Stórmennin frægð ei í falla, ljóð frá 5. febrúar 2018.

Háskólagráðurnar missa svo móðinn,

meyjarnar saurga gullið.

Steinbautar standa ekki lengur,

strandkirkjan lak.

Seld til Fjandans fagra lóðin,

fjötur mér um háls.

Fátækt því veldur, mér fremst lítt hver gengur,

farlama einstæði, lýðhylli vantar!

Sigrar Satans bullið,

situr dýr æ hæst.

Hefur hörmung ræzt!

Hæfa sárum kantar!

Eftir mér hann áður rak,

okkar dýrðir skantar!

Varnar henni villan máls,

vaknar rústaskak.

 

Sá er þér mætir er sálin í klæðum,

sjálf er nú höllin vikin.

Stórmennin frægð ei í falla,

forðast slíkt raus.

Helzt í ruslið hórveik blæðum,

höfum villzt af leið.

Afi, það stórmenni ennþá vill kalla,

auðmjúkur, rólegur, stillir enn skapið!

Svíða hinna svikin,

svall mitt tilgangslaust!

Sú er særð burt skauzt,

sýndi fráleitt skvapið.

Eins þótt færi í annan daus,

ekki skárra lapið.

Verður aðeins réttlát reið,

rýrnar margt við faus.

 

Fallandi jafnvel sá flottasti lýður,

feimur sem rændu völdum.

Cernunnos samt þarna situr,

sá er þó gaf.

Aðeins fyrir engu skríður

okkar þræll í sál.

Trosnuð er dýrðin, svo tekin og bitur.

Tilbúin skurðgoð hins mannlega, frekja.

Annað en við höldum

einatt reynist satt.

Förum á því flatt.

Fárleg sú er tekja.

Áður þekktist ástarhaf,

ertu þurs að vekja?

Takfæð skapar tröllabál,

týnist fyrra raf.

 

Orðaskýringar, fornyrði, nýrði, skáldamál:

 

Mér fremst lítt hver gengur: Það verður mér ekki til framdráttar sem aðrir gera, eða sem öðrum heppnast.

Faus: Fljótfærni, framhleypni.

Hórveikur: Áhrifagjarn, viljalaus.

Einstæði: Einsemd, vinaleysi, að vera misskilinn, vantmetinn, hunzaður, útskúfaður, slaufaður.

Tekja: Yfirgangur, það að troðast áfram á annarra kostnað, að vera sigurvegari.

Fárlegur: Hryllilegur, skelfilegur.

Takfæð: Fátækt, skortur.

Skantur: Rýr, enskusletta.

Um það hvernig þegnarnir finna fyrir svonefndu sjálfstæði og lýðræði

Ásælni Bandaríkjanna í Grænland og Kanada vekur upp spurningar um hvað sjálfstæði er í okkar nútíma og hvernig við finnum fyrir því.

Yfirleitt er sjálfstæðinu rænt af fólki bakdyramegin, með samningum friðsamlegum eins og ESB gerir og líka stórar og litlar þjóðir.

Nú er það svo að mismunandi forsetar komast að í Ameríku. En segjum svo að Ameríka næði Íslandi alveg yfir sig, eins og Grænlandi, hvaða breytingum myndum við finna fyrir?

Enskan yrði kannski opinbert tungumál, en þar sem fylki Bandaríkjanna eru ekki með samræmda löggjöf myndum við sennilega fá svipað frelsi. Stjórnarskrá Bandaríkjanna er með því betra sem þekkist í heiminum, svo varla þarf að óttast hana.

Það sem ég held að vaki fyrir Trump og hans fólki er að kremja wók-jafnaðar-satanismann undir hælnum, eins og að merja syndina undir hælnum, held að þetta sé einhver Biblíu tilvitnun sem ég hef heyrt móður mína fara með, sem er frelsuð og mikið kristin.

Málið er það, að ef við værum eitt fylki Bandaríkjanna og með forseta eins og Trump, þá myndu réttindi hinseginfólks fara forgörðum, sú breyting myndi vera samtaka því sem gerðist þar westra.

Það er þessvegna auðveldara fyrir Trump stjórnina að gera þannig breytingar heimafyrir ef andstaðan er minni í öðrum löndum. Eftir því sem Bandaríkin ná undir sig fleiri löndum verður því vald Bandaríkjaforseta meira. Þetta fólk er ekki svo vitlaust að það veit að þetta er alþjóðleg og andleg barátta.

Hinsvegar má athuga það að margir kostir fylgja því að vera í ESB eða eitt fylki Bandaríkjanna, eins og meira vöruúrval, lækkað verð, en miklu meira atvinnuleysi og óþolandi meira reglufargan, ef við værum í ESB, að vísu.

En það sem mér finnst skondið við alla þessa "sjálfstæðisumræðu" Grænlands og Kanada er að sjálfstæðið er svo lítið á okkar tímum í raun, þegar flestir eru sammála.

Ef Hitler hefði sigrað seinni heimsstyrjöldina þá myndi hugtakið sjálfstæði sennilega ennþá hafa einhverja merkingu, en það orð hefur varla lengur merkingu. Allir eru í sama kapítalismanum og Mammon er guð allra. Raunverulegur munur á menningu verður að vera til staðar svo orð eins og lýðræði og sjálfstæði hafi gilda merkingu, eitthvað til að berjast fyrir.

Mannvirðing er ekki til lengur nema sem kommúnískt aukaatriði í þykjustunni.

Til hvers er sjálfstæði á okkar tímum? Við lepjum öll úr sömu skálinni og innihald þess sem við lepjum verður sífellt ómerkilegra og óhollara. Við fáum ekki að velja okkur hugmyndafræði eða trú til að lifa eftir, því lúmsk eru bönnin. Kommúnismi, jafnaðarstefna og kapítalismi, þetta er allt orðið að því sama, með aðeins áherzlumun.

Þjóð sem berst fyrir einhverju, fólk sem vinnur og fær laun, fólk sem hefur skoðanir og hugsanir, það þarf sjálfstæði, ekki kommúnísk hjörð sem er orðin vélræn eins og við.

Ríkið er orðið svo útþanið á okkar tímum að fólk er orðið dofið og sljótt, enda lyfjanotkun í hámarki á þessu guðsvolaða landi okkar.

Jafnvel "sjálfstæð" fyrirtæki á Íslandi eru háð ESB reglum sem hindra á alla lund og fleiri og fleiri alþjóðareglum, auk þess sem RÚV sýnir þeim "aðhald", ofsækir þau í formi hrellisins mikla, sem hefur ýmis nöfn.

Sem sé, ríkið er með puttana í öllu, og yfirstjórnin er alltaf alþjóðleg, í gegnum ESB löggjöf og alþjóðalög, sem sum eru góð og gild en mörg eru alveg hræðileg og skaðleg á alla lund.

Trump er eitt það bezta sem hefur komið fyrir heimsbyggðina lengi, og líka Pútín, en svona menn duga ekki til, því jafnaðarfasisminn er of sterkur, fjöldinn er helmeitlaður og fjötraður og sérstaklega ungu kynslóðirnar, sem eru hlekkjaðar við Hollywood ómenninguna.

Þrátt fyrir frelsi Vesturlanda þá skortir uppá að flokkar komist að sem eru mismunandi, og svo að fólk tjái sig með mismunandi skoðanir.

Ef Frelsisflokkurinn hefði komizt inná þing eða Íslenzka þjóðfylkingin, þá ætti ungt fólk von. Eins og er, þá vantar mikið uppá að þjóðin sé annað en þrælkuð hjörð.

Vance heimsækir Grænland