Að viðurkenna að femínismi hafi eyðilagt líf manns

Er það mögulegt að einhverfan sé smitsjúkdómur sem heltaki æ fleiri? Þar á ég við þegar fólk rífst út af smámunum og er eins og andsetið, hættir að elska og hatar bara náungann í staðinn. Ástæðan getur oft verið mjög smávægileg.

Pólitískar kreddur eru víða, rétt er það hjá Einari fyrrum borgarstjóra. En hann gerði án efa rétt í því að standa við sín prinsippmál, grundvallarhugsjónir, og sprengja þá borgarstjórn sem ekki leiddi til þeirrar niðurstöðu sem hann var kosinn til að fá fram. Verst að hann skyldi mynda stjórn með röngum aðilum.

Mamma viðurkenndi það fyrir mér nýlega að hún hafi verið femínisti og sé það jafnvel enn, og að það gæti verið ástæðan fyrir hennar böli. Mamma er vel kristin og veit að slíkt er ekki kristilegt eða samkvæmt Biblíunni.

Þess minnist ég af mínum uppvexti hjá henni að þar var ekki nægur friður heldur ófriðarandi, því hún lét ginnast af femínistum og þeirra boðskap og var í andstöðu við skyldur konunnar inni á heimilinu. Hún gagnrýndi mömmu sína og taldi hana hafa verið kúgaða. Hún dró inn á heimilið Veru og önnur kvenréttindatímarit eða bækur og það hafði áhrif á hana.

Amma mín var mjög ósátt við að vera kölluð kúguð. Afi minn var mesti gæðamaður og beitti aldrei ofbeldi, og hann var raunar gagnrýndur af pabba mínum fyrir að hafa ekki rassskellt börnin sín og barnabörnin nema mjög sjaldan.

Mömmu hugmyndir um kúgun sem amma hafi verið beitt fólust þá bara í þeirri staðreynd að amma kaus að vera heimavinnandi og þjóna eiginmanni og börnum.

Mamma var alltaf í baráttu við pabba minn og stjúppabba og það skemmdi líf hennar algjörlega.

Andi Satans er þess eðlis að fólk sem fyllist af honum strax í barnæsku eða síðar, það má kalla andlega dautt.

Það má spyrja sig, er maðurinn lifandi ef hann hefur anda Satans í sér en ekki anda Guðs?

Þetta þýðir að foreldrar hafa skyldu til að aga börn sín. Samfélagið hefur sömu skyldu, en sinnir henni ekki heldur krýpur fyrir Satan alla daga, stöðugt.

Ef það fólk er dautt sem hvorki heyrir né sér en er andsett og uppvakningar, þá má segja að slíkt sé ekki líf. Enda stendur einhversstaðar í Biblíunni, og Jesús Kristur sagði eitthvað á þá leið, að hræðast eigi þá sem geti deytt andann frekar en þá sem deyða líkamina.

Um réttindi er meira talað en skyldur í satanisma femínista.

Þó sagðist einhver Me-too kona í kringum 2020 að karlar og drengir hefðu ekki "rétt" á kynlífi, og skrifaði ég pistil og sagði að slíkt orðalag væri rangt, það sem átt væri við væri að einhver hefði ekki "heimtingu" á kynlífi, en farið er að nota orðið réttur í þessari röngu merkingu, sem heimting.

Wókistar eru því í andastöðu við sjálfa sig. Réttindi til að syndga eru nægileg, en réttindi til að gera góða hluti ekki.

Í gamla daga, á tímum spámanna Biblíunnar hafði karlmaðurinn bæði rétt og heimtingu á kynlífi og þá voru dæturnar gefnar, af feðrunum, eins og felst í orðinu gifting, sem þýðir "gjöf", að brúðurin er gefin manninum. Því er rétt íslenzka að konan giftist en karlinn kvænist. Í því orðalagi felst að konan "gefur sig manninum á vald", en karlinn "tekur sér konu til eignar og umsjár". Að kvænast, taka sér konu, að giftast, gefa sig. Gifta er gjöf, gifting er að hjón gefast hvort öðru.

Nú er tíðarandinn orðinn svo eitraður og spilltur að karlmenn og drengir þora ekki að vera þeir sjálfir og djarfir. Að sama skapi frekjast konur og stúlkur á yfirráðasvæði karlkynsins og riðla og rugla öllu heilbrigðu og eðlilegu skipulagi.

Í gamla daga þurfti fólk að bæla sig og sætta sig við áföll sem dundu á í lífinu. Langamma mín, hún Guðlaug Þorgerður missti mörg börn við fæðingu, og fleiri en þau sem komust af. Ég man eftir henni. Aldrei talaði hún um þetta og aldrei man ég eftir að hún hafi kvartað.

Í dag er reynt að forðast allt sem er ekki auðvelt. Samt dynja áföllin á fólki og það ræður ekki gangi náttúrunnar eða lífsins. Það er til einskis að ætla að afneita eðli þessa heims, sem er hörkulegt og grimmilegt að mörgu leyti.

Þeir foreldrar eru beztir sem kenna börnunum að takast á við erfiðleika með því að tyfta þau hæfilega. Rannsóknir hafa sýnt þetta.

Bókin Yrkja var gefin út 1990, sem afmælisrit Vigdísar forseta. Þar eru fræðilegar greinar og ljóð og fleira.

Þar er ein áhugaverð grein um uppeldi sem allir ættu að þekkja.

Þar koma niðurstöður úr rannsókn um hvernig uppeldi er bezt.

Þrennskonar uppeldi var rannsakað.

A) Heimili sem voru ástlaus, þar sem börnin fengu litla ástúð en mikinn aga og reglur.

B) Heimili þar sem börnin fengu mikla ástúð og komust upp með allt, foreldrarnir veittu þeim ekki aga. Svona svipað og í nútímanum.

C) Heimili þar sem börnin fengu mikla ástúð og harðar reglur, mikinn aga, tyftun í uppeldinu. Svipað og fyrr á öldum þegar feðraveldið ríkti og kristnin.

Það kom mjög á óvart að foreldrar sem refsuðu börnunum sínum og veittu þeim mikinn eða lítinn aga komu ekki verst út úr þessum rannsóknum.

Börnin sem fengu allt sem þau vildu, leikföng og stjórnuðu foreldrum sínum eins og skopparakringlu, þau frömdu sjálfsmorð, þau fóru útí dópneyzlu, þau fóru útí glæpi, ofbeldisverk, rán og fleira. Þau lentu í skilnuðum og voru í óvissu með sjálf sitt.

Hin lentu mitt á milli, sem fengu litla ástúð en mikinn aga. Sum þeirra lentu á villigötum en önnur spjöruðu sig bara vel í lífinu.

Femínistar eyðileggja vinnu karlmanna og útiloka okkur frá störfum. Þeirra stefna er að allir karlmenn verði aumingjar.

Vel má vera að engu verði hægt að bjarga hér á Vesturlöndum. Hinsvegar er það svo, og ég hef lært það með því að grufla í heiðnum fræðum, að sumir svokallaðir púkar eða þeir sem refsa fólki fyrir misgjörðir í þessu lífi ERU Á VEGUM GUÐS í mörgum tilfellum, og á vegum réttlætisins.

Það er vegna þess að okkar réttarkerfi er satanískt og rangt, en himneskt réttarkerfi ekki.

Satan klæðir sig oft í líki ljósengils. "You know that sometimes Satan comes as a man of peace", söng Bob Dylan 1983, þegar hann hafði sæzt við gyðingatrú forfeðra sinna og misst áhugann á kristninni að miklu leyti.

Satan sem veitir allsnægtir og snýr öllu vitlaust, hvort sem það er andlegt eða líkamlegt, hann er augljós, en flestir hafa misst skyn sitt á honum, sjá hann ekki eða heyra en leyfa honum að hirða sig.

Til að misskilja ekki Bob Dylan og lagið sem ég vitnaði í vil ég bæta þessu við:

Hann leggur að jöfnu Hitler eða aðra stjórnmálaleiðtoga og presta frjálslynda í þessum línum, þegar hann lýsir Satani:

"Could be the Führer, could be the local priest."

Já, Bob Dylan skildi að í hinu viðurkennda og viðtekna sem fjöldinn dýrkar, þar er Satan jafnvel enn frekar en annarsstaðar.

"He's a great humanitarian, he's a great philanthropist".

Hér er hann enn að lýsa Djöflinum:

"Hann er mikill húmanisti, hann er mikill mannvinur, frelsisveitandi."

Bob Dylan frelsaðist 1979 og var í Vineyard Fellowship næstu þrjú árin og gaf út jafn margar kristilegar plötur, sem sumar fengu vonda gagnrýni.

Hann hefur því lært margt af þessu þar.

Maðurinn er spendýr. Eðlilegt er okkur sem tegund að karlmaður stjórni, kona sýni kvenlegar dyggðir sem eru aðrar.

„Sorglegt“ að pólitískar kreddur ráði för

Athugasemdir

[Guðmundur Örn Ragnarsson, 5.3.2025 kl. 17:30]

Þakka þér Ingólfur fyrir einlæga og sanna umfjöllun þína um þann djöfullega femínisma sem hér tröllríður öllu.

Hugmynd að myndefni keramikplattans, sem hér sést, er sótt í eina af Þjóðsögum Jóns Árnasonar. En sagan heitir Neyttu á meðan á nefinu stendur.

     

[Ingólfur Sigurðsson, 6.3.2025 kl. 01:41]

Þakka þér fyrir Guðmundur Örn. Þú hefur vakið virðingu mína og aðdáun fyrir að tjá þig um þetta, bæði af fróðleik og kjarki, með Biblíutilvitnunum sem passa inní tíðarandann, þannig að sá boðskapur á erindi til allra og ekki bara þeirra sem eru í Þjóðkirkjunni (sem ég er vissulega í ennþá þótt áhuga hafi á heiðninni) og í sértrúarsöfnuðum, sem þó mættu alveg taka sig á og efast um pólitíska boðskapinn sem biskupinn og fleiri samþykkja.

Já, þjóðsögur eru mér mikið áhugamál. Þessi þjóðsaga segir manni að nota þau tækifæri sem gefast.

Góðar kveðjur til þín.