"Þar til veröld okkar er orðin Disneyveröld", kvað Þórarinn Eldjárn í Disneyrímum sínum 1978.

Hin stóra bylting í menningu heimsins fór fram með Disney teiknimyndum snemma á 20. öldinni fyrir börn sem sýndu dýr með mannlega eiginleika, eins og Mikka mús, ekki með nýjum, hefðbundnum trúarbrögðum sem komu fram.

Menningarleg áhrif teiknimynda fyrir börn hafa verið meiri en áhrif tónlistar eða trúarbragða, einfaldlega vegna þess að það er búið að koma þeirri ranghugmynd inn hjá allri heimsbyggðinni að dýr séu mennsk, eða jafngild mönnum. Það sem innrætt er börnum frá tveggja ára aldri hefur meiri áhrif en það sem hátimbraðir fræðimenn rembast við að kenna og innræta.

Bann við hundaáti í Kóreu og þrýstingur á hvalveiðibönn á heimsvísu eru angar af nákvæmlega sama meiði móðursýkinnar og hugsýkinnar, sem konur bera með sér sem afneita feðraveldinu og vilja vera börn til æviloka, ásamt eiginmönnum og börnum og öðrum fjölskyldumeðlimum.

Til sveita áður var öllum kennt að þótt sárt væri að missa dýrin til manneldis og af öðrum ástæðum væri það óhjákvæmilegt. Það viðhorf að sætta sig við sársaukann getur reynzt farsælla þegar til lengdar lætur, því jörðin er ekki paradís heldur erfiður staður.

Þegar ég frétti að Kóreumenn séu að leggja af sið sem er 8000 ára gamall að sumra fræðimanna áliti, sem er hundát þeirra, þá fannst mér ég þurfa að skrifa þennan pistil, til að gera fólki grein fyrir þessum tímamótum í menningunni, og þessari gjörbreytingu, og að Disneymyndir um skrípidýr hafa gegnt aðalhlutverki í þessari menningarlegu umbreytingu áratugum saman. Já, sakleysislegar Disneyteiknimyndir eru hér í aðalhlutverki, og ættu menn að skrifa lærðar háskólaritgerðir um einmitt þetta sem ég er að fjalla um í þessum pistli mínum.

Eitt sinn sagði Sverrir Stormsker í viðtali við blaðamann, þegar fjallað var um að hann hefði hneykslað fólk með klámi, að hann hneykslaðist á engu nema hneykslunargirninni. Það er mjög góð setning og gott viðhorf sem fólk ætti að tileinka sér.

Bann við hundaáti og hvalveiðum byggist á hneykslunargirni og viðkvæmni sem kemur frá yngstu kynslóðunum og eldist ekki af fólki vegna skorts á hörku í uppeldinu.

Það gerði nú kannski ekki svo mikið til út af fyrir sig, en ekkert fyrirbæri í menningunni er einangrað fyrirbæri. Hvert einasta atriði tengist öðrum fyrirbærum og myndar samfellu eða þræði.

Á sama hátt og þessar x kynslóðir vilja halda í barnaskap og þroskaleysi fram til æviloka þannig vilja þær einnig sleppa við kynþroskann og lifa í Disney-geðveiki sinni til æviloka, raunveruleikabrenglun og afneitun á veruleikanum.

Útkoman er þessi: Asíuþjóðir eins og vestrænar þjóðir láta af aldagömlum siðum, henda trúarbrögðum, láta þau í aftursætið, en taka upp viðkvæmni og sérplægni.

Þegar milljónir Kóreubúa hætta að leggja sér hundakjöt til munns - og ég tileinka mér viljandi fordómaleysi, kappkosta það og reyni það þótt það gangi misvel - þá verða þeir að snæða annað í staðinn, til dæmis hamborgara, en vitað er að nautgriparækt veldur meiri skógareyðingu en flest annað. Þannig að með þeim rökum má segja að Disneyteiknimyndirnar hafi valdið meiri mengun en mörg önnur menningarfyrirbæri, með því að útbreiða vestræna menningu, nautgriparækt og fleira.

Trúboð er stundað í gegnum menninguna líka.

Hræsni góða fólksins er algjör, og þeirra sem sækja loftslagsráðstefnurnar.

Ein mesta hræsnin felst þó í þeim frasa að góða fólkið elski fjölbreytnina, því við sjáum hvernig einsleitnin margfaldast í borgunum, ólæsið og menntunarskorturinn.

Orðræðan og ávöxturinn eru oft andstæður.

Mér finnst að rétt sé að huga að þessu samræmi. Ef maður styður hvalveiðar Íslendinga, sjálfbærar veiðar eða ekki, hversvegna þá ekki að styðja framandi matarhefðir einsog hundaát?

Suður-Kórea bannar framleiðslu hundakjöts

Konan sem vann málið gegn MAST

Við lifum í kommúnistaríki á Íslandi. Stöð 2 sagði frá því að Guðmunda Tyrfingsdóttir bóndi á tíræðisaldri, en ern og hress missti allar skepnurnar sínar því MAST, Matvælastofnun skipaði svo fyrir, en allar svona stofnanir eru hluti af kommúnismanum og stofnanaveldinu sem er á þessu landi.

Hún fór í mál við MAST og vann það mál, og má óska henni til hamingju með það, einyrki á móti alræðisvaldi báknsins.

Þessi ágæta kona minnir mig bara á afa minn, en hún er að verða 92 ára og gefst ekki upp fyrr en í fulla hnefana þótt hún hafi fengið byltu nýlega, en ætlar aftur í búskap, hvað annað?

MAST hélt því fram að dýrin yrðu fyrir vantrækslu eftir að hún datt og slasaði sig í vetur, og því þyrfti að slátra þeim, sem var gert. Alvitrir embættismenn geta gert mistök eins og aðrir.

Nú fær hún endurgreiðslu og afsökunarbeiðni frá MAST, og fram kemur að dýrin voru hraust er þeim var slátrað og sýndu engin merki um vantrækslu, og því var ákvörðun MAST röng.

Þessi kona er dæmi um ekta Íslending og sjálfstæðishetju. Hér mætist pólitík þeirra sem vilja byggja upp landið og hinna sem vilja koma okkur í ESB eða gera okkur hluta af Bandaríkjunum, fylla allt af eiturlyfjum og ranghugmyndum utan úr heimi.

Á bak við þetta dæmi um stjórnvaldsmistök innan úr kerfinu eru 100 önnur dæmi sem ekki koma fram í dagsljósið, án efa. Þetta er eins og toppurinn á ísjakanum.

Fólk sem hefur ekki hundsvit á ákveðnum málum, eða persónulegum málum einstaklinga sem ættu að fá að stjórna sér og sínum málum sjálfir, fær að stjórna og taka ákvarðanir fyrir aðra í kommúnískum alræðisríkjum eins og á Íslandi.

Enn ein ástæða til að kjósa Arnar Þór, sem gerir sér grein fyrir að Sjálfstæðisflokkurinn er kominn langt útí skurð og frá sinni upphaflegu stefnu.

Þriðji loksins, ljóð frá 2. janúar 2009.

Þriðji loksins, sá er frekar fullur,

fyrst það ríki í heimi úti er mest.

Afsökun aldrei mun duga.

Yfir-, þau vilja hvern -buga.

En þegar einhver brýtur bullur...

blíð og fögur, vill þann gest.

 

Ruslaskrípi sögu, himnahelja?

Hefjast þar upp búlgar, meiri en þinn?

Lýtur þér viljir þú valdið,

varla ef þú afrækir haldið.

Mun æ fantinn máttar velja,

og mæea störf hans, litla skinn.

 

Millivers - milliátta

Hún er lítið ljós,

lofar aðeins fjós.

Kom úr þinni Kjós.

Klettar hreyfast líka.

Mildin særir mest,

mundu annan frest.

Að þjást er þarna verst,

þarf ei neina ríka.

 

Vinskap reyndu að hirða á bölsins botni.

Beygður gaf ég mitt sem dugði vart.

Rómantísk regla var svikin,

rægja þig íhaldsins vikin.

Þókt í æsku einhver flotni,

eftir kvalir sekkur skart.

 

Millivers nr 2 - milliátta nr 2

Ljúfan ertu lífsins sönn?

Leggur enn í þol og mæði?

Eða viltu eðalfönn,

eins og tízkuklæði?

 

Hastur þegar staðan tæp þar stendur.

Stríð í orðum friðar, reglumanns.

Þar hefðu sumir þó sokkið,

siglt heim og tekið á brokkið.

Duga ekki alltaf hendur,

ef þú ferð svo grimm til hans.

Er ekkert grunsamlegt við upprisu billjónamæringanna í Bandaríkjunum og víðar?

Rise of the Billionaires heitir þáttaröð á Stöð 2. Þar kemur Elon Musk mikið við sögu og Bill Gates. Á sama tíma og milljónir deyja úr hungri, fátækt og eiturlyfjanotkun eiga örfáir einstaklingar svo óheyrilega mikið af peningum að þeir geta stjórnað ríkisstjórnum og pólitíkusum, og mörgu öðru, ef ekki flestu. Ísland er jafnvel mótað eftir bandarísku þjóðfélagi og það eru önnur vestræn samfélög líka, það kínverska ekki síður, þótt lengi hafi þeir reynt að vera sjálfstæðir og notað sovézkar fyrirmyndir kommúnismans. Nú er sá kommúnismi blandaður kapítalisma, og vandamálin bandarísku farin að smitazt til Kínverja einnig, eins og mengun og fleira.

Heimurinn er stjórnlaus og stefnir að gjöreyðingu, því þvert á óraunsæi hægriafneitunarsinna eykst mengunin og hamfarahlýnunin er að drepa okkur eins og svo margt annað, - nema hvað hún getur einnig breyzt í hamfarakólnun vegna breyttra hafstrauma, stöðvun Golfstraumsins og slíkra breytinga.

Þessir ofurríku menn eru sekir um margt, eins og að valda mengun, valda ójöfnuði sem drepur, gera fólk eiturlyfjasjúkt með því að selja verkjalyf eins og dóp, og eiga þátt í að byrja styrjaldir og viðhalda þeim, með því að selja vopn og þrýsta á demókrata, sem ýttu á Úkraínustríðið, til dæmis. Já þessir ofurríku menn stuðla að heimsendi þrátt fyrir að þeir borgi risafjárhæðir í hin og þessi verkefni sem talin eru mannúðleg eða til að bjarga jörðinni. Það dugar bara ekki til, því helstefnan ríkir ennþá, og hraðinn á henni eykst stöðugt, ef eitthvað er.

Venjulegt fólk lætur ekki lengur stjórnast af kristinni trú eða kristinni siðfræði, það er undantekning ef svo er, sérstaklega eru ungu kynslóðirnar þannig. Yfirborðsmennska, glansímyndir og gerviheimur, það er nútíminn, því miður. Allt hluti af því sem Satan er talinn standa fyrir, hafi maður kynnzt sértrúarsöfnuðum sem halda í klassískar túlkanir og eru ekki eins og Þjóðkirkjan sem femínistar eiga og stjórna núna, því miður.

Trump er með meira fylgi en Joe Biden samkvæmt könnunum. Hin gerspillta og djöfullega elíta reynir að hindra að hann verði aftur forseti með því að banna honum að bjóða fram í ýmsum fylkjum, þar sem fylgi hans er mikið, aðeins vegna þess að hann tók þátt í reiðinni sem brauzt út þegar kom í ljós að Joe Biden virtist hafa náð kjöri en ekki hann sjálfur. Enn er ekki fullvíst að ekki hafi verið svindlað í þessum kosningum þrátt fyrir allt sem hefur verið sagt og skrifað opinberlega, því samsæriskenningar eru á þá leið að elítan sé fær um að hagræða kosninganiðurstöðum einsog öllu öðru, sérstaklega nú á tímum rafrænna kosninga þar sem töfrarnir gerast.

Við sjáum gífurlega hagsmunabaráttu í Bandaríkjunum. Joe Biden er tákn fyrir hið gamla og steinrunna kerfi valdsins. Donald Trump er tákn um nýja tíma og endurnýjun, þrátt fyrir að hann sé svipað gamall.

Billjónamæringjarnir reyna að vera viðkunnanlegir í fasi og eins og vinir okkar á skjánum. Þannig er Selenskí Úkraínuforseti líka, en vitað er að hann er gjörspilltur leppur og ekkert annað.

Þetta er ekkert annað en leikrit sem er sett á svið. Einfeldningar fá að segja okkur fyrir verkum, að allt sé þetta eðlilegt en ekki skrípaleikur Jokersins í Batman, en allir sem þekkja Batman sögurnar vita að skrípaleikur Jokersins endar alltaf með hryllingi. Hversvegna rís ekki almenningur upp sem verður vitni að þeim hryllingi að gríðarlegur fjöldi fólks deyr vegna eiturlyfjaneyzlu, sem er afleiðing af gróðahyggju og froðumenningu Andskotans, þessari vestrænu menningu okkar, sem er yfirborðsmennska og afbökun á menningunni, og trúarbrögðum öllum sem fólk aðhyllist?

Maður þarf ekki að vera kommúnisti til að viðurkenna að venjulegur kapítalismi er allt annað en ofurkapítalismi nútímans, sem hefur runnið saman við glóbalismann og orðið eitt fyrirbæri, jafnaðarfasismi.

Við þurfum stjórnmálamenn og stjórnmálaflokka sem vinna gegn þessu. Kannski er Arnar Þór Jónsson forsetaframbjóðandi einn þeirra. Það virðist mér að minnsta kosti, og vonandi að honum gangi vel og að hann verði forseti, og ef ekki má búast við að hann stofni stjórnmálaflokk sem gæti fengið mjög gott fylgi einnig.

Sagðir reknir eftir gagnrýni í garð Musk

Endasnúinn, ljóð eða söngtexti frá 20. desember 2009.

Botnkeyrt hef ég bezt það, frjótt og litað,

breitt er merkið þar sem fjallið rís.

Aldrei þú gizkar á alrétta liðið,

enn mér ég breyti, þá verpist fornt sviðið.

Gazt samt þetta í gærdag vitað,

geð þitt tengslin nýju kýs.

 

Útland það er allra styrkur, manna,

alveg hefur tapað dóttir þín.

Orðræðan flokkar þig, fráleit þó rökin.

Fullur af kærleika, oddastingst sökin.

Ungfrú vill þó óvin kanna,

ekki lengur stúlkan mín

 

Millivers (milliátta) nr 1

Kannski breytist kvennaþörf,

kóngur ei af heimi þessum.

Lá ég æ með lessum?

Líkið rotnar, ekki var hún djörf...

 

Endasnúinn, eins þess drengir njóta.

Ekki hann mun þiggja vinskap, frú.

Koma þær skríðandi úr moldinni, mæður?

Munið svo helgina í fegurð þá, bræður!

Varla skal í rústum róta,

ríkir andinn, sigur brú!

 

Millivers (milliátta) nr 2.

Kóngur þókt mjög krjúpi

kemst ei neinn á stall.

Reglan rétt þókt drjúpi

úr reiða á guðafjall.

Ef þú elskar heitt

atvik geta ei neinu breytt.

 

Móðurfaðmur, feður gerðu betur.

Firnarýrar, svefnsins til loks dregst.

Óréttlát menningin sig dæmdi sjálfa,

sannlega fjöldamorð nóttanna kálfa.

Sífellt meira gert hún getur,

gæfu minni vendi er bregzt!

Myndasögukynning á sögu eftir mig: Maggi spæjarameistari númer eitt: Taugastríðið við Hrólf taugatrekkjara.

Skólaljóðin í bláu kápunni þekkja margir. Þar voru þjóðskáldin kynnt og nokkur ljóða þeirra. Ekki þurfti mín kynslóð að læra mörg ljóð utanað, en ég heyrði að eldra fólk hefði lært talsvert utanað af ljóðum. Það er eitthvað sem þyrfti aftur að bæta úr fyrir krakka í skóla nú sem eiga erfitt með lesskilning, því ljóð sem eru vel gerð gera miklar kröfur til barna um lesskilning og að skilja óvenjulega orðaröð eða ljóðmál, svo dæmi sé tekið.

Ég var tólf ára og á þrettánda ári þegar ég fór að fá áhuga á ljóðagerð og tónlist, fór að semja sjálfur. Ég byrjaði að dútla við myndasögur ellefu ára, og myndlistin kom því á undan hjá mér, en margir listamenn hafa sömu sögu að segja, að myndlistin hafi komið fyrst.

Þegar ég var ofvirkur krakki með athyglibrest í barnaskóla sem notaði hvert tækifæri til að fylgjast ekki með í tímum var til dæmis eitt sem ég gerði. Ég krotaði í Skólaljóðin og umbreytti andlitum á þjóðskáldunum.

Eitt skáldið var Magnús Stefánsson, sem notaði skáldanafnið Örn Arnarson. Skrípamyndin af honum breyttist í teiknimyndasögupersónu eftir sjálfan mig, sem hét og heitir Maggi spæjarameistari.

Það hefur tekið mig óratíma að koma saman fyrstu bókinni um þennan meistara, en hún er loksins um það bil tilbúin, eftir að hafa verið í smíðum í 41 ár, eða frá 1983.

Já, vegna þess að þetta hefur verið eins og með gamla Ford, hreyfzt mjög lítið í gegnum árin.

Ég gerði litla mynd árið 1983 sem var eftirmynd af krotinu í skólaljóðin, og páraði eitt nafn við þessa einföldu teikningu, "Maggi spæjarameistari" skrifaði ég, og hafði aðeins óljósa hugmynd um hvernig þessi persóna ætti að vera. Andlit og nafn, þannig var þetta í upphafi. Síðar sama ár, eða 1983 skrifaði ég nokkur orð í stílabók, sem drög að sögu, sem kannski yrði teiknuð síðar.

Þannig beið þessi litla mynd fram til ársins 1985. Þá gerði ég innsíðuforsíðu (titilsíðu) á bók sem var sett í salt í fjölmörg ár, eða allt fram til ársins 2020, hvorki meira né minna.

Forsíðan er fremst á kápunni. Titilsíða bókar eða innsíðuforsíða er næsta blaðsíða á eftir. Oft eru slíkar síður einungis texti. Í myndasögum hefur tíðkazt að þar sé einnig mynd. Þannig var þetta einnig hjá mér.

Þessi blaðsíða er nú orðin krumpuð og varð þannig fyrir löngu, eftir að hafa velkzt og þvælzt um laus blöð og hitt og þetta í herberginu mínu. Þó hef ég slétt úr henni og er hún gjaldgeng í bókina, enda betur teiknuð en það sem ég hef gert eftir 2020, megnið af bókinni, sem verður einnig að duga.

Fyrsta bókin um Magga spæjarameistara á að heita:"Taugastríðið við Hrólf taugatrekkjara."

Sögusviðið er Chicago í Bandaríkjunum snemma á tuttugustu öldinni, rétt eins og í Samma og Kobbabókunum. Bannárin, millistríðsárin.

Þessar bækur eru kýmnisögur eins og bækurnar um Viggó viðutan. Þetta er sögupersóna mín, sem er mjög fyndin, og ég veit ekki um neina aðra svona sögupersónu, myndasögupersónu, sem er alveg eins, eða svipuð.

Eins og í mörgum myndasögum gengur þetta útá að gera grín að aðalsögupersónunni, Magga spæjarameistara, sem hefur mjög háar hugmyndir um sjálfan sig og glottir eins og Jókerinn í öðrum myndasögum.

Samt held ég að fyrirmynd mín hafi alls ekki verið Jókerinn, því ég held að óhætt sé að fullyrða að ég hafi ekki þekkt þá sögupersónu árin 1983 eða 1985. Þá þekkti ég bandarískar myndasögur ekkert fyrir utan Mikka mús og Andrés önd, Disneyverksmiðjuna.

Ég veit ekki hvaðan ég fékk útlit Magga spæjarameistara. Nema hvað, að á þeim árum tókst mér með einum svip teiknaðrar persónu að draga fram persónueinkenni ákveðinnar týpu eða manngerðar, og þurftu engin orð að fylgja, myndirnar nægðu, en þann hæfileika hef ég misst, enda farið úr þjálfun.

Engu að síður eru myndirnar í myndasögunni trúverðugar og fyndnar, virka nokkuð vel, þótt uppá bakgrunninn skorti mikið af smáatriðum.

Jókerinn kemur úr DC kýmnimyndasögunum bandarísku, og birtist fyrst í Batman myndasögublaði 25. apríl 1940. Gosinn er nafn hans á íslenzku, eins og í spilunum, eða Hirðfíflið, eða Fíflið, Trúðurinn.

Bill Finger, Bob Kane og Jerry Robinson eru höfundar þessara sagna. Ég man alls ekki til þess að ég hafi séð eða lesið þær sögur sem krakki eða unglingur, og man heldur ekki eftir myndasögum eða bíómyndum sem ég kynntist þá um þessar persónur.

Ég átti mjög auðvelt með að skrumskæla raunverulegar persónur og gera myndasögufígúrur úr viðkomandi, þurfti hreinlega engar fyrirmyndir af myndasögutaginu til þess, en það kom einnig fyrir líka.

Eitt sinn var ég iðinn við myndasögugerð. Reyndar vann ég duglega við nokkrar Gorróbækur á árunum 2020 til 2022, en eftir það hafa afköstin verið mjög lítil.

Ég hef gripið í þessa bók með löngum millibilum síðustu ár, frá 2020. Samhenginu hef ég þó haldið. Þetta er bráðfyndin og góð bók, þótt teikningarnar séu lélegar, en hafa þó skemmtanagildi, því enn hef ég þann hæfileika að ná fram tilfinningum í teikningar, þótt hlutföllin séu afleitlega léleg og bakgrunnurinn fátæklegur. Einnig vantar mikið uppá samfellu, svipmót breytast eftir myndum. Ég væri alveg til í að betri teiknari eða teiknarar myndu endurgera þessar myndasögur mínar, ef þær seljast eitthvað og verða gefnar út, sem kannski er mögulegt.

Þessi bók er ekki nema 46 blaðsíður og myndir eru fremur stórar og sagan því ekki löng. Hún er þó hnitmiðuð og hefur skemmtanagildi.

Skemmtanagildið felst í því að aðalpersónan er mjög viðfelldin, sympatísk eins og maður segir á ísl-ensku slettumáli. Segja má að allir geti fundið sig í Magga spæjarameistara. Hann er alltaf að reyna að verða ríkur á spæjarastörfum, en það gengur alltaf jafn illa. Verkefni hans eru oftast að ná köttum niður úr trjám eða aðstoða fordekraðar og forríkar eiginkonur við fánýt verkefni, þótt hann dreymi um að hjálpa ríkisstjórninni eða auðkýfingum.

Það sem er svo brjálæðislega fyndið við svona sögur er hvað þetta er sígilt. Brostnir draumar og mannlegur breyzkleiki, þetta er alltaf jafn fyndið.

Um Gorróbækurnar hef ég fjallað áður og ætla að fjalla meira um þær síðar. Þar eru dýpri pælingar um samfélagsmál og flóknar vísanir í menninguna í ýmsar áttir. En jafnvel þar er hægt að finna helling af húmor, sem er þó oft kolsvartur eða grár, sé betur að gáð.

Húmorinn í bókunum um Magga spæjarameistara er hinsvegar laufléttur þannig að hann er hægt að fatta af hvaða barni sem er og fólki á öllum aldri. Vonandi tekst mér að vinna meira við þetta, vonandi nenni ég því. Tilgangsleysi lífsins veldur mér oft sinnuleysi og áhugaleysi að gera nokkurn skapaðan hlut, því maður fær engin laun fyrir það, enga þóknun, og allt virðist tilgangslaust, og fyllir mann af þunglyndi.

Nýársspá og fleira. Vísindi og goðsagnir. Athos Salomé spáir fyrir um miklar breytingar á árinu, samskipti við geimverur.

Rafsegulsvið sólarinnar er tíu sinnum sterkara en áður var talið. Það kom fram í vísindatímaritum 2019. Þetta hefur áhrif á sólgos og aðra hegðun sólarinnar, sem aftur skiptir máli uppá hlýindi í sólhverfi okkar, eins og á jörðinni.

Fræði sem snúast um rafsegulsvið jarðar eru leyndardómsfull að ýmsu leyti, því þau snúast um heilsu okkar jarðarbúa eins og vísindamenn hafa komizt að.

Sólgos og sóldvalir (lægð í virkni) hafa áhrif á rafsegulsvið jarðar. Skap og hegðun manna mótast að einhverju leyti af rafsegulsviði jarðar eins og sjávarföllum. Um það er hægt að deila hversu mikil áhrifin eru, en þau hafa verið mæld og staðfest af vísindamönnum, og þetta er frá þeim komið.

S-GMA er skammstöfun á ensku, Solar-Geomagnetic Activity, Sólar-rafsegul-virkni. Tengsl hafa fundizt milli hennar og hegðunar manna og dýra.

Þunglyndi, kvíði og tvípólaröskun ásamt sjálfsmorðum færast í aukana frá marz til maí, í júlí og október, þegar mikið er um hátinda í sólvirkni.

Vísindamenn telja að líffræðiklukka manna raskist af þessum orsökum. Áhrif á heilaköngulinn, sem aftur lýtur að andlegri virkni, eru talin eiga hlut að máli.

Þetta eru stórmerkileg fræði, þau gefa stjörnuspáfræðingum vísindalegan stuðning, það er að segja, að snúningur pláneta hefur áhrif á fólk eftir allt saman!

Fuglar rata með segulsviðsskyni sínu, en mannfólk hefur slíkt skyn einnig, bara ekki jafn öflugt eða jafn þróað. Stundum er það kallað "sjötta skynið".

Til eru kenningar sem tengja skrýtna drauma við jarðsegulaflsbreytingar og hræringar slíkar. Rannsóknir Daniels Darrens Lipnicki sálfræðings frá Berlín sýna fram á slíkar tengingar og hann hefur fjallað um þetta.

Samkvæmt hans rannsóknum eru venjulegir draumar tengdir mikilli jarðsegulvirkni, en skrýtnir draumar tengdir lágri virkni slíkri.

Segulsviðskippir jarðarinnar er fyrirbæri sem kannski ekki margir Íslendingar vita um, en þetta er nú samt eitt af því sem vísindamenn fjalla um.

Ef fólk efast um að ég hafi eitthvað fyrir mér í þessu getur það gúgglað "magnetic jerks", "earth's inner core" og slíkt.

Jarðvísindamenn vita einnig að segulsvið jarðarinnar er að veikjast, og það veikist hraðar en áður var talið. Segulsviðið ver okkur gegn útfjólublárri geislun svo dæmi sé tekið. Segulsvið jarðarinnar umlykur hana eins og skjöldur og er talið eitt af því sem gerir líf mögulegt á þessum dásamlega og einstaka hnetti okkar. Því skyldi fólk ekki taka neinu sem sjálfsögðum hlut.

Mikilvægi segulsviðsins er til dæmis ótvírætt vegna geimgeislanna og sólargosageislanna sem stórskaðað gætu líf hnattarins, ef ekki eytt því.

Blaðamaðurinn Michael Snyder hefur ritað um að áður hafi vísindamenn sagt að segulsviðið veikist um 5% á 100 ára tímabili.

Ný gervitunglagögn benda til að rýrnun segulsviðsins geti numið allt að 5% á slíku tímabili. Það er 10 sinnum meira en áður var talið.

Snyder hefur skrifað um að þessu hröðun á rýrnun segulsviðsins geti leitt til fjöldaútrýmingar alls lífs á jörðinni eftir 500 ár eða minna. Sumt bendir til að þessi hröðun á rýrnun segulsviðsins sé að aukast, og tíminn því að styttast sem lífið á jörðinni vari, sé allt þetta rétt.

Segulsviðið er mælt í míkróteslum, kennt við vísindamanninn Nicolas Tesla, sem frægur er mjög. Samkvæmt C. Stuart Hardwick er það núna 29.5 míkróteslur, og hefur minnkað um 14% frá árinu 1700 þegar það er talið hafa verið 35 míkróteslur.

Aðrir gagnrýna þessar niðurstöður og segja að þetta hafi margoft áður gerzt í jarðsögunni án þess að hægt sé að tengja útrýmingu lífs á jörðinni við það.

Einnig er þetta tengt við pólskipti, að norðurpóllinn sé að færast nær Rússlandi á síauknum hraða.

Segulsviðsbreytingahraðinn jókst greinilega eftir 1990. Það er um svipað leyti og annað helstefnueinkenni fór að verða áberandi í vestrænni menningu, femínisminn. Kannski má kenna femínismanum um þetta allt, því eins og sumir halda fram, þá eyðir maðurinn sér með mistökum sínum, konur og karlar.

Aukningu í sjúkdómum mörgum eins og krabbameinstilfellum má rekja til þessa að einhverju leyti, og mestu heimsendaspámennirnir á þessu sviði hræða fólk með því að allt andrúmsloftið geti horfið ásamt lífkerfi sjávarins, með visthruni á jörðinni sem óhjákvæmilegri afleiðingu.

Vitað er um pólskipti fyrir 780.000 árum, eða að þá hafi segulsviðið horfið, og komið aftur. Einnig gerðist það fyrir 41.000 árum samkvæmt vísindamönnum. Það er kallað Laschamp risafrávikið.

Viðurkenndara er að segulsviðið geti minnkað og svo jafnað sig aftur.

Nokkuð almennt er viðurkennt er að á síðustu 3000 árum hafi segulsvið jarðarinnar minnkað um 30%.

Nú mætti bæta ýmsu við. Þegar ég sótti fundi hjá Magnúsi Skarphéðinssyni í geimveruáhugamannafélagi hans kom fram margt merkilegt.

Í þeim fræðum eru til kenningar sem snúast um að geimskip séu knúin með segulafli hnattanna. Breytingar á segulsviði eru samkvæmt þessu taldar tengjast nýtingu segulsviðsins af ósýnilegum geimverum, og það passar við marga atburði á jörðinni, mikinn hraða í þróun á hátækni og slíku.

Þennan jarðfræðilega pistil má ljúka við með því að vitna í DV. "Nostradamus nútímans með hrollvekjandi spádóm fyrir þetta ár".

Athos Salomé gegnir þessu heiti stundum. Hann spáði fyrir um kórónuveirufaraldurinn, innrásina í Úkraínu, dauða Elísabetar Bretadrottningar og fleira.

Hann spáir því að mannkynið komist í fyrsta skipti í samband við geimverur á þessu ári, og muni dulkóðuð og háþróuð merki miðla á milli og tengjast til samskipta.

Einnig spáir hann að eins konar loftsteinn (kannski geimfar) lendi á jörðinni með framandi og sjaldgæfum efnum, og að kappghlaup milli Rússlands og Vesturveldanna fari að stað til að ná þessum efnum úr loftsteininum.

Hann spáir því að gervigreindin muni ógna mannfólkinu á nýju ári.

Netárás og atburður í Suður Kínahafi muni leiða til þriðju heimsstyrjaldarinnar. Efnahagslegar hamfarir, eða risakreppa muni fylgja í kjölfarið.

Einnig spáir hann miklu tjóni vegna náttúruhamfara.

Ég hef stundum fjallað um bók sem kom út fyrir allnokkrum árum og spáði fyrir um endurkomu geimvera til jarðarinnar árið 2022, "Anunnaki" geimveranna, sem sumir telja að hafi verið raunverulega sú geimverutegund sem flestar goðsagnir fjölluðu um síðar, til dæmis kristnin og islam.

Spádómar rætast víst aldrei alveg. Þó má alveg búast við því að margt áhugavert gerist á þessu ári.

 

Eru til sjálfstæðishetjur enn á Íslandi?

Pistill Rúnars Kristjánssonar hreyfði við mér um NATÓ aðildina. Ég hef alltaf átt erfitt með að skilja þetta með vörnina sem átti að fylgja bandaríska hernum. "Segulstöðvarblús" eftir Þórarin Eldján finnst mér lýsa þessu betur, og rétt.

Hinsvegar gæti verið gott fyrir okkar þjóð að hafa okkar eigin her, móralskt séð. Ég er hlynntur íslenzkum her vegna þess að slíkt styður við sjálfstæðistilfinningu ungra manna og kvenna.

Ég held samt að slíkur her yrði alltaf táknrænn. Þjóðverjar hefðu getað náð Íslandi á sitt vald, ef þeir hefðu talið það nógu hernaðarlega mikilvægt. Það hefðu Sovétmenn einnig verið færir um, þrátt fyrir bandaríska herinn, jafnvel þótt þeir hefðu þurft að sprengja megnið af landinu til Andskotans, eins og þeir kunna.

Hernaðarlegt mikilvægi Íslands er ofmetið. Ísland er ekki miðpunktur tilverunnar hjá stórveldunum, þótt þægilegt sé að eiga það til að skjóta flaugum frá og nota sem millilandaflugvöll eða höfn á langleiðum.

Það má færa rök fyrir því að það algera hlutleysi sem Rúnar kallar eftir hefði haft ýmiskonar farsæld í för með sér, og ekki innrás Sovétmanna heldur, að öllum  líkindum.

Þá hefði Viðreisnarfólkið fluzt úr landi. Andi þess er á meginlandi Evrópu.

Það er hægt að gera samninga um eftirlit Norðurlandaþjóða og þannig varnir. Alþjóðasamningar um hlutleysi og samstarf ætti að nægja jafn vel og vera með her í Keflavík eða í Nató. 

Eftir því sem fleiri lönd eru í Nató þá verður það hættulegra bandalag, sem ögrar Rússum, og kannski fleiri þjóðum. Mesta tryggingin fyrir friði er að ögra ekki öðrum þjóðum, eins og með Nató tilvistinni yfirleitt, og samskonar fyrirbærum.

Helztu rökin með því að við séum leppur Bandaríkjanna eru efnahagsleg einsog hjá Úkraínu. En margur hefur orðið af aurum api. Kapítalismi getur verið gagnlegur í hófi. Nú er kapítalismi íslenzku þjóðarinnar genginn úr hófi og við erum hundflöt fyrir Mammon, sjálfstæðið ekkert. Ég gerði þau sjónarmið að mínum þegar ég var að byrja í Menntaskólanum í Kópavogi að þjóðin hefði selt sálu sína Mammon með Natóaðildinni og herstöðinni bandarísku. Ennþá hef ég sannfæringu fyrir þessu.

Gömlu kynslóðirnar höfðu varann á. Ég heyrði jafnvel sjálfstæðisfólk tala um hættuna af því að blandast bandarísku hermönnunum. Það var líka langt frá því að allir sem kusu Sjálfstæðisflokkinn væru kapítalistar þá, frekar þjóðernissinnar, og sjálfstæðisfólk, í merkingunni að vilja sjálfstæði óháð hvaða flokkur væri að bjóða uppá það.

Ég er þeirrar skoðunar að íslenzka þjóðin sé orðin OF RÍK, fjárhagslega.

Það er vegna þess að of mikið ríkidæmi veldur siðleysi og siðblindu, og rofi, dyggðir eru látnar lönd og leið og einsog Megas orti, "akfeitur þræll með gljáandi hlekki."

Afi minn vildi að við værum utan við Schengen, ESB og EES. Ég veit ekki til þess að hann hafi viljað að þjóðin færi úr Nató, en það var líka fjarlægt öllum nema kommúnistum þá, held ég.

Ég verð að vera sammála þeirri djarflegu ályktun að þjóðin ætti að standa utan við Nató, og Schengen og EES má bæta við líka.

Kannski var eitt sinn hætta á innrás Sovétríkjanna. Það eru þá 50 ár síðan eða meira. Forgangsröðun Rússa er allt önnur núna. Þeir eiga í basli með fyrrum ríki sín, og það mun nægja þeim næstu áratugina, ég held að það séu 99% líkur á því, og þessvegna gjörsamlega óþarft og jafnvel skaðlegt að Svíþjóð og Finnland þurfi í Nató eða ESB. Móðursýki, ekkert annað.

Núna er kannski meiri hætta á innlimun Íslands í Kína, og það yrði þá gert efnahagslega en ekki hernaðarlega. Svona eru nú áherzlurnar öðruvísi í heimsmálunum og varnarmálunum.

Þegar allt kemur til alls höfum við alltaf verið í mestri hættu af hendi Breta og Bandaríkjamanna, enda voru þeir fyrstir að næla sér í okkur, og Þorskastríðin sögðu þetta sama.

Það má sjá í gegnum það hversvegna sjálfstæðismenn hafa alltaf verið hlynntir Natóaðildinni. Þar með tryggðu þeir sér völd, því þessi tengsl við Bandaríkin tryggðu fjármagnsflæði, viðskipti og samninga, Marshallaðstoðin skipti líka máli. Sjálfstæðisflokkurinn var risaflokkur því hann gerði Íslendinga ríka. Á sama hátt ef Hitler hefði unnið stríðið og Þýzkaland orðið fjárhagslegt og hernaðarlegt stórveldi Evrópu eftir stríðið þá hefði einhver flokkur gifzt nazistunum, ef þeir hefðu sigrað, og tryggt sér þannig velvild kjósenda á Íslandi, og fjármagnsgflæði til landsins þaðan.

Þegar til lengri tíma er litið munu Íslendingar annaðhvort nátengjast ESB eða Kína, það fer eftir því hvort Evrópa leggur endanlega upp laupana eða ekki.

Fullkomið sjálfstæði er þó betur fallið til gæfu og farsældar. Bandaríkin eru á fallanda fæti, ESB vissulega, og Kína kannski líka, þegar Indland tekur endanlega fram úr því og svo loks Afríka, sem allt er fyrirsjáanlegt.

Ég varð Nýalssinni snemma. Dr. Helgi Pjeturss ritaði einhversstaðar um það í bókum sínum að tilgangur íslenzku þjóðarinnar væri að vera fyrirmynd og leiðarstjarna annarra þjóða, bæði sem friðarþjóð og eins sú þjóð sem fyrst byggði á þessu landi stjörnusambandsstöð og breytti trúarbrögðunum í vísindastarf. Þessvegna er mér ljúft að skilja og vera sammála því sem Rúnar fjallar um. Ísland getur ekki verið fyrirmynd eða leiðandi ef það er undir hælnum á erlendum herveldum alltaf!

 

Góður fræðimaður, Guðni. Vonandi að störf hans sem forseti rýri ekki þann starfsheiður.

Piparkökudrengurinn afrekar að stíga til hliðar. Eitt gott hefur hann þá gert sem forseti, nákvæmlega það.

Allir, eða flestir reyna að ljúga því að sér að hann hafi verið góður forseti. Góður í að gera ekki neitt nema vera formfastur og íhaldsemin holdi klædd. Ekki tel ég það góðan forseta að neinu leyti þegar við höfum fordæmi eins og Ólaf Ragnar Grímsson, og þann sem aldrei varð forseti en hefði orðið bezti forsetinn, Guðmundur Franklín Jónsson viðskiptafræðingur.

Áður en Ólafur Ragnar Grímsson breytti forsetaembættinu og gerði það að lýðræðisventli voru kröfurnar aðrar. Þá var forsetinn aðeins puntudúkka og skjalastimplari.

Guðni Th. Jóhannesson veit þetta vissulega sjálfur og ég held að raunveruleg ástæða fyrir því að hann stígur nú til hliðar sé sú að hann sé sammála þessu áliti mínu, að hann sé betri fræðimaður en forseti, miðað við Guðmund Franklín Jónsson og Ólaf Ragnar Grímsson.

Guðni hafði að vísu ekki kjark til að breyta forsetaembættinu eins og Guðmundur Franklín vildi gera, en mig grunar að hann hafi haft einhverskonar metnað í þá átt, en kosið auðveldu leiðina, að geðjast einföldum skrílnum með hefðbundnu þvaðri og þrasi.

Nei, maður veit ekki hversvegna Guðni stígur til hliðar, en hægt er að gizka og hafa eigin skoðanir á því.

Nú hlaupa trúðar og trúðlur upp til handa og fóta og hyggjast bjóða sig fram til forseta. Kannski fáum við 100 plús frambjóðendur - eða eru reglurnar ekki að leyfa það?

Það merkilega við Guðna forseta er að hann gerði hvort tveggja í senn, að vera meiri forseti unglingatízkunnar en hinir og líka að vera hefðbundnari en Ólafur Ragnar, sem sá sem breytti forsetaembættinu til frambúðar, og Vigdís, sem fyrsta konan.

Ég ólst upp við að forsetar væru með annan fótinn, ef ekki báða, í konunglegum hefðum, og Vigdís var þannig og Ólafur Ragnar líka. Guðni var með eina tá í þeim hefðum, en átti konu sem talaði bjagaða íslenzku, eins og Ólafur Ragnar, og daðraði við fjölmenninguna í ræðum, þannig að hann var ekki íhaldssemin holdi klædd, eins og forsetar voru fyrr á tímum.

Annaðhvort fáum við algjöran umskipting sem forseta eða þá einhvern svona hefðarmann sem er að hluta til í uppreisn gegn hefðunum.

Það er almenningur sem er fullkomlega glataður að vilja svona forseta en ekki einhvern eins og Guðmund Franklín.

Guðmundur Franklín var í hópi sjálfstæðishetjanna sem börðust gegn Icesave, í andanum, ef ekki líka í rauninni. Nýtt stjórnarform hefði orðið til á þessu landi, einstakt um víða veröld, sem hefði minnt á gríska lýðræðið þegar það byrjaði, gáfumannaræði. Hann hefði skotið mistökum þessarar ríkisstjórnar í þjóðaratkvæði. Sumt hefði farið vel, annað ekki.

Það eru ekki vinsælustu trúðarnir sem breyta heiminum heldur hugsjónamennirnir sem fá lítið fylgi, eins og Guðmundur Franklín. Hlýtur ekki Guðni núverandi forseti að vita þetta sjálfur?

Almenningur ræður engu því almenningi er stjórnað. Reynslan sýnir þetta, erfitt að halda öðru fram.

Ég er ekki sammála þeim fjölmörgu sem tjá sig og segja að það ætti að leggja forsetaembættið niður. Ólafur Ragnar Grímsson sýndi og sannaði hvernig góður og lýðræðiselskandi forseti getur hjálpað heimskum almenningi. Það sýndi Guðmundur Franklín einnig með því að leggja drög að merkilegri forsetatíð, lýsa fyrirætlunum sínum, sem voru lýðræðislegar og sannar lýðræðisumbætur.

Fólkið sem vill leggja forsetaembættið niður vill og elskar jafnaðarfasismann, sem er lúmskasta og viðbjóðslegasta form einræðisins sem er til, sem er kommúnismi endurfæddur í slímugri mynd. Jafnaðarfasisminn er stjórnarform þar sem almenningur er kúgaður af auði og völdum. Alltaf finnast nógu margir til að telja það frábært.

Góður forseti er betri við fólkið en ráðherrar sem spillast meira frá ári til árs, og breyta lögunum í landinu spillingunni í hag, meira og meira ár eftir ár.

En við vitum alveg að við fáum annan piparkökudreng, sérhannaðan fyrir elítuna, eða piparkökutelpu á Bessastaði. Maður kemur ekki í manns stað, nei, en vélmenni kemur í vélmennis stað, vissulega. Hlýðnin.

Katrín yrði ágætis forseti. Varla lélegri en Guðni. Hún hefur það sem fólk vill, að vilja ekki rugga bátnum.

Hefði helst áhrif ef Katrín færi í forsetaframboð

Áramótaskaupið

Gott skaup sem gerði upp árið. Gervigreindin mikið notuð sem getur breytt kvikmyndagerðinni, lífs og liðnir látnir leika með hjálp gervigreindar, og það er nýtt held ég í áramótaskaupi.

Aðeins eitt sem mætti minnast á og gagnrýna, of mikið fjallað um Bjarna Benediktsson, hann var næstum lagður í einelti. Einnig mætti segja að næstum ekkert hafi verið gert grín að vinstrafólki, nema Katrínu Jakobsdóttur.

Brandararnir um Kristján Loftsson voru mjög fyndnir. Það hefði bara mátt bæta við miklu meira gríni um mistök í pólitík, það var fjölmörgum fyndnum málum sleppt.

Í heildina fannst mér þetta ekki jafnt gott skaup og í hittifyrra (2022), það var nefnilega með þeim albeztu frá upphafi, mörg atriði og gætt að pólitísku jafnvægi.

Stundum fannst mér ég vera að horfa á Krakkaskaup, því það var svo mikið verið að niðra eldri kynslóðir. Leikarar stóðu sig vel.

Gott skaup var þetta, en það hefði orðið miklu betra ef handritið hefði fengið gagnrýni frá mörgum hliðum, og bröndurum hefði verið bætt inní um miklu fleiri atriði og fyndnar fréttir frá árinu.

Söngatriðin fannst mér öll mjög góð. Rappið er orðið okkur Íslendingum mjög eðlislægt, en rappatriði í mörgum skaupum fyrri ára fannst mér stirð og ekki jafn sannfærandi og núna.

Já, tvö góð skaup í röð, það finnst mér, núna síðast og næstsíðast.

Gleðilegt nýtt ár.