Frábært Silfur sem sannfærði mann um standa með Nató og að Pútín sé skúrkur, nokkurnveginn

Silfur Egils var mjög gott, en ég hafði ekki tíma til að horfa á það fyrr en rétt áðan. Sérstaklega fannst mér sannfærandi það sem finnska ljóðskáldið sagði, íslenzkumælandi, Tapio Koivukari, en söguþekking hans var frábær og að fjalla um sögu Rússlands alveg að býsanska tímabilinu og, austurrómverska keisaradæminu og Miklagarði.

 

Þarna er Egill Helgason í essinu sínu, þegar hann nákvæmlega nær að hitta á að tala við rétta menn og spyrja þá réttu spurninganna. Árangur Silfursins að þessu sinni var að sannfæra mig um að hætta að standa með Pútín, eða svona um það bil, og byrja næstum aftur að standa með Nató, eins og Jón Gnarr segist vera farinn að gera.

 

Egill Helgason ætti að fá verðlaun fyrir svona góða Silfursþætti, þegar eitthvað bitastætt er rætt um. Jafnvel Rósa Björk Brynjólfsdóttir talaði vel og öfgalaust, en ég bjóst við málflutningi yzt frá vinstrinu frá henni eins og áður. En gagnrýnilaust Natódaðrið hennar Diljá Mistar var ekki mjög sannfærandi, en Pawel eins og venjulega sannfærandi og mælskur, og þekkir vel til þessara mála, sem Pólverji og því frá þessum slóðum. Þórir Guðmundsson hefur einnig gríðarlega mikla reynslu af þessum málum og mæltist vel fyrir.

 

Það hefði þó verið gott að fá Eirík Bergmann og fleiri stjórnmálafræðinga til að fara aðeins meira á dýptina í þessi mál, fræðilega. Það verður vonandi gert seinna.

 

Ástæðan fyrir því að hinn áhrifagjarni ég hef verið hlynntur Rússlandi og Pútín svolítið að undanförnu er til dæmis að ég hef trúað Hauki Haukssyni Rússaaðdáenda sem hefur verið fréttaritari Útvarps Sögu í Rússlandi um langt skeið. Hann er mjög sannfærandi, maðurinn.

 

Ástæðan fyrir lítilli hrifningu minni á Nató má til dæmis rekja til þess að margir kommúnistar kenndu mér í menntaskóla og barnaskóla, og Heimavarnarliðsplöturnar eitthvað sem maður hlustaði á sem krakki og sannfærðist af.

 

En það sem Tapio hinn finnski sagði og var sannfærandi var hvernig hann lýsti Pútín, að hann vildi endurreisa rússneska keisaradæmið, en slíkt er klikkun og getur aldrei gengið upp.

 

Ástæðan fyrir því að hinn rússneski her er óskipulagður og áhugalaus er sú að femíníska mengunin og eitrunin hefur náð inní Rússland, vestræn áhrif eru byrjuð að brjóta niður Rússland innanfrá, en Úkraína er niðurbrotin af þeim sökum, nú þegar. En ef það er satt að þar séu raunverulegir nazistar við völd, þá verður ekki hægt að sigra þá auðveldlega, því þar eru hugsjónir sem blása mönnum lífsgleði og bardagaanda í brjóst, og stuðla að sigri eða algjöru tapi.

Þar með er enn komin ástæða til að ætla að Rússar tapi á þessu og Pútín ekki sízt. Kannski gerir fólkið uppreisn gegn honum, Rússar sjálfir. Það yrði kannski sú lausn sem flestir myndu sætta sig við.

Jón Gnarr hefur tekið NATO í sátt

Óbilgirni er sigur, er það ekki? (Ljóð frá 27. febrúar 2022).

Vertu sæll heimur.

Blessaðar séu Natósprengjur

sem grafa mig niður.

 

Lýðræði, sprengjur og kvenréttindi.

Mengun, guðsorð og hræsni.

 

Andsetning, zombíar, skelin þunna.

 

Betra er að hætta lífinu

og stefna í þriðju eða fjórðu heimsstyrjöldina

frekar en að viðurkenna að heimsmyndin sé hrunin,

röng,

heimsmyndin um fjölmenningu, kvenréttindi, jafnrétti.

 

Betra er fara fyrir framan byssukjaftinn

en að skipta um skoðun.

Óbilgirni er sigur,

er það ekki?

„Þú trúir því ekki hvað staðan er hræðileg“

Þríbólusettir veikjast líka af kófinu samkvæmt reynslusögum úr daglega lífinu

Í gær vorum við mamma að spjalla saman. Hún sagði mér það sem kom mér á óvart, að sonur einnar vinkonu hennar hafi orðið mikið veikur af Covid, en samt þríbólusettur og frekar ungur, rétt rúmlega fertugur. Ég ætlaði svo sem að hætta að skrifa um kófið, enda svo margir búnir að gera það, en mér fannst ástæða til að minnast á þetta, þar sem Þórólfur var búinn að halda því fram að allir væru vel varðir sem væru þríbólusettir og bústaðir að fullu.

 

Einnig hef ég áður heyrt um slíkt.

 

Einnig veit ég um konu sem vinnur á spítala sem fékk nýlega kófið og tók það frekar illa, en var þó bólusett að fullu, þannig að margt í þessu er dularfullt, en þessi dæmi eru úr daglega lífinu og segja sína sögu, að þegar talað er um gagnsemi bústsins er það ekki endilega svo.

 

En nú eru takmarkanirnar á enda, í bili eða endanlega. Þórólfur og þau sem um þetta véla hafa áttað sig á því að takmarkað er hægt að gera, og þau hafa farið eftir alþjóðaheilbrigðisstofnuninni og því verið í samfloti við alþjóðasamfélagið, eins og af okkur er krafizt.

Efnahagsstríð - á bak við tjöldin

Sagt er að Kínverjar geri stríðsáætlanir sínar áratugi fram í tímann, ekki nokkur ár. Hví skyldi ekki sama máli gegna um Pútín og Rússa? Hann hefur að sjálfsögðu ráðgjafa sér til aðstoðar sem reikna út stöðuna hvað gerast muni í framtíðinni.

 

Úkraína er mikið forðabúr af náttúruauðlindum. Pútín veit eins og ráðgjafar hans að sé það rétt sem spámenn loftslagsbreytingavísindanna halda fram að hamfarahlýnunin hafi í för með sér hungursneyðir og efnahagskreppur í framtíðinni þarf hann að gera áætlanir í samræmi við það til að halda Rússlandi öflugu. Að ná Úkraínu á sitt vald hlýtur að vera hluti af þannig herkænsku fyrir framtíðina.

 

Almenningur í öllum löndum í dag kýs með buddunni, það er að segja, fólki er sama um stríð, mannréttindi og slíkt, ef það lifir þokkalegu lífi. Hneykslun er yfirborðskennt menningarfyrirbæri sem stýrir ekki kosningahegðun á erfiðleikatímum.

 

Það voru Vesturlönd sem sögðu Rússum efnahagsstríð á hendur þegar höftin byrjuðu fyrir löngu síðan, og rétt eins og Versalasamningarnir komu af stað annarri heimsstyrjöldinni hugsanlega hafa þvinganir gegn Pútín ýtt honum í þessa átt, ekki friðaráttina heldur stríðsáttina. Það er ljóst.

 

Grunnlínan er, Hitler reyndi að stjórna hugum almennings, og það sama gera hneyksluð Vesturlönd. Að stjórna fólki andlega, með Hollywood, hernaði eða öðru, kemur oft af stað stríði.

 

En svo er það neðanjarðarhagkerfið. Flestir hafa heyrt um dulnetið. Síðan eru dulnet undir dulnetinu og sífellt verður sá heimur flóknari. Það er mesta og ríkasta elítan sem hefur lykla að almættinu dýpsta og leyndasta eins og venjulega.

 

Nú þegar hafa Rússar komið sér upp hagkerfi sem lítið er tengt því vestræna. Kína og Indland taka þátt í því. Rússland er hið græna tré en Vesturlönd eru hið visnaða tré, svo vitnað sé í Passíusálmana, Biblíuna og orð Krists.

 

Kína, Indland, Rússland, Miðausturlönd, Afríka, Suður Ameríka, þetta eru allt rísandi hagkerfi á meðan Vesturlönd eru á niðurleið. Vissulega hefur efnahagsvöxtur Rússlands verið hindraður með efnahagsþvingunum, en styrkur þeirra er slíkur að þeir hafa ekki gefizt upp fyrir erfiðleikunum.

 

Í þessu samhengi verður að skoða efnahagsstríðið á milli Rússlands og Nató. Vissulega eru Vesturlönd eins og Titanic, risastórt fyrirbæri sem sennilega mun haldast á floti eitthvað lengur, en það er aldrei að vita.

 

Það sem flækir myndina eru þeir sem eiga heiminn og hjálpa Vesturlöndum, Bill Gates, Soros og fleiri. Risafyrirtækin í eigu svona aðila eru jafnvel stærri en þjóðríkin, og halda þjóðríkjunum á floti, sem eru löngu sokkin í raun.

 

En eftir því sem þessir aðilar verða í nánari efnahagstengslum við billjónerana í hinum rísandi löndum breytist myndin, og að lokum verða Vesturlönd hjáleiga eða nýlenda fyrrverandi hjálparþurfi ríkja.

 

Mannréttindahliðin á þessum stríðstímum er mest rædd, en fleiri hliðar eru til. Ekki ætla ég að segja að afleiðingar stríðsins verði auðveldar fyrir Pútín og Rússa, en þær verða heldur ekki auðveldar fyrir afganginn af heimsbyggðinni, og annað sem þarf að athuga, það er hæpið að efnahagsstríð við Rússa sér sniðugt fyrir Vesturlönd, fyrir utan að það eykur hættuna á raunverulegu vopnastríði ekki bara tengt Rússum heldur öðrum, því menn komast á ofbeldisbragðið og blóðbragðið, nauðganir og ofbeldi eru fylgifiskar sem vekja fíknir útfrá sér, svo fátt eitt sé nefnt.

 

Kínverjar komast upp með mannréttindabrot. Gildir öðru máli um Rússa og þá hvers vegna?

Hafna tilboði Rússa um viðræður

Zelenskívinir og Pútínsvinir

Ég ætla ekki að fordæma Zelenskívini eða Pútínsvini í þessum pistli eins og margir gera. Atburðirnir halda áfram eins og búizt var við. Ég ætla að leggja útfrá því sem margir hafa þýfgað í máli og myndum að stríðsvænna sé útlitið víða og hversvegna.

 

Evrópusambandið var stofnað til að hindra stríð og deilur einna helzt, og ótalmargar aðrar stofnanir um miðja síðustu öld. Greinilegt er að það hefur ekki tekizt.

 

Feðraveldismenningin gerir ráð fyrir því að heimurinn skiptist í tapara og sigurvegara, og að sigurvegarar séu minna en 1% mannfjöldans, en taparar 99%. Þannig hefur þetta verið í gegnum aldirnar. Aðeins karlmenn voru sigurvegarar í gegnum feðraveldisaldirnar, því undirgefni og hlýðni voru kvennadyggðir og einkenni kvenkynsins, annað talið ómögulegt, ekki hluti af feðraveldiskerfinu.

 

Hefðin um að sigurvegararnir séu hvítir hörunds, eða aríar, kemur sennilega eða að öllum líkindum ekki úr kristninni endilega, heldur frá Víkingamenningunni, Grikkjamenningunni, Rómverjamenningunni og Babýlóníumenningunni, ásamt Súmeramenningunni upphaflega. Jafnvel Arabar tileinkuðu sér þetta, eða gerðu ráð fyrir þessu af eigin rammleik og hugmyndaauðgi og voru upphafsmenn þrælaverzlunar með blökkumenn, að því er talið er.

 

Nú er svo komið að jafnaðarstefnan er öllum innrætt og hún er komin í lög, landslög jafnt sem alþjóðalög. Hverjar skyldu afleiðingarnar vera?

 

Allir þykjast kóngar og drottningar á okkar tímum. Á engum má brjóta og ekkert óheiðarlegt má eiga sér stað.

 

Sjálfstæði Donbass héraðana er umdeilt atriði, og margir á Vesturlöndum kalla þetta "svonefnt" sjálfstæði, fyrst það er Pútín að skapi, sem uppnefndur er einræðisherra af þeim sem hafa horn í síðu hans.

 

Jafnaðarfasisminn er svefn og dauði sem leggst yfir alla, og þannig finnst mér einræðisherrar oft vörn gegn slíku, en hártoganir með túlkanir eru eilífar. Nóg er hér að segja að Pútín er "svonefndur" einræðisherra, af sumum og sjálfstæði Donbass héraðana "svonefnt" af óvinum hans hér í Vestrinu.

 

En margir vilja sjálfstæði. Munu ákveðin fylki Bandaríkjanna krefjast sjálfstæðis, eða skíri í Bretlandi? Er það þróun heimsmálanna?

 

Ef við teljum Pútín undantekningu en ekki reglu, einræðisherra sem muni missa völd sín og að lýðræðisþróun í anda Vesturlandanna muni eiga sér stað að honum gengnum, verður þetta þá ekki þróunin, að heimurinn skiptist í æ minni einingar, ekki endilega með friðvænlegum árangri?

 

Ég vil samt segja hér í þessum pistli, að hatur Vesturlanda á Pútín hefur að öllum líkindum egnt hann til stríðs við Úkraínu frekar en margt annað, og ábyrgð leiðtoganna í þessum "lýðræðisríkjum" því mikil líka.

„Megum ekki líta undan“

"Ísland úr Nató og herinn á brott!"

Oft hefur Nató verið umdeilt, og sérstaklega óvinsælt af vinstrisinnuðu fólki í Alþýðubandalaginu, Alþýðufylkingunni og Vinstri grænum. Heimavarnarliðið hét hljómsveit vinstrisinnaðra komma og hæfileikaríkra tónlistarmanna, mjög skemmtileg hljómsveit, og nafn pistilsins er úr einu frægu sönglagi frá þeim.

 

Ástæðan fyrir því að ég er að rifja upp þetta gamla slagorð eru nýlegir atburðir, Úkraínudeilan, sem vekur upp spurninguna hvort Nató er enn nauðsynlegt fyrirbæri, Atlantshafsbandalagið svonefnda.

 

Það breytist svo margt með tímanum. Kalda stríðið er löngu búið. Nató var notað sem stríðstól til að auðvelda innrásina í Írak 2003, en það stríð reyndist ekki á rökum reist eins og frægt er orðið. Nú er þetta kallað að "senda friðargæzluliða á vettvang", sem er annað hugtak yfir að senda hermenn á staðinn. Nema hvað stríð eru háð með hátæknivopnum núna, og síður með gamla mátanum.

 

Það er gjörsamlega fáránlegt að Katrín forsætisráðherra og félagar í Vinstri Grænum skuli styðja Nató þvinganir gegn Rússum, þar sem Vinstri grænir eru leifarnar af Alþýðubandalaginu forna, sem hataði Nató eins og pestina og vildi ekkert frekar en að koma okkur úr því bandalagi.

 

Fáránleikinn á bakvið þessa blessuðu valdagræðgistjórn vex sífellt.

 

Nató er gamalt og dautt nátttröll, nema hvað þessi tröll styðja sig hvert við annað, til að láta líta svo út sem þau séu enn á lífi og eigi erindi, annað en að styðja óréttlæti, valdakerfi og kúgun.

 

Ég tel Evrópusambandið ekki vera fyrirheitna landið. Samt kann að vera rétt fyrir okkar þjóð að ganga þar inn, eða reyna það, því hvað er skárra í boði? Spilltir pólitíkusar, meðvirkur almenningur sem lætur kúga sig og stjórna sér? Almennilegir flokkar sem fá ekkert fylgi?

 

Svo er það með Kína. Umdeilt land og þjóðfélag, en maður heyrir líka raddir þess efnis að vesturlöndin séu búin að vera og eina vitið sé að mynda sterkari tengsl við Kína, og önnur rísandi stórveldi.

 

Vesturlönd hafa verið að grafa sína gröf í rúmlega 70 ár, og nú er hún tilbúin þannig að hægt er að husla hræið og ekkert verði eftir, lönd tilbúin til innflutnings á nýju fólki frá öðrum löndum.

 

Ég er hluti af jafnaðarstefnunni sem íbúi þessa lands, en veit að hún er að drepa börnin sín, þjóðirnar sínar. 

 

Að minnsta kosti ættu meðlimir ríkisstjórnarinnar ekki að vera sammála um Natóaðild og Natóstuðning og stríðsrekstur gegn Rússum, sem reyndustu okkur Íslendingum mjög vel í þeim hörmulegu aðstæðum sem urðu 2008 og í kjölfar bankahrunsins.

 

Hverjum er það ekki ljóst að Nató er valdabandalag og spillingarbandalag?

 

Úkraínudeilan snýst um matvælaöryggi Evrópu og aðrar auðlindir, myndi ég halda. Hún snýst líka um valdamenn í Ameríku og Bretlandi sem þurfa að beina athyglinni frá eigin krísum og þykjast sterkir meðal eigin þegna og umheimsins alls.

 

Það sama gerði Hitler. Stríðsrekstur hans átti að skapa vinsældir heimafyrir fyrst og fremst, gera hann að þjóðhetju enn meiri. Það sama gera eiginlega allir valdamenn. Hvort sem þeir fara útí stríð eða ekki reyna þeir að auka vinsældir sínar. Munurinn á einræðisherrum og öðrum er að því leytinu ekki mikill. Um 1940 voru stríð talin eðlileg. Það er ekki hægt að meta stjórnmálamenn fortíðarinnar á sömu mælistiku og þá sem nú eru uppi.

 

Pútín veit að sitji hann á sem mestum auðlindum verður hann ekki hunzaður, hataður eða ofsóttur, eins og reynt hefur verið að gera hingað til.

 

Rússar reyndust okkur vel 2008, og eftir bankahrunið. Þrátt fyrir gagnrýnina sem Pútín hefur fengið er hann ekki neinn harðstjóri eða einræðisherra á venjulegum mælikvarða, en hann hefur farið bil beggja, og búið til samfélag sem er ekki fullkomin eftiröpun á Vesturlöndum, sem er áhugavert.

 

Auðveldi, eða ólígarkaveldi er Rússland kallað, en það sama má víst segja um löndin sem gagnrýna hann, og ráðafólkið þar. Peningaveldi allsstaðar.

 

"Ísland úr Nató og herinn á brott!"

 

Eins og kommarnir sögðu þá hefur Nató alltaf verið gagnslaust og aldrei snúizt um annað en að styðja valdabrölt. Hernaður varð úreltur með kjarnorkuvopnum, og lítil vörn í mengandi herstöð í Keflavík ef gereyðingarstríð hefst útí öðrum löndum.

 

Framtíðin felst í að útrýma gereyðingarvopnum og iðka friðarlistina fram á götuna, án þess að missa sérstöðu sína, menningu, kynþátt, landsvæði, auðlindir, og svo framvegis.

 

Hátæknihernaðurinn hefur einnig breytt heimsmyndinni.

 

Kalda stríðið er búið. Friðarviðræður, samstarf við Rússa og aukið traust á milli þjóða aftur, það er framtíðin, ekki nýtt kalt stríð.

 

"Ísland úr Nató og herinn á brott!". Hefur það nokkurntímann átt betur við?

Ég er ekki mjög hissa á stormum og snjóbyljum, þótt hamfarahlýnun geti verið staðreynd, sem óvíst er

Veðurfræðingar fullyrða yfirleitt ekki um hamfarahlýnun, og ekki finnst mér snjórinn sem hefur verið í vetur neitt óvenjulegur, heldur hefðbundið íslenzkt vetrarveður. Samt eru það þessar miklu, tíðu og kröppu lægðir sem vissulega sannfæra mann um hamfarahlýnun, því öfgafyllra veðurfari var búið að spá sem einkennum þeirrar hlýnunar.

 

Engihjallaveðrið var víst 16. og 17. febrúar 1981, en Ómar Ragnarsson minntist á óveðrið 1991 og notaði það hugtak yfir það veður. Vissulega var óveður mikið 3. febrúar 1991, Engihjallaveðrið mun þó hafa verið 1981, enda man ég vel eftir því sjálfur, þá var ég 10 ára.

 

Þá bjó ég með mömmu og stjúppabba og yngri bróður við Álfhólsveginn, og þá brotnaði rúða í forstofunni, en og við urðum að halda okkur inni. Það var mikið ævintýri, en hann náði að negla fyrir á meðan á óveðrinu stóð, enda mikið hraustmenni.

 

Við höfðum hniprað okkur saman, en þá var gott að heimilisfaðirinn var hugdjarfur og kjarkaður maður, sem var með spýtur, nagla og hamar í bílskúrnum, og hafði kjark og kraft til að negla fyrir gluggann sem brotnaði.

 

Það er svo langt síðan þetta gerðist að ég man ekki hvort eitthvað utanaðkomandi fauk í rúðuna, og sennilega fæst aldrei úr því skorið. Það er þó sennilegt, ég býst við að minni aðgæzla hafi verið þá í að reyra niður lausamuni.

 

Mesta furða að honum hafi tekizt þetta, að negla fyrir rúðuna, en ég hef þetta eftir mömmu sem man þetta betur en ég. Við vorum nálægt Engihjallanum, en engir bílar fóru um koll á planinu okkar, en mig minnir að þeir hafi hreyfzt í stæðum í götunni og orðið skakkir sumsstaðar. Daginn eftir komu svo nánari fréttir af tjóni.

 

Þrátt fyrir að húsið okkar að Digranesheiði 8 hafi staðið hátt og gnauðað þar mikið í óveðrum þá varð þar aldrei neitt stórtjón í óveðrum, og tel ég álfana hafa verndað í því efni, hiklaust.

 

Þó er til ein saga frá sjötta áratugnum, þegar Edduveðrið gekk yfir, (kennt við vélskip sem fórst). Þá var rokið svo mikið að Oldsmobíllinn sem var á verkstæðinu, var notaður til að halda stóru hurðinni lokaðri. Allt nötraði og skalf. Síðar setti afi traustari lokunarbúnað á þessa hurð, með þungu vogarafli og miklum gúmmíklossum og skrúfgangi, sem hindraði allar hreyfingar hurðarinnar, nema í lágmarki.

 

Einn mikill munur er á gamla tímanum og nýja tímanum. Raflínur voru loftlínur áður fyrr, og það var fastur liður að raflínur slitnuðu þá og rafmagnslaust varð. Það er miklu sjaldgæfara nú.

 

Því var alltaf gætt að því að kerti væru til og eldspýtur, og myrkur lýst upp með kertaljósum var hluti af minni æsku, þegar línur fóru í sundur. Afi og amma áttu líka tvo gamla lýsislampa. Þeir voru uppá punt að mestu, hluti af arfi eldri kynslóða.

 

Þeir sem telja hamfarahlýnun ósannaða hafa margt til síns máls, en einnig hinir sem telja hana staðreynd. Um þetta mál deila.

„Bæjarbúar lögðust á eitt“

Jafnaðarfasisminn fær viðspyrnu frá Rússum

Pútín vill aukin völd, skiljanlega. Valdamenn í Evrópu, Bandaríkjunum og víðar nota þetta sem átyllu til að leiða athyglina frá þeirri staðreynd að allt er í rúst eftir Covid-19 aðgerðirnar sem hafa sett sum lönd næstum í gjaldþrot, og var ekki ástandið beysið víða fyrir. Auk þess er hamfarahlýnunin farin að segja til sín. Fjölmenningarhugmyndin er gjörsamlega orðin afsönnuð, en vesturlönd halda áfram að vinna með úrelta fyrirmynd og hugsjónir, og hin gráðugu gróðaöfl farin að fara yfir ýmis mörk, og eyðileggja hefðir með femínismanum.

 

Yfirvofandi innrás og yfirtaka Úkraínu er aðeins eitt af því sem búast má við af þessu tagi í framtíðinni. Búast má við ófriði miklu víðar, og alvarlegri ófriði.

 

Alls ekki er víst að Pútín tapi á þessu í framtíðinni, vegna þess að ýmislegt annað á eftir að breytast líka, Evrópusambandið gæti liðið undir lok og aðrar breytingar gætu einnig orðið sem ekki eru alveg fyrirsjáanlegar.

 

Rússland gæti orðið mótvægi við Vesturlönd, eftirsóknarvert mótvægi, því það sem kallað er lýðræði á Vesturlöndum er jafnaðarfasismi. Mótmælin gegn Covid-19 aðgerðunum eru aðeins toppurinn á ísjakanum, því gríðarleg gremja er víða á Vesturlöndum, og stjórnmálalegur klofningur stórkostlegur.

 

Vesturlönd hafa ekki efni á því að vera í efnahagsstríði við Rússland. Evrópa eru í þvílíkri orkukrísu að það gengur bara ekki upp.

Pútín viðurkennir sjálfstæði svæðanna

Vígstöðuna yfirgefa: (ljóð frá 5. febrúar 2017):

Ljóðagerð er ágæt iðja. Frændi minn Ingvar Agnarsson kenndi mér að búa til hefðbundin ljóð rétt, og brýndi mig til að læra íslenzku eins vel mögulegt væri. Ég tók þeirri kennslu vel. Í þessu ljóði kemur fram nokkurskonar framtíðarspá, sem hefur rættzt, hugsanlega.

 

Að mér fara aðrar mörur,

eins og framtíð þykkum spjótum skjóti.

Heilög höllin

hrunin beint í sand.

Faðir, móðir, sitja í sorgum,

sundruðum borgum.

Eytt er allt þitt land.

Ennþá stendur salur Drottins, heyrir köllin.

Allt með öðru móti,

aðeins líksins börur.

 

Stórar pöddur styrkja þróun,

stefnan þráðbein, fáar sálir skilja.

Sig þau selja,

sorgir magnast því.

Yfirgefa vígstöð virka,

viknandi, circa.

Missir mátt á ný.

Mundu að iðrast, púkar vilja hetjur kvelja.

Heimurinn viltu hylja.

Heljar stöðug sóun.

 

Er minn kóngur enn í fríi?

Ótal þegnar brugðust, kindin líka.

Virkið vaktar

vonda púka en.

Allur heimur undir lagður,

ótryggur sagður.

Muntu treysta á menn?

Maura fyrir turna byggðir, slóðir raktar...

Kölska valdsins klíka...

kiknar maður nýi?

 

Lifir þú sem lægðir öldur?

Lengi hraustur, féndur rændu mætti.

Enginn andzar,

eða sér þitt starf.

Sníkjudýrin gleypa gróðann,

gera mig hljóðan.

Endursköpum arf.

Ennþá hetjan þar í landi sigurs dansar.

Heillatíminn hætti,

heyrist bjánanöldur.

Náttúrulegt ónæmi gegn Covid-19, er búið að hindra það hjá flestum?

Enn er það ein fyrsta fréttin að Covid-19 smit á spítölum eru að hindra starfsemina þannig að hættustigið nálgast. Þetta er afleitt, og ástæða til að rifja upp það sem ég las í bloggi í fyrra að bólusetningarnar kæmu í veg fyrir náttúrulegt ónæmi hjá fólki gegn Covid-19. Slíkt er auðvitað afgreitt sem samsæriskenning sem ekki beri að taka mark á, en er það svo víst í ljósi þessara nýjustu frétta?

 

Það er mjög merkilegt að fylgjast með fréttunum á RÚV. Nú er hætt að tala um að óbólusettir komi með hættu á auknum smitum í samfélagið, og talað um að allir starfsmenn á Landspítalanum séu í smithættu, bólusettir sem óbólusettir, þetta er stórmerkilegt, hvernig áróðursboðskapur Bill Gates og félaga hefur afsannazt og snúizt í höndunum á þeim sem vildu bólusetja heimsbyggðina, og tókst það að miklu leyti.

 

Einnig hefur Þórólfur breytt málflutningi sínum nokkuð og talar um að hjarðónæmi náist ekki sízt með náttúrulegu smiti.

 

Ekki sízt eru fjöldabólusetningarnar í Laugardalshöllinni ekki málið lengur. En hafa þær orðið til gagns eða tjóns? Fólk er ósammála um það.

 

Af þessu öllu má eitthvað læra. Er heimsbyggðin of áhrifagjörn, of trúuð á orð sérfræðinganna?

 

Það er margt svipað með þessum atburðum og því sem gerðist fyrir bankahrunið 2008. Þá var trúað á orð sérfræðinganna um að íslenzkt samfélag stæði svo vel og bankarnir ósökkvandi eins og Titanic forðum, sem þó hvort tveggja gerðist, Titanic sökk og bankarnir líka.

 

Íslendingar mættu læra af þessu að trúa minna á sérfræðinga og taka meira mark á skrýtlingum, sérvitringum, samsæriskenningasmiðjum og samsærisáhangendum, og allrahanda fólki sem kemur með nýjar eða sjaldgæfar upplýsingar eða skoðanir. Að minnsta kosti ætti vinstrafólkið að láta af því að fordæma samsæriskenningasmiði og samsæriskenningaáhangendur af ýmsu tagi, hlusta, læra, rökræða skynsamlega án fordæmingar eða skamma. Það er að minnsta kosti meira merki um siðað samfélag þar sem rökræður eru sem mest stundaðar.