Skýringar á því hversvegna greind var meiri hér á Vesturlöndum um 1900 en hún var 2000, og er væntanlega enn minni nú á Vesturlöndum

Kosturinn við pistla Arnars Sverrissonar og annarra sem einskorðast ekki við tízkuviðhorf í vísindum er að þeir veita innsýn í eldri kenningar sem kannski eru marktækari, eða rannsóknir.

Í vetur var Arnar með pistlaröð um greind af ýmsum tegundum og allskonar mælingar og kenningar um hana. Vakti margt athygli mína í því sem fram kom þar.

Eitt var að greind er talin hafa minnkað á Vesturlöndum síðan um miðbik 20. aldarinnar. Hvernig má það vera? Hvernig er hægt að útskýra það?

Samkvæmt því sem aðdáendur fjölmenningarinnar segja og skrifa þá hefðu þjóðfélögin átt að verða betri á alla lund, en það varð ekki.

Dr. Helgi Pjeturss, snillingurinn sem leiddi af sér framfarir í skilningi á jarðfræðinni sem skipti áratugum, taldi sig hafa náð enn betri árangri á öðrum sviðum, en sérfræðingarnir á hinum ýmsu sviðum vildu ekki viðurkenna það, hvorki í sálfræði, eðlisfræði, stjörnulíffræði eða á ýmsum öðrum sviðum.

Eða svo þetta sé orðað öðruvísi: Það hefði tekið meðalmennin í jarðfræðinni 30 - 50 ár að minnsta kosti að komast að því sama og dr. Helgi Pjeturss uppgötvaði eftir rannsóknir í 2 - 5 ár! Ég hef hlustað á jarðfræðinga lýsa uppgötvunum dr. Helga Pjeturss í jarðfræðinni, og þeir segja það sama, ferill hans var ótrúlega stuttur sem jarðfræðings, en uppgötvanirnar með því almerkilegasta sem gerðar hafa verið. Hann var ekkert meðalmenni, hann var snillingur á heimsmælikvarða, og mætti líkja snilld hans við snilld Alberts Einstein, til dæmis.

En dr. Helgi Pjeturss skrifaði um fleira og varð sjálfmenntaður í ýmsum greinum á seinni hluta ævi sinnar. Þá skrifaði hann meðal annars um geðveiki, sálfræði og félagsfræði, og þessar húmanísku greinar svonefndu.

Hans niðurstaða var sú að geðveiki væri yfirleitt sambandsveiki, eins og hann orðaði það.

Eitt af því sem Arnar Sverrisson kom inná í áhugaverðum pistlum sínum í vetur um greind og skyld málefni var að samstaða er ekki meðal vísindamanna hvernig hægt er að útskýra geðveiki eða truflanir og raskanir á vinnufærni af þeim orsökum, eða brenglað raunveruleikaskyn og margt slíkt.

Kenningar dr. Helga Pjeturss fjalla um tauganet meðal annars, hyperzóon, ofurmanneskju, sem verður til þegar mannkyn er samstillt. Hann bjó til vísindaleg nýyrði á grísku og latínu til að styðja kenningar sínar, og Halldór Laxness gerði grín að þeim í Kristnihaldi undir jökli. Þannig er þetta nú einatt með snillingana sem eru framúrskarandi, að þeir uppskera háð og hlátur í fyrstu, áður en þeir eru teknir alvarlega.

Sá sem hefur fylgzt með rannsóknum í stjörnufræði, heimsfræði og skyldum greinum hafa hinsvegar tekið eftir því að þær erlendu rannsóknir eru farnar að nálgast dr. Helga Pjeturss og Nýalssinna, eða Félag áhugamanna í stjörnulíffræði.

En hvernig getur greindin farið minnkandi á Vesturlöndum almennt? Hvernig verður norrænt fólk heimskara og heimskara eftir því sem árin líða eftir 1950? Hvernig má það vera að rannsóknir leiða þetta í ljós og hvernig er hægt að útskýra þetta?

Þetta verður skiljanlegt þeim sem kynnt sér hafa Nýalsritin eftir dr. Helga Pjeturss. En það vil ég segja við alla sem ætla sér að lesa þessar bækur, að það er ekki nóg að lesa eina bók, eða nokkrar línur. Þetta er svo framandi flestum, að fólk þarf að kafa ofaní þetta í nokkur ár, og lesa aftur og aftur bækurnar. Fólk þarf að meðtaka þetta í smáum skömmtum, fatta örlítið meira smám saman. Þetta er eins og með austræna speki, kristna trú eða hvaðeina annað sem er djúpt á, þetta þarf fólk að tileinka sér á löngum tíma.

En dr. Helgi Pjeturss útskýrði þetta á þann hátt að greind einstaklingsins væri ekki háð honum sjálfum einvörðungu, heldur tengslanetinu sem einstaklingurinn hefur, umhverfinu, erfðum og samskiptum við annað fólk.

Þannig orðaði hann það einnig að norræni kynstofninn myndi koma á hnígandi eða fallandi þróunarbraut ef hans kenningar yrðu ekki viðurkenndar á Vesturlöndum, og það hefur gengið eftir. Viðburðabylgjan mun þá rísa annarsstaðar, eins og hann orðaði þetta í bókum sínum.

Svo þetta sé orðað á annan hátt, að úrkynjun mun eiga sér stað í þeim þjóðfélögum sem nýta ekki sína beztu hæfileikamenn, hunza sum vísindi sem geðveiki, og setja duttlunga eins og femínisma og jafnrétti eða mannréttindi í fyrsta sæti. Mannréttindi í verki er í raun að drepa niður yfirburði og hæfileika en koma á þoku og stjórn meðalmenna, eins og í jöfnuðinum einatt.

Margt í þessum pistli er umorðað af mér, en sumt bein tilvitnun í rit dr. Helga Pjeturss, einsog orðið "viðburðabylgja", sem hann bjó til, eitt af mörgum orðum eftir hann.

Eitt af því sem dr. Helgi Pjeturss reyndi var að stöðva seinni heimsstyrjöldina. Hann skrifaði Hitler bréf þar sem hann reyndi að stöðva hann, án árangurs að sjálfsögðu. Dr. Helgi Pjeturss vissi að ef Þjóðverjar myndu tapa þá myndi taka við stöðug afturför á Vesturlöndum, sem varð raunin. Hann vissi að þá yrði mannkynið glatað, sem einnig reyndist raunin.

En hvað er greind? Jú, það er hægt að mæla ýmsar gerðir hennar, en það hvort þjóðfélög eru á uppleið eða niðurleið er líka til marks um hvort greind einstaklinganna fái að njóta sín eða ekki.

Samstilling er einnig orð sem dr. Helgi Pjeturss bjó til. Það er nokkuð erfitt að útskýra þetta orð, því það inniheldur svo margt.

En til að útskýra hversvegna fólk er orðið heimskt hér á Vesturlöndum þarf að fara miklu dýpra ofaní þetta, og ég mun ekki gera það í þessum pistli, því ég veit að fólk á nógu erfitt með að skilja það sem ég hef fjallað um nú þegar.

Hvað með háskólafólkið? Er það ekki löðrandi í gáfum? Jú, vissulega, en sérhæfðum gáfum. Greind fólks almennt er metin eftir ýmsu, og ekki bara í háskólasamfélaginu.

En minnkandi greind almennings á Vesturlöndum eftir 1950 hefur mikið að gera með forheimskun Hollywoodmenningarinnar, neyzlumenninguna, lyfjaátið, trúarofstækið, kreddutrú af ýmsu tagi og margt slíkt.

Það er lífsstíllinn sem hefur fært fólk niður á dýrsstigið og of mikil velmegun. Þó mætti fara miklu ítarlega ofaní þetta, en þetta er ekki svo fjarri lagi, býst ég við, sem hluti af skýringunni allavega.

Dr. Helgi Pjeturss ritaði um það að almenningur yrði sjálfur að fá áhuga á merkilegustu málunum, og að hans mati var merkilegasta málið í alheiminum samband við íbúa annarra hnatta, sem hann taldi að fólk gæti fengið með því að byggja og reisa stjörnusambandsstöðvar, starfrækja þar miðilsfundi, og svo með því að rannsaka drauma sína og túlka þá rétt. Allt virðist þetta mjög framandi, en er það ekki í raun ef betur er að gáð.

En jafnvel þótt fólk gleypi ekki við öllu þessu hrátt þá má segja að hugmynd hans um að almenningur verði sjálfur að þroskast og lyftast upp á æðra stig sé rétt, og að minnkandi gáfur á Vesturlöndum séu tengdar Hollywoodmenningunni og mörgu slíku.

Trúarleg og menningarleg samstilling Gyðinga taldi dr. Helgi Pjeturss að sameinaði þá og þessvegna kæmu þeir betur útúr greindarprófum en aðrir, og austrænt fólk taldi hann samstilltara en vestrænt fólk, og þetta er rétt, því einstaklingshyggjan hefur lengi verið talin mest á Vesturlöndum, og það er galli og ókostur frekar en eitthvað annað.

Ennfremur er það merkilegt að þegar enginn einn hópur verður félagslega mikið lakari staddur en annar verður þroski og vitkun heildarinnar meiri, og þegar andstæðurnar á milli hópanna eru ekki of miklar. Einsleit þjóðfélög geta hjálpað einstaklingum að ná meiri greind almennt samkvæmt þessu. Þjóðfélög innflytjenda af mörgum þjóðernum eru líklegri til að lenda í upplausn, borgarastyrjöldum og glæpum, eins og til dæmis í Bandaríkjunum og Svíþjóð.

Fjölmörg dauðsföll meðal vímuefnaneytanda hafa verið í umræðunni. Þau sýna hvernig okkar þjóðfélagsgerð hefur gjörsamlega misheppnazt.

Miklu meira og betur þarf að fjalla um allt þetta mál, en eitthvað af því sem hér hefur verið fjallað um í þessum pistli er þess vert að fræðimenn í háskólum taki það upp, stjórnmálamenn og aðrir sem völdin hafa.