætíð,

eftir þeim stríðsgjörnu bíða.

 

Tek það fram að sögnina að fela beygðist sterkt einu sinni, fal eða fól í staðinn fyrir faldi, og sú beyging er notuð í kvæðinu.

Allar Covid-19 fréttir eru áróður, með eða á móti bólusetningum, nema flestar fylgjandi þeim, samkvæmt skipunum WHO og fleiri. Í flestum málum er fólki stjórnað, ef ekki öllum.

Nú þegar búið er að aflétta höftum er hægt að meta fréttir af fólki sem maður þekkir og sem hefur fengið Covid-19. Í gegnum foreldra mína hef ég fengið að vita að fólk sem er þríbólusett smitast og veikist ekkert síður af Covid-19 en óbólusettir, og sem komið er yfir sjötugt og er því komið af léttasta skeiði. Merkilegt er að óbólusett fólk veikist á annan hátt en þríbólusettir, samkvæmt því sem ég hef frétt. Nokkur staðfest tilfelli veit ég um þar sem þríbólusettir virðast vera með verra ónæmiskerfi eftir bólusetningarnar, hafa verið að veikjast mikið af flensupestum og öðrum umgangspestum eftir bólusetningarnar og hafa verið lengi að ná sér, vikum saman. Fáein dæmi hef ég heyrt um þar sem óbólusettir hafa verið að veikjast býsna mikið, en hafa jafn sterkt ónæmiskerfi á eftir. Ein vinkona mömmu dó af Covid-19, en ég er ekki viss hvort hún var bólusett, en mig minnir að hún hafi sagt það.

Sumir óbólusettir hafa ekkert verið að veikjast af Covid-19 og hafa lítið sem ekkert fundið fyrir veirunni.

Í þessari frétt er það fullyrt að bólusetningarnar hafi komið í veg fyrir 150.000 dauðsföll á Ítalíu einni. Kannski, það er ekki gott að vita, en þetta er pottþétt áróðursfrétt samt, því það er alveg búið að sýna fram á hvernig Bill Gates og fleiri toga í spotta, koma af stað fréttaáróðri, og stórgróðinn er með í spilinu.

Það sem erfitt er að vita hversu sannur áróðurinn er, er hann alveg ósannur, að hluta til eða ekki neitt? Um þetta er deilt sem aldrei fyrr.

Aðrar fréttir af Covid-19 sem eru mjög áberandi um þessar mundir er það hvernig læknar hafa staðfest að sprautan og eða veikin láti heilana í fólki rýrna og breytast.

Það minnir á blogg sem hitti beint í mark í vetur, þar sem einn bloggarinn komst að þeirri snjöllu niðurstöðu að við fengum hjarðhegðun en ekki hjarðónæmi með sprautunni.

Það grunaði mig alltaf að vinstrimenn stæðu á bakvið þetta, og nú þegar að minnsta kosti á Íslandi hefur skynsemi fólks minnkað og vinstriflokkarnir orðið vinsælli þar af leiðandi má augljóslega sjá hver tilgangur bólusetningaherferðarinnar var, að stjórna fólki, að láta það verða treggáfaðra, að láta það fylgja elítunni meira, glópalistunum og öllu því dóti.

Bólusetningar komu í veg fyrir 150 þúsund dauðsföll

Femínistagjörningur og vinstriöfgar, Vísir fjallar um það.

Bæði Stöð 2 og RÚV sögðu fréttir af sama atburði með mismunandi hætti um helgina. Vísir er með þessa sömu frétt sem heitir: "Bronsstyttunni af Guðríði Þorbjarnardóttur á Laugarbrekku stolið", - en hún er fræg undir nafninu "Fyrsta hvíta móðirin í Ameríku" svona almennt. Styttan fannst raunar aftur og var sagt frá því tveimur dögum síðar og tekið viðtal við tvær listakonur sem nota verkið, en það viðtal var furðulegt.

RÚV var með hlutlausar fréttir af þessum atburði, en fréttin á Stöð 2 vakti í raun athygli mína á því hversu langt pólitísk rétthugsun/ranghugsun getur gengið hjá sumum.

Listakonurnar kalla þessa frægu styttu rasíska því í heiti hennar kemur fram lýsing á hörundslit Guðríðar. Nú hvernig er annað hægt, fyrst styttan fjallar um þennan atburð? Geta listakonurnar ekki skilið að veruleikinn er rasískur og staðreyndir eru rasískar?

Þetta er gott dæmi um það hvernig nútímakonur rembast við að auka frægð sína með allskonar bulli einsog þessu. Í þeirri frægðarfíkn er í lagi að vera með ranghugmyndir um nútíðina, fortíðina og gera lítið úr listaverkum annarra sem fræg eru orðin, eða setja þau í mjög ankannanlegt ljós.

Það er ekki hægt að banna fólki með lögum að hafa skoðanir, rasískar eða aðrar, nema í algjörlega fasísku samfélagi sem er orðið einsog skáldsagan 1984 eftir George Orwell. Því miður vilja vinstrimenn og jafnaðarmenn stefna í þá átt, og því furðulegt að nokkur kjósi þá. Það er að vísu búið að setja það í lög að ekki megi smána eða mismuna fólki á grundvelli útlits, kynþáttar, kyns eða slíks.

Eftir stendur að heiftin er ekkert minni en áður, og fólk andskotast þá bara útí náungann eftir öðrum leiðum og með öðrum formerkjum, til dæmis útí pólitíkusa, sem mega minna og færra, og verður ekkert friðsamara eða betra. Í raun er þessi mannréttindakafli alveg jafn úreltur og lögin um guðlast sem voru afnumin árið 2015.

Þegar útlendur veruleiki er heimfærður uppá íslenzkan veruleika virkar það eins og raunveruleikafirring algjör og klikkun.

Svipaður kjánahrollur kom þegar fréttir nýlegar komu um Eirík Rögnvaldsson og hans nýjustu bók. Hann vill leyfa að sagt sé:"Ég vill", ekki "ég vil," og "mér langar", ekki "mig langar" og annað slíkt sem er rangt mál. Popúlismi er á öllum sviðum, og þessi maður hefur orðið honum að bráð.

Fréttir eins og þessar um þessar listakonur og þeirra undarlegheit réttlæta það að maður sé á móti kvenréttindum, ekki bara femínisma eða öfgafemínisma.

"Jafnréttið er framtíðin" eftir mig frá 2003, Alcoa, Kárahnjúkavirkjun, sagan endurtekur sig, hinn græni flokkur getur bæði verið Framsókn og Vinstri grænir.

Fyrsti hljómdiskurinn eftir mig tilbúinn fyrir endurútgáfu er "Jafnréttið er framtíðin" frá 2003. Það var býsna tímafrekt að hanna það sem gæti verið bakhlið á vinylútgáfu í framtíðinni, ég var búinn að gera þrjár tilraunir, og það tók mig viku. Upprunalega efnið á bakhliðinni á CD disknum var ekki nógu spennandi fyrir stækkun, stafir og upptalning.

Fyrsta tilraunin var að búa til "línunótur", eða baksíðutexta, eins og íslenzka heitið myndi vera, eða ljóð á baksíðuna eins og Bob Dylan gerði fyrir fyrstu plöturnar sínar. Ég notaði gömul prósaljóð frá þessum tíma og setti þetta upp á tölvu með stóran skjá, en mér fannst þetta ekki nógu heillandi og söluvænlegt.

Tilraun númer tvö var að hafa ljósmynd og bókstafi með nöfnum laganna. Það kom skár út. Umslagið var nokkuð líflegt, samt frekar venjulegt, og það fannst mér ekki nægja.

Ég er ekki nema þokkalegur teiknari, en var talinn góður teiknari sem unglingur, enda  var ég þá í þjálfun, og gerði myndasögur fyrir skólafélagana á þeim tíma. Þriðja tilraunin og sú sem ég er ánægður með fólst í að búa til nýja teikningu, tölvuteikningu, og nota hana.

Teikningin er af konu sem horfir á ský þar sem orðið "jafnrétti" stendur og því er þetta listræn mynd, næstum eins og málverk, fullt af táknum sem þarf að túlka, eða nokkur einföld grunntákn.

Síðan setti ég inn letrið með nöfnum laganna og upplýsingum um upptökur og annað slíkt og er ánægður með útkomuna.

Það er auðvitað ákveðinn galli að skanna ljósmynd og stækka, en í góðri upplausn virkar það alveg ágætlega. Þá er ég að tala um forsíður gamalla CD diska stækkaðar upp í stærð hæggengrar hljómplötu. Þegar notuð er drjúg bitadýpt og mikil upplausn og ljósmyndir gamlar stækkaðar með þessum hætti koma fram ýmsir skemmtilegir gallar á ljósmyndinni sem sáust ekki fyrr, og einnig ryk á gleri skannans. Raunar finnst mér það bara fyndið og sjarmerandi, því það minnir á enn eldri ljósmyndir, frá upphafi 20. aldarinnar, og gefur öllu saman miklu fornlegri blæ.

En tónlistin sjálf skiptir samt auðvitað mestu máli, nema umbúðirnar verða að hæfa og vera helzt þannig að þær veki áhuga.

Ég fer mjög nýstárlega leið að endurútgáfu þessara platna, ef af henni verður, sem sennilega verður, kannski ein á þessu ári, það kann að verða þessi. Það sem er nýstárlegt við fyrirhugaða endurútgáfu hjá mér á þessum plötum er að ég mun nota annað lagaval, stundum sömu lögin og stundum önnur, ég sem sagt nota frekar demóútgáfur en endilega það sem ég taldi endanlegar útgáfur. Oft voru svokölluðu prufuupptökurnar miklu betri.

Ég hef lesið nokkrar ævisögur um Bob Dylan og í mörgum þeirra kemur fram að menn eru sammála um þetta sama þegar hann var með hljóðverið "Run Down Studios" frá 1977 til 1982, eða Ræksnishljóðverið. Það var hans eigið hljóðver, og þá var hann mjög iðinn við að sleppa lögum sem hann kallaði demó, en í ljós hefur komið að þau eru ekki síður spennandi en þau sem komu út.

Allar mínar plötur eiga sér hljóðritunarsögu. Plöturnar í þríleiknum um jafnréttið eftir mig voru upphaflega skipulagðar árið 1997. Þær áttu að sýna baráttu kynjanna í sama ljósi og á leiksviði, sem baráttu upp á líf og dauða með allskyns öfgum. Þannig má segja að þetta sé leikritatónlist, upp að vissu marki. Síðan bættust við miklu fleiri lög sem ekki komust á plöturnar, því ég hélt mig við upprunaleg lög þegar kom að útgáfu, ekki því sem nýlegra var. Með því að endurskoða það atriði verður heildarmyndin önnur.

Ég hlustaði á ýmsar upptökur frá árinu 2003, sumt af því sem ég kallaði demó fannst mér gott og annað verra. Að mestu lausar við suð, en sumsstaðar bjögun, og nokkrir diskar skemmdust í sólarljósi, en sem betur fer fáir. Síðan eru fáeinar upptökur gallaðar, þar sem laus tenging fyrir hljómborðið kemur af stað lélegum hljómi. Engu að síður, mér fannst beztu upptökurnar frá einum sólarhring, 4. júní 2003, þegar ég tók upp alla 24 tíma sólarhringsins án svefns, fjölmarga diska, um það bil 10 talsins, ný lög ekki síður en gömul, og hljómgæðin fín.

Tvö lög munu verða á endurútgáfunni um Kárahnjúkavirkjun. Síðasta lagið hét upphaflega: "Hinn græni flokkur virkjar vonzku sína", og er svolítið fyndið hvernig sagan endurtekur sig í ljósi sögunnar og nútímans, en þetta var samið um Valgerði Sverrisdóttur og Framsóknarflokkinn og Alcoa, en hún var kölluð Álgerður á þessum tíma vegna stóriðjustefnunnar. Síðar var lagið endurskírt og kallað "Og Kárahnjúkar drukkna, foldin fögur". Það er hlutlausara nafn, en hið fyrra er svo sem hnyttið og skemmtilegt líka.

Það sem er svo skrýtið við þetta allt saman er að þarna var átt við Framsóknarflokkinn sem "hinn græna flokk", út af litnum í merki þeirra, en nú hafa Vinstri grænir fengið gagnrýni frá eigin fólki, þannig að þetta á enn við. Og enn eru vinstrimenn og hægrimenn í samstarfi og menn telja kreppu teiknast upp með þungum skýjum.

En jafnvel þótt allt sé tilbúið er það markaðsfræðingurinn og kaupsýslumaðurinn sem kemur upp í manni, og maður spyr sig hvort þetta muni seljast. Þegar maður var ungur lét maður bara gossa og lét það koma í ljós.

Sennilegasta svarið er það að þetta mun seljast eitthvað en ekki nóg, ekki nóg til að græða á því. Maður er farinn að hugsa um gróða núna, að koma út í plús í svona útgáfu, og það þarf sérstakar aðstæður til þess.

Löngunin til að láta eitthvað eftir sig sem gæti staðizt tímans tönn verður þó sennilega öðru yfirsterkari að lokum, þegar maður er búinn að hlusta á þetta nógu oft og sannfæra sig um að gallarnir séu færri og minni en kostirnir.

Ég er nefnilega farinn að komast á þá skoðun að eigulegur gripur af þessu tagi skipti máli fyrir marga, og að þessi endurútgáfa sé þörf og tímabær. Gömlu diskarnir eru næstum alveg uppseldir, en þeir síðustu eru til í Lucky Records.

Hinir diskarnir eru líka nokkurnveginn tilbúnir til endurútgáfu, nema ég hef ekki gefið mér tíma fyrir umslögin, og þarf að huga að öllum smáatriðum þar líka.

Árið 2019 gerði ég upptökur og var tilbúinn með breiðskífu undir nafninu "Kata rokkar". Nú gætu margir haldið að þar væru á ferðinni slagarar frá sjötta áratugnum, þar sem þetta er gamalt rokklag, en ég er eins og Megas og fleiri með það að endurnýta gömul dægurlög og fá hugmyndir úr þeim, en auðvitað var þetta um pólitíkina og forsætisráðherrann okkar, Katrínu Jakobsdóttur og ráðherra í þeirri stjórn og önnur pólitísk mál frá 2019.

Ég held að það sé ekki úr vegi að leggja áherzlu á eitthvað eins og þessa endurútgáfu, "Jafnréttið er framtíðin". Það eru nokkur lög þarna sem gætu passað við erkifemínistana. Ég raunar skil ekki hvernig ég gat samið þau, en þau eru grípandi og í samræmi við margt í nútímanum.

Ég lærði þetta af beztu skáldum okkar Íslendinga og af skáldum annarra þjóða, að yrkja í orðastað annarra. Þetta hafa sumir popparar gert líka, og oft með góðum árangri.

En við þessa endurútgáfu hafði ég það í huga að sem flestir gætu fundið þarna eitthvað við sitt hæfi, sem sagt, að boðskapurinn sé frekar óljós og margræður, en reyndar var leitun að þannig lögum eftir mig, en þau fundust þó.

En útgáfa er alltaf happdrætti. Jafnvel þegar fólk reynir sitt bezta að vanda sig og að viðhafa bæði markaðslegan og listrænan metnað getur allt farið í handaskolum og ekkert selzt, eða umfjöllun verið neikvæð og sala lítil.

Síðan þegar menn eru ekkert að reyna og eru bara þeir sjálfir, vanda sig jafnvel ekki neitt geta þeir hitt á algjöra metsöluplötu eða metsölubók. Merkilegt er þetta.

5G tækninni er neytt uppá fólk

Ég á frænku sem er mjög á móti 5G og telur að vinda eigi ofanaf tækniþróun. Ef maður spáir í þetta þá spyr maður sig, af hverju ætti venjulegt fólk að þurfa meiri hraða í tölvur sínar, nettengingu og hvað sem þetta á að bæta? Af hverju ætti eitthvað sem kannski er óhollt eða stórhættulegt fyrir fólk að vera nauðsynlegt eins og þetta 5G netkerfi?

Þetta er eins og með lokun bankaútibúa á meðan bankarnir græða sem aldrei fyrr. Eða fjórða iðnbyltingin, ekki fyrir fólk, heldur fyrir þá sem stjórna fólki og græða billjónir, skuggaverurnar sem yfirtaka heiminn.

Fólk fær minni þjónustu og á að gera sem mest sjálft, allt fyrir eigendurna og tæknina, en stórfyrirtækin græða. Mennskan eykst ekki, nei, mannleg samskipti verða rýrari, kurteisi og auðmýkt minnkar, allt þetta sem kristnin telur eitt það mikilvægasta eins og önnur trúarbrögð.

Einhverntímann á almenningur að segja stopp og hætta að láta troða ofaní kokið á sér ónauðsynlegri tækni fyrir gróða hinna útvöldu. Þetta er sama barátta og baráttan fyrir hreinu umhverfi og minnkandi mengun. Tækniþróun og iðnaður hefur verið ein helzta ástæðan fyrir mengun á jörðinni í yfir 100 ár.

Almenningur getur sagt stopp og gert uppreisnir.

Ég trúi henni frænku minni nokkurnveginn. Ég er búinn að læra það mikið í geimverufræðum að ég veit að þetta er geimverutækni. Upplýsingum er afneitað, lýsingum á hrapi á geimförum, eins og Roswell hrapið á geimskipinu árið 1947.

Það þarf bara að tína saman punktana til að fá heildarmyndina. Allir geta gert það. Sumir sem eru skynsamir og skilja hvað um er að ræða fyllast af hræðslu og afneita öllu saman.

Hversvegna er meira um sjúkdóma í nútímafólki sem þekkjast ekki í frumstæðu fólki?

Þessi umrædda frænka hefur frætt mig á því að 5G tæknin fari fram yfir hættustuðla gagnvart fólki, það er vel trúlegt, fyrst þetta hefur slík áhrif á flugvélar og mörg önnur tæki.

Kominn tími til að staldra við fyrir almenning. Almenningur vill vera vakandi.

Fjölmiðlamenn og fjölmiðlakonur mættu gjarnan flytja fréttir um gagnrýni á þetta 5G kerfi frá efasemdafólkinu, í staðinn fyrir eilífar, niðurdrepandi Rússafréttir.

5G í loftið án mikilla trafala fyrir loftför