"Í upphafi var Kaos." "Í upphafi var Esus." "Í upphafi var Ginnungagap".

"Í upphafi var orðið, og orðið var hjá Guði, og orðið var Guð; það var í upphafi hjá Guði. Allir hlutir eru gjörðir fyrir það, og án þess varð ekkert til, sem til er orðið. Í því var líf, og lífið var ljós mannanna: og ljósið skín í myrkinu, og myrkrið hefir ekki tekið á móti því."

Þetta er upphaf Jóhannesarguðspjalls í Biblíunni, í útgáfunni frá 1968, sem ég á.

Þeir félagarnir Magnús og Guðjón hafa vakið áhuga minn á þessari tilvitnun enn frekar en þann áhuga sem ég hafði fyrir.

Hér eru athugasemdir sem geta útskýrt mínar skoðanir:

Ég er mjög sammála þessum pistli, hann er skrifaður af mikilli vizku. Ég trúi heldur ekki á tilviljunina. Dr. Helgi Pjeturss nefndi guð "hinn mikla verund" og "hinn mikla verðund", það er hugmyndin um að skaparinn hafi fórnað sér fyrir sköpunarverkið, að Guð felist í efni og anda samhliða og komi fram á mjög löngum tíma. Eftir margar kollsteypur eins og við verðum vitni að hér í okkar lífi.

Guð er því bæði ófullkominn og fullkominn samkvæmt þessu.

Ennfremur geri ég mér vel grein fyrir göllunum á kenningunni um manngert loftslag.

Árni Waag heitinn gekk aldrei svo langt að tala um manngert loftslag, hann kenndi mér um 1980. Hann talaði um áhrif mannsins á loftslagið.

Það eru mjög mörg atriði sem hafa áhrif á loftslagið, eins og uppgufun úr freðmýrum, eldfjöll, loftsteinahröp (þótt sjaldgæf séu), gróðureldar, maðurinn... vafalaust miklu fleira.

Í fortíðinni áttu sér kollsteypur á veðurfari. Ekki vitum við til þess að hámenning hafi þá ríkt og átt sök á því.

Nei, hvort sem maður er alveg sammála Biblíubeltinu eða ekki í Bandaríkjunum þá er þar fólk á nokkuð réttri leið. Fínstilltar tilviljanir í tuga eða hundraðatali gera okkur kleift að lifa á þessari jörð.

Enn fremur annað:

Öll atriðin sem hefði getað valdið heimsendi þau eru of mörg til að hægt sé að flokka þau sem tilviljanir. Verndandi kraftur eða guð kannski.

En allavega: Ég tel líklegt að jörðin sé tilraunastofa, við séum eins og rottur í búri sem gert er tilraunir á.

Ég stenzt ekki mátið að bæta hér við.

Af öllu í Biblíunni er varla hægt að finna grískari eða heimspekilegri texta en það sem Magnús vitnaði í "Orðið var guð..." osfv.

Logos getur þýtt lögmál, orð, fyrirætlun, skipulag, uppröðun, skynsemi (reason).

Aristóteles notaði það í vísindalegum tilgangi, í merkingunni ástæða.

Grísku heimsspekingarnir notuðu það til að tákna samræðu, rökræðu, til að komast að niðurstöðu.

Það var tengt rökræðu strax í upphafi.

Þessi setning á að merkja að Jesús Kristur hafi verið til frá upphafi og verið guð frá upphafi. Það er samt guðfræði, það er að segja túlkun á þessum orðum með sértækum hætti.

Ég er nokkuð viss um að svona texti á sér heiðinn uppruna, en ég finn það ekki á netinu. Það er sennilega eitt af því sem var viljandi eyðilagt, frumtextinn heiðni og upphaflega samhengið.

"And the word was a god" vilja sumir þýða þetta á ensku. Á íslenzku er það"Og orðið var einhver guð".

En þegar ég fór að skrifa pistilinn um orð Maríu Rutar í Kastljósi um "kaos" á leigubílamarkaði, þá fór að rifjast ýmislegt upp um tengslin á milli Esusar og Jesúsar Krists.

Esus er talinn Kaos og Ginnungagap.

Orðin í upphafi Jóhannesarguðspjalls virðast því hafa verið skrifuð um Esus en ekki Jesúm Krist. Þá hef ég fundið guðinn heiðna sem þetta var skrifað um.

En Esus er einnig talinn svipaður og Baldur og Ósíris, sólarguð og kornguð. Það útskýrir enn frekar um "líf og ljós mannanna", hver raunveruleg og upprunaleg merking er.

En ég veit að ég tala fyrir daufum eyrum. Hér eru flestir kristnir og hafa því lítinn áhuga á þessu.