Útúr karlaskel, ljóð frá 9. júní 1995.

Draumarnir daga,

detta inn og meira vil.

Dýrð mun þó draga,

duflandi við...

Alltof mikið eflaust skil,

er það málið nú?

Komin kærri trú?

Körlum hentar þú.

Það er gott að lofa af lyst,

löngum varstu kysst.

Finn ég núna frið,

fráleitt annan vil ég sið.

 

Því er hún þetta,

þannig bíð og nærri dvel.

Skáeyga skvetta,

skilningur vex...

Komdu útúr karlaskel

konan segir blíð,

furðulega fríð,

finnum góða brú.

Ella þig ég elska nú,

er það manna trú.

Ertu annars hex?

ekki viltu bara sex.

 

Nóg er að nota

næstum túnið, bjóða heim.

Rýjurnar rota,

ræflana þó...

Er ég bara uppí þeim?

æ, ég hlýði þér.

Blíð og svona ber,

barmafríð og sver.

Ekki vil ég efast neitt,

elska bara heitt.

Segja sumir nóg?

Samt er hérna meiri ró.

Hæfileikar einstaklinga. Að læra af einum meistara getur verið dýrmætara en að taka upp erlenda reglugerð

Selfyssingurinn Magnús Hlynur á Stöð 2 flytur mannlegri fréttir en aðrir og af meira sjálfstæði, þær eru allskonar um menningu og fólk sem fer framhjá öðrum.

Af öllum hans fréttum stendur ein uppúr, hann talaði við gamlan mann í vetur sem byggt hefur og hannað mörg hús en er nú seztur í helgan stein, en það sem er sérstakt við þessi hús er að mygla hefur aldrei farið í þau.

Fréttin birtist 16. apríl og finnst á Vísi. "Engin mygla í 200 húsum byggingameistara á Selfossi".

"Húsin þurfa að anda eins og mannfólkið", segir 93 ára byggingameistari á Selfossi, sem hefur byggt um tvö hundruð hús í bæjarfélaginu en mygla hefur aldrei greinst í þeim húsum."

Sigfús Kristinsson heitir þessi merkilegi byggingameistari.

Um rakaskemmdir segir hann:

"Það verður það svo lengi, sem þeir breyta ekki bygginaaðferðinni. Út með þetta helvítis plast því það lokar algjörlega rakann inni."

Um betri hús fyrri tíma segir hann:

"Það var bara allt annað vinnulag og timbrið var líka mikið, mikið betra þá en núna. Það var svo þétt vaxið, nú er það svo glúft og lélegt og drekkur í sig vatn."

Nú segir Þórunn Sigurðardóttir hjá HMS að hert eftirlit verði með byggingum, fleiri reglugerðir sennilega og harðari. En mun það duga? Um það má efast.

Við höfum glatað kannski því dýrmætasta í kommúnisma okkar daga sem við köllum lýðræði og jöfnuð. Í stórum kerfum fara hæfileikar forgörðum og hæfileikaleysi er upphafið til skýjanna sem mikil dýrð og dyggð.

Áður fyrr voru hæfileikar mikils metnir.

Hversvegna hefur Sjálfstæðisflokkurinn tapað stærð sinni og forystu í landsmálum? Getur verið að búið sé að henda út upprunalegu stefnunni þar?

Boðar hert eftirlit með byggingum

Leiðbeiningar fyrir fólk sem vill gera við hljómtækin sín sjálft

Ég sá kassettutæki til sölu í Góða hirðinum, og sá atriði sem gæti þurft að laga. Ég vildi skrifa þennan pistil sem leiðbeiningar fyrir allt það fólk sem gæti lagað slík tæki sjálft, þar sem erfitt er að fá viðgerð fyrir þetta, sem orðið er svona gamalt og fáir hafa reynslu eða varahluti.

Mig skortir ekki þessi segulbandstæki, en ég hef langa reynslu af því að gera við þau fyrir vini og kunningja og mig sjálfan.

Þannig að ef fólk er með svona biluð tæki þá má spyrja þessara spurninga:

A) Fer ekkert í gang? Heyrist ekkert?

B) Brakar í tökkum eða heyrist bara stundum?

C) Heyrist í öðrum hátalaranum og ekki hinum?

D) Krumpast spólur í segulbandstækjum?

E) Hreyfist ekki spólan en heyrist urg?

F) Spilar plötuspilarinn ekki á réttum hraða?

 

Ef ekkert heyrist og ef ekkert fer í gang, þá er algengast að snúrur séu bilaðar, eða þá takkinn sem kveikir á tækinu. Mikið slit kemst í þessa takka eftir mikla notkun.

Ef maður þekkir engan sem gerir við svona tæki og verkstæði taka ekki við tækinu getur maður oft lagað þetta sjálfur.

Maður þarf að finna heitið á tækinu og athuga hvort teikningar eru á netinu eða leiðbeiningar á Youtube. Ef svo er ekki getur maður oft lagað samt tækin sjálfur.

Maður þarf að athuga með sambandsleysi allsstaðar, slit í tökkum.

Hægt er að finna samskonar takka í mörgum tilfellum og eru bilaðir. Ef ekki eru til teikningar eða leiðbeiningar er hægt að finna sama hlutinn eftir útliti.

Ef ekki er hægt að "mixa", með borvél, skrúfum og slíku. Útlit tækjanna skiptir ekki öllu heldur virknin. Maður finnur eitthvað svipað sem virkar og hefst handa.

Afi kenndi mér að lítil takmörk eru á því hvað hægt er að laga. Maður finnur varahluti sem virka eins eða svipað, og málið er leyst með smá vinnu og lagni. Þó geta þetta ekki allir því sumir eru klaufalegir og hafa ekki næga þjálfun. Maður þarf einnig að hafa aðgang að skrúfstykki og slíku til að halda öllu föstu.

Ef það brakar í tökkum er nóg að sprauta hreinsiefni í rifuna sem er á þeim, og nær inní kolefnisviðnámið sem býr til kvarðann sem ræður hljóðstyrk eða öðru.

Í sumum tilfellum þarf alveg að skipta um takka, ef þeir eru mjög slitnir. Þá þarf varahluti. Ýmislegt er til af varahlutum ef vel er leitað.

Þegar ekki heyrist í báðum hátölurum er oft tenging farin úr sambandi. Maður þarf að hafa mæli til að mæla hvort einhversstaðar sé straumrof í rafrásinni.

Einnig getur það verið slit í tökkum.

Spólur sem krumpast í segulbandstækjum er algengt vandamál.

Þegar litið er niður í opið hólfið sem spólan er sett í blasa við tvö drifhjól, eitt gúmmíhjól, einn tónhaus og einn útþurrkunarhaus. Tónhausinn er allur úr málmi en útþurrkunarhausinn úr plasti, þannig má þekkja þá í sundur.

Spólur krumpast oft vegna þess að gúmmíhjólið er orðið óhreint og mettað af efnum sem koma úr tónbandinu, járnoxíði margskonar eftir innihaldinu í tónbandinu.

Þá þarf að opna gangverkið og skipta um gúmmíhjólið. Það er fest á málmhlut, og gengur um öxul mjög mjóan. Þennan öxul er hægt að reka út með því að þrýsta á hann öðrum megin, með skrúfjárni eða öðru og kannski þarf létt hamarshögg að auki ef þetta er mjög fast.

Að því loknu dettur gúmmíhjólið af. Passið að týna engu.

Samskonar gúmmíhjól er hægt að kaupa, á Netinu, Miðbæjarradíó seldi þetta og var með á lager, en þeir hættu rekstri í Kófinu 2020, því miður, eins og svo margir.

Ef spólan hreyfist ekki og urg heyrist þá er yfirleitt reimin slitin frá mótor og að málmhjólum eða plasthjólum sem hjálpa til við að drífa gangverkið áfram. Stundum þarf að gizka á rétta stærð, ef reimin er orðin að gúmmíleðju, eða ekki hægt að mæla hana.

Hægt er að kaupa svona reimar í settum, og þá þarf maður að prófa sig áfram, eina eftir aðra.

Ekki mega reimar vera of stífar. Það eyðileggur legurnar í mótornum og tækið gengur oft hægt vegna álagsins.

Ekki mega reimar vera of lausar. Þá verður hljómur falskur.

Þolinmæði og lagni þarf því í þetta verk og þekkingu sem kemur með tímanum.

Ef plötuspilarinn spilar ekki á réttum hraða er það oft nóg að sprauta hreinsiefni í hraðastillinn, eða setja í reim af réttri stærð, eða stilla með stilliskrúfum sem finnast inni í tækinu.

Mest af þessu hef ég lært í sjálfsnámi.

Þótt mikið sé af upplýsingum á Netinu, þá eru svona einfaldar grunnupplýsingar fyrir byrjendur ekki á lausu endilega á íslenzku.

Nútíð "Made in China.". Fortíð "Made in Iceland."

Perlur kvikmyndasafnsins - atvinnuhættir, var góður þáttur í gær á RÚV. Þar voru sýndar gamlar kvikmyndir frá fyrri hluta 20. aldarinnar og eitthvað fram yfir miðja 20. öldina af atvinnuháttum sem þekkjast ekki lengur.

Það var unaðslegt að horfa á þennan þátt. Minningarnar um Digró, heimilið hjá afa og ömmu vöknuðu ljóslifandi á ný.

Þegar ég sá konurnar vinna við rokkana við ullarvinnuna þá rifjuðust upp sögurnar frá Hrauni og Stóru Ávík, um dyggðugu mæðurnar, sem voru svo elskaðar.

En svo var sýnt stutt myndbrot sem tekið var í eldsmiðju, málmsmíði, afli, hamar og steðji, þannig var þetta hjá afa. Eldsmiðjan var áföst verkstæðinu hans afa að Digranesheiði 8, og hafði verið reist 1955, þegar nauðsynlegt var að vinna málminn með þessum hætti, en ekki raforku meira og minna. Þannig að þegar ég sá þetta myndbrot frá Sigurjóni í Hvammi frá 20. öldinni, þá fannst mér þetta næstum nákvæmlega eins og hjá afa.

Merkilegt myndefni hefði verið hægt að taka upp á verkstæðinu hans afa í gegnum tíðina, en það var ekki gert, nema það sem ég sjálfur tók upp rétt áður en allt var rifið, því miður. Þá var hann látinn og hætt að nota eldsmiðjuna, búið að endurinnrétta hana á nútímalegri máta, en það hafði verið gert 1990 til 2000 að allmestu leyti.

Ég man eftir gluggunum á loftinu, sem afi notaði sem verkstæði, það var í raun efri hæð hússins og hefði verið hægt að innrétta fyrir fólk að búa í, en þarna var notalegt verkstæði fyrir afa.

Þar sá maður yfir Kópavoginn og svo til Hafnarfjarðar langleiðina og á fjöll í kring og enn lengra. Maður sá yfir Smáralindina og til Reykjavíkur allnokkuð, þar sem brekkan skyggði ekki á.

En eiginlega allt við þennan þátt úr Kvikmyndasafni Íslands fannst mér kunnuglegt, tunnurnar, afi notaði oft tunnur, og hestarnir, sem mér var sagt frá í sveitinni, en kom ekki þangað sjálfur.

Svo voru það hreyfingarnar í fólkinu. Engin leti heldur sterkleg tök og hröð vinnuhandtök. Þetta hafði ég fyrir skilningarvitunum stóran hluta ævinnar.

Eða bækur með reikningum og viðskiptaupplýsingum en ekki tölvur, yndislegt að rifja þetta upp!

Afi þekkti forstjórann í ORA verksmiðjunni í Kópavogi. Hann var viðskiptavinur. Frændi okkar var einn af forstjórunum í OPAL sælgætisgerðinni.

Það voru gamlir menn sem vildu gera verkstæðið hans afa að safni. Það voru hinsvegar ungar konur held ég sem höfnuðu þeirri hugmynd og sem höfðu völd hjá bænum.

Þannig er nú það. Fortíðin er þurrkuð út. Í staðinn kemur nútíð sem er "Made in China."

Fréttin um hópnauðgun á 16 ára stúlku um páskana er dregin í efa, en hvar er nú slagorðið um að "trúa alltaf þolendum"?

Á Fésbókarstreymi í dag sá ég að Margrét Friðriksdóttir á Fréttinni birti upplýsingar um heimildirnar fyrir fréttunum um nauðgunina á 16 ára stúlkunni um páskana sem hælisleitendur eru sakaðir um, sem sumir efast um, en í ljós kemur (maður hlýtur að trúa skjáskotinu sem hún sýndi og opinberaði) að fólkið var beitt hótunum og þrýstingi af gerendum og aðstandendum þeirra. Það skýrir þá hversvegna málið er ekki til hjá lögreglu.

Ýmsir hafa hag að því að efast um réttmæti svona frétta og kasta rýrð á Margréti. Það eru pólitískir andstæðingar og aðrir óvinir.

En það má spyrja sig, hvar er nú slagorð vinstrimanna um að "trúa þolendum alltaf?"

Ef það hentar ekki að bendla útlenda aðila við þetta, þá er reynt að gera lítið úr því?

Hægt er að lesa um það í Heimildinni og á DV að þar er reynt að draga þetta mjög í efa og kalla þetta falsfrétt hjá Margréti.

Vissulega má taka undir það að ein Fésbókarfærsla frá meintum þolenda er ekki traust sönnun, ef málið er ekki opinbert á borði yfirvaldanna. En það er þá allt í einu lítil samúð með þolendum ofbeldis af þessu tagi, sem þetta sama fólk hefur fjallað mest um, ef gerendur hafa verið íslenzkir og karlkyns.

Umfjöllun Fréttarinnar er til skoðunar hjá Fjölmiðlanefnd. Eru þar hlutlausir rannsakendur? Til eru þeir sem efast um það, ég hef lesið pistla eftir marga sem efast um hlutleysi blaðamanna á þessu landi.

Stærstur hluti íslenzkra fjölmiðlamanna þekkist og er úr sama vinahópnum, og deilir svipuðum stjórnmálaskoðunum, sem flokkast til vinstri frekar en hægri. Þar er Margrét Friðriksdóttir ein fárra að berjast gegn ofureflinu.

Lýsingarnar á því sem átti að hafa gerzt þær eru bara mjög svipaðar eins og maður hefur lesið um önnur svona mál. Það þykir mér heldur ótrúlegt ef þetta á að vera uppspuni, en allt getur svosem gerzt og er ekki ómögulegt, en ég vil frekar trúa þolendum, hér að minnsta kosti.

Þegar ég reyni að komast inná Frettin.is þá lendi ég í því að hjól snýst að eilífu þegar reynt er að athuga hvort ég sé vélmenni eða mennskur!!!

Er þetta ein af aðferðunum til að eyðileggja fyrir fréttaveitum eins og Fréttinni, að senda róbóta til að þyngja vefslóðina? Það myndi þá flokkast sem tölvuárás á Fréttina!!!

Það er hágrætilegt að svona mál skuli verða hápólitísk, þegar fólk leitar réttar síns.

Ísland er ekki eins gott þjóðfélag og það var fyrir nokkrum árum eða áratugum.

Að grafa sig í sandinn, það þýðir ekkert.

Allir geta verið vissir um það með 100% vissu að allt svona er pólititískt, hverjir eru gerðir sekir og hverjir ekki, og hverjir eru grunaðir og hverjir ekki.

Það eru aðilar sem hafa hag af því að blása svona upp á báða bóga, eða efast, allt eftir því hverjir eru grunaðir.

Þessi orð mín eru hlutlaus, þótt ég taki afstöðu hér að ofan til fréttarinnar yfirleitt sem ég er að fjalla um. Að atburðir séu ýktir og faldir af mismunandi pólitískum öflum, það er staðreynd, því þannig virkar bara pólitíkin og það vita allir eldri en tvævetur.

Ef í raun og veru fréttir eru þaggaðar niður, á hvaða stað erum við þá komin í þessu þjóðfélagi?

En ég verð að leyfa mér að efast eins og aðrir, fyrst margir telja þetta falsfrétt hjá Margréti og Fréttinni, en það finnst mér heldur ótrúlegt samt.

 

Konur fremstar í göngunni og flytja öll ávörp

Bogi skilaði góðu ævistarfi á RÚV og hann var aufúsugestur

Sem betur fer er heimurinn breyttur og RÚV ekki eina sjónvarpsstöðin lengur. Sem betur fer höfum við Netið og samfélagsmiðlana og allskonar veitur til að gera fólk upplýstara. Bogi Ágústsson er viðkunnanlegur maður, en nú er hann risaeðla.

Tal hans um að þeir sem ekki eru sammála honum séu með falsfréttir er nú bara eins og hvert annað bergmálshellablaður sem ekki er rétt að taka trúanlegt.

Hann er Reuters-trúaður en sífellt færri held ég að séu þannig.

En mér þykir vænt um RÚV og mér finnst þau gera sumt vel og annað miður vel. RÚV er eina stöðin sem mun lifa af, ef allt fer á versta veg. Þá þarf hún að verða góð eins og hún var, og ekki bara fyrir vinstrisinnaða Íslendinga.

Hægt að veðja á hvert síðasta orð Boga verður

"Kaos" á leigubílamarkaði, sagði María Rut í Kastljósi

Það var áhrifamikið að heyra Maríu Rut Kristinsdóttur nota orðið "kaos" um leigubílamarkaðinn í Kastljósi í gær, því allan tímann reyndi hún að kaffæra Þorstein Sæmundsson andmælanda sinn úr Miðflokknum í wók orðræðu og rökum um jöfnuð og mannúð og að láta ekki uppruna brotamanna getið. María Rut Kristinsdóttir, sem talaði við Þorstein í Kastljósinu skrifar mjög beitta wók-pistla reglulega í DV, og heldur þar uppi vörnum fyrir mannréttindi og mannúð í breiðum skilningi, og finnst sumum þar vera öfgar en öðrum ekki. Þannig að manni finnst þetta áhugaverð uppstilling, að fá hana og Þorstein Sæmundsson til að deila, en hann er rótgróinn Miðflokksmaður, og þeir eru með því íhaldssamasta sem er til á þessu landi okkar.

Þó mátti sjá glitta í efann hjá henni og ósigursmerki wók-stefnunnar, einnig hér á Íslandi, einsog þegar hún notaði orðið "kaos" um leigubílamarkaðinn eftir breytingarnar frá 2023 illræmdu og óvinsælu, sem nú er reynt að vinda ofanaf, sem betur fer.

En María þessi Rut hefur verið áberandi í hinseginumræðunni ásamt eiginkonu sinni Ingileif Friðriksdóttur, en sú síðarnefnda bjó til þætti um hinseginleikann, held ég fyrir RÚV frekar en Stöð 2, en allavega, þær eru áberandi í þjóðfélaginu og önnur komin í pólitíkina, ef ekki báðar.

Hvort sem fólk ákveður að fara inní þennan lífsstíl sjálft eða að þessar hneigðir eru því meðfæddar þá leiðir það af sjálfu sér að flokkar eins og Viðreisn hljóta að vera þeirra heimavígstöðvar frekar en Framsókn, Sjálfstæðisflokkur eða aðrir íhaldsflokkar.

Þannig að maður hlustar með nokkurri athygli hvað þetta mjög svo frjálslynda fólk segir, og áhugavert er þegar maður heyrir að sannfæringin um þessi mál getur stundum verið brothætt. Sérstaklega þegar sumir hrúga öllu á sama vagninn, samúð með útlendingum, opin landamæri, hinseginmál, kynhlutlaust mál, og fleira og fleira.

Aumingja Katrín og Vinstri grænir reyndu að draga wók vagninn í síðustu ríkisstjórn, sem var mikil óheillaríkisstjórn, fyrir alla flokkana sem að henni stóðu og fólkið í landinu líka. Vinstri grænir voru á sjálfseyðileggingarför, og eyðileggingarför almennri eins og nú er vitað og viðurkennt, eftir síðustu kosningar, þegar VG þurrkaðist nánast alveg út.

Sjálfsblekking fór saman við fjölblekkingar og alþjóðablekkingar wókmúgæsingarinnar á síðasta kjörtímabili.

Jóhannes Ragnarsson lýsir þessu mjög vel, sem hefur bloggað fyndna og merkilega pistla, að Vinstri grænir hafi frá upphafi verið vonlaus flokkur, vegna femínismans sem reið honum á slig frá upphafi. Hann vill fá ekta gamaldags kommúnistaflokk í staðinn, eða sósíalistaflokk. Já, ég er sammála honum. Þannig stéttabarátta er heiðarleg og hrein, ómenguð og á rétt á sér.

En þótt núna sé reynt að byrja á að vinda ofanaf hryllilegum verkum síðustu stjórnar á sumum sviðum, þá er eftir að koma hvalveiðum í gott gengi og herða reglur um fóstureyðingar á ný og margt fleira misjafnt sem Katrínarstjórnin skildi eftir sig.

En bæði það sem María Rut sagði og svo einnig Þorsteinn og einnig þáttastjórnandinn, þá sannfærðist maður um það að ekki eru það ýkjur sem Geir Ágústsson hefur verið að blogga um, að hópnauðgunarfaraldur sé kominn á Íslandi. Manni skildist af því sem kom fram í Kastljósþættinum að leigubílstjórar án ökuréttinda hefðu nauðgað farþegum, en maður undrast að slíkt hafi ekki orðið að forsíðufréttum í öllum fjölmiðlum!

Notað var orðalagið að bílstjórar hefðu "ráðizt á" farþega, eitthvað slíkt felst í því orðalagi eins og nauðgun, því einnig var talað um að þeir hefðu áreitt farþegana og oftar.

Enda fer maður þá að skilja hversvegna konur eru að biðja um íslenzka bílstjóra og kvenkyns bílstjóra og vilja ekki sitja í bíl með hverjum sem er. Fyrst fannst mér það bera keim af einhverju karlahatri, að þær vildu ekki karlkyns bílstjóra, en ég skil að það sé réttlætanlegt ef um nauðganir hefur verið að ræða af hendi bílstjóranna, eða eitthvað sem nálgast slíkt.

En þetta hefur farið furðulega hljótt og ekki komið í fjölmiðla fyrr en nú. Ríkir einhver þöggun í fjölmiðlum um þetta? Er það í samræmi við að þjóðerni afbrotamanna er yfirleitt aldrei gefið upp, fyrr en seint og um síðir?

Þótt reynt verði að bæta fyrir mistökin með ömurlegri lagabreytingu fyrir tveimur árum þá er ég anzi hræddur um að seint eða aldrei muni þetta verða tekið til baka að öllu leyti.

Fólk hefur í sér kynslóðaminni. Kjaftasögur fara á kreik. Hegðun fólks breytist. Fólk sem hafði ekki í sér útlendingaandúð eða kynþáttahatur getur farið að finna fyrir slíkum tilfinningum eftir annaðhvort kjaftasögur sem það heyrir miður skemmtilegar eða lífsreynslu frá eigin hendi, samkvæmt þessum lýsingum í Kastljósi í gær.

Já, Katrínarstjórnin kastar löngum skugga, ekki er hægt að segja annað. Ekki nóg með að hún hafi grafið sína eigin gröf, heldur stuðningskvenda og stuðningsmanna sinna einnig og af miklum dugnaði.

Sum verk síðustu stjórnar sem þarf að afturkalla leiða til ófrægingar á mannréttindum og mannréttindamálum almennt virðist manni. Því er vandratað meðalhófið, eins og löngum hefur verið sagt.

„Meðan á þessu fer fram er enn yppt öxlum“

Við sama heygarðshornið, hatur á ríku fólki í Kveik

Í fyrsta lagi þá horfi ég (yfirleitt) EKKI á Kveik (nema í Tímaflakki, ef eitthvað vekur áhuga minn eftirá). Sama óknyttafólkið býr þar til efni og rak Sigmund Davíð úr embætti með fyrirsátinni í upphafi Wintrismálsins svonefnda, eða öfundarmálsins í hans garð og hatursins í hans garð úr ranni vinstrimanna.

Ég held að það sé rétt skoðun hjá mér að öfgavinstrifólkið sem býr til Kveik hafi lítið erindi við almenning.

En kemur það nokkrum á óvart að njósnir séu stundaðar á Íslandi?

Að vísu MJÖG slæmt fyrir þá sem verða uppvísir að þessu, fyrst þetta fer gegn reglum sem taka að sér löggæzlustörf.

En í alvöru... útlendar og innlendar glæpaklíkur stjórna lögreglunni, dómskerfinu, Alþingi og eiginlega öllum Íslendingum, í gegnum Georg Soros, Bill Gates og þannig auðjöfra.

Engum þarf að koma á óvart að peningar stjórna heiminum, og það er bara það sem kemur Donald Trump til valda, Barack Obama, Joe Biden og öðrum sem komast til valda í vestrænum "lýðræðisríkjum".

Björgúlfur Thor vill auðvitað eins og aðrir auðmenn ávaxta sitt pund og hafa áhrif fyrst peningarnir gera slíkt mögulegt, og mikill auður að auki, meiri en flestra annarra.

Já, ágætt að velta við þessum steinum, en það er margt fleira frásagnarvert og hneykslanlegt sem fæstir vita um.

„Í hálfgerðu áfalli“

"Í upphafi var Kaos." "Í upphafi var Esus." "Í upphafi var Ginnungagap".

"Í upphafi var orðið, og orðið var hjá Guði, og orðið var Guð; það var í upphafi hjá Guði. Allir hlutir eru gjörðir fyrir það, og án þess varð ekkert til, sem til er orðið. Í því var líf, og lífið var ljós mannanna: og ljósið skín í myrkinu, og myrkrið hefir ekki tekið á móti því."

Þetta er upphaf Jóhannesarguðspjalls í Biblíunni, í útgáfunni frá 1968, sem ég á.

Þeir félagarnir Magnús og Guðjón hafa vakið áhuga minn á þessari tilvitnun enn frekar en þann áhuga sem ég hafði fyrir.

Hér eru athugasemdir sem geta útskýrt mínar skoðanir:

Ég er mjög sammála þessum pistli, hann er skrifaður af mikilli vizku. Ég trúi heldur ekki á tilviljunina. Dr. Helgi Pjeturss nefndi guð "hinn mikla verund" og "hinn mikla verðund", það er hugmyndin um að skaparinn hafi fórnað sér fyrir sköpunarverkið, að Guð felist í efni og anda samhliða og komi fram á mjög löngum tíma. Eftir margar kollsteypur eins og við verðum vitni að hér í okkar lífi.

Guð er því bæði ófullkominn og fullkominn samkvæmt þessu.

Ennfremur geri ég mér vel grein fyrir göllunum á kenningunni um manngert loftslag.

Árni Waag heitinn gekk aldrei svo langt að tala um manngert loftslag, hann kenndi mér um 1980. Hann talaði um áhrif mannsins á loftslagið.

Það eru mjög mörg atriði sem hafa áhrif á loftslagið, eins og uppgufun úr freðmýrum, eldfjöll, loftsteinahröp (þótt sjaldgæf séu), gróðureldar, maðurinn... vafalaust miklu fleira.

Í fortíðinni áttu sér kollsteypur á veðurfari. Ekki vitum við til þess að hámenning hafi þá ríkt og átt sök á því.

Nei, hvort sem maður er alveg sammála Biblíubeltinu eða ekki í Bandaríkjunum þá er þar fólk á nokkuð réttri leið. Fínstilltar tilviljanir í tuga eða hundraðatali gera okkur kleift að lifa á þessari jörð.

Enn fremur annað:

Öll atriðin sem hefði getað valdið heimsendi þau eru of mörg til að hægt sé að flokka þau sem tilviljanir. Verndandi kraftur eða guð kannski.

En allavega: Ég tel líklegt að jörðin sé tilraunastofa, við séum eins og rottur í búri sem gert er tilraunir á.

Ég stenzt ekki mátið að bæta hér við.

Af öllu í Biblíunni er varla hægt að finna grískari eða heimspekilegri texta en það sem Magnús vitnaði í "Orðið var guð..." osfv.

Logos getur þýtt lögmál, orð, fyrirætlun, skipulag, uppröðun, skynsemi (reason).

Aristóteles notaði það í vísindalegum tilgangi, í merkingunni ástæða.

Grísku heimsspekingarnir notuðu það til að tákna samræðu, rökræðu, til að komast að niðurstöðu.

Það var tengt rökræðu strax í upphafi.

Þessi setning á að merkja að Jesús Kristur hafi verið til frá upphafi og verið guð frá upphafi. Það er samt guðfræði, það er að segja túlkun á þessum orðum með sértækum hætti.

Ég er nokkuð viss um að svona texti á sér heiðinn uppruna, en ég finn það ekki á netinu. Það er sennilega eitt af því sem var viljandi eyðilagt, frumtextinn heiðni og upphaflega samhengið.

"And the word was a god" vilja sumir þýða þetta á ensku. Á íslenzku er það"Og orðið var einhver guð".

En þegar ég fór að skrifa pistilinn um orð Maríu Rutar í Kastljósi um "kaos" á leigubílamarkaði, þá fór að rifjast ýmislegt upp um tengslin á milli Esusar og Jesúsar Krists.

Esus er talinn Kaos og Ginnungagap.

Orðin í upphafi Jóhannesarguðspjalls virðast því hafa verið skrifuð um Esus en ekki Jesúm Krist. Þá hef ég fundið guðinn heiðna sem þetta var skrifað um.

En Esus er einnig talinn svipaður og Baldur og Ósíris, sólarguð og kornguð. Það útskýrir enn frekar um "líf og ljós mannanna", hver raunveruleg og upprunaleg merking er.

En ég veit að ég tala fyrir daufum eyrum. Hér eru flestir kristnir og hafa því lítinn áhuga á þessu.

 

 

Það kom skýrt fram hjá sérfræðingum í gær að skortur á uppbyggingu á innviðum er orsökin, eins og tifandi tímasprengja. Er Evrópa öll á hnignunarbraut og líka Ísland?

Það er áhugavert sem kom fram hjá sérfræðingunum að orkuöryggi í heiminum fer minnkandi en ekki vaxandi. Þetta fer framhjá mörgu fólki sem er ekki með vakandi áhuga á fréttum. En málið er að orkuþörf á heimsvísu vex svo hratt að orkufyrirtækin hafa ekki undan að uppfæra kerfin og bæta innviðina. Það þýðir einfaldlega að þessi sjálfsagða þjónusta sem fólk gerir ráð fyrir er í hættu og ekki vegna hryðjuverkaárása nema að hluta til heldur skorti á uppbyggingu. Bloggarinn Bjarni Jónsson hefur fjallað um þessi mál betur en ég, enda með mikla þekkingu. Ég færi ekki að fjalla um þetta nema vegna þess að mér finnst þetta svo mikilvægt að benda á mikilvægi málsins, að sem flestir geri það, og vegna þess að atburðurinn á Spáni bendir á að þetta er víðar vandamál.

Annað mál þessu tengt er Kornaxverksmiðjan sem stóð til að rífa þannig að við Íslendingar yrðum fullkomlega háðir aðfluttri vöru, sem er algjörlega ótækt.

Fréttamenn hafa ekki fylgt því eftir hvernig varð um það mál, og til stóð að rífa verksmiðjuna í Sundahöfn. Ég veit að Hanna Katrín atvinnuvegaráðherra vildi finna lausn á þessu og hvatti forsvarsmenn fyrirtækisins til að sækja um aftur leyfi, en ég held að það síðasta sem ég frétti hafi verið að ekki hafi verið áhugi á því hjá fyrirtækinu.

Hversvegna fylgir fréttafólk þessu ekki eftir? Hvar eru fréttirnar af þessu máli og hvar er það statt núna? Af hverju gufa allar fréttir upp um þetta þegar þetta er brýnt og manni virtist ekki fundin lausn á því?

Ég held að óhætt sé að fullyrða að víðar sé pottur brotinn í mikilvægum málum á þessu landi.

Silfrið var hreinlega svæfandi, það var svo ömurlega lélegt. Þar gaggaði hver í kapp við annan, og mest konur, svo ekki heyrðist mannsins mál. Þáttastjórnandinn sýndi enga hæfileika til að stjórna, og valdi efnið ömurlega, og leyfði fólkinu að komast upp með hegðun eins og krakka í bekk sem vaða uppi með yfirgangi og innihaldslausum kjaftavaðli.

Egill Helgason kunni að þagga niður í fólki og hann kunni að brydda uppá ótal áhugaverðum málefnum í einum þætti, en þetta var hreinasta kaos í þessum hræðilega Silfursþætti og fullkomlega gagnslausa!

Mér virðist sem margt sé komið á sjálfstýringu í okkar þjóðfélagi. Allskonar reglur og allskonar fólk, og það vantar stefnu.

Ef atvikið á Spáni er til marks um hnignandi Evrópu og innviðina þar á meginlandinu, þá má segja að fleira sé að fara sömu leið, og líka hér á Íslandi.

 

Lýsa yfir neyðarástandi á Spáni