Frjálslyndið og skuggahliðarnar á því

Friðjón R. Friðjónsson borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins hefur lengi stillt sér upp sem einn "frjálslyndasti" sjálfstæðismaðurinn, eða kannski öllu heldur talsmaður wóksjónarmiðanna innan Sjálfstæðisflokksins.

Hann sendi frá sér yfirlýsingu í gær á samfélagsmiðlum sem hefur vakið athygli. Sem varaformaður SUS (Sambandi ungra Sjálfstæðismanna) tók hann þátt í ályktun þar um að hætta mismunun á grundvelli kynhneigðar og segist einna stoltastur af því framtaki.

Hann mætir háði og spotti í athugasemdum DV frekar en stuðningi, sem sýnir að vinstrimenn ÞURFA óvini og skapa þá, vilja hafa Sjallana fordómafulla til að hafa eitthvað að hnýta í og rífast út af.

"Allir eiga að vera jafnir fyrir lögum er grunnstef Sjálfstæðisstefnunnar og frjálshyggjunnar", skrifar hann. "Allt telur", skrifar hann einnig og viðurkennir að þetta lóð á vogarskálarnar hafi ekki ráðið mestu um breytingarnar á samfélaginu síðustu 20 ár.

Um 1995 skrifaði ég um lækkandi fæðingartíðni en ekkert hefur verið gefið af því út í bókaformi, allt er það í skúffum sem handrit eða á diskum. Síðan skrifaði ég aftur eitthvað um þetta 2004 og 2005 og á öðrum tímum, líka allt óútgefið hjá mér.

Þó komst ég að merkilegum niðurstöðum þegar ég var í þessum djúpu pælingum og þær niðurstöður gengu eiginlega í berhögg við þá tízku og lenzku sem þá var að ryðja sér til rúms, opnun, fordómaleysi og réttindi aukin minnihlutahópa.

Þessar niðurstöður eru réttar, þær standast ennþá, en eru ekki vinsælar vegna þess að þær ganga þvert gegn ýmsu sem fólk vill halda fram.

Ég var að rannsaka hegðun mannskepnunnar og hvers vegna flest börn fæðast í ríkjum sem vestrænt fólk lítur margt niður á og telur að þurfi að hjálpa,  þar sem fátækt ríkir, karlremba, hefðir, siðir en ekki "siðmenning" (úrkynjun) og kristin trú.

Þetta snýst um kynhegðun og kynhvöt en einnig um samfélagslegar reglur, félagslega hegðun og margt slíkt, mengun og fleira.

Kynhvöt karla og kvenna stjórnast af þveröfugum hlutum í grunninn, þannig voru mínar niðurstöður að hluta.

Karlmenn veiddu til matar í samfélögum fyrir tugum þúsunda ára en konur voru heima og sáu um heimili og börn, og þegar fólk lifði í hellum á ísöldunum var þetta þannig yfirleitt.

Það sem er kvenlegt vekur kynhvöt karla og það sem er karlmannlegt vekur kynhvöt kvenna. Nútíminn er ekkert til að miða við þar sem allt er í rugli. Við erum tegund sem er að fremja sjálfsmorð, ég er að tala um það þegar þetta fylgdi enn reglum sem virkuðu, gengu upp og hjálpuðu fólki að lifa af.

Undirgefni er hluti af því sem telst kvenlegt. Það þýðir að karlar berjist um konur, í krafti líkamlegs styrks og félagslega yfirburða. Þetta er bara eitthvað sem er sígilt.

Jafnréttið brýtur þetta niður.

Afleiðingarnar eru ruglingur á kynjahlutverkum, minnkandi kynhvöt, sjúkdómar, þunglyndi, og fleira.

Sigmund Freud hafði rétt fyrir sér með það að bæling kynhvatarinnar leiðir af sér sjúkdóma, bæði andlega og líkamlega.

Stærsti hluti "velmegunarsjúkdómanna" eru afleiðing af slíku.

Eða svo þetta sé orðað á annan hátt:

Ójöfnuður er náttúrlegur og ýtir undir aflifun tegundarinnar (aflifun þýðir að lifa af, survivor þýðir aflifandi), að homo sapiens deyi ekki út heldur lifi af.

Jafnrétti gengur þvert á það sem náttúran vill.

Hún snýst um ójafnrétti, því allir eru misjafnir, og lífsbaráttan eins og Charles Darwin skrifaði er hreyfiafl.

Maðurinn hvorki á né má breyta þessu, nema að litlu leyti.

Mengunin er á fleiri sviðum en í lofthjúpnum.

Ég stöðva ekki sjálfsmorðsmenningu nútímans.

Það sem fer í taugarnar á mér er þegar látið er eins og maður sé fáviti sem sjái ekki í gegnum blekkingar og falsvísindi nútímans eða að maður geti ekki dregið sjálfstæðar ályktanir af því sem er augljóst, þegar eitthvað er skoðað.

Hvort sem það eru skólar eða fjölmiðlar eða háskólafólk nýútskrifað úr Frankfurtskólanum sem halda fram bulli og falsi, þá skiptir það ekki máli.

Friðjón hjólar í Bolla í 17