Dimmist sær, ljóð frá 7. nóvember 2018.

Ekki brotnir sama sinnis,

situr þar á skafli og hlær.

Meðan frúin kumlakynnis

krefur þá um annan ná.

Þreyttir vikna þá.

Þegar ljóst er hvert þau stefna

ekki má svo augljóst nefna

angurmál, enn dimmist sær.

 

Ein er þarna útlitsfögur,

ekki mun hann veiða þær.

Meira veit hinn lygni lögur,

lítið vill þeim segja þó.

Suma dreymir sjó.

Sorgarvilla eitt að reyna.

Flestir munu kvarta og kveina,

komin þangað, dimmist sær.

 

Þótt hann reyndi það á borði,

þessi myndi ei veiðast skær.

Leikur meyja í Loka orði,

lensa talar, ríkir þögn.

Greina frá því gögn.

Gotnesk boðorð, vitar skrýddir,

þrímagnsdrangar norðurs níddir,

nálgast eymdin, dimmist sær.