Ásælni Bandaríkjanna í Grænland og Kanada vekur upp spurningar um hvað sjálfstæði er í okkar nútíma og hvernig við finnum fyrir því.

Yfirleitt er sjálfstæðinu rænt af fólki bakdyramegin, með samningum friðsamlegum eins og ESB gerir og líka stórar og litlar þjóðir.

Nú er það svo að mismunandi forsetar komast að í Ameríku. En segjum svo að Ameríka næði Íslandi alveg yfir sig, eins og Grænlandi, hvaða breytingum myndum við finna fyrir?

Enskan yrði kannski opinbert tungumál, en þar sem fylki Bandaríkjanna eru ekki með samræmda löggjöf myndum við sennilega fá svipað frelsi. Stjórnarskrá Bandaríkjanna er með því betra sem þekkist í heiminum, svo varla þarf að óttast hana.

Það sem ég held að vaki fyrir Trump og hans fólki er að kremja wók-jafnaðar-satanismann undir hælnum, eins og að merja syndina undir hælnum, held að þetta sé einhver Biblíu tilvitnun sem ég hef heyrt móður mína fara með, sem er frelsuð og mikið kristin.

Málið er það, að ef við værum eitt fylki Bandaríkjanna og með forseta eins og Trump, þá myndu réttindi hinseginfólks fara forgörðum, sú breyting myndi vera samtaka því sem gerðist þar westra.

Það er þessvegna auðveldara fyrir Trump stjórnina að gera þannig breytingar heimafyrir ef andstaðan er minni í öðrum löndum. Eftir því sem Bandaríkin ná undir sig fleiri löndum verður því vald Bandaríkjaforseta meira. Þetta fólk er ekki svo vitlaust að það veit að þetta er alþjóðleg og andleg barátta.

Hinsvegar má athuga það að margir kostir fylgja því að vera í ESB eða eitt fylki Bandaríkjanna, eins og meira vöruúrval, lækkað verð, en miklu meira atvinnuleysi og óþolandi meira reglufargan, ef við værum í ESB, að vísu.

En það sem mér finnst skondið við alla þessa "sjálfstæðisumræðu" Grænlands og Kanada er að sjálfstæðið er svo lítið á okkar tímum í raun, þegar flestir eru sammála.

Ef Hitler hefði sigrað seinni heimsstyrjöldina þá myndi hugtakið sjálfstæði sennilega ennþá hafa einhverja merkingu, en það orð hefur varla lengur merkingu. Allir eru í sama kapítalismanum og Mammon er guð allra. Raunverulegur munur á menningu verður að vera til staðar svo orð eins og lýðræði og sjálfstæði hafi gilda merkingu, eitthvað til að berjast fyrir.

Mannvirðing er ekki til lengur nema sem kommúnískt aukaatriði í þykjustunni.

Til hvers er sjálfstæði á okkar tímum? Við lepjum öll úr sömu skálinni og innihald þess sem við lepjum verður sífellt ómerkilegra og óhollara. Við fáum ekki að velja okkur hugmyndafræði eða trú til að lifa eftir, því lúmsk eru bönnin. Kommúnismi, jafnaðarstefna og kapítalismi, þetta er allt orðið að því sama, með aðeins áherzlumun.

Þjóð sem berst fyrir einhverju, fólk sem vinnur og fær laun, fólk sem hefur skoðanir og hugsanir, það þarf sjálfstæði, ekki kommúnísk hjörð sem er orðin vélræn eins og við.

Ríkið er orðið svo útþanið á okkar tímum að fólk er orðið dofið og sljótt, enda lyfjanotkun í hámarki á þessu guðsvolaða landi okkar.

Jafnvel "sjálfstæð" fyrirtæki á Íslandi eru háð ESB reglum sem hindra á alla lund og fleiri og fleiri alþjóðareglum, auk þess sem RÚV sýnir þeim "aðhald", ofsækir þau í formi hrellisins mikla, sem hefur ýmis nöfn.

Sem sé, ríkið er með puttana í öllu, og yfirstjórnin er alltaf alþjóðleg, í gegnum ESB löggjöf og alþjóðalög, sem sum eru góð og gild en mörg eru alveg hræðileg og skaðleg á alla lund.

Trump er eitt það bezta sem hefur komið fyrir heimsbyggðina lengi, og líka Pútín, en svona menn duga ekki til, því jafnaðarfasisminn er of sterkur, fjöldinn er helmeitlaður og fjötraður og sérstaklega ungu kynslóðirnar, sem eru hlekkjaðar við Hollywood ómenninguna.

Þrátt fyrir frelsi Vesturlanda þá skortir uppá að flokkar komist að sem eru mismunandi, og svo að fólk tjái sig með mismunandi skoðanir.

Ef Frelsisflokkurinn hefði komizt inná þing eða Íslenzka þjóðfylkingin, þá ætti ungt fólk von. Eins og er, þá vantar mikið uppá að þjóðin sé annað en þrælkuð hjörð.

	Vance heimsækir Grænland
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hér segir Íslendingurinn í Bangkok:"Við fengum enga viðvörun". Málið er það að fólk fær alltaf viðvarnir frá handanheiminum ef það hlustar.

Fyrsta reglan í sambandi við andleg mál er að trúa og að hlusta og sjá, þjálfa hin andlegu skynfæri í að nema boðin sem eru oft ógreinileg þannig að maður áttar sig varla á þeim, en stundum eru þau samt skýr.

Ég hef fengið upplýsingar um það í handanheiminum eða frá öðrum stjörnum réttara sagt, að við Íslendingar þurfum að færa okkur frá Reykjavík og öðrum svæðum þar sem von er á skjálftum og gosum. Ég tek mark á þessum viðvörunum en aðrir gera það ekki. Það vill bara þannig til að ég get ekki flutt, hvorki til útlanda né annað á landinu, því ég hef ekki efni á því, það kostar mig peninga sem ég á ekki, einfaldlega. Annars væri ég "flúinn",  fluttur og jafnvel til útlanda.

Ég get líka sagt að mér finnst þetta grábölvað að geta ekki fluzt þangað sem ég vil búa frekar! Mér finnst það ÓÞOLANDI, og það veldur mér kvíða og gremju stöðugt.

Ég þekki Ingólf Arnarson nafna minn, (landnámsmanninn fræga). Ég hef þessa andlegu hæfileika eins og Emanuel Swedenborg hafði, að geta talað við "andana", eða fólk á öðrum hnöttum réttara sagt.

Samt er það svo að maður kynnist ekki hverjum sem er sem eru dauðir eða á öðrum hnöttum, því það fólk hefur persónuleika eins og við hin og tekur ekki við vinskap frá hverjum sem er. Reyndar hef ég ekki talað við hann oft, en það hafa verið lærdómsrík samtöl.

Ég gekk eftir því að kynnast honum og tala við hann, og hann lét ekki strax undan enda upptekinn maður sem nú er orðinn hálfgerður verndarvættur okkar Íslendinga.

Hann er ekki sá eini sem hefur sagt mér þetta.

Ég fékk nákvæmar (eða nokkuð nákvæmar) upplýsingar frá öðrum, held það hafi verið Sigurður jarðfræðingur.

Þeir vita ekki með 100% vissu hvernig þetta er, en þeir vita um líkurnar á miklum umbrotum hér á Íslandi.

Mér var sagt að í framtíðinni yrði fólki ekki vært og að atburðir myndu gerast sem ekki er búizt við að gerist. Það ríkir helstefna, þetta er afleiðingin. Ég get ekki tímasett þetta. Svona upplýsingar eru oftast óljósar.

Þó fékk ég skýrt að vita nokkur atriði:

1) Þegar stórir atburðir hafa gerzt útí heimi, jarðskjálftar í Bandaríkjunum, og víðar á jörðinni, þá má búast við miklum skjálftum á Íslandi, sem valda stórtjóni og mannfalli. ÞAÐ ER aðeins hægt að varast þetta með því að flytjast FRÁ þessum svæðum sem eru hættulegust.

2) Það er mögulegt að atburðarásin verði öðruvísi, að engin viðvörun verði gefin hér á Íslandi, að atburðir eigi sér hér stað á undan því sem gerist í útlöndum.

3) Mér sýnist eitthvað af þessu byrjað að gerast í útlöndum. Spárnar eru að rætast.

4) Við Íslendingar skiptum máli fyrir rás viðburðanna í framtíðinni. Það er ekki alltaf hægt að treysta á það að fólk á öðrum hnöttum reddi málunum með orku sinni. Það getur farið úrskeiðis, helstefnan er þannig, og árásirnar frá helstefnuaðilunum, djöflum af báðum kynjum.

Ég er að gagnrýna það að ENGIN breyting hefur orðið á þeim sem hafa peninga og völd og aðstöðu til að byggja hús og skipuleggja byggð hér á Íslandi eftir að ljóst varð að bæði eldstöðvakerfi eru hér orðin virkari nálægt Reykjavík, og sennilega jarðskjálftakerfin líka, því það hlýtur að vera að þessir stöðugu gikkskjálftar byggi upp spennu fyrir stóra jarðskjálfta.

Það er staðreynd að stærri jarðskjálftar hafa orðið á 100 ára tímabili nálægt Bláfjöllum en þessir skjálftar sem urðu árið 2000 og svo nokkrum árum seinna.

Enda sagði einhver jarðskjálftafræðingur eftir suðurlandsskjálftana 2000 að það væri ekki búið að losa um alla spennuna, mig minnir að hann hafi sagt að 75% hennar væri eftir að losna, miðað við stærri skjálfta fyrr á öldum.

Það eina sem hefur gerzt síðan er að byggðin er orðin mun þéttari, miklu þéttari, og miklu meira um háhýsi. Ennfremur eru heitavatnsrör orðin ryðgaðri og eldri í húsum. Það þarf ekki stóra skjálfta hér nálægt Reykjavík til að valda skemmdum á mannvirkjum, sem bæði geta valdið eldsvoðum og vatnstjóni og verulega eignatjóni. En skjálftar yfir 7 hér nálægt Reykjavíkursvæðinu gætu vel valdið manntjóni, því miður.

Ég tek það fram að fólk sem er kvíðið að eðlisfari og með ofsóknarbrjálæði eins og ég það tekur oft við skilaboðum að utan sem ekki eru sönn eða sem passa ekki. Þessvegna kem ég með þennan fyrirvara, kannski er eitthvað að marka þetta sem ég hef skynjað og kannski ekki.

Maður getur bæði haft andlega hæfileika og rökhugsun og ég reyni að missa ekki skynsemi mína þótt kvíðinn segi sitt eða andlegir hæfileikar séu að ofsækja mann.

En ef maður hræri í þessu öllu, efasemdum og skilaboðum, þá stendur það eftir að MÖGULEIKAR eru fyrir hendi að bjartsýnustu spár gangi ekki eftir.

Af hverju eru yfirvöldin á þessu landi alltaf jafn fyrirhyggjulaus? Það skiptir ekki máli hvort miðlarugludallar eða samsærisnördar séu eitthvað að bulla eða hámenntaðir spekingar sem segja eitthvað skrýtið, yfirvöldin taka jafnvel ekki mark á almenningi, heldur æða áfram eftir kommúnískum reglum sem samþykktar hafa verið af ríku og viðurkenndu fólki.

Sú leið er ekki alltaf sú bezta. Það gæti eitthvað komið fyrir hér sem myndi virkilega skaða okkar þjóð í formi eldgosa eða jarðskjálfta. Þá er betra fyrir þá að tjá sig sem telja rétt að búast við framtíð sem ekki hlýðir bjartsýnustu spám.

	Íslendingur í Bangkok: „Við fengum enga viðvörun“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það vill þannig til að fátt er í fréttunum sem vekur áhuga minn. Þessvegna geri ég eins og Guðjón Hreinberg, þá gríp ég til heimsspeki og fleiri fræða sem vekja meiri áhuga hjá mér en fréttirnar akkúrat núna.

Hjálparstarf er orð sem fékk sérstaka merkingu fyrir nokkrum áratugum, sem sé þá merkingu að gera Afríku, Indland, og fleiri svæði vestræn að öllu leyti. Áður fyrr var hugtakið hjálparstarf notað yfir að hjálpa vinum og kunningjum, eða öðrum Íslendingum, og lítið notað.

En ég fór að velta því fyrir mér hver væri tilgangurinn með heiminum og þessu lífi okkar.

Ég fór að taka eftir því að ekki var samræmi á milli þess sem haldið er fram opinberlega og því sem satt og rétt er.

Því var haldið fram að við ættum að vorkenna fólkinu í Afríku því þar var barnadauði, einræði, og það sem kallað var frumstætt líf. Því var haldið fram að kristna trúboðið og vestræna menningin væri alveg nauðsynleg fyrir þá sem ekki höfðu tekið við slíku.

Nú er svo komið að einræðið er á uppleið víða í heiminum og fólk sem áður lifði í "lýðræði" er farið að kjósa það.

Eitt var það atriði sem olli því að hjá mér varð vitundarvakning í afstöðu minni til þess þjóðfélags sem við tilheyrum.

Þegar mér skildist að fólki fækkar í Þýzkalandi og víðar á Vesturlöndum, þá var það mér 100% óyggjandi sönnun fyrir því að kenning dr. Helga Pjeturss væri rétt, að helstefna en ekki lífstefna væri ríkjandi á jörðinni.

Hægt er að reikna fram afleiðingar margskonar þróunar á jörðinni. Tölvur gera þetta og fólk gerir þetta líka. Sumt kemst ekki í fréttirnar, enda eru allar meginstraumsfréttir á Vesturlöndum komnar frá sömu fréttaveitunum sem gera fólk að einum hlýðandi skríl en ekki lýð sem ræður yfir sér sjálfum og orðið lýðræði vísar til, og á að ríkja hér, en gerir það ekki.

Sumir heimsspekingar eru sagðir bölsýnir. Schopenhauer var einn af þeim.

Bölsýnt lífsviðhorf hefur það fram yfir önnur að það tekst á við tilvistarkvíðann sem hlýtur að vera öllum meðfæddur, vegna dauðans og alls annars sem við getum kviðið fyrir.

Áður en kófið yfirtók heimsbyggðina hafði ég reiknað út framtíðarspá.

Eftir svona pælingar kemst maður að niðurstöðum sem eru á þessu rólinu:

A) Annaðhvort verða vélmenni ráðandi á jörðinni í framtíðinni eða lífið deyr út á þessari plánetu endanlega.

B) Síðustu mennirnir sem verða lifandi á þessari jörð verða dökkir yfirlitum og koma frá þeim svæðum þar sem áður var fátækt, sem verður útrýmt með "hjálparstarfi".

Mér finnst líklegra að til séu margir guðir en einn guð. Hugmyndin um einn "pabba" guð finnst mér barnaleg.

Ef einhver skapari var eða er til vitum við ekki hvernig hann lítur út eða leit út.

Það passar við vísindin og vísindaþekkingu nútímans að telja að úti í geimnum séu til lífverur sem hafa náð meiri þroska og fullkomnun en við. Þannig lífverur mætti kalla guði, ég trúi sem sagt Erich von Däniken, að guðirnir séu geimverur vissulega og þaðan komum við, sem sköpun þeirra.

Hitt byggi ég á vitrunum, mínum eigin, og túlkunum á goðafræðinni og fleiru.

Ég hef áður skrifað um að við séum tröllabeita. Hér vil ég útskýra það.

Hvaða ástæður geta guðirnir haft fyrir því að útrýma okkur með kærleika, velmegun og þægindum?

Mér finnst það raunar nokkuð augljóst, og einfaldasta svarið er oft það rétta, rakhnífur Ockhams kennir þetta.

Ef við, mennirnir á jörðinni værum guðir og ef við værum að skapa lífverur, þá myndum við sennilega útbúa þær þannig að þeir hæfustu myndu lifa af. Við myndum ekki endilega geyma lífverurnar í tilraunaglasi eða neyða einni réttri niðurstöðu uppá þær. Við myndum gefa þeim leyfi til að úrkynjast og deyja út eða fullkomnast og lifa af. Sennilega, þetta er tilgáta, sem mér finnst líklegust.

Kristilegur boðskapur felur í sér þversagnir. Guð gaf okkur frjálsan vilja, en samt höfum við úrkynjazt og flestir hlýða Djöflinum, ef maður notar bókstafstrúna, sem er trú Biblíunni en ekki nútímanum og femínismanum.

Nei, ég trúi því að guðirnir í Valhöll hafi skapað mannkynið og að Askur og Embla hafi verið fyrsta fólkið.

Sumt innan kristninnar er rétt og satt og nytsamlegt sé maður heiðinnar trúar, vegna þess að næstum allt er stolið úr heiðnum trúabrögðum í kristni, islam og gyðingdómi. Það þýðir að það hefur heiðið gildi fyrir heiðna menn og hefur ekki saurgazt af kristninni í gegnum aldirnar, sé það sett í rétt samhengi.

Mamma varð kristilega "frelsuð" eftir erfitt hjónaband, þegar maðurinn sem hún dýrkaði út af lífinu og var ástsjúk út af fór frá henni. Hún daðraði við allskonar sértrúarsöfnuði en hennar trúarsannfæring sannfærði mig samt aldrei.

Á sama tíma fór ég að hlusta á Sverri Stormsker og hún hafði miklar áhyggjur af því, því hún hafði lært það hjá Snorra í Betel að Sverrir Stormsker væri að draga ungdóminn til Heljar.

Mamma átti ráð við því, og það var að draga mig með sér á trúarsamkomur í Veginum, Krossinum, Ungu fólki með hlutverk og víðar. Ég man ekki hvort ég kynntist fólki í þessu Trú og líf sem hefur verið í fréttunum, það getur vel verið, en það var um þetta leyti. Sætar stelpur voru þó miklu frekar aðdráttaraflið sem var spennandi í sértrúarsöfnuðunum heldur en Jesúþvælan sem alltaf fannst mér nákvæmlega eins og ekki að kenna mér neitt nýtt eða rökrétt.

Ég lærði samt ýmislegt af því að hlusta á fólkið í sértrúarsöfnuðunum og um skeið taldi ég mig frelsaðan líka, og kristilegir hljómdiskar eftir mig, tvö stykki sýna það og sanna, teknir upp frá 1999 til 2001.

Eitt af því sem ég hef mikið pælt í það er erfðasyndin.

Þar kemur áleitin grunnspurning við sögu.

A) Af hverju er fólk veikt og deyr, er óhamingjusamt, af hverju gengur allt á afturfótunum, jafnvel þótt trúað fólk fullyrði að með trúnni muni allt reddast og fara á betri veg?

B) Getur það verið að kenningin um erfðasyndina útskýri þetta?

Erfðasyndin í kristinni trú gengur út á það að Eva hafi bitið af eplinu og óhlýðnazt Guði og þar með hafi þau Adam verið rekin burt úr Paradís.

Sumir hafa útskýrt þetta öðruvísi og sagt að Guð Biblíunnar hafi lagt gildru fyrir Adam og Evu sem þau hlutu að falla í og að Jahve sé djöfullinn en Lúsífer eða Satan guðinn sem eigi að tigna. Allavega virðast margir trúa þessu í nútímanum, femínistar, jafnaðarmenn og jafnvel kapítalistar sem dýrka Mammon fyrst og fremst.

Spekiorð fylgja Stormskersguðspjöllum Sverris Stormsker. Til dæmis að maðurinn eigi hvorki að fylgja kristindómnum né gagnrýna hann heldur forðast hvort tveggja. Eftir þessu hef ég nokkurnveginn lifað, og talið að í heiðninni sé frekar svarið.

Ég tel að erfðasyndin sé til en að hún sé annað en prestarnir boða.

Ég tel að erfðasyndin sé skorturinn á kynþáttahyggjunni og að Adolf Hitler hafi verið frelsarinn, Messías, Jesús Kristur endurfæddur þessvegna.

Þetta er hægt að útskýra á eftirfarandi hátt með einföldum rökum sem ekki eru langsótt:

Ef guðirnir í Valhöll sköpuðu okkur þá líta þeir á okkur sem dýr sem eigi að dafna úti í náttúrunni, Darwinisminn, "þeir hæfustu lifa af".

Þá voru kynþættirnir settir niður á jörðina eins og í keppni, til að þeir hæfustu lifðu af.

Erfðasyndin er þar með að trúa villunni, eins og kristninni til dæmis, sem byggist á óraunsæi og vitleysu.

Að vera laus undan erfðasyndinni er þar með að vera bæði dýrslegur eins og fólk var skapað en einnig að látast ekki stjórnast af því dýrslega eðli sem tilheyrir fólki, heldur hafa það á valdi sínu. Búddísk fræði og Yogaspeki geta kennt það, til dæmis.

Góð trúarbrögð kenna fólki rétta hegðun. Vond trúarbrögð bæla fólk og gera það óhæfara að lifa af, eða vondir predikarar.

Þór er mikill guð og almáttugur. Ef maður skilur Snorra Eddu rétt og bardaga hans við Hrungni þá skilur maður að Þór ber nokkra ábyrgð á okkur og okkar hegðun. Þó höfum við frjálsan vilja, en notum hann ekki. Jahve ber einhverja ábyrgð á því og vélmennið Jesús Kristur, Hrungnir.

Sigríður ríkislögreglustýra tekur vel í það að stofna leyniþjónustu á Íslandi en ekki her. En að stofna leyniþjónustu getur þó verið undanfari þess að stofna her, þetta eru svolítið skyld fyrirbæri sem tengjast afbrotum og átökum innanlands og utanlands.

Hefði ekki íslenzka þjóðfylkingin komið í veg fyrir þetta, Frelsisflokkurinn og Frjálslyndi flokkurinn, ef þeir hefðu fengið fylgi jafn mikið og Samfylkingin eða Sjálfstæðisflokkurinn og fólk úr þeim fengið að stjórna landinu?

	„Ísland er ekki herlaust land“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Sigur kristninnar var aldrei algjör. Eftir lifði þjóðtrú og hún geymdi menjar heiðinna trúarbragða, auk þess sem ýmislegt var skráð í klaustrum, sérstaklega á Íslandi og á Írlandi, en einnig af ríkum einstaklingum hér á Íslandi og víðar og þótti fínt að eiga slík fræði heiðin uppskrifuð í bókum. Á Íslandi kom Snorra Edda út sem kennslubók í skáldskap, en þá voru bækur ekki gefnar út, heldur fjölritaðar og uppskrifaðar og eign ríkustu og snobbuðustu ættanna og mannanna.

Ekki er hægt að mæla með því hvernig keisarar í Róm sem óttuðust um völd sín brenndu heiðin rit og drápu drúíða og almenning meira en þörf var til að kæfa niður alla mótspyrnu við einveldi sitt eða lýðræði svonefnt, þegar það átti að heita í gildi.

Ekki er heldur hægt að mæla með því hvernig valdamenn veraldlegir og kirkjunnar menn héldu þessu áfram eftir að kristnin varð ríkistrú.

En það er ýmislegt sem hægt er að læra af þessari sögu.

Eyðileggingin var mest á meginlandinu. Í útjöðrunum var síður hægt að ná til fólks, eins og hér á Íslandi eða á Írlandi eða á Wales, en cymbrísk (welsk) goðafræði er einnig nokkuð nákvæm og viðamikil, en engar goðsagnir eru til af því tagi í Þýzkalandi, Frakklandi, en örfáar í brotum á Bretlandi, og þá umskrifaðar sem þjóðfræði eða kristilegar dýrðlingasögur frekar en hinar upprunalegu goðafræðisögur.

Ég hef mikið verið að velta því fyrir mér að Úkraína og Ísrael hafa verið í fréttunum á undanförnum árum, en bæði þessi lönd eru mjög rík af fortíð sem varðar upphaf mannkynsins, eða trúarsögu mannkynsins kannski öllu heldur.

Það má segja með sterkum rökum að Ásatrúin hafi ekki borizt frá Tyrklandi eða Asíu eins og Snorri Sturluson hélt fram í formála sínum að Snorra Eddu, en eitthvað mun þó vera hæft í því að indó-evrópskir þjóðflokkar náðu þar trúarlegri og kannski veraldlegri hámenningu og ruddust yfir aðrar þjóðir þaðan, bæði Tokk-Aríar í Asíu og svo til dæmis Lúwíar frá Lyceu þar sem nú er Tyrkland, en Anatólía var upphafssvæði indó-evrópskra trúarbragða að einhverju leyti og áður en Yamnaya-menningin blómstraði fyrir 5000 árum, þaðan komu mörg goð, í for-indó-evrópsku menningunni, hattízku, og svo hittítzku og öðrum slíkum. Þessa Anatólísku heiðni má rekja jafnvel meira en 8000 ár aftur í tímann. Nei, Ásatrúin eins og við þekkjum hana barst kannski frekar frá Úkraínu fyrst, þar sem Yamnaya stríðsmennirnir bjuggu og ruddust svo yfir Vesturlönd, og sú innrás hófst fyrir 5000 árum, jafnvel 5500 árum, eða þar um bil. Í gröfum þeirra hafa fundizt Þórshamrar, og því hefur verið gizkað á að þeir hafi verið Ásatrúar, ekki sízt vegna þess að búið er að sanna að þeir kenndu okkur á Norðurlöndum og í Evrópu almennt að drekka bjór, eða mjöð, eða breiddu út bjórdrykkju meira en tíðkaðist, sem þekkist einmitt mjög mikið í fornsögum okkar.

Hitt þekkja næstum allir, að eingyðistrúin sem sigraði Íslendinga og aðra á Vesturlöndum kom frá Palestínu, Ísrael og því fólki.

Síðan eru annað þessu tengt sem er áhugavert að skoða.

Svíþjóð mun vera síðasta landið sem sagði skilið við Ásatrúna.

Þessi frétt sem ég fjalla hér um, hún segir frá því að Mick Carney, nýr forsætisráðherra Kanada boðar til nýrra kosninga 28. apríl og samskiptin við Bandaríkin ásamt ásælni Trumps í Kanada er aðal kosningamálið.

Áreitni Trumps og þrýstingur til að innlima Kanada í Bandaríkin hefur gert deyjandi flokk vinsælan þarna, Frjálslynda flokkinn þeirra, og nýr þjóðernisbylgja rís í Kanada og það er Donald Trump að þakka.

Á yfirborðinu er reynt að fordæma Donald Trump og hans frekju í Kanada eins og á Grænlandi, en undir niðri eru margir að hugsa sinn gang og þróun á sér stað og breytingar verða sem ekki er ljóst hvernig enda. Menn eins og Donald Trump koma hlutunum á hreyfingu.

En ég hef verið að velta fyrir mér jaðarsvæðum í nútímanum, og hvort femínisminn og jafnaðarstefnan muni sigra heimsmenninguna vestrænu, eða hvort það verður trumpismi, pútínismi eða eitthvað annað fyrirbæri.

Á jaðarsvæðum vestrænnar menningar, Úkraínu og í Kanada, þar er mótspyrnan gífurleg gegn trumpisma og pútínisma. Á meginlandinu má sjá sigur rótgróinnar kristni og íhaldssemi af ýmsum tegundum. Það má sjá á lýðvinsældum Trumps, Pútíns, Kínaforseta og vinsældum þjóðernisflokka í Þýzkalandi, í Svíþjóð og víða.

Þessi átök eru áhugaverð.

Hinseginfólk og jafnaðarfólk almennt hefur næstum án undantekninga þá skoðun að trumpisminn sé bakslag í mannréttindabaráttu sem sé sjálfsögð og réttlát, ekkert neikvætt við hana.

Bakslagið er þó kannski meira en bakslag, það gæti verið vitundarvakning fjöldans, og endurnýjun kristilegra gilda, maður veit það ekki. Kannski deyr það út og fjölmenningarhyggjan gæti sigrað á ný, eða svona Samfylkingarstefna og Demókratastefna.

Og þó er merkilegt hversu margt er að breytast og hvernig eiginlega allir þurfa að endurskoða afstöðu sína. Það gerist nefnilega líka í Kína og öðrum BRICS ríkjum.

Góð kosning Trumps endurspeglaði ekki bara einhverja rasistahreyfingu þar westanhafs, heldur eiginlega uppreisn karlmennskunnar, uppreisn kristilegra og þjóðlegra gilda, kannski heiðinna í bland líka, þar sem talsvert er um þannig fólk í Bandaríkjunum líka sem dreifist bæði á Demókrata og Repúblikana.

Já, og konur eru sumar orðnar dauðþreyttar á wókisma. Ákveðnir minnihlutahópar taka þannig hyggju fagnandi, og konur hafa verið mikið á þeim Gaypridevagni og stutt hann, einmitt vegna þess að þær hafa grætt á því aukin kvenréttindi, með því að kúga feðraveldið og drepa það niður.

En þegar á hólminn er komið þá fór Kamala Harris, Joe Biden og Demókratar í heild fram úr sér og fram úr öllu meðalhófi í wókisma sem þau viðurkenna nú sjálf og kom í ljós með stórglæsilegum sigri Donalds Trump í forsetakosningunum síðast.

Sumum þykir það með ólíkindum að ræða það í alvöru að Kanada sameinist Bandaríkjunum og Grænland. Ekkert er þó alveg útilokað þegar kemur að slíku rétt eins og sagan sýnir og sannar.

Einnig er það merkilegt, að svona tilraunir eins og hjá Trumpstjórninni bera stundum árangur miklu síðar, kannski eftir 30 ár þegar allt önnur stjórn verður við völd í Bandaríkjunum.

En til skemmri tíma litið þá eflir þetta þjóðerniskennd og sjálfstæðisvitund í Kanada og á Grænlandi og víðar.

Ég hef þá skoðun á sjálfstæði að það er mikilvægt, en farsæld er þó mikilvægari, og sjálfstæði verður aðeins verðmætt þegar fólkinu fjölgar, þegar kynþátturinn vex og dafnar, þegar tungumálið blómstrar og er ekki í útrýmingarhættu.

Sjálfstæði verður heldur aldrei raunverulegt nema í tengslum við aðrar þjóðir. Það byggist á gagnkvæmri virðingu og samskiptum við aðrar þjóðir, en ekki nýlendukúgun, en hún getur birzt í mörgum myndum.

	Boðar til kosninga: Trump „vill brjóta okkur niður“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt