Fuglaflensan er ekki skáldskapur, hún er staðreynd, og gæti orðið að drepsótt meðal manna, og það gæti farið að styttast í það samkvæmt DV frétt

DV segir frá því að fuglaflensan breiðist til villtra dýra og jafnvel manna, og að stutt sé í næsta faraldur, og þar megi búast við að helmingur smitaðra deyi, sem sé, eins og í Spænsku veikinni, og því Covid-19 aðeins æfing. (Fréttin heitir:"Yfirvofandi hætta á stórum veirufaraldri). Virkir í athugasemdum í DV vilja kenna Bill Gates um og Elítunni, sumir, aðrir ekki.

Ég hef skrifað um það áður að lélegra ónæmiskerfi hjá fólki er ástæða fyrir dauðsföllunum, ekki að pestin hafi verið svo skæð. Lélegra ónæmiskerfi er vegna Metoo, því samstilling kynjanna er helzta og bezta uppspretta líforkunnar hjá okkur mönnunum. Sú orkuuppspretta dvín mjög með Metoo og kvenréttindum. Það eru þó geimverurnar sem eru sekar, sem eru að yfirtaka jörðina, ekki eins mikið konur, enda vita þær ekki hvað er að gerast, nema örfáar.

5G fjarskiptakerfið mun eiga stóran þátt í dauðsföllum og veikindum tengdum Covid-19, eða það stendur að minnsta kosti í bandarískum bókum sem ég hef keypt um þetta og þar var þessu spáð jafnvel áður en þetta gerðist. Þar er einnig að vísu talað um Elítuna, lyfjafyrirtækin og þennan hrylling sem er verri en aðrir glæpir gegn mannkyninu.

Sannfærandi er það sem ég hef lesið, að 5G bylgjurnar séu of sterkar til að mannslíkaminn þoli þær til lengdar, og þær skaði einnig dýr og plöntur. Síðan er því haldið fram í þessum bókum að það vinni með Covid-19, sem muni vera nokkurskonar dulin eyðni, sem komi fram þegar ónæmiskerfin eru veikluð í fólki og fólk losni jafnvel aldrei við Covid-19, enda séu alltaf veirurnar að stökkbreytast og herja á fólk að nýju.

Þetta passar við fréttir héðan frá Íslandi að veikindi af völdum Covid-19 halda áfram, hvort sem fólk er "bólusett" (öfugmæli) eða ekki, og séu oft verri hjá sprautuðum.

Jahve mun hafa ætlað að valda heimsendi árið 2022. Sá heimsendir gekk eftir að nokkru leyti en ekki öllu. Þá mun innstreymið af púkum hafa aukizt svo til jarðarinnar að frelsi fólks hvarf að mestu leyti og frjáls vilji. Þess má sjá stað. Með nákvæmnum lýsingum er hægt að sanna þetta, en geimverurnar trúa þessu ekki (þykjast ekki trúa þessu, en vita allt um þetta), sem tala í gegnum vinstrisinnaða fólkið. Og almennt er þetta talið rugl, þannig að orð mín hafa að öllum líkindum mjög lítil áhrif.

Umframdauðsföll á Íslandi haldast mjög í hendur við útbreiðslu 5G fjarskiptakerfisins. "Smitum" af völdum Covid-19 sömuleiðis. Réttara er þó að segja að með meiri útbreiðslu 5G kerfisins myndist ónæmisbæling hjá fjölda fólks sem leiðir af sér fjöldasýkingar af völdum Covid-19, sem enn er í fólki, eða þá að veiran stökkbreytist og stökkvi milli manna þegar stærri svæði fá útbreiðslu af 5G fjarskiptakerfinu.

Til eru þeir sem hafa rannsakað þetta og Wuhan var meðal fyrstu svæðanna í heiminum sem fékk 5G fjarskiptanetkerfið, og einnig sá hluti Ítalíu þar sem fólk dó mest og hraðast af völdum veirunnar.

Kannski er þetta ekki rétt, ég hef þetta eftir öðrum, en það er vert að skoða gögnin og lesa sér til um þetta, því kannski er þetta annað og meira en tilviljun.

Við vitum að taugakerfi mannsins eru bylgjur og tíðni. Við erum öll orkuverur. Því er það ekki nema eðlilegt að utanaðkomandi bylgjur hafi áhrif á okkur, og séu þær of sterkar, skaðleg áhrif, ef að líkum lætur.

Dulfræðingar skrifa mikið og margt. Til eru kenningar um það að við séum nokkurskonar þrælar og ambáttir í geimnum, ómerkileg manntegund. Jafnvel kann að vera að búið sé að selja jörðina til afnota fyrir aðrar geimverur, og því verði að útrýma okkur.

Eða þá að við séum pínd án okkar vitundar til að verða tæknivædd, til að búa til umhverfi sem geimverur ætla að búa í, eftir að okkur hefur verið útrýmt. Þessi kenning passar alveg við þekktar staðreyndir og atburði sem gerast og hafa verið að gerast.

Inní þetta kemur hugmyndin um syndina. Dulfræðingar og heimsfræðingar eru kristnir eða heiðnir, það er með ýmsu móti.

Þeir sem taka kristna pólinn á þetta segja þá að þetta sé refsing fyrir syndir okkar mannanna.

Það er margt sem ógnar mannkyninu meira en áður. Kjarnorkuógnin og drepsóttarógnin eru kannski efstar á blaði, og stærri en oft áður.

Það er ekki hægt að tala við konur um að hætta kvenréttindabaráttunni, femínísku baráttunni eða mannréttindabaráttunni. Þær eru dáleiddar og yfirteknar, og láta ekki neina rökhyggju stjórna sér. Þær eru uppfullar af X-2000, strýriefninu sem kemur inní líkamana með líkamsskrautinu, húðflúri og lokkum og slíku, og þær eru því flestar ófærar um að stjórna sér sjálfar eða skipta um skoðun. Glötun mannkynsins er því framundan og ekkert hægt að gera til að breyta því, að öllum líkindum.

Geimverurnar nota hatrið á milli kynjanna til að veikja okkur, og rústa germanska kynstofninum fyrst, og hinum þar á eftir. Mikil afföll hafa orðið nú þegar meðal asískra einstaklinga í formi lækkaðar fæðingartíðni, en fólksfjölgun er ennþá mikil í Afríku, þannig að fyrr eða síðar munu þessar geimverur eyða öllu fólki jarðarinnar, sama hvernig það lítur út. Þetta snýst ekki um hatur á konum eða kynþáttum, heldur fræðslu, ef rétt er. Ég efast sjálfur, en þetta er það sem ég hef lært og þetta passar við þekktar staðreyndir og atburði.

Ég trúi á fyrri líf. Trúi því að erfðasyndin hafi fyrst átt sér stað á Mú, takmörkuðum alheimi, búlgi, næst hafi þetta mannkyn okkar lifað á Le, í þeim takmarkaða alheimi, síðan í Lemúríu, næst í Atlantis, og loks hér.

Allt mun þetta hafa farið með svipuðum hætti.

Biblían gefur ákveðna forskrift sem er rétt að nokkru leyti.

Við erum syndug. Það er alveg rétt, og það er ástæðan fyrir þessu. Mannkynið hagar sér ömurleika, rústar náttúrunni, drepur ófædd afkvæmi sín og lætur eigingirnina stjórna sér. Þessvegna er það ekki skrýtið að heimsendir nálgist af mörgum ástæðum.

Til eru fáeinir atburðir í mannkynssögunni þegar örlagapunktar verða.

Eins og dr. Helgi Pjeturss lýsti, þá hunzar lýðurinn eiginlega alltaf þeim frelsurum sem koma fram. Þar af leiðandi, endalokin nálgast.

Kærleikurinn manna á milli er betri en nokkur bóluefni, fölsk eða ekta. Við eigum ekki að einskorða kærleikann við eitthvað, hvort sem fólk er okkur ósammála eða ekki, eða er útlendingar eða ekki, eða um sé að ræða annað sem skilur á milli. Það er vissulega hægt að viðurkenna múra og rimla á milli fólks en elska það samt, maður getur aðhyllzt flokkunarhyggju en elskað samt fólk.

Ef við Íslendingar ætlum að búa okkur undir næsta heimsfaraldur ættum við að læra af forfeðrum og formæðrum, fólkinu sem var svo kærleiksríkt fyrr á öldum, og hleypti gestum inná gafl hjá sér, því fjarlægðirnar voru miklar, og þetta hjálpaði fólkinu að lifa af. Sumt verður aldrei úrelt.

Woke er hluti af Metoo.

Hluthafar að snúast gegn „woke“ hugmyndafræði

Hvar er María Sigrún Hilmarsdóttir sjónvarpsþula núna? Segir hún ekki fréttir lengur vegna Kveiksþáttarins?

Ég hef ekki séð Maríu Sigrúnu Hilmarsdóttur á skjánum að lesa fréttirnar síðan uppþotið varð nýlega, eftir að hún vék frá pólitískri línu sem fylgt er á RÚV og er til vinstri og þorði að gagnrýna Dag B. Eggertsson.

Þetta styður raunar algerlega það sem ýmsir bloggarar hér hafa ritað um, Páll Vilhjálmsson og Geir Ágústsson, að spilling mikil sé á RÚV og því verði reynt að gera henni lífið leitt og að hún fái síður verkefni á RÚV eftir þetta.

Mjög dapurlegt að þetta sé svona, að samsæriskenningar komi í ljós sem veruleiki.

Hún hefur venjulega verið þula að minnsta kosti einu sinni í viku, en langt er síðan hún hefur verið þula núna, og miklu meira en ein vika.

Það er mjög óréttlátt að fólki sé ekki launað fyrir góða vinnu, gagnrýnin vinnubrögð og að bregða út af vananum hjá stofnun sem fylgir of mikið einni pólitískri línu.

 

Guðir eru oft fjöldamorðingjar, jafnvel Guð almáttugur, ef við tökum því þannig að "Guð gefi og Guð taki", sé bæði valdur að dauðsföllum og fæðingum.

Í bókinni "Ljóshærða villidýrið" eftir Arthúr Björgvin Bollason sem kom út árið 1990 er þess getið að Adolf Hitler hafi verið tekinn í guðatölu af þýzkum sértrúarsöfnuði heiðnum sem beri heitið Gylfungar.

Mér finnst rök hníga til þess að það geti rétt verið. Það vita menn að guðum er þannig lýst að þeir gera ýmislegt sem mönnum leyfist ekki að gera, til dæmis að stunda framhjáhald.

Það er þó fráleitt að taka mann eins og Pútín í guðatölu, hann er enn aðeins stjórnmálamaður.

Nei, það sem gerir það að verkum að Hitler uppfyllir þessi skilyrði er að hann var og er verndari aríska kynstofnsins, og seinni heimsstyrjöldin klauf mannkynssöguna, var úrslitaatburður, aukning helstefnunnar eftir þá styrjöld hefur verið mun hraðari en áður.

Á hitt ber þó að líta að fjöldamorðingjar eru ekki afsakaðir nema rík ástæða sé til þess.

Ef menn líta á Jahve sem Djöfulinn, þá er rökrétt að líta á Hitler sem Frelsarann.

Í fréttunum í gærkvöldi var að á Gaza hafa Ísraelsmenn drepið svo marga að þeir hafa útrýmt ýmsum stórfjölskyldum Palestínumanna. Margir hafa fjallað um það hversu mikið þetta minnir á Helförina, sem gyðingar sjálfir lentu í.

Þannig er nú kenningin í sálfræðinni, um að þolendur ofbeldis verði oft og einatt ofbeldismenn sjálfir.

Fjórða Star-Trek myndin frá 1986.

"Ferðin heim" heitir fjórða Star-Trek myndin frá 1986. Hún er sennilega ein allra áhrifamesta kvikmynd sem gerð hefur verið til að styðja málstað hvalavina. Hún sló í gegn í kvikmyndahúsum og fékk mjög góða dóma gagnrýnenda.

Þessi kvikmynd á enn vel við. Boðskapur hennar er sígildur og tímalaus, boðskapurinn er gegn hroka vestrænnar menningar.

Söguþráðurinn er á þá leið að háþróaðir afkomendur hnúfubaka á öðrum hnöttum ógna tilvist allrar jarðarinnar. Jú, þetta kann að hljóma fjarstæðukennt, en aðeins fyrir fólk sem hefur ekki ímyndunarafl.

Fólk sem telur manninn á jörðinni miðju alheimsins getur ekki ímyndað sér að æðri form lífs finnist, og það er ömurlegur hroki.

Þessi kvikmynd gengur út frá því að hvalir séu vitsmunaverur, eða hefðu getað orðið enn meiri vitsmunaverur en mannkynið. Hvers vegna ekki? Þeir eru jú stærstu spendýr jarðarinnar.

Star-Trek myndirnar eru framtíðarsögur, og í þessari mynd verða Kirk skipherra og félagar að fara til ársins 1986 til að bjarga mannkyni framtíðarinnar, með því að finna hnúfubaki, sem í framtíðinni eru orðnir útdauðir, færa þá í umrædda framtíð til að svara ættingjum sínum sem koma á geimskipi til að athuga hvers vegna þeir eru hættir að svara þeim (orðnir útdauðir). Þeim tekst þetta og bjarga þannig mannkyni framtíðarinnar, jörðinni í framtíðinni.

Þetta er falleg og hjartnæm saga, og kona leikur eitt aðalhlutverkanna, og sú kona er stoltur fánaberi kvenréttinda og femínisma þess tíma, þannig að kvikmyndin tikkaði í öll box pólitískrar rétthugsunar þess tíma sem hún var gerð á, og gerir enn að mjög miklu leyti.

Enn er kvikmyndin mjög áhrifarík. Það er auðvitað hægt að deila um það hversu raunverulegur eða mögulegur söguþráðurinn er, en hann svínvirkar í kvikmyndinni, því hún hreyfir við tilfinningum jafnt sem ómeðvituðum ótta sem allir bera í brjósti sínu, og hreyfir við ævintýraþrá og margskonar slíku sem tilheyrir okkur mannfólkinu.

Ég er aðdáandi Star-Trek myndanna og þessi mynd er enn í uppáhaldi hjá mér. Með því að njóta þessarar myndar skil ég fullkomlega allt það fjölmarga fólk sem vill banna hvalveiðar. Eftir myndina er ég sammála, fer svo að efast.

Fjallkonan - bók ríkisstjórnarinnar er góð bók og hægt að mæla með henni

Það er hægt að mæla með þessari bók, Fjallkonan, og hún hefur uppbyggilegan boðskap þjóðrækni. Þetta er til marks um kosningar, að Sjálfstæðisflokkurinn er að reyna að bæta ímynd sína með því að sækja í ræturnar, þjóðerniskenndina með útgáfu bókarinnar. Opinberlega er það þó vegna 80 ára afmælis lýðveldisins.

Samt má segja að ef Ísland er svona ógeðslega ríkt eins og Bjarni Ben sagði í ræðunni sinni í gær og hefði aldrei staðið eins vel, af hverju var þá ekki gert meira úr þessu 80 ára lýðveldisafmæli?

Nei, stráin visna í kringum lífrótina og að henni er sótt með ormanagi og ofsóknum allsstaðar frá og jafnvel þeir sem mæra hana mest eins og stjórnvöld sem ráðast á lífrótina sem er sjálfstæðið og þjóðerniskenndin.

Það er því holur hljómur í hátíðahöldunum og þau voru ekki eins fjölsótt og áður. Áhugaleysi, eins og ég skrifaði í gær.

Vil minna á að mér virðist sem hrafn sé á fyrstu myndunum af fjallkonunni og nálægt annarri öxl hennar, sem minnir á Ásatrú og heiðni, þar sem Óðni hinum mikla guði fylgdu tveir hrafnar, Huginn og Muninn, en Ásatrúin hefur fylgt þjóðinni enn lengur en kristnin. Mávurinn við hina öxl hennar á þessum gömlu og merkilegu myndum minnir þó á dúfuna sem mætti tengja við Biblíuna, þegar Nói í örkinni sendi dúfu til að kanna hvort land væri framundan.

Þannig að þessar gömlu myndir af fjallkonunni segja okkur að þjóð okkar er bæði heiðin og kristin, sem er alveg rétt.

„Bókin er greinilega að rjúka út“

Þegar 17. júní var stærsta hátíð Íslendinga

17. júní hefur rýrnað stöðugt frá því fyrir 80 árum. Í dag er það Gaypride vikan sem tekur athyglina og menningarnótt í öðru sæti þar á eftir, en 17. júní er eins og skylda en ekki skemmtun, enda hefur metnaður vinstrisinnaðra yfirvalda í Reykjavík og nágrenni (að meðtöldum Sjálfstæðisflokknum sem er kommúnistaflokkur eða jafnaðarmannaflokkur) verið lítill þegar kemur að 17. júní. Nú verður á yfirborðinu reynt að gera betur, út af 80 ára afmælinu.

Það er lifandi metnaður á bakvið Gaypride, sem eitt sinn var einn dagur en tekur nú yfir heila viku. Aðdáendum Jóns Sigurðssonar dettur þetta ekki í hug, að gera úr þessu "sjálfstæðisviku" eins og ástæða væri til, með skemmtunum og dagskrá, sem gæfi listamönnum nóg að gera í heila viku og skemmtikröftum!

Börnin skynja það vel sjálf hvort metnaður er fyrir hendi eða ekki. Þau skynja líka metnaðarleysið á bakvið 17. júní ár eftir ár. Þau skynja litadýrðina á bak við Gleðigönguna, en þau skynja þreytandi skylduræknina á bak við 17. júní og áhugaleysið í nær öllum.

Svona er nú komið fyrir sjálfstæðinu. Það er fortíð sem hægt er að monta sig af, en vafasöm pæling í nútímanum því það tengist öfgum, segja menningarfrömuðir woke-kynslóðarinnar.

Það fyllerí sem tengdist 17. júní fyrir nokkrum áratugum sýndi að það var líf í deginum.

Þeir sem eru ekta sjálfstæðismenn, eins og Sjálfstæðisflokkurinn var áður, vilja aðeins að fólk gleðjist á dögum sem tengjast sjálfstæðinu, þjóðerniskenndinni og einhverju slíku.

 

Date, kind and cute? ljóð frá 20. október 2019.

Meet her but she's moving not,

my own respect, find it's hard.

Chilly chimes of doom,

chuck it, thought the bard?

Sing the saddest neume,

so it's all they've got?

No, it seems like noon of mistakes, dear,

numb with loss and fear!

Ask him on a date and be there kind and cute,

Create love and let him good thoughts moot.

 

Pirates came to pick my need,

pretty girl but wrongly thought.

Ego, tattoo tear,

time so badly wrought.

Find me, love, not fear,

for this soulless greed.

So you make him angry all the time?

Only the wrong chime?

Find it, miss you, learn to make this man so glad,

more of that, I ever did or had...

 

Put up with her pride and lies.

Planks to walk, the upper hand.

But women's failing world

waits for someone grand.

How I'm even hurled...

Heaven knows she tries...

Tell him, girl, you love him, like him, now,

lust is not bad, cow.

Try now, find your mistakes baby, make it right,

more of love, we don't need any fight!

 

Áróðursvél græningja hefur skilað árangri, og hvalveiðar heyra brátt allsstaðar sögunni til

Hvalveiðar heyra brátt sögunni til á heimsvísu. Aðgerðarsinnar eins og Paul Watson hafa unnið sigur. Þetta er eina sviðið sem græningjar hafa unnið fullan sigur á, eða mér virðist það, því mengun eykst á heimsvísu almennt.

Engu að síður er þetta það svið náttúruverndarinnar sem ég er ekki sammála öðrum umhverfisverndarsinnum, ef hægt er að sanna að hvalategund sé ekki í útrýmingarhættu finnst mér ekki rétt að hætta veiðum af tilfinningaástæðum.

Það skiptir þó engu máli. Skríllinn er móðursjúkur og ofdekraður, skríllinn lætur stjórna sér. Skríllinn tekur ekki við rökum heldur heilaþvotti og innrætingu í áratugi.

Ef fleiri menn eins og Kristján Loftsson væru til á Íslandi teldi ég að hvalveiðar ættu framtíð fyrir sér hér á landi, en hann er sá eini.

Rökin með og á móti hvalveiðum eru sterk á báða bóga. Rökin fyrir því að banna allar hvalveiðar eru veik. Þau byggjast á tilfinningaafstöðu. Rök fyrir hóflegum hvalveiðum eru hinsvegar mjög sterk og gild.

Hvers vegna er hvalkjöt ekki selt í búðum á Íslandi eða á veitingastöðum, nema örfáum? Jú, áróðurinn hefur greinilega eyðilagt markaðina fyrir vöruna. Þetta eru vondar fréttir fyrir lýðræðið, því þegar fólki er stjórnað svona er það varla lýðræði, þá ræður FÓLKIÐ ekki heldur áróðursmeistararnir, fólkið sem togar í spottana á bakvið tjöldin. LÝÐRÆÐI merkir að FÓLKIÐ stjórnar, almenningur, ekki áróðursmeistarar.

Á öllum öðrum sviðum hefði verið þörf á sigri græningja, en hvað varðar hvalveiðar. Því er mannkynið enn að útrýma sér.

„Við eigum að hætta hvalveiðum á Íslandi“

Var engin þjónusta í Reykjavík fyrir tíð Reykjavíkurlistans?

Þannig var boðskapur Ingibjargar Sólrúnar í kvöldfréttum Stöðvar 2 í tilefni 30 ára afmælis Reykjavíkurlistans. Sjálfshól af þessu tagi, til að hylja mistök fortíðarinnar, gæti verið til komið vegna þess að kannski mun Einar Þorsteinsson breyta rekstri Reykjavíkurborgar frá því sem Dagur var þekktastur fyrir.

Hún sagði að Sjálfstæðisflokkurinn hafi verið einráður í borginni í um 60 ár (tók undir með Heimi Má Péturssyni fréttamanni). Hún sagði að Reykjavíkurlistinn hefði breytt stjórn Reykjavíkur úr valdakerfi í þjónustustofnun. Mér finnst þetta fullmikil einföldun, og jafnvel alrangt, því stjórnlyndi Dags B. Eggertssonar var umtalað. Pólitískir andstæðingar hans hafa um fátt meira talað en valdakerfi Reykjavíkurlistans.

Ég get vitnað í ömmu mína, hana Sigríði Tómasdóttur. Henn leið mjög vel í Reykjavík þegar þau bjuggu við Tjarnargötuna frá 1943 - 1950. Hún talaði um menninguna í Reykjavík, leikhús, bíó, verzlanir, blómstrandi mannlíf, vini og kunningja. Hún lýsti Kópavogi þess tíma sem hrjóstrugri sveit og ömurlegri, sem fólkið varð að byggja upp frá grunni, og þau afi voru því hluti af frumbyggjum Kópavogs.

Sjálfhól vinstrimanna í borgarmálum nútímans er því alger þverstæða við þann boðskap sem amma flutti mér, um dýrðina í Reykjavík hér áður fyrr þegar Sjálfstæðismenn stjórnuðu þar.

Aftur á móti fannst manni af orðum Ingibjargar Sólrúnar að í Reykjavík hafi ríkt nokkurskonar steinöld og fullkomin stöðnun frumstæðra lifnaðarhátta þar til vinstrimenn komust til valda. Orðið "valdakerfi" felur í sér gagnrýni á feðraveldið, enda sú sem mælti þessi orð fyrrverandi brautryðjandi í kvenréttindabaráttunni hérlendis.

Já, orðið "valdakerfi" felur í sér jafnvel karla með kylfur eins og steinaldarmennirnir, sem áttu að hafa barið konur sínar til hlýðni og stjórnað með harðri hendi heimilinu, eða þannig staðalímynd vilja femínistar draga upp af þeim.

Þetta er eiginlega hlægileg einföldun femínista, og skrímslavæðing eins og þeim einum er lagið að auglýsa.

Engri borgarstjórn er stætt ef þar er bara verið að hyggja að eigin hag og eigin valdasýki, myndi ég halda, og engri ríkisstjórn heldur. Hver trúir svona áróðri Samfylkingarinnar og Reykjavíkurlistans?

Er verið að fela spor Dags B. Eggertssonar og sverta fyrirrennara hans til að endurskrifa söguna?

Það breyttist aldrei neitt

Luxman K-100

Ég var að henda segulbandstæki af gerðinni Luxman K-100. Ég hef safnað of mörgum svona tækjum í gegnum tíðina og er að fækka þeim sem eru lélegust. Önnur rásin var hægt að virka vegna galla í prentbrettinu. Að öðru leyti hljómaði það vel, þegar í því heyrðist og það spilaði. Ég hafði gert við bilun í drifkerfinu, með því að skipta um gúmmíhjól sem snerti dráttarteininn, til vinstri.

Ég hafði gaman af því að læra hvernig magnarinn virkar í þessum Luxman tækjum með því að prófa mig áfram með því að fjarlægja viðnám og setja önnur í staðinn með lóðningu. Já, það kom í ljós að mögnunin í þessum Luxman tækjum er býsna frábrugðin því sem algengast er, að minnsta kosti sumir kimar hennar og afleiður til að ná fram ákveðnum blæbrigðum tónanna og mögnunarinnar.

Allir sem hafa gert við svona tæki, unnið á rafeindaverkstæðum, vita hvernig þessi tæki þróuðust frá 1968 til 1990, eða á þeim tíma sem snældur voru vinsælastar.

Vökvalausir þéttar voru mikið notaðir sérstaklega eftir 1980, og þá ekki sízt í því skyni að ná fram blæbrigðum í Dolby-C suðeyðingarkerfinu, sem var algengt á þeim árum, næstu tíu árin eða svo þar á eftir.

Jafnvel hin dýrari tæki urðu staðlaðri eftir 1985, til að láta þau kosta minna. Dolby einingarnar voru framleiddar smærri og seldar frá sérfyrirtækjum, en í upphafi voru þær sértækari og framleiddar af þeim sem gerðu tækin sjálf, og það var miklu dýrarar. Vegna breytinga á gengi yensins í Japan uppúr 1980 fóru framleiðendur að tapa og leita leiða til sparnaðar. Það kom niður á gæðunum.

En vökvalausir þéttar af ákveðinni tegund eru sérlega hentugir til að þétta burt tíðni sem lítið kemur við Dolby suðeyðingunni.

Suð í mögnurum er mest í hátíðninni. Þessvegna er virkni Dolby suðeyðingar mest í hátíðni. Vökvalausir þéttar gegna þarna miklu hlutverki.

Í þessu Luxman tæki, K-100, fór mögnunin sjálf einnig fram með takmörkuðum hætti og voru vökvalausir þéttar notaðir til að ná fram hátíðni einnig í formagnara spilunar og upptöku. Þannig er hægt að ná fram minna suði, en samt verður hljómurinn ögn flatari.

Það er hægt að sökkva sér mjög djúpt í þetta og maður getur hannað sín eigin segulbandstæki ef maður hefur varahlutina við hendina og allt sem þarf. En úr því að þau eru ekki framleidd lengur nema í litlu magni er hentugt að nota varahluti úr eldri tækjum.

Þeir sem elska analog hljóminn kjósa bæði plötuspilara og segulbandstæki, og allar græjur með analog tækni, ekki þeirri stafrænu.

Ég á því miður talsvert eftir þar til ég hef tekið nógu vel til hjá mér. Þessi tæki seljast bara alls ekki nógu vel á Íslandi, og ef maður ætlaði að selja á erlendum síðum þyrfti maður að bíða lengi eftir að einhver biti á öngulinn, og ábyrgð fylgir því að pakka þessu vel inn.

Ég myndi vilja starfa við að gera við svona tæki, en verkstæði eru langflest hætt störfum, rafeindaverkstæði, og menn eru bara að gaufa við þetta fyrir sjálfa sig, mestmegnis að minnsta kosti, því Kína hefur breytt öllu, og þar eru örsmáar einingar, og tækjunum bara hent núorðið.

Segultæki bila talsvert en það sem er krefjandi þannig er líka áhugavert, og skemmtilegt að finna að maður ræður við að gera við slík tæki eftir að hafa öðlazt reynslu með því að taka þau sundur og setja saman í langan tíma, og eftir að hafa lært eitthvað í Iðnskólanum í rafeindavirkjun, eins og ég hef gert, þótt ég starfi ekki við þetta og hafi aldrei gert.

Eitt sinn var línuleg dagskrá í sjónvarpinu það sem unglingar höfðu mestan áhuga á. Síðan komu tölvurnar og símarnir.

Þó var sú tíð einnig eitt sinn að unglingar höfðu mest yndi af því að hlusta á hljómplötur og hljóðsnældur. Þar áður var bóklestur það sem heillaði fólk mest á öllum aldri. Enn eru bækur snobbfyrirbæri, en við Íslendingar kaupum bækur til að lesa örfáar línur í, og henda síðar þegar nýjar koma á markaðinn, nema sumir, sem enn lesa þær spjaldanna á milli.

Eftir að pólitísk rétthugsun fór að verða kúgandi afl í Hollywood missti ég áhugann á sjónvarpsefni, horfi ekki lengur á sjónvarp nema fréttir, og varla mikið meira. Ég hef þó ekki áhuga á að vera skrollandi í símum allan sólarhringinn.

Mér finnst það góð dægradvöl að hlusta á hljómplötur. Síðan er mikið efni eftir sjálfan mig sem ég get hlustað á, því ég þekki það ekki sjálfur. Ef maður semur mikið af tónlist gleymir maður henni aftur, og ný verkefni taka við næsta dag. Magnið er svo mikið sem ég hef hljóðritað og samið að ég kemst aldrei yfir það að hlusta á þetta allt. Síðan er að færa allt af blöðum yfir á tölvur.

Það er búið að gefa út svo mikið af bókum að maður nennir varla að lesa þær lengur. Fólk er löngu hætt að hafa dómgreind. Það veit ekki hvað er gott og hvað er vont. Það kaupir lélegar bækur og snobbliðið telur fólki trú um að þær séu góðar. Þetta gerir mann afhuga bókum og menningunni yfirleitt. Þessu mannkyni okkar jafnvel.

Ég efast um að ég gefi út aftur tónlist eftir sjálfan mig. Ég er að þessu til að græða og til að græða feitt, en mér virðist fólk ekki hafa áhuga á minni tónlist í stórum hópum.

Sá sem hefur þolað hatur lýðsins ætti einnig að þola ást og dýrkun lýðsins. Það þarf sama styrkinn til að þola hvort tveggja, býst ég við.

Listamaður sem græðir ekki á list sinni nennir ekki lengur að gefa út. Þetta er nefnilega vinna eins og annað, og vinna sem ekki gefur af sér breytist í hobbý, og jafnvel þannig að maður hættir að nenna að semja, sinna listinni, ef maður fær ekki næga athygli og græðir ekki peninga á list sinni.

En aldrei að segja aldrei. Aðstæður breytast. Það sem einu sinni var ekki í tízku getur komizt í tízku síðar.