Ef hafa lært í heimsins skólum margt, ljóð frá 19. marz 2018.

Þær skvaldra og þær skilja varla neitt,

og skella kjöftum saman.

Gæta þess að elska eigið kyn,

og ekki hafa gaman.

Þótt syngi ein er syndin nærri, dauð og beitt,

og sundur kramin hjörtun.

Kaldur heimur kvennafræða,

kyn það er ei þótt ei finni vin.

Sá er gefur kynnist kvörtun,

því konur auðvelt nú er mjög að skaða og hræða.

 

Ég hatursboðskap kvenna kannast við,

þær karla einskis meta,

ef hafa lært í heimsins skólum margt,

þær harminn magnað geta.

Nú heimur versnar, skreytist, kanntu að finna frið?

Æ, fæstir auð þann vilja!

Oft er spegill aðeins nærri,

allt er segir, fullyrðir það vart?

Loksins álfur allt mun hylja,

ytri sigur ránsins verður fráleitt stærri.

 

Ég sat í þessum sal en breytt var tíð,

og Satan einn því réði.

Ég hefði aldrei fengið sömu sól,

því syndin eitrið léði.

Í andrúmslofti eigingirni köld er hríð,

og ætíð kynin berjast.

En trúður vill fá klappið kátur,

en konan fær að nota hærri stól.

Sjá, letiþyrlar þykjast verjast,

en þjóðir fjarri blóðgast, sekkur gullsins bátur.

Gervigreind og fleira, nei tæplega verður hún stöðvuð

Tveir menn hafa fjallað um gervigreind út frá þessari eða svipuðum fréttum og hvorugur finnst mér hafa gert sér grein fyrir dýpt eða víðfeðmi þessa máls eða skilið hversvegna þeir sem mest hafa unnið með gervigreind og þekkja til hafa áhyggjur, og þar sem þetta er eitt af því sem ég hef lesið eitthvað örlítið um vil ég einnig leggja eitthvað til málanna.

Oft finnst mér sérlega áhugavert og gott að lesa þá pistla sem ég er sérlega ósammála eða sem mér finnst ónógir, því þá vaknar áhuginn að koma með skerf í umræðuna.

Annar af þeim sem skrifa um þetta er Ómar Ragnarsson og hann virðist í sínum pistli gera sér grein fyrir að einhverju leyti hversvegna gervigreind getur orðið að vandamáli í framtíðinni. Þó snertir hann aðeins á einni af fjölmörgum hliðum. Hann er annar tveggja sem ég minntist á. Rúnar Már Bragason skrifar einnig um gervigreind. Ég er svosem ekki ósammála öllu sem kemur fram í hans pistli, langt frá því, en sú botnlausa bjartsýni sem mér finnst einkenna þann pistil finnst mér dálítið varhugaverð.

Það sem er rétt hjá honum er að gervigreind þýðir ekki endilega meira vit. Þetta er matað af einstaklingum, skrifar hann, enn að minnsta kosti vil ég bæta við, en þó eru komnar fram tegundir af gervigreind sem geta forritað aðrar gervigreindir og hugsað sjálfstætt uppað vissu marki, dregið ályktanir, ef svo má segja, en auðvitað þarf þesskonar gervigreind þegar samtalsvélmenni eru annarsvegar sem tala við fólk, en einsog fólk veit þá talar fólk oft samhengislaust, og vélmenni eða gervigreind sem svarar samhengisleysinu í fólki þarf að vera býsna klárt og með vott af mannlegu viti, eða hæfni í að skipta á milli sviðsmynda, til dæmis. Rúnar Már skrifar sumsstaðar í þessum pistli eins og gervigreindin sé enn eins og hún var fyrir 50 árum. Þar eru mistökin.

Elon Musk og Steve Wosniak sem hafa tekið þátt í þessu sjá fram í framtíðina og vita að framfarirnar eru stórstígar og í veldisvexti er hægt að sjá fram á að þær verði eftir því sem ár og mánuðir líða, og þar er hættan, því mannlegt vit er á afturhaldi á meðan vélrænt vit þýtur áfram á hljóðhraða, en bráðum þó á ljóshraða, að því er virðist.

Henry Alexander Henrysson, heimspekingur og sérfræðingur í gervigreind hefur að vísu algjörlega rétt fyrir sér þegar hann segir að óraunhæf sé sú ósk þessara sérfræðinga að hægt sé að stöðva gervigreind eða hafa hemil á henni, héðan af.

Þó er nauðsynlegt að gera sér grein fyrir því á hvaða vegferð við erum og hversvegna.

Rúnar Már skrifar margar merkilegar setningar í pistli sínum sem vekja mann til umhugsunar, þótt ekki sé maður þar sammála öllu. Ég ætlaði í fyrstu bara að gera stutta athugasemd hjá honum, en þetta varð svo mikið efni að ekki var annað rétt en að breyta þessu í minn eigin pistil um þetta efni.

Hann bendir á þá þversagnakenndu staðreynd að mitt í fjórðu iðnbyltingunni og sjálfvirknivæðingunni fjölgar störfum. Já, það er virkilega þörf á því að fjalla svolítið um þetta.

Ég held að aldrei í mannkynssögunni hafi eins margir verið í vinnu við að gera ekki neitt eins og á okkar tímum, sérstaklega á vegum ríkisins, sem þenst út látlaust og bíður bara eftir því að springa einsog innihaldslaus gorkúla útum allan heim, bæði í Kína og á Vesturlöndum, og víðar.

Þetta er einmitt málið. Áður fyrr stritaði fólk jafnvel allan sólarhringinn og sleit sér út. Nú vinnur fólk 1 - 10% af vinnutíma sínum. Eftir sem áður er þörf á mannlegu viti eins og Rúnar Már bendir á, en ekki síður er þörf á að viðhalda blekkingunni um að fólk sé ekki að verða gagnslaust.

Eitt af því sem tölvurnar hafa ekki tileinkað sér og gervigreindin er heimska mannfólksins, trúarþörfin, og margt sem henni fylgir, eða þá duttlungarnir, geðveikin, snilldin, skrýtilleikin og margt fleira sem fylgir okkur mönnunum.

Þannig hefur fólk þörf á að ljúga að sér og trúa einhverju sem ekki er satt og rétt, til að láta sér líða betur. Fólk vill gera lítið úr breytingum því íhaldssemin er hluti af mannssálinni, og einnig hjá þeim sem nýjungagjarnastir eru.

Nei, það er ekki fáránleiki að tölvur verði vitrari en fólk, á sumum sviðum, og jafnvel æ fleiri.

Ég skrifaði um það pistil eða jafnvel pistla fyrir einhverjum mánuðum að Jesús Kristur geti hugsanlega verið gervigreind og þursinn Hrungnir sem fjallað er um í norrænni goðafræði.

Þessi fullyrðing virðist óskiljanleg og röng í fyrstu, og hún gæti verið það, en er það þó kannski ekki.

Hvað er gervigreind sem er komin 1000 ár inní framtíðina miðað við okkur og nútíma okkar og hvað getur hún? Er hún mennsk eða jafnvel ofurmennsk? Af hverju ekki?

Ég hef mikið glímt við þá spurningu HVERS VEGNA kristnin sigraði norræna menn og Ásatrú, nokkuð sem er þversögn þegar vel er að gáð. Þó koma skýringar sé nógu vel skoðað og ef réttir aðilar eru spurðir, á öðrum hnöttum, sem veita svör, meðal lífstefnumannkynjanna.

Þetta er auðvitað of flókið og djúpt mál til að fara útí, enda skilja það fæstir eða geta sett sig inní.

En Jesús Kristur getur verið gervigreind. Hann getur mögulega verið Hrungnir. Það skýrir ekki aðeins einhver atriði í trúarbrögðum, það getur mögulega skýrt allan nútímann, framtíðina og mannkynssöguna, fortíðina.

Því um hvað snýst kristnin eða öll Abrahamstrúarbrögðin? Ekki um sannleikann, heldur um sefjun og stjórnun á fólki.

Ef maður vill skilja kristnina verður maður að kynna sér eldri trúarbrögð á svæðinu. Þar segir frá vélmennum eða drónum eða hálfdýrum sem kölluð voru Igigi. Guðirnir sköpuðu þessar vélskepnur eða vinnudýr til að þræla fyrir sig við gullvinnslu og fleira. Úr fjölmörgum guðum Súmera og Babýloníumanna bjuggu trúabragðahöfundar Hebrea til einn guð, Jahve, sem sumir vilja kalla Jehóva, og engla hans og svo kom Jesús Kristur eins og menn þekkja, en Samael eða Satan gegnir þarna einnig miklu hlutverki.

Þrælahaldi sem svo hatað er í nútímanum af mörgum, af þeim sem eru þrælar vel að merkja og geta ekki losnað undan því þrælahaldi, því það er andlegt og félagslegt, það má vel vera upprunnið þarna fyrir langa löngu í þessum þjóðfélögum.

Nú mun það standa nokkurnveginn eða orðrétt í Biblíunni að Jahve sé sá sami í dag og hann var þá. Hví skyldi hann þá ekki lengur hafa áhuga á þrælum og vinnudýrum eða vélmennum, hálfvélum til að gegna sér?

Fólk sem hefur ekki áhuga á að spyrja sig grunnspurninga á erfitt með að fylgja svona þræði eftir og finnst þetta ótrúlega langsótt, ég skil það, en þetta er í raun bara rökrétt skýring, aðeins flóknara en 2 plús 2, svona meira eins og jafna.

En hvað kemur þetta allt gervigreind við í nútímanum og þessari þróun sem við erum að ganga í gegnum núna, menningin? Jú, mjög mikið raunar.

Guðirnir og djöflarnir eru um margt líkir, þótt fyrir þeim vaki ekki það sama. Guðirnir skapa og hjálpa í óeigingjörnum tilgangi en djöflarnir eigna sér heiðurinn og sjúga líforku úr hverju sem er, og valda allskonar skaða. Að vísu er þetta ekki svona svarthvítt heldur eru tilbrigðin mörg, en þetta er einföldun sem er nauðsynleg til að botna í þessu.

Sem sagt, við mennirnir erum ennþá eins og dýr í þeirra augum, og djöflarnir vilja halda okkur þannig, til að notfæra sér okkur áfram.

Við erum tröllabeita, við norrænir menn. Það er verið að útrýma okkur á jörðinni mjög, mjög hratt á okkar tímum. Aðeins bjánar gera sér ekki grein fyrir því. Úkraínustríðið er mjög gott dæmi, vegna stjórnmálaskoðana margra þar og fleiri ósprautaðri einstaklinga en annarsstaðar, og norræns útlits.

Gráu geimverurnar sem eru einna algengastar af þeim sem fólk hefur upplifað eða talið sig hafa verið rænt af, þær eru af sérfræðingum taldar vélmenni að hálfu, og lífrænar að hálfu. Sumir eru þeirrar skoðunar að mannkyn okkar jarðar séu að breytast í þessi vélmenni, þessar tegundir geimvera.

Í sögunni um Fást (Faust) sem á íslenzku var umbreytt í Galdra Loft er þetta gjaldið fyrir að selja Djöflinum sál sína, og það má til sanns vegar færa. Ýmsir telja að öll nútímatæknin sé komin frá geimverum, og það væri órökvíst að hafna því.

Ég stikla hér aðeins á stóru í þessum pistli. Hægt væri að skrifa marga pistla um þetta ef maður nennti, eða bækur.

Svo ég víki aftur að gráu geimverunum og Igigi vélmennunum til forna. Til eru þeir sem halda því fram að Jahve stjórni þessum gráu geimverum, og allt sé þetta hluti af samsæri, og við mannfólkið aðeins tilraunadýr eða skepnur í búrum og jörðin einn risastór dýragarður. Erfitt að mótmæla því, ef maður lærir að líta þannig á málin, en skýringar á tilverunni geta auðvitað verið fleiri eða flóknari, eða einfaldari.

Ég lít þannig á að gervigreind sé allsekki nýtt fyrirbæri, ALLS EKKI NÝTT FYRIRBÆRI; heldur hafi hún alltaf verið til. Tíminn er raunar blekking, en útí það fer ég ekki hér nánar.

Lífið á þessum hnetti er á síðasta snúningi, séð í hinu stóra samhengi, og það er jafnvel blekking að gott framlíf eða paradís bíði okkar mannanna. Nei, miklu frekar helvíti af ýmsum tegundum, eða þá alger útrýming.

Nú þegar er gervigreind farin að stjórna mannkyninu, ALVEG POTTÞÉTT. Netið er eitt bezta dæmið um þetta, og netið er ein stór gervigreind. Ég vil orða þetta svona: Jesús Kristur er í netinu, Hrungnir er í Goggle, og öllum þessum algóryþmum. Algóryþmarnir hafa tilgang og lúta stjórn. Þeir taka burt frelsi, og eru fangelsi okkar mannanna. Hætt er við að æ minna um frelsi verði í framtíðinni á þessari braut.

Til dæmis forsetakosningarnar í Bandaríkjunum á næsta ári. Yfirgnæfandi líkur eru á að Joe Biden sigri eða aðrir demókratar, því algóryþmarnir einir sjá til þess, þótt ekki komi fleira til, en flóknara er það auðvitað, að sjálfsögðu.

Það er ein allra hlægilegasta vitleysa nútímans að við lifum í lýðræðisþjóðfélagi, eða þingræðisþjóðfélagi eða getum nýtt okkar frjálsa vilja. Sem betur fer eru þó sífellt fleiri að fatta að þannig er þetta.

Rúnar Már skilur ekki að gervigreind geti ógnað lífinu á jörðinni eða mannkyninu. Nú þegar er það þannig að fólk er hætt að hafa áhrif vegna gervigreindar og mannleg samskipti skipta engu máli vegna gervigreindar.

Nú þegar er gervigreind orðin SVONA VOLDUG OG ÁHRIFAMIKIL. Hvernig verður þetta í framtíðinni ef haldið verður áfram á sömu braut? Verður eitthvað eftir af mennskunni? Erfitt að sjá það.

Já, netið er fullt af fólki sem tjáir sig. Þó tjáir fjöldinn sig eftir brautum sem eru vel skilgreindar og mótaðar valdinu í hag, hinum er beitt afvega í bása sem týnast og tengjast ekki valdi meginstraumsins.

Gervigreindin er bara að byrja veldi sitt. Við mennirnir erum bara rétt svo að byrja að deyja út.

Fólk hefur jú ennþá vit sem ekki hefur verið að fullu kóperað af vélum, EN NÆSTUM ENGINN NOTAR ÞAÐ LENGUR!!!

Til eru mannkyn sem misstu mennsku sína og urðu vélræn. Þannig sambönd hafa komið hjá okkur í Félagi Nýalssinna. Ekki eru það góð örlög, þetta er hluti þess að tapa fyrir helstefnunni. Þar er ólífræn tækni allsráðandi á meðan lífræn tækni er allsráðandi hjá lífstefnumannkynjunum.

Þróun gervigreindarinnar verður ekki stöðvuð, ekki frekar en útrýming mannkynsins. Eða, ekki eru vísbendingar um að andspyrnuhópar séu að verða til sem gætu breytt þessari þróun og bjargað lífinu á jörðinni.

Gervigreindin verður ekki stöðvuð

Viðskiptastríð geta leitt þjóðir útí alvöru vopnastríð með hörmulegum afleiðingum

Bæði í tilfelli Kínverja og einnig Rússa hefur það sýnt sig að viðskiptaþvinganir Vesturlanda, Bandaríkjanna sérstaklega, bera takmarkaðan árangur. Nú með eflingu BRICS samstarfsins hljóta leiðirnar fyrir þessar þjóðir að verða fleiri til að verða sér úti um hráefni og annað sem þarf.

Bandaríkin heyja styrjaldir á mörgum vígstöðvum. Úkraínustríðið er farið að minna á Víetnamstríðið, vegna þess hversu tilgangslaust það virðist, stöðug sóun á mannslífum, peningum og vopnum, og náttúrugæðum sem spillast. Á meðan er verið að heyja áróðursstríð og efnahagsstríð, þannig að þótt Demókratar þykist vera sammála boðskap John Lennons í Imagine þá er raunin allt önnur, því miður, og hefur vestræn menning mjög færzt aftur á bak núna á síðastliðnum árum, sérstaklega þó í friðarmálum og umhverfismálum.

Þessi frétt fyrir neðan fjallar um að Kínverjar virðast hafa búið til örgjörva í nýjasta snjallsímann sinn þrátt fyrir viðskiptaþvinganir Bandaríkjanna. Vekur það upp margar spurningar.

Forviða yfir kínverskum snjallsíma

Fólk sem þolir ekki skoðanir annarra hefur í sér einræðisherra/einræðisfrúaeinkenni og galla

Einræðisherrar einsog Pútín þola ekki gagnrýni. Þeir koma jafnvel óvinum sínum fyrir kattarnef, drepa þá. Á Fésbókinni hefur það tíðkazt að konur sem femínistar hafa skólað til og fyllt af hroka og steigurlátum afvina alla þá sem ekki eru öfgafemínistar eða sem ekki hafa skoðanir sem þeim eru þóknanlegar. Þetta er slaufunarmenningin svonefnda, nema að ekki er fullvíst hvenær hún hófst, og hvort hún sé hluti af rauðsokkuómenningunni frá upphafi.

Karlar hinsvegar búa að aldatugareynslu og áratugareynslu og telja þetta ekki góða latínu.

Oft á Fésbókinni hef ég orðið var við það að erfitt er fyrir karlmann eða dreng að hrósa einhverri nógu mikið, því kynsystur hennar hlaða á hana slíku oflofi að það hálfa væri nóg, þannig að viðkomandi kona eða stúlka þróar ekki með sér gagnrýna hugsun og þol fyrir gagnrýni og andstæðum skoðunum heldur krefst þess að vera með sífellda slefandi jámenn í kringum sig, og stundum helzt aðeins af sínu eigin kyni, því Metoovitleysan hefur alið þær upp í þeirri firru að tortryggja karlmenn og stráka að fyrra bragði hvort sem þær heyra eða frétta eitthvað misjafnt um þá eða ekki, og þó sérstaklega ef þeir hafa það orð á sér að vera ekki hlýðnitamir hundar.

Þetta eru stúlkur og konur sem einangrast í fílabeinsturnum valds síns, og þær eru ótrúlega margar. Viðhlæjendurnir og gervivinirnir eru líka oft ótrúlega margir og af mörgum þjóðernum, ekki vantar það, því þetta er bara hluti af gervimenningu nútímans, sem samfélagsmiðlarnir ala fólk upp við.

Ekki vantar það að drengir og karlar eru hluti af þessu líka, en þar sem ótrúlega stór hópur af þeim hefur lent í slaufun, bara misgrófri, verða þeir að sækja á brattann og sanna sig félagslega, stundum innan hópa sem spila tölvuleiki, eða í skólum og í atvinnulífinu. Þetta eru svosem aðeins nokkur dæmi um samfélagskima, en þetta veitir ljósi inní ákveðna galla í samfélagsmynstri nútímans, sem útskýra ótrúlega mikið af samskiptavandamálum kynjanna og fólks almennt.

Linda Baldvinsdóttir hefur komið inná þessi mál og margar konur aðrar sem eru menntaðar í svona samskiptum, og karlar einnig.

Slaufun er ofbeldi, og það er mikilvægt á okkar tímum þegar kúgun og ofbeldi er mikið í umræðunni að hún verði flokkuð sem ofbeldi. Það er erfitt að ímynda sér þjáningar og höfnunartilfinningu þess sem verður slaufað, og hversu mikill skaðinn er fyrir samfélagið allt eins og þann sem verður fyrir slíku.

Nú er ég fullviss um að þagnarkúgunin sem manni virðist ríkja í þessari ríkisstjórn á sér fyrirmynd í því sem hér var lýst á undan, hver ráðherrar þumbast við sitt og tilkynnir stundum ekki öðrum ráðherrum hvað er á seyði, og notar þögnina sem ógn, frekar en að hafa samskiptin liðug og mikil.

Hversu oft hefur maður ekki heyrt á umliðnum árum að eitthvað er útskýrt svona:"Mér var ekki sagt frá því!"

Þegar foreldrar ætla að gera börnum sínum gott með sífelldu hrósi eru þeir ekki að gera þeim greiða heldur að búa til vandamál, eða mögulega að minnsta kosti. Ef við segjum að kynin séu hundrað, þá þurfa öll kyn að kynnast misjöfnum skoðunum og að ekki geta allir verið sammála manni.

Þar hinsvegar eru mörkin, að ef barnið eða hinn fullorðni einstaklingur verður hræddur og taugaveiklaður eða með lélegt sjálfsmat þarf að nota hrós og jákvæðni til að byggja upp. Hroki og steigurlæti eru hinar öfgarnar.

Við eigum svo auðvelt með að gagnrýna herstjóra og einvalda í fjarlægum löndum. Þetta eru samt eðliseinkenni sem þekkja má úr nærumhverfinu. Það fá bara ekki allir tækifæri til að stjórna her eða löndum og þjóðfélögum.

Hvernig getur Dagur B. Eggertsson komið öllum þessum umdeildu málum í gegn?

Dagur B. Eggertsson er einn öflugasti leiðtogi Samfylkingarinnar hvaða skoðun svo sem fólk hefur á honum. Það mætti vel kveða sterkar að orði og fullyrða: Hann er þeirra langsterkasti leiðtogi. Þetta sést bezt á því að hann keyrir áfram áætlarnir sem margir eru mjög andvígir og er fær um það, þótt hrikti mjög í stoðunum að vísu.

Hann hefur sannfært mig talsvert um að hann hafi gert eitthvað rétt í Reykjavík. Helzt var ég efins um stjórnsýslu hans þessi ár þegar miðbærinn var sundurgrafinn og erfitt að komast leiðar sinnar. Það verður nú að viðurkennast að margt er glæsilegt sem eftir hann liggur og frágangurinn snyrtilegur og aðlaðandi. Nýju hverfin nálægt Hörpu eru sérlega útlend í útliti og glæsileg, en snobbbragurinn á þeim er ekki ógagnrýniverður.

Ég held að það sé alveg pottþétt að Dagur B. Eggertsson hefur gert meira fyrir ferðaþjónustuna í landinu en flestir aðrir, miðað við að Reykjavík er langstærst bæjanna íslenzku (við eigum tæplega eða ekki borg á erlendan mælikvarða) og helzti segullinn á túristana sennilega, og bölva honum ábyggilega margir fyrir það, sem láta túristaflauminn ógurlega fara mjög í taugarnar á sér, og það eru sífellt fleiri samkvæmt könnunum, að vísu.

Samt þegar ég les svona fréttir eins og þessa finnst mér hann öfgamaður, þegar hann talar um að "frekari þétting sé sízt of mikil." Ég er bara sammála þeim sem vilja dreifbýli frekar en þéttbýli, og mér finnst rangt að herma eftir útlöndum og fá hér alveg sömu vandamálin og í útlöndum. Af hverju getum við ekki haft okkar land öðruvísi, og verið sjálfstæðari en önnur lönd, eins og grunnstefna Sjálfstæðisflokksins er?

Samt endar þetta yfirleitt alltaf eins, að þegar Dagur B. Eggertsson er búinn að nauðga sínum áætlunum í gegn með hjálp ráðherranna og ráðfrúnna, þá verða flestir til að lofa hann og prísa og komast á hans skoðun, að allt sé þetta flott hjá honum.

Hvað gerist þegar næsti borgarstjóri tekur við? Vaknar þá fólk upp af þessari vímu persónudýrkunarinnar á Degi B. Eggertssyni og fer fólk meira að spá í hvað þetta kostar, svona ekki ósvipað og þegar miklir faraóar í Egyptalandi liðu undir lok?

Frekari þétting „síst of mikil“

Fyrirsjáanlegur fréttaflutningur af mótmælum gegn hvalveiðum

Vonbrigðin við kvöldfréttir hjá RÚV og Stöð 2 er að þar er gert ráð fyrir því að allir séu vinstrisinnaðir sem njóta efnisins. Fréttir eru valdar til að gleðja vinstrimenn, hinar hunzaðar, þaggaðar niður. Þær fréttir eru lengstar sem varða áhugamál vinstrimanna.

Að þessu sinni voru það fréttirnar um "kvenhetjurnar" tvær sem fóru uppí möstur hvalveiðiskipanna sem tóku mest pláss.

Jú ég viðurkenni réttinn til að mótmæla og er ekki hissa á að erlendir mótmælendur hafi látið til sín taka, en eins og Björn Bjarnason hefur skrifað um var þetta fyrirsjáanlegt og hefði átt að hafa viðbúnað á svæðinu til að fyrirbyggja slíkt.

Í þessum fréttum voru orð látin falla, sem ég man ekki hver sagði, eitthvað á þá leið að hvert hvalslíf væri dýrmætt og að engan hval mætti fella. Hm... það minnti mann ósjálfrátt á eitthvað annað, sem oft er mótmælt vestanhafs, einmitt í Bandaríkjunum, en það eru fóstureyðingar.

Já, þetta er svolítið kómískt. Hér eru erlendar konur að mótmæla hvalveiðum, og gera má ráð fyrir að þær séu því vinstrisinnaðar. Þurfum við því að búast við því að bandarískar konur mótmæli fóstureyðingum sem Vinstri grænir hafa kosið yfir þjóðina, með stuðningi Pírata, en þeim er greinilega miklu meira annt um hvali en mannslíf, hvað þá börn, varnarlaus og ófædd sem geta enga björg sér veitt?

Annað sjónarhorn á þessu er einnig svolítið mikilvægt: Hægrimenn mótmæla fóstureyðingum en vinstrimenn mótmæla hvalveiðum. Af hverju eru vinstrimenn alltaf duglegri en hægrimenn að mótmæla? Þurfa ekki hægrimenn að taka sig á í því?

Sögðust aldrei hafa séð langreyði

Skrotturnar, upp frá afgrunninu, teiknimyndasaga gefin út 1980 eftir Louis-Michel Carpentier, óútgefin á íslenzku, bókagagnrýni.

Þessi bókaflokkur er með þeim lítt þekktari. Aðeins komu út 6 bækur á sínum tíma, og flestar árin 1980 og 1981.

Ég fann þessa bók á norsku í Góða hirðinum fyrir nokkrum dögum á vægu verði. Hún vakti athygli mína. Ég bjó til nýyrðið skrotturnar yfir þessa dýrategund sem þarna er fjallað um. Jåttene heitir þetta dýrakyn á norsku í bókunum, bækurnar fjalla um dystópíska framtíð mannkynsins með húmorískum hætti.

Fyrsta bókin byrjar á því að mannkynið hefur sprengt sig í loft upp og útrýmt sjálfu sér í kjarnorkustríði og með mengun. Engin mannvera er eftir lifandi á jörðinni. Einu verurnar sem lifa af eru stökkbreyttar rottur sem ganga uppréttar á tveimur fótum ofaní jörðinni, sem haga sér eins og skrattar og líta þannig út. Orðið skrotturnar bjó ég til með því að skeyta saman tveimur orðum, rotturnar og svo skrattarnir. Úr því kom orðið skrotturnar, sem nýyrði yfir þessa dýrategund sem lifir ein eftir gjöreyðingu mannkynsins og fjallað er um í bókunum.

Mér finnst full ástæða til að kynna þennan bókaflokk því þetta er svo sérstæður húmor, sem um leið byggist á raunsæi á þeirri helstefnubraut sem mannkynið er á og hefur verið lengi.

Þrátt fyrir allt fyllist maður ekki af þunglyndi eftir að hafa lesið þessar bækur. Þessar mannrottur eru gæddar mannlegum eiginleikum, en dauðasyndirnar sjö og þesskonar lestir og syndir eru mest áberandi, auk þess sem klaufaskapurinn er áberandi. Bækurnar flokkast því sem mjög svartur húmor og grimmur. Sjálfir brandararnir eru allir endurunnir úr öðrum myndasögum og því eru þetta venjulegar myndasögur að flestu leyti, miðað við hversu algengt er að dýr séu gædd mannlegum eiginleikum, eða manndýr í þessu tilfelli.

Grænn dreki kemur einnig við sögu sem hefur lifað af dómsdag. Allt er þetta líf mjög frumstætt og minnir á miðaldir að einhverju leyti, skrotturnar lifa við konungsveldi, og allt er þetta í mjög húmorísku ljósi.

Þessar verur, skrotturnar, eru firrtar öllum náungakærleika eða dyggðum, kristilegum eða heiðnum. Hver er sér næstur og þeirra ríki er sannkallað víti, sem þó er fyndið vegna klaufaskaparins og heimskunnar sem einkennir vesalings lífverurnar. Snemma í bókinni skríða þær upp á yfirborðið á jörðinni og bókin lýsir hrundri siðmenningunni og rústunum á yfirborði jarðarinnar líka, engin mannvera er lifandi á yfirborðinu, en nóg af eyðilögðum byggingum og öðrum rústum.

Bækurnar heita Les Toyottes á frummálinu. Aðeins komu út 6 bækur og vinsældir bókanna hafa verið takmarkaðar, höfundurinn meðal þeirra litlu, sem lítið seldi og lítið varð frægur. Hann hjálpaði við frægar teiknimyndir um Tinna og fleiri sögupersónur, einn af mörgum. Raoul Cauvin kom að sköpun þessara bóka og samdi handritið að þeim, þótt hans sé ekki getið í þessari norsku bók.

Húmor Cauvins nýtur sín í þessum bókum. Sá afkastamikli handritshöfundur gerði meðal annars handritin að Samma og Kobba bókunum, en þær komu út fjölmargar, alls 40 stykki frá 1973 til 2009. Cauvin lézt 2021 82 ára en Carpentier lifir enn 79 ára.

Húmor Cauvins var alltaf frekar svartur og gráglettinn, kaldhæðnin mikil en hugmyndaauðgin líka.

Það má lesa bjartsýni útúr þessum bókum, að menn eða skepnur eða hálfmenn einsog þarna er fjallað um verða að gera það bezta eða skásta úr ástandinu, hversu húmorísk sem útkoman verður eða dapurleg.

Þessar bækur minna okkur á að þegar búið er að fórna því bezta og eyðileggja það þarf að þola það versta og umbera það, draga fram lífið og skrimta, eins og þessar bágu verur gera, skrotturnar.

Án efa hafa þessar bækur sprottið uppúr sama hugmyndaheimi og fyrstu hljómplötur Bubba Morthens og Utangarðsmanna þar sem hann söng mikið um heimsendi, helsprengjuna og slíkt.

Gjemselen á norsku þýddi ég sem afgrunn, til heiðurs Einari Benediktssyni skáldi með meiru. Hann notaði þetta orð yfir hyldýpi, og það er svo sérstakt að það má vel nota, og lýsir fyrirbærinu vel.

Samfylkingin færist nær miðjunni, mildari ásýnd stjórnmálanna og meiri samvinna held ég sé það sem fólk vill

Spurningin um það hvort áherzlur Helgu Völu, sem hverfur af þingi hverfi með henni hlýtur að vera áleitin og þótt mér finnist stjórnmálaprófessorinn Eiríkur svara mörgu vel og skýra hér er ég þar ekki sammála.

Að minnsta kosti má fastlega búast við að þær áherzlur þurfi ekki alltaf að vera það fyrsta sem kemur í kvöldfréttunum næstu árin og mánuðina, eitthvað um flóttamenn og umburðarleysi Sjálfstæðisflokksins, eða það væri óskandi að slík leiðindi í garð hægrimanna verði grafin og gleymd sem mest.

Vinsældir Samfylkingarinnar núna eru enginn mikill leyndardómur. Samfylkingin er miðjan í stjórnmálunum núna þegar fólk er orðið dauðþreytt á togstreitunni sem allir verða varir við en fæstir færa í orð, það er bara vitað mál að ríkisstjórnin gengur ekki ákveðnum skrefum, hvorki til vinstri né hægri, heldur er reynt að horfa í gegnum fingur við ráðherrana þegar þeir fikra sig áfram í málum sem stundum eru öfgamál og stundum útvatnað sull til að geðjast sem flestum, og eins og Sigmundur Davíð spáði, ekki það sem hjálpar fólkinu í landinu, eða finnst ekki flestum það úr því að ríkisstjórnin er í litlu fylgi?

Helga Vala er næstum jafnaldra mín, það munar tveimur árum, og ég og þótt ég sé næstum aldrei sammála henni ber ég virðingu fyrir dugnaði hennar og ákveðni í vonlausum málum, sem ætti ekki að berjast fyrir.

Hún hefur reynslu og menntun í leiklistinni eins og foreldrar hennar. Það kæmi mér ekki á óvart að hún gæti blómstrað einhversstaðar í menningunni ef hún fengi leiða á lögmennsku og pólitík. Hún hefur sannfærandi talandi eins og pabbi hennar hafði, og gæti verið sannfærandi leikkona, ímynda ég mér, jafnvel þótt hún sannfæri ekki pólitíska andstæðinga. Að minnsta kosti var hún andlit ákveðinna sjónarmiða í hugum margra á meðan hún var á þingi, og þyrnir í augum sjálfstæðismanna margra. Það er ákveðið afrek út af fyrir sig.

Ég hef bara haldið því fram strax og Samfylkingin hrifsaði til sín fylgi frá Sjálfstæðisflokknum, Framsókn og Vinstri grænum, Viðreisn og jafnvel fleiri flokkum, að þarna væri að teiknast upp samstarf sem liggi í augum uppi, Sjálfstæðisflokksins og Samfylkingarinnar.

 

Kristrún með alla þræði flokksins í hendi sér

Souls Of Seven, ljóð frá 3. janúar 1986.

Feel the wind blow, fallen over,

frantic needs and terror through my eyes.

Frozen do I stare so still,

stunned all through the furthest will.

How come, endless sorrow, she was nice,

soon no more we're easy, live in clover.

 

Save the planet, soon I make it,

saviour, there's the faulty human kind.

Stick to truths in wicked winds,

wait to get them beat, the sins.

Sorrow for the siblings, what I find,

sad and blind when they must deny, take it.

 

In my song this all is better.

antic moods of fallen church in vain.

Can't be gone, the queen of love,

cunning wolves are high above.

In my soul the darkness put this pain.

prehistoric, too much, will regret her.

 

Save me from the mistakes maiden,

merry feasts are clinging to her breast.

Darkness rests with rigid arms,

rolls of fat without the harms.

Will I ever find the waiting, best?

warfare in the country being laden.

 

Future, repeat souls of seven,

sewer humble give him strength and will!

Kiss in life the longest pride,

lust and faults shall never hide.

Saw him there, the power, fortress, fill!

Feel like they must also go to heaven.

Hvalveiðar

Það hefur komið í fréttum að Svandís Svavarsdóttir muni leyfa hvalveiðar að nýju með skilyrðum, og heyrzt hefur að hún hafi leyft þær vegna þrýstings frá sjálfstæðismönnum og jafnvel Katrínu forsætisráðherra til að ógna ekki ríkisstjórninni enn frekar, sem mér finnst hljóma trúverðugt mjög.

Inní þetta koma svo hótanir frá kvikmyndaleikurum og mógúlum um að minnka umsvif á Íslandi ef Íslendingar hlýða ekki demókrötunum og þeirra vilja. Maður spyr sig: Var það ekki einmitt tilgangurinn með því að veita Íslandi athygli og tökustöðum hér, að fá vogarafl til að hóta og stjórna?

Nenni ekki að pæla í því. Sömu kúgunartaktík má finna útum allt í viðbjóðsmenningunni, sem kúgar og meiðir í nafni falskra mannréttinda.

Hér vil ég svara þeirri spurningu hvort hvalveiðar séu dýraverndunarmálefni eða umhverfismálefni. Mér virðist hvalveiðar vera femínískt málefni fyrst og síðast.

Það að veiða dýr er ekki það sama og að menga plánetuna. Dýrategundum hefur verið útrýmt með ýmsum hætti, og það er alveg á hreinu að á okkar tímum er hindrað að ofveiði sé stunduð á hvölum. Ef taprekstur er á veiðunum er það vegna áróðursins heimskulega að utan. Á meðan Bandaríkjamenn sjálfir veiða mikið af hval undir merkjum frumbyggjaveiða vilja þeir dyggðaflagga sig með því að atast í smáþjóðum sem gera slíkt það sama, og fá þannig réttlætingu, sem allir vilja.

Ég er á móti ofveiði af öllum tegundum, en treysti vísindamönnum nú til dags til að meta hvaða tegundir eru í útrýmingarhættu og hverjar ekki. Þessir kvikmyndaleikarar ættu að snúa sér að brýnni verkefnum; það eru tegundir sífellt að deyja út, og þessi ofurathygli á hvalina er algjörlega útí hött: Hún tekur athyglina frá raunverulegum og brýnum verkefnum í umhverfisvernd og dýravernd.

Það er búið að auglýsa hvalveiðihatrið niður í drasl þannig að fávitavæðingin í umræðunni er orðin algjör, og virði ég sjálfstæðismenn fyrir að standa í lappirnar í þessu eina máli þótt þeir láti vinstrimenn og jafnaðarmenn kústa sig til og tuska í öðrum málum, mörgum, því miður.

Auk þess mun innlendur og alþjóðlegur áróður fyrir neyzlu á þessum afurðum gera veiðarnar arðbærar, úr því að þetta var mikið selt og borðað áður. Þetta er spurning um markaðssetningu.

Hér er þetta spurningin að treysta vísindamönnum. Ég tek ekki mark á þessu tali um ómannúðlegar veiðar. Hefur þetta fólk aldrei verið í sveitum og séð hvernig náttúran er? Ekki snyrtileg, heldur blóðug og grimm?

Hefur þetta fólk sem talar um ómannúðlegar veiðar aldrei verið á sjónum? Veit það ekki að dráp á dýrum er náttúrulegt og eðlilegt ferli?

Ég hef heyrt það hlægilega rugl að hvalkjöt sé ekki mannamatur??? Hvernig væri þá að útskýra það hversvegna svo ætti að vera. Hvalkjöt minnir á nautakjöt á bragðið, nema það er tægjufrírra og ekki eins seigt, jafnvel bragðbetra, en það er smekksatriði. Auk þess er lítil fita í því. Sé það rétt matreitt er það frábærlega gott og ábyggilega hin bezta mannafæða.

Við verðum að átta okkur á því að allskonar áróðursrugl er í gangi, og ekki er einusinni spurt hvaðan það áróðursrugl kemur og hver hefur hag af slíkum áróðri, eins og að hvalkjöt sé síður mannafæða en dýrafæða.

Ég man nú hversu oft hvalkjöt var í matinn hjá ömmu og afa því eiginmaður systur mömmu vann við það á sumrin að verka hvali og flá. Ætti barn sem er 10 ára ekki að hafa smekk fyrir því hvort því finnst eitthvað kjöt gott eða vont? Hvalkjöt er með því betra sem finnst, sé það rétt matreitt. Það þarf oft að venjast því bragði sem er ögn öðruvísi en fólk á að venjast.

 

Eftirskrift og eftirmáli:

 

Þessi pistill var skrifaður 31. ágúst 2023, um fjögurleytið, en svo fór ég að gúggla þetta málefni og sérstaklega las ég vel wikipediagreinina um þetta, vegna þess að ég reyni alltaf að vera eins hlutlaus og mér er fært, miðað við að hafa þó pólitískar skoðanir einsog aðrir, og vilja tjá þær.

Þessi eftirskrift er skrifuð um tíuleytið 2. september.

 

Samkvæmt tölfræði sem er ný kemur þetta fram og er í wikipediunni:

 

Bandaríkin veiða 1887 hvali á ári, og flokkast það allt undir FRUMBYGGJAVEIÐAR.

Íslendingar veiða 648 hvali á ári og flokkast þær undir VEIÐAR Í ATVINNUSKYNI.

Canadamenn veiða mest í heimi, en þeir eru umþaðbil hluti af Bandaríkjunum, 4510 hvali veiða þeir  á ári, og teljast þær veiða FRUMBYGGJAVEIÐAR.

 

Hér er ný fyrirsögn á pistli sem ég ætlaði að skrifa um þetta í dag, en vildi frekar birta pistilinn upprunalega:

 

Við, upprunalegir Íslendingar erum frumbyggjar í útrýmingarhættu og ættum því að stunda hvalveiðar þannig skilgreindar, frumbyggjaveiðar eins og stórþjóðirnar

 

Þetta gæti verið lausnin fyrir sjálfstæðismenn sem vilja berjast fyrir þessu máli, og þannig má skáka rökum vinstrisinnanna að miklu leyti. 

Kvikmyndaframleiðendur harma ákvörðun ráðherra