Fáhyggjar

Orðið fáviti var áður notað yfir börn og var ekki sérlega neikvætt. Svo fór orðið að ná yfir þá sem hafa greindarskerðingu, og nú hefur Sólborg Guðbrandsdóttir gefið út bækur þar sem orðið er notað yfir feðraveldunga sem efast ekki um yfirburði kynferðis síns og hegða sér samkvæmt því. Augljóst er að fávitar eru þá ekki síður mæðraveldungar sem efast ekki um yfirburði kvenkynsins til að kúga, drottna og beita ofbeldi.

Bjáni er orðið sem fyrst finnst í rituðum heimildum frá 18. öld en gæti verið eldra. Það er annaðhvort myndað af orðinu bjának, bjannak, sem er blessun, orð sem er myndað úr fornírsku, beannact, sem er aftur komið úr latínu, og merkir blessun, eins og orðið bjának, sem kemur fyrir í fornritunum frá fyrstu öldum ritunar Íslandsbyggðar, eða úr sögninni að bjá, sem fyrst kemur fram á 17. öld í heimildum og merkir að bagsa, strita. Ásgeir Blöndal taldi það jafnvel skylt orðinu bjáa, sem merkir kvenmannsrola, konukind, en það er úr nýíslenzku og tel ég það því ólíklegt, fyrst orðið bjáni er frá 18. öld.

Þannig að orðið bjáni merkti upphaflega annaðhvort sá sem biður bæna eða sá sem bagsar og stritar til ónýtis og einskis, nema hvort tveggja hafi verið. Orðið fábjáni hefur sennilega orðið til sem áherzluaukaorð sem varð til fyrir áhrifum frá orðinu fáviti, forskeytið fá- hefur þá einnig skeyttzt við orðið bjáni til áherzluauka og þar sem vitað var um svipað orð sömu merkingar.

Fáhyggi er nýyrði mitt á þessum vettvangi. Skólarnir búa til margvita og fjölvita sem þó eru fáhyggjar upp til hópa. Þú getur vitað allt um bóluefni en ekkert um virkni þeirra því þú hyggir ekki að samsæriskenningum og ert því fáhygginn, fáhyggi.

Sumir hópar eigna sér jákvæð hugtök og gera þau neikvæð. Fræg er notkunin á hakakrossinum en hann mun vera eldra trúartákn en kristni krossinn, eða mögulega. Bæði kristni krossinn og hakakrossinn eiga upphaf sitt í sólartákninu, sem var táknað með hakakrossi frekar en venjulegum, kristnum krossi. Þannig tákn voru skiljanlega mjög algeng í heiðnum trúarbrögðum af margvíslegum tegundum.

Femínískir öfgahópar og aðrar marxistahreyfingar reyna að eigna sér orðræðuna og hugtakanotkunina.

Útrýming mannkynsins verður afleiðingin.