Óréttlæti heimsins og peningaskortur, fátækt

Ég er að mestu hættur að skrifa djúpa og heimspekilega pistla. Setjum dæmið upp svona: Þeir sem verða moldríkir græða á glæpum gegn mannkyninu. Ég er ekki án áhuga á að verða moldríkur og metnað hef ég alltaf haft. Ég geri ekki eitthvað fyrir ekkert. Svo mikið er víst. Ég geri ekki eitthvað fyrir ekkert.

Sérhver auðlegð, sérhver frægð er fengin með viðbjóðslegu athæfi. Auðrónar. Eigendur mannkynsins. Við þurfum ekki fleira en þessi örfáu orð. Þeir fáu sem fatta eitthvað vita hvað klukkan slær. Ég fer aðeins útí hálfkveðnar vísur á dögum ógnarstjórnanna.

Það var pistill frá Guðjóni Hreinberg sem vakti áhuga minn á því að fjalla eitthvað örlítið um djúp málefni sem skipta máli. Ég gerði svo sem uppkast að löngum pistlum um þetta en ákvað að birta þá ekki. Maður kastar ekki perlum fyrir svín. Eins og ég hef margsinnis sagt vil ég verða ríkur, en það verður ekki, og því reyni ég ekki.

Það þýðir ekki að reyna að ræða vísindi við vísindaleysingja í einræðisríkinu, jafnaðarfasisminn er þannig.

Þegar snillingar eru kallaðir geðsjúklingar þá er skít kastað þar til allt leggst í auðn og tóm. Mér er sama. Það eru peningar og völd sem skipta máli, og lífstefnan, að bjarga fólki. Ef það er ekki hægt þá er réttlátur nútíminn. Þegar mannkynfrelsarar eru krossfestir er nútíminn paradís og stjórnmálafólkið yndislegt í alla staði.

Ég hef stundum velt fyrir mér hvort fólk sé vont eða gott á þessari jörð. Eða svo þetta sé umorðað: Eru djöflarnir í Víti góðir eða vondir? Er í þeim einhver góður kjarni? Eiga þeir viðreisnarvon? Þetta er spurning um frelsun frá synd.

Það sem ég á við er kannski þetta frekar: Er til einhvers að reyna? Bjargast einhverjir frá syndinni? Eða: Er það fólki sjálfu að kenna hvernig komið er eða púkum, Satan sem freistar og dregur á tálar?

Ef réttlæti væri til þá myndu þeir verða ríkir og voldugir sem bjarga, hjálpa, sýna fórnfýsi og gera gagn. Þessu er þveröfugt farið. Niðurrifsöflin ná völdum.

Við erum búin að missa beztu sálirnar yfir móðuna miklu, þroskaða og kærleiksríka fólkið, fórnfúsa og upplýsta fólkið, sem hafði þekkingu, þroska og vit. Eftir stendur villimennska og menningarleysi.

Elítan náði að gera það fólk valdalaust sem átti að brúa bilið.

En ég vil svara þessari spurningu rétt, er þetta til einhvers, er hægt að bjarga fólk frá syndinni? Já, það er hægt.

Sannleikurinn er sá að það er tilviljanakennt hverjir dragast niður í helvítin. Okkar jörð er í hópi helvítanna, það er á hreinu. Engu að síður er það tilviljanakennt.

Ég trúi ekki á kenninguna um vondar og góðar sálir. Innsti kjarni einstaklingsins er tóm og myrkur sem dregur í sig allskonar fyrirbæri og einkennist af þeim. Fyrstu sálirnar voru eins og ljósbrot eða steindir.

Þannig að það er gefandi og lífsfyllandi að bjarga fólki frá syndinni, þótt ekki nema fáeinum.

Og vel að merkja þá er ég fullkomlega sáttur við að skrifa orðið synd með yfsiloni. Það meikar sens, finnst mér.

Gyðjan Syn er gyðja réttlætis. Hún gætir laga og réttar eins og Týr. Af nafni hennar er orðið synd dregið í öllum indóvevrópskum tungumálum. En eftirlifandi jarðarbúar eru eiginlega allir trúleysingjar og hafa týnt sínum arfi og eiga því erfitt með að skilja þetta og muna.

Sem sé, það er til guðlegt réttlæti. Eingyðistrúarbrögðin eru hjálp, en fólki hefur mjög hnignað eftir að það fattaði ekki leiðbeiningarnar frá ýmsum sem voru lausbundnir, fasttengdir eða óbundnir þeim fyrirbærum.

"Það er engin menningarleg samræða á landinu; allt dáið", þessi setning er dagsönn hjá Guðjóni Hreinberg, en orðið dagsannur hefur fengið neikvæða merkingu eftir að Dagur B. Eggertsson komst til valda, því miður.

Alltaf gaman að lesa eftir heimspeking eins og Guðjón, en hann segir í athugasemd að hann sé hættur að skilja upp eða niður.

Í fyrsta lagi lifðum við af heimsendi árið 2022, og það kostar annarskonar tap vegna alheimslögmála.

Ég er að mestu hættur að skrifa um djúp málefni því það er til einskis. Þú getur alveg eins reynt að tala við bjöllur og önnur skordýr, mannfólk skilur ekki meira en skordýr, svo mikið er víst.

Ef ég myndi skrifa af hreinskilni það sem ég veit um framtíðina, jarðskjálfta, aðrar náttúruhamfarir, stríð, drepsóttir, mannkyn sem breytist í geimverur, innrás úr geimnum, framtíðarstríð eða upplausn frekar á þessari jörð, þá myndi ég bara valda kvíða, eða fólk tæki enn minna mark á mér en áður.

Máttarvöld heimsins, eigendur þessa mannkyns hafa alveg geð í sér til að stroka alla Íslendinga af yfirborði jarðar og tök á því. Þó er ekki víst að það gerist.

Ákveðið meginlögmál gildir í þessu sem er það að ef Íslandi verður eytt með rosaskjálftum og slíku, þá mun svipað gerast fyrir ákveðin svæði innan Bandaríkjanna og víðar á þessari blessuðu jarðarkringlu. Undan því verður ekki alveg komizt, og þó er ekki hægt að segja að það sé heldur útilokað.

Íslandi var ætlað að leiða mannkynið útúr helstefnunni, en úr því að það gerist ekki er hér komin sjálfkrafa af stað atburðarás eyðileggingar, Ísland er framarlega í röð þeirra svæða sem eiga eyðileggingu á hættu, en svo eru fleiri svæði og loks öll. Þannig er helstefnan undir vissum kringumstæðum.

Ég er kominn á þá skoðun að sameiginlegur dauðdagi sé ekki neikvæður heldur jákvæður, hvort sem hann er afleiðing af drepsótt, náttúruhamförum eða kjarnorkustyrjöld, eða einhverju öðru. Menningin á jörðinni er þvílík viðurstyggð, femínismi og Metoo til dæmis, að stefnan er aðeins niðurávið.

Við taka svo endurhæfingarbúðir fyrir suma, refsing fyrir einhverja en umbun einnig fyrir einhverja.

Glæpirnir og syndirnir gegn náttúrunni eru svona eins og glæpirnir og syndirnir gegn mannskepnunni eða vættum landsins og jarðarinnar.

Það sem djöflamannkyn refsar fyrir í sínu réttarkerfi eru oft dyggðir og hetjuverk.

Rétt er það að vísindamenn vita ekki hvort jarðhræringarnar í Grindavík tengjast flekahreyfingum eða gosvirkni.

Það eru sæmilegar líkur á því að Grindavík verði látin í friði og ekki verði þar eldgos eða fleiri umbrot að ráði en enganveginn pottþétt. Þessi órói getur færzt annað og orðið þar minni eða meiri, jafnvel talsvert mikið meiri.

Íslendingar ættu að reyna að vera bjartsýnir og halda í einhverjar vonir. Órói sá sem er víða í heiminum, Hollandi, Bandaríkjunum, Írlandi og víðar í menningunni er til vitnis um að menningin er ekki alveg dauð, það er lífsmark með henni, en ekki meira raunar.

Fávitahátturinn gufar upp undir vissum kringumstæðum. Minnimáttarkenndin stjórnar enn flestum og þrælslundin. Það hefur þó sýnt sig eins og í Búsáhaldabyltingunni að þjóðin getur risið upp, og einnig á tíma Fjölnismanna.

 

Skjálftar tengjast líklega niðurdælingu