Alþjóðastofnanir, baráttusamtök og þjóðir hafa öll brugðizt í því að stemma stigu við hamfarahlýnun og loftslagsbreytingum.

Ég er sjálfum mér samkvæmur í því að sumt finnst mér gott í stefnu Trumps og annarra hægrimanna en annað ekki.

Það finnst mér lýðskrum og alrangt hjá Trump að efast um kenningar um hamfarahlýnun og draga þjóðina úr alþjóðlegri samvinnu til að vinna gegn mengun.

Það er nú einmitt þessvegna sem vinstrið og hægrið þarf að tala saman á nýjan hátt og að hinar hefðbundnu átakalínur þokist og aðrar komi í staðinn.

Samt, samstarfs Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins var EKKI gott. Það vita allir og nóg er að sjá fylgishrun flokkanna til að sannfærast.

Hvað var það sem brást í samstarfs VG og XD?

Jú, málið var það að þau vildu sanna að þau væri frjálslyndari en Andskotinn og pólitískir andstæðingar til samans. Það eina sem þau uppskáru var minnkandi fylgi og andúð fyrrverandi stuðningsfólks.

Síðan voru ýmsir ráðherrar í sóló og einkaflippi í stað þess að láta af öfgadillum. Undir merkjum frjálslyndis voru búin til ömurleg lög um leigubíla og það kerfi gefið nokkuð frjálst, en afleiðingin varð Kaos, stjórnleysi. Áslaug Arna, ungur og óreyndur ráðherra Sjálfstæðisflokksins var þar í fararbroddi.

Fóstureyðingalöggjöf Svandísar og VG var síðan blautur draumur gamalla Kvennalistakvenna, eitthvað sem átti ekki að rætast og var ekki nauðsynlegt að verða að lögum.

Allskonar öfgar og vitleysa varð að lögum í Katrínarstjórninni.

Kristrúnarstjórnin finnst mér skárri enn að minnsta kosti.

Það særði þann sjálfstæðismann sem er í mér hvernig stefnan var.

Það særði einnig þann umhverfisverndarsinna og vinstrimann sem í mér er að áherzlurnar voru aðrar en ég vonaði hjá VG.

Kjósendur VG voru sammála mér. Flokkurinn var ekki að vinna fyrir alþýðuna, heldur fyrir öfgafemínista fyrst og fremst, að óþörfu.

Sjálfstæðisflokkurinn finnst mér að ætti að vera sú breiðfylking sem Samfylkingin er núna, flokkur sem inniheldur jafnaðarmenn og hægrimenn, en með samt áherzlu á hægrimennskuna, sem sagt, óbeit á reglugerðum, óbeit á sköttum, frelsi á sem flestum sviðum, en EKKI ÖLLUM sviðum.

Fyrst og fremst ætti þó Sjálfstæðisflokkurinn að efla atvinnulífið.

Tökum tvö dæmi:

Flugvélögin, fjölmiðlarnir.

Ef Sjálfstæðisflokkurinn væri í ESSINU sínu, þá væri flokkurinn eitthvað að gera til að bæta stöðuna þarna. Uppsagnir og minnkandi umsvif, þetta er það sem sjálfstæðismenn ættu að vinna bug á!!!

Sjálfstæðisflokkur sem HJÁLPAR ekki atvinnulífinu, hann hefur brugðizt!!!

Fólk kýs aðeins Sjálfstæðisflokkinn, ef hann er leiðandi og drífandi, í að skapa venjulegu fólki betri skilyrði og kjör!!!

	Önnur eins bráðnun aldrei mælst
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Séra Elínborg í sjónvarpinu í gær fór sæmilega djúpt ofaní rætur þessara helgidaga, fimmtugskostinn eða hvítasunnuna. Hún minntist á uppskeruhátíð sem upprunann, og auðvitað er það málið.

Það segir sig nefnilega sjálft að þetta snýst um uppskeruhátíð vorsins, og að fagna sumarkomunni, þannig hefur þetta verið meðal heiðingjanna, formæðra og forfeðra okkar.

Maður græðir mikið á því að lesa það sem Hjalti Hugason prófessor skrifar um þetta á veraldarvefnum, sá fróði maður, hann staðfestir enn að þetta á rætur í heiðnum uppskeruhátíðum og sumarfögnuðum.

Skírnarhátíð var þetta í gegnum aldirnar og þessvegna kemur nafnið hvítasunna, því hvítar voðir var fólk fært í eftir skírnina, en það orð þýðir hreinsun. Þannig er einnig orðið hvítvoðungur til komið, ungbarn sem fært er í hreinar og hvítar voðir sem lausar eru undan syndinni, og sem tákn um sakleysið og heilagleikann, innkomuna í Guðríkið, hvort sem menn túlka það sem heiðið ríki eða kristilegt og gyðinglegt. Trúað fólk er allskonar og hefur mismunandi viðhorf hvað er heilagt og tengt Guði eða guðum og gyðjum.

Þykir mér það mjög merkilegt að bera þetta saman við Beltane hátíðina gelísku sem haldin er 1. maí. Ekki leikur nokkur vafi á því að sú hátíð er skírð eftir guðinum Belenus, sem var sólarguð Kelta og Gaulverja svona svipað og Apollon hinn gríski og Baldur hinn norræni, eða Ósíris hinn egypzki, og Esus hinn keltneski, gaulverski.

Allar hátíðir kirkjunnar eru eftiröpun heiðinna blóta og hátíða. Annars hefði heiðið fólk ekki skipt um trú, það lét blekkjast, því það var vant því að bæta nýjum guðum inní goðafræði sína og jafnvel að taka upp nýja helgisiði.

En um heilaga andann mætti margt ræða og rita. Hann var ein af ástæðunum fyrir því að mér fannst kristnin ótrúverðug og ekki aðgengileg. Ég gat ekki skilið hvað andi er eða var eða á að vera. Ég fæddist inní Nýalsstefnuna þar sem krafizt er vísindalegra skýringa eða höfnunar ellegar á fyrirbærinu.

Enn vil ég vitna í Hjalta Hugason og það sem eftir hann liggur.

Hann talar um að faðirinn (Jahve) sé tákn um frumsköpunina, sonurinn (Jesús Kristur) um endurlausnina undan veldi syndarinnar en heilagi andinn sjái um að upplýsa og endurnýja gjörvalla sköpun Guðs.

Eins og oft lærir maður mest um heiðin trúarbrögð með því að hlusta á kristna menn og lesa eftir þá.

Ef þetta er borið saman við hindúisma og drúízku koma hliðstæðurnar strax í ljós.

Brahma er frumskaparinn í hindúisma. Taranos er frumskaparinn í drúízku. Jahve í kristni gegnir því hlutverki.

Hvað er "endurlausn undan veldi syndarinnar" miðað við hindúisma og drúízku, esusarisma?

Þarna rekst maður á ósamrýmanleg atriði vegna öðruvísi hugtaka sem virðast framandi kannski.

Esus er heilagi andinn innan gaulversku trúarbragðanna og heilögu þrenningarinnar keltnesku. Ekki nokkur spurning með það. En hann er bara miklu meira en það, hann er sólarguðinn þeirra, einn af mörgum raunar. Hann er einnig guð ferðalaga eins og Hermes og Merkúr hinn rómverski.

Shiva er sambærilegur við Esus tel ég.

Toutatis er oft sýndur sem naut eða dreki, eða fiskur. Hann er tengdur við vatn og sjó.

Vishnu sér um að viðhalda og vernda. Ég tel að Toutatis sé sambærilegur við hann. Það er vegna þess að Toutatis er oft sýndur sem hamskiptir og oft í mennsku formi sem hinn fyrsti kappi sem er ekki aðeins guð heldur líka hálfur maður, eða með mannlegt eðli að hluta til. Sem sagt, hálfur maður og hálfur guð, og kannski komu þær hugmyndir um Jesúm Krist frá dýrkuninni á honum.

Þetta gerir það að verkum að erfitt er að sýna fram á að Esus hafi verið bein fyrirmynd að Jesú Kristi, þótt nafnið sé kannski eftiröpun, þá gegndu þeir ekki nákvæmlega sömu hlutverkum eða gegna enn, sem lifandi guðir og öflugir.

Mér virðist að minnsta kosti auðveldast að bera þessa saman, að Toutatis sé sonurinn, svipað og Jesús Kristur.

Heilagi andinn var og er pottþétt Esus. Hans tákn er loftið sem fer úr líkamanum við hengingu, og einnig er hans tákn tranan, fuglinn sem fer svo víða. Fuglar fljúga um loftin blá, þannig að auðvelt er að sjá að Esus var guð hins andlega, andardráttarins, sálarinnar.

Hugmyndin um hinn heilaga anda hlýtur því að vera komin frá Esusardýrkuninni, og það er rökrétt. Það sem er eldra getur af sér það sem er yngra, sem er kristnin í þessu tilfelli.

En innan hindúismans er engin synd til og heldur ekki innan drúízkunnar, ekki nema í afleiddum merkingum sem ekki nákvæmlega sama fyrirbæri. Þessvegna er erfitt að tala um nákvæmar hliðstæður, en líkingar þó að minnsta kosti upp að vissu marki.

Frelsaði Esus undan einhverju? Eða frelsari Toutatis undan einhverju?

Það var sagt allavega að Toutatis væri verndari mannanna á guðaþingunum. Það var Taranis sem var hinn miskunnarlausi regluguð, sem beitti reglum óspart, hvað mætti og hvað ekki. Þá var sagt að Toutatis væri verndari mannanna, einskonar verjandi í réttarsal. Það var vegna þess að sagt var að hann færi í dýrslíki og kappalíki.

Þannig að segja má að Toutatis sé hliðstæðan við frelsarann Jesúm Krist, sá sem endurleysir undan syndinni, sem er ekki synd í drúízkunni, heldur fullkomleiki Taranosar, reglufestan, mannlegur breyzkleiki og miskunnsemi tilheyrir Toutatosi, því var hann og er (á öðrum hnöttum) vinsæll guð.

Þetta sem Hjalti Hugason orðar sem að "endurnýja gjörvalla sköpun Guðs" er mjög merkilegt, því þetta er fullkomlega heiðið orðalag.

Það sem mörgum finnst framandi við að skilja Shiva er að hann er guð eyðileggingar en viðhalds og endursköpunar á sama tíma.

Það er þetta sem er grundvöllurinn á bakvið heilaga andann. Þetta er einnig hlutverk Esusar. Hann er vissulega tréð sem er eilíflega hoggið og drepið af Toutatosi, en hann er einnig andinn sem fer og skiptir um ham.

Þannig er talað um lífið og dauðann í drúízkunni. Fórnin kemur þarna inní líka. Nema allt er þetta umbreytt og fegrað í kristninni, falið í öðruvísi hugtökum sem eru fjær hinni heiðnu og upphaflegu grimmd fórna og blóta.

Sólarblótið er kannski sú hátíð sem kemst næst uppskeruhátíðinni, Fimmtugskostinum, eða hvítasunnunni, skírnarhátíðinni.

Þá kemur maður að því hvað skírnin er upphaflega í heiðnum sið. Stundum var nefnilega skírt uppúr blóði eftir fórnir. Það átti að tryggja vernd og guðdómlega eiginleika. Þá var oft litið á skepnur sem heilagar verur sem guðir og gyðjur hefðu tekið sér bólfestu í. Já, margt er undarlegt við þetta og frumstætt þegar maður fer meira en 10.000 ár aftur í tímann til þeirrar heiðni sem er löngu liðin.

Síðan tók vatnið við, sem skírt var uppúr.

Þá kemur maður aftur að Toutatosi. Hann er guð vatnsins og sjávarins, eins og Neptúnus til dæmis eða Poseidon í grísku goðafræðinni.

Vatnið var aukþess tákn fyrir jarðlífið og jörðina. Athafnir sem þessar áttu að gera ungbörnin hæfari að takast á við þessa jarðvist, en þessar fornu athafnir voru vissulega mismunandi og sízt allar tengdar við grimmd eða frumstæði endilega, oft voru þetta saklausar og táknrænar athafnir og eru enn.

Menn til forna vissu að líkamar eru vatn að stærstum hluta. Þessvegna var Toutatis tákn fyrir töfra jarðlífsins. Taranos var og er hinn framandi, sem kemur frá öðrum hnöttum og Esus einnig.

En Esusarhátíð hefur fimmtugskosturinn verið upphaflega og hvítasunnan. Merkilegt er til þess að vitna að Esus var sólarguð upphaflega, fyrir langa löngu. Maí, júní, apríl, maður sér að hátíðir honum helgaðar hafa verið á þessum tíma.

En eitt má ekki gleymast, og það er Esus sem fylgdarmaður í dauðraríkið, eins og Hárbarður eða Charon hinn gríski. Með þessa tengingu í huga er hægt að búast við að mannfórnir hafi verið stundaðar í tengslum við þessa tímasetningu og þessi heiðnu og fornu blót.

Hjalti Hugason minnist á hreinsandi eld, eldtungur á himni og gný af himni í sambandi við atburðina í Postulasögunni sem segja frá þessu. Tákn andans sé hreinsandi eldur og tungutal framandi.

Nú er það svo að Taranos er tengdur við eld en síður Esus, hinn heilagi andi keltneski og gaulverski, og því er það ljóst að erfitt er að finna beinar eða nákvæmar samsvaranir þegar maður er að fjalla um þetta.

En koma geimfars og geimvera er greinilega sá atburður sem fjallað er um í Postulasögunni, vísindalega séð.

Samt vantar enn fullkomnar upplýsingar í smáatriðum um allar þessar heiðnu hátíðir sem liggja til grundvallar og allar þessar fjölmörgu goðsagnir, mýtur, sem eitt sinn voru til.

Ég á slatta af lögum frá árinu 2003 þar sem ég er hlynntur inngöngu í ESB (eða ljóðmælandinn öllu heldur). Ég var að gramsa í þessu og skoða þetta til að velja lög fyrir endurútgáfu, og ég mundi ekkert eftir þessum lögum. Ég meira að segja varð að rifja upp hver var ástæðan fyrir því að ég samdi þau og söng inná demódiska.

Þá rifjaðist það upp að ég var að semja lög fyrir plötuna:"Við eigum að samstillast öll". Það er platan númer 2 í þríleiknum um Nýalsstefnuna. Sú þriðja kom aldrei út en var hljóðrituð í grunnatriðum sem demóupptökur tveimur árum seinna, eða 2005. Það er platan:"Frá stjörnunum berst lífið."

En á disk nr. 2 um þetta einbeitti ég mér að þessum ákveðnu þáttum í Nýalsstefnunni sem snúast um samstillingu, sem ég held að sé orð sem dr. Helgi Pjeturss bjó til.

En ég get ómögulega munað hvers vegna ég var að tengja Samfylkinguna við þetta og aðildina að ESB. Það eina sem ég man er að á sama ári var ég að semja lög fyrir þriðju plötuna í öðrum þríleik, um jafnréttið, sem heitir "Jafnréttið er framtíðin", og kom líka út 2003, en ekki í útgáfu sem ég er ánægður með. Upptökur frá 1998 mikið, ekki þær beztu.

Mér finnst svolítið heillandi að gefa plötuna út með þessum lögum.

Á diski sem var tekinn upp 19. janúar 2003 er lag sem heitir:"Ó Evrópa, samstilling eilífðarríkið".

Ég man ekki hvort þetta var háð eða ekki. Sennilega hef ég fundið einhverja sannfæringu fyrir þessu sem ég var að syngja um og semja um. Lagið er ágætt og í rólegri kantinum, en ég finn ekki gripin, en textann finn ég. Gripin skrifaði ég á annað blað sem finnst ekki, en ég heyri að þetta eru sjaldgæf grip sem ég kannast ekki við. Þau hef ég fundið í einhverri gítarbók og svo gleymt þeim aftur. Stundum notar maður bara grip einusinni eða tvisvar og gleymir þeim jafnóðum.

Síðan er langt og merkilegt lag frá 11. janúar 2003 sem heitir:"Af hverju ekki að ganga alla leið og ganga í Evrópusambandið?" Það tekur 13 mínútur og 52 sekúndur í flutningi, og kvæðið er 10 löng erindi eins og Desolation Row eftir Bob Dylan, og kvæðastíllinn sá sami.

Mér finnst gaman að á plötum mínum sé eitthvað sem kemur á óvart. Þetta gæti komið inngöngusinnum í ESB skemmtilega á óvart og aukið vinsældir mínar meðal þeirra, úr því að þetta er í tízku núna og allmikið fylgi þjóðarinnar við að fara í ESB, og einnig í ríkisstjórninni.

Þetta myndi þá fara á plötuna:"Við eigum að samstillast öll", endurútgefna, en boðskapurinn á henni er svolítið í þessa átt.

Hver er munurinn á demótökum og tökum sem ætlaðar eru til útgáfu?

Maður sér það á þessum upptökum mínum frá þessum tíma. Lítill metnaður og tími fer í hvert nýtt lag, lagið er samið og grunntaka gerð, svo kannski bara ein í viðbót. Þá er það algengt að spilamennskan sé mjög ófullkomin og ekki alltaf sungið beint í hljóðnemann, falskir tónar, mismæli, hóstar og ræskingar en allt látið standa.

En hinsvegar, útgáfuhæfar upptökur (sem demótökur geta verið líka stundum) þær eru gerðar með fullkomnunaráráttu. Ég hef gert 50 tökur af einu og sama laginu til að slípa og fullkomna. Dæmi um það er "Er ég ekki of gamall fyrir þig?" frá marz 2001, en á einum diski eru um 50 tökur af tveggja mínútna útgáfu þess lags.

Ekki nóg með það, ég breytti laginu margoft, til að ná fram fullkomnun. Það eru til að minnsta kosti 20 útgáfur af laginu með breyttum texta.

Dr. Gunni hjálpaði til við að gera þetta lag sæmilega þekkt á sínum tíma, á þessum fyrsta áratug aldatugsins sem nú er að líða, með því að setja það á bloggið sitt á mp3 sniði, og því var deilt og á það var hlustað af mörgum. Það kom út á hljómdisknum mínum "Fyrri byggðir", sem var gefinn út 2002 en hljóðritaður alfarið snemma árs 2001, meðfram upptökum á plötunni:"Jafnréttið er eina svarið", frá 2001.

Bæði upptökurnar fyrir "Kárahnjúkar", óútgefna plötu frá 2004 og svo demótökurnar fyrir "Við eigum að samstillast öll", frá 2003, þær eru misófullkomnar og misgallaðar, en áheyrilegar samt vissulega og geta geymt margt spennandi og öðruvísi en það sem ég gaf út.

Metnaðarleysið er greinilegt í þessum demótökum. Það er að segja, ég dríf mig að semja nokkur lög og taka upp, en eyði svo mestum tíma og plássi í lög eftir aðra! Á þessum diskum eru afleitar ábreiðir sem ég tek eftir AC/DC, Bob Dylan, Cat Stevens og marga aðra tónlistarmenn.

Síðan eru nokkur ný lög eftir mig þarna. Til dæmis upptökur frá gamlársdag 2003 og jóladag 2003, og upptökur yfir öll jólin og hátíðirnar, samt ekki endilega vandaðar.

En það eru vissulega nokkur lög frá 31. desember 2003 sem eru áheyrileg. Með löngum texta og rokktakti, eitt þeirra gæti verið fyrst á plötunni.

Þannig var að seinni hluta ársins fór ég aftur að vinna að "Við eigum að samstillast öll", þótt hún væri komin út. Ég vildi fullkomna hana og endurútgefa þá strax. Þessi fullkomnunarárátta varð samt til þess að þreyta mig og ég gafst upp á tónlistinni opinberlega á næsta ári, 2004, gaf ekkert út þá, en hélt áfram að taka upp og semja, en demó frekar en vandaðar tökur. Slíkt er þó alveg hægt að gefa út ef maður vill, og ég hef gaman af að hlusta á þetta og læra þessi lög. 

	Starfsáætlun Alþingis út um þúfur
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hljómsveitin Þokkabót var með 50 ára afmælistónleika í Salnum í gær. Reyndar voru þetta endurteknir tónleikar vegna mikillar aðsóknar. Skemmst er frá því að segja að allir skemmtu sér vel og þetta voru mjög vel heppnaðir tónleikar.

Aldrei hafði ég séð þessa landsfrægu hljómsveit á tónleikum, en það var vel þess virði og þeir hafa engu gleymt og flestir eru á lífi, nema Karl Sighvatsson og Leifur Hauksson sem léku á plötunni Fráfærur 1976.

Fráfærur er sá tími þegar lömb eru skilin frá mæðrum sínum, áður en mjólkin er nytjuð. Þar sem platan er ádeila á NATÓ og herinn gæti verið að nafnið sé vísun í þörfina á að venja landsmenn af hernum og slíkri fíkn sem fylgir auði að utan umfram einfalt sveitalíf.

Þeir léku lög af öllum plötum sínum.

Tvö lög fannst mér standa uppúr og fékk ég gæsahúð af þeim.

Sveinbjörn Egilsson og Utan hringsins.

Ég vissi ekki að Leifur Hauksson útvarpsmaður hefði samið lagið við Utan hringsins, en ljóðið er eftir Stein Steinarr, út Tímanum og vatninu.

Ég dáist mjög að þessu lagi og allri plötunni þeirra, Fráfærur, frá 1976, sem er áróður gegn NATÓ og hernum að miklu leyti, bókaforlagið Mál og Menning fékk þá til þess, enda voru vinstrisinnar þar við völd og eru sennilega enn.

Lagið Utan hringsins er snilld, og það eitt og sér finnst mér sýna og sanna að Leifur Hauksson útvarpsmaður var ekki aðeins venjulegur tónlistarmaður á við hvern sem er, heldur tónskáld á borð við Mozart og Beethoven, en við Íslendingar erum fámennir og hann eyddi starfskröftum sínum í annað en tónsmíðar það sem eftir var ævinnar, og varð frægur útvarpsmaður, sem var auðvitað gott einnig.

Það er mikil tónlist í bók Steins Steinarss sem heitir Tíminn og vatnið. Hann lýsti því að hann hafi hugsað sér hana sem ljóð við ballett. Formið er knappt og tónlist í öllum textanum.

En eins og kom fram á tónleikunum í Salnum í gær þá bætti Leifur Hauksson ýmsu við þennan ballettmiðaða texta Steins Steinarr, og ljóð. Mismunandi takttegundir takast á í þessu stutta lagi, og hrynurinn fellur á ómstríðan hátt sem myndar bylgjuhreyfingar tóna sem bæði vega hver aðra upp og vinna hver gegn annarri. Þetta er gert með því að gítarar einn eða tveir eru í sérstökum takti, bassinn í örlítið öðrum takti, en hrynur í píanói og trommum í átökum innbyrðis.

Aðeins tónlistarmaður sem sjálfur hefur fengizt við fagið skynjar þessa snilld og hversu erfitt þetta er, að byggja upp svona stutta tónsmíð svo vel fari. Það tókst Leifi Haukssyni fullkomlega 25 ára.

Auk þess hefur Leifur Hauksson verið snjall og fær gítarleikari, því sjaldgæf grip eru notuð í laginu og plokk sem er úthugsað og miðað eins og í klassískum gítarleik að ákveðnum hughrifum sem eru fíngerð og ekki notuð í rokki eða poppi svo mikið, heldur klassískri tónlist frekar.

Mér finnst að öll lögin eftir Þokkabót þurfi að koma út með nótum og textum, svo tónlistarmenn og hver sem er geti æft sig á þessum góðu lögum, og tekið þau. Þeir fengju STEF gjöld fyrir sem bjuggu til þessi góðu lög.

Ég náði því ekki alveg hvort Halldór eða Ingólfur samdi lagið við ljóð Þórarins Eldjárn, Sveinbjörn Egilsson, en það lag finnst mér snilld og passa mjög vel við ljóðið. Ég man að skáldið, Þórarinn Eldjárn, sagði þó að sér fyndist það ekki passa við ljóðið á Rás 2 í viðtali þegar ég var unglingur, kannski 1984 eða eitthvað um það bil.

En það fór um mig gæsahúð þegar ég hlustaði á þá flytja þetta lag um Sveinbjörn Egilsson. Ég fór nefnilega að hugsa um guðinn almáttuga Taranis og Taranissúlurnar og allar stangirnar sem við hann eru kenndar. Mikil menning hefur sprottið af þeim og mikil saga.

Ekki er vitað hversu lengi Taranis hefur verið tignaður, en 600 fyrir Krist voru Keltar og Gaulverjar á sigurbraut í Evrópu, sem Rómverjar bundu enda á, því miður, og Júlíus Sesar alveg sérstaklega, og var þeim næstum útrýmt, þeir innlimuðust í rómverska heimsveldið raunar, og urðu skattland Rómar, Róm mergsaug Gallíu og þrælkaði, og lét latínuna ganga yfir Frakkland og önnur lönd sem áður tilheyrðu Gallíu.

En Sveinbjörn Egilsson hefur kannski haft eitthvað hugboð um þetta, þótt guða Gaulverja sé hvergi getið í mannkynssögunni opinberu, aðeins í sérstökum bókum um þeirra menningu og trúarbrögð, sem ekki eru jafn fræg og rómversk trúarbrögð og grísk, sem skyld verða að teljast.

Sveinbjörn Egilsson var nefnilega frægur stangastökkvari, en af nauðsyn, til að losna við mýrar á leið sinni til kennslu. Um það fjallar kvæðið Sveinbjörn Egilsson. "Þá var öldin önnur er Sveinbjörn stökk á stöng, þá var ei til Bessastaða leiðin löng."

Hversu miklu meira felst í þessum línum en einmitt þetta!

Faðir skáldsins var forseti og bjó á Bessastöðum um þessar mundir, þegar kvæðið var saman sett, Kristján Eldjárn.

"Þá var ei til Bessastaða leiðin löng." Þetta finnst mér þýða kannski að enginn forseti ríkti í landinu og engin innlend yfirstétt af nákvæmlega því tagi, aðeins erlend.

Sá fyrsti sem stökk á stöng var kannski Taranis, guðinn mikli, sem er sá sami og Júpíter og Zeus myndu sumir segja.

Nema þekkt er að Keltar voru lítið fyrir yfirstéttir. Þeirra menning var að ýmsu leyti lýðræðisleg, þótt drúíðar hafi verið yfirstétt. En eins og Tacitus skrifaði í Germaníu þá var mikil tilhneiging til lýðræðisástar í hinni heiðnu Evrópu fyrr á tímum.

En heimsósóminn í Sveinbirni Egilssyni sem fékk mér gæsahúð ljúfa á tónleikunum í gær hann sendi mig beint 3000 ár aftur í tímann til hinnar hundheiðnu Evrópu Keltanna.

Ég fór að hugsa um hinn mikla guð Taranis og hversu ólíkur hann var lýðræðiselskandi eðli Kelta og Gaulverja. Ég fór að hugsa um það hversu máttugur guð hann er ennþá og var, að vera tignaður á þann hátt sem raun ber vitni.

Taranis er sá guð Kelta sem helzt mætti kalla einræðisherra eins og Jahve gyðinganna, eða Júpíter Rómverjanna og Zeus Grikkjanna. Taranis er faðir guðanna. Einnig er hann kvennabósi, sem jafnvel nauðgar konum og mennskum konum. Þetta vantar alveg í okkar menningu, virðingu fyrir svona kyntröllum og guðum sem drottna yfir öðrum og hafa leyfi til þess sem æðstu guðirnir.

Taranis á það sammerkt með Óðni að beita klækjum og öllum brögðum til að fá sitt fram, göldrum meðal annars. Hann er samt ekki hataður heldur elskaður, þetta er hluti af persónutöfrum hans.

Það er kannski vegna óttans sem fólk bar til hans. Allir meginguðirnir þrír voru taldir skelfilegir, Esus, Taranis og Toutatis. Refsingar voru hluti af þeirra starfslýsingu.

Taranis var sá guð sem hélt uppi lögum og reglum innan keltneskra samfélagi. Því miður voru ekki nógu margir sem tignuðu hann. Það sést á því að sigur Rómverja byggðist á því að Gallar voru ekki skipulagðir í heild, og lutu ekki slíkum aga og Rómverjar, og því fór sem fór.

Enda var það svo að Gallar voru fjölmennir og tignuðu marga guði og gyðjur og miðstýring í trúarefnum var ekki til staðar. Jafnvel var það svo að sami guðinn var tignaður með misjöfnum hætti.

Glæsileiki Taranosar var samt meiri en glæsileiki Júpíters, finnst mér. Hlutverk Taranosar var afmarkaðra að sumu leyti. Sem þrumuguð var hann ægilegri á stöng sinni eða súlu, efst á heimstrénu eins og Heimdallur, sá ægilegi guð Taranis sér allt og heyrir allt og refsar fólki fyrir misgjörðir.

Þá var öldin önnur og betri. Þá laut fólkið trúarbrögðum sem ekki var búið að eyðileggja og úrkynja. Heiðnin var betri, sú keltneska, til dæmis, en kristnin.

Þetta er maðurinn (Starmer) sem fangelsaði fólk fyrir rasisma og uppþot, umfram það sem efni gáfu til segja ýmsir.

Mér finnst að Rússar ættu að vera búnir að semja frið, að vísu og mér finnst þeir óþarflega herskáir, en engu að síður, Bretland er ófullkomið, Bandaríkin, Evrópulöndin líka. Það er grunnt á fasismanum einnig í þessum svokölluðu lýðræðisríkjum.

Önnur frétt fjallaði um það að ekkja Navalnís stofnaði sjónvarpsstöð í Rússlandi þar sem hún sjónvarpar gagnrýni á stjórnvöld. 

Hvort eru Vesturlönd lokaðri inní sinni heimsmynd og búbblu eða Rússar?

	Kynnti varnaráætlun og varaði við ógn Rússa
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt