Margir sem blogga ekki gætu gert það. Mamma var ein af þeim. Hún var frábær í íslenzku og mælsk, með mikla pólitíska sannfæringu og réttlætiskennd

Ég á móður minni mikið að þakka að ég get bloggað hér um pólitík. Ég hef meira talað um mælsku ömmu og pólitíska sannfæringu, en mamma erfði þessa pólitísku sannfæringu með vöxtum og ekki síður mælskuna.

Móðir mín andaðist núna í síðasta mánuði og finnst mér því rétt að minnast hennar eins vel og ég get. Það er alltaf að gerast að kona sem er 77 ára og að verða 78 andast, en það er samt alltaf jafn erfitt fyrir aðstandendur, sama hver aldurinn er.

Mamma var ekki sammála ömmu um að staður konunnar væri aðeins inni á heimilinu, en þær voru báðar miklir þjóðernissinnar og hægrimanneskjur. Þótt mamma hafi haft áhuga á Kvennalistanum á tímabili breytti það ekki þeirri staðreynd að mamma var kona einstaklingsframtaksins og þjóðerniskenndarinnar, og kannski er mín sannfæring á því sviði meira komin frá henni en ömmu.

Mamma studdi Íslenzku þjóðfylkinguna og Frjálslynda flokkinn þar áður. Það var mér mikil hvatning til að tjá mína sannfæringu á sama hátt og hún gerði vel og dyggilega.

Það er mér mjög minnisstætt þegar við mamma bjuggum bæði á Digranesheiði 8 árið 2016 eftir fráfall afa árið 2015.

Þá rifumst við mamma mikið um pólitík. Hún vildi að ég kysi Íslenzku þjóðfylkinguna, en ég vildi kjósa flokk sem ekki var til lengra til hægri. Ég samdi fleiri en 10 lög í þessum anda þetta haust, 2016, en þau eru öll óútgefin ennþá, því miður.

Seinna sættist ég við Íslenzku þjóðfylkinguna og skildi að hún hafði rétt fyrir sér, að það er ágætur flokkur með góða stefnu.

Fjölmargir hér á blogginu hafa svipaðar skoðanir og mamma hafði.

Heimurinn er miklu tómlegri án hennar. Við áttum trúnaðarsamtöl bara á þessu ári sem mér voru dýrmæt og henni líka. Ég reyndi að skilja hana.

Hún vann sem kennari í meira en 50 ár, barnaskólakennari og svo sérkennari. Hún byrjaði að kenna áður en hún eignaðist mig og hélt svo áfram.

Þegar mamma var mjög virk á Fésbókinni fyrir 10 árum og þar áður þá skrifaði hún pólitískar athugasemdir og fékk mikinn stuðning, átti góða hægrimenn sem vini eins og til dæmis Jón Magnússon lögmann sem hún taldi frábæran og margir aðrir sem hún átti í samskiptum við.

Mamma hélt andlegri heilsu alveg fram í andlátið og gaman að tala við hana um pólitík alltaf, hún var baráttukona, frábær sem slík. Líkamleg heilsa var þó farin að verða verri, og því vissum við að þetta gat komið fyrir, en sorgin er alltaf mikil.

Hún las oft þar sem ég bloggaði og var stolt og ánægð yfirleitt, en stundum skammaði hún mig fyrir að skrifa um sig í neikvæðu ljósi en um ömmu í of jákvæðu ljósi. Einhvernveginn þá hélt maður að hún væri eilíf og það litaði þessi skrif.

Ég veit að hún myndi senda forystumönnum Íslenzku þjóðfylkingarinnar beztu kveðjur ef hún væri að skrifa þetta en ekki ég, og öðrum þjóðernissinnum.

Mamma var sannkristin, þar vorum við ósammála. Hún studdi 100% íhaldssöm sjónarmið kristinna manna og margt tók hana þungt í nútímanum.

Ég skil það núna að hún studdi mig betur og meira í tónlistinni en ég gerði mér grein fyrir. Hún gagnrýndi mig fyrir að ganga of langt í sumum textum og auðvitað var sú gagnrýni hennar alveg rétt, ég var bara ekki alltaf sammála.

Þegar Sverrir Stormsker varð minn uppáhaldstónlistarmaður með plötunni "Stormskersguðspjöll" árið 1987, þá fór mamma að hafa þungar áhyggjur af mér að ég færi á grillið til Andskotans en ekki til Himnaríkis með henni.

Þá greip hún til þess ráðs að draga mig með sér á samkomur til að láta frelsa mig. Það reyndar gekk ekki upp hjá henni á þessum árum frá 1988 til 1994, en sáði einhverjum fræjum sem spíruðu seinna, þegar ég gekkst inná þetta 1997 til 2002.

Mamma var leitandi í trúmálum þegar ég var krakki á Álfhólsveginum. Þá var hún Nýalssinni um stund, spíritisti, búddisti, prófaði Nýöld, Nýaldarspekina svolítið, en endaði í Þjóðkirkjunni alltaf en hélt ágætum tengslum við sértrúarsöfnuði líka.

Það tók mikið á hana eins og mig að missa æskuheimilið að Digranesheiði 8 þegar það var rifið 2021.

Fólk getur þroskazt með aldrinum og fengið mjög góðar skoðanir. Þegar mamma var um fertugt fannst mér Verublöðin sem hún átti sýna mikinn femínískan áhuga. Það var mjög skiljanlegt, hún vildi valdefla sig eftir erfiðan skilnað. Á efri árum studdi hún samt Íslenzku þjóðfylkinguna og Frjálslynda flokkinn og var mér mikil fyrirmynd í þeim efnum.

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 6.9.2025 kl. 05:57]

Fallegur pistill Ingólfur, -sem segir margt á góðri íslensku.

Samúðarkveðja.