Sýndu sálartjónin, ljóð frá 3. ágúst 2017.

Sýndu sálartjónin,

sár og þá mun dýpri kennd æ vakna!

Lítið vill ef léttvæg reynist bónin,

lofa mest ef einhvers þar mun falins sakna!

Ekki tala um yfirborðið snautt,

ein við skulum finnast, holdið grimmt og rautt.

Það er sálin sár,

síðan falla tár.

 

Ég mæti, mína að styðja,

mundu að lof mitt þannig sýni skvísa.

Fertug segist frúin vera að biðja,

fæstir skilja, milli nýrri ástargrísa.

Ef hún gæfi, önnur fæddi börn,

aldur segir núna, þetta er mannsins vörn!

Oft er annars vald

yndislegra tjald.

 

Umhygð ertu að sýna,

ekki vil ég trufla ganginn rétta.

Tilgangslaust að bitra sig og brýna,

brunnur þornar upp við slíka vafakletta.

Ólík kannski, ekki pirrar mig,

aðeins læri að þegja er bylgjan magnar sig.

Ertu aldið skar?

Ekkert gott sem var?

 

Kaffihúsakona?

kannski er snerting frekar ástargaldur.

Ungi bjáninn ýmislegt mun vona,

upp því stígur vitur fugl og meira en tjaldur.

Þegar eigum þetta saman vel,

þá mun skapast ríkt og magnað beggja sel.

Tættur var ég víst,

varla til þín brýzt.

 

Mitt í makaleysi

mér finnst gott að efast þetta um heldur.

Æskudjásnið er svo bara hreysi,

óskir mínar leiddu því í fleiri keldur.

Yrði að hitta aðeins hana í raun,

ekki get ég myndað skoðun svona, baun.

Næstum nær hún mér,

núna ei þögult sker.

 

Eins og fólk í einsemd

upp nú hrannast þessa köldu daga,

byggist upp í brúði nokkuð sein skemmd,

bara ekkert nógu gott og flest vill draga.

Ekki skal ég setja stúlku á stall,

stundum fara guðir burt og leifa fjall.

Sumir segja að frægð

sýni enga þægð.

"Kristur kemur", kristilegur hljómdiskur eftir mig frá 2000. Gefinn út 2010, með upptökum frá 2001.

Árið 2000 gerði ég hljómdisk sem heitir "Kristur kemur". Margt er flókið í þessu, því diskur undir því nafni kom út 2010, með upptökum frá 2001. Var þar notað titillagið frá 2000, endurhljóðritað ári seinna, og svo fleiri kristileg lög eftir mig frá 2001.

Uptökurnar frá október 2000 geyma fleiri aukalög, þær mætti nefna demó, en ég kann betur við þær. Gítarleikurinn er til fyrirmyndar og flutningurinn.

Árið 1999 gerði ég einnig kristilegan disk sem heitir:"Ég er laus undan losta og synd."

Ástæðan fyrir þessari kristilegu lagasmíð var að ég hafði byrjað í kristilegum leshring eða bænahóp, hafði fundið mig einmana eftir að ég hætti í Iðnskólanum 1997 og þetta hentaði mér um skeið.

Síðan gerðist það að ég fór að breiða út nýalska trú og heiðna, en það var ekki ástæðan fyrir að félagsskapurinn leystist upp, heldur fór ein stúlka til Þýzkalands og gerðist prestur þar, og önnur gerðist múslimi þar í landi, var mér sagt. Þær fóru saman þangað vinkonurnar. Það var um 2002.

Þessi tónlist stendur enn fyrir sínu og er sígild. Ég var að hlusta á þetta í gær. Diskurinn "Kristur kemur" frá 2000 er með 12 lögum á og tekur um 42 mínútur, kemst fyrir á vinylhljómplötu, en hefur ekki fengið slíka útgáfu enn, því miður.

Tónlistin er öll jafnari á "Kristur kemur" frá 2000 en á "Ég er laus undan losta og synd" frá 1999, einnig eftir mig.

Síðasta lagið á disknum "Kristur kemur" frá 2000 heitir:"Ó Kristur herra, krýp ég fyrir þér", (4:39). Þar er vissulega góð trúarvissa í mér og einlægni.

Þessar tónsmíðar þær eru bæði einfaldar og klisjukenndar, en það skemmir ekki fyrir. Þetta er sígild kristileg viðhorf, þar sem lögð er áherzla á feðraveldið.

Reyndar heillaðist ég af gyðingdómi og Gamla testamentinu um þetta leyti og nokkru fyrr, eða frá 1996, þegar ég áttaði mig á því að þar er bann við húðflúrum og líkamsskrauti en ekki í heiðnum trúarbrögðum, sem höfðu dregið mig að sér af öðrum ástæðum.

Lagið "Húðflúr er frá Helvíti" samdi ég síðla árs 1996. Ég spilaði það og frumflutti á útvarpsstöð sem hét Aðalstöðin tveimur dögum eftir að ég samdi það, 22. nóvember 1996. Þessi útvarpsflutningur varð nokkuð frægur og svo tónleikarnir í Menntaskólanum í Kópavogi í apríl 1997 þar sem ég flutti þetta lag einnig.

Þetta var á þeim tíma þegar ég átti nokkuð stóran aðdáendahóp og á þeim tíma þegar útvarp skipti enn miklu máli, eins og þegar "Litla flugan" hans Sigfúsar Halldórssonar var flutt í útvarpi miklu fyrr.

"Viltu verða vélmenni? Viltu láta pína þig?" Þannig eru fyrstu tvær línurnar í textanum. Kemur úr framtíð, okkar nútíð og náinni framtíð, og andlega heiminum, ef svo má segja. Ég var spurður að því hvort þetta væri kristilegt lag þegar ég samdi það og hafði flutt á Aðalstöðinni. Ég sagði ekki svo vera, en hafði rangt fyrir mér.

Í spurningunni fólst hvort þetta væri hylling á fyrirbærinu af minni hálfu eins og þungarokkshljómsveitir hafa gert, eða hvort þetta væri andstaða og gagnrýni kristileg. Ég taldi mig yfir trúarbrögð hafinn og taldi þetta þekkingarlegt atriði eingöngu.

Það er nú svo að við sem erum tónlistarmenn getum tekið lög út af efnisskránni algerlega, og það gerði ég við lagið "Húðflúr er frá Helvíti". Ég taldi þann boðskap verða að lifa af fullkomlega af eigin rammleik, að ég gæti ekki verið að boða þetta, að það misskildist bara.

Guðni Már, sem nú er prestur í Lindakirkju rótaði fyrir mig um það leyti.

Árið 1999 kom hann mér að í Menntaskólanum í Kópavogi um haustið að spila á tónleikum. Kannski var það Myrkramessa. Þar hélt ég tónleika og þar var mjög mikið stuð. Ég á þetta á spólu, tóngæðin fremur léleg, en öskur, blístur og klapp heyrist vel, og söngurinn líka. Ein 8 eða 9 lög held ég, talsvert eftir Bob Dylan, einnig eftir mig.

Þar var beðið um þetta lag aftur og aftur, en ég neitaði, sagðist hafa tekið það út af efnisskránni og að það yrði að sjá um sig sjálft þetta lag, það væri orðið fullorðið og skriðið frá mér og úr egginu. Hinsvegar spilaði ég "Sumar í Helvíti", (frá 1991), það var síðasta lagið, gítarstrengur slitnaði og ég hætti, næsti flytjandi komst að.

Ég var spurður að því hvort ég hefði samið lag sem héti "Kafbátur frá Helvíti", en kvað nei við því. Það má heyra þetta allt á spólunni og er fyndið. Stemningin var góð á þessum tónleikum. Rokk og ról.

Ég er ekki lýðskrumari eins og biskupar og prestar margir verða á okkar tímum. Það felst í því að ég vil halda í sumt í bókstafstrúnni. Mér finnst það heiðarlegra að taka þannig afstöðu, ekki fara of mikið eftir lýðskrumi.

Ég hefði átt að vera söngvari í rokkhljómsveit, jafnvel þungarokksbandi. Ég kann vel við mig uppá sviði og hef samið þannig lög. Kristilegt efni, það er bara með, til að róa sig niður, ef svo má segja. Maður á sér margar hliðar, og barnatrúin, það er ein hlið á manni.

Ég lærði það í Vikuviðtali 1990 að nornir íslenzkar sögðu að Satansdýrkun væri virðing fyrir sköpuninni og náttúrunni, og þar með andstaða gegn líkamsskrauti. Það finnst mér góð túlkun. Fólk getur túlkað þetta út og suður, fólk hefur margar misjafnar skoðanir og túlkanir.

En kristileg tónlist hún er hluti af minni efnisskrá. Það er vegna þess að þetta er stíll sem ég tileinkaði mér og samdi inní og ég hunza ekki þennan arf minn. En það er misjafnt hvað listamaður kann og nennir að taka á tónleikum. Það er ekki endalaust hægt að öskra á óskalög sem fólk vill heyra ef maður nennir ekki að spila það lag þá stundina og hefur fengið leiða á því. Það getur þó breyzt seinna eins og allir vita með tónlistarmenn, að gömul lög komast aftur á efnisskrána seinna stundum.

Ég er sérlega hrifinn af lagi nr. 2 á disknum, sem heitir "Kristur kemur þannig." Það er skemmtileg saga á bakvið þetta lag.

Það var samið sem spuni, ég bjó það til fyrir framan hljóðnemann, nema það að í fyrstu tökunni mismælti ég mig og varð að taka það upp aftur. Ég skrifaði niður textann.

Annað merkilegt við þetta lag er að það eru engin grip í því - eða öllu heldur ekki skráð grip fyrr en eftir á. Lagið var spunnið og gítargripin fundin upp á staðnum, en mörg þeirra afbrigði af þekktum gripum, en sumum flóknum, sem ég kunni.

Þessi lög sem eru svona geta verið helvíti skemmtileg. Þetta er dæmi um slíkt lag. Hraðabreytingar og margt fleira skemmtilegt á ferðinni þarna.

Síðan er annað, og það er að ég get ekki spilað svona lög eins aftur. Það eru samt til gítarleikarar sem geta búið til nótur eftir öllu sem er spilað á gítar, sama hversu flókið og skrýtið það er, ég er ekki einn af þeim. Ég set grip við svona lög eftirá, sem fara eins nálægt laglínunni og ég kemst.

Eitt af því sem stendur í bókinni "Leyndarmál frægðarinnar" eftir mig frá 2017 (óútgefin), er að frægur listamaður verður að kunna að gefa lítið frá sér, að segja ekkert og verða frægari fyrir vikið, eða að móðga áheyrendur og blaðamenn, eins og Bob Dylan gerði 1965, til dæmis, þegar hann svaraði bara útí hött. Þetta er hluti af leyndardómum frægðarinnar.

Þannig er nú það, að vilji listamaður gefa út kristilegt efni þá á ekki að vera hægt að stöðva hann í því, maður verður að hafa trú á sínu eigin efni, það er undirstaða.

Ég hef svipaða afstöðu og Bob Dylan þegar kemur að kristni. Við efumst báðir, en þegar kemur að söng, þá finnst okkur gott að eiga kristileg lög til að grípa í. Þau eru bara partur af menningunni, hvort sem þau eru eftir mann sjálfan eða aðra.

Með brosi á vör er sjálfstæðið afnumið

Með lymskulegum hætti eru hindranir fjarlægðar á vegferðinni inní ESB.  Þó berast fréttir um að efnahagsstaða Evrópuríkjanna versni stöðugt. Hvenær ætla þessir ESB forkólfar að viðurkenna að hugmyndin um ESB byggðist á sandi?

Það verður sennilega aldrei, því þótt fjöldinn verði fátækari, þá eru embættismennirnir enn vel launaðir, þessir sem stjórna ferðinni. Þetta er nákvæmlega sama dæmi og í Sovétríkjunum. Enn er talsvert í að fátækt í ESB verði einsog í Sovétríkjunum. Þó nálgast það samkvæmt fréttum.

Hvað verðum við Íslendingar sem meðlimir að ESB? Ósjálfstæðari en nokkrusinni fyrr, algjörlega háð styrkjum og erlendri framleiðslu!

Ísland eflir samstarf við ESB um sjávarútvegsmál

Hamfarahlýnun staðreynd

Fólki finnst ágætt að fá hlýindi stundum. Merkilegar eru þó fréttirnar frá fólki sem er farið að kjósa sumarleyfisstaði í köldum borgum eins og á Norðurlöndunum, þegar það er alveg að stikna í heitari löndum.

Þegar hitametin halda áfram að falla þá má telja það sannað að hamfarahlýnun er af mannavöldum sennilega, allavega að hún er ekki lengur kenning.

Endurtek: Eina leiðin er að fara til baka til einfaldari lífshátta, hafna nútímatækni.

Trompaði fyrra hitamet um 9,4 gráður

Harmafregnin, minningarljóð um Magnús Þór Hafsteinsson, samið 9. júlí 2025.

Er hafði harmafregnin

haft á brott minn lífskraft, tekið þrótt,

rétt fannst mér að setja saman þetta,

síðan fór að lyftast óttans nótt.

 

Örlög oft svo skrýtin

yfir hníga, fólk er tekið burt...

Margir sjúkir lifa langa ævi

en lífsins þorsti slokknar, góða jurt...

 

Hve brýnt er mér að minnast

á meiri hnetti Nýalssinna enn,

þar hlýtur líf að halda áfram raunar,

fyrst hafa mörgum leiðbeint sómamenn.

 

Er góður guð sem stjórnar?

Nei grimmur kannski? - Virðist passa oft...

Á minni ævi mjög hef þolað sorgir,

hví missir gæðafólkið kjarksins loft?

 

Ef betri heimur bíður

má búast við að stytt sé vítisdvöl,

hjá þeim sem að hafa skarað framúr,

en heimur þessi býður megna kvöl.

 

Atvik ægilega,

okkar hetjur fóru sömu leið,

er veiddu fyrir fjölskylduna án ótta,

hve fárleg reynist hættustundin breið.

 

Mér segir einhver saga

að sólardagar togi líka þungt,

að sinn hver réttinn sæki þannig maður,

en sumar, myrkur, kuldi spyr jóð ungt.

 

Ei stoðar sig að særa,

að sjá hið dapra bara á kveðjustund.

Ingvar frændi sagði: "Saman gleðjumst!

sömu verð að þola og hinir und."

 

Ef merki muntu halda

manns á lofti dafna verkin hans!

Ekkert meira gagn þú gerir raunar,

hve gott að rísa undir skugga manns!

 

Nú arfur okkar jarðar

æpir þegar skortir hetjur enn!

Við misstum býsna mikið, ei því leynum,

en málum fyrir ég ei síður brenn.

 

En Helgi Pjeturss hefur

heimsins myrkur útskýrt, næsta líf.

Þar er vonin dásamlega, ljúfa,

hve leynist þar hin nauðsynlega hlíf!

 

Shoorah (Í lagi eftir Elton John frá 1976) er Asherah Cananítanna.

Where's The Shoorah? er lag á tvöfaldri plötu Elton Johns, Blue Moves frá 1976. Textinn er eftir Bernie Taupin og hann hefur aldrei verið útskýrður.

Lagið er í gospel-takti. Miklar vangaveltur má finna á Netinu meðal aðdáenda meistarans hver merking textans sé, ef hún þá einhver er, nema enginn virðist komast að sömu niðurstöðu og ég.

Svona er textinn þýddur:

"Hún vex, víðfeðm sem gresjur,

há í vindinum,

hún er syndug og hrokafull.

Fullgjörð stúlka, kona og móðir,

eignaðist mín börn,

og hefur verið elskhugi minn.

 

Nei, nei, nei, nei, nei, hún vill ekki berjast gegn því.

Um leið og þú hefur verið bitinn

verður þú æstur.

Mamma kann virkilega vel við hana,

hún kemur til að fá kaffi

og mamma spurði mig.

 

Svo hvar er Shoorah söng hún.

Þú veizt að ég heyri það aftur og aftur, vinur minn.

Hvar er Shoorah? Hún datt um það!

Bíður eftir að syngja hana til baka,

því hún kann vel við að syngja um...

Hvar er shooran? söng hún.

Aftur og aftur og aftur,

hvar er shooran? söng hún."

 

Þetta er orðaleikur hjá Bernie Taupin. Shoorah getur þýtt setning eða Biblíuvers á hebresku. Það getur líka þýtt ráð.

"Há í vindinum" finnst mér þó gefa merkinguna upp. Það er tré, eins og Ashera-súlurnar voru til forna.

"Bitinn" gefur líka merkinguna í ljós.

Ashera dýrkunin var án efa gerð brottræk úr gyðingdómnum vegna þess að hún var tengd við syndafallið, höggorminn, og Evu sem beit af eplinu.

Ef hún var kona Jahves var enn meiri ástæða til þess og tenging við syndafallið, mæðraveldið og slíkt, sem reynt var að útrýma.

"Hún er syndug og hrokafull."

Þessi setning segir líka nóg.

"If there's a god in Heaven what's he waiting for?" er næsta lag.

Sú skýring sem ég gef finnst mér því rökrétt.

Bernie Taupin er vel lesinn. Það eru allskonar pælingar í textunum hans ef maður fylgist vel með, þótt sumir séu léttir og auðskildir.

En af hverju breytti hann nafninu, ef þetta er rétt?

Gæti verið til að fá tveggja atkvæða orð. Eða þá einhver feluleikur af hans hálfu.

En ef hann hefði haft þetta of nákvæmt þá hefði kannski fjöldi móðgazt. Margir vilja bara hafa sína trú óhreyfða og vilja ekki pæla eða velta því fyrir sér hvort Jahve hafi átt konu. Það er enn deilt um það meðal fræðimanna.

Síðan getur verið að textinn hafi verið opinberun og hann viti ekki af merkingunni sjálfur, en þá hefur hann náð nafninu næstum réttu.

En það sem skiptir máli er merkingin, tengingin við nútímann. Þetta er það sem er að gerast, kvennaguðfræði að eyðileggja kristnina, það er þessi spurning:"Where's the Shoorah?"

Spurninguna mætti umyrða:

"Hvar er Eva?"

"Hvar er kona Jahves?"

"Hvar er femínisminn í Biblíunni?"

"Hvar eru kvenlegu sjónarhornin í gyðingdómi og kristni?"

Þetta eru spurningarnar sem Bernie Taupin spyr, á bakvið setninguna:"Where's the Shoorah?" Þannig skynja ég þetta.

Mitt í klikkun, ljóð frá 23. október 2020.

Mitt í klikkun minnir hún á ömmu,

mjúk og brosmild, sæt og glöð.

Þesslega konu ég þarf helzt að eignast,

þetta er mín réttlega friðarstöð.

 

Islams konur undirgefni sýna,

ótal fæða líka börn.

Kófið er draumlyndum dæmin að sýna,

dásamleg gæti þar fundizt vörn.

 

Smáralindin býður blómin fríðu,

bíða þau og ilma vel.

Einmana var ég en einhverri kynntist,

allt verður mildara, kyssir skel...

 

Eins og gríman undirgefni veiti

á yndislega trýnið þitt.

Heillaður verð ég ó gullhærða glódís,

gæti vel hugsað þig blómið mitt.

 

Tómir voru dagar mínir meyja,

mér fannst tilgangsleysi um allt.

Hreyfingar þínar sem ömmu þó eru,

eitthvað svo mildilegt, vegur salt...

 

Ekki finn ég ást á hverju horni,

en undirgefna trýnið þitt

segir mér nokkuð, að sértu vel hlýðin,

sælt væri að eiga þig, blómið mitt.

 

Svona kroppur lífgar dagsins drunga,

dásamleg ert skvísa og sæt.

Þroskaðar mjaðmir og þrútnandi brjóstin,

þú ert ei unglamb en réttfleyg, mæt.

 

Læt mig dreyma, ást svo aftur vaknar,

einsog verkjalyfin mín...

Þjáningin vaxandi í þursaheiminum okkar...

þú ert svo dásamleg, falleg sýn!

 

Læt það vera að yrða á þig raunar,

en arðránstímar milda skap.

Venjulegt kvenfólk, en eitursins andi,

allt er því fráleitt um daga tap.

 

Ennþá stendur ástarhöllin rétta,

aðeins vil ég bjóða þér.

Sýna þér gæzkuna, æskunnar yndi,

annað má bíða sem hratt ei fer.

 

Þegar beðið er um vald (eins og WHO gerir) til að lýsa yfir neyðarástandi í framtíðinni er verið að plana það.

Hvernig getur WHO neytt breytingum uppá okkur ef ekki verður send höfnun fyrir 19. júlí næstkomandi?

Að þurfa að hafa fyrir því bendir á hvílíkt ógnarvald þessi stofnun hefur fengið.

Ég hef ekki sérlega þörf á að hafa rétt fyrir mér né að vera með frumlegri (sjálfstæðari) viðhorf en aðrir.

Að þessu sinni vil ég því lýsa því að ég lærði margt af bloggi annars manns, Júlíusar Valssonar. Spurningar vöknuðu ekki síður.

Blogg Júlíusar Valssonar er dæmi um áhugaverða umfjöllun sem maður hefur ekkert heyrt um og er fáránlegt hvernig þannig þöggun viðgengst, því málið er stórt greinilega.

Ég held að Kalli Snæ hafi fjallað um þetta, en pólitíkusar nútíðarinnar eru ekki sama eðlis og þeir voru 1992 þegar EES samningurinn var ræddur.

Það sýnir kúgunina, að jafnaðarfasismi ríkir í heiminum, að sjálfstæð hugsun og rökvísi eru fyrirbæri sem eru næstum alveg horfin frá fólki.

Að því sögðu, ég veit ekkert um þetta í smáatriðum og get því ekki svarað um þetta nema almennt, að mér lízt ekki á þetta eins og Júlíus Valsson setur þetta fram á sinni síðu.

Það ætti eitt og sér að vekja mikla varúð í fólki og grunsemdir hvernig aðferðafræði er notuð, sem sagt að þetta gengur í gegn nema þessu sé hafnað.

Enn á ný er skálkað í skjóli valds.

WHO er það vald, og er þetta risastóra nafn.

Setji maður sig gegn WHO er maður klikkaður nörd, eða mögulega.

Ég þekki þetta ekki í smáatriðum.

En ég segi eins og Arnar Þór og fleiri:

Er ekki nóg komið af völdum alþjóðafyrirtækja og klóm sem teygja sig í sjálfstæði smælingjanna?

Að því sögðu, er nokkuð hægt að búast við því að þessu verði hafnað?

Er ekki sjálfstæði löngu horfið frá þessu landi?

 

En annars tengi ég við þennan pistil um pólitíkina, þriðja umræða, sáttin, þinglok.

Um þetta vil ég bara segja þetta:

Vopnin voru tekin úr höndum stjórnarandstöðunnar með 71. greininni.

Á sama hátt eru önnur vopn tekin frá fólki með kurteislegu valdi og valdbeitingu WHO eins og fjallað er um hér á minni síðu og Júlíusar Valssonar.

Hér fáum við smjörþefinn af aðferðum Samfylkingarinnar þegar við verðum komin inní ESB.

Býst við að þriðja umræða hefjist á morgun

Lýðræðið er í kröggum - svona ákvæði er virkjað til að komast útúr klemmu

Kristrún Frostadóttir er útsmogin og hennar stjórnunarstíll er einræðiskenndur en ekki viðvaningslegur, leiðrétti mig með það. Hún ætlaði sér að koma fiskveiðifrumvarpinu í gegn óbreyttu og hefur tröllatrú á því, annars væri ósveigjanleikinn varla svona mikill.

Með þessu er ekki tryggt að andstaðan sé engin lengur, en fólk verður ringlað.

En ég held að þótt margir vilji sjá þessar breytingar og telji þær réttlátar, þá eru fleiri en stórútgerðin hikandi eða á móti þeim.

Þetta ákvæði sem hér er verið að virkja það er svolítið á mörkum þess að vera lýðræðislegt. Ef það er of mikið notað er það allt annað en lýðræðislegt. Enda ábyggilega ástæðan fyrir því að það var ekki notað í fjölmörg ár.

En maður virðir stjórnarandstöðuna fyrir að standa saman. Guðrún í Sjálfstæðisflokknum er heldur enginn viðvaningur og gæti orðið sterk sem forsætisráðherra.

Þetta getur ekki þýtt annað en ósigur fyrir Kristrúnu og hennar ríkisstjórn, því þetta ákvæði er örþrifaráð. Það sýnir ósveigjanleika af hennar hálfu, því auðvitað ber forsætisráðherrann mesta ábyrgð á að samkomulag náist - eða hvað - undir svona kringumstæðum.

Er hægt að kenna stjórnarandstöðunni bara um þetta?

Það má alveg búast við meiri hörku frá stjórnarandstöðunni núna, og málþófi sem hefnd.

Vissulega má taka undir að þetta minni á sandkassaleik.

En samt er þetta líka merki um stigmögnun stríðsátaka á alþingi, vegna þess að Sjálfstæðisflokkurinn er yfirleitt ekki í stjórnarandstöðu og fólkið þar sættir sig ekki auðveldlega við það.

Síðan ef reynt verður að breyta reglum um málþóf, þá hefur það einnig afleiðingar í þá átt að minnihlutinn vill eitthvað annað vopn í staðinn.

Sýnir þetta ekki að þanþol lýðræðisins svonefnda, það er að bresta?

Ástæða fyrir því að ákvæðinu sé sjaldan beitt

Kínverjar styðja Rússa og hér gæti verið upphaf að þriðju heimsstyrjöldinni

Það sem ég sagði í upphafi það passar enn, að allur stuðningur við Úkraínu kostar meiri mannslíf hjá þeim og Rússum og dregur þetta stríð á langinn. Sigur Rússa er og var eðlilegasta útkoman, en gríðarlegur vestrænn stuðningur við Úkraínu hefur kostað hrikalegt mannfall og eyðileggingu ásamt mengun.

Fleiri hér á blogginu héldu þessu sama fram alveg í upphafi.

Þessi skoðun á því rétt á sér.

Kókaínfíkillinn Selenski - ef trúa má þeim sem því halda fram - hefur aðeins áhuga á erlendum reikningum sínum, - segja margir - og ekki virðist unnt að hrekja það.

Upphaflega var því haldið fram að Pútín væri kominn að fótum fram og hálfdauður og að rússneski herinn væri ónýtur og kreppa alveg að koma í Rússlandi. Með rússnesku kreppuna má segja að margt er til í því - en að öðru leyti virðist hitt allt falsfréttir vestrænna þvælufjölmiðla.

Mitt upphaflega mat byggði ég á mannþekkingu minni og með því að bera Tsjetjesníustríðin saman við þetta.

Já, Pútín er stríðsherra sem minnir á mestu kappa fortíðarinnar, til dæmis Júlíus Sesar eða Napóleon. Þeir sem eru haldnir óbærilegu Hitlershatri sjá bara líkindin við Hitler, en það er auðvitað alrangt að hann líkist honum mest. Margir hafa ráðizt inní lönd áður aðrir en hann.

Vegna þess að Pútín vill ekki tapa stríðum, þá vissi ég, og aðrir máttu vita, að þetta yrði ekki auðsótt, að láta Úkraínu sigra. Rússland er jú þrátt fyrir allt stórveldi og annað mesta kjarnorkuveldi í heimi.

Stríðið á milli Úkraínu og Rússlands er einnig sama stríð og geisar útum alla jörð á milli frjálslyndra og íhaldsamra afla. Úkraínumenn eru spilltir af vestrænum hugsjónum og líta á sig sem Evrópumenn. Þar liggur hundurinn grafinn og það þola Rússar ekki. Þeir líta á slíkt sem ígerð sem þurfi að uppræta með aðgerð, og drápum ef annað ekki verkast vill.

Það sem ábyrgir vestrænir stjórnmálamenn hefðu átt að gera fyrir löngu, og Donald Trump þó helzt, sem eini stjórnmálamaðurinn með viti á Vesturlöndum, er að taka Selenskí af lífi eða fjármagna byltingu gegn honum, eitthvað þesslegt, til að stuðla að friði. Þetta ástand hefur verið olía á eld átaka annarsstaðar í heiminum.

Bullið um sjálfstæði Úkraínu er brandari sem enginn með viti trúir á. Sjálfstæði er HVERGI TIL! Öll lönd, allar þjóðir, eru þrælar og ambáttir auðróna.

Því er alltaf haldið fram að Pútín vilji heimsyfirráð. Það er hræðsluáróður og mikil einföldun.

Því svara ég á sama hátt:

Úrkynjunin hefur sigrað Vesturlönd. Það er óafsakanlegt.

Það er ekki efst á lista Pútíns að ráðast á lönd Evrópu, ef það er þá yfirleitt nokkuð sem hann myndi gera.

Nei, miklu sennilegra er að hann myndi fjármagna undirróður og hryðjuverk, til að grafa undan frjálslyndinu og fjármagna pólitísk öfl hér á Vesturlöndum sem honum eru meira að skapi.

Umfangsmesta loftárásin frá upphafi stríðsins