Færsluflokkur: Bloggar

Kyrrstaða á RÚV og í ríkisstjórninni, valdagræðgi, stöðnun

Stór hluti þjóðarinnar er sammála því að breyta þurfi RÚV, og margir vilja annan útvarpsstjóra en Stefán. Það er nú eitt.

Hitt er annað mál að ég tel að miklu róttækari breytingar þurfi á rekstri RÚV en að fá annan en Stefán til að gegna þar stöðu útvarpsstjóra.

Rakel Þorgbergsdóttir og fleiri hafa flúið RÚV undanfarin ár og sumir gera því skóna að Byrlunarmálið sé ástæðan. Það kann vel að vera.

En Stefán Eiríksson mun hafa verið lögreglustjóri áður. Vinstrimenn ganga með þá samsæriskenningu í maganum eða kollinum að Sjálfstæðisflokkurinn stjórni dómskerfinu, lögreglunni, dómurum, og svo framvegis. Það gæti hafa verið rétt fyrir nokkrum áratugum, en það stenzt tæplega í nútímanum.

Ef Stefán er hægrimaður, þá er hann í hópi Gísla Marteins og fleiri, sem eru vinstrimenn í hægriklæðum.

Skyldi það ekki vera ástæðan fyrir 12% fylgi Sjálfstæðisflokksins, að þar fylgir ekkert innihald lengur, bara umbúðir?

Femínistar og vinstrimenn hafa nefnilega haft andlega valdið á Íslandi og á Vesturlöndum býsna lengi. Kirkjan er eins og tuska, og frjálshyggjumenn líka. Eva Hauksdóttir skrifaði vel um þetta fyrir nokkrum árum.

Satanismi Kvennakirkjunnar er hin nýja trú, og satanismi jafnaðarstefnunnar, sem boðar trúna á EGÓ, hver maður er sinn eigin guð, og hver kona.

Útvarp og sjónvarp allra landsmanna þarf að vera þannig að sjónarmið grasrótarinnar komi þar fram líka, ekki bara sjónarmið sem elta erlendar sjónvarpsstöðvar undir Sorosar stjórn.

Ég hef nokkra trú á Lilju Alfreðsdóttur. Hún er klárari en margir finnst mér. Sennilega þorir hún ekki að bylta RÚV frá A-Ö, eins og gera þarf.

Slíkir góðir hlutir gerast hægt. Fyrst þarf að koma fram hugmyndin og svo framkvæmdin. Oft þarf fleiri en eina ríkisstjórn til.

Stefán Eiríksson er svo æpandi merki um stöðnun innan RÚV að það er ömurlegt.

En það þarf miklu meira en að losna við einn svona útvarpsstjóra.

Það þarf reglur um óháða nefnd eða eitthvað slíkt sem kemur að rekstri og starfsmannahaldi á RÚV.

Slík nefnd þarf að vera þannig að alltaf sé skipt reglulega um fólk á RÚV, þannig að raddir úr öllum kimum samfélagsins heyrist.

Það er andstaðan við ríkjandi kerfi, Stefán Eiríksson og fleiri.

 


mbl.is Stefáni útvarpsstjóra snýst hugur
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

For the happiness just bow, ljóð frá 11. nóvember 2018.

Winter cold, I'm waiting still,

will she be the right for me?

Sitting on the sill,

seeing not the beauty there.

So you think there's something here?

Same I followed, leading,

heart is bitter, beating,

best to risk it, shatter dreams,

not just nice as seems,

never will they perfect be!

 

Listen to me, less you speak,

lighter feeling, understand.

Slim and almost sleek,

slipping by in other's dress.

Body right, the mind's a mess,

mistakes, unlearn baby,

first you must say maybe,

more than ego, two in love,

diving, pretty dove!

daughters used to take that hand!

 

Wanna tame you, want your love,

we are almost perfect now.

Heaven high above

how you lust the mabe!

Feel your love just for me babe,

first you stop your messing,

around, all the dressing,

only live for mate, this here!

Find no more the fear!

For the happiness, just bow!

 

Mabe: Perla sem vex inní skel lindýra, ekki sporöskjulaga heldur hálf, vex inní skeljum, ekki skrokkum lindýra.


Alls staðar er eymdin

Annar hljómdiskurinn minn, "Hið mikla samband", frá 1999, var allur með lögum og textum eftir mig. Lag númer 2 heitir "Alls staðar er eymdin." Þessi boðskapur ætti alltaf að vera fólki nærtækur þegar fréttir eru sagðar. Hann gefur okkur nefnilega aðra sýn á málin, þá sýn, að við verðum sjálf að ráða hverjum er hægt að hjálpa, því ekki er hægt að hjálpa öllum í einu, það er bara staðreynd.

Þegar RÚV segir fréttir af fólki sem þjáist þá fylgir oft þeim fréttum ómeðvituð skylda sem hljómar svona: "Áhorfendur góðið, þið ættuð að hafa samúð með þessu fólki. Þarna er eymdin meiri en annarsstaðar."

Eins og fram kemur í þessari frétt þá er viðbúnaðarstigið hátt í Noregi vegna átaka á milli múslima og gyðinga þar í landi.

Það málefni er jarðsprengjusvæði, og erfitt að sjá hvernig hægt er að leysa deiluna fyrir botni Miðjarðarhafs, sem sjaldan hefur verið eins stigmögnuð og núna.

En þessi frétt sannar enn einu sinni það sem Jón Magnússon lögmaður og bloggari og fleiri hafa fjallað um, að það fylgir því áhætta að leyfa fólki að setjast hér að, sérstaklega þegar það kemur úr þjóðfélögum og löndum þar sem stríð eða átök geisa.

Ein lína í þessum söngtexta mínum er svona:"Mennirnir velja það ranga."

Já, hvort sem það er hægt að sanna það eða ekki þá hafa margir tilfinningu fyrir þessu. Hvort sem það er í kosningum eða daglega lífinu, þá er þetta svona. Á svo mörgum sviðum getum við sagt að ekki sé verið að velja rétt.

Þá vakna spurningar, hverjir hafa áhrif á okkur? Tökum við afstöðu sem byggist á víðtækri þekkingu, eða tökum við afstöðu sem byggist á litlum úrtakshópi og bergmálshelli?

Í þessum söngtexta mínum sem er á blúsformi, þá gætti ég þess að taka ekki afstöðu til deilumála með beinum hætti, heldur var ég með almennar setningar rétt eins og Bob Dylan gerði í sínu frægasta lagi, sem heitir:"Blowing In The Wind."

Það er bara misjafnt hvort lög fjalla um eitthvað sérstakt málefni eða hlutina í heild.

En það sem mér finnst þreytandi og rangt, það er þegar fólk þarf alltaf að vera að bítast og rífast um það hver sé betri en annar. Einnig finnst mér það óþolandi að maður sé kallaður siðlaus ef maður tekur ekki einhverja afstöðu sem ákveðinn hópur vill að maður taki.

Í Biblíunni sagði Jesús Kristur:"Enginn er góður nema guð". Þetta finnst mér mjög merkileg og rétt setning, eins og svo margt sem eftir honum er haft.

Það er bara mjög hættulegt ef þjóðir geta ekki ráðið því sjálfar hversu mikið kemur inn af fólki frá öðrum löndum og svo hvaðan það fólk kemur.

Auðvitað hafa Norðmenn gert eitthvað rangt fyrst svona er komið fyrir þeim. Auðvitað hafa Norðmenn verið alltof linir, alveg eins og Svíar!


mbl.is Hryðjuverkaógn í Noregi á næstefsta stig
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Silfrið á RÚV er 100% wók.

Steingrímur J. Sigfússon var í síðasta Silfri. Það var sláandi hvað hann er líkur einni frægustu grínfígúrunni sem Jón Gnarr hefur leikið, sem heitir Georg Bjarnfreðarson, mjög neikvæður og skapvondur kommúnisti. Jón Gnarr hefur sagt að hann elski að leika leiðinlega og skapvonda kalla. Hvort Steingrímur var fyrirmyndin að Georg Bjarnfreðarsyni veit ég ekki, en einn kunningi minn taldi Ragnar Reykás vera útgáfu af Steingrími.

Í Silfrinu komast varla hægriskoðanir að. Allir leiðinlegustu kommarnir eru þar fastir gestir, og allir sem úthúða hægrinu.

Eða þá að hægrifólk er fengið sem hefur minni en engan sjarma og er ekkert sérlega sannfærandi eða gott að koma fyrir sig orði. Það er notað til að vera dæmi um það hvað hægrimenn geta verið ósjarmerandi sumir, af öllum kynjum.

Silfrið er eins og annað RÚV efni, sérhannað til að heilaþvo fólk og sannfæra um wók, fjölmenningu og allt það.

Málsvari Sjálfstæðisflokksins var ekki sjarmerandi.

Áslaug Arna minnti á gamla kerlingu, skapvonda og pirraða, þótt hún sé í árum talin ung kona. Hún var með sama nöldurtóninn og Steingrímur J. Sigfússon, en sá nöldurtónn er víst orðinn fastur í henni og hún getur ekkert að því gert lengur.

Þau minntu á gömul hjón sem verja syndug börn sín, ríkisstjórnina.

Ugla minnti á fallega skvísu, sem hún er. Hún var ímynd æsku landsins og framtíðarinnar. Ég veit að þar er transkona á ferðinni, en það er líka tákn um eitthvað nýtt og ferskt.

Ólafur Ragnar var sjálfum sér líkur, að afsaka sig, en óvenju óöruggur með sjálfan sig að þessu sinni, því miður.

Einar var sami snyrtipinninn og áður, lagði lítið til málanna, en með sitt sama Ken útlit, og eftirmynd af Degi B. Eggertssyni.

Þetta var eins metnaðarlaust Silfur og það gat verið. Allir sem þarna komu fram fylltu útí staðalímyndir. Tvö eldri hjón að verja afkvæmin sín, vonlausu ríkisstjórnina, dóttir þeirra og ungur maður sem er ráðvilltur að feta sig og fóta í tilverunni, og svo afinn ráðsetti, forsetinn fyrrverandi.

Ég nota w í wók því ég elska að nota alla stafi sem eru til, og w í þeim tökuorðum sem hafa það í ensku. Stundum leik ég mér að því að skrifa wilja á íslenzku, því það er will á ensku. Ég reyni að finna nýjar eða eldri reglur til að nota q, w og c. Veit hvernig á að nota zetuna.


mbl.is Jón Gnarr „gegnir engu embætti fyrir Viðreisn“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Vonlaus ráðherra, Þórdís Kolbrún - kvenvæðing Sjálfstæðisflokksins er að eyðileggja flokkinn

Er ekki Þórdís Kolbrún jafn vonlaus ráðherra og Katrín var eða Svandís í VG? Það heyrast nú þær raddir að hún sé versti utanríkisráðherra Íslands í allri okkar sögu. Þarf ekki Sjálfstæðisflokkurinn að losa sig við slíkar fraukur?

Það ömurlegasta við Sjálfstæðisflokkinn er að þar ræður meiru af hversu ríkri ætt maður er en ekki hvaða mann eða kvenkosti maður hefur.

Sú stefna hefur gengið sér til húðar, nú þegar Sjálfstæðisflokkurinn er kominn niður í 12% fylgi. Eitt sinn fylgdi þeirri stefnu krafa um að hafa hægriskoðanir, en Þórdís Kolbrún lætur meira bera á femínískum skoðunum, sem lita alla hennar utanríkismálapólitík, þótt ég greini einnig hjá henni hefðbundnar hægriskoðanir.

En þessar femínísku skoðanir hennar eru komnar frá vinstrinu, og þar eiga þær heima en ekki í hægrinu.

Ég held að Þórdís Kolbrún sé með óvinsælustu ráðherrum Sjálfstæðisflokksins. Stór hluti þjóðarinnar telur hana hafa gert óleik með að sýna Rússum óvirðingu, þrátt fyrir að þeir séu umdeildir.

Enginn gengur erinda nema sinna eigin, en ef Þórdís rekur erindi vinstrimanna, þá þurfum við ekki vinstriflokka, þá er hann í Sjálfstæðisflokknum, þessi vinstriflokkur sem allir vilja.

Ég hef ekki sett mig inní þessa Bókun 35. En manni er sagt að það sé sjálfstæðismál að hún sé ekki samþykkt. Veit að afi minn Jón hefði verið á móti þessu. Jú, ég hef lesið svo mikið um þetta að hér er enn verið að auka við ESB regluverk og EES regluverk.

Sumir segja að hér sé verið að fullgilda EES samninginn.

Það er orðið löngu tímabært að segja upp EES samningnum og Schengen-samningnum. Við eigum að styrkja ríki eins Bretland sem vilja vera fyrir utan, og gera sjálfstæða samninga.

Það er nefnilega búið að koma í ljós að þar sem eru samsteypur og alþjóðasamvinna, þar er spilling og viðbjóður.

Samfélag frjálsra þjóða, lítilla og stærri, að er gegnsærra, og ætti að vera framtíðin. Líka sjálfstæðir gjaldmiðlar og slíkt, eins og var.


mbl.is Fleiri á móti bókun 35 en með
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Only For The Better Day, ljóð (söngtexti á ensku) frá 9. nóvember 2021.

Happiness is here at last,

how I like you, now free!

Thank you, beauty, baby,

born to love me now, see.

May I be yours? Maybe?

Must you go today?

Wait, the perfect way!

 

Chorus:

Only this one, always be,

only for the better day.

Like her chubby, charming, free,

chase her, good to feel that way.

 

Perfect lady, pride and joy,

pick not one who's cheesy.

Tits will take you further,

trembling no more, easy.

Waiting for her, Werther,

warm and right for me.

Better it can't be!

 

So there's maybe something here?

Such an easy pig, see.

Think you're beauty, blondie,

baby would you dig me?

Wait so meet you, Wandie,

warm and perfect skin.

So we settle in...

 

 

Werhter er þýzkt nafn og þýðir sá sem er verðugur stríðsmaður.

Cheesy: Ómerkingur, minniháttar, óáhugaverður.

Wandie er skozkt kvenmannsnafn og þýðir:Guð er náðugur.


Ef Vinstri grænir taka upp stuðning við Rússa, andóf gegn NATÓ og almenna friðarstefnu, þá munu þeir fá tilgang í íslenzkri pólitík á ný. Þennan boðskap þurfum við á þessum stríðstímum!

Það er undarlegur áhuginn í fjölmiðlum á VG og þeirra landsfundi. Kannski skiljanleg óskhyggja hjá hægrisinnuðum blaðamönnum á Morgunblaðinu, að með því að veita þessum örflokki athygli stækki hann og stjórnin springi ekki. Er það sama óskhyggja á RÚV og víðar, óttinn við breytingar?

Hvers vegna reyna hvorki Vinstri grænir né blaðamenn að spyrja sig hversvegna fylgi þeirra er hrunið eins og Sjálfstæðisflokksins?

Fylgi Sjálfstæðisflokksins er komið niður í 12% samkvæmt nýrri könnun. Þær eru raunar margar og menn efast um trúverðugleika þeirra, en eitthvað er að marka slíkt samt.

Sumir myndu kalla örvæntinguna í VG núna dauðateygjur, eða óttann við að þurrkast út. Já, þau tala eins og þau vilji leita aftur í gömlu gildin, en er það bara í orði en ekki á borði? Maður heyrði ekki gamla slagorðið, "Ísland úr Nató og herinn á brott."

Kolbeinn Óttarsson Proppé, fyrrverandi þingmaður VG var skólabróðir minn úr MK, og auk þess fannst mér VG sá flokkur sem helzt væri verðugur að kjósa hann þarna á tímabili, 2003 um það bil. Það var áður en Frjálslyndi flokkurinn fékk meiri athygli frá mér, rétt fyrir hrunið 2008.

Um 2003 upplifði ég kommúnískt skeið í lífi mínu á ný, eftir að hafa losnað við það með aðstoð Sverris Stormsker 1987 og dr. Helga og annarra.

Þá samdi ég lagið "Konur þurfa miklu hærri laun", og "Jafnréttið er framtíðin", og fleiri slík.

Þá kynntist ég Þorvaldi Þorvaldssyni, Birgittu Jónsdóttur, Stefáni Pálssyni og fleirum, er ég spilaði "Blowing In The Wind" fyrir framan Stjórnarráðið í mótmælaskyni árið 2003, vegna Íraksstríðsins. Já, ég er enginn dæmigerður stuðningsmaður Sjálfstæðisflokksins, ég gef mér frelsi til að kjósa það sem ég vil hverju sinni, og að vera sammála eða ósammála stefnumálum flokkanna þvert á allar hefðir og venjulega flokkspólitík eða flokksaga.

Við Stefán Pálsson höfum báðir áhuga á myndasögum, og Þorvaldur kom mér fyrir sjónir sem einstaklega heiðarlegur og traustsverður kommúnisti, og það kann ég að meta í fari manna, þótt ég sé ekki 100% sammála þeim. Ég átti ágætt spjall við Birgittu í símtali því ég sagði henni að mamma hennar hefði hvatt mig áfram á Vísnavinakvöldi eitt sinn árið 1987, og kunnað vel að meta lögin mín sem ég spilaði þar, "Snjórinn", "Hér er..." og nokkur fleiri.

Já, Bergþóra Árnadóttir ræddi örlítið við mig og sagði mig efnilegan tónlistarmann, og notaði þessi fleygu orð, sem ég notaði í pistli mínum um Sverri Stormsker, hún sagði við mig að skilnaði eftir stutt spjall":Haltu áfram á sömu braut!"

Það hef ég vissulega gert og þakka henni hlý orð. Ég átti plötur með Bergþóru, og því var þessi hvatning hennar mér enn meira virði á þessum tíma, þegar ég var 17 ára.

En þannig er með mig, að sumt situr alltaf í mér og fer ekki úr mér frá kommúnistaárunum mínum, sem unglingur, eins og andúðin á NATÓ og óþörfum og heimskulegum stríðum, náttúruverndin og stundum femínismi, en þar hef ég mikið sveiflazt um dagana.

Mark Rotta, nýr framkvæmdastjóri NATÓ hefur engar áhyggjur af Trump. Sagt er að hann hafi verið valinn sem framkvæmdastjóri þarna því hann hati Rússa sérlega mikið.

En mikið má gleðjast yfir því að nýr framkvæmdastjóri Nató ber heiti sem minnir á hatað nagdýr og hættulegt, en minnir ekki á stolt, sem er andstæða alls þess sem Nató stendur fyrir, eða sjálfstæði þjóða.

Um Bandaríkin og Nató má segja þetta: Gríðarlegar vopnasendingar til Ísraels og Úkraínu hafa verið ástæðan fyrir fjölmörgum dauðsföllum og ekki er hægt að afneita því. Okkar þjóð er samsek, og stjórnvöldin okkar þó alveg sérstaklega.

Það sem verndar mannslífin í stríði er skjótur sigur, það sem veldur mestu mannfalli er oft að stríðin dragast á langinn.

Já, það vill svo til að fyrri plata Heimavarnarliðsins var mikið spiluð á mínu heimili á Álfhólsveginum, hjá mömmu og stjúppabba þar, þar er lagið "Ísland úr Nató og herinn á brott". Ég hélt mikið uppá þetta lag og alla þessa plötu, og einnig plötuna:"Áfram stelpur", eftir kvennafrídaginn 1975, og sú skífa hefur án efa vakið hjá mér löngun til að semja um það sama, með og á móti.

Nú vil ég koma að því sem ég mér finnst mikilvægt að tjá.

HVERS VEGNA ER EKKI VG MEÐ FRIÐARMÁLIN Í FORGRUNNI HJÁ SÉR Á ÞESSUM STRÍÐSTÍMUM, OG SLAGORÐIÐ:"ÍSLAND ÚR NATÓ OG HERINN Á BROTT?"

Er það vegna þess að þau eru enn í þessari stjórn með Sjálfstæðisflokknum?

Nú vil ég rifja upp fortíðina svolítið.

Muna ekki allir eftir Bjartri framtíð og hvernig hún þurrkaðist út af þingi 2017, og við tók þessi ólánsstjórn Katrínar og Bjarna sem snérist bara um eitt, að selja Andskotanum sál sína og þurrka út allan heiðarleika og staðfestu?

Björt framtíð fékk 1.2% í kosningunum í október 2017. Sennilega hafa allir landsmenn dregið rangan lærdóm af þeirri rassskellingu flokksins og stjórnarinnar þáverandi.

Sennilega hafa Katrín og Bjarni fengið þá ranghugmynd inní kollinn í kjölfarið að þau myndu fá vinsældir með því að vera sveigjanleg einsog Framsókn, út yfir gröf og dauða, og meira en Framsókn jafnvel.

Það ættu jú allir að muna það að Björt framtíð sprengdi ríkisstjórnina því Björt Ólafsdóttir formaður vildi taka "prinsippafstöðu", að Bjarni Benediktsson hefði staðið sig svo illa að upplýsa ríkisstjórnina ekki um bréfið sem faðir hans skrifaði og varðaði uppreisn æru dæmds einstaklings.

Það er mögulegt að þjóðin hafi talið þetta of lítið mál til að sprengja ríkisstjórnina út af, sem sé að það varðaði ekki efnahagslega hagsmuni þjóðarinnar.

Katrín og Bjarni hafa þá farið að halda að ef þau myndu halda dauðahaldi í stólana yrðu þau vinsæl. Það reyndist ekki rétt.

Lýðskrumarinn Jón Gnarr sagði í frægu viðtali nýlega:"Höfum tekið á móti of mörgum flóttamönnum".

Miðflokkurinn er orðinn miklu stærri en Sjálfstæðisflokkurinn. Lýðræðisflokkur Arnars Þórs fær vonandi einnig gott fylgi, en það er aldrei að vita. Ekki varð hann forseti, svo eitthvað lætur fylgið á sér standa ennþá, hvað sem síðar verður þegar hann verður búinn að tjá sig sem mest.

Samfylkingin er orðin stærsti flokkur landsins, eftir að þau tóku upp áherzlur Miðflokksins og fleira.

Af þessu má læra þessa einföldu lexíu um stjórnmál nútímans:

A) Fólk kallar eftir hægriöfgaflokkum, áherzlu á það þjóðlega, minna af fjölmenningu.

B) Fólk kallar eftir staðfestu, að standa með hugsjónum sínum jafnvel þegar þær eru óvinsælar, eins og Sigmundur Davíð hefur gert.

C) Fólk kallar eftir gamaldags kratisma og kannski kommúnisma, það er leikurinn sem Samfylkingin hefur leikið - en einnig hafa þau orðið eins og danskir kratar og fengið vinsældir út af því.

Sjálfstæðisflokkurinn hefði mjög gott af því að vera utan ríkisstjórnar í nokkur kjörtímabil og sleikja sárin og leita innávið.

Vinstri grænir munu sennilega óhjákvæmilega fá það hlutskipti.

Í kortunum eru ekki margar stjórnir.

A) Margir flokkar sem mynda hægristjórn, Flokkur fólksins, Sjálfstæðisflokkurinn, Framsókn og Miðflokkurinn.

B) Samfylkingin, Sjálfstæðisflokkurinn, kannski Miðflokkurinn.

C) Mjög margir flokkar sem mynda vinstristjórn. Það yrði hryllingur og mikið púsluspil. Ekki alveg augljós kostur miðað við dreifingu atkvæða þar á marga flokka.

Með því að kjósa strax myndu stjórnarliðar viðurkenna mistök sín undanfarin ár.

Er hægt að búast við að Sjálfstæðsflokkurinn og Vinstri græn hafi meira fylgi næsta vor eða haust? Er það ekki bara eins og hvert annað happdrætti?


mbl.is Guðmundur: Áframhaldandi samstarf þurfi að koma í ljós
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Heimurinn er á algerri Heljarþröm - fall erlendra rappara til marks um það

Metoobylgjan hefur það að markmiði að fækka fólki á jörðinni. Upphaflega beindist hún að bleiknefjum en nú er hún farin að beinast meira að öllum jafnt óháð kynþætti, uppruna, útliti, menningu.

Það er svo sem ekkert launungarmál að mikið verk er óunnið fyrir Metooaðgerðasinna þegar kemur að rappmenningunni í Bandaríkjunum sérstaklega. Árásir beindust að aríum upphaflega, en beinast nú einnig að látnu fólki og af öllum kynþáttum.

Kaupsýslumaður sem var mjög umsvifamikill og kominn undir græna torfu fékk yfir sig haug af ákærum um að hafa verið jafnvel enn verri en Harvey Weinstein í lifanda lífi núna fyrir fáeinum mánuðum. Sú frétt kom í RÚV, en fékk ekki athygli nema þennan eina dag, þannig að Metoohakkavélin er orðin hraðvirk, en almenningur hefur lítinn sem engan áhuga á þessum fréttum lengur eða atburðarás allri.

Þessi frétt um indverskættaða kaupsýslumanninn látna sem lenti í hakkavélinni sýnir stefnubreytingu, að Metoohermenn af báðum kynjum eira nú engu, lífs eða liðnu. Konur verða einnig fórnarlömb Metoohermanna og herkvenda áður en langt um líður.

Metoovopnið mun duga til að draga úr frjósemi allra kynþátta, einnig í Afríku þar sem fólksfjölgun er mikil. Hraðinn er mikill á breytingunum, eins og kemur fram í spádómum og kom fram í þeim áður.

Úrelt útrýmingartól eins og styrjaldir fækka þó enn fólki mikið, sérstaklega þegar þær bætast við minnkandi frjósemi, eins og í Úkraínu, Rússlandi og víðar.

Lesendur þessa pistils bið ég að athuga að stuðningur minn við Trump er ekki vís og eiginlega varla eða alls ekki til staðar. Ég hef talað um andstöðu mína gegn wókmenningunni sem Kamala Harris heldur uppi, en Donald Trump er kannski enn verri úr því að hann styður Ísrael blint, en Elítan er jú einna tengdust slíkum völdum og auði.

Gáleysislegt tal Trumps um kjarnorku og beitingu kjarnorku er það atriði sem hefur fengið mig til að verða athuga Donald Trump þó einna helzt og mest.

Vel gæti verið að Trump verði enn verri og hættulegri forseti en Kamala Harris verði hann kosinn. Heimurinn er á Heljarþröm, bókstaflega.

En þrumuguðinn Þór er lifandi og hann er til. Hann er einnig þúsund sinnum gáfaðri, máttugri og fullkomnari en nokkur mannvera, og áætlanir hans ganga upp. Því miður hefur þetta mannkyn ekki staðizt hans væntingar og því fer sem fer.


mbl.is Rapparinn neitar sök
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þáttaröðin um Brigitte Bardot vekur upp pælingar um áhrif 20. aldarinnar á okkur öll

Nýalsstefnan er falleg að mörgu leyti, eins og hvernig í henni er boðað að allir fái að njóta sín. Maður spyr sig hvaða fólk hefur fengið að njóta sín bezt? Eru það þeir sem eru ríkastir og frægastir, eða getur farsældin verið fólgin í barnaláni, mörgum erfingjum og hamingju sem ekki er verið að bera á torg en hinir nánustu skynja?

Fólk sem les Nýala dr. Helga Pjeturss rekur sig á orðalag sem það skilur kannski ekki strax, eins og orðið samstilling. Það orð notar dr. Helgi mikið í bókum sínum, en hann á við kærleikann og þó miklu meira en bara kærleikann. Hann á við að fólk sé sammála, komi sér saman um grunngildi og vinni saman að einhverju takmarki. Hann á jafnvel við fleira en það, eins og að fólk láti af eigingirni og sjái hin stærri markmið.

Auðvitað má segja að dr. Helgi Pjeturss hafi búið til trúarbrögð, en Íslendingar eru bara ekki Ísraelsmenn eins og þeir voru til forna, eða aðrar þjóðir sem tóku á móti meisturum og með þrautseigju og trúnaði bjuggu til trúarbrögð. Það eru fylgjendurnir sem búa til trúarbrögðin ekki síður en leiðtoginn eða leiðtogarnir sem eru upphafsmennirnir, því án hinna þrautseigu fylgjenda verða engin trúarbrögð til.

Þó er auðvitað rétt að benda á að sjálfur vildi dr. Helgi láta kalla sig vísindamann, en hann gerði sér samt grein fyrir því að kenningar hans voru ósannanlegar, en viðleitni til vísinda í andlegum málum, og því notaði hann stundum það orðalag að fólk yrði að trúa á hann til að fá umbun.

Bara þetta eina orð um Íslendinga, samstilling, það segir meira en þúsund orð. Dr. Helgi talaði um það í ótalmörgum blaðagreinum og bókum að þjóðina okkar skorti samstillingu.

Við sjáum í nútímanum að enn er þetta þannig. Allir eða flestir eru á egótrippi, eða í sjálfhverfuferð um veröldina og lífið. Kristin trú sem var sameiginleg fyrri kynslóðum er eins og fjarlæg firra fyrir flesta og eitthvað ósannað - eins og andatrú eða hvaðeina annað af þessu tagi sem lýtur að trúmálum.

Dr. Helgi sagði að sambandið við önnur mannkyn sé það sem eigi að sameina fólk. Hann vildi að stjörnusambandsstöð yrði reist í Öskjuhlíðinni, og Perlan líkist raunar stjörnusambandsstöð í útliti, en er notuð í annað. Enda er áhugi fólks á andans málum og framlífi ekki eins mikill á okkar tímum og hann var í upphafi 20. aldarinnar.

Skoðanir mínar á femínisma eru talsvert mikið tilkomnar vegna mömmu, og ömmu, samanburðinum á þeim tveimur.

Síðan skoðar maður mannlífið og maður myndar sér skoðanir, dregur ályktanir.

Þarf maður að hafa ferðazt til annarra landa til þess? Nei.

Maður les heillandi lýsingar frá útlöndum, og svo aðrar síður heillandi sem lýsa jafnvel eymd sem er meiri en þekkist á okkar landi.

Það er svo merkilegt með mannssálina, undir þrýstingi og kúgun verður hún að demanti, en undir minni þrýstingi verður hún að krít eða ösku.

Já, það er sama efnið sem er í demanti og ösku, það er kolefni. Það er hinn mikli þrýstingur sem býr til hinn fallega og gljáandi demant, en það er bruni kolefnanna sem býr til öskuna.

Eitt sinn eignaðist fólk á Íslandi 10 börn eða fleiri. Þá var barnadauði algengur. Þá var sagt manna á milli, að ekki væri að sýta það þótt sum börn yrðu að aumingjum, því ekki væri eins sterkt efnið í öllum. Þá var einnig sagt að börnin ættu að sjá um foreldrana þegar þeir yrðu farlama af elli.

Nú er það ríkið sem á að sjá um alla sem eiga bágt! Hvar er ábyrgð einstaklingsins?

Amma mín, Sigríður Tómasdóttir, hún ól mig upp frá því ég var nýfæddur og fram að 5 ára aldri miklu meira en mamma, því mamma var alltaf að djamma og vinna, og þau pabbi slitu samvistum áður en ég varð eins árs, og þekkti því pabba alltaf í fjarska. Þegar ég kynntist honum betur komst ég að því að hann er ekkert sérlega góður eða merkilegur miðað við marga aðra sem ég hef kynnst.

Já ömmu mína þekkti ég vel. Svo seinna gat ég myndað mér skoðanir á henni sem voru þroskaðri, með því að bera hana saman við aðra.

Hina ömmuna mína þekkti ég líka nokkuð vel, sem hét Fanney Gísladóttir Hagalín, systir Guðmundar Hagalíns, hins fræga rithöfundar.

Önnur kona reyndist mér líka mjög vel í bernsku minni, sem var gift bróður hans pabba, sem hét Ingólfur eins og ég, hún er enn á lífi og heitir Helga Guðmundsdóttir. Hún var eins og þessar gömlu húsmæður, alltaf að hugsa um fjölskylduna og heimilið, þótt hún ynni líka úti sem arkitekt, en með því að þau voru samhent í fjölskyldunni tókst henni bæði að sjá um heimilið og vinna úti.

Þegar ég var barn og unglingur þá þurfti ég oft að hlusta á rifrildin á milli mömmu og pabba bæði um mig og svo almennt um önnur mál sem þau gátu ekki verið sammála um, eins og stjórnmál, pabbi jafnaðarmaður, kaus Alþýðuflokkinn og mamma flakkandi á milli Kvennalistans og Sjálfstæðisflokksins.

Ég fékk oft að heyra þær skoðanir frá pabba að mamma væri ómöguleg vegna þess að afi hafi ekki rassskellt hana nóg eða alið hana nógu vel upp.

Þegar maður er barn og unglingur þá myndar maður sér ekki skoðanir á svona skætingi í foreldrum sínum. Stundum særir þetta mann svo mikið að þetta grætir mann þegar maður er krakki þó.

Síðan þegar maður kemst yfir tvítugt þá fer maður að sjá þetta í fjarlægð og bera foreldrana saman við annað fólk og þá myndast skoðanir sem verða kannski á endanum nokkuð raunsæjar og nærri lagi.

Stelpurnar á mínum aldri minntu mig meira á mömmu en ömmu hvað það varðaði að þær voru útflippaðar og óagaðar margar, en ekki ömmurnar mínar.

Ég kynntist reyndar báðum langömmum mínum smávegis í móðurættinni.

Ég var bara tæplega þriggja ára þegar Ragnheiður langamma mín dó, sem var mamma hennar Sigríðar ömmu.

Hún bjó í einu herbergi hjá Ingvari og Heiðu á þeim tíma. Ég man að ég settist á rúmið hennar og hún talaði við mig nokkur orð.

Ég man ekki nema brot af þessu, en einhver hughrif sitja enn í mér eftir að hafa talað við hana svona ungur.

Ingvar og Heiða snertu ekkert við herberginu hennar eftir að hún dó, nema Heiða þurrkaði rykið af og svoleiðis. Það var látið óhreyft á meðan húsið þeirra stóð uppi til 2006. Þannig að hluti af minningunum um hana Ragnheiði langömmu eru samsettar, því ég man eftir herherginu hennar sem ég kom inní eftir að hún dó, þegar ég var í heimsókn hjá Ingvari og Heiðu.

En ég man meira eftir hinni langömmunni, sem hét Guðlaug eins og mamma. Hún var hörð í andliti, hafði misst mörg börn sem höfðu verið skorin út úr henni, vegna lélegra ljósmæðra og vandræða með að fæða.

Það var dýrmætt að kynnast henni. Í henni mættist landslagið, bæði mýktin og harkan í sömu konunni.

Hún heklaði og saumaði mikið. Hún heklaði mjög falleg sjöl, silimjúk, og klúta og margt fleira, í fallegum litum.

Það var kona sem lét aldrei veikindi eða erfiðleika stöðva sig.

Allar þessar gömlu konur, langömmurnar tvær sem ég kynntist og svo ömmurnar tvær, þær voru af allt öðru "kalíberi" en yngri konur sem ég hef kynnzt - með auðvitað nokkrum undantekningum að vísu - eins og eru á öllum reglum.

Ég var auðvitað of ungur til að kynnast þeim náið, en ég heyrði af því seinna að þær hefðu verið miklar tungumálamanneskjur, og jafnvel langafarnir mínir báðir. Þetta fólk hlustaði á "Íslenzkt mál" í útvarpinu og passaði að tala gott og rétt mál, og vandaði um við afkomendur og aðra sem ekki töluðu rétt!

Afi minn Jón lærði talsvert af föður sínum. Hann varð snemma blindur og sjóndapur þar á undan, en fram að þrítugu og fertugu á meðan hann gat lesið þá las hann allt sem hann komst í og hafði frábæra námshæfileika.

Þannig var það með Agnar langafa minn, sem var faðir Jóns afa, að hann lærði vélfræði, og eitthvað í eðlisfræði og efnafræði bara í sjálfsnámi og eitthvað nám var í sveitunum hjá prestunum reyndar líka.

Þetta gamla fólk skildi ekki hvað ég var latur við námið og vildi bara vera frægur tónlistarmaður!

Þegar ég fullyrði það núna, ekki lengur barn, að öll íslenzka þjóðin sé óuppalin, þá er nokkuð til í því.

Maður les um að skólarnir séu í algjöru rugli, og maður er varla hissa á því.

Pabbi sakaði Jón afa um að hafa ekki alið mömmu nógu vel upp, vegna skorts á aga.

En pabbi er ekki fullkominn heldur.

Þetta er flóknara en svo að hægt sé að skella skuldinni á fyrstu kynslóðina á mölinni, afa og ömmu og fólk af þeirra kynslóð.

Fyrirmyndirnar komu frá útlöndum.

Það er verið að sýna þáttaröð um Brigitte Bardot á RÚV. Hún var í miklu uppáhaldi hjá mömmu.

Svona áhrifavaldar höfðu mikil áhrif á kynslóð mömmu og allar hinar á eftir, það er að segja áhrifavaldar sem verða að teljast uppreisnarseggir gegn kristilegum gildum og þessu sem hafði tíðkazt þar á undan.

Það er því rangt að segja að foreldrarnir ráði öllu um uppeldi barna sinna. Hollywoodmenningin stjórnaði næstum jafn miklu og gerir enn.

Núna getur fólk horft til baka og sagt að það hefði átt að banna sjónvarpið, kvikmyndahúsin, krárnar og hvaðeina sem var siðspillandi, en það er gott að vera vitur eftirá, þannig er þetta alltaf. Núna er þetta búið og gert og menningin komin á allt annan stað, afleiðingarnar orðnar augljósar.


Keep The Burden Woman, ljóð frá 3. febrúar 2024.

There are more than missing ways,

mildly put, they win to rot!

Nightmares not so passing,

neither those here crashing...

Up on Cripple creek,

came to act so free!

Men in charge will mundane be,

morons forget, accept not!

Keep the burden woman weak,

we are more than bygone days.

 

Pompous shitheads get it gone,

grating for the time as drome.

Take it woman, tower,

'till it's darker, giaour.

Narwhals for him nice,

never shall they bow!

Each man has the own thing now,

if the women stay at home.

Too late, had you paid the price,

pity those who easy won.

 

Spoiled brat is the spiteful czar,

spitting image of the sin.

Leading lands to ruin,

like still what they're doing.

Only going ape,

isn't this life hot?

Laws are wrong if laid are not,

Levitical, so they win.

Regret something rigid babe?

Romping has you gone so far.

 

Drome er gamalt orð yfir fugl sem er kallaður krabbametja á íslenzku, dromas ardeola frá Norður Afríku. Giaour: Trúleysingi, komið úr Arabamálum, notað af Tyrkjum um kristna menn.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Um bloggið

Ingólfur Sigurðsson

Höfundur

Ingólfur Sigurðsson
Ingólfur Sigurðsson

Færsluflokkar

Nóv. 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30

Nýjustu myndir

  • 5
  • 4
  • 3
  • Image 004
  • Titilblað

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (22.11.): 6
  • Sl. sólarhring: 187
  • Sl. viku: 665
  • Frá upphafi: 127208

Annað

  • Innlit í dag: 5
  • Innlit sl. viku: 508
  • Gestir í dag: 5
  • IP-tölur í dag: 5

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Leita í fréttum mbl.is

Nýjustu myndböndin

Heilbrigðisráðherrann, helbrigðaráðherfan

Í hópnum finn ég hlýja barnatrú

Aldrei fellur auðmagnskerfið

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband