Þeir sem vilja friðsamleg samfélög þurfa að gera betur

Enn eru einhverjir til sem telja að þróunina í Svíþjóð næstum einsdæmi, að ekki sé það sama að gerast á öðrum Norðurlöndum. Þessi frétt sýnir svo ekki verður um villzt að svo er ekki.

Eitt sem er mjög áberandi við svona ofbeldisfréttir þessi dægrin er að blaðamenn reyna að fela þjóðerni og þjóðfélagshópa í fréttum sínum öfugt við það sem áður var þegar því var slegið upp einatt. Sama er að segja um lögregluyfirvöld, sem ganga enn lengra í þá átt; verjast fregna þegar þesskonar staðreyndir liggja fyrir, svo almenningur æsi sig hvorki né dragi ályktanir.

Einhverjir halda kannski að þetta stöðvi dilkadrætti og hópamyndanir í samfélaginu en auðvitað er svo ekki. Ástæðan fyrir þessari þagnarstefnu er að sérfræðingar sem hafa menntað sig erlendis hafa messað yfir lögregluyfirvöldunum að ekki megi valda tortryggni og fordómum í samfélaginu og þögnin sé því réttari.

Allt er þetta hluti af sama sovézka og kommúníska andrúmsloftinu um höft og yfirhylmingu.

Noregur hefur verið sérlega sannkristið samfélag, og það hefur hamlað þessu eitthvað, en ekkert slíkt dugir til lengdar. Samfélagsmiðlarnir boða unglingum alþjóðlega tízku sem er ekki í samræmi við kristilegar hefðir eða reglur.

Ég vitna í alkunn orð Alberts Einstein: Klikkun og geðveiki er ekki sízt að endurtaka sömu mistökin aftur og aftur.

Jafnaðarmenn á Norðurlöndum skilja þetta ekki enn. Svíþjóðardemókratar mæta fordómum og komast ekki til valda, og þó eru þeir ekki öfgaflokkur heldur íhaldsflokkur í anda þeirra flokka sem sköpuðu velmegun á öllum Norðurlöndunum og víðar. Það er búið að breyta skilgreiningunum á pólitík, öfgavinstrimenn og öfgaglóbalistar hafa gert það. Opinberar skilgreiningar eru því rangar.

Fólk sem vill kristilegt samfélag og friðsamlegt þarf að leggja niður sérfræðingaveldið í skólunum og allt þetta marxíska skólakerfi og menningarmafíuna. Annað er tap og ósigur fyrir hefðbundin hægriöfl í samfélaginu.

Stóraukið ofbeldi meðal ungmenna í Ósló

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 11.11.2023 kl. 08:11]

Ég man þá tíð, að þegar einhver "óskundi" hafði verið framkvæmdur í einhverju bæjarfélagi úti á landi, þá birtist lítil frétt um atburðinn í bæjarblaðinu um þetta mál og yfirleitt enduðu fréttirnar á þann hátt "AÐ ÞARNA HAFI UTANBÆJARMAÐUR VERIÐ AÐ VERKI"......