Að telja kranana og önnur merki um uppgang í þjóðfélaginu, til að sjá hvenær kreppa nálgast

Ekki þarf nema að rifja upp hrunið 2008 til að sjá hliðstæður við það sem er að gerast núna. Í Silfri Egils 2007 eða 2008 kom einhver erlendur spekingur og sagði að það væri hægt að merkja að kreppa væri að koma þegar of margir kranar væru sjáanlegir, byggingaframkvæmdir og slíkt. Það gekk nú svona heldur betur eftir, að kreppan kom 2008, og telja mátti óvenju marga krana um það leyti og uppgangurinn í atvinnulífinu eftir því.

Sautján hæða hótelturn í Reykjavík? Það er eftir öðru. Fólk hagar sér eins og skepnur eða vélmenni en ekki sjálfstæðar verur. Fréttablaðið orðið gjaldþrota ásamt Hringbraut, en fólk staldrar ekki við samt.

Mútuþægni er innbyggð í kerfið. Hin gamla spilling Framsóknar og Sjálfstæðisflokksins var skárri en nútímaspillingin, því sú tveggjaflokkaspilling var þjóðleg og hófleg, þessi nútímaspilling er stærri og hrikalegri.

Kenningin um Endurræsinguna miklu er ekki lengur kenning heldur staðreynd. Fólk gengur sér meðvitað inní hana.

Það er sérstaklega áberandi í sambandi við gjaldþrot Fréttablaðsins. Allt fólkið sem vann þarna mátti vita að það væri að vinna fyrir sömu öfl og skipulögðu Covid-19, Endurræsinguna miklu og hörmungar sem eru framundan.

Það er kaldhæðnin í þessu öllu. Blaðamennirnir á Fréttablaðinu reyndu af veikum mætti að segja að allir trumpistar og pútínistar væru samsærisfífl og vont fólk, en það fólk féll á eigin bragði, því í samsæriskenningunni um Endurræsinguna miklu kemur fram að yfirjafnaðarmennirnir sem telja sig "jafnari en aðra", eins og Orwell lýsti svíninu sem var tákn fyrir Stalín, Lenín og aðaljafnaðarmennina, vilja ekki þjóðlegt vald eða þjóðlega fjölmiðla, heldur skal lepja úr sömu skálinni í sömu svínastíunni.

Munu nú blaðamennirnir sem störfuðu á Fréttablaðinu læra að eina leiðin til að fyrirbyggja svona atvinnumissi og gjaldþrot eins og varð á Fréttablaðinu er að styðja þjóðlegt vald og þjóðlega flokka, helzt Miðflokkinn eða enn þjóðlegri flokka, sem eru ekki komnir fram ennþá?

Með því að gera fjármagnskerfið sem allra mest sjálfstætt og öll kerfi, þannig er hægt að búa til stöðugleika sem er meiri en utanlands.

Með því að þurrka út vinstriflokka og jafnaðarflokka og hægriflokka og endurnýja flokkakerfið, þar sem flokkar eins og Frjálslyndi lýðræðisflokkur Guðmundar Franklíns, Frelsisflokkurinn, Íslenzka þjóðfylkingin, Flokkur fólksins og Miðflokksins fá öll atkvæðin, og hinir svikaflokkarnir 0 atkvæði, þá rís upp frjálst Ísland og nýtt Ísland, eins og það átti alltaf að verða. Og ef fer að bera á sömu svikum við landsmenn og mútuþægni við erlenda eða innlenda spillingu, þá þarf að losna við þá flokka og búa til aðra, nýrri og skárri.

Þannig að endurnýjun, kröfuharka og virkni almennings er það sem sigrar spillinguna og annað ekki.

Þegar Guðmundur Franklín reyndi að verða forseti og þegar hann kom fram með Frjálslynda lýðræðisflokkinn risu varðhundar valdsins upp allir sem einn og mótmæltu honum og sögðu hann vera EINRÆÐISHERRA, áður en hann fékk tækifæri til að sanna sig!

Hvað lýsir betur fordómum? Bubbi Morthens var meðal þeirra sem réðust á hann í kommentakerfi DV, enda er hann gerspilltur eins og aðrir sem tilheyra þeirri mafíu sem kýs stóru flokkana.

Guðmundur Franklín benti betur á spillinguna erlendis og innanlands heldur en Sigmundur Davíð. Ef hann hefði verið kosinn forseti eða orðið forsætisráðherra, þá væri ástandið án efa miklu betra á landinu.

Það að maður eins og Guðmundur Franklín skuli ekki fá fjöldafylgi, 60% eða meira þýðir ekki að hann sé lélegur stjórnmálamaður. Það þýðir að almenningur er lélegur og fullur af þvættingi valdhafanna sem kúga. Endurræsingin mikla er ekki lengur kenning heldur veruleiki.

Byggja sautján hæða hótelturn í miðborginni