Ísland ætti að auka og bæta samskiptin við Rússland

Er Pútín sá einræðisherra sem hann er stundum talinn vera? Nei, sennilega ekki. Það hvernig Rússland hefur auðgazt og blómstrað eftir hrun kommúnismans er býsna merkilegt og hinn merki maður Pútín hefur ekki átt lítinn þátt í því.

 

Það hefur verið fróðlegt að hlusta á Hauk Hauksson segja frá Pútín og Rússlandi á Útvarpi Sögu. Hann dregur upp miklu jákvæðari mynd af forseta Rússlands en fjölmiðlar almennt gera á Íslandi.

 

Jákvæð samskipti Trumps og Pútíns eru eitt af því merkilega sem gerðist á valdatíð Trumps. Ef miðað er við margt gagnrýnivert í hinu kommúníska og þunglamalega Evrópusambandi sem talið er lýðræðið sjálft holdi klætt af sumum, má segja að einræði það sem sumir telja ríkja í Rússland sé bara býsna gott og eftirbreytnivert. Ég er sammála því sem Haukur Hauksson hefur sagt, að Ísland ætti að halla sér meira að Rússlandi. Kommúnisminn hefur færzt frá Rússlandi yfir til Evrópu eins og spakir menn hafa getið sér til um og skrifað um.

 

Bætt samskipti undir Biden komin

Þjóð meðal þjóða, Ólína Kjerúlf, erum við það ekki?

Í viðtalinu á Útvarpi Sögu sem ég fjallaði um nýlega hér í pistli lét Samfylkingarkonan Ólína Kjerúlf í það skína að við værum ekki þjóð meðal þjóða án þess að vera í Evrópusambandinu, hún orðaði það raunar ekki þannig, heldur án alþjóðasamvinnu. Þó notaði hún orðasambandið "þjóð meðal þjóða", að við myndum vera "þjóð meðal þjóða" með aukinni alþjóðasamvinnu og minni spillingu. Hún ýjaði að þessu, að það sem uppá vantaði hjá okkur væri Evrópusambandsaðildin. Kemur manni ekki á óvart, þegar maður þekkir stefnu Samfylkingarinnar.

 

Þetta er þó auðvitað rangt. Við erum nefnilega þjóð meðal þjóða. Hugtakið á við um sjálfstæðar þjóðir, sem við erum á pappírunum. Það hefur einmitt verið undan því quartað að við tökum of mikið mark á Evrópusambandinu og séum þessvegna ekki þjóð meðal þjóða. Þetta er raunar alþekkt, að röksemdum og setningum er snúið uppá pólitíska andstæðinga, til að rugla fólk og búa til moldviðri.

 

Sannleikurinn er sá að við erum þjóð meðal þjóða, við þurfum einmitt að hafa kjark til að fjarlægjast vélrænar fyrirskipanir Evrópusambandsins til að auka sjálfstæðið meira.

 

Dr. Helgi Pjeturss talaði um íslenzka snilld og mikilvægi þess að hugsa íslenzkar hugsanir. Það verður ekki gert með því að steypa alla í sama mót með alþjóðavæðingunni og fjölmenningunni heldur með því að efla sjálfstæða hugsun, heimspekimenntun og hvetja börn og unglinga til að spyrja gagnrýnna spurnina og hlúa að frumkvöðlastarfi, sem reyndar er gert, og skilur Lilja menntamálaráðherra það vel.

 

Mín tilgáta er sú að fólk sem snýr svona sannleikanum á hvolf sé komið í rökþrot og finni að stefna þess er að bíða skipbrot, jafnaðarstefnan, fjölmenningin og alþjóðavæðingin í þessu tilfelli. Samfylkingin, Viðreisn, Píratar og fleiri flokkar þurfa að átta sig á þessu í stað þess að nota gamlar klisjur um Sjálfstæðisflokkinn.

Vonandi meira en bara pólitísk hrossakaup

Það má vel vera að hálendisþjóðgarðurinn sé hið bezta mál, en pólitísk hrossakaup ættu að heyra sögunni til. Þegar landið er skiptimynt í valdatafli stjórnmálaflokkanna erum við á sömu villigötum og áður.

 

Annars var stór hluti Víglínunnar á Stöð 2 í gær tekinn undir þetta mál. Guðmundur Ingi Guðbrandsson hefur vakið athygli fyrir að ganga hart fram í umhverfismálum og vera sköruglegur, pólitískum andstæðingum finnst hann öfgamaður. Í sjálfu sér er það ágætt að umhverfismál fái gott vægi. Það er þó augljóst að jafnvel orðið "hálendisþjóðgarður" er ekki trygging fyrir því að vel verði með landið farið. Við höfum dæmi um hvernig áform hafa farið útum þúfur. Fleiri stjórnmálamenn eiga eftir að koma að þessu síðar.

 

Annars eru þetta ágæt skilaboð, að landið sé dýrmætt og það beri að friða. Kannski Íslendingar læri jafnvel þjóðarstolt og þjóðernistilfinningu, að kaldhæðnu einstaklingarnir læri að eitthvað sé dýrmætt við landið. Ég er þannig frekar ánægður með umhverfisráðherrann, og tel að þetta sé djarlega unnið og gert. Óheftur kapítalismi hefur víst unnið nægan skaða á þessu landi eins og annarsstaðar.

 

Einnig sýnir þetta mál að nú eru Vinstri grænir að verða sjálfstæðari aftur, kljúfa sig frá Sjálfstæðisflokknum, sýna sérstöðu sína því kostningar nálgast. Þetta mál sýnir vald Vinstri grænna innan samstarfsins enn einu sinni. Fóstureyðingalöggjöfin frá því í fyrra gerði það einnig, mál sem sjálfstæðismenn hefðu aldrei samþykkt undir eðlilegum kringumstæðum annars.

 

Er ekki kominn tími til að Sjálfstæðisflokkurinn fari að gleðja sína kjósendur og sýna að þeir séu ekki bara að lúffa fyrir Vinstri grænum?

 

Merkilegt hvað Vinstri grænir og Sjálfstæðisflokkurinn vinna vel saman. Það afsannar fullyrðingu Samfylkingar og Pírata að þeir séu ómögulegir í samstarfi. Ég efast um að Vinstri grænir hefðu fengið meira en þetta fram í samstarfi við Samfylkinguna á þessu kjörtímabili.

Þjóðgarðurinn virðist vera „pólitísk hrossakaup“

Sýklavopn eða náttúruleg veira?

Nýr stofn Covid-19 veirunnar er allt að 70% meira smitandi en þeir sem fyrir eru. Það kemur fram í þessari frétt. Það er í andstöðu við orð Þórólfs smitvarnarlæknis og annarra vísindamanna sem segja stökkbreytingar yfirleitt tilviljanakenndar, og því má segja að þetta sé ónáttúrulegt. Þetta styður þær samsæriskenningar að veiran sé manngerð.

 

Snemma í faraldrinum komu þær upplýsingar að sumir vísindamenn fundu eiginleika úr eyðniveirunni í þessari nýju veiru og einnig óvenjulegt smitnæmi sem gæti ekki komið fram í náttúrunni, eins og það hefði verið sérhannað í tilraunastofum til að valda sem mestum skaða. Seinna var þessu mótmælt af flestum vísindamönnum og þeir fullyrtu að þetta væri ósköp venjuleg veira.

 

Hvað segja menn þá núna? Þróun veirunnar virðist ekki alveg tilviljanakennd. Hún minnir meira á sýklavopn, og mörg tegund af sýklavopnum sem send eru út í andrúmsloftið með kerfisbundnum hætti, þótt eitt nafn sé á fyrirbærinu, en um er að ræða fjölmargar gerðir af veirunni, eins og menn viðurkenna.

 

Eins er það með bóluefnin. Þau geta verið af ýmsum tegundum þótt þau komi frá sama framleiðanda. Ef um er að ræða samsæri er hægt að hafa suma skammta til lækninga en aðra til að sýkja og veikla. Þetta vitum við ekki.

 

Svo er annað í þessu áhugavert. Hægt er að búa til bóluefni sem læknar Covid-19, en skaðar ónæmiskerfið þannig að það vinnur verr á næstu tegund af veiru eða bakteríu sem kemst á kreik. Þar með græða lyfjafyrirtækin, því veikari þjóðir kalla á fleiri bólusetningar í framtíðinni.

Nýr stofn veirunnar allt að 70% meira smitandi

Búast má við að Samfylkingin sé á uppleið

Það er á vissan hátt skárra að kjósa yfirlýsta sjálfstæðisafneitunarsinna en flokka sem eru á undanhaldi með upphaflega stefnu og hugsjón. Mér er þó frekar stirt að skrifa um Samfylkinguna og ESB með jákvæðum hætti og trúverðugum í senn, en nýleg grein Gunnars Rögnvaldssonar þar sem hann spyr sig hvort XD sé misheppnað fyrirbæri eins og sú fyrirmynd sem hefur breyzt í víti til varnaðar, Svíþjóð, hefur hjálpað mér við að koma orðum að því sem ég vil sagt hafa.

 

Samfylkingin er blómstrandi flokkur, það virðist manni af nýlegum fréttum að minnsta kosti, allt þetta fræga fólk sem vill starfa fyrir flokkinn nægir mér til að hrífast með, ef ég get gleymt ákveðnum hugsjónum sem ég ólst upp við í sambandi við hægristefnuna.

 

Svo á ég góðar minningar um Samfylkinguna. Langflestir af því fólki sem opnaði fyrir mér dyrnar að minni takmörkuðu frægð og mínum litla frama innan tónlistarbransans var einhversstaðar á Samfylkingarlitrófinu.

 

Það er bara þetta með Evrópusambandsaðildina sem er svolítið að vefjast fyrir mér og blinda þjónkun við alþjóðavæðingu og fjölmenningu sem er mér sízt að skapi.

 

Mér finnst Sjálfstæðisflokkurinn vera deyjandi flokkur, því ég þekki upprunalega stefnu hans of vel til að ég geti látið sannfærast af framgöngu Áslaugar Örnu, til dæmis, sem er einna mest áberandi af ungum Sjálfstæðismönnum. Hún ætti að skora útlendingadekrandi vinstriflóruna á hólm til að endurræsa flokkinn og færa líf í hann. Ég held að fólk vilji þetta, það er að segja raunverulegir kjósendur og fylgjendur flokksins, ekki þetta miðjumoð og auðsveipni við hugsjónir andstæðra flokka.

 

Þrátt fyrir að ég sé enn að hrærast í þessum heimi míns uppvaxtarheimilis sjálfstæðrar þjóðar og fólks er ég æ meira farinn að efast um að það sé mikil framtíð í að treysta þeim flokkum sem einu sinni fylgdu þeirri stefnu, og eru enn stórir, en hafa gefið mikið eftir, þá tek ég með Framsókn, sem lengi hefur verið aukahjól í þessu sambandi og flokkarnir litlu sem eru á sömu slóðum, Viðreisn núna, að hluta til, Miðflokkurinn og Flokkur fólksins.

 

Ég hef oft rætt um pólitík við pabba, en hann styður Samfylkinguna, og hann hefur kennt mér margt. Það sem sumum finnst vera eigingjarnir og spilltir hægrimenn finnst öðrum vera hugrakkir verndarar þjóðarinnar og sjálfstæðisins.

 

Föðuramma mín var systir Guðmundar G. Hagalíns rithöfundar, sem starfaði fyrir Alþýðuflokkinn. Ég kynntist mikilli jafnaðarmenningu hjá því fólki, og hversu stolt það var af sínu fólki, og Guðmundi Hagalín ekki sízt. Þegar maður er mjög ungur finnst manni þetta ekki skipta máli og maður pælir ekki í þessu. Svo þroskast maður og munurinn verður augljósari, andstæðurnar.

 

Hvað sem öllum rökum líður, eða sjálfstæðistilfinningum er það staðreynd að ungt fólk í dag er næstum allt vinstrisinnað, eða hlynnt jafnaðarstefnu. Hægristefnan hefur varla verið kynnt fyrir því og hvað þá þjóðernisstefnan, sem búið er að sverta kerfisbundið áratugum saman með djöfullegum áróðri vondra púka sem ekkert vilja fremur en að útrýma fólki. Rökræður um svona efni fara útí barnaskap og tilfinningaklám mjög oft því búið er að koma inn klisjum og kreddum og taka burt rökhugsun, enda skólakerfið sovézk og kommúnísk ítroðslustofnun miklu frekar en hlutlaus fræðslustofnun.

 

Úr því að unga fólkið hefur valdið mér svona miklum vonbrigðum skoðanalega séð finnst mér ekkert svo afleitt lengur að styðja Samfylkinguna og þóknast pabba og hans fjölskyldu.

 

Það má orða þetta svona: Úr því að þjóðin er svona heimsk þýðir ekkert annað en að taka þátt í heimskunni með henni. Hún hlustar ekki á rödd sannleikans og því fer sem fer.

 

Tvö mál sýna að allir eru á leið fram af hengifluginu: Umhverfismálin og femínisminn.  Femínisminn útrýmir mannkyninu, fyrst fólki á vesturlöndum og svo öllum öðrum, og jafnaðarflokkarnir sem eru allsráðandi grípa ekki til aðgerða sem duga í umhverfismálum.

 

Evrópa ætti þó að standa saman í fallinu. Evrópusambandið snýst einmitt um þetta, að búa til eitt stórt elliheimili fyrir þjóðirnar sem eru að hjálpa öðrum þjóðum að sigra sig. Unga fólkið er rangsnúnast og frábitnast þjóðernisstefnunni, svo vonin er ekki til. Gömlu kynslóðirnar hverfa með Covid-19, sem hefðu eitthvað getað gert eða bjargað einhverju.

 

Það er ekki vottur af skynsemi í ungu fólki. Ekki vottur. Ekki til. Ungu ráðherrarnir, utan flokka eða innan sjá bara einhver fáránleg mál sem eru smáatriði en skipta engu í stóra samhenginu, og skemma fyrir íslenzka kynstofninum frekar en hitt. Það er því aðeins öfugþróun, helstefnuþróun og ekkert annað.

 

Það er því aðeins eitt að gera: Taka hnífana af óvitunum, völdin, og komast í Evrópusambandið, en vitfirringarnir þar eru svolítið íhaldssamari en stjórnleysingjarnir sem snúast gegn öllu því sem hjálpar. Það kaupir því tíma fyrir glataða þjóð að láta sjálfstæðið af hendi og ganga í Evrópusambandið.

 

Auðvitað ekki lengi, því Evrópusambandið er hnignandi risi.

 

Það er því ekki með glöðu geði sem ég tel Samfylkinguna skárri en margt annað og tek undir með þeim sem ég hef oft áður verið ósammála.

 

Þar er þó góðmennska á ferðinni, sem er allnokkuð, en líka einfeldni. Þar eru líka völd á ferðinni, völd fjöldans sem hefur misst vitið og dómgreindina og lætur börnin hafa vit fyrir gamalmennunum, og óskhyggjuna drottna yfir aðgæzlunni.

Hróp og frammíköll í þinginu

Bleika höndin hennar Ólínu Kjerúlf Þorvarðardóttur

Ég var að hlusta á viðtal við Ólínu Þorvarðardóttur í þætti Kolfinnu Baldvins á Útvarpi Sögu. Hún er vel máli farin, hún má eiga það og talar ágæta íslenzku. Hitt er verra að hún hallar réttu máli. Hún sakar sjálfstæðismenn um spillingu en viðurkennir ekki að femínistar eru komnir með heljartök á þjóðfélaginu. Túlkun hennar er 30 árum á eftir tímanum að minnsta kosti, en á svo sem við að nokkru leyti enn samt.

 

Það var svolítið skondið þegar Ólína talaði um ákveðna prófessora í Háskólanum sem hefðu verið of lengi og með of mikil völd, þá tók Kolfinna til varnar fyrir föður sinn sem hún sagði hafa verið lagðan í einelti og ofsóttann, sem kannski er rétt hjá henni. Einhvernveginn fannst mér Ólína eiga við Hannes Hólmstein einkum og sér í lagi.

 

Bók hennar er sjálfhverf, umkvörtun þess efnis að ekki sé nógu mikið á hana hlustað eða hún fái ekki næg völd og aðrar konur. Það er öðru nær, konur hafa sífellt verið að fá meiri völd, og eru komnar í meirihluta í skólum víða, eins og vitað er. Vinstrimenn stjórna menningarlífinu, hún þegir alveg um það. 

2020 kemur enn á óvart

Árið 2020 heldur áfram að koma á óvart með ömurlegum atburðum af öllu tagi. Íslendingar eru þó þekktir fyrir samstöðuna á svona tímum, en það er eins og árið 2020 sé þverskurður af 1918, 1995 og fleiri erfiðum árum þjóðarinnar.

 

Samúð mín er með Seyðfirðingum. Ennþá einu sinni erum við minnt á að hremmingar fortíðarinnar geta endurtekið sig.

 

Hvernig geta svo margir hörmulegir atburðir hlaðizt á eitt ár, 2020? Hvernig verður svo næsta ár?

 

Viðbrögð Katrínar eru rétt, fólkinu verður hjálpað, og flóðavarnir styrktar. Þetta ætti einnig að verða fólki áminning um að aðvaranir um breytt veðurfar eru ekki samsæriskenningar, hamfarahlýnunin tekur á sig margar myndir. Hættum að gagnrýna samsæriskenningar, og skoðum hverjar þeirra eru sannar eða gætu verið sannar, þó ekki sé nema að einhverju leyti.

Missti 113 ára hús og býr sig undir að fara burt

Nóg að gera hjá Degi í Reykjavík

Hinseginfræðsla til íþróttafélaga - tímamótasamningur undirritaður, segir í frétt á DV. Já, það eru mikil tímamót þegar Reykjavíkurborg og Samtökin 78 undirrita samning til þriggja ára og taka höndum saman. En orðið fræðsla hefur fengið á sig aðra mynd í seinni tíð.

 

Í fréttinni kemur ennfremur fram: "Á síðastliðnum árum hefur aðsókn í hinsegin félagsmiðstöð Tjarnarinnar og Samtakanna '78 stóraukizt og í haust hafa mætt yfir hundrað ungmenni í hverri viku". Milljónir fara í þessa mikilvægu fræðslu.

 

Unglingar eru félagsverur. Þeir fara þangað sem er stuð. Vitað er að kynvitundin er ómótuð á þessum árum og getur orðið fyrir áhrifum.

 

Orðið fræðsla hefur í seinni tíð tekið merkinguna að innræta rétta skoðun, sem er í samræmi við pólitíska rétthugsun. Orðið fræðsla hefur því orðið samheiti yfir að heilaþvo, móta skoðanir. Ýmis ríki í fortíðinni hafa fengið á sig svart mannorð fyrir vikið, Kína stendur keikt og stundar þetta enn í krafti stærðarinnar.

Allos, allur, aljaz og fleiri skyld orð.

Íslenzkan er í grunninn fornmál eins og gríska og latína. Enda er hún eitt helzta stolt okkar Íslendinga. Orðið alien á ensku hefur stundum verið þýtt sem ókunnugur maður, gestur, aðkomandi, geimvera eða óvinur, andstæðingur, útlendingur, sá sem er öðruvísi og kemur annars staðar frá.

Allos á grísku getur þýtt annar, en heteros öðruvísi.

Alius á latínu þýðir það sama. Uppruninn er talin fornindóevrópska rótin hélyos, eða hel, sem mun hafa þýtt fyrir handan, eða annar.

Gyðjan eða tröllynjan Hel getur hafa verið fyrsta orðið, eða nafnið sem kom þessu inní forngermönsk tungumál. Þá er Ásatrúin mörg þúsund ára gömul og jafngömul og elztu tungumálin gerönsku, eða eldri, sem hlýtur að vera. Af heitum goðanna hafa þá önnur orð sprottið, og af heitum trölla og tröllynja.

Allur kann að hafa þýtt framandi á íslenzku, fyrrum. Það er að segja, hið staðbundna er hið þekkta en heildin er óþekkt. Sennilega mun slík hliðarmerking hafa verið fremur sjaldgæf, nema í fyrndinni, fyrir meira en 2000 árum, og þá þar sem forníslenzkan var töluð í Evrópu. Stofn þessa orðs er mjög gamall, og nær lengra en stofn latínunnar og grískunnar greinilega.

Annað orð á íslenzku sem kann að vera mun eldra en menn geta ímyndað sér er aleinn sem nú er lýsingarorð á okkar tíma. Nafnorðið aljenn má kalla forngermanskt, eða orðið aljaz, sem merkir annar. Aljenar munu þá vera útlendingar eða þeir sem framandi eru.

Ekki býst ég endilega við að nútíma Íslendingar fari að taka aftur upp þessi fornu orð, sem sum voru í notkun fyrir svona löngu, en þetta mætti kalla nýyrði, orð forfeðra okkar og formæðra sem tengja saman germanskar þjóðtungur af ýmsu tagi. Eða, gleymd fornyrði verða nýyrði.

Verða sum lönd að banna jólahátíðina?

Þegar stjórnendur standa frammi fyrir aðstæðum eins og þeim sem lýst er í þessari frétt verður að bíða með allt nema skjót viðbrögð til seinni tíma. Því er lýst í þessari frétt hvernig fjölmennar stórþjóðir hafa misst stjórn á veiruvörnum vegna aðdraganda jólanna. Það verður bara að segja það hreint út: Það verður að hætta við jólin eða fórna mörgum mannslífum ella þar sem ástandið er hvað verst. Sumar samsæriskenningar tek ég trúanlegar en aðrar ekki. Ég tel að voldugir menn geti verið samvizkulausir og framið ódæði án þess að svara til saka fyrir þau, en hvort sem veiran var fundin upp af mönnum og sleppt af þeim eða ekki er það veruleiki að nauðsynlegt er að grípa til harðari aðgerða þar sem ástandið er hvað verst í þessum efnum. Síðan má láta þjóðir og stjórnendur svara til saka ef sannanir finnast sem trúverðugar teljast.

 

Ég er almennt hrifinn af samsæriskenningum, en þessi frétt er mjög skýr. Hátíðir eða hörmungar, þar sem ástandið er orðið mjög slæmt í þessum efnum. Annaðhvort það eða um sé að ræða falsfréttir sem lýsa ástandinu.

Yfirfullar gjörgæslur og smitmet