Angelína eftir Bob Dylan, túlkun á fimmta erindinu.

Nú er komið að því að fjalla um fimmta erindið í kvæðinu "Angelina" eftir Bob Dylan. Í þessu erindi er talsvert mikið um þjóðernishyggju sem einna helzt gæti talizt gyðingleg eða bandarísk, vegna tengslanna við Gamla testamentið og bandaríska fánann, "stars and stripes", sem þarna kemur fyrir í textanum, eftir því hvernig á það er litið, eða forngyðingleg, ef hún er túlkuð í anda Mósebókanna, en vísanir eru margar í Biblíuna þessu erindi.

 

Íslenzk þýðing þessa erindis er á þessa leið:

 

"Í dal risanna þar sem stjörnurnar og rendurnar sprungu voru ferskjurnar ljúffengar og mjólkin og hunangið flóðu. Ég var einungis að fylgja fyrirmælum þegar dómarinn sendi mig niður eftir veginum með vitnastefnu þína."

 

Texti sem í fyrstu virðist innantómt málskrúð eða bull en er í raun annað, hann er fullur af tilvísunum og mögulegum merkingum.

 

Fyrsta setningin er tilefni til margvíslegra túlkana og vangaveltna, þessa setningu má túlka á marga vegu. Táknmál setningarinnar er þó fastskorðað og hefðbundið að mjög miklu leyti og því er hefðbundin túlkun auðveldari en í mörgum öðrum erindum kvæðisins, vel að merkja.

 

Dalur risanna er hugtak úr Biblíunni, sem aðeins er þýtt á þann hátt í King James Biblíunni, ekki í íslenzkri þýðingu sem ég hef undir höndum, frá 1968.

 

Í annarri Samúelsbók er talað um Refaímdal, og hugtakið "fjallvígi" er notað yfir "valley of the giants", eða dal risanna. Um er að ræða landsvæði milli Júdah og Benjamíns, sumir telja það hafa verið stærra til forna, á milli Jerúsalems og Betlehems.

 

Um er að ræða sigur Davíðs á Filisteunum, sagan um Davíð og risann Golíat kemur hér inní einnig.

 

Síðan flækjast málin, því bandaríski fáninn kemur næst við sögu í textanum, en hugtakið "stjörnurnar og rendurnar" er mjög fastmótað sem tilvísun í bandaríska fánann, eða Bandaríkin öll eða þeirra þjóðarsál, eða eitthvað þesslegt.

 

Margar skáldsögur hafa verið ritaðar með vísanir í þetta táknmál, til dæmis ein um hvernig erlent og fjölþjóðlegt stórfyrirtæki nær völdum í Ameríku og fer illa með litla manninn. Þetta táknmál hefur einnig verið notað í allskonar listum, tónlist, myndlist, leikritum, og óþarfi að tíunda það allt, nema að nefna það hér, ef fólk vill kynna sér það efni betur.

 

Í fljótu bragði virðist hér vera sögusvið þar sem bandarískur almenningur vinnur bug á vondu, erlendu afli, fjölþjóðlegu, ef tilvísunin í söguna um Davíð og Golíat er notuð sem útgangspunktur og megintúlkunaratriði. Þetta er þó aðeins tilgáta, ein af mörgum, en frekar sennileg raunar og í anda textans.

 

Hér þarf að staldra betur við myndmálið að bandaríski fáninn springi, sé sprengdur, tryllist, brjótist út, blossi upp, eða kollvarpist, en allt þetta getur verið merking á hugtakinu "explode" sem er í upprunalega textanum.

 

Er þetta vísun í einhverskonar styrjöld, eða stríðsástand, átök eða eitthvað slíkt, eða eitthvað allt annað? Úr því að síðasti hluti kvæðisins virðist fjalla um Armageddon, eða Harmageddon, eða heimsendi, þá er freistandi að ætla sem svo að hér sé verið að fjalla um þesskonar heimsslitastyrjöld, en þó gæti verið um að ræða undanfarastyrjaldir fyrir þesskonar atburð eða atburði, ef menn taka mark á slíku, margir efasemdarmenn vilja ekkert með slíkt hafa, veit ég vel, en til að túlka kvæðið þarf maður að vera mýtunum trúr sem það kemur inná, að því er virðist.

 

Angelina er mannkynið og ljóðmælandinn er víkingur, engill eða Lýtir, heiðni guðinn, samkvæmt tilgátu sem ég hef sett fram í túlkunum á öðrum erindum kvæðisins. Hér er kominn tími til að taka það með í reikninginn.

 

Þetta er heimsendakveðskapur, held ég, ljóðmálið í síðustu erindunum er allt á þá lund, myndi ég segja. Þetta er einnig spádómsljóð, mjög greinilega, sem vel gæti átt við okkar tíma, og á því erindið við okkur.

 

Í öðrum erindum kom Satan við sögu, að því er bezt verður skilið og túlkað. Því eru þessar þrjár persónur áberandi, sögumaður, Angelína og Satan, sem er tákn fyrir stjórnmál nútímans og menninguna, húmanismann, femínismann og tízkuna í dag.

 

Við erum með þessum orðum og túlkunum farin að nálgast boðskapinn í þessum orðum, í erindinu. Land mjólkur og hunangs var í Biblíunni fyrirheitna landið, sem Ísraelsmenn fengu að lokum. Þó hefur hugtakið einnig verið notað um Bandaríkin, land mjólkur og hunangs, land frelsisins, land tækifæranna. Svona táknmál er margrætt, eða getur verið það.

 

Með vísun í ofsóknirnar sem gyðingar hafa þolað, ekki bara í seinni heimsstyrjöldinni heldur á miðöldum einnig og í sögunni, þá má segja að réttlæti sé stillt upp við hlið óréttlætis, og að baráttunni sé lýst sem mikilvægri baráttu á milli góðs og illa, eða þetta hefðbundna sem oft er kjarni hverrar góðrar sögu svosem.

 

Hvaða barátta er þetta þá nákvæmlega sem lýst er í þessu erindi? Er það framtíðarbarátta, nútímabarátta eða fortíðarbarátta? Þarna er verið að lýsa að einhver berjist við ofureflið og sigri.

 

Er þetta baráttan fyrir landinu, sem virtist vonlaus þangað til eftir seinni heimsstyrjöldina? Er þetta sigur Bandaríkjamanna tilvonandi á peningaelítunni alþjóðlegu? Er þetta sigur alþýðunnar á kúgurum sínum, peningaöflunum, eigendunum? Margt kemur til greina, en þetta eru allt vænlegir kostir þegar kemur að túlkun kvæðisins.

 

Er það Satan sem verður dæmdur eða mannkynið? Dómarinn er greinilega Guð almáttugur, eftir samhenginu að dæma, en ljóðmælandinn engill, eða heiðinn guð, Lýtir, til dæmis, eða trúaður maður sem telur sig spámann eða boðbera, eða riddara, krossfara.

 

Ljóðmælandinn afsakar sig, og viðurkennir að hafa sært eða valdið skaða, þegar hann notar orðið "only", aðeins að fylgja fyrirmælum. Þannig dregst upp mynd af refsandi engli, sem hefur vald til að eyðileggja og deyða jafnvel í Armageddon, eða við heimsslit, að minnsta kosti syndurunum. Allt er þetta mjög dramatískt, vissulega.

 

Enn betur þarf að skoða samhengið til að fá dýpri merkingu og skilning á inntakinu í þessum orðum og erindinu öllu.

 

Að því er virðist markar þetta fimmta erindi tímamót eða skil í kvæðinu. Engillinn eða heiðni guðinn er ekki lengur í dulargervi, hann er ekki lengur undirgefinn mannkyninu eða hógvær, hann sýnir sig sem voldugan og æðri mönnum, sem refsanda.

 

Erindin á eftir lýsa því stríðinu, Ragnarökum, Harmageddon, Armageddon, heimsslitunum, heimsendi, ef þessi túlkun er notuð, sem virðist mér sennilegust.

 

Þetta eina orð er lykilorð í kvæðinu öllu og erindinu, "explode". Það getur þýtt að springa úr reiði, til dæmis, að hætta að vera bældur, kúgaður og undirokaður, að leita réttar síns og heimta rétt sinn, með góðu eða illu, með stríði eða friði, röksemdum eða ráðdeild, eða ofstopa.

 

Mér virðist þetta vera bandarísk alþýða sem þarna vinnur sigur á ofureflinu, alþjóðlegu, satanísku afli, hugsanlega, sé tekið mið af öðrum vísbendingum.

 

Einnig kemur fram í orðinu "instructions", að það var ekki vilji hans, hjálpandans sem þarna kemur, að koma til bjargar. Hann er aðeins að hlýða Drottni og gerir þetta gegn vilja sínum, en gerir þetta samt.

 

Honum finnst mannkynið ekki eiga rétt á hjálp, honum finnst það vera fordæmt. Þannig er rétt að túlka þetta í samhengi við aðrar vísbendingar í ýmsum erindum.

 

"Vegurinn" (niður eftir veginum) er vetrarbrautin eða geimurinn allur, "down the road" er auðvitað í gegnum geiminn, frá öðrum hnetti.

 

Stefnan eða dómsúrskurðurinn, eða vitnakvaðningin, þetta er orð sem er margrætt og getur beinzt að Satan eða mannkyninu sjálfu.

 

Hröpum því ekki að ályktunum en skoðum möguleikana sem eru í boði. Margt er þarna opið en ekki allt. Undan átökunum verður ekki komizt samkvæmt erindinu og kvæðinu, en sýkna eða sekt, það virðist óljóst.

 

Ekki samt svo óljóst, því Armageddon eða heimsendir snýst alltaf um dóm mannkynsins, og oft dóm Satans einnig.

 

Landið er dýrmætt sem barizt er um. Áherzlan á mikilvægi landsins er mikil í þessu erindi, áherzlan á hvaða þjóðerniskennd sem er og hvaða ættjarðarást sem er, því vísun er túlkanleg á marga vegu, ef fólk kýs að hafa það svo.

 

Landið er í lykilhlutverki í þessu erindi og ættjarðarástin. Þessi atburðir geta aðeins gerzt á þessum eina stað sem lýst er, og því er hér ekki verið að gera lítið úr ættjarðarást eða þjóðerniskennd eins og víða er gert, heldur látið í það skína að allt svona sé óumbreytanlegt, klappað í stein og fyrirfram ákveðið, felist í spádómum jafnvel.

Skelfingarflýtir í Biden að opna Bandaríkin, varhugavert athæfi

Er það skynsamlegt af Biden að taka þessa U-beygju strax í upphafi? Hann snýr við innflytjendalöggjöf Trumps strax á fyrsta degi, mikil er skelfingin. Svo mikið er víst að ekki verður þetta óumdeilt og ekki verður þetta til að minnka klofninginn innan Bandaríkjanna. Þetta er hinn mikli maður málamiðlana, semsagt, eða hvað? Nei, varla, nema í ræðum.

 

Trump var nefndur hinn mikli lýðskrumari, en er Biden minni lýðskrumari í þessu efni, að fara eftir öfgamálflutningi vinstrimanna, sem ekki eru nema hluti þjóðarinnar, fráleitt öll þjóðin?

 

Trump stjórnin var engin öfgastjórn heldur velkomin hvíld frá öfgafrjálslyndislýðskrumi undanfarinna áratuga sem hefur veikt öll vesturlönd. Trump stjórnin var meira í ætt við mestu velferðarstjórnir allra tíma í Bandaríkjunum eða annarsstaðar, og hófsemdarstjórnir, jafnvel miðjustjórnir. Nú er hinsvegar haldið áfram með hættulegu vinstriöfgana, sem því miður eru of víða viðurkenndir sem normið. Heyr á endemi!

 

Þetta er reyndar lausnin í þessum ríku og úrkynjuðu þjóðfélögum, þegar femínisminn er búinn að fækka barneignum niður fyrir allt sem er eðlilegt og kynjafræðin baneitruð, þá er það eina sem hægt er að gera að fylla uppí skörðin með innflytjendum. Síðan þegar búið verður að kenna fólki í öðrum heimshlutum femínískar skoðanir getur þeim farið að fækka.

 

Hvaða hópar valda mestum skaða í þjóðfélaginu? Hvaða hópar eru hryðjuverkahópar? Eru það þjóðernissinnarnir eða femínistarnir og húmanistarnir?

 

Með réttu ættu fjórir flokkar að vera langstærstir á Íslandi, hafa samtals 90% allra kjósenda á bakvið sig, Flokkur fólksins, Miðflokkurinn, Íslenzka þjóðfylkingin og Frelsisflokkurinn. Aðrir flokkar hafa gert málamiðlanir og mengazt af ömurlegum málflutningi vinstriöfgahópa.

Boðar nýtt innflytjendafrumvarp

Ýmislegt um lýðskrumara, álitsgjafa, hlutleysi, hlutdrægni og túlkanir

Umfjöllun um Trump og Biden í Fréttablaðinu, RÚV og víðar er auðvitað bara á einn veg, enda löngu búið að henda öllu hlutleysi útí hafsauga og vinstriáróðurinn fær að dafna villtur og trylltur, þvert á reglur um hlutleysi og fagmennsku í blaðamennsku og fréttamennsku. Nokkur atriði er þó vert að staldra við og fjalla um.

 

Í fréttatíma í RÚV var Guðmundur Hálfdánarson prófessor í sagnfræði að halda því fram að það opinberaði hversu "afspyrnulélegur leiðtogi" Trump væri hvernig Bandaríkjamenn misstu stjórn á faraldrinum. Þetta er nú kannski ekki alveg svo einfalt. Trump stjórnaði samkvæmt hugmyndafræði sinnar búbblu, eins og títt er um aðra stjórnendur. Niðurstaðan í þessu eina máli varpar ekki skýru ljósi á hann sem leiðtoga nema að hluta til.

 

Í fyrsta lagi vann Trump samkvæmt þeirri hugmyndafræði sem hans flokkur aðhyllist, (eða róttækari armur hans, sem hann tilheyrir) fjárhaginn fyrst, heilsuna á eftir, eða, með öðrum orðum, samsæriskenningar um lyfjafyrirtækin frekar en traust á alþjóðasamvinnu, opnunarstefnu í Covid-19 málunum svipaða því sem til dæmis Sigríður Andersen hefur verið talsmanneskja fyrir (ekki er ég þó að fullyrða að sú stefna sé eins í öllum smáatriðum og sú bandaríska, en keimlík myndi maður halda). Eins og venjulega er yfirleitt alltaf tekið viðtal við vinstrisinnaða fræðimenn í fjölmiðlunum, bæði á RÚV og víðar.

 

Í öðru lagi eru Bandaríkin þess eðlis að algjörlega ómögulegt er að komast hjá mannfalli og miklu mannfalli í svona farsóttum öfugt við okkar litla Ísland með sína einu Leifsstöð sem meginport inní landið.

 

Það er sama hvaða forseti hefði verið við völd þegar Covid-19 brauzt út, það hefði aldrei litið vel út, en algjör lokunarstefna í upphafi hefði verið gríðarlega erfið fyrir Bandaríkin fjárhagslega, og um það bil óframkvæmanleg í ljósi þeirra gífurlegu mótmæla sem hefðu blossað upp, menn vita hversu andvígir margir Bandaríkjamenn eru þesskonar aðgerðum.

 

Það er afskaplega auðvelt fyrir sagnfræðiprófessor á Íslandi að dæma Trump og verk hans með þessum hætti, sagnfræðiprófessor sem ég býst við að sé vinstrisinnaður, einsog allt fólk sem RÚV talar við, eftir orðum hans að dæma sérstaklega.

 

Það eina góða sem kom útúr þessu viðtali við þennan sagnfræðing er sá punktur að hann viðurkenndi að í upphafi ársins 2020 hafi Trump aldrei verið vinsælli þrátt fyrir að hafa verið ákærður fyrir embættisglöp. Ég er nokkuð viss um að pólitískir andstæðingar Trumps dreifðu Covid-19 veirunni manngerðu viljandi til að losna við hann og stóran hluta mannkynsins, pólitískir andstæðingar hans innanlands og utanlands.

 

Í þessum pistli mínum vil ég einnig leggja nokkuð út af grein Þorsteins Pálssonar í Fréttablaðinu frá 14. janúar síðastliðnum, "Hættan á nýju normi".

 

Þegar hann skrifar um að popúlistar grafi undan trúverðugleika sjálfstæðra dómstóla og fjölmiðla finnst mér orðalagið mjög rangt. Það eru einmitt ekki sjálfstæðir dómstólar eða fjölmiðlar sem starfa undir merkjum frjálslynda fasismans sem flestu ræður í okkar heimshluta, stórfyrirtækin hafa keypt samvizku lærdómsmannanna og flestra sem gera sig málsmetandi með því að vera sammála elítunni, sem aftur er að hrifsa völdin, og sem aldrei fyrr, nú með valdatöku Bidens.

 

Við fáum sjálfstæðari dómstóla og fjölmiðla eftir því sem fleiri og ólíkari raddir fá að heyrast. Það er nokkuð sem fjármálaelítan í heiminum vill ekki, eða Joe Biden og hans fólk, Viðreisn eða Píratar. Þess vegna er nú reynt að þagga niður í þeim sem ekki fara eftir meginlínunni, en sömu vinnubrögð notaði Stalín, til dæmis. Við erum að fá meiri einsleitni og stjórnhörku með Demókrötum við völd í Bandaríkjunum.

 

Að lokum í þessum pistli vil ég fjalla um orð Boga Ágústssonar á sjónvarpsstöðinni Hringbraut nýlega. Þar hjó hann í sama knérunn og talaði á þann veg að útiloka þyrfti með öllum ráðum að maður eins og Trump kæmist aftur til valda, og taldi allt það ferli hafa verið ólýðræðislegt, hvernig hann komst til valda. Hvar betur eða fagurlegar sá mannkynið lýðræðið verða að gagni en þegar hann, utanaðkomandi maður varð forseti og breytti heimsmyndinni?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Raðgreiningum á Covid-19 áfátt í Þýzkalandi

Undarlegt er að Þýzkalandi skuli standa sig verr í raðgreiningum á Covid-19 en Bretland og Suður Afríka, því Þýzkaland er af jafnaðarmönnum á Íslandi talin ein helzta fyrirmyndin á svo mörgum sviðum, háþróað og fullkomið ríki, lýtalaust.

 

Tel ég þetta styðja það sem Gunnar Rögnvaldsson hefur fjallað um, að Þýzkaland er alls ekki jafn vel statt og af er látið eða Evrópusambandið allt.

 

Þetta er andlit Evrópusambandsins sem okkar ríkisstjórn bindur trúss sitt við. Finnst mér nú ástæða til að efasemdaraddirnar hækki og eflist um að rétt hafi verið að einskorða sig við samvinnu við Evrópusambandið.

Þýskt afbrigði greindist hjá 35 sjúklingum

Ekki er víst að Pútín sé skúrkurinn

Ég tek frekar mark á Birni Bjarnasyni en mörgum öðrum, en þegar hann lýsir Pútín sem skelfingu lostnum í nýjum pistli sínum finnst mér hann allt eins vera að lýsa almennt vestrænum valdhöfum sem þurfa að endurskilgreina orð eins og lýðræði, mannréttindi og jöfnuður.

 

Ef Navalníj verður næsti forseti Rússlands mun alþjóðavæðingin hvergi finna fyrirstöðu. Ég hef mikla óbeit á alþjóðavæðingunni. Þá munu geimverurnar sem lengi hafa kúgað okkur loksins koma og hirða sína þræla og ambáttir. Trump gaf mannkyninu lengri tíma. Ekki verður honum þakkað fyrir það, heldur er hann krossfestur af þeim hlýðnitömu.

 

Falskar sakagiftir á hendur Navalníjs, eða Trumps? Er orðinn mikill munur á vesturlöndum og Rússlandi? Nei, efasemdirnar fara í margar áttir.

 

Björn Bjarnason verður að taka afstöðu á móti Pútín til að falla ekki í ónáð hjá stjórnvöldum sem beita Rússa þvingunaraðgerðum ennþá.

 

Ef Pútín fer frá völdum verða allir í sömu súpunni, hlýðnin við alþjóðavæðinguna verður algjör, djúpríkið nær takmarki sínu, völd bankastjóranna, milljarðamæringanna, og einhverjir þeirra eru væntanlega í Rússlandi.

 

Rússland nútímans er ekki sambærilegt við Sovétríki fortíðarinnar. Kannski er Pútín hetjan en ekki Navalníj.

 

Ég býð ekki í það að hafa glóbalista allsstaðar við völd. Tökum eftir hvernig Aríonbanki hefur lokað útibúum mitt í góðærinu hér á Íslandi. Er þar verið að þjóna almenningi, eða er það gert til að eigendurnir græði enn meira?

Neytendur þurfa að fylgjast með, hættulegt hreinsiefni frá indverskri vöru

Þegar ég samdi umhverfisverndarlögin mín, eins og "Engar umbúðir" 1984 hafði ég í huga hversu víðtækt hugtakið mengun er.

 

Þessi frétt bendir á það hversu varhugaverð alþjóðavæðingin er, lægri laun, meiri þrýstingur á aukna framleiðni, lægri gæðastaðlar í ákveðnum tilfellum.

 

Það er skelfilegt að eiturefni skuli hafa verið í allskonar matvælum vegna hráefnis sem kom frá Indlandi, sesamfræja, sem eru víða í matvælum. Það hefur verið gripið til aðgerða í þessu tilfelli, en einhver heilsufarslegur skaði getur hafa hlotizt af þessu, og kannski mikill, eftir því hversu margir hafa neytt þessara matvæla og hvar þau hafa verið í boði. Skyldi þetta jafnvel hafa ratað inní matsölustaðina eins og Subway, sem notar korn í sína afurð?

 

Þetta bendir manni á það hversu mikilvæg mannréttindi eru á alþjóðavísu, að ekki sé verið að þrýsta niður verðinu með fjöldaframleiðslu og lágum launum eins og á Indlandi.

 

Þar fyrir utan bendir þetta manni á það að sú nýja og gamla speki er ótvíræð að heilsusamlegasti maturinn er oftast sá sem framleiddur er í heimalandinu sem maður tilheyrir og næst manni. Framsóknarmenn hafa rétt fyrir sér í því efni.

 

Við erum heppin að vera með eftirlitsstofnun sem virkar, en þessi mál hljóta að verða mikilvægari í framtíðinni, mengunarvarnir á ýmsum sviðum.

 

Íslendingar ættu að taka matvælaframleiðslu í eigin hendur á sem flestum sviðum. Að fylgjast með ferlinu frá upphafi til enda og þekkja öll stig framleiðslunnar, það er gott takmark. Að styðja íslenzkan landbúnað og framleiðslu er meira en þjóðernislegt takmark, það er skynsamlegt á svo margan hátt.

 

Ég er sammála Vinstri grænum að mörgu leyti, þetta er eitt af því sem mér finnst þeir standa sig vel í, eða reyna það að minnsta kosti.

Ólöglegt varnarefni á Indlandi útskýrir innkallanir

Vinstrikúgun á ekki rétt á sér

Sá ótti vaknar hjá mörgum við valdatöku Bidens og Harris að löglegum mannréttindabrotum muni fjölga, og að fólk sem ekki er sammála stefnu þeirra eigi að fela sig og skoðanir sínar, en ekki er rétt að láta kúgara stjórna sér.

 

Það þarf annaðhvort fífl eða forherta manneskju að sjá ekki að Biden og Harris vilja þagga niður í öllum sem hafa aðrar skoðanir en þau. Jafnvel þótt elítan á heimsvísu noti orð eins og lýðræði í því sambandi breytir það engu, nema skömm þeirra verður stærri og hræsni.

 

Það skal aldrei gleymast hvernig komið hefur verið fram við Trump og stuðningsmenn hans. Hvað er það annað en glæpsamleg hegðun að taka burt mannréttindi einstaklinga eða hópa á grundvelli skoðana, eins og ef það er rétt að þessu fólki hafi verið sagt upp störfum fyrir að styðja hann?

 

Það skal aldrei gleymast að þeir sem gala hæst um mannréttindi eru mannréttindabrjótar oft og tíðum.

 

Ég hélt í einfeldni minni að góðir tímar væru framundan með Biden og Harris við stjórn. Ég varð fyrir miklum vonbrigðum þegar heift og hefndarþorsti brutust út í kjölfar máttleysislegrar árásarinnar á þinghúsið, heift og hefndarþorsti vinstraliðsins sem minnir á úldinn viðbjóð.

 

Látum ekki RÚV eða aðra þesskonar fjölmiðla telja okkur trú um þá vitleysu að allt sé gott með valdatöku vinstrimanna í Bandaríkjunum. Komist fasistar til valda þurfa þeir aðhald og gagnrýni útum allan heim svo sá fasismi verði ekki allsráðandi, jafnvel þótt hann sé jafnaðarfasismi.

 

Eilífar árásirnar á Trump eru árásir á alla sem vilja fara aðra leið en allir heimsins Clintonar og clintonistar.

 

Allt það sem verður gagnrýnivert og er gagnrýnivert við stjórn Demókrata mun koma upp á yfirborðið og verða þeim til minnkunar. Að sýna ekki Repúblikönum og trumpistum kurteisi, það verður seint fyrirgefið. Það voru Demókratar sem grófu upp stríðsöxina.

Hið einsleitna samfélag fortíðarinnar hafði marga kosti sem nú hafa glatazt

Erum við farin að elta sömu ólánsbraut og Bandaríkin hvað varðar árásir í skólum eins og svo margt annað?

 

Undanfarin ár hafa fréttir borizt af slagsmálum unglinga og að slíkt sé að komast í tízku hjá þeim. Slagsmál hafa svosem alltaf viðgengizt, en þau eru með misjöfnum hætti. Samkvæmt öðrum fréttum af þessum atburði er klíkumyndun orðin sterkari nú en hún var áður í skólum. Sá sem varð fyrir árásinni virðist hafa lent uppá kant við valdahóp í skólanum með því að verja stúlku.

 

Ég hef rekið mig á það að unglingar miða sig mjög mikið við unglinga í útlöndum hvað varðar menningu og tízkustrauma. Þess vegna er einsog ofbeldismenningin í skólum, til dæmis í Bandaríkjunum geti smitazt til annarra landa, eins og til okkar lands.

 

Ísland er ekki lengur eins saklaust og það var fyrir 30 árum. Fjölmenningin á sér margar skuggahliðar. Íslendingar eru ekki lengur eins kristin þjóð og áður. Um leið og sundrungin verður meiri og fjölbreytileikinn er hættara við átökum. Einsleitt samfélag er oft friðsamlegt samfélag.

Í gæsluvarðhald vegna árásar í skóla

Sorglegar fréttir úr Hollywood

Þetta er önnur fræg leikkona á stuttum tíma sem deyr fyrir aldur fram, leikkona í góðu formi, grönn og ung, hin var að vísu ekki ung, en heldur ekki fjörgömul, 65 ára, sem er ekki hár aldur. Þetta er afskaplega sorglegt og tekur á, en hvers vegna gerist þetta?

 

Nægir það að hugsa bara um heilsuna og neyta hollrar fæðu, hata karlmenn, vera Metooisti og fylgja góðmennskureglum nútímans, eða er það rétt að verið sé að ráðast á mannkynið af utanaðkomandi öflum?

 

Menning okkar er helsjúk og hættuleg konum jafnt sem körlum. Þeir sem þekkja líforkufræðin vita að það er hættulegra að stuðla að niðurbroti víxlmögnunar kynjanna en að þola árásir veirustofna og jafnvel farsótta, sem fólk ætti að þola.

 

Þarf ekki að víkka út umræðuna um hvað er heilsusamlegt, hætta að einblína á mataræðið og offituna og fara að tala um jákvæð samskipti og uppbyggileg, hversu nauðsynleg þau eru?

 

Þar með þarf að leggja af þessar pólitísku ofsóknir sem beinast að Trump og hans fólk nú um stundir. Slíkt rugl ætti að banna. Hvaða hópar verða ofsóttir næst?

Jessica Campbell látin 38 ára að aldri

Angelína eftir Dylan, túlkun á fjórða erindi

Þetta er merkilegt kvæði og spákvæði, leiðslukvæði, og það á því erindi við okkur. Það lýsir okkar tíma býsna vel. Hér kemur túlkun á fjórða erindinu. Að nokkru leyti er stuðzt við túlkanir annarra.

 

Þýðing erindisins yfir á Íslenzku er eftirfarandi:

 

"Þarf ég leyfi þitt til að snúa hinni kinninni? Ef þú getur lesið huga minn, hvers vegna þarf ég þá að tala? Nei, ég hef ekkert heyrt um manninn sem þú leitar að, Angelína."

 

Ekki er mikill vafi á því að erindið byrjar á tilvitnun í Biblíuna, Matteus 5,39, Fjallræða Krists. Þetta erindi hefur verið af sumum væntanlega misskilið á þann veg að kristnir menn eigi ekki að verja sig. Merkingin mun vera önnur, samkvæmt þeim sem hafa rannsakað textann.

 

Á tímum Krists voru menn blóðheitari og lítt siðaðri en nú og kinnhestur kallaði á hefnd, hann var móðgun, sem hann er enn, nema fólk er bældara svo það svarar oft ekki í sömu mynt.

 

Talið er að orð Krists hafi þann boðskap að fólk eigi ekki að láta móðgun eða særindi annarra stjórna skapi sínu eða viðbrögðum, að róa sig niður, nota kærleika og rökvísi frekar, sé þess unnt.

 

Þá er komið að samhenginu. Hver er ljóðmælandinn og við hvern eru orðin sögð? Við Angelínu væntanlega, en hún er mannkynið allt samkvæmt því sem gengið er útfrá í þessari túlkun, yfirleitt, ég skoða aðra möguleika sömuleiðis.

 

Það er engillinn eða heiðni guðinn sem segir þetta, sem kann að vera Lýtir eða Lóðurr. Hvers vegna spyr hann mannkynið hvort hann þurfi leyfi þess til að snúa hinni kinninni (bjóða fram hina kinnina) og í hvaða samhengi? Hvaða ofbeldi hefur hann orðið fyrir eða hvaða ofbeldi býst hann við, eða móðgun?

 

Guðleg öfl verða fyrir ofbeldi í Víti. Atburðir nútímans sýna þetta og sanna mjög vel, eftir því sem jörðin breytist í verra víti og mannkynið í verra vítismannkyn.

 

Hér er á ferðinni mikilvægt atriði, lesendum eða áheyrendum er það gert ljóst að þeir eigi ekki að samsama sig heiminum, syndinni í heiminni, ofsóknum gegn þeim sem gera gagn og gera gott í raun og veru.

 

Fleira felst í þessari spurningu. Hér kemur fram annað lögmál dr. Helga Pjeturss og hér er því lýst, Nevsislögmálið. Það lýsir því hvernig hin guðdómlega vera verður að nálgast þær verur sem eru á helstefnubrautinni.

Í raun er það svo að engillinn eða heiðni guðinn Lýtir ætti ekki að þurfa spyrja Angelínu að þessu né nokkru öðru, heldur fara sínu fram sem voldugri aðilinn. Þetta lýsir valdajafnvægi en ýmsu öðru einnig, undirgefni gagnvart syndinni og ófullkomleikanum, sem kannski er gagnrýniverð og hluti af því hvers vegna helstefnan er ríkjandi á okkar jörð og ástandið ekki eins og það á að vera.

 

Þetta lýsir einnig hroka mannsins, mannkynsins, því Angelína er mannkynið, það þykist vera en Guð og englar, og fer sífellt minna eftir viðvörunum Biblíunnar og boðskapnum þar.

 

Syndafallinu stöðuga er því lýst í kvæðinu, sem stendur enn yfir.

 

Vill engillinn eða Lýtir bjóða ofbeldismanni sínum fram hina kinnina? Það er einnig stór spurning. Hversvegna þá og hverju skyldi það eiga að koma til leiðar fyrir hann, málstað hans eða okkur?

 

Sá sem beitir engilinn eða Lýti ofbeldi er auðvitað helstefnuhjörðin, sem af eigin verðleikum vill ógilda guðdómleg lögmál og skipulag, guðlega reglu, og snúa henni á hvolf, og ekki í fyrsta skipti í mannkynssögunni.

 

Við sjáum þörfina á því að bjóða fram hina kinnina í dag, þegar húmanistarnir vilja fá öll völdin, og vilja niðurlægja aðra sem mest. Fangelsisvistir nægja þeim ekki, fjöldamorð með sýklum og veirum, þjóðernishreinsanir sem eru svo lúmskar að þær komast ekki upp og eru flokkaðar sem bannaðar samsæriskenningar, þetta nægir þeim ekki. Þess vegna spyr engillinn í háði, hvort hann þurfi leyfi hennar til að bjóða fram hina kinnina, til að láta niðurlægja sig og smána enn frekar, og til að láta beita sig enn meira ofbeldi. Við skynjum og sjáum háðið í þessum orðum eftir því sem við förum dýpra inní þau og merkingu þeirra.

 

Angelína er því Satan í þeim skilningi að Satan hefur náð fullkomnum tökum á mannkyninu, eða um það bil.

 

Andstæðingarnir þurfa að kenna öðrum um fólskuverk sín. Samfélagsleg völd þurfa þeir að fá fullkomin, alræðisvöld, ekki fyrir einræðisherra heldur marga vitleysinga, klíkur, mafíur, sem starfa samkvæmt sömu blekkingu, hugmyndafræði skakkri.

 

Í þessum fyrstu orðum erindisins er einnig fólgin spásögn um að svona verði þetta ekki alltaf, að mannkynið komist ekki alltaf upp með óréttlætið, því möguleikinn á refsingu er til staðar, að hætta að bjóða fram hina kinnina heldur svara í sömu mynt, eða sem yfirvald, sterkari mótherji, drottnari.

 

Háðið í spurningunni segir okkur þetta. Angelína vill kúga engilinn eða mannkynsbjargvættinn. Sú kúgun fer aðeins fram um ákveðið tímaskeið unz hlutunum er komið í rétt horf og þessu verður snúið við.

 

"Ef þú getur lesið huga minn, hvers vegna þarf ég þá að tala?"

 

Mannkynið hefur andleg völd. Fleira felst í þessari spurningu Lýtis einnig. Spurningin vaknar hvort mannkynið skilji hið guðdómlega, hvort það geti lesið huga þeirra sem æðri eru rétt eða bara yfirleitt. Þar vaknar efi og fullvissa um að svo sé ekki í raun, þegar betur er að gáð og allt skoðað í samhengi.

 

Mannkynið túlkar hlutina á sinn hátt, sér til hagsbóta. Sjálfsréttlætingin er þar á ferðinni og hagsmunatúlkunin. Sérhverja setningu sem aðrir segja við okkur túlkum við á okkar hátt, mismunandi hátt. Mannkynið kemur með nýjar túlkanir og þýðingar á Biblíunni sem henta nýjasta syndaæðinu, nýjustu syndatízkunni betur en eldri þýðingar. Þessi orð kvæðisins fela þetta í sér í raun, ef vel er að gáð.

 

Vill engillinn ekki tala, tjá sig, eða hjálpa mannkyninu? Finnst honum það óþarfi? Eru orðin að segja það? Hugsanlega.

 

Einnig er mögulegt að merkingin sé á þá leið að mannkynið noti ekki andlega hæfileika sína, að Lýtir sé að segja að hann þurfi ekki að hjálpa mönnunum í raun, að þeir geti hjálpað sér sjálfir, með því að nota eigin hæfileika.

 

Engillinn eða Lýtir er að segja þetta, að spádómarnir þurfa ekki að vera nauðsynlegir, að aðeins þurfi að virkja móttökuhæfileikana, taka á móti boðunum og hegða sér samkvæmt því.

 

"Nei, ég hef ekkert heyrt um manninn sem þú leitar að, Angelína". Þannig endar erindið fjórða.

 

Sá maður er auðvitað ekki maður, heldur Satan, Freistarinn, sá sem kemur með villurnar á færibandi sem þegnar eru fegins hendi en ekki sannleikurinn og raunveruleikinn.

 

Maðurinn vill falla, það er eðli syndarans. Hann vill ekki hlýða Drottni, heldur verða Guð almáttugur. Þetta virðist nútíminn sanna betur en aðrir tímar, með tækniframförum og húmanismanum, áherzlunni á kvenréttindin, að vilji mannsins sé heilagur frekar en forn fræði og trúarbrögð, til dæmis.

 

Orðið "seek" í enskunni getur þýtt annað en að leita að. Það getur þýtt að sækjast eftir, reyna, elta, leitast við, þaulkanna, rannsaka jafnvel, leitast eftir með öllum ráðum. Orðið lýsir því vel af hversu miklum ákafa maðurinn þráir syndina og baðar sig í henni eiginlega öllum stundum.

 

Hversvegna segir engillinn eða Lýtir að hann hafi ekkert heyrt um Satan? Eru það ekki ósannindi, ekki honum sæmandi, eða er átt við annað? Er átt við að hann hafi ekkert nákvæmlega heyrt um áætlanir Satans á jörðinni, kunni ekki skil á þeim til hlítar á þessari plánetu okkar? Það finnst mér líklegra, en jafnvel fyrir mig eru þessi orð torskilin og torræð, mig sem hef pælt í Dylan lengi og svona fræðum.

 

Þetta sýnir einnig áhugaleysi engilsins eða Lýtis á syndinni, mannsins villum og framferði, ruglinu öllu og hryllingnum sem viðgengst stöðug, en þó misjafnlega mikið eftir tímabilum helstefnu eða lífstefnu á jörðinni og í menningunni yfirleitt.

 

Þetta bendir okkur á hvað syndin er ómerkileg, að hún er ekki viðlits verð, þegar allt kemur til alls, þótt langflestir eltist við hana.

 

Auðvitað þekkir engillinn eða Lýtir Satan, annað er ekki rökrétt, og því eru orðinn enn áhugaverðari og torræðari fyrir þá sök, svo lengra þarf að skyggnast og skoða.

 

Hvað er "ekkert" í þessu sambandi? Er það "ekki allt?" Á það við um sérstakar áætlanir Satans, eða eru þær allar í móðu og huldar öðrum? Slíkar spurningar vakna og þeim er ekki svarað í kvæðinu, eða þessu broti sem fjallar um þetta eina atriði.

 

Þetta lýtur sennilega að því hvernig gott er að takast á við syndina, með því að hunza hana, eða sú kenning vaknar af lestri erindisins að minnsta kosti.

 

Hvaða erindi hefur þetta kvæði við okkur í nútímanum? Þegar betur er að gáð þá lýsir það vel því sem gerist á okkar tímum. Það á betur við um okkar samtíma en árið 1981, þegar það var ort.

 

Nokkuð augljóst er að þetta er leiðslukvæði. Ég tel að þessi túlkun fari nokkuð nærri lagi. Af þessu kvæði má læra, hvort sem maður er kristinnar trúar eða ekki, mannlegu eðli er hér vel lýst, og samskiptum misvoldugra aðila sem tilheyra mörgum hnöttum.