Ýmislegt sem við höfum tekið hrátt uppúr bandarískri menningu okkur til skaða

Mannlegt eðli er þannig að ákveðin prósenta er alltaf líkleg til ofbeldisverka. Án þess værum við vélar en ekki verur sem hafa frjálsan vilja.

Gamla fólkið talaði um blessað stríðið, seinni heimsstyrjöldina, því þá kom Kaninn með alla peningana og gerði okkur rík. Já, á fyrri hluta tuttugustu aldarinnar var offjölgun í Reykjavík og í sveitunum, og fátæktin mikil og húsaskjól skorti og mat til að metta fólkið. Þegar afi og amma fluttu til Reykjavíkur um 1940 leigðu þau á Tjarnargötunni, en voru öll þau tíu ár næstum því sem þau bjuggu þarna að leyfa öðru fólki að búa hjá sér líka af náungakærleika og miskunnsemi, svona voru margir í Reykjavík á þessum tíma bláfátækir og áttu erfitt með að eiga fyrir mat og húsaskjóli.

Margir litu á Bandaríkjamenn sem frelsandi engla, og amma var eins og margar konur af hennar kynslóð dálítið skotin í dátunum á þessum tíma, en hún sagði margsinnis frá því stolt að hún stundaði ekki framhjáhald þótt freistingarnar hafi verið til staðar. Samkvæmt frásögnunum hennar var "ástandið" svonefnda ekki ýkt heldur staðreynd. Hún lifði þessa tíma sjálf.

Fastar og ákveðnar hendur íslenzkra ráðamanna fram eftir öllu voru þess valdandi að íslenzka samfélagið var saklaust og verndað mjög lengi. Það var feðraveldið og kirkjan, verndaröflin sem femínistar hafa linnulaust brotið niður með bölvuðum afleiðingum.

Það sem mannréttindafrömuðir skilja ekki er að ótti getur af sér ótta. Þannig að afleiðingin af því að sjá hatur í fólki sem er ekki til staðar skapar hatur í því sama fólki. Það er vegna þess að um leið og maður fer að vanttreysta fólki þá skapar maður óvild.

Þessir strákar sem hafa skapað ótta í miðbæ Reykjavíkur að undanförnu hafa án efa alizt upp við bandarískar kvikmyndir og sjónvarpsþætti, en Hollywoodmenningin gengur öll meira og minna útá ofbeldi og klám.

Hollywoodmenningin er skaðleg að stórum hluta og hana höfum við flutt inn, í gegnum kvikmyndahúsin og sjónvarpsefnið. Jafnvel sá siður að búa til glæpasögur á Íslandi er aðfluttur siður, sem spenntur var upp í Bandaríkjunum og gerður ýktur, en var orðinn nokkuð öflugur í Bretlandi og víðar, til dæmis með sögum Agöthu Christie.

Vímuefnanotkunin er einnig aðflutt, hörðu vímuefnin sem nú eru á götunum og leiða til dauðsfalla og hræðilegrar óhamingju. Drykkjumenningin íslenzka var viðráðanleg, sérstaklega þegar sterk urðu samtökin gegn henni, SÁÁ og fleiri.

Um leið og farið er að fórnarlambsvæða alla, sérstaklega konur, er verið að búa til skrímsli, sérstaklega úr körlum, en glæpir kvenna hafa þó einnig meira komizt í sviðsljósið uppá síðkastið, ekki sízt í DV pressunni þar sem allskonar viðbjóður vekur athygli lesenda.

Breytingar á mannréttindaköflum stjórnarskrárinnar tel ég sumar hafa verið óþarfar og gjörsamlega til skaða. Um leið og reynt er að þefa uppi eitthvað refsivert samkvæmt veruleikanum í Bandaríkjunum er verið að stilla íslenzk ungmenni inná að verða eins og gangsterarnir í Bandaríkjunum, því þetta er sýnt í bíómyndum og framhaldsþáttum á öllum sjónvarpsstöðvum. Áður voru foreldrarnir fyrirmynd, nú eru það bíómyndirnar.

Skiljum við fólk um tvítugt og þaðan af yngra, hvað því finnst flott og eftirsóknarvert? Skiljum við hversvegna þessir góðlyndu kommúnistar fyrri alda breyttust í tröllin á samfélagsmiðlunum sem hata sitt eigið þjóðerni og mannkynið í heild?

Í Bandaríkjunum eru allir samankomnir úr öllum heimshornum. Vegna þess að Bandaríkin eiga mesta vopnabúr í heimi, Hollywood sem fer inná hvert heimili, alþjóðatungumálið enskuna og forskot í viðskiptum má segja að bandaríska menningin sé eins og sú rómverska áður fyrr, hún er innflutt allsstaðar, einnig í Kína og Rússlandi, sem sýna andstöðu, misharkalega.

Hin geysiflókna og þversagnakennda og ruglingslega flóra af lögum og tilmælum sem kemur frá ESB hefur mótazt eftir bandarískum veruleika og einnig ýmsar lagagreinar íslenzkar.

Með því að brjóta niður þjóðríkin hefur margt gott verið brotið niður einnig. Við skiljum ekki hvað veldur því að nemendur eru drepnir í framhaldsskólum í Bandaríkjunum og jafnvel víðar. Einhver mjög svo grunnstæð óhamingja hlýtur að liggja þar til grundvallar. Sífelldar fréttir um aukinn kvíða hjá nemendum á Íslandi hlýtur að benda í þessa átt, að einhverjar slíkar árásir geti hafizt í skólum á Íslandi líka. Ég tel að þetta sem ég hef verið að telja upp í þessum pistli sé ekki tæmandi útlistum á ýmsum vandamálum sem við höfum tekið hrá upp frá Bandaríkjunum, en ég tel að fræðimenn og aðrir ættu að horfa í þessa átt til að vinda ofanaf því sem hefur færzt til verri vegar í okkar menningu.

Þetta er ekki einfalt og skyndilausnir ekki til, en margt í speki aldanna og fyrri kynslóða sem hlýtur að vera til aðstoðar.

Þótt ég sé ennþá í Þjóðkirkjunni hef ég einnig haft áhuga á öðrum trúarbrögðum. Góður vinur minn sem er guðfræðingur segir að það sé ekki til neinn dæmigerður kristinn maður og að efinn sé til marks um lifandi og eðlilega kristna trú.

 

Stóraukið eftirlit í miðbænum