Revenge In The Spirits Space, ljóð frá 14. apríl 2024.

Take the love, so full I fell,

feel ye not this charity?

Opposites, simple minds, holographs heavy,

her wars and religions breaking the levee.

No more will the Christs then come,

cracking up for some.

Can I come and dwell?

Care you still for me?

Maybe only atmosphere,

after what they fear...

 

Don't care what is right or wrong,

rigid fools have made their way.

No one should think that he knows me much better,

narrow it, all the same, coming to get her!

Can't learn when the truth is told,

taming the real gold?

Standing no more strong,

stay until the day...

Learn it, all is understood,

after the wrong mood.

 

Revenge, in the spirits space,

speak then as you gain the means.

Sufferings making him more of a ruler,

making the criminal richer to fool her.

Upside down, and all ye knew,

is there more to do?

Merits for the mace?

More than where she leans?

Make this more than wonderful,

may I teach the rule?

Ráðgátan um Óðin,

nefnast þættir á RÚV. Fyrstu þættirnir fannst mér bera vott um grunnhyggni og yfirborðskennd. Núna eftir marga þætti má segja að heimsmynd þáttagerðarkonunnar dönsku sé loksins farin að birtast og hvernig hún túlkar þessar fornu heimildir.

Hún Cecilie Nielsen fornleifafræðingur og þáttagerðarkona hefur áhuga á Ásatrú en efast um að rétt sé að tigna Þór og Óðin sem guði, og reynir að finna uppruna þeirra í mannkynssögunni, og notar formála Snorra að Eddu sinni sem heimild, sem hingað til hefur verið álitinn afsökun hins kristna manns við að rita þetta.

Áhugi hennar á Óðni líkist þó þráhyggju og ásthatri. Hún talar um grimmd hans, en eitthvað dregur hana að þessum magnaða guði samt.

Hún veltir því fyrir sér hvort Atli Húnakonungur gæti hafa verið fyrirmynd Óðins. Þó ekki, því sannleikurinn kemur í ljós hjá henni einnig, að "trúin á Atla Húnakonung hafi magnað upp trúna á Óðin", eða eitthvað slíkt efnislega sagði hún.

Í þáttaröðinni um "Fyrstu Svíana" kom í ljós að Ásatrú getur verið miklu eldri en 2000 ára, að minnsta kosti 5000 ára, og ýmsar fornleifar gætu sýnt það, en þær er hægt að túlka margvíslega, þannig að fullkomnar sannanir eru varla til.

Hún einbeitir sér að fyrstu öldunum eftir Krist og svo fram að víkingatímanum, þegar Ísland byggðist.

Ég vil einnig segja það, að þegar Snorri tengdi Æsina við Asíu þá skal athuga að Asía var frjálslega notað hugtak, rétt eins og hugtakið Tyrkir, Hund-Tyrkir síðar, eins og kveðið var um.

Asía gæti því átt við Úkraínu.

Það er stórmerkilegt að vísindamenn nútímans telja að germanski kynstofninn hafi mótaðzt og hugsanlega komið frá Tyrklandi eða Úkraínu, ef hann kom ekki frá öðrum stjörnum, sem er jafnvel enn líklegra.

Ef við tökum orðanotkun Snorra sem frjálslega gæti hann hafa átt við Úkraínu, og er þá í samræmi við vísindamenn nútímans.

Lesa má um uppruna Húna á veraldarvefnum og eru það mikil fræði og hefur verið kafað djúpt í efnið.

Með því að greina erfðafræðilega líkamsleifar hafa vísindamenn komizt að því og telja nú að Húnar hafi ekki verið af hreinum austrænum stofni, heldur blendingjar íranskra, germanskra og austrænna stofna.

Kenningin um að Óðinn hafi verið Atli Húnakonungur er þó fullkomlega skot útí loftið hjá þáttagerðakonunni Cecilie Nielsen, og sú kenning hefur ekkert sannindagildi, virðist mér. Þetta er bara eitthvað sem hljómar sniðuglega í sjónvarpsþætti, að tengja þannig saman tvær þekktar persónur.

Það er þó bót í máli að í sama þætti kemur hún með trúlegri skýringu, að óttinn við Atla Húnakonung hafi MAGNAÐ trú sem var fyrir á Óðin, og mótað hana.

Rétt eins og trúin á Jesú Krist spratt upp úr trúnni á Esus hinn gaulverska guð og Baldur hinn norræna guð. Þannig verða þjóðir af áhrifum hver frá annarri og sagan veltur áfram.

Þessir þættir lyfta varla hulunni af neinum leyndardómum, þeir eru þó mjög skemmtilegir og áhugaverðir.

Something Other To Be, ljóð frá 18. febrúar 2024.

Silently people is sinking in mud,

so they take freedom and gladness and blood?

Giving up ghost,

got what seemed most...

If they accept not the man,

as they can't be free,

so it's something new?

Saviours just like me?

One more beefhard ban,

bust or nothing we can do?

 

Suddenly dying, we see not the will,

so they are telling, but nowhere the hill...

Nothing so new,

now they will do...

Feeling lost in frozen hide,

failing most of all...

War in welfare, see,

waiting, sorry doll...

So it's sad and right?

something other then to be.

 

How can I be that man, seeing her soul?

Something for higher than "tell me that" goal?

Failing at first,

feeling the burst.

Failing when they're for the spear,

further go as such,

liked it, lie as they,

loved them just too much.

All the onward fear,

ever heard of better day?