Uppljómun þess efnis að nútímamenningin stendur á hæpnum grunni?

Eik Arnþórsdóttir spyr í grein á Heimildinni hvort við nálgumst endalok áhrifavalda. Ein millifyrirsögnin er:"Óviss hvort Instagram verði vinsælt eftir tvö ár." "Sjálfið verður tættara" segir nafni minn, Ingólfur V. Gíslason prófessor í félagsfræði við Háskóla Íslands.

Ég hitti dr. Gunna, hinn snjalla poppfræðing og tónlistarmann í gær, í Góða hirðinum og við spjölluðum svolítið saman um tónlist og fleira. Við vorum sammála um að rokkarar eins og við fengjum litla athygli í okkar menningu og að rokkið væri í lægð mikilli almennt.

Ég skrifaði bók sem er óútgefin árið 2017. Hún heitir "Leyndarmál frægðarinnar." Þar fjalla ég um það hvernig tónlist hefur breyzt úr því að vera valdatæki elítunnar yfir í það að verða afhelgað fyrirbæri allra. Afhelgun listgreina helzt í hönd við afhelgun trúarbragðanna. Metoo og "kvenfrelsun" og almennur djöfuldómur, í djöflaríkinu, augljóst mál.

Galdur er tæki til jöfnunar, tæki til að hinn frjálsi og almenni maður geti fengið hlutdeild í gæðum og völdum guðanna. Helgi (heilagleiki og tignun) er undirstaða galdurs. Magnús Sigurðsson fjallaði eitt sinn um skort á kraftaskáldum í nútímanum. Ekki skortir þau, en afhelgun þjóðfélagsins hefur gert galdra réttlátra manna máttlausa. Það er nú lausnin.

Tónlist nútímans eyðir sjálfri sér. Það hentar nefnilega bezt í tónlist að um sé að ræða fáar og risastórar rokkhetjur eins og þetta var á tímum hippanna og Bítlanna. Bubbi Morthens er ekki nema poppstjarna fallins þjóðfélags þar sem hann er ekki góð fyrirmynd bæði vinstrisinnaður og skreyttur. Listamaður í þjónustu helstefnuafla missir því miður gildi sitt, og það er því sorglegra sem listamennirnir eru hæfileikaríkari. Til að þjóðfélagið losni úr stöðnun þarf að verða breyting, eins og þegar Bubbi Morthens gerði lítið úr Björgvini Halldórssyni og fangaði athygli fjöldans árið 1980. Bubbabyltingin þarf að renna sitt skeið og önnur að taka við, það er nauðsynlegt fyrir framþróun í listinni, og Vigdísarbyltingin einnig, femínistabyltingin, sem náði hámarki sínu á sama tíma.

Aftur þarf að helga menningu og listir með því að hreinsa út. Helstefnuöflin vilja hreinsa út með öfugum formerkjum, með Metoo, með því að drepa og banna sanna og góða list en eitra og menga endanlega. Það er ekkert nema fyrirsjáanlegt.

Hvernig á almenningur að valdeflast og umsnúa tízkunni í rétt og guðdómlegt horf?

Fyrst verður almenningur að eignast raunverulegar hetjur, sem kenna rétt fræði og réttar áherzlur, koma með góð ráð en ekki spilliráð.

Í öðru lagi þarf almenningur að endurmeta fortíðina, skilja hvað og hverjir hafa verið níddir niður að ósekju, sem voru hinir sönnu frelsarar og leiðtogar.

 

Þetta tvennt nægir, ef vel er gert, til endurreisnar og helgunar á ný.