Skoðanir rangsnúnar, kerfinu í vil, ljóð frá 22. júlí 2018.

Eftir að rænt hafa huga þínum

hefur þú skoðanir rangsnúnar, kerfinu í vil.

Sigmundur Davíð, aðrir einsog mykja

eiginhyggju og lyga.

Þetta sem hulið er helzt ég skil,

hundarnir út fyrir sviga.

Lifði ég með lostasvínum?

loks mun hart það þykja.

Leiðbeinir sálunum elskandi álfur,

ekki hér drynjandi veröld.

Sinntu öllu sjálfur,

syndin fyllir keröld.

 

Stúlkan er pírati, útlit ókei,

ekki þó gef ég mig svikmennum þessum á vald.

Sorglegt er þetta, það er alveg skýrlegt,

þó ei brotnar vilji.

Borga hér mennirnir mengað gjald,

mjög þókt enn ástæður hylji.

Elska sífellt, segi þó nei,

samlíf dagsins hýrlegt.

Treystu á þinn leiðtoga, rödd sem þar raular,

ríkin þókt hreykist og falli.

Bölið alltaf baular,

byrðar verða að gjalli.

 

Freistingin laðar mig, ef ég yngri

annars hér væri og sá kjáni sem gegndi þeim enn.

Allt er svo gegnsætt, blekking kvenna kvelur,

kærleik finn ég tala.

Finnur þú skárri og skýra menn?

skuggarnir þrífast á svala.

Kemur sökin sorga þyngri,

síðan froðan telur...

Kenndu þeim, drukknaðu ei, haldreipið heldur,

hörð er nóg klikkunin tízku.

Veiztu hvað því veldur?

Varla út af nízku.