Woke er á niðurleið. Flestir æla yfir því.

"Woke er ömurlegt", sagði Sólveig Anna verkalýðshetja í vikunni og um fátt hefur verið meira rætt á samfélagsmiðlum og kaffistofum.

Já, þarna sló hún í gegn og talaði fyrir munn margra sem voru sammála henni en þorðu ekki að viðra þessa skoðun sína fyrir óþolandi rétttrúnaðarliðinu til vinstri sem þykist eiga umræðuna.

Skemmst er frá því að segja að meirihluti þeirra sem kemur með athugasemdir á DV er sammála henni, sama hvernig blaðamenn DV reyna að snúa sig útúr þessu með því að koma með misgáfulegar fyrirsagnir og fréttir sem eiga að móta skoðanir og viðhorf í wók áttina, en firna margir á DV hafa gengið í einhvern femínistaskóla.

Almenningur er orðinn hundleiður á wók kjaftæðinu, og svo ég vitni hér í meistara Megas, það á bezt við:"Afsakiði meðanað ég æli..!"

Hallgrímur Helgason rithöfundur var gerður afturreka með wók skoðanir sínar á Samstöðinni sem Gunnar Smári er ábyrgur fyrir ásamt bróður sínum og öðrum. Segja má að "Synir Egils" hafi slegið í gegn sem þáttur sem orðinn er jafn beittur og "Silfur Egils" var fyrir nokkrum áratugum, þegar Egill Helgason var uppá sitt bezta, en nú er Silfrið orðið skuggi af sjálfu sér, moðvolgt og máttlaust og framhald af Kastljósinu, því miður, og er ég viss um að jafnaðarfasísk yfirstjórn RÚV hafi þar verið að verki.

Þegar kommúnistar eru róttækir og heiðarlegir þá eru þeir bæði skemmtilegir og sannfærandi. Það finnst mér eiga við um Gunnar Smára og Sólveigu Önnu, til dæmis.

Með þessu er róttæka vinstrið að hífa sig upp af botninum eftir að hafa botnfrosið og botnsokkið eins og Titanic með því að daðra við Nató með Sjálfstæðisflokknum, standa sig ekki í umhverfisvernd og með því að beita öllu afli í femínískum málum, sem firna margir eru ekki sáttir við, og gerðu flokkinn í hæsta máta óvinsælan, eins og Demókrata í Bandaríkjunum einnig.

Ég hef samið mörg lög um Vinstri græna. Til dæmis "Kata rokkar" frá 2019, en sú hljómplata er óútgefin ennþá. Ég hafði trú á stefnu þeirra og eyddi mínu atkvæði þangað stundum. Ég gagnrýndi þó Svandísi harðlega, til dæmis í laginu "Heilbrigðisráðherrann, helbrigðaráðherfan", frá sömu óútgefnu plötu frá 2019, sem heitir Kata rokkar, og fagnaði Katrínarstjórninni en gagnrýndi hana um leið. Ráðherfa er nýyrði sem ég lærði af Sverri Stormsker og notaði þarna, því mér fannst alveg tilvalið að krydda textagerðina með húmor af þessu tagi.

Leikskólinn hafi átt að útvega túlk