Ekki stigmögnun Úkraínustríðsins að senda öðrum aðilanum vopn segir Þórdís Kolbrún. Áfram halda öfugmælin og þau talin sannleikur.

Það verða þrír pistlar frá mér að þessu sinni því brýnt finnst mér að minnast á öll þau umfjöllunarefni, sem óvíst er að aðrir geri, og vissulega enginn nákvæmlega eins og ég, svo ég sinni því.

Tveir pistlar vöknuðu út frá fréttatímanum í RÚV, sérstaklega seinni fréttum, 30. 5. 2024.

Þessi fyrsti pistill er til að vekja athygli á orðum Þórdísar Kolbrúnar sem nú gegnir hlutverki utanríkisráðherra. Að hún segi að það sé EKKI stigmögnun á Úkraínustríðinu að við og aðrir sendum vopn til að styðja annan aðilann (Úkraínu), og ráðist inn fyrir landamæri Rússlands jafnvel til að skeytin hitti betur skotmörk innan Rússlands, eins og Jens Stoltenberg vill, það finnst mér forkastanlegt ábyrgðarleysi og rugl að segja, öfugmæli.

Þórdís Kolbrún Reykfjörð er svo skelfilega áberandi mikið að styðja annan aðilann í þessu stríði að mér finnst ekki bezti eða hentugasti staðurinn fyrir hana í þessari ríkisstjórn að vera í utanríkisráðuneytinu.

Allir hafa jú skoðanir, en mér fannst Bjarni Benediktsson fela sínar skoðanir talsvert betur í sama embætti, þótt hann hafi verið þar styttri tíma og því minni tími til að gera skyssur.

Konur virðast eiga mega á hættu að týnast í þankagangi einhverfueinkanna, þar sem jafnvel ákvarðanir eru teknar sem valda gjöreyðingu.

Konur eru margar svo skíthræddar við Rússa og Rétttrúnaðarkirkjuna að þær missa rökvísi sína. Það er vegna þess að femínistar hafa þvegið burt svo margt og sett órökvísa hlýðni í staðinn við helstefnumálstaðinn sem er femínisminn.

Þórdís Kolbrún er ágætis stelpuhró, en þunga reynslunnar hefur hún ekki þegar kemur að því sem skilur á milli friðar og stríðs. Hún vill frekar heimsendi og kjarnorkustyrjöld en að láta karla stjórna sér, eins og þá sem stjórna Rússlandi. Fyrir slíkt fólk og okkur hin er það því maklegt að farast í kjarnorkustyrjöld, því við erum öll samsek að hafa alið svona konur upp og að hafa alið slíkar nöðrur okkur við brjóst, sem valda heimsendi.

Ekki er stríðsherrann Jens Stoltenberg skárri, nema síður sé.

Jens Stoltenberg er farinn að minna mig æ meira á George W. Bush. Ljóst er nú orðið að hættulegasta fólkið er ekki fullt af grimmd og hatri, heldur flónsku og heimsku.