Umbúðir og innihald

Að þessu sinni tek ég ekki þátt í neinum hátíðahöldum valdaræningja. Íslands hrun hefur verið lengi að eiga sér stað og birtist bezt í þeim skorti á uppeldi sem börn hafa fengið, skorti á aga, sérstaklega reglum feðraveldisins.

Kvennakirkjan reis til sigurs með samstöðu kvenna sem hafði þróazt vegna samstillingar þeirra sem er þeim meðfædd, eða áunnin í gegnum alda og aldatuga kúgun. Sigur karlaveldisins verður því aðeins tryggður að nýju með samstöðu karla sem byrjar í þögn inni á heimilunum og blómstrar svo opinberlega í æðstu stöðum eins og vera ber.

Það er fyrir löngu búið að eyðileggja 17. júní og gera innihaldslausan, umbúðirnar einar og ekkert innihald. Í staðinn er Satan fagnað í öllum hans myndum eins og við vitum.

Maður á ekki að taka þátt í því sem er skrumskælt. Það er hægt að láta eins og það sé ekki til, eins og það sé loftið tómt, sem það auðvitað er.

En beztu og stærstu sigrana vinnur maður með kærleika og með því að fyrirgefa óvinunum eins og Kristur sagði.

Bandaríkin sem eru svo oft á undan, þau hafa sýnt með Trump stjórninni að maðurinn rís upp eftir að hafa verið barinn með Metoo, femínisma og wók-barefli.

Næsta skref er að Vesturlönd klofni endanlega, segi sig úr ýmsum samtökum, gangi í BRICS, eða eitthvað álíka.

Þannig verða skörp skil.

„Veröldin er svo sannarlega ekki fullkomin“