Að gera alþjóðleg fyrirtæki að þjóðlegum fyrirtækjum er rétt leið.

Ólíkt er ástandið í Rússlandi og á Íslandi. Ef maður ber saman Ísland sem er að missa sín sérkenni og sjálfstæði og Rússland sér maður hversu staðan er ólík. Þótt Rússar standi í miklu stríði er þar hagvöxtur og þeir gefast ekki upp, þjóðvæða alþjóðafyrirtæki, gera þau að sínum. Á Íslandi eru þjóðleg fyrirtæki hinsvegar alþjóðavædd og íslenzkan sjálf hverfur fyrir enskunni. Það er hægt að lesa útúr þessari frétt hversu sjálfstæðir Rússar eru og hvernig efnahagsþvinganir stöðugar gegn þeim hafa gert þá sjálfstæðari og sjálfstæðari en ekki veikari og veikari eins og fullyrt er af mörgum og víða.

Það er ekki laust við að manni finnist fullyrðingar Þórdísar Kolbrúnar utanríkisráðherra (eða það sem maður les út úr orðum hennar og fasi) lítils virði um að auðvelt sé að láta Rússa krjúpa fyrir Vesturlöndum. Og þó getur það auðvitað gerzt að Rússar tapi, og á leggist nótt hinna nýju og algeru miðalda á Vesturlöndum og heiminum, hinn fullkomni femínismi án nokkurs mótvægis neinsstaðar. Er það fyrirmyndarríkið, eða hvað?

Femínistum hefur verið enda kennt að allir karlar séu litlir menn, smámenni, smástrákar sem beri að kremja undir hælnum, hata og fyrirlíta.

Vesturlönd löðrandi í hroka og fyrirlitningu með femínista vaðandi uppi hvar sem er, í stafni á sjóræningjaskútunni miklu, beint á leiðinni til Heljar, og alþjóðasöngur þeirra er:"Highway to Hell!"

Aldrei að hræðast karlmenn. Þá er hægt að sigra með kvenvaldinu. Hvernig er það orðið? Önnur útgáfa af rembunni sem er gagnrýnd, bara með öfugum formerkjum? Nei, rök eru hunzuð í hinni hugrökku nýju veröld.

„Misstu alla stjórn“ yfir til Rússa

Doubts are in you, ljóð frá 18. apríl 2022.

Doubts are in you, deny none, just grow,

dynamics of other planets still.

Newall is the best of books,

better know that carnal will.

Solid ground for people proud,

pray or say the truth out loud!

Walking by and with her all the hooks!

 

Maybe did I more than love that babe,

maidens, her or thought of something right.

Guns are blaring, pure in pain,

pitiful there every night.

Simple children sinful live,

so they have no love to give?

What they call the guinea, piggy gain.

 

Telly lies, I take no more of that.

Tolerate the other views or die.

Spirits gone and zombies, zone,

zebras thought they'd have some cry.

Gotta fly and get it done,

gear for two or maybe none.

Hero? Christ, oh only drying drone!

 

Justice? Satellites are we at wake!

Wokist? Could you turn the phrase some more?

If you feel it, only rule,

other's will just like before.

Ask you, is it really you?

Other maybe? - Then why, who?

Wasn't her that was so bad and cruel.

 

Saga um nýjar, endurhlaðanlegar rafhlöður sem hegða sér allt öðruvísi en eldri rafhlöður

Panasonic fyrirtækið framleiðir mjög góðar myndavélar. Einhverntímann fyrir hrunið 2008 keypti ég ágæta slíka myndavél, en einn galli var við hana, rafhlaðan kláraðist svo fljótt.

Á netinu fann ég auglýsingar þar sem kínversk fyrirtæki og dreifendur þeirra um allan heim auglýstu rafhlöður í þessa vél og margt annað, sem entust allt að 10 sinnum lengur en upprunalegu rafhlöðurnar! Verðið var líka alveg frábærlega lágt.

Ég keypti mér nokkrar rafhlöður í þessa myndavél, til að eiga til vara. Það kostaði ekki svo mikið, nokkra þúsundkalla. Þetta var fyrir alheimslokanirnar um 2020 vegna kínakvefsins, eins og sumir kölluðu það.

Með myndavélinni fylgir hleðslutæki og það er þess eðlis að það slekkur á sér sjálfkrafa þegar rafhlaðan er fullhlaðin, rautt led-ljós sést á meðan hleðsla fer fram, en slokknar þegar rafhlaðan er fullhlaðin. Þannig var þetta á meðan ég notaði gömlu rafhlöðuna frá Panasonic, sem stundum kláraðist á korteri, sérstaklega eftir að hún varð gömul og þreytt. Þó mátti sjá hvernig tæmdist af henni hægt og rólega en ekki allt í einu með kvarða á glugga myndavélarinnar.

Það þægilega við þetta á meðan maður notaði gömlu Panasonic-rafhlöðuna var að maður þurfti engar áhyggjur að hafa af þessu, bara hlaða rafhlöðuna og alveg sama þótt þetta væri skilið eftir í hleðslu, rafhlaðan var orðin köld og fullhlaðin eftir tvo tíma eða svo.

Ég setti fyrstu rafhlöðuna af þremur í hleðslu af þessum nýju. Það fór nú eiginlega ekki nógu vel. Rafhlaðan var ótrúlega fljót að hlaða sig, ekki nema 10 mínútur, og þá fór hún að bólgna upp og hitna óeðlilega, og samt sýndi ljósið enn hleðslu. Ég var ekki sáttur við þetta og tók úr sambandi hleðsluna.

Síðan þegar ég ætlaði að setja rafhlöðuna útbólgna í myndavélina komst hún ekki fyrir og ég varð að henda henni.

Það gekk betur með næstu rafhlöðu af þremur sem ég keypti. Ég hlóð hana bara í nokkrar mínútur, og án þess að hleðslutækið gæfi til kynna að hún væri fullhlaðin. Síðan setti ég hana í myndavélina. Þar sýndi kvarðinn fulla hleðslu eftir aðeins örfáar mínútur. Þetta fannst mér allt mjög skrýtið.

Myndavélin virkaði svo í 20 mínútur, en svo allt í einu tæmdist rafhlaðan.

Framfarir í vísindum eru orðnar geðveikar og klikkaðar í dag. Allt er gert til að græða á fólki, jafnvel er því seld tækni sem er hættuleg og ónothæf.

Þessi meðfylgjandi frétt fjallar um þegar rafhlaða í hlaupahjóli springur í hleðslu.

Það sem ég vil gagnrýna er tæknin. Af hverju þarf að þjappa svona mikilli orku í rafhlöðurnar að þær verða hættulegar? Af hverju er aldrei hægt að fara einhvern milliveg? Allt til að græða á kúnnanum?

Myndskeið: Rafhlaða springur í hleðslu

Lisa Marie Presley dó ekki af eðlilegum orsökum. Hún var fórnarlamb megrunartízkunnar, sem er banvæn og hefur lengi verið banvæn.

BBC greinir rangt frá að aumingja Lisa Marie Presley hafi dáið af eðlilegum orsökum. Hún var fórnarlamb megrunartízkunnar, og þau fórnarlömb skipta þúsundum á heimsvísu núorðið, ef vel er að gáð, og fer fjölgandi, því megrunariðnaðurinn er mikið gróðabrask.

DV hefur staðið sig betur en Morgunblaðið að greina frá raunverulegri dánarorsök Lisu. "Lisa Marie Presley sögð hafa verið í öfgafullri megrun fyrir andlátið", er ein frétt þar, og það hefur verið staðfest að er rétt í mörgum öðrum fréttum.

Þetta mega femínistarnir eiga á DV, þarna hefur baráttan fyrir líkamsvirðingu skilað árangri, og finn ég þar samhljóm með femínistum, að vísu. Býst ég við að kvenkyns fréttamenn finni þessar fréttir og hafi samúð með kynsystrum sínum sem lenda í þessum megrunariðnaði.

Lisa var haldin ópíóðafíkn sem stytti líf hennar eins og margra. Einnig var hún háð lýtaaðgerðum og megrunarlyfjum. Hún missti um 25 kíló sex vikum fyrir Golden Globe hátíðina, slík hefur örvæntingin verið að líta sem "bezt" út!! Tveimur mánuðum fyrir hátíðina fór hún í lýtaaðgerð til að líta sem "bezt" út.

"Hún fitnar ekki úr þessu" skrifaði einn í athugasemdum, og "oj" ein.

Beztu greinina um andlát söngkonunnar skrifaði þó blaðakona á DV fyrir fjórum dögum, 14. júlí síðastliðinn: "Lést af völdum fylgikvilla eftir þyngdartapsaðgerð".

Andlátið er talið tengjast samgróningum sem mynduðust í henni eftir þessa þyngdartapsaðgerð. Einnig tók hún inn verkjalyfin Oxycodone og Buprenorphine og Quetiapin sem er notað til að meðhöndla geðklofa. Greinilega ýmislegt sem hefur hrjáð hana þessa heimsfrægu konu og merku söngkonu. Auk þess tók hún inn þyngdarlosunarpillur.

Það leikur ekki nokkur vafi á því að allar þessar skurðaðgerðir og lyf drógu Lisu Marie Presley til dauða, það er alveg pottþétt. Hún fékk þó einnig hjartastopp og ef það er talið "eðlilegt" þá þyrfti einhver eins og Sherlock Holmes að kenna þeim lexíu sem fullyrða það.

Það er alveg augljóst að slíkur dauðdagi hlýtur að vera mun líklegri hjá þeim sem hefur farið í fjölmargar slíkar aðgerðir og tekið inn öll þessi lyf til að grennast.

 

Dánarorsök Lisu Marie Presley gerð kunn

Að mæra Evrópusambandið

Ole Anton Bieltvedt notar zetu eins og ég, en hann er einn grjótharðasti ESB stuðningsmaður landsins og kann að túlka það í pistlum á DV og víðar.

Í dag skrifaði hann um að Tyrkland hafi reynt í 36 ár að komast inní ESB og að 9 önnur lönd séu í biðröðinni.

Eitt sinn trúðu menn þessum ESB áróðri, þegar ESB var saklausara fyrirbæri og ekki búið að breytast í skrímsli sem minnir á Stóra bróður í sögu George Orwells, "1984". Evrópusambandið er ennþá stutt af mörgum, en gjáin er sennilega dýpri en áður á milli þeirra sem telja það holdgervingu Andskotans og þeirra sem dýrka það.

Í tíu atriðum tíundar hann gæðin sem ESB býður og reynir að hrekja gagnrýnina sem á því skellur.

Ég vil gjarnan varpa öðru ljósi á þessi tíu atriði, sem eiga að sannfæra um gæði ESB. Þau eru þessi: (Atriði eftir númerin eru beint uppúr hans grein, en það sem lagt er út af atriðunum er eftir mig þar fyrir neðan).

"1. Lýðræðislegar leikreglur í þjóðfélaginu og réttaröryggi."

Já, í meginatriðum átti þetta að vera þannig í upphafi, til að fyrirbyggja að einræðisherrar kæmust til valda sem mótuðu þjóðfélögin sér í vil. Það virkaði sæmilega í nokkra áratugi. Nú eru komnir hastalegir brestir í sannfæringuna um þetta. Til dæmis eru dómar Mannréttindadómstólsins orðnir umdeildir af sumum, þeir eru pólitískir og til að styðja hefðir valdastrúktúrsins og kerfisdýrin sem starfa innan þessa bákns.

 

"2. Harða viðspyrnu við klíkuskap og spillingu."

Þetta finnst mér algjörlega ótrúverðug setning, fullkomlega. Margir hafa skrifað um þetta, til dæmis Gunnar Rögnvaldsson og rifið þessi rök í tætlur, og sýnt fram á að Evrópusambandið er eitt spilltasta og klíkuvæddasta fyrirbæri á byggðu bóli. Eigendur Evrópusambandsins eru menn eins og George Soros og Bill Gates og það segir alla söguna, menn sem eiga 99% allra peninga mannkynsins og haga sér samkvæmt því. Ekki er skrýtið þótt ómögulegt sé að sannfæra flesta um nema eina hlið á Úkraínustríðinu, því þessir heiðursmenn (auðfíklar) telja almenningi trú um að sannleikurinn sé bara einn, og almenningur trúir því.

Evrópusambandið er klíkuskapur og spilling holdi klætt. Það þarf ekki frekar vitnanna við.

 

"3. Jafnræði milli þjóðfélagshópa."

Ég held að þetta sé rétt, að án Evrópusambandsins væri jöfnuðurinn jú minni í þessum löndum. Þó er það skuggalegast að það ójafnræði sem er í kortunum og byrjað nú þegar er miklu lúmskara og hættulegra en það ójafnræði sem grófir einræðisherrar beita eins og Pútín og þannig fuglar. Það ójafnræði sem Evrópusambandið er að prófa sig áfram með og komið fjandi langt með er kínverskt að gerð og minnir meira á skáldsöguna "1984" eftir George Orwell en stefnulýsingar mannréttindafrömuða. Þannig að þetta atriði fellur um sjálft sig núorðið, því miður. Fyrirmyndin er vafalaust Sovétríkin, og þótt þau séu hrunin vill Evrópusambandið endurtaka tilraunina, sannfært um að hún virki í þetta sinn.

 

"4. Sérstaka vernd minnihlutahópa."

Jú, það má segja að Evrópusambandið taki sérkröfum minnihlutahópa fagnandi, nema minnihlutahóparnir séu til hægri og stuðli að frelsi og blómgun Evrópubúa sjálfra, og evrópskrar menningar eða germansks uppruna.

Þannig vinnur Evrópusambandið gegn Evrópumönnum sjálfum, og allar þessar kröfur minnihlutahópa ganga útá að veikja Evrópu sjálfa.

 

"5. Neytendavernd og matvælaöryggi."

Þetta hefur jú hingaðtil gengið bærilega vel en einnig eru brestir byrjaðir að koma í þessa heimsmynd. Samyrkjubúin í Evrópu, sem ég vil kalla því nafni, vegna þess að þar er verksmiðjuframleiðsla á fullu og lifir á styrkjum sem minna á Sovétið forna, viðhalda hreinlætiskröfum og stöðlum er fylgt.

Þó er þetta atriði einnig dæmt til að falla um sjálft sig með hrikalegu braki. MacDonals og aðrar risavaxnar matvælakeðjur bandarískar eða af öðrum þjóðernum hafa víða þurft að loka stöðum sínum. Margt hefur bjátað á, samkeppni, og þetta gamla góða, að kommúnisminn stuðlar að hnignun og úrkynjun, vandvirknin hverfur og kúnninn fær ekki lengur jafn góða vöru eða þjónustu, heldur okur og drasl.

Kommúnisminn er í felum á okkar tímum, en hans ljóta smetti gægist samt allsstaðar í gegn í formi glóbalismans sem styður vesældóm fjöldans.

 

"6. Heilsuvernd."

Jón Baldvin Hannibalsson hefur farið ágætlega yfir þessa þætti á Útvarpi Sögu. Samkvæmt hans frásögn náði sænska velferðarkerfið góðum árangri fyrir löngu, en nú er þar margt farið að minna á Bandaríkin og stefnir í þá átt, og víðar en í Svíþjóð raunar.

Auk þess má ekki gleyma hinum umdeildu atburðum sem hafa átt sér stað undanfarin 3 ár, kófinu mikla. Stórir hópar manna halda því fram að Evrópusambandið hafi ekki stuðlað að heilsuvernd frekar en WHO, heldur þvert á móti tekið þátt í þjóðernishreinsunum rosalegri en fram fóru í Þýzkalandi Hitlers á sínum tíma, og tölurnar styðja það, en auðvitað er þetta ekki viðurkennt opinberlega. Þannig að einnig þetta er umdeilt atriði núorðið, hvað varðar ESB.

 

"7. Hvers konar velferð og öryggi manna - heima fyrir, á ferðalögum og á vinnustað."

Já, reglugerðafargan ESB er þungt í vöfum og flókið, og það stuðlar að þessu. Frjálshyggjumenn vilja þó bera ábyrgð á sjálfum sér að vísu, og því er þetta umdeilt einnig. Sumt af þessu er af mörgum flokkað sem forræðishyggja Evrópusambandsins. Fara þeir tilburðir jafnvel versnandi að margra áliti.

 

"8. Dýra-, náttúru- og umhverfisvernd."

Þetta atriði hefur húkkað mig og látið mig kjósa vinstriflokka og jafnaðarflokka á meðan mér finnst hægriflokkarnir annaðhvort ekki nógu stórir eða búnir að selja sál sína.

Þó segir rökhyggjan manni að ESB eða alþjóðastofnanir hafi ENGIN TÖK á þessu vandamáli, heldur sé þar á ferðinni sýndarmennska og dyggðaflöggun og ekkert annað. Mengun heldur áfram að aukast í heiminum, Asía, Afríka, Suður Ameríka, Indlandi, þetta eru risar sem vilja fá það sama og Vesturlönd fengu. Dæmið gengur einfaldlega ekki upp. Þetta atriði er því heldur ekki trúverðugt, yfirborðið eitt, sýndarmennskan.

 

"9. Réttindi almennings gagnvart alþjóðlegum stórfyrirtækjum, svo sem flugfélögum, bönkum og símafélögum."

Já, sumt sem hefur komið frá ESB finnst mér til bóta, eins og gagnrýni á mengandi efni, bann við þeim, eða hömlur á bandarísk og kínversk stórfyrirtæki. Þó virðist sem ESB sé mjög innvinklað í ýmis stórfyrirtæki, og þeir sem nenna að tína þetta til í smáatriðum gætu vegið þetta og metið þannig að rétt útkoma fáist. Hér er um vogarskálar að ræða, að vísu. Það kæmi mér ekki á óvart ef hér verndin gegn stórfyrirtækjunum sé minnkandi, og valdahyggjan vaxandi innan ESB einnig hvað þetta varðar. En enn segi ég, hér þarf að leita að allskonar gögnum til að fá rétta mynd.

 

"10. Eftirlit með því, að alþjóðlegu risafyrirtækin borgi sanngjarna skatta í sínu rekstrarlandi."

Já, svona reglur eru til í ESB, að sjálfsögðu. Þó er misskiptingin alltaf að aukast í heiminum, þannig að það dugar ekki til. Almenningur nýtur ekki góðs af því nógu vel, heldur hinir ríkustu.

Nóg er að sjá hvernig landbúnaður í ESB löndunum er sumsstaðar veiklaður til að sjá að það eru einmitt alþjóðlegu fyrirtækin sem hafa það gott en ekki minni og þjóðleg fyrirtæki eða einstaklingar eða samtök.

Einnig er mjög sláandi að athuga Google, Twitter, Facebook, Alibaba og fleiri slík fyrirtæki. Fjölmiðlar eru að deyja út á Íslandi og víðar vegna fjórðu iðnbyltingarinnar og Alnetsvæðingarinnar.

Hvernig virkar þá þetta tíunda atriði í raun? Enn, manni finnst heimurinn vera að stefna í allt aðra átt en þessu fögru fyrirheit ESB gefa til kynna.

 

Auðrónarnir leika á almenning og ríkisstjórnirnar eins og hljóðfæri eða spiladós. Þannig sjáum við að stuðningur við Pútín minnkar á alþjóðavísu, því sá sem á alla peningana í heiminum stjórnar löndunum, þjóðunum og almenningsálitinu, auðrónarnir sem stjórna Vestrinu, þeir óttast völd Pútíns og þannig óþæga ólíkarka, sem eru sjálfstæðir, ekki í takt við eina prósentið sem á næstum allt. Hallur Hallson hefur skrifað góða pistla, en ekki fær hann alltaf góðan stuðning fyrir þá samt. Sannleikanum er hver sárreiðastur eins og þar stendur, og sá sem stendur sig bezt í því að benda á spillinguna er einatt rakkaður niður þar sem spillingin er mest, eins og í okkar vestrænu menningu.

Sif Sigmarsdóttir skrifar um það í nýlegum pistli á Heimildinni að ættbálkavæðingin stjórni skoðunum fólks en ekki frjáls vilji. Ég get tekið undir það að vissu leyti.

Regluverkið þótti ná til of fárra fyrirtækja

Regrets at the rim of soul, ljóð frá 2. ágúst 2022

So the queen is somewhere near,

say it out of fear.

Reign of terror, goodness gone

for good and nothing done.

Regrets at the rim of soul,

resting in the loss and without any drive.

Found no soul but fear is there,

fields of terror, men and women see the glaive.

 

Mirror, tell them, maybe face?

Maidens? Not the grace!

See just you if truth is told?

Tame and never bold?

 

If you win you even lose,

all the more who screws.

Sometimes war is worse, so much,

waylaid, gone, as such.

 

Now they see the ladies lost,

luck that has been tossed.

Culture soon will come to change,

cliffs at any range.

 

Lust is none and gay is good,

get them in the mood.

Hurt yourself? - Like hell you did,

how they put the lid...

Áframhaldandi samstarf Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins er ekki gæfulegt, réttara væri að rjúfa samstarfið og að Sjálfstæðisflokkurinn og Samfylkingin mynduðu nýja stjórn, kannski með Framsókn

Hinn gamalreyndi stjórnmálamaður Þorsteinn Pálsson skrifar stundum pistla í DV. Í nýlegum pistli kemst hann þannig að orði um ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur að hún er óvenju langlíf miðað við þriggja flokka ríkisstjórn, en það frekar mætti kalla þetta langt dauðastríð þessarar ríkistjórnar. Þar er þversögnin, en fólkið í landinu er ekki endilega ánægt með slíka stjórnunarhætti.

Eins og kemur fram í pistli hans ógnar matvælaráðherra samstarfinu heldur betur.

Það er eitt sem Katrín Jakobsdóttir kann öðrum betur, en það er að ríghalda sér í forætisráðherrastólinn af öllum kröftum og láta líta út fyrir að stjórnarsamstarfið sé í himnalagi þótt það sé í algerri rúst, sennilega.

Hvað hefði verið sagt ef sjálfstæðismaður hefði hagað sér eins og hún? Valdahroki hefðu Vinstri grænir öskrað og troðfyllt Austurvöll og barið í potta vikum saman og heimtað afsögn þess forsætisráðherra einhvers hægriflokks, Miðflokksins, Sjálfstæðisflokksins eða Framsóknarflokksins, eins og fordæmi eru fyrir þegar þessir flokkar eiga í hlut, en ekki vinstriflokkarnir, slík er hræsnin.

Hún var menntamálaráðherra í hreinu vinstristjórninni 2009, Jóhönnustjórninni, og sagði að það samstarf hafi verið erfitt og að þau hafi haft á tilfinningunni að sú stjórn hafi mestallan tímann verið að hrynja vegna átaka innan hennar, held að það hafi verið í þætti Gísla Marteins á RÚV.

Þannig að hún hefur reynslu af því að vera límið í ríkisstjórnum sem loga í illdeilum og innbyrðis átökum vegna ólíkra skoðana.

Pistill Þorsteins Pálssonar í DV heitir:"Langlífi með löngu dauðastríði" og er mjög góður.

Í pistlinum er þessi setning sem á vel við:"Dauðastríð vinstri stjórnarinnar eftir hrun stóð í full tvö ár. Sú langa pína var ekki talin þáverandi stjórnarflokkum til tekna í kosningum."

Einnig ályktar hann að ástæðan fyrir því að sjálfstæðismenn sprengi ekki stjórnina sé að þeir vonist til að Samfylkingin minnki fram að boðuðum kosningum eftir tvö ár.

Ég er ekki einn um að vera mjög sammála þeim boðskap sem þarna birtist í pistli Þorsteins. Úrslit skoðanakannana sýna það og sanna að þjóðin er búin að fá miklu meira en nóg af þessari stjórn.

Margir fjölyrða um að Pútín standi veiklaður eftir upphlaup kokksins síns fyrrverandi sem frægur varð fyrir mörg ódæði og stríðshetjudáðir sem foringi Wagnerhersins.

Hvað með Bjarna Benediktsson og Katrínu?

Er ekki Bjarni Benediktsson farinn að hörfa og hættur að sækja fram fyrir löngu? Hans einu útspil felast í því að koma konum til valda sem annaðhvort eru hlutlausar og máttlitlar í embætti eða reynslulitlar og andstæðar stefnu flokksins, aldar upp innan femínskra félaga sinna í skólum, Þórdís Kolbrún er augljóslega þannig. Þó kann hún að starfa innan NATÓ stuðnings hefðarinnar innan flokksins að vísu, en augljóst er að Selenskí dýrkun hennar er ótti við að feðraveldið muni eyðileggja femínismann sem nú ríkir á Vesturlöndum, ef hætta sé á sigri Rússlands. Bæði hún og Svandís tefla djarft til að þóknast femínískum öflum innan samfélagsins, eða þá litlum klíkum innan flokkanna.

Það þarf engum blöðum um það að fletta að þörf er á öðrum formanni og þótt fyrr hefði verið. Þótt Guðlaugur Þór sé ekki sá sterki formaður sem ég tel að sé nauðsynlegur til að rífa flokkinn uppúr fylgislægð hefði hann sennilega verið skárri formaður en Bjarni, hefði hann komizt til valda á síðasta landsfundi. Nú er svo komið að nauðsynlegt er að aðrir geri vart við sig sem hafa meiri forystuhæfileika en þessir tveir.

Hvað með Katrínu? Eiga Vinstri grænir framtíð eftir þetta samstarf eða ekki, flokkur sem jafnvel mælist með 5.7% fylgi í skoðanakönnun?

Hún kann að skrifa sakamálasögur og þar gæti hún búizt við að verða ekki svona umdeild.

Erlend áhrif hafa stóraukizt á tíð þessarar hræðilegu ríkistjórnar. Íslenzkt sjálfstæði er svo að segja alveg horfið, allt traust er sett á alþjóðastofnanir og skipanir að utan.

Við getum alveg eins gengið í Evrópusambandið eftir þessa kjánahrollsríkisstjórn, þar sem allir svikaflokkarnir þrír eiga fortíð í þjóðrembudaðri, og sjálfstæðisdaðri, en eru nú bara að hugsa um eigin völd og þjónkun við glóbalismann.

Það er rökrétt að ganga alla leið núna, eins og ég hef skrifað um áður. Sjálfstæðisflokkurinn og Samfylkingin ættu að mynda ríkisstjórn.

Bjarni Ben vill sýna þessa hlið flokksins, ekki íhaldið heldur þjónkunina við vinstriöfgana. Þá ætti hann að ganga alla leið, í stað þess að vera í vandræðagangi með Vinstri grænum og Framsókn, sem hafa glatað trúverðugleika fyrir löngu. Á meðan Samfylkingin rís hátt í skoðanakönnunum hefur hún trúverðugleika, sem getur smitazt yfir á Sjálfstæðisflokkinn ef þeir færu í samstarf með þeim núna en ekki síðar. Sérstaklega ef þessir flokkar geta bætt kjör almennings og Kristrún virðist bjartsýn á að það takist.

Gott ef hlaðvörpin fjalla um eitthvað sem er svona merkilegt, merkilegt viðtal við Heiðar Guðjónsson fjárfesti

Ég hef skrifað um þetta óútgefnar, stuttar bækur síðastliðin 30 ár. Þær eru óútgefnar vegna þess að ég hef ekki metnað í að verða rithöfundur og vegna þess að kenningar mínar og skoðanir eru í andstöðu við femínismann, marxismann sem er öllu ráðandi opinberlega, og næstum allar bækur sem eru gefnar út falla undir sjálfsmorðsfræðin í skólunum.

Maður þarf að vera sjálfstæður og óháður fræðimaður til að komast að sannleikanum. Ef maður er sáttur við skólakerfið er maður óhæfur og kemst að röngum niðurstöðum, ruglinu í marxistunum (jafnaðarfasistunum) þá ekki mótmælt, þá er maður meðvirkur og hluti af vandamálinu.

Eftir að hafa lesið þessa merkilegu grein vaknar hjá mér áhugi að koma þessum smáritum mínum til útgáfu sem ég hef ekki hingað til talið að muni seljast.

Hér í fréttinni er verið að fjalla um þá staðreynd að barnsfæðingar á Íslandi eru í frjálsu falli og í Evrópu og víðar. Sprautunum er um að kenna segja antivaxistar, og marxistar segja að það sé út af fátækt fólks, að fólk hafi ekki efni á að ala upp börn í þessu velmegunarþjóðfélagi okkar eða tíma.

Femínisminn er aðalástæðan fyrir þessu, það er meginniðurstaða mín í þessum óútgefnu smáritum, en mér sýnist nauðsynlegt að þau komi út, til að hjálpa fólki að snúa þessari helstefnuþróun við.

Allt í vestrænni menningu síðastliðna áratugi hefur miðað að minni frjósemi, hvort sem það er hinseginleikinn, getnaðarvarnir, fóstureyðingar, kvenréttindi eða mengun. Það er hægt að telja upp miklu fleiri ástæður raunar. Það er eins og marxistar Frankfurtskólans hafi það eina markmið að útrýma mannkyninu og að byrjað sé á Vesturlöndum.

Berum bara saman fátæku löndin og ríku löndin, hvers vegna frjósemi er mikil í Afríku en minnkandi á Vesturlöndum.

Í Afríku er sú gamla skoðun ríkjandi að börnin eigi að hjálpa foreldrunum í ellinni, að börnin eigi að sjá fyrir foreldrunum í ellinni. Þess vegna vill fólk eignast mörg börn í Afríku, til að eiga náðuga elli, og afkomendur sem hafa efni á að sjá fyrir manni. Þessi skoðun var ennþá ríkjandi á Íslandi á fyrri hluta 20. aldarinnar. Okkur hefur verið kennt annað, og það eru marxistar Frankfurtskólans og femínistar sem eru sekir um þá inntroðslu, þá andlegu nauðgun, og innsetningu ranghugmynda hjá nútímamanninum.

Okkur hefur verið kennt að við eigum að vera sjálfselsk, eigingjörn og sjálfhverf og að ríkið eigi að sjá um allt og alla, og að LITLIR KASSAR sem Þokkabót söng um séu upphaf og endir alls. Ef menn skilja ekki líkingamál þessa snilldarsönglags skal ég útskýra það: Fólk á ekki að eiga sínar íbúðir, skakkar og í ósamþykktu heildarskipulagi, heldur á fólk að lifa eins og síldir í tunnum í blokkum. Það segja marxistarnir. Gamalt fólk á ekki að deyja heima með ættingjum heldur inni á stofnunum. Allir eiga að vera útúrdópaðir og ekki með rænu, þetta vilja marxistarnir, til að enginn komist að sannleikanum. Fólk á ekki að læra vegna þess að það hafi áhuga á því, heldur vegna þess að ferköntuð hólf þarfa ríkisins krefjast þess, skólarnir marxísku og kennararnir þar.

Gerður Kristný gaf út bókina Blóðhófnir fyrir nokkrum árum. Sú bók varð þekkt og fékk verðlaun. Túlkun Gerðar á örlögum nöfnu sinnar er dæmigerð femínísk túlkun á heilögum goðsögnum, eða rangtúlkun sjúkrar menningar nútímans.

Hin stóra uppgötvun Gerðar Kristnýjar var að tröllskessunni Gerði Gymisdóttur hafi verið nauðgað af guðinum mikla, Frey. Þetta er svo sem sama niðurstaða og Metoovitleysingarnir fá einatt þegar karlar vilja fá sitt fram samkvæmt ævagömlum hefðum og þurfa að gera meira en að láta sig dreyma um viðkomandi manneskju.

En Gerður Kristný misskilur viljandi eða óviljandi það sem goðsögnin er að segja. Goðsögnin verður óvirk í kjölfarið og allt fólk sem trúir hinni nýju túlkun Gerðar Kristnýjar og annarra femínista verður gelt, missir áhugann á kynlífi, því í goðsögninni felst heilagur galdur vaxtar og viðgangs.

Freyr var ekki frjósemiguð út af engu. Hann þurfti að beita hótunum og valdi vegna þess að það er EINKENNI karlkynsins. Boðskapur Skírnismála er að til að börnin fæðist verði karlmaðurinn að gera fleira en gott þykir til að komast yfir konur, og stundum það sem flokkast undir nauðgun í menningu sem er úr sér gengin og ónýt, eins og okkar menning.

Boðskapur Skírnismála er í samræmi við lífið og fortíðina, ekki í samræmi við sjálfsmorðsmenningu nútímans, femínismann.

Í Biblíunni er sami boðskapur og í heiðnum fræðum hvað varðar samskipti kynjanna.

Ef Heiðar Guðjónsson vill gera raunverulegt gagn þarf hann að verða róttækur í þessum málum.

Konurnar aftur inná heimilin, skólar bara fyrir stráka og gömul gildi aftur allsráðandi, minna dugar ekki til að bjarga Íslendingum og mannkyninu.

Varar við óafturkræfum áhrifum á íslenskt samfélag

If foul further..., ljóð frá 30. ágúst 2022.

Wrong as then and so they say,

something won't come other way.

Ladies for the luck and pride,

let them find the dust.

Can't say that he caught them glad,

craving girls don't show up, mad.

Mend it, if you must,

more than usual fight.

Often times I told,

turtles went for gold.

 

Only for the money, more...

may they fall and love the war.

Do it, give him gold and land,

great if women see...

Victory scant and bluff is born,

brides of hell and different scorn.

Miniwage for me...

my own past was grand...

Have could helped them, still

hell, if someone will...?

 

Pride is hurt if poor he stays,

perfect never, losing ways.

Justice can't be found if foul

further is the road.

Look, I give up, disgust dear,

darlings once that now I fear.

Got it, so they gloat!

grim the righteous owl!

Let them find it, learn,

losers now will earn.

Vissulega eru takmörk fyrir hvað mælingar ná langt aftur, en þéttbýlismyndun í borgum og mengun í borgum var heldur ekki slíkt vandamál í fortíðinni, ef trúa má mannkynssögunni.

Umhverfismálin eru eilífðarþrætuepli. Það er nú þannig að margt af því sem skiptir fólk mestu máli er ósannanlegt, og því tilefni til að deila um það. Þessi frétt er þó ótvíræð vísbending um að hamfarahlýnunin sé staðreynd en ekki samsæriskenning vinstraliðsins, eins og sumir halda fram.

Þetta er mjög pólitískt mál og það finnst mér eiginlega leitt.

Um samsæriskenningar má segja það að oft eða jafnvel oftast er í þeim sannleikskorn og stundum eru þær að mestu leyti réttar, hvort sem vinstrimenn eða hægrimenn halda þeim á lofti. Það fer síðan eftir því hvort sannleikskornið er 1% eða 90% hvort þær eru trúanlegar eða ekki, eða eitthvað þar á milli.

Það var nokkuð góður pistillinn eftir Pál Vilhjálmsson um þetta, en eins og oft kemur hann með eitthvað markvert. Hann benti á að mælitækin séu svo miklu yngri ferlum náttúrunnar að niðurstöður verði ekki réttar. Eða eins og Guðjón Hreinberg bætti við, það er rétttrúnaður í kringum þetta og aðferðir notaðar til að þagga niður í fólki, til dæmis með aðstoð risafyrirtækja.

Það er víst ekkert hægt að neita því að vinstripólitík og hægripólitík smýgur ótrúlega víða inní tilveru nútímans. Sérstaklega þegar netfyrirtæki eins og Facebook og Google ná til næstum allra og ráða skoðunum eða eru skoðanamyndandi.

Þrátt fyrir allt þetta sem er augljóst og rétt þá er ég nokkuð viss um að hamfarahlýnunin er staðreynd en ekki samsæriskenning glóbalistanna.

Það má orða þetta svona:

Sannleikur hefur alltaf verið notaður í misjöfnum tilgangi. Þannig er sumt rétt í Biblíunni og annað ekki, til dæmis. Áróðurshópar draga fólk til sín með því sem rétt er og síðan er farið útí eitthvað sem ekki er rétt.

Þannig væri rangt að afneita hamfarahlýnuninni ef manni finnst vísbendingarnar trúverðugar bara vegna þess að maður er frekar hlynntur nálgun hægristefnunnar en vinstristefnunnar.

En það er sama hvernig á þetta er litið, aðferðirnar sem notaðar eru til að draga úr mengun duga ekki til. Rafbílavæðingin er til dæmis bara enn ein vitleysan, enda raforka enn framleidd víðast hvar með mengandi aðferðum.

Þó er ég svo sannfærður um hamfarahlýnunina og mikilvægi áhugans á umhverfismálum að ég kýs vinstriflokka og miðjuflokka frekar ef mér finnst engin líkindi til að hægriflokkar standi við stefnumál sín. Það hefur svo sem gengið eftir í mörg kjörtímabil að Sjálfstæðisflokksforystan hagar sér eins og flokkurinn sé jafnaðarmannaflokkur, aldrei eins augljóst og á þessu kjörtímabili sennilega.

En hvað gerir maður þegar Vinstri grænir eru heldur ekki nógu öflugir í umhverfisverndinni lengur? Hvaða flokk á maður þá að kjósa?

Stjórnmálaflokkar framtíðarinnar verða að snúast um árangur en ekki ímynd, til að traust myndist aftur á milli kjósenda og pólitíkusa.

Fólk sem kýs flokka og stjórnmálamenn til að firra sig ábyrgð er ekki á réttri leið eða virðingarvert.

Mér finnst vinstrimenn og jafnaðarmenn reyna að vera ábyrgir þegar kemur að umhverfismálum, eða frekar en hægrimenn eða hægriöfgamenn svonefndir. Þegar maður sér að mögulegt getur verið að ná einhverjum markmiðum kemur þar trúverðugleiki og traust á stefnunni. Það er langt í land í umhverfismálum, en möguleikar eru meiri en oft áður og samstaðan meiri, þrátt fyrir risastór þjóðfélög sem ekki eru sjálfbær.

Vinstrimenn reyna að firra sig ábyrgð á vandamálum fjölmenningarinnar.

Hægrimenn reyna að firra sig ábyrgð á vandamálum kapítalismans og hamfarahlýnunarinnar. Þessvegna þurfa ný stjórnmálaöfl að koma fram og verða sterk á heimsvísu sem leysa svona vandamál.

Ég held áfram að kjósa Samfylkinguna og Vinstri græna ef mér finnst engin trúverðugur flokkur í hægrirásinni, aðeins jafnaðarmannaflokkur sem einusinni var hægriflokkur, og smáflokkar til hægri sem ná ekki fólki inná þing. Tap hægristefnunnar er augljóst á Íslandi, og sigur vinstristefnunnar.

 

Heitasta vikan frá upphafi mælinga