Göfugur helzt sá er minnkar mest, ljóð frá 31. desember 2018.

Eins og hann mun elska konur

átti hatrið til.

Líti hver á sálar sinnar

sundurleita byl.

Fordæmir hræsnarinn sjálfan sig

er sér í öðrum

haug af bölsins blöðrum.

Betri verð ég þegar ekki fordæmi þig.

Klaustrið er fullt af fýlu, sonur,

fölar hér, ekki rjóðar kinnar.

 

Reglur drottins reynast vera

ráð sem hræðist þú.

Innihaldið ætti að skiljast,

þá öðrum gagnast trú.

Náunginn speglar hvern gallagrip,

er geð sitt vitrar.

Konur koma bitrar,

karla gera minni en ekki skipta um svip.

Aldrei þó skaltu ekkert gera,

ástúðin góða má ei dyljast.

 

Sá er mestur, synd vill bera,

sig á tekur gjall.

Fantur helzt vill forðast sakir,

flytur sig á stall.

Göfugur helzt sá er minnkar mest,

og mengar skrokkinn,

svo lofar fjandaflokkinn!

Fyrst þá jafnan læknar, skilur biðjandi gest.

Vilja svo margir þursa þéra,

það oft ið ranga fyrir vakir.