Eðli kommúnista er að búa til dúmur, forum, ráð og allt það, alveg eins og á Stalínstímanum. Forum eru bara dúmur Vesturlanda.

Það er ótrúlegt hversu margir "samræðuvettvangar" eru búnir til fyrir fasistana sem kenna sig við jöfnuð, frelsi og lýðræði og annað sem flónin telja raunverulegt. Orðið forum getur þó einnig þýtt markaðstorg eða dómstóll í rómverskum stíl og nær það kannski fasískri merkingunni betur, því þar myndaðist drottnunargirnin sem við þekkjum í gegnum pólitísk blekkinganet og keisaralýðræðissýndarkerfi, öldungaþingmenn eða ráðherfur, það kemur útá eitt, með hjálp hinna tilbúnu trúarbragða, kristninnar.

Wellbeing Economy Forum, já nöfnin á þessum fyrirbærum eru lík og það sem þar gerist er svipað. Þar er reynt að svipta fólk völdum og áhrifum, frelsi, sumir segja einnig heilsu.

Falleg nöfnin á fyrirbærunum eru auðvitað í andstöðu við það sem gerist, að frelsið er minnkað.

Velsældarþing eða vesældarþing?

Eiga ekki allir að vera öreigar nema ræningjarnir og glæpahundarnir sem öllu stjórna?

Það má lýsa þessu sem fram fer svona:

Þetta er eins og á halelújasamkomu. Auðugustu ræningjarnir móta stefnuna og nota falleg orð og fallegar setningar. Hellingur af heilaþvegnum og auðsveipum tíkum og hundum gegna og segja já og amen. Síðan er gelt og ýlfrað og samþykktir skráðar.

Stór hluti Íslendinga veit að frelsið er blekking og að auðræði ríkir á þessu landi. Við erum undir Bill Gates og slíku fólki, en það sama á við alla aðra í hinum vestræna heimi, og víðar. Það er bara staðreynd.

Hægrimenn og Trumpistar vita þetta. Harðir Trumpistar eru fremur fáir á Íslandi. 5-10% þjóðarinnar kannski. Síðan eru um 40% eða meira einhversstaðar á hægrarófinu án þess að aðhyllast samsæriskenningar og Trumpdýrkun og hlæja að Trump eða hneykslast á honum með jafnaðarmönnunum, sem blandast inní þennan hóp. Ekki er gott að segja hversu margir harðir vinstrimenn eru til á þessu landi. Auðvitað dóu þeir ekki út með Vinstri grænum, en fóru að skammast sín og fóru í felur. Ætli það séu ekki 5-10% líka, langflestir Íslendingar eru einhverskonar jafnaðarmenn, kratablendingjar.

Þegar maður fer á Fésbókina les maður mikið af stöðuuppfærslum, (sem er þýðing á statusum), sem fjalla um Trumphneykslun. Þetta er til að gleðja femínismakellingarnar, sem hafa náð fasísku hreðjataki á stjórnkerfinu, þótt venjulegar konur séu ekki þannig frekar en venjulegir karlar.

Stöðuþras væri líka ágæt þýðing á status á samfélagsmiðli. Eða Stöðugtþras?

Velsældarþingið hefst á morgun

Guðinn sem er yfir og allt um kring, Taranis, og hvernig hann er alsjáandi og hvernig hann takmarkar einnig frjálsan vilja með núvitund sinni

Heimurinn er 100% sturlaður. Sprengjuárásir á tónleikum, Indland og Pakistan að ógna heiminum með kjarnorku, svona mætti næstum endalaust áfram telja.

Ég hef verið að rannsaka guðina Taranis, Esus og Toutatis, þeir eru ein þrenning af mörgum innan gaulverskra trúarbragða. Önnur heilög þrenning keltnesk og gaulversk eru Matres, eða mæðurnar þrjár og matronae. Fleiri dæmi mætti nefna.

Það eru mjög miklar líkur á að heilaga þrenningin í kristninni sé innflutt fyrirbæri úr öðrum trúarbrögðum. Jafnvel er mögulegt að þetta séu gaulversk og drúízk áhrif á kristnina.

Hér ætla ég að fjalla um guðinn Taranis. Sumir telja að hann tákni nútíðina, eins og örlaganornin Verðandi, og Esus tákni framtíðina, sem er Skuld norrænna manna, og að Toutatis tákni fortíðina, sem er Urður norrænna manna.

Taranis er oft táknaður uppi á súlu eða staur, og kannski voru veldissprotar stjórnenda fyrr á tímum fundnir upp til að vísa í hann og mátt hans, eða eigna sér hluta af mætti hans.

Hér er spurningin þessi: Eru örlögin fyrirfram ákveðin og er enginn frjáls vilji til staðar?

Vísindamenn hafa komizt að því að til að heimurinn geti hrærzt og verið til þarf alsjáandi auga eða augu að fylgjast með honum, samkvæmt skammtafræðinni. Það felst einhverskonar val í slíku, að sjá og fylgjast með.

Það virðist mögulegt að Taranis sé þessi alsjáandi guð uppi á heimstrénu sem horfir á sköpunarverkið, eins og Jahve er lýst í Genesis, þegar honum fannst sköpunin harla góð.

Keltar áttu marga guði. Þannig er svolítið erfitt að gera sér grein fyrir hver var þeirra mesti guð, eða drottinn allsherjar meðal þeirra.

Tveir koma sterklega til greina, en hlutverk þeirra eru svo frábrugðin að þetta verður öðruvísi trúarpæling en til dæmis þegar maður kynnir sér forngríska goðafræði eða rómverska, sem einnig falla undir fjölgyðistrúarbrögð heiðin og germönsk.

Júlíus Sesar sagði að Gaulverjar rektu ættir sínar til Dis Pater. Hann er rómverskur undirheimaguð og nefndur Pluto einnig, sem þýðir Gnægtaguðinn.

Fræðimenn hafa lengi reynt að finna út hvaða guð Gaulverja Sesar hafi átt við sem hann líkti við Dis Pater, en mjög margir eru á þeirri skoðun að það sé Cernunnos.

Tveir guðir koma einna sterklegast til greina sem drottinn allsherjar meðal Kelta og Gaulverja:

1) Cernunnos.

2) Taranis.

Cernunnos var virtur, elskaður og dýrkaður sem faðir lífsins og sköpunarguðinn fyrsti. Málin fara að flækjast þegar í ljós kemur að Esus var hráefni lífsins eða Chaos, Ginnungagap, og margskonar guð einnig.

Taranis hinsvegar var drottnari og guð reglugerða ásamt því að vera þrumuguð.

Rétt eins og Týr var guð laga og reglna meðal Germana norðar í Evrópu.

Dýrkunin á Taranis var misútbreidd. Sumir ættbálkar tignuðu hann lítt en meðal sumra var hann aðalguð Gaulverja og annarra Kelta. Það á við um öll goð Kelta, að átrúnaðurinn var ekki miðstýrður, og hugmyndirnar um guðina ekki samhæfðar, en þó sameiginleg atriði.

Sveitafólk keltneskt átti sér allskyns verndarguði og verndagyðjur. Sveitafólk og almúginn tignaði upphaflega frekar lítið Taranis, Esus og Toutatis. Þessir guðir voru hinsvegar þekktir meðal alþýðunnar vegna þess að fórnir voru þeim færðar á stórhátíðum, og goðsagnir tengdust þeim, eyðingarsögur og sköpunarsögur og fleira.

Drúíðarnir kenndu að þessi heilaga þrenning, Taranis, Esus og Toutatis bæri ábyrgð á velgengni og áframhaldi tilverunnar og því yrði að færa þeim fórnir.

Á landsvæðum sem lágu nálægt grískum eða rómverskum svæðum urðu til blandaðar byggðir, þar sem rómverskir hermenn eignuðust gaulverskar konur og afkvæmi og þar má segja að trúin á Taranis hafi efltzt, því hann minnti á Júpíter, báðir strangir hermennskuguðir, regluguðir og föðurímyndir og þrumuguðir að auki.

Það er mjög fjarlægt hugmyndaheimi kristinna manna að trúa því að hyrndur guð niðri í jörðinni sé algóður skapari himins og jarðar, eða verndari manna og kvenna fyrst og fremst. Þó sagði Júlíus Sesar þetta og mun rétt vera, því Dis Pater er auðvitað Cernunnos. Fræðimenn eru sammála um að Cernunnos hafi verið guð auðlegðar, og Pluto var annað heiti yfir Dis Pater, eða Gnægtaguðinn.

Taranis, hinn allsherjarguðinn þeirra var andstæða Cernunnosar að mörgu leyti, því hann var himnaguð og alltaf tengdur himninum meira en jörðinni eða vatninu. Þó er eldurinn tákn Taranosar.

En sumt í goðafræðinni sem tengist Taranosi er mjög fróðlegt fyrir okkur í nútíma okkar.

Taranos sem auga nútímans er eiginlega guð núvitundarinnar. Auk þess á hann í sífelldri baráttu við Esus og Toutatis.

Taranos drepur Toutatis daglega, því Toutatis er sýndur í gervi dreka á jörðinni samkvæmt sumri táknfræði. Allir lifna þeir við að morgni.

Toutatis drepur Esus daglega með því að höggva hann niður með exi sinni. Esus er þannig í líki nautsins sem Míþras vegur og endurnýjar lífsmátt heimsins í Míþrasarlaunhelgitrúarbrögðunum frá því um Krists burðs í Rómarveldi.

Esus í formi nauts eða dádýrs er fær um að gleypa Taranos þegar hann er í arnarlíki efst á trénu. Það mun viðhalda hringrás og jafnvæginu samkvæmt þessum fornu trúarbrögðum.

Það sem skiptir máli í sambandi við þetta ástand nútímans, þar sem svo virðist vera sem fólki sé ekki sjálfrátt í þeirri allsherjarklikkun sem ríkir og stríðsástandi, það er þessi merkilega kenning um að Taranos sé blindur á allt nema það sem er að gerast nákvæmlega á hverju andartaki fyrir sig. Kenningarnar um blindu Haðar, hins norræna guðs koma hér inní, og hvernig hún kom til, en Höður er þó oft talinn ástarguð eins og Cupid eða Amor eða Eros. Einnig er hann talinn undirheimaguð af sumum fræðimönnum þannig að þetta er flókið, sé farið djúpt ofaní þetta.

En það er furðulegt hversu margt passar við kenningar nútímaeðlisfræðinga og heimsfræðinga sem kemur fram í fornum trúarbrögðum germönskum og heiðnum.

Þannig er það þessi kenning um augað alsjáandi, hvort sem það er auga Óðins eða Taranosar á alheimssúlunni og í skóginum mikla sem var himnaríki þeirra Kelta.

Það er sérstaklega þessi einfalda og skýra mynd sem við höfum af guðinum Taranosi efst á trjátoppnum, þar sem hann er tákngervingur núvitundarinnar og þess að geta ekki valið, því hann er að upplifa og stjórna okkur mönnunum, og öllum í senn vel að merkja, ekki bara sumum.

Ef það er rétt að okkar alheimur sé til vegna þess að æðri guð sér hann, þá getur sá æðri guð verið Taranos, og það passar við að hann sé stöðugt uppi og yfir og allt um kring að horfa niður á sköpunarverkið frá alheimstré sem á ekki rætur á jörðinni, heldur úti í geimnum á stað sem enginn getur fundið, því engar áttir virka eða eiga við um þann dularfulla upprunastað.

Mjög merkilegar eru goðsagnirnar um Taranis, Esus og Toutatis. Mjög merkilegar eru sögurnar um þessa eilífu baráttu á milli þeirra. Einnig er ekki síður merkileg kenningin um að þar sem þeir þrír mætast og verða eitt, þar sé ekki lengur til tími eða rúm eða efni eins og við þekkjum það heldur eitthvað himnaríki sameiningarinnar en víti fyrir suma einnig, andlegur heimur kannski.

Þar sem Toutatis reynir sífellt að koma að þekkingunni og fortíðinni, þá hefur hann áhrif í þessa átt, en þar sem Taranis verður of voldugur, þar verður fólk grunnhyggið. Stjörnuspáspeki tekur mið af þessu, þótt þar séu grísku guðaheitin frekar notuð og þau rómversku.

Allavega er heimurinn farinn til Fjandans, en hversvegna vitum við ekki, fólk deilir um það og mjög margir afneita því fullkomlega, því "ignorance is bliss", heimskan er sælan og óvitundin.

Komu í veg fyrir sprengjuárás á tónleikum Lady Gaga

"Rúmenar að missa trú á Evrópusamvinnu" - stytt tilvitnun - fréttir RÚV

Þegar RÚV viðurkennir að brestir séu að koma í ESB, þá má treysta því að eitthvað mikið er að gerast þar í hnignunaráttina. "Hægrimaðurinn og þjóðernissinninn George Simion hlaut flest atkvæði". "Þetta er taka tvö, stjórnlagadómstóll ógilti niðurstöður frá nóvember í síðasta ári vegna gruns um íhlutun Rússa." 

Svona fáránlegar samsæriskenningar verða að fá að njóta sín endursagðar orðrétt. Evrópumenn trúa ekki sínum eigin skilningarvitum að fólkið sé að kjósa gegn ESB!!! Yfirvöld þurfa að leita á náðir Rússagrýlunnar og kjósa margsinnis til að láta sannfærast!!!

George Simion, sigurvegari kosninganna er mjög líkur okkar íslenzka Guðmundi Franklín Jónssyni!!! Já, sumar þjóðir bera meiri gæfu en aðrar.

George Simion leiðir í Rúmeníu

Útúr karlaskel, ljóð frá 9. júní 1995.

Draumarnir daga,

detta inn og meira vil.

Dýrð mun þó draga,

duflandi við...

Alltof mikið eflaust skil,

er það málið nú?

Komin kærri trú?

Körlum hentar þú.

Það er gott að lofa af lyst,

löngum varstu kysst.

Finn ég núna frið,

fráleitt annan vil ég sið.

 

Því er hún þetta,

þannig bíð og nærri dvel.

Skáeyga skvetta,

skilningur vex...

Komdu útúr karlaskel

konan segir blíð,

furðulega fríð,

finnum góða brú.

Ella þig ég elska nú,

er það manna trú.

Ertu annars hex?

ekki viltu bara sex.

 

Nóg er að nota

næstum túnið, bjóða heim.

Rýjurnar rota,

ræflana þó...

Er ég bara uppí þeim?

æ, ég hlýði þér.

Blíð og svona ber,

barmafríð og sver.

Ekki vil ég efast neitt,

elska bara heitt.

Segja sumir nóg?

Samt er hérna meiri ró.

Hæfileikar einstaklinga. Að læra af einum meistara getur verið dýrmætara en að taka upp erlenda reglugerð

Selfyssingurinn Magnús Hlynur á Stöð 2 flytur mannlegri fréttir en aðrir og af meira sjálfstæði, þær eru allskonar um menningu og fólk sem fer framhjá öðrum.

Af öllum hans fréttum stendur ein uppúr, hann talaði við gamlan mann í vetur sem byggt hefur og hannað mörg hús en er nú seztur í helgan stein, en það sem er sérstakt við þessi hús er að mygla hefur aldrei farið í þau.

Fréttin birtist 16. apríl og finnst á Vísi. "Engin mygla í 200 húsum byggingameistara á Selfossi".

"Húsin þurfa að anda eins og mannfólkið", segir 93 ára byggingameistari á Selfossi, sem hefur byggt um tvö hundruð hús í bæjarfélaginu en mygla hefur aldrei greinst í þeim húsum."

Sigfús Kristinsson heitir þessi merkilegi byggingameistari.

Um rakaskemmdir segir hann:

"Það verður það svo lengi, sem þeir breyta ekki bygginaaðferðinni. Út með þetta helvítis plast því það lokar algjörlega rakann inni."

Um betri hús fyrri tíma segir hann:

"Það var bara allt annað vinnulag og timbrið var líka mikið, mikið betra þá en núna. Það var svo þétt vaxið, nú er það svo glúft og lélegt og drekkur í sig vatn."

Nú segir Þórunn Sigurðardóttir hjá HMS að hert eftirlit verði með byggingum, fleiri reglugerðir sennilega og harðari. En mun það duga? Um það má efast.

Við höfum glatað kannski því dýrmætasta í kommúnisma okkar daga sem við köllum lýðræði og jöfnuð. Í stórum kerfum fara hæfileikar forgörðum og hæfileikaleysi er upphafið til skýjanna sem mikil dýrð og dyggð.

Áður fyrr voru hæfileikar mikils metnir.

Hversvegna hefur Sjálfstæðisflokkurinn tapað stærð sinni og forystu í landsmálum? Getur verið að búið sé að henda út upprunalegu stefnunni þar?

Boðar hert eftirlit með byggingum

Leiðbeiningar fyrir fólk sem vill gera við hljómtækin sín sjálft

Ég sá kassettutæki til sölu í Góða hirðinum, og sá atriði sem gæti þurft að laga. Ég vildi skrifa þennan pistil sem leiðbeiningar fyrir allt það fólk sem gæti lagað slík tæki sjálft, þar sem erfitt er að fá viðgerð fyrir þetta, sem orðið er svona gamalt og fáir hafa reynslu eða varahluti.

Mig skortir ekki þessi segulbandstæki, en ég hef langa reynslu af því að gera við þau fyrir vini og kunningja og mig sjálfan.

Þannig að ef fólk er með svona biluð tæki þá má spyrja þessara spurninga:

A) Fer ekkert í gang? Heyrist ekkert?

B) Brakar í tökkum eða heyrist bara stundum?

C) Heyrist í öðrum hátalaranum og ekki hinum?

D) Krumpast spólur í segulbandstækjum?

E) Hreyfist ekki spólan en heyrist urg?

F) Spilar plötuspilarinn ekki á réttum hraða?

 

Ef ekkert heyrist og ef ekkert fer í gang, þá er algengast að snúrur séu bilaðar, eða þá takkinn sem kveikir á tækinu. Mikið slit kemst í þessa takka eftir mikla notkun.

Ef maður þekkir engan sem gerir við svona tæki og verkstæði taka ekki við tækinu getur maður oft lagað þetta sjálfur.

Maður þarf að finna heitið á tækinu og athuga hvort teikningar eru á netinu eða leiðbeiningar á Youtube. Ef svo er ekki getur maður oft lagað samt tækin sjálfur.

Maður þarf að athuga með sambandsleysi allsstaðar, slit í tökkum.

Hægt er að finna samskonar takka í mörgum tilfellum og eru bilaðir. Ef ekki eru til teikningar eða leiðbeiningar er hægt að finna sama hlutinn eftir útliti.

Ef ekki er hægt að "mixa", með borvél, skrúfum og slíku. Útlit tækjanna skiptir ekki öllu heldur virknin. Maður finnur eitthvað svipað sem virkar og hefst handa.

Afi kenndi mér að lítil takmörk eru á því hvað hægt er að laga. Maður finnur varahluti sem virka eins eða svipað, og málið er leyst með smá vinnu og lagni. Þó geta þetta ekki allir því sumir eru klaufalegir og hafa ekki næga þjálfun. Maður þarf einnig að hafa aðgang að skrúfstykki og slíku til að halda öllu föstu.

Ef það brakar í tökkum er nóg að sprauta hreinsiefni í rifuna sem er á þeim, og nær inní kolefnisviðnámið sem býr til kvarðann sem ræður hljóðstyrk eða öðru.

Í sumum tilfellum þarf alveg að skipta um takka, ef þeir eru mjög slitnir. Þá þarf varahluti. Ýmislegt er til af varahlutum ef vel er leitað.

Þegar ekki heyrist í báðum hátölurum er oft tenging farin úr sambandi. Maður þarf að hafa mæli til að mæla hvort einhversstaðar sé straumrof í rafrásinni.

Einnig getur það verið slit í tökkum.

Spólur sem krumpast í segulbandstækjum er algengt vandamál.

Þegar litið er niður í opið hólfið sem spólan er sett í blasa við tvö drifhjól, eitt gúmmíhjól, einn tónhaus og einn útþurrkunarhaus. Tónhausinn er allur úr málmi en útþurrkunarhausinn úr plasti, þannig má þekkja þá í sundur.

Spólur krumpast oft vegna þess að gúmmíhjólið er orðið óhreint og mettað af efnum sem koma úr tónbandinu, járnoxíði margskonar eftir innihaldinu í tónbandinu.

Þá þarf að opna gangverkið og skipta um gúmmíhjólið. Það er fest á málmhlut, og gengur um öxul mjög mjóan. Þennan öxul er hægt að reka út með því að þrýsta á hann öðrum megin, með skrúfjárni eða öðru og kannski þarf létt hamarshögg að auki ef þetta er mjög fast.

Að því loknu dettur gúmmíhjólið af. Passið að týna engu.

Samskonar gúmmíhjól er hægt að kaupa, á Netinu, Miðbæjarradíó seldi þetta og var með á lager, en þeir hættu rekstri í Kófinu 2020, því miður, eins og svo margir.

Ef spólan hreyfist ekki og urg heyrist þá er yfirleitt reimin slitin frá mótor og að málmhjólum eða plasthjólum sem hjálpa til við að drífa gangverkið áfram. Stundum þarf að gizka á rétta stærð, ef reimin er orðin að gúmmíleðju, eða ekki hægt að mæla hana.

Hægt er að kaupa svona reimar í settum, og þá þarf maður að prófa sig áfram, eina eftir aðra.

Ekki mega reimar vera of stífar. Það eyðileggur legurnar í mótornum og tækið gengur oft hægt vegna álagsins.

Ekki mega reimar vera of lausar. Þá verður hljómur falskur.

Þolinmæði og lagni þarf því í þetta verk og þekkingu sem kemur með tímanum.

Ef plötuspilarinn spilar ekki á réttum hraða er það oft nóg að sprauta hreinsiefni í hraðastillinn, eða setja í reim af réttri stærð, eða stilla með stilliskrúfum sem finnast inni í tækinu.

Mest af þessu hef ég lært í sjálfsnámi.

Þótt mikið sé af upplýsingum á Netinu, þá eru svona einfaldar grunnupplýsingar fyrir byrjendur ekki á lausu endilega á íslenzku.

Nútíð "Made in China.". Fortíð "Made in Iceland."

Perlur kvikmyndasafnsins - atvinnuhættir, var góður þáttur í gær á RÚV. Þar voru sýndar gamlar kvikmyndir frá fyrri hluta 20. aldarinnar og eitthvað fram yfir miðja 20. öldina af atvinnuháttum sem þekkjast ekki lengur.

Það var unaðslegt að horfa á þennan þátt. Minningarnar um Digró, heimilið hjá afa og ömmu vöknuðu ljóslifandi á ný.

Þegar ég sá konurnar vinna við rokkana við ullarvinnuna þá rifjuðust upp sögurnar frá Hrauni og Stóru Ávík, um dyggðugu mæðurnar, sem voru svo elskaðar.

En svo var sýnt stutt myndbrot sem tekið var í eldsmiðju, málmsmíði, afli, hamar og steðji, þannig var þetta hjá afa. Eldsmiðjan var áföst verkstæðinu hans afa að Digranesheiði 8, og hafði verið reist 1955, þegar nauðsynlegt var að vinna málminn með þessum hætti, en ekki raforku meira og minna. Þannig að þegar ég sá þetta myndbrot frá Sigurjóni í Hvammi frá 20. öldinni, þá fannst mér þetta næstum nákvæmlega eins og hjá afa.

Merkilegt myndefni hefði verið hægt að taka upp á verkstæðinu hans afa í gegnum tíðina, en það var ekki gert, nema það sem ég sjálfur tók upp rétt áður en allt var rifið, því miður. Þá var hann látinn og hætt að nota eldsmiðjuna, búið að endurinnrétta hana á nútímalegri máta, en það hafði verið gert 1990 til 2000 að allmestu leyti.

Ég man eftir gluggunum á loftinu, sem afi notaði sem verkstæði, það var í raun efri hæð hússins og hefði verið hægt að innrétta fyrir fólk að búa í, en þarna var notalegt verkstæði fyrir afa.

Þar sá maður yfir Kópavoginn og svo til Hafnarfjarðar langleiðina og á fjöll í kring og enn lengra. Maður sá yfir Smáralindina og til Reykjavíkur allnokkuð, þar sem brekkan skyggði ekki á.

En eiginlega allt við þennan þátt úr Kvikmyndasafni Íslands fannst mér kunnuglegt, tunnurnar, afi notaði oft tunnur, og hestarnir, sem mér var sagt frá í sveitinni, en kom ekki þangað sjálfur.

Svo voru það hreyfingarnar í fólkinu. Engin leti heldur sterkleg tök og hröð vinnuhandtök. Þetta hafði ég fyrir skilningarvitunum stóran hluta ævinnar.

Eða bækur með reikningum og viðskiptaupplýsingum en ekki tölvur, yndislegt að rifja þetta upp!

Afi þekkti forstjórann í ORA verksmiðjunni í Kópavogi. Hann var viðskiptavinur. Frændi okkar var einn af forstjórunum í OPAL sælgætisgerðinni.

Það voru gamlir menn sem vildu gera verkstæðið hans afa að safni. Það voru hinsvegar ungar konur held ég sem höfnuðu þeirri hugmynd og sem höfðu völd hjá bænum.

Þannig er nú það. Fortíðin er þurrkuð út. Í staðinn kemur nútíð sem er "Made in China."

Fréttin um hópnauðgun á 16 ára stúlku um páskana er dregin í efa, en hvar er nú slagorðið um að "trúa alltaf þolendum"?

Á Fésbókarstreymi í dag sá ég að Margrét Friðriksdóttir á Fréttinni birti upplýsingar um heimildirnar fyrir fréttunum um nauðgunina á 16 ára stúlkunni um páskana sem hælisleitendur eru sakaðir um, sem sumir efast um, en í ljós kemur (maður hlýtur að trúa skjáskotinu sem hún sýndi og opinberaði) að fólkið var beitt hótunum og þrýstingi af gerendum og aðstandendum þeirra. Það skýrir þá hversvegna málið er ekki til hjá lögreglu.

Ýmsir hafa hag að því að efast um réttmæti svona frétta og kasta rýrð á Margréti. Það eru pólitískir andstæðingar og aðrir óvinir.

En það má spyrja sig, hvar er nú slagorð vinstrimanna um að "trúa þolendum alltaf?"

Ef það hentar ekki að bendla útlenda aðila við þetta, þá er reynt að gera lítið úr því?

Hægt er að lesa um það í Heimildinni og á DV að þar er reynt að draga þetta mjög í efa og kalla þetta falsfrétt hjá Margréti.

Vissulega má taka undir það að ein Fésbókarfærsla frá meintum þolenda er ekki traust sönnun, ef málið er ekki opinbert á borði yfirvaldanna. En það er þá allt í einu lítil samúð með þolendum ofbeldis af þessu tagi, sem þetta sama fólk hefur fjallað mest um, ef gerendur hafa verið íslenzkir og karlkyns.

Umfjöllun Fréttarinnar er til skoðunar hjá Fjölmiðlanefnd. Eru þar hlutlausir rannsakendur? Til eru þeir sem efast um það, ég hef lesið pistla eftir marga sem efast um hlutleysi blaðamanna á þessu landi.

Stærstur hluti íslenzkra fjölmiðlamanna þekkist og er úr sama vinahópnum, og deilir svipuðum stjórnmálaskoðunum, sem flokkast til vinstri frekar en hægri. Þar er Margrét Friðriksdóttir ein fárra að berjast gegn ofureflinu.

Lýsingarnar á því sem átti að hafa gerzt þær eru bara mjög svipaðar eins og maður hefur lesið um önnur svona mál. Það þykir mér heldur ótrúlegt ef þetta á að vera uppspuni, en allt getur svosem gerzt og er ekki ómögulegt, en ég vil frekar trúa þolendum, hér að minnsta kosti.

Þegar ég reyni að komast inná Frettin.is þá lendi ég í því að hjól snýst að eilífu þegar reynt er að athuga hvort ég sé vélmenni eða mennskur!!!

Er þetta ein af aðferðunum til að eyðileggja fyrir fréttaveitum eins og Fréttinni, að senda róbóta til að þyngja vefslóðina? Það myndi þá flokkast sem tölvuárás á Fréttina!!!

Það er hágrætilegt að svona mál skuli verða hápólitísk, þegar fólk leitar réttar síns.

Ísland er ekki eins gott þjóðfélag og það var fyrir nokkrum árum eða áratugum.

Að grafa sig í sandinn, það þýðir ekkert.

Allir geta verið vissir um það með 100% vissu að allt svona er pólititískt, hverjir eru gerðir sekir og hverjir ekki, og hverjir eru grunaðir og hverjir ekki.

Það eru aðilar sem hafa hag af því að blása svona upp á báða bóga, eða efast, allt eftir því hverjir eru grunaðir.

Þessi orð mín eru hlutlaus, þótt ég taki afstöðu hér að ofan til fréttarinnar yfirleitt sem ég er að fjalla um. Að atburðir séu ýktir og faldir af mismunandi pólitískum öflum, það er staðreynd, því þannig virkar bara pólitíkin og það vita allir eldri en tvævetur.

Ef í raun og veru fréttir eru þaggaðar niður, á hvaða stað erum við þá komin í þessu þjóðfélagi?

En ég verð að leyfa mér að efast eins og aðrir, fyrst margir telja þetta falsfrétt hjá Margréti og Fréttinni, en það finnst mér heldur ótrúlegt samt.

 

Konur fremstar í göngunni og flytja öll ávörp

Bogi skilaði góðu ævistarfi á RÚV og hann var aufúsugestur

Sem betur fer er heimurinn breyttur og RÚV ekki eina sjónvarpsstöðin lengur. Sem betur fer höfum við Netið og samfélagsmiðlana og allskonar veitur til að gera fólk upplýstara. Bogi Ágústsson er viðkunnanlegur maður, en nú er hann risaeðla.

Tal hans um að þeir sem ekki eru sammála honum séu með falsfréttir er nú bara eins og hvert annað bergmálshellablaður sem ekki er rétt að taka trúanlegt.

Hann er Reuters-trúaður en sífellt færri held ég að séu þannig.

En mér þykir vænt um RÚV og mér finnst þau gera sumt vel og annað miður vel. RÚV er eina stöðin sem mun lifa af, ef allt fer á versta veg. Þá þarf hún að verða góð eins og hún var, og ekki bara fyrir vinstrisinnaða Íslendinga.

Hægt að veðja á hvert síðasta orð Boga verður

"Kaos" á leigubílamarkaði, sagði María Rut í Kastljósi

Það var áhrifamikið að heyra Maríu Rut Kristinsdóttur nota orðið "kaos" um leigubílamarkaðinn í Kastljósi í gær, því allan tímann reyndi hún að kaffæra Þorstein Sæmundsson andmælanda sinn úr Miðflokknum í wók orðræðu og rökum um jöfnuð og mannúð og að láta ekki uppruna brotamanna getið. María Rut Kristinsdóttir, sem talaði við Þorstein í Kastljósinu skrifar mjög beitta wók-pistla reglulega í DV, og heldur þar uppi vörnum fyrir mannréttindi og mannúð í breiðum skilningi, og finnst sumum þar vera öfgar en öðrum ekki. Þannig að manni finnst þetta áhugaverð uppstilling, að fá hana og Þorstein Sæmundsson til að deila, en hann er rótgróinn Miðflokksmaður, og þeir eru með því íhaldssamasta sem er til á þessu landi okkar.

Þó mátti sjá glitta í efann hjá henni og ósigursmerki wók-stefnunnar, einnig hér á Íslandi, einsog þegar hún notaði orðið "kaos" um leigubílamarkaðinn eftir breytingarnar frá 2023 illræmdu og óvinsælu, sem nú er reynt að vinda ofanaf, sem betur fer.

En María þessi Rut hefur verið áberandi í hinseginumræðunni ásamt eiginkonu sinni Ingileif Friðriksdóttur, en sú síðarnefnda bjó til þætti um hinseginleikann, held ég fyrir RÚV frekar en Stöð 2, en allavega, þær eru áberandi í þjóðfélaginu og önnur komin í pólitíkina, ef ekki báðar.

Hvort sem fólk ákveður að fara inní þennan lífsstíl sjálft eða að þessar hneigðir eru því meðfæddar þá leiðir það af sjálfu sér að flokkar eins og Viðreisn hljóta að vera þeirra heimavígstöðvar frekar en Framsókn, Sjálfstæðisflokkur eða aðrir íhaldsflokkar.

Þannig að maður hlustar með nokkurri athygli hvað þetta mjög svo frjálslynda fólk segir, og áhugavert er þegar maður heyrir að sannfæringin um þessi mál getur stundum verið brothætt. Sérstaklega þegar sumir hrúga öllu á sama vagninn, samúð með útlendingum, opin landamæri, hinseginmál, kynhlutlaust mál, og fleira og fleira.

Aumingja Katrín og Vinstri grænir reyndu að draga wók vagninn í síðustu ríkisstjórn, sem var mikil óheillaríkisstjórn, fyrir alla flokkana sem að henni stóðu og fólkið í landinu líka. Vinstri grænir voru á sjálfseyðileggingarför, og eyðileggingarför almennri eins og nú er vitað og viðurkennt, eftir síðustu kosningar, þegar VG þurrkaðist nánast alveg út.

Sjálfsblekking fór saman við fjölblekkingar og alþjóðablekkingar wókmúgæsingarinnar á síðasta kjörtímabili.

Jóhannes Ragnarsson lýsir þessu mjög vel, sem hefur bloggað fyndna og merkilega pistla, að Vinstri grænir hafi frá upphafi verið vonlaus flokkur, vegna femínismans sem reið honum á slig frá upphafi. Hann vill fá ekta gamaldags kommúnistaflokk í staðinn, eða sósíalistaflokk. Já, ég er sammála honum. Þannig stéttabarátta er heiðarleg og hrein, ómenguð og á rétt á sér.

En þótt núna sé reynt að byrja á að vinda ofanaf hryllilegum verkum síðustu stjórnar á sumum sviðum, þá er eftir að koma hvalveiðum í gott gengi og herða reglur um fóstureyðingar á ný og margt fleira misjafnt sem Katrínarstjórnin skildi eftir sig.

En bæði það sem María Rut sagði og svo einnig Þorsteinn og einnig þáttastjórnandinn, þá sannfærðist maður um það að ekki eru það ýkjur sem Geir Ágústsson hefur verið að blogga um, að hópnauðgunarfaraldur sé kominn á Íslandi. Manni skildist af því sem kom fram í Kastljósþættinum að leigubílstjórar án ökuréttinda hefðu nauðgað farþegum, en maður undrast að slíkt hafi ekki orðið að forsíðufréttum í öllum fjölmiðlum!

Notað var orðalagið að bílstjórar hefðu "ráðizt á" farþega, eitthvað slíkt felst í því orðalagi eins og nauðgun, því einnig var talað um að þeir hefðu áreitt farþegana og oftar.

Enda fer maður þá að skilja hversvegna konur eru að biðja um íslenzka bílstjóra og kvenkyns bílstjóra og vilja ekki sitja í bíl með hverjum sem er. Fyrst fannst mér það bera keim af einhverju karlahatri, að þær vildu ekki karlkyns bílstjóra, en ég skil að það sé réttlætanlegt ef um nauðganir hefur verið að ræða af hendi bílstjóranna, eða eitthvað sem nálgast slíkt.

En þetta hefur farið furðulega hljótt og ekki komið í fjölmiðla fyrr en nú. Ríkir einhver þöggun í fjölmiðlum um þetta? Er það í samræmi við að þjóðerni afbrotamanna er yfirleitt aldrei gefið upp, fyrr en seint og um síðir?

Þótt reynt verði að bæta fyrir mistökin með ömurlegri lagabreytingu fyrir tveimur árum þá er ég anzi hræddur um að seint eða aldrei muni þetta verða tekið til baka að öllu leyti.

Fólk hefur í sér kynslóðaminni. Kjaftasögur fara á kreik. Hegðun fólks breytist. Fólk sem hafði ekki í sér útlendingaandúð eða kynþáttahatur getur farið að finna fyrir slíkum tilfinningum eftir annaðhvort kjaftasögur sem það heyrir miður skemmtilegar eða lífsreynslu frá eigin hendi, samkvæmt þessum lýsingum í Kastljósi í gær.

Já, Katrínarstjórnin kastar löngum skugga, ekki er hægt að segja annað. Ekki nóg með að hún hafi grafið sína eigin gröf, heldur stuðningskvenda og stuðningsmanna sinna einnig og af miklum dugnaði.

Sum verk síðustu stjórnar sem þarf að afturkalla leiða til ófrægingar á mannréttindum og mannréttindamálum almennt virðist manni. Því er vandratað meðalhófið, eins og löngum hefur verið sagt.

„Meðan á þessu fer fram er enn yppt öxlum“