Þegar fasisminn sigrar eru dæmdir óréttlátir dómar

Margir hafa ritað og talað um að lýðræðið á Vesturlöndum sé við það að hrynja, eða sé hrunið. Nýleg dæmi er umdeildur og pólitískur dómurinn yfir Margréti á Fréttinni, og svo Hryðjuverkamálið svonefnda sem gæti orðið nýtt Geirfinnsmál, og sumum finnst það orðið þannig nú þegar.

Öllum er það ljóst ungu mennirnir í uppdiktaða hryðjuverkamálinu eru kallaðir hægriöfgamenn, jafnvel þótt sérfræðingar telji þá skaðlausa, og að sérfræðingar í slíkum málum sem fjalla um skipulagningu hryðjuverka segi að það sé frekar merki um vinstriöfga að vilja gera árásir á lögregluna og stjórnmálamenn. Það sannar það sem margir hafa sagt: Það eru engir hægrimenn á Íslandi, bara vinstriöfgamenn, og sífellt meiri öfgar viðgangast á þessu landi til vinstri.

Það er einnig öllum ljóst að Margrét Friðriksdóttir á Fréttinni er kölluð hægriöfgamanneskja, og þótt hún kannski hafi tjáð sig við Semu Erlu með vafasömum hætti þá hafa vinstrimenn gert það líka við svonefnda hægrimenn eða þjóðernisöfgamenn (ímyndaða eða ekki) á netinu, ekki sízt í athugasemdakerfi DV, þar sem alsiða er að vinstrimennirnir æpi upp yfir sig með mannorðsmeiðandi orðum í garð allra sem styðja Sjálfstæðisflokkinn, Miðflokkinn, Íslenzku þjóðfylkinguna, Frelsisflokkinn eða nokkur sjónarmið sem þeir hafa staðið fyrir.

Þannig að sjá má mikla vinstri slagsíðu í dómskerfinu nú um þetta leyti. Það er eins gott að menn eins og Arnar Þór Jónsson, Jón Magnússon og Jón Steinar Gunnlaugsson eru óhræddir við að tjá sig. En það dugar auðvitað ekki til ef almenningur verður múlbundinn og þrælslyndur í garð ófrelsisanda vinstristefnunnar.

En rétt er að binda vonir við að dómskerfið er orðið flóknara en áður, og niðurstöður mismunandi á hverju dómsstigi oft núorðið. Samt vekur það ekki heldur endilega traust til réttra niðurstaða, þegar útkomur eru mismunandi. Ástandið á Íslandi er farið að minna enn meira á það sem gerist í Bandaríkjunum, þar sem peningar og lýðskrum ráða meiru en vönduð vinnubrögð samkvæmt reglum byggðum á Biblíunni, til dæmis, eða siðvenjum yfirleitt um rétt og rangt. Ég tek undir með Magnúsi Sigurðssyni bloggara um að þörf sé á blessun guða eða ákveðins guðs þegar ástandið er svona á jörðinni.

 

 

 

Kæra frávísun í hryðjuverkamálinu

Raunar ekkert valið, ljóð frá 23. október 2022.

Ekki vil ég aftur leika

almúgans trúð og syngja.

Gleði þegar gellur

grimmdar þinnar hinzti tónn.

Ekki mun sig yngja

upp sú kona,

eða aftur vona.

Aðeins Heljar sónn.

Hamar hans því fellur,

hina fyrir bleika.

 

Saklaus verður sekur talinn,

syndanna djöflaleikar.

Allt er öfugt raunar,

einmitt sá fær launin, Hel.

Kölski víða kreikar

kátur, lipur.

Prúð en piltafipur,

pínleg þessleg skel.

Ei slík ást þér launar,

aðeins hetjan kvalin.

 

Réttlátt barn er rægt og kvalið,

ræningjar verðlaun hljóta.

Sjáðu gildin grotna,

geðsjúkt valdið opinbert.

Ræflar því upp róta,

raunar tapa,

gellur líka gapa,

geta tök þó hert.

Reglur allar rotna,

raunar ekkert valið.

 

Piltafipur: Nýyrði eftir Jónas Friðrik, sem lætur truflast af piltum, eða truflar pilta.