Jafnaðarmenn og Natófylgjendur nota lúmskan áróðurshernað eins og fleiri

Þetta er maðurinn (Starmer) sem fangelsaði fólk fyrir rasisma og uppþot, umfram það sem efni gáfu til segja ýmsir.

Mér finnst að Rússar ættu að vera búnir að semja frið, að vísu og mér finnst þeir óþarflega herskáir, en engu að síður, Bretland er ófullkomið, Bandaríkin, Evrópulöndin líka. Það er grunnt á fasismanum einnig í þessum svokölluðu lýðræðisríkjum.

Önnur frétt fjallaði um það að ekkja Navalnís stofnaði sjónvarpsstöð í Rússlandi þar sem hún sjónvarpar gagnrýni á stjórnvöld. 

Hvort eru Vesturlönd lokaðri inní sinni heimsmynd og búbblu eða Rússar?

Kynnti varnaráætlun og varaði við ógn Rússa

Ég minnist vondrar loftræstingar og mikilla þrengsla á Bob Dylan tónleikum í Laugardalshöll 2008.

Ég fór á báða tónleikana sem Bob Dylan hefur haldið á Íslandi, 1990 og 2008. Egill Helgason kynnti í fyrra skiptið.

Seinni tónleikarnir voru ömurlegir en þeir fyrri fannst mér frábærir. Á fyrri tónleikunum spilaði hann á gítar og munnhörpu og fór nálægt upprunalegum útsetningum og flutti mörg lög frá bezta skeiði sínu, 1965 til dæmis.

Árið 2008 var hann falinn á bakvið hljómborð sem hann lék á og lítið heyrðist í. Söngurinn var svo tilþrifalítill og lágur að skil á milli laga heyrðust eiginlega ekki. Hann virtist svo hundleiður á því sem hann gerði að áhuginn var enginn og röddin næstum því alveg farin líka. Flest lögin voru af nýju plötunni frá 2006, en allar útsetningar svipaðar, og þetta var ekki áhugavert.

Verst var að 2008 stóðu allir, nokkur þúsund manns. Svitinn var óbærilegur og hitinn inni og loftræstingin ömurleg. Fólk fór út en ég man ekki eftir neinu hléi þá. Upplifunin var þrúgandi og óskemmtileg.

Loftræstingu skorti þá 100% í Laugardalshöllina. Ef hlé hefði verið gert þá má búast við svona troðningi og lýst er í þessari frétt.

Árið 1990 minnir mig að gestir hafi setið. Þá var meistarinn í miklu betra formi, og maður heyrði hann hrækja útúr sér orðunum af fyrirlitningu eins og hans er vandi þegar hann er í stuði.

Samt heyrðist lágt í honum líka í sumum lögum 1990. En ég man eftir mjög góðum lögum, með skýrum áherzlum og áhuga meistarans á að flytja þau. Einnig minntist hann á víkinga í kynningu á einu laganna.

Masters of War var mjög flott og hratt rokklag 1990, virkilega vel gert hjá honum og undirleikurunum.

Subterranean Homesick Blues fannst mér einnig gott þá, og Everything is broken.

Mér finnst að á sumrin eigi að halda tónleika úti þegar veður leyfir.

Sjálfur hef ég alltaf viljað verða rokkstjarna. En markaðurinn er lítill á Íslandi. Í ævisögu Keith Richards lýsir hann því hvernig tilfinningin er að vera rokkstjarna á sviði, það er eins og að vera hylltur sem guð eða hálfguð, dásamleg tilfinning fyrir egóið, en líka ábyrgð að standa sig og að valda ekki áheyrendum vonbrigðum. Mikið sukk fylgir oft.

Ég sætti mig ekki lengur við að vera trúbador og þessvegna mun ég ekki koma fram á tónleikum aftur eða gefa út fleiri plötur nema ég fái veglega hvatningu og almennilega greitt fyrir. Auk þess vil ég verða rokkstjarna, ég er ekki nógu góður gítarleikari til að vera trúbador, og það hentar ekki lögum mínum, sem sum eru í þungarokksstílnum en flest í venjulegum rokkstíl eða poppstíl, en einnig í þjóðlagastíl mörg, en undirleikur annarra myndi bæta þau einnig.

Fjöldastjórnun í molum: „Mildi að enginn lést“

Tilveruréttur fólks

Það eru líflegar umræður undir DV pistlinum:"María Rut um mótmælin í gær:"Í handbók popúlistans er þetta atriði númer eitt"."

Flestir eru mjög ósammála Maríu Rut og Metoofólki, og No borders fólki.

Þó eru nokkrir og nokkrar innanum sem hata sjálfa sig og sína þjóð af innileika og minnimáttarkennd svo engu er líkt.

Það fólk margendurtekur oft að allir séu nazistar sem voga sér að vera ósammála þeim, og að allir nazistar eigi ekki tilverurétt.

Samt er þessi frasi aftur notaður af góða fólkinu "að rasistar berjist gegn tilverurétti fólks."

Svo ég vitni í orð Maríu Rutar:"Orðinn meðal annars vanur höggunum sem beinast gegn tilverurétti fólks."

Og svo einn í athugasemdum:

"Hættið að láta eins og allar hugmyndir eigi rétt á sér. Við erum ekki vinir á morgun í vinnunni ef þú telur þig geta mótmælt tilveru rétti einhvers."

Er þetta ekki kallað að búa til strámenn, að gera öðrum upp skoðanir og berjast við strámanninn?

Það er mjög sterkt að tala um að mótmælendur vinstrisins mótmæli tilverurétti fólks. Hver er það sem gægist inní hugskot sitt og finnur slíkt hatur í garð náungans? Margur hyggur mig sig?

Flestir þessara svonefndu rasista sem mótmæla taka það skýrt fram að þeir séu ekki rasistar. Í því felst þá að þeir séu ekki að mótmæla komu fólks til landsins á grundvelli litarháttar heldur að misjafn sauður sé í mörgu fé og að kanna þurfi bakgrunn og taka betur á móti mörgum heldur en illa á móti alltof mörgum.

Jafnvel þó að sumir séu rasistar, að aðhyllast skilgreiningar byggðar á útliti og jafnvel hatur og andúð af þeim sökum, eru EKKI á móti tilveru þeirra sem líta öðruvísi út, vilja bara heldur að slíkt fólk sé í öðrum löndum.

Þannig að þessi fordómur og fyrirframsannfæring vinstraliðsins um að "rasistar berjist gegn tilverurétti annarra" er margfaldlega rangur fordómur og á sér mjög litla stoð í veruleikanum. Þarna er verið að dæma stóran hóp út frá skoðunum og jafnvel hegðun örfárra.

Þetta gerir auk þess málstað þeirra ógagn.

En svo maður útskýri nú og skilgreini hvað tilveruréttur er, þá á það orð við um allt annað og er yfirleitt notað af andstæðingum fóstureyðinga og þungunarrofs. Hverskonar allsherjarrugl er þetta að nota þetta orð í röngu samhengi?

Tilveruréttur, það er rétturinn að vera til. Fólk sem er á móti tilverurétti þeirra sem nú þegar eru lifandi vilja væntanlega slátra öðrum. Fáir tjá sig þannig og fáir hegða sér þannig, enda lenda þá í steininum.

Hvernig væri að María Rut og hennar fólk fari að líta í eigin barm? Rasistar eru almennt hlynntir tilverurétti en ekki vinstrafólk ef grannt er skoðað, til dæmis litið á verk Vinstri grænna í síðustu ríkisstjórn og frjálsari reglur um þungunarrof sem þá voru samþykktar, því miður. Hinseginfólkið er allavega ekki að stuðla að tilverurétti ófæddra barna sinna með líferni sínu hvort sem það gerir það óviljandi eða viljandi, þannig að þessi orð eiga ekki við um rasista, nema þeir gerist brotlegir við lögin.

Auk þess þá held ég að rannsóknir hafi sýnt það að vinstrafólk er almennt hlynntara fóstureyðingum og þessvegna er margföld ástæða til að benda á hvaðan hugmyndafræðin kemur "að vera á móti tilverurétti annarra".

Þessi frasi um að rasistar mótmæli tilverurétti annarra hlýtur að vera bein vísun í Helförina, frægasta dæmið um rasisma og eina dæmið sem margir vilja þekkja, en snúa útúr því herfilega og nota sem klisju sem brátt fer að snúast á hvolf vegna fáránleikans og einfeldninnar við þá ofnotkun.

Mín skoðun er sú að margt af því sem kennt er við mannréttindi sé bara misskilningur. Ef fólk telur sér trú um að allir hommar hafi verið óhamingjusamir inni í skápnum fyrr á öldum þá gefur það ekki öðru séns, það gefur ekki veruleikanum séns, að litrófið hafi verið fjölbreytilegra fyrr á öldum. Þetta er ákveðið fortíðarhatur og svartsýn sjón á fortíðina sem á ekki rétt á sér.

Tölur um sjálfsmorð sýna að þau eru svipuð eftir tímaskeiðum. Sú fullyrðing að hommar og lesbíur hafi framið sjálfsmorð fyrr á öldum meira en núna hún er hreinlega mjög hæpin og byggist á tilfinningum, löngun til að lifa ákveðnum lífsstíl og láta ekki að stjórn.

Ég er bara ekki sammála því að hommar og lesbíur í skápnum hafi verið svona óhamingjusöm eins og sagt hefur verið. Það er frasi og mantra, fyrst og fremst.

Það verður að meta þjóðfélagið eins og gangverk klukku. Stærstur hluti hinseginfólks fyrr á öldum var í hjónabandi og eignaðist börn með fólki af gagnstæðu kyni. Það má líta á þannig tölfræði sem meðmæli með feðraveldinu. Það er sigur að eignast afkvæmi, þvingað eða óþvingað.

Um tilfinningar verður fátt vitað með 100% vissu þessa fólks fyrr á öldum.

Aðalástæðan fyrir því að María Rut berst gegn þjóðernissinnum er að það er hreyfing sem í heildina vill annan lífsstíl en hún kýs eða telur sig bundna að vera í. Hugsjónir um þjóðerniskennd eru fallegar og allir ættu að geta tekið undir þær sem ekki eru í einhverri unglingauppreisn krónískri. Ég tel jafnvel að andstaðan gegn Sannleikanum og Lífinu og Veginum eins og Jesús Kristur boðaði sé rót hinseginleikans en ekki öfugt, fólk telur sig vinna að frelsi en finnur helsi.

Og þó má sjá að tízkan kemur í bylgjum. Með fullri hreinskilni get ég sagt að það kom mér á óvart að Donald Trump skyldi vinna kosningarnar 2016 og síðan aftur í fyrra.

Margir eru hræddir við þessa tízkustrauma sem eru and-líberal, and-frjálslyndir.

En ég er nokkuð viss um að það hafi takmörkuð áhrif að reyna að hafa áhrif á fólk.

Allavega reyndi ég að syngja lög um Adolf Hitler og gegn femínisma, en það hafði ekki þau áhrif sem ég vonaðist eftir, ég varð ekki Bob Dylan Íslands. Ég mældi ekki að það hefði nein áhrif á þjóðfélagið.

Eins er með þessa Hitlers-haturs pistla góða fólksins og rasista-haturspistla þeirra. Þú breytir ekki heiminum þannig.

Tízkan heldur áfram að fara í hringi og stundum snýst hún gegn manni, stundum með manni.

Auk þess vísaði hún í að deila og drottna með því að dreifa ótta, það væri númer eitt í handbók popúlista, sem eru reyndar bæði til vinstri og hægri. Vil minna á orð Arnars Þórs og annarra, sem segja að vinstrimenn geri það mest, til dæmis með því að valda loftslagskvíða og ótta um hamfarahlýnun og ísöld.

Þetta eru atriði sem ég trúi á ásamt vinstrisinnunum, svo ekki er þetta allt svo einfalt og svarthvítt.

Stefndi í árekstur mótmælenda á Austurvelli

Þar til skynjum Esus og hans dans, ljóð frá 5. maí 2021.

Tekur inn og leggur þar á vonir, vinur kyssir,

vörnin trauðla þessi sýki, eitur, gjörðin...

Ef þú rífur húsið hans,

hættir framtíð sú.

Fjarri grætur fullreynd jörðin,

fjarska góðar brautir missir.

Bjáninn montinn brýtur sér af,

brúðir féllu í kös.

Blásið er loks boði þér af,

bara fyrir ös.

Gegn þér líka getur boðið dans

góður Esus, trú.

 

Gráar þar á brautarteinum samúð sinna ekki.

Sjá þó hvernig reglur láta táknið birta...

Þær sem lifðu í húsi hans

hafa fórnað sér.

Ekki þetta aldna, virta,

aðeins það sem lofar hlekki,

kemur þar og kálar fylgi,

kennir ekki sig.

Gullsins þókt sig gerð nú ylgi,

getur skaðað þig.

Þar til skynjum Esus og hans dans,

ekkert virkar hér.

 

Kemur valdið systrum frá er segja trauðla meira?

Sjálf er tízkan þannig, eitthvað nýtt og betra?

Menning er í húsi hans,

heimur sem þó féll.

Niðurrifið vill þig vetra,

veiztu að frúrnar munu ei heyra?

Held mér þó í Völu vísu,

vil því lofa nóg.

Síðar finnum Chaos, krísu,

kannski drukknun, sjó.

Meiri en Kristur, Esus og hans dans,

eftir margan skell.

 

Ömurlegt að réttlæta að Úlfar Lúðvíksson var látinn fara úr starfi sem hann var rétti maðurinn í, og leitun að nokkrum með aðra eins reynslu og færni og hann í það.

"Höfum fullkomlega misst stjórn á útlendingamálum", er fyrirsögn á frétt á Vísi frá 27. maí á þessu ári, nýleg frétt (4 daga frétt) og var mikið lesin, miðað við að hún var ofarlega í bunkanum þeirra í allavega tvo daga um það bil.

Gestur Pálmason markþjálfi og fyrrverandi lögreglumaður er í viðtali þarna og lýsir þessu svona.

Nú er það svo að Þorbjörg dómsmálaráðherra þykist hafa skilning á þessum vanda, en hvaða manneskja kemur í embætti Úlfars? Mun sú manneskja standa sig eins vel og hann?

Margir eru mjög ósáttir við að Úlfar fór annað, og kannski var það bara til að losna við einn einn karlmanninn og fá enn eina konuna í staðinn, sem auðvitað stendur sig verr, miðað við að allar konur hafa staðið sig ÖMURLEGA í stjórnmálum, nema Sigríður Á. Andersen, og örfáar í Framsókn kannski sem hafa staðið sig bærilega eða jafnvel nokkuð vel og svo í Miðflokknum. Flestar konur í Sjálfstæðisflokknum hafa það eina erindi að selja þann flokk á útsölu og eyðileggja hann, leggja hann niður og láta hann ganga í Samfylkinguna eða Vinstri græna!

Viðtalið í Vísi er mjög gott við Gest Pálmason.

Að því sögðu, úr því að jafnvel draumórafólkið í Viðreisn og Samfylkingunni er farið að nálgast Miðflokkinn í orði kveðnu, þá getur vel verið að ákvarðanir verði ekki lengur ömurlegar, heldur nett lélegar í framtíðinni, og svo kannski bærilega umdeildar, þegar ástandið verður orðið enn verra í ofbeldismálum þjóðarinnar, og auðvitað þrætt fyrir að það sé fjölmenningu að kenna af þeim sem trúa á hana og vinstristefnu eða miðjustefnu eða kratisma.

Mér finnst í rauninni þreytandi og pirrandi að vera nöldrandi neikvæðisseggur, en þegar aðrir sinna því ekki tek ég á mig slík skítverk.

Vandinn er sá að Viðreisn er ekki þjóðlegur flokkur. Hann er yfirlýstur ESB flokkur og talsvert í ætt við Pírata og Sósíalista sem eru mjög mengaðir flokkar af óraunsæjum firrum og dillum um að fjölmenning skapi engin vandamál.

Vel má vera að Viðreisn sé lengra frá þjóðernisíhaldinu sem Sjálfstæðisflokkurinn var og Framsókn, en úr því að það er komin samstaða um að þessi mál séu í ólestri og klúðri meðal þjóðarinnar þá verður Þorbjörg Sigríður dómsmálaráðherra að tækla þetta þannig að sómi verði að. Annars missir hún bara vinsældir, hverjar sem hennar skoðanir eru.

Ég hef hlustað á hana tala og ég las pistlana hennar oft í Fréttablaðinu, og ég veit af þessu sem hún hefur sagt og skrifað að hún vill taka tillit til margra skoðana. Það lýsir fágætri stjórnvizku miðað við hennar kyn, sem oft sýnir skammsýni, einsýni og þröngsýni. Og þó er hún í afleitum flokki.

Úlfar Lúðvíksson var bæði virtur og dáður fyrir störf sín. Til að afsaka fasíska og femíníska stjórnarhætti eru nú sumir tilbúnir að ata hann auri og kalla hann geðstirðan, eins og í DV pistli. Það er hugleysi af verstu gerð og meðvirkni með stórhættulegum konum sem komizt hafa til valda á þessu landi.

Aðalpunkturinn sem ég vil koma að er þessi:

Góðir foreldrar þora að gera sig óvinsæla til að kenna börnum rangt og rétt og sýna þeim aga.

Það nákvæmlega sama á við um góða embættismenn og stjórnmálamenn.

Karlar og konur sem ætla að geðjast öllum eru ÓHÆF til að stjórna. Það er STJÓRNLEYSI. ANARKISMI ER UNDANFARI EINRÆÐIS OFT! Athugum það, það er kennsla sögunnar.

 

#78. - Kallar eftir afsögn ríkislögreglustjóra

Konur halda áfram hryðjuverkum og niðurrifi unz ekkert er eftir

Snemma dags í gær ætlaði ég að segja mig úr Þjóðkirkjunni loksins, en svo nennti ég því ekki. Ástæðan fyrir þessari mjög svo knýjandi þörf að segja mig úr Þjóðkirkjunni var að í gær var í Digraneskirkju fjallað um einhverja bók sem er í smíðum fyrir presta þar sem reynt er að gera kvenkyns guð meira áberandi. Kvennakirkjan hefur að mér skilizt fengið rými innan Þjóðkirkjunnar, en verið þó olnbogabarn, fyrr en nú með með kvenkyns biskupum.

Góður vinur minn er frábær íslenzkumaður og hann fer yfir málfar oft á bókum eða bæklingum innan kirkjunnar. Hann er að fara yfir þetta handrit.

Þetta er ekki í fréttum almennt, en ég veit þetta því ég þekki eitthvað til um þetta. Mér skilst að íhaldssamt fólk innan Þjóðkirkjunnar sé að reyna að hindra þetta, en verði ekki nóg ágengt. Það er valdabarátta innan kirkjunnar eins og sést á biskupskjörum nýlegum, þar sem konur hafa orðið biskupar sem eru lengst í hinseginstuðningsáttina og kvennaguðfræðiáttina, sem hefur valdið ómældri gremju og reiði meðal þeirra íhaldssamari innan kirkjunnar og utan hennar jafnvel líka.

Mér var boðið að mæta á þennan fund í gær því fólk vildi að ég tjáði mig og styddi þá íhaldssamari, en ég tók dræmt í það, vegna þess að ég sagði að þetta yrði ekki stöðvað ef sjálf biskupan stæði á bakvið þetta sem mér skildist að væri raunin.

Þó var ég alveg til í að tala og tjá mig um þetta ef vinur minn hefði mætt, en hann tók ennþá dræmar í þetta en ég, til að rugga engum bátum.

Síðan fór ég á Bókasafnið í Kópavogi og þar hitti ég Votta Jehóva sem að venju létu mig fá bæklinga og spjölluðu við mig. Ég sagði þeim frá þessu og ánægjulegt að segja frá því að þau voru öll sammála mér um að Þjóðkirkjan væri á villigötum með kvenbiskup sem styður heiminn og mannréttindi Satans, eins og var skilningur þeirra.

Fólkið frá Vottum Jehóva sagði að fréttirnar um kvennakirkjudaðrið væri einmitt sönnun og staðfesting á mikilvægi þeirra sjálfra og annarra sértrúarsafnaða þar sem enn væri fólk andsnúið svona guðlasti.

Kvenkyns guð innan kristinnar eða gyðinglegrar kirkju er marklaust fyrirbæri og það geta allir sagt sér sjálfir. Það er gyðja, því kvenkyns guð er gyðja samkvæmt íslenzkri skilgreiningu og alþjóðlegri, "goddess instead of a god."

Það vill nú þannig til að kynferði Jehóva, eins og þau kusu að orða þetta, en ekki Jahve, það er óvenju vel skjalfest og tryggt í sögunni, í bókum, myndum og styttum.

Þó tek ég það fram að þau töluðu mikið um að skurðgoð og myndir af Guði væru ekki þóknanlegar honum.

Theos á grísku er með karlkynsendingunni -os þannig að þetta fer nákvæmlega ekkert á milli mála.

Auk þess er hefðin öll á þennan veg.

Hinsvegar átti Baal konu, Asheru, og ég ræddi um þetta við þau. Sumir fræðingar telja að Jahve hafi einnig átt þessa sömu konu, Asheru, en hún hafi verið látin hverfa af rabbínum og valdhöfum Hebrea eftir herleiðinguna, þegar trúin og sjálfsmyndin var í kreppu hjá þeim. En þau vildu ekki kannast við þessar fræðilegu kenningar um að Jahvedýrkunin hafi sprottið uppúr Baaldýrkuninni heldur sögðu þau að Guð hefði opinberað sig.

En þau voru öll mjög hörð á því og sammála að annaðhvort er Guð kynlaus andi eða karlkyns, en alls ekki kvenkyns, það er guðlast.

Um það bil allir skólar eru langt til vinstri eða á miðjufasismasvæðinu

Rannsóknir hafa alltaf verið pólitískar einsog háskólar og aðrir skólar, fólk hefur bara ekki tekið eftir því fyrr. Loks er að koma upp heilbrigt mótvægi með Trumpismanum.

Ef fólk rannsakar hverjir fá styrki, hverjir verða vinsælir tónlistarmenn, þá er það samkvæmt þeim kommúnisma sem kallaður er jöfnuður og lýðræði, en er jafnaðarfasismi.

„Það er verið að gera rannsóknir pólitískar“

Er hernaðaruppbygging "vonarglæta"?

Ég hrósaði Kristrúnu í nýlegum pistli en það geri ég ekki hér. Hér snýr hún hlutunum á hvolf. "Áherzla á öryggi á Norðurslóðum", hvað þýðir þessi frasi hjá henni eiginlega? Hann þýðir einfaldlega að það er minna öryggi á Norðurslóðum en áður vegna þess að stórveldin seilast hér til áhrifa! Það er nú öll "vonarglætan", sem sé alls engin vonarglæta heldur aukinn ótti og VONLEYSI!!!

Kínverjar vilja ráða og hafa áhrif hér á Norðurslóðum og Bandaríkjamenn, Rússar án efa líka. Síðan þegar Indverjar fara að gera sig breiða, Afríkmenn og Suður Ameríkumenn, þá munu þeir gera slíkt hið sama.

Vaxandi mengun og orkuþörf í heiminum. Kjarnorkan meira notuð, fleiri kjarnorkuver.

Þetta er ALLT ANNAÐ en vonarglæta!!! ÞETTA ER GEÐVEIKI OG HELSTEFNA!

Kristrún er LÝÐSKRUMARI eins og allir sem FEGRA ljótan sannleikann og veruleikann!!!

Ef maður setur þetta í samhengi við efnahagsmálin þá verður þetta ennþá fáránlegra!

Þessi svonefnda hernaðaruppbygging er brot af því sem þarf, til að fá völd, ef miðað er við hernaðarmátt Bandaríkjanna, Rússlands, Kína og þannig stórvelda.

Þar fyrir utan, Evrópa öll er í hnignun og kreppu, þar með Norðurlöndin.

HVAÐA VONARGLÆTA er þetta?

Getur þú með baunabyssu Norðurlanda ógnað skriðdrekum Bandaríkjanna eða Rússa?

Alltaf sama ruglið í þessum valdamönnum!

„Vonarglæta“ eftir hótanir Trumps um Grænland

What's Left Of Past And Dust, ljóð frá 19. janúar 2025.

Let them have what's left of past and dust,

leave them fighting, made of stupid rust.

Only could my inner peace they find,

as my Buddha comes to show.

Underneath it all

even they must fall.

Climbing none or crumbling ever?

keep it there, this love will sever...

If I'll ever mind,

only could they teach me now to go.

 

Past is gone and people, family too,

pride in nothing? - Must you really do...?

Eve is showing emptiness and pain,

ever could we get it right?

Crushed when small will smile,

smiting all the guile.

Married woman more is needing,

maybe her own addict feeding.

Love and life in vain,

lonely without her my chilly night.

 

Did I love them? - Maybe girl of gleam?

Glacier, angry? So you let out steam...

Strong she wasn't, staying nowhere right,

stiff in poverty and gone.

So you see it's wrong,

someone wasn't strong.

Still you need them, crying, calling,

cuddling her and even falling...

Framework, that's the fight!

Further now and soul is tired, done!

VG var á siglingu fyrir 4 árum, Viðreisn nú, hvenær verður spilling Viðreisnar viðurkennd?

Eitt sinn voru ESB-kratar ekki í tízku á Íslandi, og Samfylkingin varla stjórntæk og fólk hélt að Viðreisn hyrfi og kæmist aldrei í stjórn. Nú er það svo að hægri-kratar Sjálfstæðisflokksins eiga í miklum vanda og einnig yztu-kommar, Sósíalistar og Vinstri grænir. í Silfrinu í gær reyndu meðlimir þessara flokka að tæla fólk til sín, en heyra mátti að ESB-kratarnir eru allsráðandi á Íslandi í dag.

Það verð ég að segja að Kristrún Frostadóttir er sérlega góður formaður Samfylkingarinnar. Ég dáist að henni fyrir að sýna aldrei hroka, tala um verkefni sín af auðmýkt, og eins og það skipti engu máli að hún sé ein valdamesta kona landsins, að hún sé bara að fást við verkefni eins og allir aðrir. Í því felst auðmýkt sem gerir hana vinsæla og virta, elskaða jafnvel.

Einnig kunni hún að milda hneykslin í kringum Flokk fólksins fyrir nokkrum mánuðum, með einmitt sömu aðferð, með mildum og hóflegum orðum, ekki með því að dæma einn né neinn, heldur með því að segja að tíminn yrði að leiða þetta í ljós og rannsóknir á því sem gerzt hafði.

Hin síbrosandi Katrín Jakobsdóttir hafði trúverðugleika þjóðarinnar alllengi, og stjórn hennar naut góðs af því, en síðan fór bros hennar að sýnast kjánaglott og hún datt úr tízku með tímanum.

Kristrún er hinsvegar hæfilega virðuleg og það hæfir henni lengi, en allir pólitíkusar missa völd að lokum, og virðingu margir.

Þorgbjörg Sigríður er í fjósinu að moka skítinn og vinsælu fólki út og verður óvinsæl fyrir vikið. Ég spái því að Viðreisn missi vinsældir nokkuð hratt og síðan Samfylkingin, en kannski tekur það 4 ár og kannski tekur það 8 ár.

Þorgerður Katrín hefur verið í þessu lengi og hefur misst sinn kjörþokka allmikið. Eitt sinn var hún skemmtileg Sjálfstæðiskona en nú er hún steingervingur hins gamla Sjálfstæðisflokks og einhvernveginn ekki sannfærandi í stuðningi við Nató og mannréttindi, mannfall í Úkraínu og andstöðu við Ísrael.

Það koma alvöru hneykslismál á þessu landi og alvöru mál sem munu gera Viðreisn og Samfylkingu að óvinsælum flokkum, en ennþá er siglingin róleg og sjórinn tiltölulega lygn. Svínslegt er þó að bola Helga Magnúsi burt sem ætti að vera í starfi yfirmannsins sem hafði ekki samúð.

Jódís Skúladóttir hætt í VG og talar um spillingu