Sérfræðingar sem ekki viðurkenna breytingar

Sigríður Dóra Magnúsdóttir framkvæmdastjóri lækninga á höfuðborgarsvæðinu sagði í gær í kvöldfréttum RÚV í tilefni af næstu bylgju barnabólusetninga að hún teldi andstöðuna ekki meiri við bólusetningar nú en hefur verið undanfarna áratugi og lengra aftur. Þessu er ég ekki sammála.

 

Þessir Covid tímar eru orðnir heimsþekktir vegna andstöðunnar gegn bólusetningum á heimsvísu og svonefndum samsæriskenningum þar að lútandi, sem margar eru ekki samsæriskenningar heldur réttmætar lýsingar á því sem gerist á bakvið tjöldin.

 

Sérfræðingalygi er afneitun sérfræðinga á öllum þeim vísdómi og fræðum sem eru utan þeirra sérsviðs, og slíkt er nú mjög algengt og vaxandi vandamál, eftir því sem sérfræðingabergmálshellamenningunni vindur áfram. Þessi sérfræðingalygi nær jafnvel til afneitunar sérfræðinganna á almennum sannindum og því sem allir vita að er að gerast, eins og að aukin andstaða gegn bólusetningum er að minnsta kosti meira áberandi í heiminum, ef ekki orðin vinsælli meðal fólks almennt, sem er svo sem erfitt að vera alveg viss um án rannsókna sem hægt er að taka almennilega mark á.

 

En þetta er skiljanlegt. Sá sem vinnur við eitthvað vill ekki viðurkenna að andstæðingum fags síns vaxi ásmegin, það er skiljanlegt, og afneitun er þá niðurstaðan.

 

Það er talað um að gjáin dýpki á milli ríkra og fátækra. Það eru þó fleiri gjár sem dýpka, eins og á milli sérfræðinga og almennings, og þannig mætti lengi telja. Því miður er það svo, og þetta er enn eitt merki um helstefnuna. Dr. Helgi Pjeturss kenndi að samstillingin er framtíðin, og mannkyn sem fer í átt til andstillingar er á helstefnubrautinni, svo sannarlega.

Ítarlegt áhættumat um faraldurinn væntanlegt

Ekki er alveg víst að Dagur verði áfram borgarstjóri í Reykjavík þrátt fyrir framboð hans

Andrés Magnússon blaðamaður vakti einna mesta athygli í Silfrinu í dag með því að fræða um að vandræði séu hjá Sjálfstæðisflokknum með prófkjör og mótframboð gegn Hildi Björnsdóttur til borgarstjóraembættisins. Vekur þetta furðu. Margir hljóta að hafa áhuga á borgarstjóraembættinu í Reykjavík, og þótt Dagur B. Eggertsson sé vinsæll er hann langt frá því að vera óumdeildur, þannig að Sjálfstæðisflokkurinn sem stærsti flokkurinn ætti að hafa góðan möguleika á borgarstjóraembættinu, þrátt fyrir framboð Dags að nýju.

 

Vandinn hjá sjálfstæðismönnum er kannski ekki styrkur Dags, enda er hann bara venjulegur maður sem hefur verið trommaður upp af alþjóðavædda liðinu í Reykjavík sem ekki sízt er hjá Pírötum. Vandinn er kannski helzt sá að Píratar, sem gáfu sig út fyrir að vera miðjuflokkur, hefur reynzt harðlínuvinstriflokkur í framkvæmd, og Viðreisn einnig, og þeirra stuðningur við Dag kom honum í embætti síðast.

 

Nóg var að hlusta á Þórhildi Sunnu til að sannfærast um þetta. Enn er hún að spila þá þvældu og rispuðu plötu að allt sé sjálfstæðismönnum að kenna, öll spilling, að ekkert maðkað mjöl sé hjá Degi og hans fólki.

 

Þarna í Silfrið vantaði konu sem hefur verið stjórnarandstaðan gegn Degi holdi klædd, Vigdís Hauksdóttir frá Miðflokknum. Hún er rökvís og hvöss, enn frekar en Kristrún Frostadóttir, sem hefur verið lofuð fyrir slíkt, vissulega réttilega, og Hildur Björnsdóttir hjá Sjálfstæðisflokknum.

 

Vigdís Hauksdóttir hefði upplýst sjónvarpsáhorfendur betur en nokkur annar um spillinguna í Reykjavík og hvað mætti betur fara komist Sjálfstæðisflokkurinn þar að og með sinn borgarstjóra.

Menntastefna í molum - viðtengingarháttur á undanhaldi

Í kvöldfréttum Stöðvar 2 kom fram að viðtengingarháttur er á undanhaldi. Það kemur mér ekki á óvart, ég hef rekizt á þetta sérstaklega síðastliðna tvo áratugi eftir aldamótin.

 

Það er ekki ósennilegt að latínan hafi slátrað enskunni sem beygingarmáli, þegar kaþólskan varð megintrú á Bretlandi, Biblían lesin á latínu og fræðimenn snobbandi fyrir latínunni. Enskan fór að missa æðri málfarseinkenni sín eftir að víkingatímanum lauk, og reglur fóru að einfaldast.

 

Við höfum ekki þessa sömu afsökun á Íslandi, því við eigum að vera sjálfstæð þjóð og vita betur. Það er hægt að taka ákvarðanir ofanfrá í menntakerfinu, og láta kennarana kenna börnunum en börnin ekki kenna kennurunum, eins og nú er farið að tíðkast.

 

Jú, þjóðirnar áttu að heita sjálfstæðar á miðöldum þegar margar þjóðir misstu beygingar sínar, en þær voru það ekki. Þjóðerniskenndin kom upp á 19. öldinni, og ekki fyrr en þá var markvisst farið að vernda einkenni þjóða og menninga.

 

Það var Magnús Torfi Ólafsson sem afnám zeturegluna, eftir sem áður geta menn skrifað hana og notað, nema talið er til bóta að kunna hana ef hún er notuð, og viðhafa samræmi. Sverrir Hermannsson vildi að zetan yrði aftur lögboðin, en hægt er að ruglast á þessu, þar sem langt er um liðið.

 

Það er ekkert erfitt að læra zeturegluna. Ég lærði hana af Þorgilsi vini mínum og þá var ég kominn á þrítugsaldurinn. Hvorugur okkar lærði hana í skóla, en hann, sem er prestssonur lærði regluna af foreldrum sínum, sem voru ströng á málfarsatriðum. Það var samkvæmt þeirri gömlu hefð að prestar væru betur menntaðir en flestir aðrir, og sæju um menntun ungviðisins til sveita.

 

Þegar ég var í Digranesskóla spurði ég Skafta Þ. Halldórsson íslenzkukennara hvernig zetureglurnar væru. Hann svaraði: "Þið ruglist bara ef við reynum að kenna ykkur að nota zetuna. Það er of erfitt fyrir ykkur að læra hana".

 

Skafti er og var Marxisti, og hann hafði mikil áhrif á mig, nema svar hans minnkaði ekki áhuga minn á að læra zeturegluna.

 

En það var öðru nær. Að læra zeturegluna á fullorðinsárum jók áhuga minn á íslenzku og gerði móðurmálið skemmtilegra fyrir mig.

 

Zetan kemur þar fram í stafrófi sem T, D eða Ð voru áður og teljast leyndir stafir. Hún er þannig upprunastafur eins og y, sýnir orðsifjar.

 

Zetureglan er einföld hafi maður tamið sér hana. Verðzlun leiðir af sér verzlun. Betztur leiðir af sér beztur. Undz leiðir af sér unz. Hann hefur komiðzt á leiðarenda, mun barnið komast á leiðarenda?

 

Ég tamdi mér það að skrifa stofnsamhljóðana með í orðunum þegar ég var að æfa mig. Sú stafsetning mætti alveg verða lögboðin á Íslandi. Að vísu fer þá íslendzkan að minna á þýðzkuna, en það er ekki leiðri þjóð að líkjast.

 

Ef maður kann og lærir zeturegluna verður maður betri í annarri stafsetningu einnig tel ég, því áhugi á uppruna málsins vaknar, eins og þegar maður lærir íþróttir og nær á þeim tökum.

 

Menntastefnan er í molum. Börnin eru ekki bara léleg í stærðfræði heldur mörgum öðrum fögum. Aga þarf aftur að innleiða í skólakerfið, og að nýjar vitleysur verði sendar útí hafsauga.

 

Það eru stór verkefni sem menntamálaráðherrar framtíðarinnar þurfa að glíma við, að endurreisa menninguna, íslenzkuna og fræðasamfélagið.

Frederik eiginmaður hennar mjög veikur, samt búinn að fá búst (örvun)

Þríbólusettir eða ungbörn veikjast illa samkvæmt þessu, sem Þórólfur sagði upphaflega að ættu ekki að veikjast mikið, engar reglur virðast gilda um þessa svonefndu veiru, sem er mikil ráðgáta og kannski ekki skilgreind hvað er ennþá, kannski einhver mengun frá 5G tækninni að hluta til eða eitthvað allt annað.

 

Annað sem margir þekkja úr þessari frétt er hversu ómarktæk prófin eru. Hún greindist ekki með veiruna í nokkra daga, en svo skyndilega greind með hana, en einkennalítil samt.

 

Ég held að vel megi segja að Arnþrúður á Útvarpi Sögu hafi sagt satt og rétt frá í fyrra þegar hún sagði að ekki væri búið að útskýra veiruna og "farsóttina" enn. Sérfræðingarnir á vegum risagróðafyrirtækjanna eins og Kári og fleiri kannski ekki endilega réttir leiðtogar fólksins.

 

Það jákvæða við Covid tímann er að hann hefur verið vitundarvakning fólks útum allan heim. Einmitt þessar fasísku aðgerðir, að loka vefsíðum bóluefnaandstæðinga og annað slíkt hefur opinberað að samsæriskenningar eru sannar.

 

Ég kannast við ýmis dæmi um að fullbólusettir (örvaðir) hafi til jafns við óbólusetta veikzt, bæði Covid-19 afbrigðum og ýmsum öðrum pestum. Ef eitthvað er ættu lyfjafyrirtækin að vera þakklát náttúrubörnunum, sem eru óbólusett, því öðruvísi er ekki hægt að rannsaka þetta nema með að gera tilraunir á óbólusettum og ósmituðum. Að gera tilraunir á fólki án samþykkis mun þó vera svipað því sem fjöldamorðingjarnir gerðu. Þeim fer nú ört fækkandi sem eru óbólusettir og ósmitaðir. Það ætti að vera áhyggjuefni fyrir eigendur lyfjafyrirtækjanna.

Annie Mist: síðustu dagar hafa verið erfiðir

Auðvaldið stjórnar, það er ekki samsæriskenning

Ef menn undrast hversu margir hlýða Víði og þiggja bólusetningu ættu þeir að íhuga eftirfarandi: Það er ekki samsæriskenning að peningar stjórna heiminum. Það er ekki samsæriskenning að ríkir verða ríkari og fátækari fátækari. Það er ekki samsæriskenning að Bill Gates hefur hagnazt á faraldrinum og sumir aðrir sem eru í ofurríkustu búbblunni. Það er einnig staðreynd að ofurríkasta klíkan er með puttana í fjölmiðlum og afþreyingarfyrirtækjum, og teygir sína klær næstum hvert sem er.

 

Það er einnig staðreynd að fólk hlýðir næstum alltaf sterkasta valdinu og hefur gert í gegnum söguna. Þetta eru ekki samsæriskenningar heldur fróðleiksmolar um mannsins eðli, sem stundum gleymast í þvættingssúpunni í menningunni.

 

Vekur það ekki furðu að enn skuli elítan hamra á því að Hitler sé aðalóvinurinn og rasistar, nazistar? Þar hlýtur því að vera raunverulegt vald, sem ekki er dautt, þótt reynt sé að troða á því og sigra það. Þar hlýtur jafnvel að vera sannleikur sem er dýrmætari lifandi sálum og manneskjum en hægt er að ímynda sér.

 

Andlegt vald, þetta snýst um andlegt vald, trúverðugleika og stjórn á mannkyninu.

 

Það að meginhluti fyrrverandi vinstrimanna og gamaldags jafnaðarmanna skuli fylgja alþjóðahyggju segir manni að þeir hafa svikið hugsjónir sínar um baráttuna gegn auðvaldinu.

 

Margt í þessum farsóttarmálum er hætt að vera samsæriskenning og orðið staðreynd. Eins og að veiran var búin til í tilraunastofu, og sennilega dreift viljandi, frekar en að hún hafi fyrir slysni dreifzt.

 

Einnig er það staðreynd að þetta snýst um ofríki auðvaldsins, sem byggist á alþjóðavæðingu en er andsnúið þjóðríkjunum og þjóðerniskenndinni.

 

Ekki samsæriskenningar, staðreyndir.

1.567 kórónuveirusmit greindust innanlands

Ýktar vorlægðir í janúar - hamfarahlýnun augljós

Sá sem vill vera alveg andlega frjáls fetar einstigin og samsamar sig aðeins sannleikanum, ekki stefnum. Eitt af því sem ég samsama mig með er áhugi á umhverfisvernd eins og vinstrafólk gerir, sem það gerir á yfirborðinu að minnsta kosti, en ekki virðist það ætla að duga sem gert er í umhverfisvernd.

 

Trausti Jónsson veðurfræðingur skrifaði gott blogg þann 21. janúar þar sem hann skrifar: "Veður hefur verið mjög umhleypingasamt - oftar þó hlýtt en kalt". Þarna staðfestir hann það sem ég hef haldið fram og margir aðrir, að margt bendi til að hamfarahlýnunin sé staðfest og raunveruleg, komin til framkvæmda hér á landi sem annarsstaðar. Menn geta ekki deilt um tölur eins og þær sem Trausti setur fram, en túlkanir á þeim að vísu.

 

Það er einnig vísindakenning sem stendur föstum fótum í vísindum að ísöld getur byrjað með hamfarahlýnun og öfgum í veðurfari, breytingum á hafstraumum, golfstraumnum ekki hvað sízt. Menn deila um breytingar á honum, eins og annað, en þær hljóta að geta orðið fyrirvaralaust og hratt, en það er eitt af því sem náttúran kennir manni, að breytingar geta orðið örar, séu undirstöðurnar fyrir hendi, aðrar breytur öðruvísi.

 

Það er alveg forkastanlegt að menn séu aftur byrjaðir að brenna olíu á okkar landi. Einnig er það forkastanlegt að menn tala um að "auka orkunotkun" til að koma á orkuskiptum! Þetta er sagt á heimsvísu! Ef súrefnisskortur þjakar er ekki ráðið að auka þar mengunina.

 

Ótalsinnum í fréttum og fjölmiðlum kemur fram fólk með tóma steypu, sem segir eitthvað sem stenzt engin rök og er þversögn. Ekki sízt femínistar og jafnaðarmenn, sem ekki hafa hugsað hlutina til enda, og koma með pólitískan áróður en ekki góðar upplýsingar, eða skoðanir sem hægt er að standa á bakvið almennilega.

 

Þjóðaleiðtogar hafa ekki stjórn á ástandinu, það er augljóst, þótt þeir reyni að láta líta út fyrir það. Vinstrimenn og jafnaðarmenn beita máttlausum brögðum til að berjast við hamfarahlýnunina. Það gera svonefndir hægrimenn líka, en varla eru nokkrir hægrimenn eftir svo sem neinsstaðar.

 

Það eina sem dugar er að hverfa til fortíðarinnar og einfaldari lífshátta.

 

Framtíð allra er í húfi. Við þurfum nýja flokka og forystumenn, og fólk sem kýs nýja flokka, þar sem sannleikurinn er hafður í forgrunni, ekki þvættingur sem ljúft er að hlusta á og trúa á.

Vinstrimenn og jafnaðarmenn leggja traust sitt á að Dagur vinni borgina enn einu sinni. Mun það gerast, eða styrkjast hægriöflin?

Af orðum Dags borgarstjóra í Reykjavík um komandi kosningar til borgarstjóra á ný má túlka það svo að hann hafi að miklu leyti viljað hætta en annað Samfylkingarfólk hafi talið sigur sinn óvísan án hans og þrýst á hann að bjóða sig fram á ný, einu sinni enn. Af öllu þessu má draga þá ályktun að Dagur sé leiðtogi vinstrimanna sterkari en Samfylkingin og vinstriflokkarnir almennt. Út frá stjórnmálafræðilegum rannsóknum hlýtur það að teljast áhugavert að vinstriflokkar séu farnir að reiða sig á sterka leiðtoga, því sagt var að hægriflokkarnir hefðu frekar þau einkenni. Enn eitt atriðið sem sýnir ruglinginn á pólitíska sviðinu og hversu skilgreiningar eru orðnar torveldar.

 

Nú vaknar stóra spurningin, mun Dagur vinna borgina á ný eða ekki? Ef Sjálfstæðisflokkurinn vinnur borgina mun það vonandi hafa ruðningsáhrif yfir í landsmálin, þannig að hægt verði að koma á fót ríkisstjórnum Sjálfstæðisflokks og Framsóknar eða Miðflokks og Flokks fólksins og Sjálfstæðisflokksins, dæmigerðar hægristjórnir, borgaraflokkastjórnir, eins og sumir segja.

 

Ekki svo að skilja að frjálshyggjan og peningagræðgin séu mitt uppáhald, en það lýðskrum sem felst í samvinnu ólíkra flokka og afslætti á þeirra hugsjónum er kannski verra en það sem landsmenn bjuggu við áður. Jóhannes bloggari hnýtir í Sjálfstæðisflokkinn, honum er sennilega of sárt að fjalla um sína eigin menn, Vinstri græna. Þeir standa honum nær.

Dagur býður sig aftur fram

Útskúfunarómenningin fyrr og síðar

Varast ber að taka breytt gildi alvarlega sem reynt er að neyða uppá fólk á okkar tímum í gegnum öfgabull vinstrimanna, femínista sérstaklega. Fasisma er hægt að fela í mannréttindabúningi og réttlætishjali en fólk má ekki missa dómgreind sína og rökhugsun, eða láta stjórnast af lýðskrumi.

 

Vissulega er margt gott hjá vinstrimönnum, en þeir eru ginkeyptari fyrir öfgasósíalisma þeim sem hér um ræðir. Þeir hafa gleypt femínismann hráann, sem ekki er í samræmi við boðskap Biblíunnar, til dæmis, um að mannlegur vilji eigi að vera í forgrunni, ekki vilji Guðs.

 

Biblían segir frá gildum um hvað er rétt og rangt. Vestræn menning byggist að miklu leyti á því grundvallaratriði að sakleysi gildi unz sekt hefur verið sönnuð. Á okkar undarlegu tímum bregður fyrir þeirri nýlundu við sumir öfgafemínistar koma fram sem eru ósammála þessu, og að útskúfunarmenning eigi rétt á sér, sem fyrir alla siðaða menn þótti fyrir 20 árum ómögulegt að sætta sig við.

 

Útskúfun er ekki nýtt fyrirbæri heldur ævafornt. Það er mjög frumstæð og grimmileg hegðun, sem rekja má aftur til frummannanna, hvenær svo sem þeir komu fyrst fram, sem enginn veit með vissu, fyrir hundruðum þúsunda eða milljónum ára.

 

Þegar ég lærði félagsfræði í menntaskóla skömmu fyrir 2000 var hugtakið fræðilegt eingöngu, og kennarinn sagði þetta skammarlegt fyrirbæri ófróðra manna í samfélagi sem lyti dýrslegum og villtum hvötum en væri ekki siðað miðað við vestræna menningu.

 

Þá var þetta kallað "félagsleg útskúfun", í félagsfræðitímunum og við lærðum um hvernig frumstæð samfélög þóttust ekki sjá konur og karla, hentu þeim í strákofa, létu hafa vondan mat og töluðu lítið eða ekki við viðkomandi. Það var vegna þess að þessir útskúfuðu vesalingar höfðu ekki hlýtt reglum hins frumstæða samfélags eins og til var ætlazt.

 

Sérstaklega var það tekið fram að þessir útskúfuðu einstaklingar dóu oft langt fyrir aldur fram. Sumir hættu að borða, eða sofa, eða fengu hjartaáfall eða dóu af öðrum ástæðum sem tengdust taugakerfinu, til dæmis.

 

Samstilling er hugtak sem dr. Helgi Pjeturss fann upp og lýsir það líforkunni og hvernig félagsleg samskipti efla líforkuna. Án samstillingarinnar minnkar líforkan og hverfur.

 

Munurinn á okkar samfélagi og þessum frumstæðu samfélögum er að fleiri menningarkimar eru til í okkar samfélagi sem verja hina útskúfuðu einstaklinga. Engu að síður er það mjög ljótt og ósiðlegt að útskúfa fólki, og ekki í anda kristninnar, og ekki heldur í anda Ásatrúarinnar.

 

Gott og skýrt er dæmið úr erindi 50 úr Hávamálum:

 

"Hrörnar þöll,

sú es stendur þorpi á,

hlýr-at henni börkur né barr;

svá es maður,

sá es manngi ann.

Hvat má hann lengi lifa?"

 

Margt í Hávamálum kennir að standa fast á sínu án þess að verða lydda og skapluðra og láta kúga sig, að halda vináttu í gegnum erfiðleika. Svo er þar margt annað merkilegt einnig.

Vandinn við nýleg hljómtæki, sem minna er hægt að gera við

Kína gaf okkur ekki bara Covid-19 heldur líka raftæki sem ekki er hægt að gera við. Gömlu raftækin frá Ameríku og Japan var hægt að gera við. Örtölvutæknin er orðin þannig að hlutir eru svo smáir að ekki er hægt að skipta þeim út.

 

Plötuspilarar eru sem betur fer aftur komnir í tízku, það er gaman að þeim og þeir eru nytsamlegir. Analog hljómurinn, sá hliðræni, eins og þetta heitir á íslenzku, er þýðari og mýkri á einhvern hátt, þótt ekki sé hægt að sanna það, en hlustendur eru sammála um þetta og því hafa vinsældir vinylplötunnar aukizt á ný á síðustu árum og áratugum.

 

En nýir plötuspilarar eru ekki endilega endingarbetri en þeir sem smíðaðir voru áður. Þeir beztu voru framleiddir frá 1976 til 1985, um það bil, þegar hliðræna tæknin stóð á hátindi sínum.

 

Hægt er að fá plötuspilara nýja með þyngdarstillanlegum armi, en algengt er að þyngdin á þeim sé stöðluð, sem er ekki mesta gæðaeinkennið.

 

Metnaðurinn var mikill hjá plötukaupendum um 1980. Þá vissi markaðurinn hvað skemmdar hljómplötur þýddu, spilaðar með skemmdri nál og á lélegum plötuspilara. Þá krafðist fólk þess að plötuspilararnir væru vel með plöturnar, með þyngdarstillanlegum armi og nettum nálum.

 

Á sama tíma náði þróun hljómsnældunnar hámarki, með tilkomu Dolby-C kerfisins. Þó voru fyrirtækin farin að spara, og hnignunarmerkin farin að gera vart við sig. Erfiðleikar á japönskum mörkuðum ollu þar mestu.

 

Um 1985 voru gæði segulbandstækja farin að verða minni, og um 1990 voru gæði þeirra hríðfallin, enda voru þá CD hljómdiskarnir aðalmálið.

 

Menn trúðu því um 1990 að CD diskar myndu drepa hliðrænu tæknina, en það gerðist ekki. Hljóðsnældan er vantmetið fyrirbæri sem ætti að koma aftur, þar er einnig þetta dásamlega og mjúka hliðræna hljóð.

 

Á ákveðnum tímapunkti nær tæknin hámarki, svo hnignar henni, eða hægt er að halda því fram að minnsta kosti.

 

Enn má spyrja sig, er 5G tæknin nauðsynleg eða ónauðsynleg? Skaðsamleg eða ekki fyrir menn og skepnur?

Er hægt að treysta Þórólfi sem velgjörðarmanni, sama hversu indæll hann virðist vera ef hann er verkfæri Bill Gates?

Ég er hættur að nenna að horfa á Kastljós hið nýja. Sérstaklega þegar nefndir eru "vísindamenn" í kófsmálum og Þórólfur sem telur þörf á að bólusetja börn sem almennt voru ekki talin þurfa slíkt, áður en innræting elítunnar byrjaði í þá átt. Maður veit alveg hvernig boðskapurinn er. Maður veit að sá boðskapur kemur frá Bill Gates, einum ríkasta manni í heimi, sem hefur grætt gríðarlega á faraldrinum og bólusetningunum, og hann er ekki sá eini af þeim auðrónum, sem nú eiga heiminn, svo gott sem.

 

Lengi hef ég haldið að líkamsskrautið gerði fólkið viljalaust, og það virðist því miður hafa sannazt í þessum faraldri og hvernig fólk hefur skipt um skoðun á nóinu með að bólusetja þurfi börnin, þótt upphaflega hafi það ekki verið talið. Dáleiðsla, andsetning, nokkuð augljóst mál, eða lýðstjórnun snilldarleg og múgsefjun.

 

Ef konur hefðu ekki notað eyrnalokka í gegnum aldirnar hefði X-2000 efnið ekki safnazt upp í líkömum þeirra og sjálfstæður vilji væri meiri hjá þeim. Engu að síður, það er persónulegt hversu ónæmt fólk er fyrir X-2000 efninu, og því ekkert hægt að segja með vissu um viðbrögð.

 

RÚV má þó eiga það að nýlega kom fram í fréttatíma hjá þeim að Bill Gates og nokkrir aðrir langauðugustu menn í heimi hafa svoleiðis margfaldað gríðarlegan auð sinn í faraldrinum að það hálfa væri nóg! Talandi um auðróna.

 

Ofurauðævi þessara einstaklinga eru slík að þó þeir dæli peningum í hitt og þetta heldur fjármagn þeirra áfram að margfaldast, enda er kerfið þannig uppbyggt. Á meðan stóreykst fátækt og misskipting í heiminum. Til hverra er krafan send um að hjálpa þeim fátækustu? Jú, það er miðstéttin, sem frekar þokast niður í launum á heimsvísu, sérstaklega á þessum farsóttartímum.

 

Það er eitthvað meira en lítið bogið við þetta alltsaman. Maður getur ekki vitað með 100% vissu að um samsæri sé að ræða, en það passar nokkurnveginn inní það sem röklegt gæti talizt.

 

Nei, ég tel ekki að nein uppreisn verði gerð og ég tel ekki endilega að neinn dómstóll muni kveða á um að þeir hafi gert rangt. Í fyrsta lagi er ekkert hægt að sanna. Í öðru lagi stjórnar þessi elíta almenningsálitinu, og hægrisinnað fólk fær á sig allar skammir en ekki vinstrisinnað, og er MeToo pólitískar hreinsanir eins og á Stalínstímanum, sem sanna hvar völdin liggja, hjá þessari elítu sem mun sennilega aldrei fá á baukinn eins og taparar seinni heimsstyrjaldarinnar gerðu heldur betur.

 

Sá sem hefur kynnt sér Ásatrú vel verður ekki mjög hissa á þessu. Í kristinni trú lærir maður muninn á röngu og réttu. Í Ásatrú lærir maður að allt er mögulegt, og að siðfræðin er afstæð. Það þekkja auðrónarnir manna bezt og notfæra sér þá staðreynd. Þeir notfæra sér einnig að boðskapur Biblíunnar um refsingu þessa heims eða annars á ekki alltaf við rök að styðjast, eða getur að minnsta kosti frestazt um lengri eða skemmri tíma.

 

Þetta erum við heldur betur að upplifa í nútímanum. Á sama tíma og femínistar og fjölbreytnifræðingar, hin vinstrisinnuðu afkvæmi jafnaðarstefnunnar sem vilja færa þá hugmyndafræði endalaust út, að jafnréttið sé takmarkalaust, þá á kristnin heldur betur í vök að verjast, og jafnvel islam mildast, Talíbanarnir reyna að mæta kröfum hinna bleiku kvenna.

 

Ef mannkynið hefði varðveitt betur þessi fornkvæði, því fleiri voru til en Sæmundar Edda geymir, þá væri það betur statt. Einnig ef sumt fólk í nútímanum fengi meiri athygli og væri betur launað, ekki afgreitt sem lánleysingjar og utan kassa og skilgreininga.

 

Í þessum síbreytilega heimi sem er að flosna upp endanlega og upplausnin ein framundan er ekki skrýtið að hættan á stríðum aukist og enn frekari umhverfisslysum.

 

Þegar Guðjón Hreinberg skrifar um örvæntingu og von snertir það við mér, einnig þegar hann skrifar um þunglyndi og kvíða. Án alls þessa sársauka sem felst í þessu hefði ég aldrei haft áhuga á heimspekilegum málefnum í raun eða kynnt mér dýpt þeirra.

 

Það er erfitt að koma með lausnir þegar svona djúpt er kafað í nútímann.

 

Ég hef þó þá lausn sem kemur fram í æðruleysisbæninni.

 

Maður biður til Guðs að gefa sér styrk að sætta sig við það sem maður getur ekki breytt. Það er margt í heiminum sem augljóslega er kolrangt og skakkt, en maður gerir sér einnig grein fyrir valdaleysi sínu. Ef maður væri forseti eða forsætisráðherra, þá ætti maður að hafa samvitzkubit yfir því að gera ekki betur. En þegar maður er bara lítið peð, þá ætti maður að viðurkenna að maður getur lítið sem ekkert breytt í eina átt eða aðra og það er lítið sem ekkert mark tekið á manni, sama hvað maður reynir.

 

Færslan "Ríkið er rúið trausti" er nokkuð góð. Þar kemur fram að síðuhafinn treysti hvorki fólkinu né jörðinni.

 

En þetta er svolítið merkilegt. Fólk er útreiknanlegt. Það minnir á sauði sem hlýða hundinum sem geltir og rekur það áfram. Þessvegna getur maður treyst fólki, það er ekki óútreiknanlegt.

Hvað jörðina varðar er það alveg víst að hún mun hrista okkur í tætlur kannski fyrr en við höldum og bregðast okkur endanlega þegar við höfum brugðizt henni.

 

Atburðirnir á þessu ári, rosaeldgos og jarðhræringar útum allt, ofsastormar, sveiflur á segulsviðinu, og margt annað, þetta bendir til þess að verndarar jarðarinnar séu búnir að fá nóg af helgispjöllunum, að álfar og huldufólk svari móðgunum, árásum og vantvirðingu í sömu mynt, og séu sammála þeim guðum sem menn eru hættir að virða um að breytinga sé þörf á þessu jarðríki.

 

En þrátt fyrir deyfð vinstrimanna og meðvirkni þeirra með alþjóðavæðingunni, þá má gera ráð fyrir að á einhverjum tímapunkti gerist þeir byltingarsinnaðir eins og í Búsáhaldabyltingunni.

 

Hengiflugin eru svo mörg nú til dags. Þau blasa allsstaðar við, þókt flest sé með nokkurnveginn kyrrum kjörum enn. Á yfirborðinu að minnsta kosti.

 

Bara eitt atriði getur komið af stað byltingum, en það er vaxandi fátækt vegna græðgi elítunnar. Miðstéttin er gerð fátækari, og hún á alltaf að bera ábyrgð á ruglinu sem viðgengst í auðrónunum. Sú þróun getur augljóslega ekki haldið áfram til eilífðar.

 

Eins og venjulega eru þeir fátækustu máttlausari en allt sem máttlaust er og fá við ekkert ráðið, hafa lítil áhrif. Þar eru þó ýmsir starfskraftar sem gætu nýzt betur. En flokkunargleðin er svo mikil, að horft er á skilgreiningar sem langskólanámið gefur frekar en hæfni einstaklinganna á víðara sviði.

 

Það er ekki beint hægt að halda því fram að lífstefna sé ríkjandi á jörðinni. Nei. En spádómar hafa ræzt. Fullyrðingar dr. Helga Pjeturss um að allt færi til fjandans yrði ekki á hann trúað hafa ræzt. Það finnst mér stórmerkilegt.

 

Sem sagt, regla er í óreglunni. Þar sem hrakspár hafa ræzt veit maður að einhver æðri regla er handan okkar hrynjandi menningar. Það segir sig sjálft, úr því að reglan er að sanna sig og spádómarnir að rætast.

 

En í lokin. Mér finnst það eiginlega skylda vinstrisinnaðra Íslendinga, sem virðast langflestir Íslendingar nú um stundir, að fallast á að misskipting auðs, sem sífellt eykst í heiminum, undir verndarvæng alþjóðahyggjunnar, mér finnst það skylda þessara vinstrisinnuðu Íslendinga að viðurkenna að nazismi og fasismi eru ekki helztu ógnirnar, heldur mun fleiri fyrirbæri og fjölþættari, sem snerta mörg svið þjóðlífsins í dag, en sem birtast svo vel í því að Bill Gates og félagar margfalda gríðarleg ofurríkidæmi sín á þessum hörmungatímum fyrir almúgann.

 

Vinstrimenn og hægrimenn geta unnið saman. Nema hvað hægrimenn finnast varla í Sjálfstæðisflokknum. Eiginlega allir stjórnmálaflokkar í dag á Íslandi eru jafnaðarstefnulýðskrumsflokkar.

 

Stjórnmálalitrófið á Íslandi í dag er kommúnismarautt. Stalínsdóttir er gott nafn á forsætisráðfrúnni. Vinstriöfgarnir hafa þannig heltekið flokkana að mikil skekkja er komin í skilgreiningar spekinganna.