Róandi íslenzk gospelhljómplata frá tímum feðraveldisins

Guðný og Elísabet Eir - manstu stund er kristileg gospelplata. Hún var ókeypis í Góða hirðinum við innganginn og ég þáði það. Hún var gefin út 1985.

Eitt sinn fannst mér gospell þreytandi og allt eins. Nú finnst mér það róandi eins og góð slökunarpilla.

Nú kann ég að meta svona gospell þar sem sungið er um guð sem kærleiksríkan föður en ekki konu.

Í einu lagi er ádeila á mæðraveldi að því er virðist, og það ljóð er eftir konu, sem er merkilegt. Lagið heitir "Manstu stund", titillagið, lag H. Brander, ljóð Kristín Sæmundsdóttir.

Svona er þetta erindi sem virðist ádeila á Evu, sem er holdgervingur syndarinnar samkvæmt ýmsum:

"Móðurdraumur drýgstur sveik,

dró þig synd og frá þér veik:

Barnatrú og bænamál,

best er verndar mannsins sál."

Ég vildi eiga þessa plötu því fallegar konur prýða umslagið, þessar söngkonur. En svo þegar ég hlustaði á hana þá fannst mér hún miklu betri en ég hélt.

Femínistar hafa breytt kirkjunni. Ekki vilja kvennakirkjuprestynjur lengur syngja um guð sem föður, því það eru áhrif frá valdasjúkum körlum sem beittu konur ofbeldi í gegnum tíðina.

En falleg er þessi tónlist og róandi.