Trúverðugt er það fólk sem varar við

Á Hringbraut í gær varð ég var við mikið andvaraleysi fréttafólksins frá Fréttablaðinu. Karlmaðurinn lýsti því að hann og aðrir sem fengu þriðju "örvunar"sprautuna hafi orðið virkilega veik af þessari aukasprautu, en tók það fram að hann væri fílhraustur og yrði lítið veikur af öllum pestum, flensum og öðru fyrir utan veikindin af þessari sprautu.

Svo var talað um bólusetningar barna eins og léttvægt mál í kjölfarið.

Af hverju leggur fólk ekki saman tvo og tvo lengur?

 

Er nauðsynlegt að bólusetja börn ef þau veikjast lítið sem ekkert af veirunni?

Ekki finnst mér það sannfærandi að allt sé með felldu þegar börnin þiggja bólusetningar án þess að efast.

Þegar fréttin lýsir áhuga barna á bólusetningum er það auðvitað staðreynd að börn eru saklaus í anda nema þeim sé kennt annað.

Það er svo margt í þessu sem vekur grunsemdir um að eitthvað undarlegt sé á seyði á heimsvísu, bæði með bólusetningarherferðirnar og veiruna svonefndu (sem kannski er engin veira, ef ég á að trúa þeim sem halda því fram að eitthvað annað sé á ferðinni).

 

Ég man nú þegar Þórólfur talaði um að ekki væri nauðsynlegt að bólusetja börnin. Ég hef haft það sterklega á tilfinningunni í gegnum allan þennan faraldur að hann taki við skipunum. Það finnst mér ekki traustvekjandi, og foreldrar ættu að athuga að nú er því haldið fram að þessar bólusetningar barna eiga að valda hjarðónæmi, sem Þórólfur þó hefur sagt að geti ekki myndazt með bólusetningum. Þversagnirnar og andstæð skilaboð þeirra sem völdin hafa eru þannig að það eitt og sér ætti að gera fólk tortryggið.

 

Ég hef bara ekki 100% sannfæringu í þessu máli að bólusetningarnar séu skaðlegar, en til helmings er ég tortrygginn á bólusetningar að minnsta kosti og því finnst mér rangt að bólusetja börn, fyrst auk þess er sannað að eiginlega ekkert barn veikist þannig að líftjón sé talið stafa af þeim veikindum, nema kannski í fjölmennari löndum þar sem börnin eru enn fjölbreytilegri erfðafræðilega.

 

Svo þetta með ófrjósemi kvenna og jafnvel karla finnst mér gríðarlega ógnvekjandi, og slík dæmi hafa verið staðfest samkvæmt því sem ég hef lesið í öðrum svona bloggum.

Að bólusetja ungt fólk og börn getur þess vegna verið gríðarlegur ábyrgðarhlutur og ég hallast að því að Guðjón Elías og fleiri geti haft rétt fyrir sér í því að það sé glæpsamlegt.

 

80% þátttaka grandalausra og grunlausra barna í einhverju sem ekki er nauðsynlegt og kannski skaðlegt? Er það ekki áhyggjuefni? Annars segi ég þetta: Ég veit ekki hverju ég á að trúa, en af öllum hópum sem ætti að bólusetja finnst mér sennilegast það sem fyrst var sagt að sízt hefðu börnin þörf fyrir þetta.

Ég vil ekki ýta undir eitthvað sem er rangt, en svona fréttir vekja blendin viðbrögð. Fullorðið fólk á ekki að hlýða eins og sauðir, það hefur skynsemi til að efast og líka fyrir hönd barna sinna, því síður gera börnin það ótilkvödd. Auðvitað er góð þátttaka barna í þessu ef þeim er sagt að þetta sé allt í lagi. 

Bólusetningar barna gengið vonum framar

Svar við skoðunum Þórðar Snæs Júlíussonar Kjarnakóngs í DV.

Þórður Snær Júlíusson er vinsælt fjölmiðlaandlit með réttar skoðanir fyrir alþjóðavæddu poppfjölmiðlana, og DV segir frá nýjustu skotunum hans á Bjarna Benediktsson.

 

Þórður snær segir að frelsi sjálfstæðismanna nái ekki yfir frelsi fólks til að skaða sig sjálft, til dæmis með fíkniefnaneyzlu, og þar til viðmiðunar er afglæpavæðingarfrumvarpið á neyzluskömmtum fíkniefna.

 

Hitt dæmið sem hann notar er um "frelsi kvenna sem vilja ráða yfir eigin líkama", þessi hundfúla klisja og ósanna. Átta þingmenn Sjálfstæðisflokksins kusu gegn þeirri óhæfu, sem betur fer, og þar á meðal Bjarni Benediktsson, honum til hróss.

 

Síðan talar hann um ójafnvægi innan kosningakerfisins og þar er enn ein klisjan á ferðinni.

 

Svo talar hann um að fjölmiðlafrelsi hafi hrunið vegna sjálfstæðismanna, að Ísland hafi farið úr 8. sæti í 16. sæti á lista samtakanna Blaðamenn án landamæra.

 

Mér virðist sem öll þessi dæmi séu fölsk áróðursdæmi, því ástæður eru fyrir öllu þessu sem hann tiltekur og hann er sízt hlutlaus maður í þessu máli.

 

Hefur hann heyrt hugtakið "samvizkufrelsi"? Frelsi til að taka ákvarðanir á grundvelli samvizku sinnar? Af hverju er það ekki frelsi að hafa aðrar skoðanir en vinstrisinnaðir öfgafemínistar á ýmsum málum? Er hann svo innmúraður í pólitískan "rétttrúnað" að hann telji það ekki frelsi að víkja frá hörðu jafnaðarlínunni?

 

Í sambandið við þessi samtök "Blaðamenn án landamæra" þá veit ég ekki hversu marktæk þau eru eða æskileg sem rétt viðmið. Samkvæmt því sem ég hef fundið um þau samtök þá eru þetta lærisveinar George Soros, þetta er vinstrisinnað lið sem þefar uppi æsifréttir og trúboð þess er alþjóðavæðingin.

 

Ástæðan fyrir misjöfnu vægi atkvæða er auðvitað fjölmennið á Stórreykjavíkursvæðinu. Ástæðan fyrir því að kommarnir vilja jafnt vægi atkvæða er að þá fá þeir fleiri atkvæði. Heilaþvottastöð Dags B. Eggertssonar er á fullu í Reykjavík en aflminni í dreifðum byggðum landsins. Fólkið úti á landi vill hafa tiltöluleg áhrif á sína heimabyggð, skiljanlega. Ég treysti þeim betur en sauðum Dags B. Eggertssonar.

 

Til að ráða yfir eigin líkama þarf maður að ráða yfir eigin huga, sem vinstrimenn gera ekki, og raunar langfæstir. Britney Spears er á réttri leið með það að ná framúrskarandi árangri í þessum efnum, hún hefur birt af sér nýjar myndir án líkamsskrauts og þar sem skynsamleg ummæli hennar benda í þá átt einnig. Vinstrimenn og fóstureyðingarsinnar eru andsetnir. Til að ráða yfir eigin líkama er algert grundvallaratriði að losna við slíka andsetningu, það segir sig sjálft. Þú ræður aldrei yfir eigin líkama ef þú ræður ekki yfir eigin huga og vilja.

 

Svo er það þetta frelsi til að fá að skaða sig sjálfur sem Þórður Snær Júlíusson mærir. Þarna vil ég enn minna á samvizkufrelsið. Frelsi til að vera ósammála vinstrimönnum, samvizkunnar vegna.

 

Fíklar og aðrir sem skaða sjálfa sig gera það einnig vegna andsetningar. Svo einfalt er nú það. Frelsi til að losna undan böli og sjúkdómum finnst mér vega þyngra en frelsi til að vera kúgaður og beittur ofbeldi af mafíu alþjóðavæðingarinnar.

Freistandi er að kjósa Samfylkinguna

Það að kjósa Samfylkinguna og Viðreisn snýst ekki bara um Evrópusambandið heldur trú eða vanttrú á íslenzkum pólitíkusum. Ég hef stundum kosið Samfylkinguna, þekki þar nokkra, og mín föðurfjölskylda er tengd inní þann flokk.

Evrópusambandið var aldrei stofnað um neitt annað markmið en að leyfa sigruðum þjóðum að deyja saman. Von mannkynsins dó 1945 og menningin sem slík. Aldrei eftir það hefur verið nein raunhæf von um annað en úrkynjun og útrýmingu mannkynsins og náttúrunnar á jörðinni.

Ég met Þjóðverja mikils og hugmyndina á bak við Evrópusambandið. Guðlaugur Þór Þórðarson utanríkisráðherra er gott dæmi um þá yfirborðsmennsku sem sjálfstæðið er í verki. Hann er Samfylkingarmaður í hjarta sínu en er í Sjálfstæðisflokknum, og með sinni sáttasemjarapólitík á milli vinstri og hægri afla hefur gert margt vel í starfi sínu, en hann er ekki sá öfgafulli, hægrisinnaði hugsjónamaður sem berst gegn vinstrinu nema með mjög svo kurteislegum hætti.

Hvers vegna ekki að ganga alla leið, kjósa Samfylkinguna og ganga í Evrópusambandið? Ég á Samfylkingarfólki mikið að þakka. Enginn kemst neitt áfram í listalífinu án þess að fá aðstoð frá listagyðjunni í Reykjavík. Ég er mjög svo tryggur í eðli mínu þótt ég á sama tíma eigi erfitt með að gangast nema þeim málstað á hönd sem mér finnst alfullkominn, nema á yfirborðinu.

Merkileg var greinin eftir Ómar Ragnarsson um samskipti Íslendinga við Breta og Þjóðverja í seinna stríði. Íslendingar verða alltaf sveitalubbar, kúgun Dana hefur gert úr okkur undirmálsfólk sem á ekki annað skilið en að verða hluti af Evrópusambandinu.

Það sem mestu máli skiptir í þessu er samt auðvitað efnahagurinn og hvað almenningur vill gera til að fá kjarabætur, og rökin hans Loga í Samfylkingunni virðast nokkuð skotheld og einnig Þorgerðar í Viðreisn.

Ég er mjög hrifinn af frönskum ostum, og það eitt og sér er ástæða til að ganga í Evrópusambandið, til að fá meira af fínum varningi frá Evrópu og á sanngjörnu verði. Ég hef ekki lengur afa og ömmu til að efla trú mína á hægrið og Sjálfstæðisflokkinn. Það er ekki sami sannfæringarkrafturinn í afkvæmum þeirra.

Ef eitthvað kom í ljós á þessu kjörtímabili þá er það þetta að hrossakaupin á Íslandi vega miklu þyngra en hugsjónir eða pólitísk kjölfesta. Það þýðir að við lifum ekki lengur á hugsjónaöld heldur svikaöld, við erum öll lýðskrumarar og þjóðarskammir, svikarar við heilaga málstaði.

Evrópusambandið stendur ennþá fyrir eitthvað virðulegt, finnst mér. Það lítur kannski út eins og músétinn ostur, en þar eru fríðindi í boði fyrir sökkvandi skip.

Þegar Silfur Egils byrjaði hafði Egill Helgason gaman af því að toga þáttinn í allar áttir, fá skrýtið og sérviturt fólk, hægriöfgafólk og vinstriöfgafólk. Þau Fanney Birna eru núna dáleidd á Samfylkingarlínunni þannig að þátturinn er orðinn steingeldur og hundleiðinlegur, en þannig er líka samfélagið allt. Ekkert annað er í boði lengur. Jafnvel Sósíalistaflokkurinn hans Gunnars Smára er ekki lengur trúverðugur kommúnistaflokkur heldur vil ég vita í hinn mælska bloggara, Jóhannes: "Sambland af uppþornuðum kvennalistakerlingum, rammfölskum krataeðlisslepjungum og orðlögðum tækifærissinnum með grænmygluðu Pírataívafi".

Í þessu pólitíska ástandi er það freistandi að prófa eitthvað nýtt, eins og að ganga í Evrópusambandið.

Samandregin atriði til íhugunar um kófið og þetta ferli frá upphafi 2020.

90% brezku þjóðarinnar eru bólusett. Þrátt fyrir hroðalegt mannfall síðan farsóttin byrjaði deyja nú fleiri en 100 á dag og 90% bólusetningu.

 

Staðreyndir um bóluefnið og veiruna eru þessar:

 

1) Veiran var búið til í tilraunastofu - sýklahernaður er það kallað, líkurnar eru meiri en minni á þessu.

 

2) Veiran ræðst á norræna og germanska menn helzt, eða næstum eingöngu, genauppbygging hennar er þessi. (Indóevrópska, og teljast þá Indverjar með, en nú eru þeir farnir að nota Ivermectin og það hjálpar þeim vel).

 

3) Veiran stökkbreytir sér reglulega og verður jafnvel verri, (allavega smitnæmari) sem er þvert á það sem vísindamenn spáðu um náttúrulegar breytingar.

 

4) Bóluefnin gera lítið sem ekkert gagn og fátt er vitað um afleiðingar til langframa.

 

5) Ofurtrú ríkir á bóluefnin opinberlega, mismikil þó eftir löndum.

 

6) Tilhneigingin til að þvinga fólk í bólusetningar er til staðar, sumsstaðar er hún grímulaus í formi múta með fríðindum í staðinn, eða kúgun og valdboð er um að ræða. Margar úrfærslur á þessu. Hér á landi eru yfirvöldin ennþá sanngjörn og mannleg, en ýtin þó vissulega.

 

7) Samsæriskenningar ganga eins og í öðrum umdeildum málum en ekkert er hægt að sanna, (eða þá að sannanir eru hunzaðar) en jafnvel stærri hluti almennings er tortrygginn en oftast áður.

 

8) Kínverja er hægt að tengja við þetta að því leyti að þar kom veiran fyrst fram og tilraunastofurnar í Wuhan eru taldar tengjast þessu, en leðurblökur einnig hugsanlega.

 

9) Er náttúran að verki eða mannlegur máttur? Mannlegur máttur augljóslega meira en talið er.

 

10) Þetta hefur gríðarlegar efnahagslegar afleiðingar, ekki sízt ef þetta dregst meira á langinn með fleiri afbrigðum veirunnar.

 

11) Stórfyrirtæki verða ennþá stærri og billjarðamæringar enn ríkari, kaupa upp allskonar starfsemi sem fer í þrot í faraldrinum.

 

12) Samsetning þjóðanna breytist. Snarlega fækkar hvítu fólki sem komið var víða í minnihluta fyrir. Mannréttindabaráttan var búin að stuðla að þessu sama, rugla kynhugmyndum fólks og annað slíkt.

 

13) Fjölmennu árgangarnir af eldri kynslóðunum verða rýrari. Þar sem helztu stuðningsmenn Trumps og Borisar í Bretlandi tilheyra þessum hópi hefur þetta víðtæk pólitísk áhrif. Þetta drepur niður þá frelsisvakningu og sjálfstæðisbaráttu sem komin var af stað.

 

14) Stuðningur við sitjandi valdhafa eykst. Fólk þorir síður að gera byltingar.

 

15) Jafnvel börn þurfa að fara á spítala og deyja í Bandaríkjunum og víðar. Það er þvert á það sem talið var fyrst. Veiran versnar samkvæmt því.

 

16) Spítalar yfirfyllast aftur og aftur. Velferðarkerfin í "ríku" löndunum eru í rúst eða miklu veikari en talið var og sérstaklega spítalarnir.

 

17) Bæði ríkin sjálf, valdhafarnir og heilbrigðisstéttirnar ráða varla eða ekki við ástandið. Sama hvort það var í upphafi eða eftir massífar bólusetningaherferðir sem litlu hafa skilað, fyrst hundruðir og þúsundir deyja enn í útlöndum út af Covid-19.

 

18) Þetta hefur pólitískar afleiðingar. Ríkin draga sig saman, innlendar ógnarstjórnir geta styrkzt hér og þar, loksins eru fleiri og fleiri að viðurkenna að draumurinn um útópískan heim, fjölmenningu, er á enda, nema það er um seinan.

 

Leiðirnar eru tvær: Annað hvort mun almenningur heimta að vita sannleikann og frelsast undan oki þess skipulags sem hefur leitt þessar hörmungar yfir heimsbyggðina, eða, allir verða sljórri, tæknivæddari, hlýðnari, vélræn framtíð og rosaleg stéttaskipting sem sífellt eykst.

Fleiri en 100 Covid-19-dauðsföll á dag í Bretlandi

Sömu listamennirnir fá viðurkenningu, lífs eða liðnir, Gerður Helgadóttir til dæmis, en aðrir hafa ekkert uppúr list sinni.

"Verður ekki fílabeinsturn" segir hún, en þessi gagnrýni er komin uppá yfirborðið núna fyrst eftir að snobbhöllum fjölgar í Reykjavík og víðar. Augljósasta dæmið um hátimbrað menningarhús er Harpan, en Kópavogur á sinn skerf af þeim líka, eins og Tónlistarhús Kópavogs, þar sem tónleika halda þekktir listamenn, og gert er út á aðgangseyri og gróða en ekki endilega menningu og listir, nema Mammon sé með í spilinu.

Svona fullyrðing er vissulega staðfesting á því að þetta verður enn einn fílabeinsturninn, með einhverjum undantekningum til að sýnast.

Vinstraliðið í Samfylkingunni og öðrum flokkum hefur staðfest það enn og aftur endalaust að það er snobblið sem elur á stéttskiptingu og frasar þess eru til að veiða atkvæði. Innst í hjarta sínu elskar það stéttskiptingu og að hreykja sér yfir fjöldann. Enda þegar fornir féndur lenda í ríkisstjórn er ástin mikil.

Ástandið var skárra áður en Harpan kom, Tónlistarhús Kópavogs, Gerðarsafn, osfv. Þá voru stöðugir tónleikar í menntaskólunum og hér og þar. Þegar pönkið byrjaði, Fræbbblarnir, Utangerðsmenn, Þeyr, og fleiri þá var gróskan mikil og auðvelt að spila næstum allsstaðar.

Stéttskipting á milli listamanna er mikil. Örfáir njóta hylli, afgangurinn púlar og þrælar en fær ekki laun fyrir þá vinnu sína. Langflestir listamenn landsins leggja á sig mikla vinnu en það er þeirra kostnaður, þeirra tap, enginn gróði, nema smáaurar einstaka sinnum.

Verður orkustöð lista en ekki fílabeinsturn

Formið getur fallið síðar en andi siðmenningarinnar

Guð hefur útvalið spámenn til að tala fyrir daufum eyrum þar sem fæstir skilja eða hlusta, til að bjarga þessum einstöku sauðum sem taka við sér, þroskast og lifna við. Hvernig er hægt að flýja hrunda siðmenningu? Góð eru Krists orð og eiga við raunar. "Viðurstyggð eyðileggingarinnar sezt um það helga".  Já þetta er stórkostleg og góð lýsing. En hvernig flýr maður hrunda siðmenningu? Kannski með því að gagnrýna hana? Að túlka miklar setningar getur verið kúnst. Þótt andinn sé dauður í siðmenningunni og hún þannig praktískt séð hrunin þá tekur tíma fyrir formið að falla á sama hátt - ef ekki kemur fleira til eins og náttúruhamfarir eða styrjaldir.

Að vissu leyti er það freistandi að flýja Ísland, því af öllum sofandi sauðum landanna eru þeir mest steinsofandi hér, og litlar hjarðir þeirra sem eitthvað vita víða utanlands en ekki hér. Hér keppast næstum allir um að vera meira andsetnir en náunginn.

Fréttir berast af því að litlifingur mannkynsins hreyfist á líki sem er dautt. Líkið er áfram dautt samt. Þeir vita og skilja sem gera það en hinir ekki. Hinir deyjandi óttast fingurinn sem lifir enn. "Verum öll samtaka að rotna, enginn má skorast undan", er boðorð þeirra.

Til að hrekja burt vonleysi vil ég vitna í annan meistara:

Í einhverja bók sína skrifaði dr. Helgi Pjeturss setninguna: "Það er jafnan kaldast undir dögun". Þar kom hann með þessa stórkostlegu lýsingu að fyrir sólarupprás virðist oft allt vera glatað og hvergi von, en það er sjónvilla. Þá er myrkur og kuldi en umbreytingin rétt handan við hornið, og hvílík umbreyting! Þar með er ég raunar ekki að segja að okkar menning og mannkyn eigi sér endilega von, en ætti maður að segja að það séu 1-10% líkur á því? Vonandi.

Hvað hefur Sósíalistaflokkurinn fram yfir Frelsisflokkinn og slíka flokka þannig að hann stækkar á kostnað annarra?

Á Hringbraut var viðtal við Birgittu fyrrum Sjóræningjaleiðtoga í tilefni af því að hún fór að ganga til liðs við Sósíalista nýlega.

Hvers vegna eflast ekki litlu hægriflokkarnir, Íslenzka þjóðfylkingin, Frelsisflokkurinn og Lýðræðishreyfing Guðmundar Franklíns? Hræðist unga fólkið þessa flokka því þeir hafa verið tengdir við öfga í fjölmiðlum? Áttar almenningur sig ekki á því að vinstriöfgar eru ríkjandi á Íslandi og gott er að fá mótvægi við þá vinstriöfga eins og þessa þrjár hægriflokka sem ekki hafa komizt til valda ennþá?

Baráttumál vænleg til vinnings í komandi kosningum í næsta mánuði

Það styttist í kosningar og óneitanlega er spurning hvað fólk vill fá frá valdhöfum á næsta kjörtímabili, hvað mætti betur fara.

Vel má vera að þessi stjórn endurnýi umboð sitt og gæti margt verið vitlausara en það svo sem, miðað við að ekki er margt í boði og flokkar sem mér eru helzt að skapi ekki stórir, Frelsisflokkurinn, Íslenzka þjóðfylkingin og Lýðræðisflokkur Guðmundar Franklíns. Þá er að sætta sig við það sem er í boði og kjósa einn slíkan flokk. Tilviljanakennt verður slíkt val hjá mér, þar sem áhuginn er lítill og þetta er allt sama tóbakið, flokkarnir.

 

Verða bóluefnin kosningamál og veiran? Auðvitað, bara hvernig lýðskrumið leggst í þær línur með misgáfulegum hætti orðræðunnar. Annars er það mál að mestu búið og nú er bara spurning hvort kjósendur vilja læra af reynslunni og fá meira að ráða um þetta, þola ekki bara yfirvaldið erlenda, lyfjafyrirtækjanna og kerfisins, skólanna, alls þessa vinstrisinnaða trúarbatterís á manninn og ofurvald hans, sem hefur nú raunar afsannað sig á þessum síðustu og verstu tímum gagnslítilla bóluefna.

 

Ég hef svo sem áhuga á vinstrimálefnum líka og mitt gamla kommahjarta frá unglingsárunum er enn til staðar þótt áhugamál séu fleiri.

 

Það sem stendur fólki næst er að þjónusta við sjúklinga verði bætt og öll önnur þjónusta. Athugum hvernig þetta er, allir flokkar á Íslandi eru vinstriflokkar, jafnvel Sjálfstæðisflokkurinn, (eða svo mengaðir af þeirri hugmyndafræði að hæpið er að kalla þá hægriflokka). Einnig má kalla þá jafnaðarflokka. Aðalsmerki slíkra flokka á heimsvísu er áherzlan á heilbrigðiskerfið og jafnan rétt allra, mannúð og mannréttindi, umhverfisvernd, kvenréttindi, osfv.

 

Því er það í hæsta máta napurlegt að starfsfólk vantar í heilbrigðiskerfið og kerfið sem heild fallið á veiruprófinu fyrst ekkert má útaf bregða svo stórslys verði. Ég tek það fram að starfsfólkið sem fyrir er hefur staðið sig vel, það eru hetjurnar sem ættu að fá orður, ekki þríeykið, ekki ríkisstjórnin. Kerfið sjálft þarf að bæta mjög mikið, svo það þoli farsóttir og annað slíkt. Þetta er vissulega kosningamál í næsta mánuði.

 

Svo eru það þessir símsvörun og klukkutímabið í símanum eftir allskonar ráðleggingum eða hverju sem er, jafnvel hjá tæknifyrirtækjunum og margskonar þjónustu, biðlistar til margra daga, vikna, mánaða... ekki bara í heilbrigðiskerfinu. Það er til nóg af fólki í landinu til að bæta úr þessu sem hægt er að ráða til starfa, skipulagið er flöskuhálsinn.

 

Sannleikurinn er sá að hnignun hefur orðið á mörgum sviðum. Sjálfvirknivæðingin og tæknivæðingin leiðir af sér leti og metnaðarleysi. Fjórða iðnbyltingin eykur þá úrkynjun sem fyrir var komin á fullt.

 

Hvað ætla stjórnmálaflokkarnir að gera til að bæta úr þessu?

 

Þetta er svolítið eins og Úllen dúllen doff, hvern á að kjósa.

 

Svo er það tilviljanakennt hvaða stjórnmálaflokki tekst að hitta á eitthvað slagorð sem virkar eða stefnumál sem virkar vel í kjósendur, rétt eins og popphljómsveit sem þarf að finna smell eða tónlistarmaður fyrir jólaplötuflóðið.

 

Nú á meðan golfstraumurinn er ekki alveg horfinn og á meðan ísöld er ekki komin ennþá verður Ísland verðmætara, sem skárra land en mörg önnur í brjáluðum heimi loftslagsbreytinga, fjöldamorða, skotárása og tryllings af öllum tegundum. Þetta þýðir að útlendingastofnunin verður að stækka til að vanda vinnubrögð sín og ekki síður ef búast má við auknum straumi flóttamanna.

 

Viðhorf vinstrimanna er úrelt að öllum sé hægt að hleypa inn. Stefna Sigríðar Á. Andersen var og er skynsamleg, en á komandi áratugum má fullyrða að rasískir flokkar á Íslandi komist til valda, það er bara óhjákvæmilegt í þessum heimi örra þjóðfélagsbreytinga. Þeir flokkar munu boða herta stefnu sem margir munu heimta. Þetta er bara sama stefna og í útlöndum, hefur rutt sér þar til rúms víða. Það er ekki endilega til marks um að rasismi 20. aldarinnar sé að sigra, heldur er þetta ný heimsmynd, nýjar áskoranir.

 

Er það ekki annars augljóst að ríkisvæðing í heilbrigðiskerfinu getur bætt margt? Þegar báknið er orðið svona stórt er hætt við stöðnun og óhagræðingu eins og Sigmundur Davíð heldur fram og fleiri.

 

Svo er það fiskveiðistjórnunarkerfið. Ég felst á rök beggja aðila í því máli. Það er óréttlátt fyrir sjómenn sem vilja veiða sér til matar eða smáútgerðir, en það kann að vera betra fyrir lífríkið í hafinu eins og þeir segja sem styðja kvótakerfið og það allt.

 

Mengunarmálin eru auðvitað stóru málin. Guðmundur sem er núverandi umhverfisráðherra hefur verið brautryðjandi, sem miklu ákveðnari maður en aðrir í þessu og með reynslu af þessum málum áður í fyrri störfum sínum. Allir flokkar hljóta að marka sér æ metnaðarfyllri stefnu í þessum málum, og tala skýrt í næstu kosningum.

 

Hvað með jafnréttismálin og mannréttindamálin í heild? Þau eru umdeild en keyrð áfram af hörku hinnar blindu ofsatrúar, og kynjafræðin eru kynþáttafræði okkar tíma, skaðvænni og banvænni fyrir mannkynið og umhverfið en fyrri tíma öfgar, en nokkuð sem næstum allir beygja sig og bugta fyrir, sem 90% almennings gerði líka fyrir kynþáttamálunum í upphafi 20. aldarinnar. Kynjafræði/mannréttindamálin eru því "infant terrible" nútímans, (vandræðabarnið í fjölskyldunni), öfgahyggja sem þó er leidd áfram af skömm vegna mistaka fortíðarinnar, einar öfgar eru látnar afsaka þessar öfgar.

 

Engu að síður koma fleiri metoobyltingar, druslugöngur og hvað þetta allt saman heitir. Það er líka stuð og skemmtun í þessu og tækifæri til að lyfta sér upp, hlæja og skella öllu í kæruleysi.

 

Auðvitað verður þetta rætt rétt fyrir kosningarnar og allir segja já og amen, það er ekki spurning, nema kannski Sigmundur Davíð sem mun reyna að virka skynsamlegur, rökfastur og sjálfstæður.

 

Þá er þetta upp talið með tízkumálefni nútímans, held ég, í grófum dráttum að minnsta kosti. Það hlýtur því að vera að þetta verði mikið í umræðunni á næstu vikum.

 

Í ljósi nýjustu frétta má spyrja sig og bæta við: Verður uppgangur talibana þar til þess að einhver litlu hægriflokkanna þriggja kemst inná þing, ég er að tala um Frelsisflokkinn, Íslenzku þjóðfylkinguna og Lýðræðisflokk Guðmundar Franklíns? Þessir flokkar eru með skýra stefnu í þessum málum, held ég. Atburðirnir í Afganistan gætu aukið fylgi þeirra, en það kann að gerast eftir kosningar, því almenningur er oft svo fattlaus og lengi að taka við sér.

"California" eftir Bob Dylan, þýðing og túlkun.

Þetta er afgangslag af plötunni "Bringing It All Back Home" frá 1965, en sú hljómplata innsiglaði frægð Dylans og gerði hann að rokkara, eða þjóðlagarokkara að minnsta kosti. Sérstaka athygli þarf að veita þessari hljómskífu meistara Dylans, hún er kannski sú mikilvægasta á hans ferli, sérlega góð plata, sérstaklega textalega, en þetta er kvæðabók færð í tónsmíðar, og þjóðlagarokk meira að segja, en rokkið hafði áður ekki borið merkilega texta.

Þarna var Bob Dylan 24 ára alvarlega þenkjandi ljóðskáld og trúbador sem þráði að verða frægur rokkari, því þannig höfðu hans fyrstu fyrirmyndir verið tónlistarlega. Hann var við þröskuld heimsfrægðarinnar, sem hann steig yfir og náði árangri, með þremur hljómplötum á skömmum tíma, árin 1965 og 1966, áður en hann lenti í mótorhjólaslysinu og tók sér nokkurt hlé.

 

Þýðingin er svona:

 

"Ég er að fara niður í suðrið, rétt við landamærin. Einhver holdug mamma kyssti mig á munninn einu sinni. Jæja, ég þurfti á því að halda í morgun, án nokkurs vafa. Ég er búinn að troða í ferðatöskuna mína og fötin mín hanga til þerris. San Francisco er prýðileg borg, vissulega nóg af sól, en ég er vanur fjórum árstíðum, í Californiu er bara ein. Jæja, ég er með dökku sólgleraugun mín, og til að gæfan standi með mér hef ég líka skemmdu tönnina mína með. Ekki spyrja mig að neinu, ég nefnilega gæti slysazt til að segja þér satt."

 

Öfugt við ljóðið "Vertu sæl Angelina" frá sama tíma, sem er troðfullt af spádómum og líkingum, þá er þetta sáraeinfaldur texti sem Bob Dylan spann upp í hljóðverinu, texti sem fjallar nánast um ekki neitt og hefur nánast engan boðskap.

 

Engar sérstakar líkingar eru í textanum eða neitt sérstakt ljóðmál. Samt þarf að skýra sumt betur.

 

Orðið "mamma" er slanguryrði yfir móðurlega kærustu (eða eiginkonu eða hjásvæfu) í ensku, amerískunni frá þessum tíma. Bob Dylan var afskaplega horaður og aumkunarverður ungur maður, að margra stúlkna mati, þegar hann var unglingur. Hann sagði lygasögur hvaðan hann kæmi og hver hann var, og lét fólk vorkenna sér einatt. Hann bjó til allskonar fortíðir fyrir sjálfan sig og spilaði á móðureðli kvenna á öllum aldri og kom sér þannig í mjúkinn hjá þeim, var sannkallaður snillingur í þessu.

 

Þetta er raunar miklu opinskárri söngtexti en annað sem Bob Dylan hefur skrifað, eða birt opinberlega að minnsta kosti. Síðasta línan lýsir vel Bob Dylan á þessum tíma, minnimáttarkenndinni, hvernig hann gat aldrei verið hann sjálfur og líf hans var eilífur skáldskapur og leit að sjálfsímynd. ("Ég nefnilega gæti slysazt til að segja þér satt)".

 

Seinna hefur Bob Dylan verið kallaður karlremba, þannig að lengi má manninn reyna, og oft býr annað undir yfirborðinu en virðist við fyrstu sýn. Engu að síður mikill snillingur, eins og spádómskvæðið sýnir,  "Vertu sæl Angelína", sem ég þýddi sem "Vertu sælt verðleikasamfélag".

 

Eiginlega má segja að þetta sé ein síðasta kveðja Dylans til unglingsins sem hann var, vandræðaunglingsins, hnuplandi hljómplötum þar sem hann var gestkomandi og bullandi útí eitt. Á þessum tíma var sjálfsmynd hans orðin miklu traustari en þetta ljóð sýnir. Þess vegna hefur hann þorað að yrkja svona á þessum tíma, kveðja sitt gamla sjálf, unglingasjálfið.

 

Já, hljómplatan "Bringing It All Back" home er ein merkilegasta Dylanplatan, hún sýnir svo ótrúlega margar hliðar á listamanninum. Þar var hann á algjörum krossgötum, en stefndi beint áfram, til frægðarinnar.

 

En samt, sé farið til táknfræðinnar þá kemur margt í ljós, dulin merking, og þar sem Dylan er meistari í slíku er rétt að athuga hvernig hægt er að túlka kvæðið þannig.

 

Áttin "suður" hefur táknræna merkingu eins og allt annað. Suðrið getur merkt hita, sól, innlifun, jurtir, blóma. Sumir dulfræðingar telja suðrið aldursskeiðið 10 - 15 ára, þegar kynþroskinn hellist yfir og vitundin um lífið, æðri skynjanir.

 

Sumir tengja "suður" við styrk, sjálfstraust, ást og heimshjartslátt. Í andstæðri merkingu og andsnúinni, eins og talað er um í táknfræði spilafræða, þá er suðrið hinn rauði litur, reiði, hatur, stjórnlausar tilfinningar.

 

Í Grískrómversku goðafræðinni var talað um eldveru kallaða Salamander. Þar var lýst dansandi veru sem lifði og dó við eld, ekki ósvipað Surti í norrænni goðafræði og Satan kristninnar. Salamander var talin hafa sterkan vilja, ákafar ástríður og mikla sannfæringu. Líkt og Höður ástarguð í norrænni goðafræði eða Venus og Amor var Salamander geta kveikt neista meðal fólks.

Úlfurinn er tengdur suðrinu og hefur marga eiginleika.

 

Hins vegar stendur í kvæðinu "niður í suðrið" og "við landamærin" og þetta kann að hafa táknræna merkingu. Þarna er sennilega átt við framtíð okkar mannkyns á hnetti með bundinn möndulsnúning, við landamæri, lands sólarinnar.

 

Hvernig ber að túlka línurnar um "hina holdugu kærustu (mömmu) og allt það? Eru það eintómir kynórar í skáldinu eða eitthvað annað og meira?

 

Sennilega er þarna verið að vísa í orðtækið um endatímana, "þessu er ekki lokið fyrr en feita konan syngur", en þetta er málsmáttur í ensku sem merkir að hlutir geta breyzt á síðustu stundu og að útkoman getur orðið önnur en vænzt er.

 

Talið er að þetta orðtæki hafi sprottið úr óperuheiminum, þar sem feitlagnar og breiðar söngkonur voru og eru algengar, og hefur Amalie Materna sem valkyrja í Brúnhildi verið tekin sem sérstakt dæmi, í fullum skrúða með spjót og hornhjálm víkinga. Sjálfur Wagner var höfundur þeirrar óperu.

 

Setningin um að kyssa á munninn bendir til innileika og ástarsambands kynjanna, og er uppbyggileg og kærleiksrík. Í táknrænu samhengi getur því merkingin verið einföld sem slík - athöfn þrungin ástríki, eða þá að nánd er í öðru sem hægt er að túlka út úr kvæðinu sem heild.

 

Síðan eru þarna hversdagslegar setningar eins og kossinn hafi verið velkominn ("þurfti á því að halda, osfv), og um að hafa sett í ferðatöskuna.

 

Annars hafa ferðalög mjög svo táknræna merkingu í kveðskap, yfir breytingar almennt.

 

Þegar skáldið segist hafa þurft á kossinum að halda um morguninn hefur það einnig táknræna merkingu, því morgunn merkir upphaf, endurfæðingu og nýjung, eitthvað sem er að byrja. Hér er því verið að ýja að meiri merkingu en birtist á yfirborðinu raunar.

 

Eins og oft eða næstum alltaf í ljóðum Dylans er merkingin óljós, svo stundum er ekki hægt að ráða í hana, aðeins gefa vísbendingar þannig að aðrir geti spreytt sig og hugsanlega gert betur, ráðið rúnirnar, ráðið gáturnar í ljóðinu, kvæðinu.

 

Alla vega er hann að yrkja um einhverjar breytingar, en óljósara getur þetta varla verið, sé talað um táknræna merkingu sem vísar til einhvers sérstaks.

 

Hefur það táknræna merkingu að fötin hangi til þerris? Það kann að vera.

 

Það merkir að eitthvað er öllum sýnilegt, getur verið tákn um eitthvað vandræðalegt, barnalegt eða mistök sem hafa verið gerð og maður þarf að læra af.

 

Einnig getur þetta þýtt nekt, föt geta þýtt líkami, holdið. Þegar "föt eru á snúru" getur það þýtt að maður sé fastur, fangi, eða til sýnis fyrir alla, maður geti ekki hreyft sig, sé njörvaður niður, eða líkami manns, og þetta er einnig táknræn merking og ljóðræn, og túlkunin getur verið andleg hefting eða ófærni um að tjá sig eða eitthvað slíkt. Einnig getur þetta verið tákn fyrir vantþroska, þar sem fötin eru tákn um það sem sjálfið ræður ekki við, þau eru föst á snúrunni þar til eigandi þeirra tekur þau þaðan, eða manneskjan sem setti þau á snúruna til þerris.

 

Borgin San Francisco er spænska fyrir heilagan Francis, eða Francis af Assisi.

 

Heilagur Francis er þekktur fyrir ást sína á kvöldmáltíðarsakramentinu, altarissakramentinu, sem einnig hefur sjálft í sér falið dulræna merkingu fyrir sameiningu karlmanna yfirleitt, og vinsemd, traust og bræðralag, jafnvel í leynifélagslegum skilningi, en allt er það háð túlkunum og er hægt að túlka á ýmsa vegu, bæði á neikvæðan og jákvæðan hátt.

 

California, önnur borg sem kemur fyrir í textanum, merkir borg drottningarinnar Calafia, sem talin var svört og heiðin drottning, sem kemur fyrir í bók, skrifaðri um 1510.

 

Þetta er orðið nokkuð flókið, og skal það tekið fram að allar þessar tilvitnanir kunna aðeins hugsanlega að tengjast merkingu kvæðisins.

 

Hins vegar má segja að margt verði ljósara þegar skáldið kveður að California hafi aðeins eina árstíð, þá er verið að tengja við hnött með bundinn möndulsnúning, og víti sennilega, eftir samhengingu að dæma. ("Niður í suðrið, svört tönn, svört sólgleraugu)"

 

Rétt er að Bob Dylan notaði mikið svört sólgleraugu á þessum tíma, þannig að þessi lína í kvæðinu er mjög hversdagsleg, og því varasamt að hún hafi mikla merkingu, en það er þó ekki útilokað, og er þetta nú í höndum annarra að túlka þetta enn frekar, þetta einstaka atriði.

 

Aftur á móti er línan um skemmdu tönnina í gæfuskyni mjög merkileg. Á ensku er þetta "black tooth". Það bendir til galdraiðkunar, og ekki sízt tengingin við svarta kærustu í ljóðinu sem varð til úr þessu ljóði, "Útlagablámi", (Outlaw Blues), sem var á plötunni sjálfri, Bringing It All Back Home frá 1965.

 

Setningin um lygina og sannleikann kemur einnig inná þetta sama mál, vúdútrúariðkun, því slíkt er hluti af slíkum trúarbrögðum, og því eru vísbendingar til staðar um einhverja slíka merkingu. Hvort ljóðið merki að Bob Dylan hafi verið að nota svona trúarbrögð er ekki gott að segja, en það er mögulegt, eða þá að merkingin er einhver allt önnur.

 

Að minnsta kosti er þetta opið, og mín túlkun á þessu verki opnar leiðina fyrir þá sem vilja túlka það enn frekar.

Táknfræði atburða ársins 2021

Leðurblökur hafa sérstaka merkingu í trúarbragðalegu tilliti sem tákn um kvalastaðinn, og sömuleiðis eldgos, brennisteinn fylgir þeim, sem einnig tengdur er við kvalastaðinn, og svo hraunið, sem kallað var eldur, samkvæmt fornri hefð.

Á miðöldum - sem voru kannski skárri en talið er að einhverju leyti - var endatímunum spáð og Helvíti lýst sem "eldi og brennisteini". Einnig var algengt á þeim tímum að tengja leðurblökur við Helvíti, og í ritum sumsstaðar nefndir "sviðnir fuglar" eins og í Sólarljóðum, sem talin eru kristileg spádómsljóð eða leiðslukvæði með heiðnu ívafi.

Samkvæmt Nýalsspekinni er Helvíti hnöttur með bundinn möndulsnúning þar sem önnur hlið hnattarins snýr alltaf frá sólu en hin hliðin að sólinni. Þannig má með náttúrufræðilegum hætti lýsa þessu sem í kristilegum fræðum og spíritískum fræðum er lýst með óljósum spádómsorðum og eftir innblæstri og leiðslu. Ekki kannski tilviljun að svo mörgum andatrúarritum ber saman í þessum lýsingum. Á sambandsfundum Nýalssinna hefur það einnig margsinnis gerzt að fólk hefur talað í gegnum sambandsmiðla og lýst aðstæðum sínum á þessum hræðilegu hnöttum þar sem það tekur út refsingar fyrir fyrri líf sín, en einnig hefur komið fólk frá Himnaríki, frá hnöttum þar sem spillilíf er horfið, sýklar og óárán og þar sem fólkið er gott, óeigingjarnt, elskar náungann og sjálft sig, virðir sig og allt er í fínu lagi.

Leðurblökur, eldgos, jarðskjálftar, fólk sem komið er eiginlega eins langt frá Biblíunni og mögulegt er, viðvörunum þar, Mósebókunum, jörðin sjálf brennandi af mannavöldum, allt bendir þetta í eina átt: Mannkynið hefur breyzt í vítismannkyn og mannkynið hefur gert jörðina að helvíti. Merkilegur árangur það!

Annars leit dr. Helgi Pjeturss á sig sem spámann og frelsara mannkynsins. Hann skrifaði að ef orðum hans yrði ekki trúað og ef á hann yrði ekki trúað myndi helstefnan sigra.

Minnimáttarkennd okkar Íslendinga er of mikil, slíkir menn fá ekki fylgi sem eru á heimsmælikvarða, spámenn á heimsmælikvarða eins og dr. Helgi Pjeturss.

Hann talaði og skrifaði fyrir daufum eyrum allt sitt líf, gaf út fjölmargar bækur og eignaðist aðdáendahóp, en hann var álitinn furðufugl af stórum hluta Íslendinga.

Þarna er munurinn á austrænum og norrænum þjóðum. Austrænar þjóðir gera sér mat úr mikilmennum sínum en norrænar þjóðir gera lítið fyrir sín mikilmenni.

Það er alveg ljóst að það er sök mannkynsins hvernig komið er, hvort sem við köllum það syndir, heimsku eða hamfarahlýnun.

Er það tilviljun að leðurblökur gegna stóru hlutverki í Covid-19 leikritinu, þær sem á miðöldum voru eitt tákn kvalastaðarins? Svo er það "menningin" á jörðinni, eða ómenningin, helstefnumenningin.

Mannréttindahreyfingin, sem hægt er að nota sem hugtak yfir allt sem er uppreisn gegn Guði, hefur breyzt í heimstrúarbrögð, hverjum er fylgt í flestum vestrænum ríkjum, og þau heimstrúarbrögð síast jafnvel inn hjá öllum öðrum þjóðum, rétt eins og mengunin, plastið sem fyllir allar strendur, eiturefnin sem fara í jörð, sjó og loft allsstaðar. Vitfirrt mannkyn myndu sumir segja.

Sjálf jörðin hefur breyzt, náttúran, umhverfið.

 

Hvaða fólk er gert að leiðtogum í menningunni, tónlist þó aðallega? Fólk sem leiðir í kviksyndi. Fólkið sem fyllir almenning af púkum er hyllt sem stórhetjur eða eitthvað slíkt. Hvaða fólk fær enga athygli eða neikvæða athygli? Fólkið sem vissulega getur hjálpað.

 

Það að táknfræði skuli rætast ætti að kenna almenningi að trúarbrögð snúast ekki um þrælsótta heldur þekkingu, að læra af þeim sem vilja hjálpa.