Biskupan og forsætan. Á komandi tímum munum við heyra fullt af ræðum frá þeim, en lausnir koma oft frá grasrótinni, fólkinu sjálfu

Bæði biskupan og forsætan tala á svipuðum nótum. Ég tek alveg undir það að þetta er ólíðandi og Ísland var ekki svona. En hverjar eru ástæðurnar?

Í grunninn er þetta einfalt. Þetta snýst ekki um hnífa eða vopnaburð, enda hægt að drepa eða særa með ótalmörgu öðru og nota sem vopn.

Þetta snýst um virðingu sem sumir hafa misst, þetta snýst um smánun í samfélaginu, sem nú beinist að karlmönnum og piltum.

Það þykir í lagi að sýna útlendingum umburðarlyndi, en það er dægurmenning okkar sem orðin er femínísk hún elur á tortryggni gagnvart karlkyninu. Ef drengir og karlar eru ekki villidýr í mannsmynd erum við taldir aumingjar. Tengslamyndun hefur alltaf verið lélegri hjá karlkyninu, meira um einstaklingshyggju.

Það þýðir að við höfum ekki marga til að tala við eða tjá okkur við ef okkur líður illa.

Ungu piltarnir eru auk þess að leita að sjálfum sér, og það fylgir æskunni. Þar með er tilvistarangistin orðin margföld.

Hræsnin hjá biskupinni og forsætunni felst í því að þær njóta ávaxta af femínismanum en ekki ungir piltar sem eru komnir neðst í goggunarröðuna og neðar en útlendingar jafnvel.

Þessir ungu menn sem hrekjast úr skólunum, þeir eru ekkert einsdæmi. Óhamingjan er víða. Hvað er gert? Fleiri sérfræðinga?

Þetta er aldrei hægt að leysa með fleiri sérfræðingum.

Lausnin felst í að leyfa strákum og körlum að vera þeir sjálfir. Ef nett ýgi er leyfð og hæfileg karlmennska, þá lendum við ekki í þessu, sem byggist á örvæntingu og uppgjöf á tilverunni þegar fólk er komið útí horn og finnur engin önnur úrræði en að beita ofbeldi.

 

Sagði sorg grúfa yfir landinu

Kvikmyndaiðnaðurinn í Bandaríkjunum er ein rjúkandi rúst eftir að Metooóttinn sigraði þar

Sannleikurinn er sá að perrar og kynferðisofbeldismenn eins og Harvey Weinstein eru forfeður okkar allra, en ekki saklausu englarnir sem þorðu ekki að káfa á kvenfólki eða piparkerlingarnar sem hötuðu karlmenn og eignuðust engin börn.

Sérstaklega á þetta við um Íslendinga. Stórar ættir dóu út í Svartadauða og aðrar komu í staðinn og oft undan fáum aðilum og náskyldum jafnvel.

Það var alsiða í sveitunum að systkinabörn giftust og frændur og frænkur eignuðust haug af krökkum. Urðu úr þeirri skyldleikaræktun snillingar annarsvegar og svo fávitar hinsvegar, en vísindamenn hafa komizt að því að skyldleikaræktun eykur bæði hættu á fávitahætti og erfðagöllum en getur einnig verið jákvæð og ýtt undir snilligáfu og aðra hæfileika, sem liggja í ættum og koma fram síðar.

Nú er Harvey Weinstein orðinn 72 ára gamall og kominn í göngugrind og hjólastól, og verið að níðast á blessuðum manninum fyrir hetjuverkin til forna. Blessaður sóminn gerðist of nærgöngull við leikkonur þær sem hann leikstýrði og vildi véla þær til samræðis.

Weinstein hefur neitað sök um nauðganir og segir að allt hafi þetta verið með samþykki.

Ekki verður það af honum tekið að hann framleiddi vinsælar og stórgóðar bíómyndir.

Nafn hans þýðir Vínsteinn uppá þýzkuna og virðist mér augljóst að hann er af þýzkum ættum, eða ættarnafnið bendir til þess. Hvort hann er mikið vínhneigður er ekki víst hinsvegar.

Hinsvegar ef maður gúgglar kallinn á netinu þá kemur í ljós að hann er gyðingur frá Póllandi. Ekki eru ættir hans raktar lengra aftur, en Pólland er jú vissulega nálægt Þýzkalandi svo sennilega er það rétt að eitthvað komi þetta nafn frá Þýzkalandi.

Hvers vegna komast þessir Metoofrömuðir upp með þetta og eru ekki sakaðir um gyðingahatur úr því að Havey Weinstein er gyðingur, sem ég vissi ekki?

En Vínsteinn þessi er frægur fyrir það að öll Metoo halarófan fylgdi í kjölfar ásakana á hendur honum. Æpandi móðursýki fór í hæstu hæðir og Covid-19 kom beint frá Helvíti niður á mannkynið í kjölfarið, sem refsing fyrir þann glæp gegn mannkyni að leyfa femínistum sem slíkum að fá völd og fá að tjá sig.

Vínsteinn þessi gerði góðar bíómyndir fyrir Vínsteinafyrirtækið, (Weinstein Company).

Naut Hollywood góðs af vinnugleði kappans og góðri verkstjórn í kvikmyndagerð.

Eftir að Harvey Weinstein var settur inn fyrir hetjuverk sín sýktist Helgiviður (Hollywood) svo illyrmilega af kvenréttindaveirunni að það hefur ekki borið sitt barr síðan. Pólitísk rétthugsun, sem er ranghugsun tröllríður þar röftum eins og illur andi úr neðra, sem hún auðvitað er.

Nú vill svo til að ekki er hægt að horfa á kvikmyndir eða sjónvarpsþætti án þess að annar hver maður sé svartur eða pólitískt rétt þenkjandi og boðandi sína hugmyndafræði.

Marvel og DC kvikmyndasamsteypurnar hafa farið illa útúr þessu.

Ég hafði nokkuð gaman af seríunni "Legends of tomorrow", en henni lauk 2022 og hóf göngu sína 2016.

Eins og með femínismann er hægt að skilgreina þróun vísindaskáldsagnaafþreyingarefnis í nokkrum tímabilum. Jafnvel má deila um hvort þetta byrjaði á 20. öldinni eða enn fyrr.

Allavega, þetta eru vísindaskáldsögur fyrir nútímafólk.

En ég hef vit á "Legends of tomorrow", (G0ðsögnum framtíðarinnar, eða Froðsögnum framtíðarinnar eins og réttara væri að nefna fyrirbærið).

Ég horfði á þessa þætti frá upphafi.

Þegar Donald Trump komst til valda 2016 þá stórjókst áhuginn á sjónvarpsefni um vísindaskáldskap og samsæriskenningar. Ráðgátur voru endurlífgaðar, til dæmis.

Legends of tomorrow er hluti af áhuga á þessu. Þær eru afkvæmi þessa áhuga og Arrowverse, Örvaversunum. Græna örin var fyrsta þáttaröðin, byrjaði hún 2012 og fleiri fylgdu í kjölfarið. Verse, seinni hluti orðsins Arrowverse er bæði vísun í versatile, fjölhliða, og verse, erindi, vers.

Orðið versicolour á ensku þýðir til dæmis marglitur, fjöllitur, eða lithverfur, litföróttur, sem breytir um lit, og því eru fordæmi fyrir því að nota orðið vers sem eitthvað sem merkir fjölbreytni, eða kafla.

Morgundagshetjurnar byrjuðu ágætlega en enduðu í fullkomnum farsa.

Tímaflakk og dyggðaflöggun góða fólks komu snemma við sögu sem aðalatriðin sem allt snérist um.

Snérust þessir sjónvarpsþættir einkum og sér í lagi um það að fara til baka í mannkynssöguna og breyta öllum þeim atriðum sem ekki töldust nógu mikið wók, og jafnvel sögufrægum persónum, eða sýna þær í skoplegu og neikvæðu ljósi, ef þær töldust gamaldags, rasistar, karlrembur eða eitthvað slíkt.

Þetta er hluti af gífurlegri sögufölsun kvikmyndaiðnaðarins síðastliðin ár og áratugi. Hefur þetta keyrt svo mjög um þverbak að ég er hættur að horfa á sjónvarp nema fréttir, að kalla má, enda hitt ónýtt drasl, brandari, einskisnýtt last.

Brezku þættirnir um Merlín galdrakarl eru gott dæmi. Þeir voru framleiddir fyrir ríflega 10 árum.

Sögufölsunin versta í þeim þáttum var á þá leið að Gunnvör, kona Arthúrs konungs var svört kona í þáttunum, en ekkert slíkt kemur fram í heimildum og gengur þvert á alla röklega skynsemi um háttsemi fólks á þeim tíma. Blönduð hjónabönd eða sambönd þekktust ábyggilega eitthvað, en hæpið er að það hafi verið innan aðalsins.

En mér fannst Legends of tomorrow hlægilegir þættir í fáránleika sínum og spennandi um leið, eða þar til þeir urðu svo yfirmáta vitlausir að þeir urðu fullkominn farsi án allra gæða.

Söguþráðurinn fór að lokum allur að hverfast um pólitískan rétttrúnað, til dæmis samkynhneigð aðalpersónanna, ellegar þá einhver mjög skrýtin einkenni og hegðun hjá þessum aðalsöguhetjum, að lifna við frá dauðum, breytast í vélmenni, og ekki skeytt um trúverðugleikann. Rann þetta síðan út í sandinn eins og hver önnur haldleysa.

Menningarelítan í Bandaríkjunum er sérstakt fyrirbæri sem tengt er menningarelítum annarsstaðar á Vesturlöndum. Þetta fólk á það sammerkt að það lifir í fílabeinsturni og leikkonur telja sig sérstaklega á hærri stalli en leikarar eða almúginn yfirleitt.

Þetta fólk er allt wók meira og minna. Það er yfir sig snobbað og lítur niður á annað fólk, og telur sig í yfirstétt eins og drottningar og kóngar, ef ekki enn hærra sett en venjulegt yfirstéttarfólk af því taginu.

Harvey Weinstein er hluti af deyjandi menningu innan Hollywood, gömlu karlrembusvínin sem byrjuðu og sköpuðu menninguna sem wókistarnir lifa og hrærast á.

En bíómyndirnar sem hann bjó til voru skemmtilegar.

Það hefur ekki verið sannað með óyggjandi hætti að konur þær sem hann átti samskipti við hafi borið óbætanlegt tjón vegna hans.

Þótt fjöldinn sýkist þá er ágætt að risaeðlur haldi áfram að vera þær sjálfar. Eftir því sem fleiri eru staðfastir í stolti yfir því að vera risaeðla er kannski hægt að hefja réttindabaráttu úreltra.

 

 

Weinstein fluttur í skyndi á sjúkrahús

Textinn "Jafnréttið er eina svarið" (Taktur og tregi), frá 16. febrúar 1998, með skýringum.

Fáa texta hef ég endurgert eins oft og þessa. Einnig var samið um svipað efni lengi. Bæði var að ég var óviss um skoðanir mínar á jafnréttinu, og eins var að ég var ekki viss um hvaða heildahrifum ég var að leita að.

Jafnréttishljómdiskana mína setti ég saman til þess að fá afsökun til að gefa út lögin um kvenhatur, sem byggðust á sársauka frá 1991.

"Varúð!", það lag samdi ég 9. apríl 1991.

"Sumar í Helvíti", það er frá 2. ágúst 1991.

Þessi sársauki sem ég þoldi á þessu ári, mér fannst hann þannig að ég yrði að segja frá honum, tjá hann.

Á sama tíma var ég þó búinn að velja eldri lög sem öll fjölluðu um umhverfisvernd, samin undir áhrifum frá Árna Waag.

Þau eru þessi:

"Hefur þú hugsað um mannfjöldasprenginguna?" (Taktur og tregi), samið 3. marz 1983.

"Engar umbúðir", samið 10. janúar 1984.

"Trén bjarga okkur", samið 20. janúar 1985.

"Mannfjöldasprengingin", samið 1. febrúar 1986.

"Björgunarlag", samið 1. janúar 1986.

"Óðzonlagið", samið 2. janúar 1987.

"Náttúran", samið 1. janúar 1988.

"Visthrun", samið 26. nóvember 1989.

"Njóla í Ránar sal", samið 2. janúar 1990.

"Ó græni þollur", samið 4. janúar 1990.

"Sonnetta", samið 7. janúar 1990.

 

Þarna eru komin lögin 11 sem ég lærði og fengu góðar viðtökur meðal samnemenda í MK.

Fljótlega árið 1991 kom sú hugmynd upp að búa til karlrembuplötu, sem yrði eins og "Blood on the Tracks" með Bob Dylan, sungið um sársauka og jafnvel hatur á kvenkyninu - eða samkynhneigð og allskonar tilbrigðum við þetta.

Þar komu þessi lög til greina sem álitleg:

"Varúð", samið 9. apríl 1991.

"Sumar í Helvíti", samið 2. ágúst 1991.

"Stelpur stinga", samið 29. marz 1992.

"Karlar (kunna að elska)", samið 10. september 1993.

"Stelpur vilja stríð", samið 25. júní 1994.

"Akurinn", samið 12. marz 1995.

"Allar konur elska ofbeldi", samið 8. júní 1996.

"Kúgaðu allar konur", samið 8. júní 1996.

"Aldrei skaltu elska hana", samið 8. júní 1996.

"Endalokin séð í nýju ljósi", samið 1. júlí 1996.

"Nýr blús um ástandið (Taktur og tregi)", samið 1. júlí 1996.

 

Snemma árs 1997 varð mér ljóst að þessi lög um sársauka myndu ekki fá hljómgrunn eða vinsældir og ráðum þyrfti að beita til að afsaka svona skoðanir - eða tjáningu og túlkun.

Þá bjó ég til blúsa sem áttu að vera gleðiblúsar, eins konar mótvægi, og lögin á plötu Megasar "Í góðri trú" voru fyrirmyndin, gleðiblúsar, eins og Lóa Lóa Lóa.

"Nazisminn er eina svarið" var vinnuheiti, sem breyttist í "Jafnréttið er eina svarið".

Bæði gerði ég útgáfur með stuðlasetningu og án hennar. Sumar útgáfur blúsanna voru 30-50 erindi, sem ég stytti niður í 5 erindi eða svo.

Þarna beitti ég sjálfan mig ritskoðun, með því að leyfa aðeins þeim setningum að verða eftir sem gætu fallið í kramið hjá öfgaliðinu sem þóttist hafa vit á þessu.

 

Erindi númer eitt:

 

Sumt fólk er ekki ennþá búið að átta sig,

Sumt fólk er ekki ennþá búið að átta sig,

en jafnréttið er eina svarið.

 

Þetta er blús, stytting úr eldri blús frá 1997. Margar útgáfur af sama blúsnum með breytingum á textum. Ég var sífellt að stytta og lengja textann og breyta honum.

Hverjir hafa heyrt setninguna:"Oflof er háð?"

Ég reyndi að meitla þessa jafnréttisblúsa þannig að hlustandinn yrði að ráða hvort þetta yrði tekið sem einlægni eða háð.

Erindi númer tvö:

"Sumt fólk skilur þetta ekki ennþá,

sumt fólk skilur þetta ekki ennþá,

en jafnréttið er eina svarið."

 

Einn hljóðmaður spurði mig:"Svar við hvaða spurningu?"

Ég gat ekki svarað honum, en það var hluti af gríninu hjá mér, að sýna fram á hvernig fullt af málsmetandi fólki heldur einhverju fram sem það skilur ekki sjálft, hálfkláruð setning eða pæling, órökvís.

Þriðja erindi:

"Við trúum öll á jafnréttið,

við trúum öll á jafnréttið,

jafnréttið er eina svarið".

 

Trúin er það sem ekki er hægt að rökstyðja eða útskýra.

Mér fannst þetta bæði fyndið og satt og rétt, að femínismi væri trúarbrögð, hin nýju trúarbrögð samtímans. Ég var á undan tímanum með þessa túlkun mína, því þá fannst fólki þetta réttlátt, öfgarnar voru ekki komnar mjög mikið í ljós, en ég skynjaði hvað var að fara að gerast.

Erindi númer 4:

"Við viljum öll jafnrétti,

við viljum öll jafnrétti,

jafnréttið er eina svarið".

 

Orðið allur misskilst oft. Fólk sem vill hafa áhrif þykist tala fyrir alla. Hverjir þessir allir eru það er svo annað mál. Er það ég allur eða við tveir allir (báðir) eða við allir þrír eða einhverjir fleiri?

 

Fólk er nú ekki lengi að sjá að þetta er löðrandi í húmor og skemmtilegheitum.

Fimmta og síðasta erindið:

"Jafnréttið er framtíðin,

jafnréttið er framtíðin,

jafnréttið er eina svarið".

 

Hér er komið svolítið annað hljóð í strokkinn hjá ljóðmælandanum. Hann segir að jafnréttið sé framtíðin, og þá er verið að viðurkenna að það sé eftir að berjast fyrir einhverju í jafnréttisbaráttunni, en í hinum erindunum var þó sigurfögnuðurinn oft svo mikill að sú víma yfirskyggði allt annað.

Eins og sjá má þá er þetta alveg útpældur texti og meitlaður á snyrtilegan og fíngerðan hátt. Jafnvel þótt í honum sé hvorki rím né stuðlar og höfuðstafir, þá er þetta ekki útí loftið, heldur er þarna ekki mikil ljóðræna.

Stílbrögð eins og ýkjur og slíkt er áberandi.

Ljóðmælandinn er einhver sem trúir þessu.

Margt bendir þó til að ljóðmælandinn sé barnalegur og órökvís, og sé að reyna að ganga í augun á einhverjum eða einhverri með þessu.

 

Að skipta um skoðun

Helga Sigurjónsdóttir, sem kenndi mér í MK, hún gagnrýndi femínismann í dagblöðum, ræðu og riti sín seinni ár og sagði að konur ættu ekki að verða eins og karlar í valdafíkn, heldur ættu þær að halda í kvenleika sinn þrátt fyrir sigur femínismans. Á hana var ekki hlustað. Konur skammast sín ekki fyrir lesti lengur í valdafíkn sinni.

Hún átti þátt í að stofna Rauðsokkuhreyfinguna, en oft er það þannig að frumkvöðlarnir sjá þegar afkvæmin verða óþekk og þarf að skamma þau. Hennar afkvæmi réð hún ekki við, enda undir marxískum og erlendum áhrifum og því fjarstýrt að utan.

Að fara með bölbænir mun vera rétt eins og talað er um að fara með bænir.

Ég hef velt fyrir mér því sem Guðjón Hreinberg hefur skrifað, að leið fólks til að komast í gegnum hremmingar nútímans sé bæn, iðrun, vitnisburður og fyrirgefning.

Ég er tortrygginn á svo einfaldar og almennar lausnir sem manni eru innprentaðar í trúarhópum, en fyrst hann heldur þessu fram finnst mér vert að skoða þetta.

Orðsifjabókin eftir Ásgeir Blöndal er oft góð byrjun til að reyna að kafa í orðin og uppruna þeirra, andlega merkingu og slíkt.

Ef leitað er að orðinu bæn þá bendir hann manni á orðið bón. Ef orðið bón er skoðað þá skrifaði hann að rótin að því kæmi úr grísku, phone, rödd, latínu, farí, tala, fama, orðrómur, fabula, fleipur, skröksaga, rússneska, baju, segi frá, ræði um. Af indóevrópsku rótinni bha eða hve, tala. Síðan bendir hann á orðin bann og bæn, sem muni vera hljóðverpt tvímynd af bón.

Orðið bann er bitastæðast. Það þýðir: Bann, bannfæring. Skylt fornensku, gebann, útboð. Fornenska orðið bann þýddi skipun, forboð. Fornindverskan er hér orðið bhánati, tala, hljóma. Færeyska: Banna, bölva, nýnorska: Banna: Fyrirbjóða, biðja einhverjum óbæna, banna á dönsku, bande, formæla.

Sumar bölbænir munu komnar fram. Ekki koma þær allar fram frekar en allar bænir. Ef við sjáum ástand íslenzku þjóðarinnar má vita að bölbænir hins réttláta hafa komið fram.

Reiði á rétt á sér og hatur einnig, því öðruvísi kemst ekki á réttlæti.

Sé glæpur framinn reiðist fólk en án reiðinnar og hatursins er ekki refsað og því ekkert réttlæti. Allar tilfinningar eiga rétt á sér, hluti af réttlæti. Hefndarskyldan er svipuð. Því hlýtur réttarkerfið að byggjast á neikvæðum tilfinningum eins og gleðilegum. Þetta tvennt er samofið, óaðskiljanlegt, ást og hatur og aðrar andstæður.

Syndir kalla á reiði og hefnd eða bölbænir hins réttláta líka.

Hin rangláta hjörð er bænheyrð á annan hátt en bænir hins ofsótta og réttláta.

Það felst ákveðin þversögn í því að vilja hefna sín á konum eða femínistum eða þeim sem slaufa í þessu þjóðfélagi. Þversögnin felst í þeirri staðreynd að bölvun er virk og bölbænir hafa ræzt, þessvegna gengur margt verr en skyldi.

Þessvegna þarf ekkert að gera annað en að fylgjast með og sætta sig við, vera meðvirkur. Vilji maður hinsvegar hjálpa þarf maður að tjá sig.

Gagnvart Guði hinsvegar getur maður þurft að tjá sig, og þar kemur til vitnisburðurinn sem Guðjón hefur endurtekið að sé mikilvægur eins og hin atriðin.

Maður tjáir sig ekki við fólk, því fólk er skynlausar skepnur, núorðið, það hvorki heyrir né sér og þaðan af síður hlýðir, nema eigendum sínum, djöflunum af báðum kynjum.

Sumir eiga kost á því að hefna sín eftir dauðann, breytast í djöful eða púka. Til þess þarf styrk og samstöðu.

Jafnvel er það svo að góðar, hreinar og saklausar sálir breytast í djöfla hér á þessari jörð, það er hluti af atburðum sem vekja reiði sem fá ekki réttláta meðferð nema með þessum aðferðum.

Ævinlega eru til stærri hópar og heildir og þar eru markmiðin mörg og margvísleg. Karlmenn og drengir eru taparar í nútímanum.

Það er sorglegt en satt, að yfirgangur og aukin forréttindi sumra kvenna umfram það sem réttlátt getur talizt geta af sér fyrirbæri eins og incel menninguna. Skotárásir í skólum eru birtingarmynd samfélags sem er að rofna endanlega úr öllum menningartengslum við uppruna sinn. Þessar skotárásir eru einnig birtingarmynd 100% getuleysis skólasálfræðinga og annarra sérfræðinga sem ráðast ekki að rót vandans, sem er fullkomin upplausn samfélagsins, sem verður ekki löguð með plástrum, fleiri sérfræðingum og meira málæði eða skilgreiningum eða greiningum á sjúkum, sem gerðir eru sjúkir, vel að merkja.

Sorglegt er það að gegnviljaskírlífir, sem er þýðing á incel fólki, enda oft í einhverskonar sjálfskaðandi og sjálfseyðandi hegðun, sjálfsmorðum eða ofbeldi gegn öðrum, enda hefur þá örvæntingin að fullu hellzt yfir þessa ógæfusömu einstaklinga.

Margt er rétt í þessum fræðum en einnig ýmislegt rangt.

Ein stærsta ranghugmyndin hjá þessu fólki er að fegurð skipti máli, að konur velji sér maka vegna útlits. Þetta fólk telur sér trú um að það sé ljótara en annað fólk og óhæfara á annan hátt. Ég held að þetta sé bara ekki málið.

Ég byrjaði þennan pistil á Helgu Sigurjónsdóttur. Það er til að sýna að ég á samleið með sumum femínistum.

Þegar allar opinberar stofnanir eru orðnar satanískar, kirkjan þar með, þá hlýtur hinn almenni borgari að spyrja sig hvort hann vilji ekki taka þátt í sigurvímunni.

Margt er nauðalíkt með satanisma og kristni, enda hluti af sama peningnum, bara sitthvor hliðin. Helgiathafnir og ritúöl með nokkuð keimlíku sniði á köflum.

Þau sem hafa forskot eru þau sem annaðhvort ólust upp við peningagræðgi eða eitthvað slíkt. Þetta fólk verður ríkt, eða fæddist með gullskeið í munni. Miskunnarleysi er þeim dyggð.

"Flóttabörnum fögnum bara", er lag sem ég samdi 2001.

Í nokkrum lögum mínum er ég sammála góða fólkinu. Þetta er það sem ég vil endurútgefa, ekki hitt sem passar síður við femínisma og jöfnuð nútímans.

Munurinn á gervigreind og mannlegri greind er að mannleg greind getur skipt um skoðun en ekki gervigreindin, eins og hún er núna skilgreind að minnsta kosti.

Mér finnst að vissu leyti að ég sé ekki sáttur við sum lög sem ég hef samið, eins og "Konur þurfa miklu hærri laun" frá 2003. Engu að síður þarf maður að velja og hafna hvað maður vill leyfa fólki að heyra.

Ef maður vill verða frægur þá þarf maður að biðja með framkvæmdum til djöflanna sem eiga okkur, þetta mannkyn.

Faðir lyginnar er guð Biblíunnar, Jahve og hann ræður miklu, en Loka er hans rétta nafn, ekki Loki. Loki Laufeyjarson er kvenkyns, það kostar að fara í dulfræði til að skilja þetta rétt.

Ef maður vill verða frægur þá verður maður að sýna djöflunni sem ræður það í verki, færa fórnir. Það getur maður gert með því að skipta um skoðun, með því að afneita sannleikanum og trúa lyginni.

Það gerir maður fyrst með því að segja lygina upphátt og í hljóði.

Þær lygar sem eigendum þínum líkar að heyra eru allt í kringum þig.

Fyrsta fórnin er ekki stór. Hún felst í því að hætta að vera með ranghugmyndir (það er að segja að hætta að greina rétt frá röngu), og lifa í lygi og blekkingum, og upphefja allt djöfullegt, í orði og verki á allan hátt.

Mikilvægt skref er að hlýða femínistum, taka undir þeirra málflutning.

"Konur þurfa miklu hærri laun". Þetta er mantra sem maður á að fara með. Að lokum fer maður að trúa þessu og lifa eftir þessu.

Það ætla ég að gera og það geri ég nú þegar.

 

Snafsinn þiggur, ljóð frá 3. október 1991.

Elska kannski eina nýja,

eitthvað reiði þannig dvínar.

Hún þótt meiði hyggjur fínar,

heimi vitrast önnur sía.

 

Þegar göngum takt í telpa,

tíminn verður ljúfur, góður.

Er ég gerður eins og óður,

eins þótt heyri gjammið hvelpa.

 

Ertu að þora inn að troða?

Ertu feiminn, kvennahræddur?

Verður gleyminn, mjög svo mæddur?

Mas er tímans gagnslaus froða.

 

Snotur drengur snafsinn þiggur,

snemma gerður innri dugur.

Eins sem verður eins og hugur

alltaf gegnir, mild svo liggur.

 

Hún sem talar vill og veit það,

víkst ei undan, kyrr þar stendur.

Könnum mundan, meyjalendur,

mjög það hræðist, í mig beit það.

 

Aðeins tala aftur gumi,

Ertu að bora, sorg að týna?

Vildi þora, viljann sýna,

verður meiri en þessi og Tumi?

 

Bjóddu henni heim án ótta,

hún mun vilja sönginn nema.

Ekki hylja ástarþema,

aðrir telja slíkt nú þótta.

 

Þybbin bara, þó ei valið,

þetta er ekki Herdís drauma.

Býður hlekki báran nauma?

Býsna margt gat túnið kalið.

 

Glepja hinir? - Glötun víða?

Gleymist sími, farðu innar.

Nú er tími nektar þinnar,

neyddu þig og hættu að kvíða!

 

Kennslustundin, klukka glymur!

Kanntu að missa tækifæri?

Muntu kyssa meyju á læri?

Missir jötunn tap um rymur.

 

 

Orðaskýringar á sjaldgæfum orðum eða þá nýyrðum í kvæði þessu: Hvelpur:Hvolpur.

Mundan: Stefnumið, takmark, eitthvað sem maður vill, eins og að munda vopn.

Missir: Nafn á jötni tapsins.

Skapvondar piparjónkur, í anda sínum

Þegar ég var unglingur og fram að þrítugu, 1988 til 2000, þá var nekt flæðandi í daglega lífinu, skemmtanalífinu og í glanstímaritum og út um allt. Ekki var þetta tími meiri glæpatíðni held ég, og fólki leið almennt vel.

Eins og Eva Hauksdóttir lögmaður með meiru, ein skarpasta kona landsins skrifaði í vefrit fyrir nokkrum árum, þá snýst femínismi nútímans um völd, um andleg og félagsleg afskipti eins og kirkjan hafði á tímum nornabrenna og almennra ofsókna af venjulegu fólki, á miðöldum og endurreisnartímanum. Femínistar eru hin nýja kaþólska kirkja, eða eins og Rannsóknarrétturinn á miðöldum og Endurreisninni.

Flest fólk ætti að vera búið að fatta það núna að femínistar vilja stjórna en hafa engan áhuga á velferð kvenna, nema á afmörkuðum sviðum.

Einhverntímann heyrði ég eða þá las einhversstaðar að það væri bannað með lögum að framleiða og selja klámblöð á Íslandi þótt fullorðið fólk sýndi nekt og hvílubrögð af fúsum og frjálsum vilja!!! Fáránlegt! Fyrst það er leyft í Bandaríkjunum og Bretlandi, þá af hverju ekki hér á Íslandi? Eru þetta einhver gömul og úrelt lög sem þurfa endurskoðunar við?

Í hvaða fílabeinsturni lifir Drífa Snædal og þesskonar femínistar?

Af hverju ætti að vera bannað að framleiða klám á þessu landi ef unglingar og allir komast í það á netinu frá erlendum síðum og þekkist á hverju heimili sennilega?

Svona teprulög voru þá sett í fyrndinni þegar andaktugt ofsatrúarfólk feðraveldisins sat við völd, með hræsnina að leiðarljósi.

Ef það er rétt hjá mér að þannig lög gildi á þessu landi, þá eru þau úr takti við tímann og frá því áður en netið kom til sögunnar! Eitthvað sem Píratar þurfa að afnema, gjörsamlega úrelt og gamaldags!

Femínistar segja stundum að það sé hlutgerving á kvenlíkamanum að sýna hann hálfberan eða beran á myndum, sérstaklega ef andlitið sést ekki líka. Þetta finnst mér mjög svo hæpið. Það skynja ekki allir líkama sem erótíska og ekki skynja allir líkami sem hluti.

Hin sanna hlutgerving líkamans er að leyfa húðflúr og lokka.

Við skrifum á pappír og pappír er dauður hlutur fyrir okkur.

Að brenna myndir á hold er jafngilding þess að líta á líkamana sem hluti, ekki part af sálinni eða heild sálar og líkama.

Að nísta göt í hold og setja eyrnalokka eða slíkt skart í fólk er einnig hlutgerving. Það er eins og að setja hengilás á hurð eða sambærilegt.

Að sýna myndir af fólki nöktu eða hálfnöktu, það er bara það sem það er, það er nekt, og hægt er að túlka hana á ýmsan hátt.

Útá hvað gekk "frelsum geirvörtuna/free the nipple" byltingin Drífa Snædal? Hefurðu gleymt því alveg?

Var það ekki jafnréttismál að konur mættu vera berbrjósta í sundi eða annarsstaðar eins og karlmenn, að þær þyrftu ekki að hylja sig eins og í Miðausturlöndum?

Undarlegt hvernig þversagnir verða til hjá femínistum.

Segir Play niðurlægja konur

Líklegra en nokkru sinni fyrr að Kamala Harris verði næsti forseti

Þegar Trump varð forseti 2016 var hann svo fáránlegur kostur, bæði vegna gervilegs útlits og fáránlegra takta og tiktúra að maður skildi ómögulega hvers vegna meirihlutinn kaus hann.

Það virðist oft einkenni á bandarísku þjóðinni, að hún velur ólíklegasta kostinn. Með því að mikill fjöldi fylkir sér utan um frambjóðanda sem kannski fleirum líkar illa við af virðulegu og málsmetandi fólki í fjölmiðlum er þessi fjöldi, sem kannski endanlega ræður úrslitum, að sanna að bandaríski draumurinn sé til, að allir geti orðið fremstir í Bandaríkjunum, sem tilheyra minnihlutahópum, eða eins og í tilfelli Trumps, eru með appelsínugult og upplitað gervilegt hár, og heimskulegir í orðavali og hlægilegar fígúrur hreint út sagt að öllu leyti. Nú er Trump orðinn virðulegri og virtari og kannski verður það honum einmitt að falli.

Það er kannski einmitt málið, að samsæriskenningarnar sem fjalla um demókrata og Kamölu Harris gera hana að forseta næst.

Ungir kjósendur hafa víst alltaf haft mikil áhrif í Bandaríkjunum þegar kemur að kosningum, sem spænskættaðir og svartir eða kynþáttablandnir finna samhljóm með. Trendin hjá ungu fólki skipta máli, ég held að það sé sá hluti bandarískra kjósenda sem er óákveðinn og lætur fylgið sveiflast.

Þá á ég við ungar konur bleikar, (fölar, norrænar, arískar), og unga pilta aríska, sem eru bæði til vinstri og hægri, en sveiflast og skipta um skoðun, háskólafólk með skoðanir og áhuga á pólitík, gjarnan sammála uppreisnarhópum sem vilja mannréttindi af spænskum/mið/suðuramerískum ættum og afrískum eða suðurevrópskum.

Sameinað myndar þetta fólk stóran kjósendahóp sem stundum fer til hægri og stundum til vinstri. Þegar Trump varð forseti held ég að margir úr þessum hópum hafi kosið hann, einmitt vegna þreytu á því hefðbundna, sem Hillary Clinton var tákn fyrir, sem fyrrverandi forsetafrú og innsti koppur í búri erlendra stofnana, evrópskra, hjálparstofnana og... you name it.

Nú virðist mér dæmið hafa snúizt við. Trump er ekki lengur töff, heldur þreyttur samsærisnörd og gamall sem juðar og nagast á sömu tuggunum sem æ færri trúa.

Þegar Joe Biden var kosinn mættust stálin stinn. Þá mættu allir á kjörstaðina og kusu því þeir hræddust að andstæðingurinn yrði kosinn, og munum að Joe Biden var vissulega kosinn með fremur litlum mun, og því kannski full ástæða fyrir aðdáendur Trumps að tala um svindl, sem alltaf var og er möguleiki, en í sögulegu samhengi eru kosninganiðurstöðurnar 2020 í Bandaríkjunum komnar í flokk með öðrum stórum samsærum, eins og JFK, tunglgangan, geimverur og margt fleira. Það er ennþá himinn og haf á milli skoðana fólks á kosningunum 2020, og kannski einmitt vegna þess hversu hart demókratar sækja það með öllum ráðum að sanna að ekkert svindl hafi þar átt sér stað og Trump lögsóttur út af þessu af fullum þunga og að mestu án árangur samt, þá vaknar einmitt sá grunur að verið sé að leyna einhverju.

Þetta með að Harris tekur fram úr Trump í kjörmannakerfinu gefur sterkustu vísbendinguna um að hún verði næsti forseti. Þetta er nokkuð endanlegt eins og Einar Björn fjallaði um í sínum pistli. Að vísu er fjölmargt flókið í þessu kjörmannakerfi, ekki rétt að afskrifa Trump strax, en vísbendingar eru miklar um sigur Kamölu Harris næst.

Einar Björn er naskur á margt og sem stjórnmálafræðingur hefur hann forskot fram yfir marga sem ekki hafa þá menntun.

Bæði er að Kamala Harris hefur fengið stuðning íhaldsama kerfisins og einnig unga fólksins, að því er mér virðist. Lausafylgið er allt á hreyfingu til hennar, eða mjög stór hluti þess, og jafnvel þótt sú þróun gæti breyzt fram að kosningum má segja að nú eigi Trump á brattann að sækja miðað við kjörmannafjölda.

Það munar mestu um Djúpríkið og Elítuna, gyðinga, og aðrar sterkríkar ættir þjóðabrot og bundnar völdum og hefðum frá fornu fari. Þeim ógnar Trump og nú ætlar hann ekki að hafa þann skiðþunga sem hann hafði 2016, sem villikort, órætt spil sem allir hlógu að þangað til kom í ljós að hann hafði stuðning hins almenna kjósanda.

En hvað má þá segja um framtíð repúblikana?

Getur það verið að sú þróun haldi áfram sem gerði Donald Trump að forseta árið 2016? Þá á ég við þetta, að bilið breikki á milli ríkra og fátækra og svo á milli kynþátta, menntaðra og ómenntaðra og fleiri hópa?

Ef repúblikar einhvernveginn ná að virkja þetta óánægjufylgi og annar frambjóðandi komi fram jafnvel enn meira sannfærandi en Trump, þá gæti þetta orðið sigurleið síðar hjá þeim.

Ef Kamala Harris sigrar núna er Donald Trump búinn að vera sem mögulegur forseti, þá mun hann aðeins lifa á fornri frægð, og sennilega lenda mjög illa í öllu sem hann hefur verið dæmdur fyrir, og því myndi forsetaferill að nýju bjarga honum úr klandri vegna fríðindanna sem því fylgja.

Harris tekur fram úr Trump í kjörmannakerfinu

Það er ekkert sem tengist frelsi eða sjálfstæði á Vesturlöndum, og því útilokað að slíkt vinnist með því að ausa fjármunum í spillta Úkraínustjórn

Þegar femínistar stjórna einhverju mannkyni eins og okkar, þá er það slíkt brot gegn Guðs lögum að það er réttlætanlegt að slíkt mannkyn farist í kjarnorkustríði, að mati Guðs Biblíunnar.

Þetta eru hörð orð, en ég á bækur þar sem Sódómu og Gómorru er lýst sem kjarnorkusprengju, og þannig sjáum við skýrt dragast upp myndin af því hvers vegna geðveiki Úkraínustríðsins og Gazahryllingsins er leyfð af Guði Biblíunnar, sem allmiklu ræður á okkar svæði.

Vitfirringin er slík á Vesturlöndum, óréttlætið gegn almenningi, konum og körlum, af hendi femínista, að við höfum breyzt í djöflamannkyn, þar sem grimmd femínistanna er á við grimmd alverstu djöflanna í öðrum vítum alheimsins.

Dr. Helgi Pjeturss notaði víti og himnaríki sem vísindaheiti, það væru hnettir sem annaðhvort hýstu viðbjóðslegt helstefnulíf eins og hér eða þá framfaravænt líf þar sem vit er í kollinum á fólki, kærleikur og samstaða, eitthvað af því sem reynt er að boða með trúarbrögðunum með misjöfnum árangri.

Úkraínu er stjórnað af vitfirringum sem eru á pari við þá hnignun sem er verst á Vesturlöndum, vinstrifasistinn Keir Starmer í Bretlandi, wokisminn í Evrópu og Bandaríkjunum, og þannig mætti lengi telja.

Pútín er mér reyndar ekki mjög að skapi, því ég er varla kristinnar trúar nema að hluta til, og mér finnst hin rússneska menning eins og sambland af þýzkum nazisma, sovézkum kommúnisma og vestrænni úrkynjun nútímans.

Engu að síður er það staðreynd að femínískur viðbjóður er ekki búinn að gjöreyða rússneskri menningu eða gera alla rússa að geðsjúklingum eins og hér hjá okkur.

Þannig að eins og ég hef oft sagt, Rússland er skárra en gjöreyðing Vestrænna femínista.

Annaðhvort er Selenskí strengjabrúða og vélmenni með núll rökhugsun eða 100% siðlaus eiginhagsmunaseggur á launum frá djöflum Vesturlanda, nema hann sé hvort tveggja í bland.

Alltaf segir hann að það þurfi fleiri vopn og meiri stigmögnun til að verja Úkraínu.

Aldrei segir hann að fleiri vopn og meiri hernaður muni kalla á stigmögnun og meira af voðaverkum af hendi Rússa.

Það er ógurlegur hroki og heimska af Selenskí að telja að Úkraína sé jafnoki Rússlands í hernaðarlegu tilliti eða hvað varðar mannfjölda, og þó er Úkraína ekkert smáríki.

Með hjálp Vesturlanda er verið að búa til annað Víetnamstríð og hálfu verra, með því að ergja Rússa og ögra þeim svona.

Víetnamstríðið var endalaus hryllingur af manndrápum í boði bandarískra stjórnvalda sem almenningur fékk nóg af.

Hvers vegna stöðva ekki vinstrimenn í Bandaríkjunum Úkraínustríðið?

Jú, því miður þá er friðarstefnan sem John Lennon boðaði og aðrir eðlilegir kommúnistar frá 1968-1980 og lengur en það því miður dauð að því er virðist. Vinstri grænir eru uppþornaðir eins og lík sem hausaveiðarar indíána í Ameríku létu skreppa saman með uppþornun.

Demókratar og repúblikanar eru glóbalistar sem vilja frekar drepa sig og náungann en boða frið.

Þetta er afleiðingin af því að láta konur stjórna.

Margir vita þetta í sál sinni, en opinberlega er þetta ekki viðurkennt, eins og að Bolli í Sautján er látinn éta ofaní sig algild sannindi, svo ráðfrýr geti verið ánægðar með sig í sinni villu.

En ef heimurinn lifir þessa geðveiki af sem er úrkynjun Vesturlanda út af femínisma, þá mun rísa upp eitthvað skárri heimur.

Kína verður þá voldugasta ríki í heimi og Indland þar á eftir, og Afríka er að rísa til velmegunar, sem vonandi verður ekki eins vitfirrt og hin femíníska ómenning Vesturlanda.

Það ætti að gefa sumum voldugum aðilum kost á því að fremja sjálfsmorð sem ekki þyrfti að leiða af sér að of margir aðrir eyddust með þeim.

Fá 36 milljarða stuðning frá Bandaríkjunum

Veldu vinur, ljóð frá 12. desember 1991.

Eins hafið áfram knýst,

er mitt hjarta bundið

þeirri er þrái,

það er hvikula sundið...

Soffía Sóley

sannlega minnir á hana.

Vil ég frægur verða?

Vissulega, ábyrgð, þungi.

Er sá ungi,

ennþá finnst mér bíða þessi rétta...

Seinna upp þú kemst þá kletta,

ef kannt að verða maður gerða.

Böl þér ræður bana,

bætir fáa pundið.

Ennþá dísina dái,

dregst að svikum viljamanna kannski þó ei.

Maður þó við mörgu býst.

 

Einbeitt get mér aftur nú,

ætla að sinna skóla.

Beindu broddi

bara annað, róla.

Fullt af flottum

feikigóðum kroppum...

Ástin kviknar ekki,

eitthvað sérstakt hana vekur.

Sá er sekur

sem ei hlýðir náttúrunnar kalli.

Oft er betra í syndasvalli

en samfélagsins þola hlekki.

Oft í hindrun hoppum,

í hópi margra fóla.

Við mig viðkvæmnin loddi,

verð að segja að hatrið fyllti skip af rottum...

Einhver betri, einmitt þú?

 

Ekki er frostið úti kalt,

allir mig um tala.

Lýðinn leiddi,

Loki þarf að gala...

Veldu vinur,

vertu ekki að hika...

Gamlir aðrir gerast,

glata þrótti og kjarki bráðum...

Rýrum ráðum

rétt að fylgja, hlusta á snilling manna...

Þori dýrsins djúp að kanna?

drápsköll þaðan jafnvel berast?

Líður voðavika?

verð mér þá að svala?

Æsku í feimnina eyddi,

er ég nú að skilja og þroskast, jafnvel linur,

Í sigri verður samlíf valt.

Af hverju tjáir Sigríður ríkissaksóknari sig núna? Er það vegna þess að hún finnur að það er nauðsynlegt því spjótin eru farin að snúast gegn henni sjálfri? Gott hjá Guðrúnu dómsmálaráðherra að bíða með ákvörðun

Helgi Magnús fær jákvæða umfjöllun í fjölmiðlum. Fólkið í landinu stendur með honum.

Staða Sigríðar ríkissaksóknara veikist og þess vegna þykist hún ekki kannast við söguskýringar Helga um Kourani. Það er varnarviðbragð af hennar hálfu að reyna að skrifa söguna þannig sér í vil. Það reyna allir eða flestir með misjöfnum árangri, í mismiklum mæli.

Það þarf ekki einusinni sálfræðinga til að allir geti vitað það að minni fólks er valkvætt, það þykist ekki muna eftir einhverju og annað er því í fersku minni sem er því ljúft að muna.

Enda ætti Guðrún dómsmálaráðherra að fara eftir staðreyndum málsins, túlkanir og orð, það er loðnara við að eiga.

Eins og Bjarni Benediktsson sagði, það sem Helgi Magnús þurfti að þola, það var ekki verjandi.

Loksins tjáir Sigríður ríkissaksóknari sig, og ver sig, en það hefur Helgi Magnús þurft að gera í langan tíma vegna hennar ásakana í hans garð og málaleitana við Guðrúnu dómsmálaráðherra að honum verði vikið úr starfi.

Ég vil minna lesendur þessa bloggs á það að Helgi Magnús hefur fengið mjög jákvæða athygli í fjölmiðlum alveg síðan þetta mál byrjaði að Sigríður reyndi að losna við undirmann sinn með þessum hætti.

Nú síðast í gær fékk Stöð 2 Helga Magnús í viðtal í Ísland í dag. Sigríður J. Friðjónsdóttir hefur hins vegar lítið eða ekkert verið í fjölmiðlum eins og undirmaðurinn, Helgi Magnús.

Það segir okkur venjulegum lesendum að Helgi Magnús fær jákvæða atygli, fólk vill HEYRA HANS HLIÐ á málinu milliliðalaust.

Kannski var það gott af Guðrúnu dómsmálaráðherra að taka sér langan tíma í að taka ákvörðun. Gagnrýnin á stjórnsýslu Sigríðar ríkissaksóknara fer sennilega vaxandi.

En það er jafnvel sama hvernig þetta mikilvæga mál fer, því það er búið að varpa ljóskastara inní störf embættismanna eins og Sigríðar ríkissaksóknara, sem hafa verið pólitískir allan sinn feril, rekið erindi ESB en ekki endilega gert það bezta fyrir land og þjóð.

Í ljósi þessa máls þarf að líta með gagnrýni á alla stjórnsýslu Íslands að minnsta kosti frá því EES samningurinn var undirritaður.

Sjálfstæði landsins á að vera í fyrrúmi og hagsmunir þjóðarinnar. Nú leikur efi á að embættismenn fari eftir því.

Kannast ekki við söguskýringar Helga um Kourani