RÚV er ekki lengur eina sjónvarpsstöðin

Forstjóri Sýnar hefur rétt fyrir sér. Þetta er andstætt því sem talað hefur verið um að efla sjálfstæðar stöðvar. Á sama tíma aukast auglýsingatekjur RÚV, ef miðað er við að nú er farið að setja auglýsingar inní þátt Gísla Marteins, og enn fleiri þætti. Það er eitthvað mjög bogið við þetta, og Sjálfstæðisflokkurinn í ríkisstjórn, sem helzt hefur barizt fyrir minnkandi ríkisumsvifum og eflingu sjálfstæðra fyrirtækja.

 

Ef þetta er ekki kommúnismi í verki, þá hvað?

„Vill ríkið að það verði aðeins einn fjölmiðill?“

Ahura Mazda og Cernunnos, guð kristninnar og Satan

Á Íslandi koma fáar áhugaverðar bækur út lengur, mestmegnis kvennafjas um ekkert. Fræðimenn eru þó nokkrir undanskildir og þeirra bækur sem geta verið áhugaverðar, alþýðufræðimenn eins og Bergsveinn sem nú er í umræðunni, sem ég hef lengi þekkt, og þeir sem gagnrýna hann og flokka sig ekki sem alþýðufræðimenn. Ég veit að Bergsveinn er gott skáld og rithöfundur, en hvort hann er eins góður fræðimaður er erfiðara að fullyrða. En í nýlegri bók á ensku um galdra er sýnd mynd af guðinum Ahura Mazda, og myndin frekar en textarnir í bókinni vísa á rétta leið til skilnings. Raunar er myndin af stækkuðum og risastórum eyrnalokk úr gulli frá heiðnum tíma Persveldis og Zoroastratrúarinnar.

 

Það merkilega við þessa mynd er að hún sýnir Ahura Mazda umkringdan dýrum,  skeggjaðan með brjóst og í pilsi, haldandi um horn hjartardýra sitthvorumegin, og með kórónu sem minnir á hinn hyrnda guð Cernunnos, sem talin er hafa haft áhrif á þróun Satanshugmyndanna á miðöldum og fram á Upplýsingaöldina. Þarna er sem sagt Ahura Mazda sýndur sem tvíkynjuð vera, eins og Bafómet síðar og kannski Cernunnos á sama tíma, en þann guð mætti nefna Horna á íslenzku, guðinn hyrndi.

 

Það sem er merkilegt við þetta er það að Ahura Mazda hefur verið settur í samjöfnuð við Jahve en Angrya Mainyu í samjöfnuð við Satan.

 

Cernunnos er án efa Vanur, en Vanatrúin hafði gríðarleg áhrif í Evrópu og hefur enn, svo djúpstæð er hún. Samningar eða sáttmálar við Jahve ættu að skoðast í þessu ljósi og misjöfn skynjun á þeim guði.

 

Ég skrifa þennan pistil til að boða frið á milli kristinna og heiðinna manna. Nú er rétti tíminn til þess á þessum tíma fjölmenningar, þegar islam sigrar æ stærri landsvæði og þröngsýni fortíðarinnar ætti að vera að baki og einstrengingstrú.

 

Um þessar niðurstöður mætti skrifa margar bækur og túlka þetta á mjög margvíslegan hátt. En það sem mér virðist augljóst er að Zaraþústratrúin hefur haft áhrif á kristnina og okkar menningarheim, miklu meiri en oft er viðurkennt.

 

Annað mætti einnig segja, að Cernunnos og Bafómet hafa sennilega verið meira dýrkaðir til forna en talið er, og eru enn dýrkaðir, kannski meira en nokkrusinni fyrr, bara undir öðrum nöfnum, eða í dægurmenningunni.

 

Það er vitað að kirkjan reyndi að útrýma trúnni á svona goð eða djöfla öllu heldur, kannski, en það hefur bara ekki tekizt. Andinn sigrar efnið, eða hvað?

Jennifer Lawrence vill vinna við heimilisþrif - gott hjá henni.

Ein vinsælasta leikkonan í Hollywood segir hér í þessu viðtali femínismanum stríð á hendur með því að viðurkenna að hún vilji helzt vinna við heimilisþrif, sem er kostur fyrir heimavinnandi húsmóður, það er frábært. Það er til marks um að litið verði á femínismann sem barn síns tíma og mistök sem gerð eru og voru, að hægt og rólega er áhrifafólkið farið að ýja að því að hin hefðbundnu kynjahlutverki séu eftirsóknarverð.

 

Einhvernveginn finnst mér það áhugaverðara og meira til marks um breyttan tíðaranda þegar ung kona og áhrifarík eins og Jennifer Lawrence segir þetta beint út heldur en þegar karlmenn eru að kvaka þetta, sem hafa þeirra hagsmuna að gæta að vilja ekki missa völd sín.

 

Svona voru margar konur í Íslendingasögunum sem ég ber mikla virðingu fyrir, kvenskörungar sem voru sterkir persónuleikar. Þær voru ekki bara að fylgja venjum, heldur komust orð þeirra á spjöld sögunnar. Þegar barizt er gegn afturför upplausnarsamfélagsins með þessum hætti er það mjög hróssvert.

Stundaði mikið kynlíf

Fjölveruleikar, fjölheimar, að halda sig við staðreyndir

Víðlesnasti bóluefnaefasemdamaðurinn held ég að sé Geir Ágústsson hér á blogginu en Ómar Geirsson sennilega sá öflugasti sem mótmælir honum. Ómar hrósaði Geir nýlega fyrir að halda sig við staðreyndir, en það er þessi setning, að halda sig við staðreyndir sem mig langar til að leggja útfrá að þessu sinni.

 

Til að byrja með vil ég vitna í æðri vísindi. Þegar þar er farið að efast um raunveruleikann, staðreyndir og það sem við, venjulegir leikmenn spilum með, þá er fokið í flest skjól, en þannig er þetta nú samt.

 

Hefur Ómar gert sér grein fyrir því að vísindamenn telja að sá sem fer inní svarthol sé bæði til og ekki til í einu? Það gefur til kynna fjölheima og fjölveruleika. Það eru fleiri rannsóknir og tilraunir á yztu mörkum alheimsins og sköpunarinnar sem gefa það til kynna að venjulegar tvívíðar hugmyndir um rétt og rangt séu úreltar.

 

Staðreynd er gegnsætt íslenzkt orð. Það merkir það sem hægt er að staðreyna, eða reyna á staðnum, eða öllu heldur, reyna á sjálfum sér, upplifa sjálfur. Staðreynd merkti því upphaflega það sem einhver gat staðfest sjálfur með eigin reynslu. Vindurinn er hvass, reyndi það sjálfur, til dæmis.

 

Nú er staðreynd frekar í merkingunni eitthvað sem maður á að trúa að sé satt og rétt af því að einhver furðufugl með prófgráður fullyrðir það, eða svonefndur sérfræðingur, sem jafnvel er alveg úti á túni, kynjafræðingur eða eitthvað í sérvitringafræðum sem brosað er að.

 

Já, staðreynd, vísindaleg staðreynd, sem vísindasamfélagið hefur samþykkt. En vísindasamfélagið í dag er allt annað en vísindasamfélagið fyrir 100 árum. Að vissu leyti er þekking okkar traustari nú en fyrr á öldum, en að öðrum leyti er hún kolrangari, vegna þrýstihópa sem eiga meira skylt við valdaelítur einræðisríkjanna til forna en hlutlausa þekkingarleit.

 

Það er voðalega þægilegt að halda sig við það sem RÚV segir.

 

Sem dæmi um ástandið í menningarmálum á Íslandi vil ég benda á kommúnistana sem stjórna í Eymundsson og sennilega fleiri bókaverzlunum á Íslandi. Ef maður reynir þar að panta bækur sem lýsa ekki einhliða heimssýn kommúnistans getur maður fengið þau svör að bókin "innihaldi samsæriskenningar" og ekki sé hægt að panta hana frá Eymundsson. Þannig var ástandið ekki áður en Trump komst til valda, jafnvel þótt kommar hafi stjórnað menningarlífinu á Íslandi í áratugi, því miður. Gerræði þeirra er bara að verða meira áberandi, því Trump ógnaði þeirra einföldu heimssýn.

 

Ég held að það ætti að fagna því að til séu fáeinir einstaklingar á okkar landi sem hafa áhuga á að fræða sig um fleira en einhliða áróður valdaelítunnar boðar. Hvert eru háskólarnir komnir ef víðsýni er ekki lengur í boði heldur forræðishyggja? Þessi umræða er mjög þörf, að koma háskólunum af þessari kommúnísku braut og viðurkenna að allskonar skoðanir eiga rétt á sér. Lilja Alfreðsdóttir hafði engan áhuga á þessu, enda því miður inní sinni bernsku skel einfaldrar upplýsingar frá skólakerfinu og innrætingar.

 

Staðreyndir má til dæmis flokka á þennan hátt, sem er ófullkominn, en skárri en enginn:

 

A) Opinberar vísindalegar staðreyndir.

 

B) Óopinberar vísindalegar staðreyndir, sem eru á fárra vitorði en samt staðreyndir.

 

C) Það sem nefnt er staðreyndir en er í raun bara pólitískur áróður yfirvöldum í hag.

 

D) Það sem nefnt er staðreyndir en er í raun bara pólitískur áróður en yfirvöldum ekki í hag.

 

E) Dulfræði sem nefnt er staðreyndir.

 

F) Dulfræði sem ekki er viðurkennd sem staðreyndir, en byggir þó á dýpri og sannari veruleika en viðurkennd vísindi.

 

Það felast margar þversagnir í okkar nútíma. Stórkostlegar framfarir verða í ýmsum greinum og þar eru þeir menntuðustu að átta sig á því að til eru fjölheimar og fjölveruleikar.

 

Á sama tíma er almenningi þröngvað í sífellt þröngari box, með meiri pólitískri "réttsýni", minna persónulegu frelsi, minna skoðanafrelsi, osfv. Stalínismi er gott orð yfir það fyrirbæri. Við höfum aðgengi að upplýsingunum, en hræðslan við upplýsingar sem vagga bátnum er mikil.

 

Ég byrjaði pistilinn á kófsmálum og enda hann þar.

 

Deilur Geirs og Ómars fjalla oft um eitthvað tengt Covid-19 faraldrinum.

 

Eru það staðreyndir sem haldið er fram í RÚV eða það sem útvaldir og viðurkenndir fræðimenn segja um það efni?

 

Eru það ekki frekar "viðurkenndar staðreyndir", þar sem líka fræðimenn eru ósammála um margt þessu tengt?

 

Ég er mjög tortrygginn á það sem kallað er staðreyndir. Stundum hefur sá merkimiði reynzt rangur í sögulegu samhengi.

 

Samt virði ég Ómar Geirsson, því hann er gríðarlega fylginn sér og sannfærandi þegar hann er í virkilegum ham. En hann er líka því miður með of hefðbundnar skoðanir til að ég geti verið sammála öllu sem hann kemur með.

 

Það var mjög gott að Donald Trump varð forseti Bandaríkjanna. Arfleifð hans ætti að vera aukin víðsýni en ekki meiri skoðanakúgun. Af hverju þarf alltaf að koma bakslag í menninguna þegar eitthvað slíkt áhugavert gerist eins og að samsærisáhugamaður verður valdamesti maður heims?

 

Enn segi ég það, eins og vísindamenn sönnuðu það að jörðin er ekki flöt, að jörðin er ekki miðpunktur alheimsins, að sólhverfi okkar er ekki miðpunktur alheimsins, þannig munu vísindin sanna það endanlega að fjölheimar eru til og staðreyndir eru margskonar og vísa í margar þverstæðar áttir.

Það vantar tónlistarþátt á Hringbraut

Sjónvarpsstöðin Hringbraut er ekki ofhlaðin af ömurlegum dagskrárliðum keyptum að utan. Fólkið sem þar vinnur er frekar venjulegt og það er kostur. Þar er allskonar menningarefni, en tónlistarþætti finnst mér vanta á þá ágætu stöðu. Mér datt það í hug að ég gæti verið þar með tónlistarþátt vikulega, eða jafnvel daglega og spilað nýtt lag í hvert skipti, ég þyrfti bara að gramsa í spólusafninu. En þetta segi ég til að láta fólk vita af því hversu vantnýtt auðlind ég er í tónlistarbransanum. Ég hef samið mikið af lögum, en 99% af þeim liggja ónotuð. Nei, ég myndi ekki nenna því raunar, en væri til í að gefa eitt lag á dag fyrir aðra til að flytja, því nóg á ég af efninu.

 

Í fullri alvöru væri hægt að búa til miklu betri sjónvarpsþætti um tónlist heldur en gert er. Vinur minn eða kunningi, hann Jón Ólafsson, hinn góði, hjá hverjum ég var í kór Menntaskólans í Kópavogi og kynntist honum þar, hefur verið með marga mjög góða tónlistarþætti á RÚV í gegnum tíðina, en mér finnst hann orðinn staðnaður, því hann er alltaf með sömu tónlistarmennina. Ég hef ekki verið þar á skjánum hjá honum því ég er of smátt korn til að festast í síunni hans, með þetta eina lag sem náði sæmilegum vinsældum, en enga opinbera útgáfu eða umba eða aðra aðstoðarmenn til að efla vinsældirnar.

 

En stefna hans og annarra er ekki sniðug. Það verður að virkja það tónlistarfólk sem er lítið þekkt. Þar eru gullkornin innanum en ekki klisjurnar sem allir þekkja.

 

Ég hef alltaf viljað að lærðir hljóðfæraleikarar myndu spila undir lögin mín og jafnvel að ég þyrfti ekki að syngja þau, en fyrst þarf ég að koma þessu á netið, frítt eða ekki.

 

En ég hef vissulega verið að yrkja um fleira en ástina, ég hef takmarkaðan áhuga á froðupoppi, nema þegar ég er sérstaklega ástfanginn. Svo þegar kemur að útgáfum finnst mér slíkir textar of kjánalegir.

 

Pólitísk rétthugsun, eða fjölmenningarfasismi öðru nafni, hefur eyðilagt tónlistina síðastliðin 30 ár eða svo, því það eina sem verður vinsælt minnir á listina í Sovétríkjunum þegar Stalín var uppá sitt bezta og aðeins mátti syngja lofsöngva um hann.

 

Progrokkið var hátindurinn, þjóðlagatónlistin, rokkið, blúsinn og synfóníurnar á sínum tíma.

 

Það má kalla það afmennskun að Miðflokkurinn minnkaði fyrir síðustu kosningar. Það má kalla það afmennskun þegar það fólk fær minna vægi sem gagnrýnir jafnaðarfasisma nútímans. Eða kannski sönnun þess að sprauturnar virki eins og ætlazt var til?

Stalín er vissulega hér

Þetta með fyrirgefningu er spurning. Það er rétt að mannkynið hefur snúizt gegn því guðdómlega. Það eru einnig uppvakningar á ferli með sálirnar laustengdar við búkana. Þetta er unnt að sjá hafi maður ákveðin skynfæri í lagi, og þiggi móttöku. Kvef eða flensa eru skárri en fylgislag við Bafómet án möguleika á endurlausn. Ekki spurning, en flestir virðast láta aðra taka ákvörðun fyrir sig. Hversvegna skyldi Guð vera svo grimmur að láta slíkt viðgangast, eða er þetta allt blekking og eitthvað allt annað í gangi?

 

Sál mannsins, ef nokkur er eftir er einn mesti leyndardómurinn í þessu. Hversvegna lætur fólk dáleiða sig og fylgir kommúnískum stjórnmálastefnum sem eru löngu úreltar og komnar á ruslahaug sögunnar?

 

Hræðsla almennings við að missa félagslega stöðu stjórnar næstum öllu. Það er vegna þess að hver og einn einstaklingur er í litlum kassa, eins og Þokkabót söng um 1974. Þeir sem hönnuðu kommavítið (þetta þjóðfélagslega fyrirbæri sem við tilheyrum) vissu allt um hvernig ætti að stjórna fólki, að með því að hver og einn fengi fæði og klæði og félagslega stöðu, sama hversu léleg hún væri, myndi ekki gera uppreisn, þótt sannleikurinn væri svo augljós að hvert barn sæi hann frekar en lygina sem er alltumlykjandi.

 

Þetta er bara svona. Það er sjálf félagshlýðnihvötin sem drífur fólk áfram í sprauturnar, verra að vera púkó og halló en að þiggja sprautur sem enginn veit hvað er í. Hin félagslega staða skiptir öllu máli. Þetta sama vissi líka Hitler, enda voru flestir sammála honum þartil stríðsgæfan var alveg horfin.

 

Það hlýtur að vera einhver útgönguleið, eða þá að við erum öll fordæmd, vegna synda, ófær til betrunar.

 

En um leið og fólk fer að svelta byrja uppreisnirnar útaf hvaða ómerkilega smáatriði sem vera kann. Engu máli skiptir hversu fáránlega ómerkilegar ástæðurnar eru, þá byrja lætin. Þannig byrjaði Búsáhaldabyltingin. Enda gera kommarnir bara byltingar, og þá aðallega vegna rangra ástæðna.

 

Kannski er þetta allt próf. Almenningur verður að fyllast af reiði gegn böðlum sínum eins og almenningi var kennt að hata Þriðja Ríkið sem þó beitti sér aðeins gegn hluta mannkynsins.

 

Hægfara sjálfsmorð með velmegun og fólksfækkun jafnaðarstefnunnar er verra heldur en hríðfækkun sem lætur örfáa lifna við og fá sálirnar aftur í líkamana. Það sést á því að fæðingum á Íslandi hefur fjölgað gríðarlega á þessu ári í kjölfar kófsins. Það er þá einhver náð til enn, á meðan fólk getur enn fjölgað sér og risið upp frá árásunum. Gamli Nói var talinn klikkaður, en sagt er að við séum öll afkomendur hans samt.

Flatur fyrir femínistum - ljóð, söngtexti frá 29. nóvember 2001, afgangslag

"Jafnréttið er eina svarið" er minn fjórði hljómdiskur, gefinn út 2001. Á honum er fjallað um jafnréttið frá mörgum hliðum. Þetta varð plötuþrenna, því ég gaf einnig út "Við viljum jafnrétti" 2002 og "Jafnréttið er framtíðin" 2003. Fortíðin er full af ofbeldi og kúgun og þessvegna varð ég að fjalla um þær hliðar einnig í sumum textum á plötunum.

 

Þetta lag var samið svolítið seinna en meginupptökuloturnar fóru fram, en það er dálítið femíníska en margt sem var á hljómdiskunum, ætti kannski að vera endurútgefið, sett í staðinn fyrir suma blúsa sem þarna eru.

 

Krýpur fyrir konum

karlinn, hlýðir þeim,

biður sínar bænir,

bætir þennan heim.

 

(Viðlag):

Flatur fyrir

femínistum,

dofnum, deyjum

á degi styztum.

 

Ábyrgð er þér meðfædd.

Aðeins ræður Frigg.

Sönn í sínu ríki,

sérstaklega dygg.

 

(Viðlag):

 

Ekki börnin eignast

yndismyrkur þitt.

Þar í djúpum dölum

dafnar blóm við spritt.

 

(Viðlag):

 

Ekki þekkja allir

eina nafnið, Frigg.

Þar hvar drottnar deyja

dafna blómin stygg.

 

(Viðlag):

 

Millivers:

 

Kirkjugarður, stríðið stóra,

stundir vilja fjarri tóra.

Örlög voru raunar ráðin

rimmu í, en hunzuð dáðin.

 

Hér ég stend í myrkri manna,

muntu réttlát viðhorf kanna?

Fáir horfa á sanna sögu,

synda enn í lygabögu.

 

Fossvogsgarður, feiknin gerðust.

Fátt þó breyttist, menn ef verðust.

Skrifuð standa skýru lögin,

skilji þó menn litlu drögin.

 

Femínistar frakkir

fá svo meiri völd.

Hvilft er hvarmur þrungni.

Hverfa mannsins gjöld?

 

(Viðlag):

 

Krjúpa fyrir konum

karlar allir senn.

Hvort geta lyddur lúpnar

líka talizt menn?

 

(Viðlag):

 

(Viðlag):

 

(Viðlag):

Hver bjó til þörfina fyrir Pfizer efnin?

Í DV frétt nýlegri segir frá því að forstjóri Pfizer segir að jarðarbúar þurfi að venja sig við árlega bólusetningu gegn kórónuveirunni. Þá vaknar spurningin, kom Pfizer fyrirtækið því svo fyrir með veikingu ónæmiskerfisins hjá fólki að þessi vítahringur bólusetninga og nýrra afbrigða fór af stað? Eggið og hænan, hvort kom fyrst? Sprautan eða veiran, hvort kom á undan ef veiran var ekki eins hættuleg og talið var?

 

Af þessu má draga þá ályktun að stórgróði felst í þessum bólusetningum og nýju afbrigðum.

 

Til að friða þá sem trúa á mátt bólusetninganna vil ég segja að sumar fullyrðingar mínar hér á undan eru hæpnar. Því er að minnsta kosti haldið fram opinberlega að bóluefnin hafi bjargað mannslífum.

 

Nema hvað að ef gert er ráð fyrir að veiran sé manngerð, og jafnvel frá sömu aðilum og framleiða bóluefnin, þá meikar þetta sens, eins og sagt er á vondri íslenzku, þá gengur þetta upp og er rökrétt.

 

Nú er það svo að sjálfur Joe Biden núverandi Bandaríkjaforseti gaf út þá yfirlýsingu á þessu ári að það væru helmingslíkur á því að veiran væri manngerð, eftir rannsókn sem gerð var í Kína þar sem hún kom fyrst fram. Þegar forseti Bandaríkjanna, Biden, sem áður sakaði Donald Trump um samsæriskenningar og vonda stjórnsýslu, allt að því glæpsamlega, með því að koma með samsæriskenningar kemur sjálfur með þessa skýringu, sem áður var talin samsæriskenning, en er nú viðurkenndur möguleiki í vísindum, þá segir það að meiri líkur en minni eru á því að veiran hafi verið búin til í rannsóknarstofum. Það er vegna þess að Joe Biden er tákngervingur kerfisins og elítunnar en ekki Donald Trump. Joe Biden vill ekki rugga bátnum, hann er jafnaðarmaður, alþjóðahyggjusinni og kerfiskarl. Samt viðurkenndi hann þetta um uppruna veirunnar, sem segir að því verður ekki neitað og að auk þess séu jafnvel 60-70% líkur á því að veiran sé manngerð, ekki 50%.

 

Síðan er þarna í DV einnig merkileg frétt um að Kínverjar ætli að senda einn milljarð bóluefnaskammta til Afríku. Kannski bara eintóm góðmennska, en fólk í Afríku er víst miklu tortryggnara gegn bóluefnum almennt en fólk hér á Vesturlöndum og það er víst bara staðreynd, en tiltölulega lítið mannfall er þó þar af veirunni. Þannig að jafnvel þótt Kínverjar sendi öll þessi bóluefni þangað er ekki víst að þau verði þegin.

 

En hafa bólusetningarnar áhrif á frjálsan vilja fólks? "Við fengum hjarðhegðun en ekki hjarðónæmi" var yfirskrift á firnagóðu bloggi í vetur eftir Jóhann Elíasson, en það voru orð að sönnu sem vert er að ramma inn og muna.

 

Það eru semsagt vísbendingar um að bóluefnin hafi áhrif á frjálsan vilja fólks og geri hjarðhegðun algengari og hugmyndasneyðu, andlegan doða.

 

Upphaflega kom ég fram með þá samsæriskenningu að veiran hafi verið send á heimsbyggðina til að fækka hægrisinnuðu fólki og þjóðernissinnuðu, Trumpistum, til að koma Joe Biden til valda en gera Donald Trump eins skuggalegan og mögulegt væri. Tölfræðin styður þessa kenningu, hvað það varðar ef fleiri í Trumpríkjum hafa dáið en í Bidenríkjum Bandaríkjanna.

 

Í gegnum mannkynssöguna má þannig finna fjölmörg dæmi um þetta hvernig pestir voru sendar af stað til að fækka ákveðnu fólki og koma af stað breytingum í stjórnmálunum. Jafnvel efnahagskreppur hafa gegnt þessu hlutverki, eins og efnahagskreppan uppúr 2008 í heiminum. Pólitískur tilgangur, ekkert annað.

 

Nema hvað þótt rökvísin segi að efnahagskreppa væri líkleg eftir svona veirufaraldur þarf ekki að fara svo, ef það hentar ekki eina prósentinu sem á mestan auð mannkynsins. Vinstrimenn og jafnaðarmenn ættu að vakna upp af sínum svefni og viðurkenna að þjóðernissinnar eru ekki óvinir þeirra heldur glóbalistar, sem hafa laumazt inní þeirra raðir, í þessa fjölmörgu jafnaðarflokka og vinstriflokka sem til eru.

 

Það er eins með femínismann. Hann snýst um athygli, völd og gróða. Rétt eins og megrunariðnaðurinn er sama fyrirbærið. Fólki er skipt í hópa og hóparnir látnir berjast innbyrðis, því það skapar gróða fyrir fáeina útvalda sem selja lausnir við vandanum sem er skapaður.

Fýluköst forstjórans

Eitt sinn var samskiptavandi Kára og ráðamanna í kófssögunni í fyrra kallaður fýluköst Kára Stefánssonar. Er hægt að kalla þetta áframhald á því sama? Notar hann skap sitt sem tæki til að fá sitt fram?

 

Kári er vissulega ekkert peð í þessum leik, hann er einn af stóru leikmönnunum. Það kann hann að nota sér. Dómstólarnir eru ekki alveg eins sjálfstæðir og óvilhallir og sumir telja. Það að Kári íhugi að hætta raðgreiningu þar til hann hefur fengið niðurstöður sér að skapi gegn Persónuvernd hlýtur að hafa eitthvað að segja.

 

Sápuóperan heldur áfram. Við fylgjumst með úr fjölmiðlum. Risar eins og Kári Stefánsson geta haft talsvert að segja um atburðarásina. Hann vill hafa hreinan skjöld og hreint borð, en ekki geta víst margir krafizt þess sama nú til dags á tímum mannorðsmeiðinga hægri og vinstri út af því sem áður taldist góð hegðun eða smámunir. Ennþá einu sinni kemur í ljós að valdamiklir menn eins og Kári Stefánsson hafa efni á því að haga sér eins og miklir riddarar. Kannski er það ágætt að sumir sýni slíkan manndóm, og ég er sízt andvígur því að við eigum stórmenni, okkar íslenzka þjóð. En gagnrýnendur Kára halda áfram að vera á móti honum. Dómsmál geta varla breytt því.

 

En jafnvel þótt Kári geti verið góður maður, svolítið mislyndur að vísu, þá er hann að vinna fyrir erlend öfl sem kannski hafa tengsl við skuggaleg markmið. Ég veit ekkert um það með vissu, en vil ekki vísa því á bug eða telja það útilokað.

Íslensk erfðagreining íhugar að hætta raðgreiningu

Áður fór Róm þessa leið.

ljóð: 2.október 2017.

 

Myrkur hellist yfir byggðir.

Leið honum vel, eða henni

í þessum hræsnuga leik?

Oflof yfir skellur, fellur...

dynjandi, drynjandi, stynjandi fellin.

 

Þá verður okkur sama.

Aðrir koma yfir.

Áður fór Róm þessa leið.

 

Ekki í gegnum hitt kynið vildu þær lifa,

ekki lengur...

og Róm var ekki byggð á einum degi

frekar en venjulega.

Getum við sogaðzt inní svelginn

eins og aðrir?

 

Ég hlusta á bardagagnýinn,

bráðum stendur mér á sama

því kastalinn tapast eins og annar,

draumar og vonir fortíðarinnar

allt saman troðið undir fótum

í drullunni.

 

Ef hún hefur tíma og er ekki orðin of gömul

mun hún reyna

annars verður allt við það sama.

 

 

Skýringar. Ég bjó til lýsingarorðið hræsnugur, sem merkir að hrósa of mikið. Hræsinn merkir sá sem hrósar, og er hræsni dregið af því orði upphaflega.