Jón Spæjó fyrst?

Sigríður ríkislögreglustýra tekur vel í það að stofna leyniþjónustu á Íslandi en ekki her. En að stofna leyniþjónustu getur þó verið undanfari þess að stofna her, þetta eru svolítið skyld fyrirbæri sem tengjast afbrotum og átökum innanlands og utanlands.

Hefði ekki íslenzka þjóðfylkingin komið í veg fyrir þetta, Frelsisflokkurinn og Frjálslyndi flokkurinn, ef þeir hefðu fengið fylgi jafn mikið og Samfylkingin eða Sjálfstæðisflokkurinn og fólk úr þeim fengið að stjórna landinu?

„Ísland er ekki herlaust land“

Blása í kaun, ljóð frá 9. maí 2018.

Þegar lít á fjarlæga fold,

fjasandi sjálfhyggjan upphefur tóm.

Birta siðar bögglast fram

bakvið þau grafhvelfdu andlit.

Heljar handrit

hinsvegar, forbruggað djamm...

og menguð mold

megnar ekki að bæta lífið, snertir sóm.

 

Studdi mann sinn, hélt sig til hlés,

hefur ein virðingu starfandi þar?

Hraðinn meiri, stressið, starf,

stórkostleg sjálfsblekking kvenna.

Nei, ei nenna

neinu að þá sinna ef þú skarf

beimar Bes,

bara gröfin forna, síðan horfið skar.

 

Minning fögur, mennskunnar sól,

margskonar speki og vizkan sem hvarf...

Heiðið þekkti huglit bjart.

Heimilið vígið sem bjargar.

Urðu argar

ýmsar sem hefðu þó margt

gert við gól,

getur nokkur skilið þig og bætt svo tarf?

 

Vildi rembu, framhleypinn fant,

fannst þessi ekki svo djarfur í raun.

Gömul andlit geyma frið,

gæzkuna, skilninginn víða.

Klettar quíða

komast þó milli og ryð

pínir pant,

perlur þínar smáar aðeins blása í kaun.

 

 

 

 

Skýringar: Sóm: Sómadrykkur, öndvegisdrykkur uppljómunar, sanskrítsletta. Beima: Gera mennska. Bes: Forn kind, tegund, Bestla, móðir Óðins mögulega. Huglit: Andlegt andlit, innri ásjóna, sálrænt eða andlit útlit.

Átökin um trumpisma og pútínisma eru sögulegar breytingar á menningu Vesturlanda

Sigur kristninnar var aldrei algjör. Eftir lifði þjóðtrú og hún geymdi menjar heiðinna trúarbragða, auk þess sem ýmislegt var skráð í klaustrum, sérstaklega á Íslandi og á Írlandi, en einnig af ríkum einstaklingum hér á Íslandi og víðar og þótti fínt að eiga slík fræði heiðin uppskrifuð í bókum. Á Íslandi kom Snorra Edda út sem kennslubók í skáldskap, en þá voru bækur ekki gefnar út, heldur fjölritaðar og uppskrifaðar og eign ríkustu og snobbuðustu ættanna og mannanna.

Ekki er hægt að mæla með því hvernig keisarar í Róm sem óttuðust um völd sín brenndu heiðin rit og drápu drúíða og almenning meira en þörf var til að kæfa niður alla mótspyrnu við einveldi sitt eða lýðræði svonefnt, þegar það átti að heita í gildi.

Ekki er heldur hægt að mæla með því hvernig valdamenn veraldlegir og kirkjunnar menn héldu þessu áfram eftir að kristnin varð ríkistrú.

En það er ýmislegt sem hægt er að læra af þessari sögu.

Eyðileggingin var mest á meginlandinu. Í útjöðrunum var síður hægt að ná til fólks, eins og hér á Íslandi eða á Írlandi eða á Wales, en cymbrísk (welsk) goðafræði er einnig nokkuð nákvæm og viðamikil, en engar goðsagnir eru til af því tagi í Þýzkalandi, Frakklandi, en örfáar í brotum á Bretlandi, og þá umskrifaðar sem þjóðfræði eða kristilegar dýrðlingasögur frekar en hinar upprunalegu goðafræðisögur.

Ég hef mikið verið að velta því fyrir mér að Úkraína og Ísrael hafa verið í fréttunum á undanförnum árum, en bæði þessi lönd eru mjög rík af fortíð sem varðar upphaf mannkynsins, eða trúarsögu mannkynsins kannski öllu heldur.

Það má segja með sterkum rökum að Ásatrúin hafi ekki borizt frá Tyrklandi eða Asíu eins og Snorri Sturluson hélt fram í formála sínum að Snorra Eddu, en eitthvað mun þó vera hæft í því að indó-evrópskir þjóðflokkar náðu þar trúarlegri og kannski veraldlegri hámenningu og ruddust yfir aðrar þjóðir þaðan, bæði Tokk-Aríar í Asíu og svo til dæmis Lúwíar frá Lyceu þar sem nú er Tyrkland, en Anatólía var upphafssvæði indó-evrópskra trúarbragða að einhverju leyti og áður en Yamnaya-menningin blómstraði fyrir 5000 árum, þaðan komu mörg goð, í for-indó-evrópsku menningunni, hattízku, og svo hittítzku og öðrum slíkum. Þessa Anatólísku heiðni má rekja jafnvel meira en 8000 ár aftur í tímann. Nei, Ásatrúin eins og við þekkjum hana barst kannski frekar frá Úkraínu fyrst, þar sem Yamnaya stríðsmennirnir bjuggu og ruddust svo yfir Vesturlönd, og sú innrás hófst fyrir 5000 árum, jafnvel 5500 árum, eða þar um bil. Í gröfum þeirra hafa fundizt Þórshamrar, og því hefur verið gizkað á að þeir hafi verið Ásatrúar, ekki sízt vegna þess að búið er að sanna að þeir kenndu okkur á Norðurlöndum og í Evrópu almennt að drekka bjór, eða mjöð, eða breiddu út bjórdrykkju meira en tíðkaðist, sem þekkist einmitt mjög mikið í fornsögum okkar.

Hitt þekkja næstum allir, að eingyðistrúin sem sigraði Íslendinga og aðra á Vesturlöndum kom frá Palestínu, Ísrael og því fólki.

Síðan eru annað þessu tengt sem er áhugavert að skoða.

Svíþjóð mun vera síðasta landið sem sagði skilið við Ásatrúna.

Þessi frétt sem ég fjalla hér um, hún segir frá því að Mick Carney, nýr forsætisráðherra Kanada boðar til nýrra kosninga 28. apríl og samskiptin við Bandaríkin ásamt ásælni Trumps í Kanada er aðal kosningamálið.

Áreitni Trumps og þrýstingur til að innlima Kanada í Bandaríkin hefur gert deyjandi flokk vinsælan þarna, Frjálslynda flokkinn þeirra, og nýr þjóðernisbylgja rís í Kanada og það er Donald Trump að þakka.

Á yfirborðinu er reynt að fordæma Donald Trump og hans frekju í Kanada eins og á Grænlandi, en undir niðri eru margir að hugsa sinn gang og þróun á sér stað og breytingar verða sem ekki er ljóst hvernig enda. Menn eins og Donald Trump koma hlutunum á hreyfingu.

En ég hef verið að velta fyrir mér jaðarsvæðum í nútímanum, og hvort femínisminn og jafnaðarstefnan muni sigra heimsmenninguna vestrænu, eða hvort það verður trumpismi, pútínismi eða eitthvað annað fyrirbæri.

Á jaðarsvæðum vestrænnar menningar, Úkraínu og í Kanada, þar er mótspyrnan gífurleg gegn trumpisma og pútínisma. Á meginlandinu má sjá sigur rótgróinnar kristni og íhaldssemi af ýmsum tegundum. Það má sjá á lýðvinsældum Trumps, Pútíns, Kínaforseta og vinsældum þjóðernisflokka í Þýzkalandi, í Svíþjóð og víða.

Þessi átök eru áhugaverð.

Hinseginfólk og jafnaðarfólk almennt hefur næstum án undantekninga þá skoðun að trumpisminn sé bakslag í mannréttindabaráttu sem sé sjálfsögð og réttlát, ekkert neikvætt við hana.

Bakslagið er þó kannski meira en bakslag, það gæti verið vitundarvakning fjöldans, og endurnýjun kristilegra gilda, maður veit það ekki. Kannski deyr það út og fjölmenningarhyggjan gæti sigrað á ný, eða svona Samfylkingarstefna og Demókratastefna.

Og þó er merkilegt hversu margt er að breytast og hvernig eiginlega allir þurfa að endurskoða afstöðu sína. Það gerist nefnilega líka í Kína og öðrum BRICS ríkjum.

Góð kosning Trumps endurspeglaði ekki bara einhverja rasistahreyfingu þar westanhafs, heldur eiginlega uppreisn karlmennskunnar, uppreisn kristilegra og þjóðlegra gilda, kannski heiðinna í bland líka, þar sem talsvert er um þannig fólk í Bandaríkjunum líka sem dreifist bæði á Demókrata og Repúblikana.

Já, og konur eru sumar orðnar dauðþreyttar á wókisma. Ákveðnir minnihlutahópar taka þannig hyggju fagnandi, og konur hafa verið mikið á þeim Gaypridevagni og stutt hann, einmitt vegna þess að þær hafa grætt á því aukin kvenréttindi, með því að kúga feðraveldið og drepa það niður.

En þegar á hólminn er komið þá fór Kamala Harris, Joe Biden og Demókratar í heild fram úr sér og fram úr öllu meðalhófi í wókisma sem þau viðurkenna nú sjálf og kom í ljós með stórglæsilegum sigri Donalds Trump í forsetakosningunum síðast.

Sumum þykir það með ólíkindum að ræða það í alvöru að Kanada sameinist Bandaríkjunum og Grænland. Ekkert er þó alveg útilokað þegar kemur að slíku rétt eins og sagan sýnir og sannar.

Einnig er það merkilegt, að svona tilraunir eins og hjá Trumpstjórninni bera stundum árangur miklu síðar, kannski eftir 30 ár þegar allt önnur stjórn verður við völd í Bandaríkjunum.

En til skemmri tíma litið þá eflir þetta þjóðerniskennd og sjálfstæðisvitund í Kanada og á Grænlandi og víðar.

Ég hef þá skoðun á sjálfstæði að það er mikilvægt, en farsæld er þó mikilvægari, og sjálfstæði verður aðeins verðmætt þegar fólkinu fjölgar, þegar kynþátturinn vex og dafnar, þegar tungumálið blómstrar og er ekki í útrýmingarhættu.

Sjálfstæði verður heldur aldrei raunverulegt nema í tengslum við aðrar þjóðir. Það byggist á gagnkvæmri virðingu og samskiptum við aðrar þjóðir, en ekki nýlendukúgun, en hún getur birzt í mörgum myndum.

Boðar til kosninga: Trump „vill brjóta okkur niður“

Helgi Seljan og Sunna Karen unnu að fréttinni frægu

Í Silfrinu í gær var varpað sprengju. Helgi Seljan sá frægi sjónvarpssmaður stóð á bakvið fréttina umdeildu á fimmtudaginn um Ásthildi Lóu, en einnig Sunna Karen sem sagði fréttina, og fleiri fréttamenn á RÚV.

Þetta vissi ég ekki, að Helgi Seljan kom hér að málum, og við að heyra Helga Seljan í varnarstöðu í Silfrinu í gær út af þessu verður manni ljóst, eins og hann talaði um sjálfur, að hann hefur margsinnis lent í þessari stöðu, að þurfa að afsaka og útskýra vinnubrögð sín í fréttamennsku.

Byrlunarmálið er auðvitað annað frægt dæmi um umdeilda fréttamennsku sem Helgi Seljan tók þátt í ásamt öðrum.

Þetta má orða með öðrum hætti:

Það verður strax fjör þegar Helgi Seljan fer í fréttamennsku á ný! Hann veldur fjaðrafoki og æsingi. Það var jú frétt fyrr í vetur að aftur væri búið að ráða hann á RÚV.

Helgi Seljan var næstum miður sín í gær í Silfrinu, sem stóð að fréttinni frægu ásamt Sunnu Karen og öðrum á RÚV. Hann barmaði sér yfir að mega ekki segja fréttir án þess að fá flesta á móti sér. Á honum mátti skiljast að fréttamennska væri tilgangslaus ef viðbrögðin eru svona.

Eiríkur Hjálmarsson fyrrverandi fréttastjóri Vísis var sá sem hljómaði hlutlausastur og hlynntastur Ásthildi Lóu í þessum þætti, fyrir utan Sigríði Hagalín frænku mína, sem vissulega sýndi góða takta eins og Egill Helgason forðum daga, fyrir meira en 10 árum, sem byrjaði með Silfrið, með því að reyna að draga fram fleiri hlið en eina á málunum.

Það var svolítið súrt að Ásthildur Lóa væri ekki með fleiri stuðningsmenn í Silfrinu, það var eini gallinn á þessum góða Silfursþætti í gær.

Í seinni hluta þáttarins var fjallað um varnarmál og meðal annars fjallað um hvort íslenzkur her væri nauðsynlegur. Þótt sú hafi ekki orðið niðurstaðan hefur samt færzt meiri þungi í þá umræðu og alvara, það er ekki bara fyndið að ræða slíkt lengur.

Áhugavert er að rifja þar sumt upp sem kom fram. Þegar brezki herinn hernám landið 1940 þá mætti hann ekki meiri andstöðu en frá einum íslenzkum lögregluþjóni á reiðhjóli! Sem sagt, landið var varnarlaust. Brezku hermennirnir voru hinsvegar 700 talsins! Væri því hægt að segja að Rússar þyrftu að frelsa okkur undan því brezka og ameríska hernámi sem við megum þola enn þann dag í dag, með gildum rökum! Jafnvel án þess að viðurkenna það, en slíkt helsi er það versta og ömurlegasta, þegar maður talar máli óvina sinna og böðla, yfirvaldsins, þá er sjálfstæðið nákvæmlega ekkert, en sjálfsblekkingin fullkomin.

Annað er einnig merkilegt.

Eva Önnudóttir stjórnmálafræðingur sem kemur einatt í viðtöl í fjölmiðlum hafði ekki samúð með Ásthildi Lóu, heldur studdi bæði Kristrúnu og RÚV, sem sé studdi valdið algerlega, og sagði að lögin væru á bandi þeirra aðila.

Ég vil minna á að þetta er einkenni kommúnismans eða annarskonar fasismahreyfinga, að fræðimenn tala máli valdhafanna, og eru eins og samloka í stuðningi, en almenningur verður útundan.

Þetta umdeilda mál með afsögn Ásthildar Lóu er ekki búið, heldur koma ætíð nýir og áhugaverðir fletir fram.

Alma: „Harmleikur fyrir hana“

Skoðum fleiri fórnarlömb en Ásthildi Lóu

Mér finnst það vel gert hvernig Þór Símon kemur móður sinni Ásthildi Lóu til varnar á Feisbókinni, en einnig án þess að vera neikvæður útí föður sinn. Þannig að eins og ég hef líka haldið fram, ekkert var skammarlegt við þetta samband eða aldursmuninn. Þó finnast ástæður til að hneykslast vegna krafnanna sem gerðar eru á karlmennina í svona tilfellum og eðlilegt er talið að gera til kvenna þá einnig. Já, samfélagsbreytingar undanfarinna áratuga hafa gert svona hluti fremur neikvæða og ólöglega jafnvel.

Eftir hafa lesið það sem Þór Símon segir finnst manni ekkert rangt við þetta uppeldi og vel hafi ræzt úr honum sjálfum.

Það eru fjölmiðlarnir sem hafa varpað skugga á mömmu hans og þetta ástarsamband, með auðvitað vísun í Metoo og hvað breyttist þá og svo einnig þar á undan vegna kvenréttindabaráttu og femínisma undangenginna áratuga.

Málið er að stór hluti Íslendinga kemur frá heimilum þar sem einstætt foreldri er fyrir hendi, eða samkynhneigt par eða eitthvað mynstur sem er ekki dæmigert, eiginmaður og eiginkona og svo börn, og sá fjöldi fer vaxandi, held ég.

Mínir foreldrar eru um það bil jafngamlir, það er ár á milli þeirra þannig að það er alveg eftir bókinni. Hinsvegar slitu foreldrar mínir samvistum þegar ég var mjög ungur og man því lítið eftir pabba nema þegar ég fór að hitta hann og nýju konuna og hálfsysturnar, og þá var ég 8 ára og svo fram á unglingsaldurinn.

Þegar ég var 10 ára fluttist ég alveg til ömmu og afa í móðurættinni. Ekki sízt vegna þess að Sigga amma hafði alið mig upp til 5 ára aldurs frekar en mamma, því hún var alltaf upptekinn við að djamma, vinna úti, kenna öðrum krökkum sem barnaskólakennari, kynnast nýjum manni, osfv. Einn versti tími ævi minnar var 6-10 ára, því ég fékk litla athygli á því æskuheimili hjá mömmu og stjúppabba mínum og samband þeirra var ömurlegt.

Tilhneigingin í þessum nútíma okkar er að blása upp sífellt minni atriði í lífi fræga fólksins til að hneykslast á. Þá fer fólk að skammast sín fyrir sífellt fleira og líða verr.

Kannski er hægt að kenna þessari Ólöfu fyrrverandi tengdamóður barnföðursins um þetta, að þetta blés svona út og sprakk út í hneykslismáli sem öll þjóðin frétti um.

Ég verð þó að segja það hreint út að skaðinn sem Ásthildur Lóa eða aðrir hafa hlotið af þessu máli er um 1% af þeim óbætanlega skaða sem karlmenn þessa lands og drengir hafa orðið fyrir af hendi femínista.

1) Fjölmargir þeirra hafa framið sjálfsmorð.

2) Enn fleiri hafa fengið ólæknanlega sjúkdóma og dáið úr þeim sem má rekja þráðbeint til Metoomálanna og femínistanna.

3) Enn fleiri hafa orðið öryrkjar, óvinnufærir.

4) Enn fleiri hafa misst æruna, vinina, vinkonurnar, vinnuna, sjálfsvirðinguna, lífslöngunina.

ÞETTA ER GLÆPUR GEGN MANNKYNI, femínismi, Metoo, allt af því taginu.

Viðbjóðslegt málið sem Ásthildur Lóa lenti í VARPAR LJÓSI á fórnarlömb Metoohreyfingarinnar!!!

 

Kemur móður sinni til varnar

Leifar af bjórbanninu

Hvaða áhrif hafa áfengisauglýsingar? Engin áhrif. Fyrir nokkrum áratugum höfðu auglýsingar áhrif, en ekki lengur. Mannskepna nútímans er svo mettuð af áreiti í tölvum eða snjallsímum og snjalltækjum að áfengisauglýsingar í sjónvarpi skipta engu máli. Þegar mettun skilningarvitanna verður fullkomin þá man maður hvorki né skynjar auglýsingar. Þetta bann við auglýsingum á áfengi er þannig dæmi um úrelt lög.

Þegar RÚV var allsráðandi, ekkert net, engir samfélagsmiðlar í tugatali, þá lærði maður auglýsingar utanað. Gott dæmi er auglýsing Sverris Stormsker: "Njóttu lífsins fáðu þér svala!" Ég er reyndar ekki viss um að hann hafi samið þennan lagbút, en einhverntímann auglýsti hann Svala um þetta leyti.

Tveggja milljóna króna sekt lögð á Sýn

Hvers vegna þurfa öll þessi mál að koma fram í dagsljósið og sprengja ríkisstjórnir?

Þegar fréttamaðurinn á RÚV í gær túlkaði lýsingar Ásthildar Lóu svona á barnsföðurnum:"Ágengni, umsáturs-einelti,", þá fór ég að velta fyrir mér orðunum ást og ástsýki. Er lýsing ráðherrans rétt? Er hún að ýkja þetta honum í óhag eða hvað?

Mér finnst það merkilegt að siðferði getur stefnt í þveröfugar áttir og að ein tegund af siðferði er ekki til sem er rétt og algild. Þetta hef ég sérstaklega lært með því að skoða heiðin trúarbrögð sem geyma önnur gildi en þau kristilegu.

Ég las það á síðu Ómars Geirssonar að einn í athugasemdum segir að hann hafi enga siðferðiskennd fyrst hann fordæmir ekki Ásthildi Lóu eindregið og afdráttarlaust. Ja, þá er stór hluti þjóðarinnar án siðferðiskenndar, ef svo er, ef maður á að fordæma hana án þess að skilja neitt hennar hlið málsins.

Hvorki skil ég hatur í hennar garð án neinnar minnstu fyrirgefningar né skil ég blinda dýrkun á henni og að ekkert sé við þetta sem skaði ríkisstjórnina. Þetta skaðar ríkisstjórnina úr því að samfélagsreglurnar breyttust með Metoo, og aðeins þessvegna. Fyrir nokkrum áratugum hefði flestum þótt þetta hið bezta mál og ekkert útá þetta að setja, kannski jú vegna þess að hún var leiðbeinandi á vegum kristilegra samtaka ekki nógu heppilegt að öllu leyti.

Það er skrýtið að fólk þurfi að skipa sér í hatrammar fylkingar út af þessu máli. Manneskjan er búin að segja af sér. Það er til fyrirmyndar og þannig er þetta erlendis.

Hún ætti að eiga sér framtíð í pólitík samt þrátt fyrir þetta, varla er þetta svo slæmt fyrir hana.

Síðan eru það viðbrögð Kristrúnar og trúnaðarbresturinn sem hún er sökuð um og hennar ráðuneyti. Hér verða allir að tipla á tánum og gæta þess hvað þeir (þær) gera.

Þetta er fyrsta stórmálið sem reynir á ríkisstjórnina. Skráningarklúðrið var bara til að hita upp fyrir þessi alvöru átök. Hér er farið að saka sjálfa Kristrúnu forsætisráðherra um að koma ekki rétt fram við þegn landsins, Ólöfu Björnsdóttur, fyrrverandi tengdamóðir barnföður Ásthildar Lóu.

Hér hafa tilfinningar verið særðar, og það er ömurlegt. Hér er því reitt hátt til höggs og í högginu getur ríkisstjórnin öll fallið, eða komið stórsködduð útúr þessu. Viðbrögð Kristrúnar og annarra í ríkisstjórninni eru bókstaflega undir smásjá.

Við lifum í heimi þar sem fólk getur sjálft skilgreint hvenær komið er vel eða illa fram við það, hvað er móðgun, áreitni, ofbeldi eða hvaðeina annað jákvætt eða neikvætt.

Ég er sammála Ólöfu með það að úr því að hún óskaði eftir trúnaði er skrýtið hvernig þetta komst á flug í samfélaginu og sprakk út eins og blaðra, eins og í Wintrismálinu, umsátrinu um Sigmund Davíð.

Ég er sammála Ólöfu um að í okkar nútímaþjóðfélagi er ekki boðlegt að trúnaðarupplýsingar fari í fjölmiðla eða annað ef þess er óskað að það gerist ekki.

Okkar þjóðfélag byggist æ meira á upplýsingum og vitneskju, hver er ábyrgður, hver dreifir hverju og hversvegna, og hvort og hvernig hægt er að stjórna flæði upplýsinga eða hindra að fólk særist.

Hugverkaiðnaðurinn er að verða stærsta útflutningsgrein landsins, það er í samræmi við þetta.

En nú ætla ég að fara útí það sem mér finnst skipta mestu máli.

Nýleg frétt fjallaði um að fæðingum sé alltaf að fækka á Íslandi og víðast hvar annarsstaðar. Þetta er hinn mesti hryllingur sem mannkynið stendur frammi fyrir, að það er að deyja út, eða gæti farið svo.

Nýlega hef ég verið að fræðast um þrumuguðinn Taranis, hinn gaulverska. Hann er alveg eins og þrumuguðinn Júpíter með það að hann er kvensamur, og á mörg afkvæmi. Ekki nóg með það, hans framferði myndi vera túlkað sem raðnauðganir nú til dags. Sögurnar um hann lýsa því hvernig hann brá sér í allra kvikinda líki til að hafa samfarir við konur, láta þær elska dýrin, sem síðar breyttust í þennan guð sem hann er, sem gat nauðgað þeim, varla er hægt að túlka þessar frásagnir öðruvísi. Einnig er eins og hann hafi dáleitt þær með mætti sínum og valdi, en farið svona lymskulega að því, kannski til að sýna yfirburði sína og vald. Seifur var svona líka meðal Grikkja, þeirra æðsti guð, og svo Júpíter meða Rómverja, báðir líka þrumuguðir eins og Taranis, og æðstir í fjölskyldunni, að því er virðist, þótt eitthvað hafi þetta verið flóknara meðal Gaulverja, sem röktu ættir sínar til Dis Pater, sem var Plútó meðal Rómverja en Hades meðal Grikkja, undirheimaguð og guð dauðra eða dauðraríkisins.

Mér finnst það mjög flókið hvernig Taranis, Esus og Teutatis tengjast, og hvernig Cernunnos var lífstréð eða tákn þess en þeir allir þrír í heild tákn fyrir þetta ofurtré.

Ef maður spáir í það hversvegna þetta nauðgunareðli karlmanna var upphafið og dýrkað fyrr á tímum, þá var það auðvitað til að helga nauðganir og leggja blessun sína yfir þær, til að sem flest börn fæddust. Þesskonar siðferði hafði gildi og gerði gagn.

Okkar úrkynjaða siðferði hefur þann eina tilgang að útrýma okkur.

Sakar ráðuneyti Kristrúnar um brot á trúnaði

"Sá yðar sem syndlaus er..."

Femínistar hafa sigrað feðraveldið með þeim boðskap að allir karlmenn og drengir séu í eðli sínu sóðakarlar, perrar og glæpamenn. Nú kemur í ljós að konurnar eru ekkert skárri, eða varla.

Nú eru vopn femínista farin að bíta á konurnar sjálfar. Það sem þótti eðlilegt fyrir nokkrum áratugum er það ekki lengur vegna baráttu femínista gegn perrum sem þær héldu að væru bara karlkyns.

Aldrei hefur víst nokkur ríkisstjórn lent í öðrum eins ólgusjó í upphafi stjórnartíðar sinnar, og það útaf máli sem langflestir myndu telja dæmigert spillingarmál miðaldra karlmanna sem hafa skákað í skjóli feðraveldisins. Hvort sem hún reynir að telja fólki trú um að hann (barnsfaðirinn sem þá var 15 ára, að verða 16 ára) hafi haft allan áhugann eða ekki þá er skaðinn skeður, og ríkisstjórnin er öll menguð, eins og embættið sem hún gegndi, kvenþjóðin, femínistar og Flokkur fólksins.

Flokkur fólksins bjóst aldrei við að komast í ríkisstjórn og bjóst aldrei við að fá svona miklar vinsældir. Annars hefðu þessar tvær konur, Inga Sæland og Ásthildur Lóa ekki verið í efstu sætunum, vitandi það að önnur átti sér svona leyndarmál í skápnum og hin hafði ekki sinnt skráningum flokksins sæmilega.

Flokkar með mikla reynslu eru öðruvísi. Þar er gætt að því að fólk sé með alveg hreina fortíð, ef svo má segja, jafnvel að allt sem mögulega gæti orkað tvímælis sé ekki að þvælast fyrir, og þannig fólk ekki í efstu sætunum. Samt flaskaði Sjálfstæðisflokkurinn á þessu margsinnis, með Bjarna Benediktsson og pabba hans, í sambandi við viðskipti og fleira.

Annars er ég á því að Ásthildur Lóa hafi ekkert rangt gert af sér og það sé sjálfsagt að unglingar stundi kynlíf, eignist börn með jafnöldrum eða einhverjum sem eru eldri.

Ég er að fjalla um þetta útaf öðru, út af því hvernig Metoo er skrímsli sem eyðir öllu sem fyrir er, konum og körlum.

Úr því að karlar voru hraktir frá störfum og námi út af minnsta grun um eitthvað af þessu tagi, þá er það alveg mátulegt á hitt kynið að lenda í þessu líka. Metoo fer í hringi.

Um aldamótin 2000 voru Kryddpíurnar ein vinsælasta hljómsveit í heimi. Þá var hugtakið Stelpnamáttur mikið notað (girlpower). Borgarstjórakvendin voru kölluð Kryddpíurnar, en þeim leiddist sú nafngift og því var hún látin niður falla, en það sem var líkt var andrúmsloftið sem tilheyrði Kryddpíunum, tónlistarkonunum sem slógu í gegn undir því nafni, að loksins væru konur alfarið að taka yfir án undantekninga.

Hneykslismál Flokks fólks munu fara í sögubækurnar vegna þess hversu fljótt blaðran sprakk, og mýtan um hinar fullkomnu konur sem ekkert fyndist misjafnt til að gagnrýna með.

Jafnvel þótt Kristrúnarstjórnin springi væntanlega ekki útaf þessu tiltekna máli, þá verður þetta þungur baggi að bera og einmitt vegna þess að vonbrigðin eru mikil að svona hneykslismál þurfi að vera upphafið á þessu stjórnarsamstarfi.

Hver er aðalástæðan fyrir því að þessi stjórn var mynduð, með eintómum konum?

Vinstrimenn höfðu herjað á Sjálfstæðisflokkinn árum og áratugum saman. Kenningin var sú að þar væri siðferðið verra en annarsstaðar.

Nú átti að sýna að sanna að allt væri betra þegar Sjálfstæðisflokknum væri haldið frá völdum.

Nú er búið að afsanna þessa wók-kenningu með hneykslismálunum sem elta þessa ríkisstjórn hvert fótmál.

Jafnvel án Sjálfstæðisflokksins ætla hneykslismálin allt að drepa í þessu þjóðfélagi okkar.

Þetta er "ógeðslegt þjóðfélag", það sagði Styrmir Gunnarsson, hér níðir fólk skóinn niður af náunganum og varla neitt annað.

Frétti af framferði Ásthildar fyrir viku

Mannkynið hefur misst tökin á mengunarvandanum. Bókin "Raddir vorsins þagna" á enn við.

Á unglingsárunum keypti ég þessa bók í Máli og Menningu. Líffræðikennarinn í Digranesskóla, Árni Waag vakti áhuga á ýmsu af þessu tagi.

Hjá mér fór saman tilvistarangist og mengunarangist frá ungum aldri. Síðan þegar amma dó þegar ég var 15 ára jókst sú tilvistarangist enn.

Það er mikið hægt að deila um það hvort veðurfarið hafi alltaf verið svona eða ekki. Sennilega er hægt að finna fordæmi um allt í fortíðinni, enda hafa ísaldir komið og farið og veðrabrigðin því verið á fleygiferð.

Það sem er sérstakt við okkar tíma er þetta:

1) Mannkynið er fjölmennara en nokkrusinni fyrr, að því er talið er.

2) Búsvæðum dýra og plantna fer sífellt fækkandi.

3) Flest virðist benda til þess að mengun af völdum mannkynsins hafi úrslitaáhrif í þá átt að valda óstöðugleika, sem annaðhvort endar með nýrri ísöld eða þá ofurgróðurhúsaáhrifum, ofbeldisfyllra veðri og öfgum ýmsum. Óbyggilegt verður þá á æ fleiri svæðum.

Ég samdi lög um mengun og umhverfisvernd sem unglingur. Ég notaði það sem afsökun til að þurfa ekki að vinna úr mínum eigin tilfinningum, ást, hatri, vonbrigðum, væntingum og fleiru.

Ég fékk gott klapp fyrir þessi lög á tónleikum í Menntaskólanum í Kópavogi, en hef aldrei orðið þjóðþekktur tónlistarmaður á Íslandi, enda er það svo að snobbið ríkir. Ef maður er bláfátækur og vinafár þá þykir maður ómerkilegur tónlistarmaður hvort sem það er satt eða ekki. Peningarnir gera allt mögulegt í vinsældum.

En ég hafði rétt fyrir mér, ég hafði dómgreind til að trúa réttu fólki á sínum tíma sem hélt þessu fram þótt undirtektir væru oft dræmar.

En það sem veldur fólki minnimáttarkennd er ekki vænlegt til vinsælda. Ef fólki er sagt að það sé á rangri braut verður það reitt, nema ef það er hluti af pólitískri innrætingu. Þá hlýðir fólk af skyldurækni. Stundum er það bara ekki nóg.

Einhverntímann eftir tvítugt gerði ég mér grein fyrir því að viðleitni til endurvinnslu væri kattarþvottur, og sýndarmennska, myndi ekki skila árangri.

Ég gerði mér grein fyrir því að Kína, Indland og önnur lönd væru að fara á braut meiri mengunar og iðnvæðingar, síðan Afríka og Suður Ameríka.

Ég gerði mér grein fyrir því að góða fólkið dansaði með eins og trúðar en hefði ekki nokkur tök á vandanum.

Við þekkjum undarlegt veður á Íslandi. Bara þessi vetur er stórundarlegur og minnir á eilíft haust með sínum haustlægðum frekar en hefðbundinn íslenzkan vetur.

Það má víst alveg fullyrða það, að ísöld er á næsta leiti, eða einhver annar hryllingur í veðurfari. Það gæti jafnvel orðið á allra næstu árum og áratugum, á meðan mín kynslóð er á lífi.

Ekki er skrýtið að Gréta Thunberg og margir af hennar kynslóð mótmæli.

40 látnir og mikil eyðilegging

Samúð með konum og börnum á Gaza ætti að vera hafin yfir pólitískar deilur

Hvernig geta kristnir menn og vestrænir almennt sætt sig við hvernig Gazabúum er slátrað miskunnarlaust? Rétt eins og í tilfelli Pútíns þá eru allar afsakanir notaðar til að halda hernaðinum áfram og slátra fólki. Þó er Ísraelsher í meiri yfirburðastöðu en Rússlandsher, sérstaklega vegna þess að Bandaríkin senda Ísraelum vopn, en fyrir eru þeir með hátæknivopn og allskonar vopn eins og Rússar.

Rétt eins og það er hægt að segja að Rússar vilji ná allri Úkraínu á sitt vald þannig vilja Ísraelsmenn ná öllu Gazasvæðinu á sitt vald. Tillaga Trumps um að búa til baðströnd á Gaza kemur því eins og himnasending til ísraelskra stjórnvalda, sem einmitt vilja hafa svæðið algerlega á sínu valdi og að Palestínumenn flytjist í burtu þaðan.

Ég held að það sé ljóst að Hamas árásin þann 7. október var ætluð til þess að fá samúð heimsbyggðarinnar, og verða nýtt dæmi um Helför, sem að þessu sinni sjálf fórnarlömb hennar fremja.

Þetta er auðvitað mikil sorgarsaga, heimska, grimmd og hvaðeina, en það verður að spila úr stöðunni á einhvern hátt sem er viðunandi.

Maður sér það í fréttunum að Gazabúar vilja ekki fara, og þarna mætast stálin stinn. Raunar er palestínsk þjóðerniskennd ekkert minni en sú ísraelska, og samtakamáttur islömsku þjóðanna er mikill í því að öll Palestína tilheyri þeim sögulega.

Nú hef ég verið að skoða ýmis Youtubemyndbönd og hef lesið ýmislegt. Sumir halda því fram að bæði Nýja testamentið og Gamla testamentið byggist á skáldskap en engum veruleika, að hvorki guð Gamla testamentisins sé til né hafi Jesús Kristur verið annað en skáldskapur Rómverja.

Ef þetta er satt þá hafa Ísraelsmenn ekkert tilkall til landsins sem þeim var úthlutað eftir seinni heimsstyrjöldina.

Þegar landakröfurnar byggjast á trúarriti eins og Biblíunni, þá er mjög hægt að efast um trúverðugleikann.

Óskar Helgi sem stundum kemur með snjallar athugasemdir kom fram með þá tillögu að Ísraelsmenn fengju annarsstaðar landsvæði.

Rétt er að standa með Ísraelsmönnum eins og hægt er. En þegar kemur að því að gera minni kröfur til þeirra um mannúð og frið, þá held ég að málin fari að vandast allverulega.

Þegar konur og börn deyja á svona litlu svæði af völdum árása, þá hlýtur samúðin að vakna með þeim.

Yfir 300 sagðir látnir eftir árás Ísraelshers á Gasa