Víða í miðbænum eru allar búðir með útlend heiti og útlent starfsfólk. Er Ísland Disneyveröld?

Um 2006 var frábær þjónusta í bönkunum, fullt af útibúum, bjartsýni og lífsgleði ríkjandi meðal Íslendinga og þjónustulundin sýndi að fólk sem afgreiddi var hamingjusamt.

Þessi frétt fjallar um að 33 pósthúsum hefur verið lokað síðan 2019. Til hvers? Er allt að fara á hausinn eða hvað?

Það verður að spyrja gagnrýninna spurninga um hvert landið er að stefna og þjóðin. Okkur var sagt það af misvitrum stjórnmálamönnum fyrir Hrunið að alþjóðavæðingin og fjölmenningin myndi gera alla Íslendinga ríka, að allir myndu græða.

Fólk var kallað rasistar og fávitar sem efaðist um að Fjórða iðnbyltingin væri til bóta með því að fylla allt af sjálfsafgreiðslukössum og póstboxum og erlendu starfsfólki. Misvitrir stjórnmálamenn, heilaþvegnir af erlendum auðrónum og þeirra alþjóðafyrirtækjum og alþjóðastofnunum sögðu okkur að ALLIR yrðu ríkir með alþjóðavæðingunni.

Þá spyr ég:

HVERS VEGNA svarar enginn fyrir lélega þjónustu, bankaútibúum lokar, símsvarar og langir biðlistar, og ekki mannleg þjónusta nema í fáeinum tilfellum?

Eilífar sparnaðaraðgerðir og lokanir á öllum sviðum, en á meðan eru útlendingar að kaupa Ísland og við erum orðin að flóttafólki í eigin landi.

Ég fékk mér ágætan göngutúr um Reykjavík í gær. Maður lærir ýmislegt á því. Ég sá eina sjoppu sem búið var að loka, og eina benzínstöð sem búið var að loka. Ég sá fleiri en tvo krana, en kranar eru taldir merki um að efnahagshrun sé yfirvofandi, það sagði útlendur maður í Silfri Egils 2006 eða 2007 og spáði efnahagshruni á Íslandi, sem gekk eftir. Þá var Egill Helgason í þrumuformi og stjórnaði þættinum vel og sjálfur. Maður lærir til dæmis að það eru ekki aðeins tvær þjóðir í landinu heldur að minnsta kosti 20 stykki.  Útum allt eru gettó. Ein Bónusbúð sem ég fer reglulega í er til dæmis með erlendu starfsfólki aðallega og þannig eru þær flestar þessar verzlanir. En maður tekur eftir svo miklu fleiru en bara því að starfsfólkið er erlent. Til dæmis þetta: Ef múslimakonur með slæður eru að afgreiða þá sækja þangað aðrir til að verzla þar af sama þjóðerni. Ef asískt fólk afgreiðir sækir þangað fólk af sama þjóðerni. Norrænt fólk og innfætt er miklu minna á ferli en fyrir 20 árum eða svo.

Innfæddir Íslendingar eru ekki hamingjusamir um þessar mundir. Merkilegar fréttir koma um unglinga sem drekka á miðjum dögum og svo fólk komið yfir miðjan aldur sem stundar mikla dagdrykkju og bíður mikið heilsutjón af. Síðan er það dópið, og þunglyndislyfin. Síðan er það hrunið í fæðingartíðninni, og ofurlaun sem veita ekki hamingju, eða utanlandsferðir sem veita litla hamingju, og dvöl í öðrum löndum sem veitir litla hamingju. Innfæddir Íslendingar eru í mjög, mjög vondum málum.

Mikið um byggingarkrana í Reykjavík, sem segja að efnahagshrun sé yfirvofandi. Og nóg af sjoppum sem hafa lokað, og benzínstöðvum. Íslenzk menning rifin niður til grunna, en að vera á Hlemmi er eins og að vera í erlendri stórborg.

En málið er það að fáir spyrja spurninga af viti, og fá jafnvel enn síður svör af viti. Það ber enginn neina ábyrgð lengur, því það er vitnað í erlendar reglugerðir og það er vitnað í embættismenn sem vita ekki hvað þeir eru að gera (eða þær).

Fundurinn um Bókun 35 var mjög góður í Seltjarnarneskirkju og vel sóttur, fólk á öllum aldri, konur og karlar.

Það sem þar kom fram hvetur mann til að spyrja svona spurninga: Hvert er Ísland að stefna? Vilja allir láta valdamenn í útlöndum bera ábyrgðina? 

33 pósthúsum hefur verið lokað síðan 2019