Fréttamenn æsa upp Rússagrýluna, til tjóns, og stigmagna stríðið. Móðursýki leiðir ekkert gott af sér, óþörf hræðsla þegar hægt er að semja frið eins og Ástþór Magnússon heldur fram

Þessi fyrirsögn (sem pistillinn fjallar um) er æsifréttamennska. Í ljós kemur þegar fréttin er lesin að átt er við tölvuárásir frekar en hefðbundinn hernað. Vafalaust er þetta þýtt hrátt uppúr einhverjum erlendum fjölmiðlum. Auk þess kemur fram að Kína er enn mesta ógnin hvað varðar fjölþáttaógnir, tölvuárásir og slíkt.

Þar fyrir utan, hvernig er hægt að ímynda sér að Rússland verði friðsamlegra þegar því er slaufað af Vesturlöndum, en ekki Ísrael?

Ég hlustaði á Ástþór Magnússon í forystusætinu á RÚV á mánudaginn. Ég hef ekki eytt tíma í að hlusta á aðra frambjóðendur og ætla alls ekki að eyða tíma í þá, veit að þar kemur ekkert nýtt fram.

Ástþór fjallaði um hættuna á kjarnorkuárás á Ísland. Hann hefur rétt fyrir sér. Ef Rússar yrðu í hættu og teldu að Bandaríkin eða önnur Vesturlönd ætluðu að gera kjarnorkuárás að fyrra bragði gæti Ísland orðið skotmark þeirra sem viðvörun til annarra Natóríkja.

Ísland er langt úti í hafi og hefur ógnað Rússum eins og önnur Natóríki.

Við vitum hvað gerðist í ICESAFE deilunni. Þá kom NATÓ okkur ekki til hjálpar að neinu leyti, aðeins Færeyingar og Rússar gerðu það í fyrstu.

Það er ekki fallegt að segja það, en fáir myndu gráta Íslendinga af Evrópuþjóðunum, ef spennan kæmist á þetta stig, þá væri hver sér næstur og allir hræddir um líf sitt.

Bubbi Morthens söng um þetta sama í upphafi ferils síns.

Hvernig dirfast vinstrimenn eins og Katrín Jakobsdóttir að styðja Nató og þeirra hernað þegar upphaflega var mesta andstaða við NATÓ frá Vinstri grænum, og Alþýðubandalaginu þar á undan?

Ástþór Magnússon hefur rétt fyrir sér.

Ísland á meira undir því komið en aðrar þjóðir að Natóhernaður hætti og að það stríðsbandalag hætti að vera til. Donald Trump er sá eini sem getur stigið skref í þá átt.

Þvert á það sem aðrir segja hef ég EKKI sannfærzt um mikilvægi eða nauðsyn NATÓ eftir Úkraínustríðið, heldur þvert á móti, viðbjóður minn á því hefur aukizt hröðum skrefum, enda geri ég mér fulla grein fyrir forsögu Úkraínustríðsins, frá 2013-2014, og jafnvel enn aftar í tímann, þegar samningar voru gerðir við Vesturlönd, sem fólu í sér ógn fyrir Rússa og stjórnvöld þar.

En talandi um þessa makalausu frétt, sem er svo lituð af Rússahatri að það hálfa væri nóg. Vesturlönd stunda einnig njósnir. Þær eru ábyggilega einnig stundaðar á Íslandi að einhverju leyti, í pólitískum tilgangi.

Rússar taldir undirbúa árásir gegn Vesturlöndum