Æ augljósara er að efnahagsstríðið og stjórnmálastríðið við Rússland er ekki að skila árangri fyrir ESB eða femínista og jafnaðarmenn annarsstaðar

Gunnar Rögnvaldsson hefur oft lýst vandanum í ESB. Nú væri áhugavert að lesa eftir hann pistil. Þegar hann lýsir vandkvæðum ESB er mjög skemmtilegt og fróðlegt að lesa það, ekki kommaáróður þar.

Burtséð frá öllum hræðsluáróðri um brotthvarf mannkynsins til fjórða áratugarins á tuttugustu öldinni og fasismans sem einkenndi hann er augljóst að breytingar eru óhjákvæmilegar innan ESB eftir þetta og annað sem hefur verið að gerast að undanförnu, til dæmis í Svíþjóð í nýafstöðnum kosningum þar.

Evrópusambandið virðist hrunið og dautt miðað við að það hefur misst tilgang sinn í tvennskonar ósigri. Sjálfur Pútín drap Evrópusambandið með Úkraínustyrjöldinni, og jafnvel þótt vandinn skeki Rússland sem aldrei fyrr eftir að stríðið byrjaði hlýtur að vera hægt að viðurkenna það, að það var Pútín sem rak síðasta líkkistunaglann í ESB. Það hangir reyndar saman ennþá, en minnir æ meira á Sovétríkin á lokametrunum, áður en Berlínarmúrinn fór veg allrar veraldar árið 1989.

Tvennskonar ósigur Evrópusambandsins er þessi:

A) Það var stofnað til að viðhalda friði í Evrópu, að átök sem minntu á seinni heimsstyrjöldina hæfust aldrei aftur. Úkraínustríðið leiddi það í ljós að þetta markmið náðist ekki og var blekking frá upphafi.

B) Það var stofnað til að öfl sem að engu leyti gætu kallazt fasísk (nazísk eða hægriöfgatitluð ranglega eða réttilega) yrðu aftur sterk í álfunni. Jafnvel þótt Svíþjóðardemókratar og Bræðralag Ítalíu séu sárasaklausir flokkar ennþá miðað við flokka Frankós, Mússólínis, Hitlers og Stalíns og fleiri  (ó)(heiðurs)manna þá sér það hvert mannsbarn að þróunin stefnir í ákveðna átt og öll sú þráhyggja sem beindist að því að gera þessa þróun ómögulega var til einskis.

Hvað er ESB í dag? Kommúnistaflokkur nútímans, í nánu sambandi við Kína, þar sem mannréttindi eru ekki í heiðri höfð. Ef Evrópusambandið ætlar að tóra lengur verður það að taka tillit til þjóðerniskenndarinnar, þessa sama vilja og rak Breta úr því. Að öðrum kosti er Evrópusambandið jafn mikið búið að vera og Sovétríkin sálugu.

Skriftin á veggnum er skýr. Evrópusambandið er fortíð, draumsýn og hugmynd sem gekk ekki upp, einsog Sovétríkin sálugu.

Þau lönd sem opnuðu uppá gátt, Svíþjóð og Ítalía hafa nú innanborðs svo stóran hluta almennings sem hefur skipt um skoðun og yfirgefið hatrið á þjóðerniskenndinni og breytt því hatri í hatur í jafnaðarstefnunni, þannig að ekki verður aftur snúið.

Með því að jaðarsetja rasista og þjóðernissinna á heimsvísu hafa þeir verið gerðir ofbeldisfyllri í fyrsta lagi, og fleiri hafa bæzt í þeirra hóp með alþjóðalögum sem hefta hatursáróður svonefndan og svo í öðru lagi hefur máttur þeirra aukizt þar sem almenningur hefur séð sannleikann í málflutningi þeirra, sem ofsótts minnihlutahóps. Oft getur verið skynsamlegra að hleypa spennunni út með því að leyfa tjáninguna frekar en að bæla hana þangaðtil allt springur út.

Með því að kalla alla rasista sem hafa fiskað drjúgt eða lítið á fiskimiðum íhaldssemi og þjóðerniskenndar á heimsvísu hefur vinstriöfgaliðið framleitt í stórum stíl harðlínumenn í hægröfgaflórunni. Þórhildur Sunna kom inná þetta í Silfrinu á sunnudaginn, og loksins finnst mér Píratar farnir að ná vopnum sínum aftur, hún var róleg og yfirveguð í settinu, sannfærandi en ekki æst og stressuð eins og stundum.

Það skynsamlegasta sem fjölmenningarsinnarnir gætu gert núna væri að afturkalla alþjóðalög um hatursáróður og tala um þetta á samfélagsmiðlunum við þjóðernissinna og rasista ánþess að fara niður í skítkast og fúkyrðaflaum. Eða hræðast þeir að það myndi auka vinsældir "lýðskrumsflokka?" Með því að vinna með hófsömum þjóðernisstefnuflokkum er verið að milda reiði fólks og koma í veg fyrir uppreisn til hægri, eða þjóðernisbylgjur almennings.

Aðeins með stórfelldum breytingum lifir Evrópusambandið af þessari breytingar. Ítalía er stofnríki ESB, og jafnvel þótt Ítalía haldi þar áfram koma nú kröfur um breytta stefnu. ESB er farið að minna á Titanic.

Tapið á Úkraínustríðinu er gígantískt. Tapið á útgöngu Breta einnig. Hvernig getur ESB þrjózkast áfram með sínar gömlu hugsjónir um að berja niður allar skoðanir sem ekki falla að harðlínujafnaðarstefnunni sem beið skipbrot í Svíþjóð endanlega, jafn mikið og kommúnisminn í Sovétríkjunum á sínum tíma?

Aðferðirnar sem Angela Merkel notaði hafa látið stefnuna sigra sem hún barðist gegn. Jafnaðarfasisminn, sem hefur valdið meiri fólksfækkun innfæddra Þjóðverja en mannfallið í seinni heimsstyrjöldinni verður að vera dæmdur af mannkyninu verra fyrirbæri en það sem búið er að útmála sem stefnuna sem allir þurfa að berjast gegn, þjóðernisfasisminn.

Eftir seinni heimsstyrjöldina kom mikið "baby boom"(frjósemi) tímabil bæði í Þýzkalandi og annarsstaðar. Náttúran græddi sárin eftir stríðin. Það gerir hún ekki þegar ráðizt er gegn kynhvötinni og samskiptum kynjanna eins og kynjafræðingar gera og femínistar. Útkoman er augljós: Femínismi er hin eina sanna gereyðingarstefna ásamt jafnaðarstefnunni. Gegn þessum fyrirbærum ætti að berjast frekar en vinstriöfgum eða hægriöfgum.

Við lifum nú á tímum þegar fólk er farið að vakna til vitundar um annað en dægurmenninguna. Það er alltaf sársaukinn sem vekur fólk og sýnir fleiri en eina hlið á veruleikanum.

 

Berlusconi snýr aftur eftir útskúfun

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 27.9.2022 kl. 04:35]

Evrópusambandið er fyrst og fremst frjálslynt bandalag og langt frá því að vera eitthvert kommúnistabandalag, enda verða lönd að vera lýðræðisríki til að geta fengið aðild að Evrópusambandinu.

Ungverjaland, Pólland og Ítalía hafa engan áhuga á því að segja sig úr Evrópusambandinu, enda þótt þessi ríki séu nú eða verði á næstunni með íhaldssamar ríkisstjórnir.

Í Evrópusambandsríkjunum eru ýmist hægristjórnir eða vinstristjórnir, enda eru þau lýðræðisríki.

"Viktor Mihály Orbán (born 31 May 1963) is a Hungarian politician who has been Prime Minister of Hungary since 2010; he was also Prime Minister from 1998 to 2002.

He has also been President of Fidesz, a national conservative political party, since 1993, with a brief break between 2000 and 2003."

Bretland er að liðast í sundur, þar sem meirihluti Skota vill sjálfstæði Skotlands og aðild landsins að Evrópusambandinu.

Og fiskveiðilögsaga Skotlands verður um tvisvar sinnum stærri en samanlögð fiskveiðilögsaga Englands, Wales og Norður-Írlands.

Meirihluti Norður-Íra vill einnig aðild Norður-Írlands að Evrópusambandinu og landið gæti sameinast Írlandi.

Öll 27 ríki Evrópusambandsins eru fullvalda og sjálfstæð ríki og sumir ættu nú að hringja í Viktor Orbán, forsætisráðherra Ungverjalands, og tilkynna karlinum að landið sé ekki fullvalda og sjálfstætt ríki.

9.12.2020:

Record Support (85%) for Hungarian European Union Membership

9.12.2020:

Foreign Minister of Hungary: Poland and Hungary Not Moving Away from the European Union

Viktor Orbán vill fjölga ríkjum í Evrópusambandinu og ellefu Austur-Evrópuríki, sem áður voru kommúnistaríki, eru nú bæði í Evrópusambandinu og NATO.

Serbía, Bosnía, Albanía, Svartfjallaland og Norður-Makedónía hafa sótt um aðild að Evrópusambandinu og þrjú síðastnefndu ríkin hafa nú þegar fengið aðild að NATO.

Úkraína, Moldóva og Georgía hafa einnig sótt um aðild að Evrópusambandinu og þau voru öll í Sovétríkjunum, eins og Eystrasaltslöndin Eistland, Lettland og Litháen.

Og Evrópusambandsríkin eru öll lýðræðisríki, ólíkt Sovétríkjunum sem voru kommúnistaríki.

Evrópusambandsríkin eru langflest í NATO, Ísland er eitt af stofnríkjum NATO og að sjálfsögðu er ekkert ríki í NATO hlutlaust ríki.

Og enginn stjórnmálaflokkur á Alþingi vill segja upp aðild Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu (EES), ekki einu sinni Miðflokkurinn eða Flokkur fólksins.

[Ingólfur Sigurðsson, 27.9.2022 kl. 14:05]

Alltaf með staðreyndirnar á hreinu, Þorsteinn Briem, og þakka ég fyrir skilmerkilegar útleggingar á þessu þótt menn deili um skilgreiningar sem fyrr.

Þetta eru þekkt atriði, uppflettanleg og nokkurnveginn rétt þannig séð, og ekki neita ég þessu algerlega, en fellst á nýlegri skilgreiningar eins og Gunnar hefur notað, önnur skilgreining á kommúnisma, þegar "lýðræðisleg" miðstjórn setur löndunum reglur eins og ESB gerir. Innan svonefndra lýðræðislegra ríkja eða ríkjaheilda geta komið upp fasísk stjórnvöld, sem berja niður alla mótspyrnu. Slíkt er hægt að klókindalega og innan ramma regluverks, sérstaklega þegar regluverkinu er breytt innanfrá í áföngum af löggjafanum í Brussel.

Ég gerði því skóna að Ítalía verði áfram í ESB, mótmæli því ekki.

En ESB verður sjálfu sér sundurþykkt.

Í framtíðinni verður ekki eitt Evrópusamband heldur mörg, býst ég við og þróunin í Bretlandi sýnir þetta, fyrrverandi kommúnistaríkin í Austur-Evrópu gætu kosið að tilheyra slíku, einhverju sem Bretland og önnur ríki mynda eða taka þátt í nú þegar. 

"Öll 27 ríki Evrópusambandsins eru fullvalda og sjálfstæð ríki", skrifar þú.

Það er spurning um skilgreiningu. Í bankahruninu 2008 komu mörg þessi evruríki illa útúr þeim hremmingum og frelsi þeirra var ekki til staðar til að bjarga sér. 

Fjölmargar reglur Evrópusambandsins eru gjörsamlega útí hött og skaðlegar meginhluta ríkjanna sem þar eru. Hvernig er hægt að segja að öll þessi 27 ríki séu fullvalda og sjálfstæð þegar þau eru kúguð til að kyngja öllu sem yfirstjórn sambandsins heimtar?

Opinberlega fullvalda og sjálfstæð, reynslan sýnir annað.

Úkraína, Moldóva og Georgía reyna nú að komast í Evrópusambandið útaf Úkraínustyrjöldinni. Hlutirnir gerast hratt núna og geta farið í aðra átt, í átt til algers klofnings innan Evrópusambandsins.

Þegar ég segi að Evrópusambandið sé búið að vera á ég við í upprunalegri mynd. Á rústum þess verður eitthvað slíkt, sumt undir sama nafni sennilega áfram.

Lýðræðiskrafan harða er eitt af því sem varð ESB að falli, en ég samþykki það sem þú skrifar að aðeins slík ríki fá inngöngu. 

Nató gæti orðið mikið hernaðarbandalag í framtíðinni, ef fleiri styrjaldir verða í Evrópu, sem gæti orðið. Ég er ekki viss um að Nató verði vinsælt í Evrópu eða annarsstaðar ef það verður tengt við mikla hernaðarhyggju, enn meiri en áður.

EES hefur verið uppspretta velmegunar á Íslandi og ég ætla ekki að andmæla náfrænda mínum honum Jóni Baldvin með það, og EES hefur verið óhjákvæmilegur hlutur af utanríkispólitík Íslands. Ég ætla ekki að deila við þig um það.

Hinsvegar hafa sumir viðrað hugmyndir um að fara úr Schengen, og hér á blogginu hafa sumir sett fram hugmyndir um að fara úr EES og Schengen. Þannig að þetta fólk er til á Íslandi sem vill þetta, þótt það nái ekki inní flokkana sem meginstraumur.